Αφού πέρασε μία ημέρα και δεν υπάρχουν απαντήσεις για το όνομα του εικονιζομένου, η πρώτη σχετική βοήθεια (κατά την πρόταση που διατύπωσε ο «καλοπροαίρετος» σε προηγούμενο κουίζ: Το όνομά του γνωρίζουν όλοι οι επίσημοι σκακιστές, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι όλοι-όλοι γνωρίζουν ότι υπήρχε!
Πριν από τη βοήθεια, πέρασαν από το μυαλό μου διάφοροι, όπως ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (έχει μια ασαφή εξωτερική ομοιότητα, είναι πασίγνωστος, είναι όμως και πολυφωτογραφημένος -ήταν ο πρώτος μαέστρος-βεντέτα), ο Βίλχελμ Ράιχ (έχει κι αυτός μια εξωτερική ομοιότητα, όμως δεν είναι πασίγνωστος και δεν έφτασε ποτέ στην ηλικία που φαίνεται ότι έχει ο "καταζητούμενος" στη φωτογραφία) ή ο Χάουαρντ Χιουζ (που ήταν αρκετά υποχόνδριος σε άλλα θέματα ώστε να δικαιολογείται τυχόν απέχθειά του να φωτογραφίζεται, αλλά υπάρχουν άφθονες φωτογραφίες του, από τις οποίες επιπλέον δεν προκύπτει σαφής ομοιότητα), όμως δεν κολλούσαν...
Μετά την "πρώτη βοήθεια" (ευχαριστώ για την αποδοχή της ιδέας, αγαπητέ ιστολογιογράφε) κατευθύνθηκα αλλού. Δοκίμασα διάφορες γραφές της πιο κοινής προσφώνησης μεταξύ σκακιστών, του "μαζέτας" (μέχρι και Maszetasz, μήπως ήταν πολωνός), αλλά δεν προόδευσα. Μετά σκέφτηκα το bye, όμως πάλι δεν προόδευσα. Στην ίδια κατεύθυνση, κάπως ταιριάζει ο ...Attila Honos (!) -δεν λέμε καμιά φορά : "Μ' έπιασε αδιάβαστο στο άνοιγμα και βγήκα χώνος!";-, αλλά είναι πολύ νέος (γεννήθηκε το 1958).
Και ξαφνικά, ήρθε η φλαshά...
Ας απαντήσω, λοιπόν, στη λογική της "απάντησης με ερώτηση", σύμφωνα με το σκεπτικό που ανέπτυξα στο κουίζ για τον Βεστερίνεν :
Μήπως ο "καταζητούμενος" γεννήθηκε στην ίδια χώρα με τον Honos που λέγαμε πιο πάνω, κάθε φωνήεν του ονόματος και του επιθέτου του, στην αρχική του μορφή, είχε έναν ή και δύο τόνους, πριν μεταναστεύσει, 10 ετών, με την οικογένειά του, στις ΗΠΑ και τους αποβάλει, ενώ ταυτόχρονα "εξαμερικανίσει" το μεσαίο του όνομα, μήπως σε παρτίδα του με τον Φίσερ έχασε ένα φινάλε ομοιόχρωμων Αξιωματικών με δύο πιόνια κάθε παράταξη, και μήπως μετά το σκάκι ασχολήθηκε, στο ίδιο πεδίο, με το γκολφ και το μπόουλινγκ;
Έξοχη η επιλογή σας, και πραγματικά σπάνια φωτογραφία. Βρήκα μόνο μια ακόμα, μικρότερη σε διαστάσεις και λιγότερο εκφραστική, όπου ο "Χ" είναι, νομίζω, νεώτερος και λίγο παχύτερος. Δεν στέγνωσε ακόμα το μελάνι από το χτεσινό μου σχόλιο ότι συνεχώς με εκπλήσσετε ευχάριστα, και ιδού μία ακόμα ευχάριστη έκπληξη. Και στα επόμενα!
Όλα σωστά! Να προσθέσω ότι δεν ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με αυτό το πεδίο (στο σκάκι) και στις αρχές τις δεκαετίες του '70 υπήρχε μία ζωντανή, αλλά ευπρεπής διαμάχη, για τις λεπτομέρειε,ς μεταξύ του εικονιζομένου και ενός άλλου ανθρώπου που είχε ασχοληθεί νωρίτερα στο ίδιο πεδίο. Υπάρχει και ένα βιβλίο που έχει γράψει ο άνθρωπος της φωτογραφίας το οποίο τυχαίνει να το έχω:) Η παρτίδα με τον Φίσερ είναι:
@ JustAnotherGoneOff (Με είχαν βάλει σε υποψίες τα τρόπαια πάνω στο ράφι που δεν ήταν αναγκαστικά... σκακιστικά ;-)) :
Και όμως, τα τρόπαια πάνω στο ράφι -που κατ΄αρχήν δεν μπορεί παρά να είναι, όχι κατ΄ανάγκην σκακιστικά, αλλά πάντως αθλητικά, από την άλλη όμως το σκηνικό θα μπορούσε να είναι στημένο και να απεικονίζει κάποιον ανώνυμο στησιματία, ή και κάποιον τελείως εκτός σκακιού που δεν ξέρει καν τις κινήσεις, στο εντευκτήριο κάποιου συλλόγου με φόντο τη βιβλιοθήκη και τα τρόπαια του τελευταίου- κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι σκακιστικά, και μάλιστα δικά του : ο "Χ" έπαιξε πολυάριθμα τουρνουά στις ΗΠΑ (οπότε όλο και κάποιο κατσαρόλι σε κανένα όπεν θα κέρδισε : όπως φαίνεται και από τον χειρισμό του μέσου της παραπάνω παρτίδας, δεν ήταν και άσχετος, και πάντως δεν φοβόταν να μπει σε περιπλοκές απέναντι στον μεγάλο Μπόμπυ, που την προηγούμενη χρονιά, όντας 13 ετών, είχε παίξει την "παρτίδα του αιώνα" ενάντια στον Ντόναλντ Μπυρν), και, κυρίως, ήταν εννέα φορές πρωταθλητής ή συμπρωταθλητής της Πολιτείας του. Μια αδιόρατη καθοδηγητική ένδειξη (κοινώς clue), που εκ των υστέρων ταιριάζει : η προτελευταία λέξη στη ράχη του χοντρού βιβλίου αριστερά θα μπορούσε να είναι Physics...
(Αν το έκανα υπερβολικά εύκολο, αγαπητέ ιστολογιογράφε, απολογούμαι. Απολογούμαι και αν, πάνω στον ενθουσιασμό μου, υποκατέστησα τον θεματοθέτη στο πότε και ποια βοήθεια θα δώσει. Ομως ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τα γράδα μας με τη νέα διαδικασία...)
Χαίρομαι που ο JustAnotherGoneOff δεν δίδει ευθέως την απάντηση, παρ΄ότι φαίνεται ότι τη βρήκε, ή μπορεί πλέον εύκολα, με μια απλή αναζήτηση σε κάποια δημοφιλή μηχανή, να τη βρει, ακολουθώντας το παιχνίδι της τροφοδότησης του διαλόγου.
Υπενθυμίζω την πρότασή μου ο θεματοθέτης, δίδοντας -ή επαληθεύοντας- τη λύση, να παραθέτει και κάτι σαν μικρή εργασία. Στη παρούσα περίπτωση πιστεύω ότι αυτό είναι ευκταίο, γιατί το θέμα είναι θελκτικό, και ο θεματοθέτης και γλαφυρή πέννα διαθέτει, και κατέχει το καταπληκτικό βιβλίο του "Χ", από το