Ένας από τους σκακιστές που μετείχε στο τουρνουά της Νίκαιας, εδώ σε ηλικία 9 ετών, πριν από χρόνια (δεν λέμε πριν πόσα για να μην γίνει το κουίζ πιο εύκολο, αν και ο τύπος του ραδιοφώνου στο βάθος της φωτογραφίας ίσως προδίδει την εποχή). Ποιός είναι;
Ο Γάλλος ΙΜ Tigran Gharamian (2518) είναι ο νικητής του 15ου Διεθνούς Τουρνουά «Τιμή στην Εθνική Αντίσταση», μετά την άρση των κριτηρίων ισοβαθμίας (8β/9γ). Δεύτερος ο GM Hristos Banikas (2567) και τρίτος ο Βούλγαρος GM Vladimir Petkov (2520), συγκέντρωσαν επίσης 8 β. Στις θέσεις 4-5 ο GM Vadim Malakhatko (Βέλγιο, 2596) και ο Fotjon Petritaj (Αλβανία, 2250) με 7,5 β.
Η τελική βαθμολογία, η βαθμολογία στις ειδικές κατηγορίες, παρτίδες, στατιστικά κλπ στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.fysiolatris.net/
Η παρτίδα Rigopoulos (1883) - Kekatos (2052). Παίζουν τα μαύρα:
1...Qxe1+! 2. Bxe1 Rxe1+ 3. Bf1 Bxh2+! 4. Rxh2 Rxf1+ 0-1.
Haha! 8a skyliasei o Rigopoulos etsi kai mathei oti dimosieutike kapoia htta tou!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή πέρασαν κάμποσες και το κουίζ δεν απαντήθηκε, η απάντηση είναι: Ο Φινλαδός GM Westerinen το 1953. (από το Shakin Mestari, E. Havansi Heinola, 1969).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑξιότιμε κύριε (ή αγαπητέ φίλε, αν γνωριζόμαστε) Schrödinger’s Cat,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραλείπω τα συγχαρητήρια για την υψηλή ποιότητα, τη μεγάλη ποικιλία της θεματολογίας του ιστολογίου σας και την όχι μονόπλευρα σκακιστική οπτική σας ως αυταπόδεικτα και, κάτω από την ασφαλή καλύπτρα της ανωνυμίας μου (ή με το θάρρος της γνωριμίας μας, αν γνωριζόμαστε), λέω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που μού γεννήθηκαν με αφορμή το κουίζ για τον Βεστερίνεν.
Εχω σχηματίσει την εντύπωση ότι οι περισσότεροι έλληνες σκακιστές, ειδικά οι νεώτεροι στην ηλικία, που υποθέτω ότι αποτελούν και σχεδόν την παμψηφία των επισκεπτών του ιστολογίου, δεν γνωρίζουν και πολλά για την ιστορία του αθλήματος, ούτε έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον ή κίνητρο για να τη μάθουν. Αμφιβάλλω αν ακόμα και ισχυροί παίκτες κάτω των 30 ετών μπορούν με πεποίθηση να πουν αν (υπερβάλλω, ίσως όμως και όχι) ο Στάινιτς ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής πριν ή μετά τον Λάσκερ ή (αυτό σίγουρα) σε πόσα ματς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα κέρδισε ο Αλιέχιν τον Μπογκολιούμποβ και, έστω και στο περίπου, ποιες χρονολογίες και με τι σκορ ή με τι διαφορά. (Βέβαια, μπορεί να γνωρίζουν την καινοτομία στη Μεράν που παίχτηκε το μεσημέρι της ίδιας ημέρας σε κάποιο περιφερειακό τουρνουά, όμως αυτό είναι άλλη κουβέντα.) Αν δε μιλήσουμε για την ιστορία του αθλήματος στην Ελλάδα, τότε η άγνοια τείνει να είναι πλήρης. Ρωτήστε κάποιους από το ίδιο δείγμα ανθρώπων αν ξέρει τους πρώτους Πρωταθλητές Ελλάδος ή σε πόσες, στο περίπου, Ολυμπιάδες έχει παίξει, π.χ., η κ. Μπότσαρη ή η κ. Πετράκη και ίσως η δική μου εντύπωση γίνει δική σας πεποίθηση.
Φαντάζομαι ότι είναι σαφές ότι δεν κρίνω θετικά ή αρνητικά την άγνοια αυτή, απλά τη σημειώνω χωρίς χρώμα. Αλλωστε, και παρ΄ότι αυτό είναι άσχετο με τον συλλογισμό που ετοιμάζομαι να αναπτύξω, και η δική μου γνώση της ιστορίας του αθλήματος είναι μακροσκοπικά μη ανιχνεύσιμη.
Θέλω να πιστεύω ότι σκοπός παρόμοιων κουίζ δεν [θα έπρεπε να] είναι να δώσει την απάντηση κάποιος που, ως αποτέλεσμα στέρεας γνώσης ή και συγκυριακά, την κατέχει (π.χ. επισκέπτης sotiris σε προηγούμενο κουίζ με τίτλο «Ημέρες του 1920» και με λύση τον Ρεσέβσκι), αλλά η συμμετοχή και η κέντριση του ενδιαφέροντος και άλλων και ο διάλογος, και, τελικά, ο εμπλουτισμός των γνώσεων όλων μας για την ιστορία του αθλήματος παγκοσμίως και εγχωρίως, και η παρακίνησή μας να τη γνωρίσουμε και να την ερευνήσουμε παραπέρα.
Εξειδικεύοντας στο συγκεκριμένο κουίζ, ας το δούμε και από τις δύο πλευρές, του αινιγματοθέτη (sic) και του επισκέπτη -παύλα- επίδοξου λύτη. Για αρχή, από του πρώτου.
Ο αινιγματοθέτης θα μπορούσε να αφήσει δυο-τρεις ημέρες να περάσουν και, αν δεν έχει δοθεί απάντηση, να αναρτήσει ένα σχόλιο («πρώτη βοήθεια») όπως :
«Για να σας βοηθήσω, ο νεαρός της φωτογραφίας έπαιξε σε 18 συνεχόμενες Ολυμπιάδες με την εθνική της χώρας του. Η δεύτερη βοήθεια, αν απαιτηθεί, μεθαύριο».
Μετά από δυο-τρεις ημέρες ακόμα, αν δεν έχει δοθεί απάντηση, ο αινιγματοθέτης θα μπορούσε να αναρτήσει ένα σχόλιο («δεύτερη βοήθεια») όπως :
«Για να σας βοηθήσω λίγο ακόμα, ο συγκεκριμένος σκακιστής, σε μία από τις 18 συνεχόμενες συμμετοχές του σε Ολυμπιάδες, τέθηκε αντιμέτωπος με τον Λάζαρο Βυζαντιάδη, με τον οποίο εξήλθε ισόπαλος. Η τρίτη και τελευταία βοήθεια, αν απαιτηθεί, μεθαύριο».
Μετά από δυο-τρεις ημέρες ακόμα, αν δεν έχει δοθεί απάντηση, ο αινιγματοθέτης θα μπορούσε να δώσει την τρίτη (και τελευταία) βοήθεια όπως :
«Σαν τελική βοήθεια, ο νεαρός της φωτογραφίας είναι υπήκοος χώρας η οποία βρίσκεται κοντά στον Αρκτικό Κύκλο και δεν είναι η Ρωσία. Η λύση μεθαύριο».
Στην περίπτωση που και τότε δεν δοθεί ορθή απάντηση, ο αινιγματοθέτης παραθέτει τη λύση, με πρόσθετα ιστορικά στοιχεία, ακόμα καλύτερα κάτι σαν μια μικρή εργασία, ώστε όλοι μας να σχηματίσουμε μια πληρέστερη εικόνα του αντικειμένου της ερώτησης και του χρονικού της πλαισίου.
Αυτά από την πλευρά του αινιγματοθέτη. Από την πλευρά του επισκέπτη και επίδοξου λύτη τώρα.
Στην περίπτωση που κάποιος από τους επισκέπτες του ιστολογίου, εγώ π.χ., γνωρίζω ή, μετά από έρευνα, βρω την απάντηση, για να έχει το κουίζ νόημα και ωφέλεια και για τους υπόλοιπους (και ίσως και για τον ίδιο τον αινιγματοθέτη), θα μπορούσα (ή θα ώφειλα) να μη δώσω άμεσα την απάντηση («Κύριε, κύριε! Ο Βεστερίνεν!») αλλά να απαντήσω με ερώτηση, όπως :
«Μήπως στην παρτίδα του «καταζητούμενου» με τον Κέρες στο Ταλίν το 1969, δόθηκαν 38 διαδοχικά σαχ;»
Μετά την, αναπόφευκτα θετική, απάντηση του αινιγματοθέτη (ο οποίος μπορεί να ωφελήθηκε και ο ίδιος, γιατί ίσως χρειάστηκε να ψάξει την επίμαχη παρτίδα και να επαληθεύσει τον ισχυρισμό μου για τα 38 διαδοχικά σαχ), θα μπορούσα να συνεχίσω :
«Μήπως ο «καταζητούμενος», στην Ολυμπιάδα στην οποία ο Ορνιθόπουλος πέτυχε 11/18 και ο Παπαποστόλου 10/15, έκανε με τα μαύρα πιλάφι τον Χάρτστον σε ένα Δράκο με τη θεματική θυσία Π:Ιγ3;»
Εδώ θα μπορούσε κάποιος νέος στην ηλικία να παρεμβληθεί και να αναρτήσει ένα εύλογο ερώτημα όπως :
«Επαιζα πριν από λίγες μέρες στη Νίκαια και υπήρχε ένας κύριος Ορνιθόπουλος στους διοργανωτές. Συγγενής του ήταν αυτός ο άλλος, ο παλιός, Ορνιθόπουλος ή πρόκειται για συνεπωνυμία; Και ήταν τόσο καλός παίκτης αυτός ο άλλος, ο παλιός, Ορνιθόπουλος;»
...δίνοντας τροφή στον διάλογο.
Και ούτω καθεξής.
Απώτερος (και αισιόδοξος μέχρι ανεδαφικότητας) στόχος θα μπορούσε να είναι η θέση κουίζ όχι μόνο από τον ιστολογιογράφο, αλλά και από επισκέπτες του ιστολογίου. Ιδανικά, θα μπορούσε ο νικητής ενός κουίζ να έχει δικαίωμα (όχι υποχρέωση) να θέσει ο ίδιος το επόμενο κουίζ.
Ξέρω, ξέρω, άρχισα να νεφελοβατώ πάλι... (Φωνή από το ακροατήριο : Τώωωρα; Εδώ και κανένα τέταρτο...)
Απλώς μερικές σκόρπιες ανοργάνωτες σκέψεις, ΙΜΗΟ φυσικά.
Οι όροι «πρώτη βοήθεια» και «δεύτερη βοήθεια» είναι βέβαια δανεικοί από το γνωστό εξαιρετικό βιβλίο του Δημήτρη Βανδώρου «Η τέχνη του ματ».
Πάντα καλοπροαίρετα και προσπαθώντας (ίσως αναποτελεσματικά, πάντως όμως λυσσαλέα) να εξοστρακίσω έννοιες όπως προκατάληψη, παρεξήγηση, μνησικακία, μισαλλοδοξία και τις παρεμφερείς.
@καλοπροαίρετε
ΑπάντησηΔιαγραφήδιάβασα με μεγάλη προσοχή το σχόλιό σας. Ασφαλώς στην εποχή της chessbase η γενικότερη (ιστορική σκακιστική) κουλτούρα παρουσιάζει έλλειμα. Παρ' όλα αυτά σε προηγούμενα κουίζ, για Μποτβίνικ, Καπαμπλάνκα, Όιβε, Ρεσέβσκι οι (σωστές) απαντήσεις που δόθηκαν ήταν άμεσες! Η φωτογραφία με τον Βεστερίνεν ήταν λίγο πιο δύσκολη, γιατί ουδέποτε υπήρξε σκακιστής παγκόσμιας κορυφής, αλλά υπήρξε περισσότερο γνωστός σαν ισχυρός δυτικός GM, την εποχή που οι ανατολικοί ήταν πολύ περισσότεροι και πολύ καλύτεροι. Πολύ χρήσιμα τα στοιχεία που παραθέσατε (π.χ. η παρτίδα με τα σαχ με τον Κέρες). Έχετε δίκιο, σε επόμενες παρόμοιες ερωτήσεις, αν δεν υπάρχει άμεση απάντηση, θα δίνεται κάποιο hint.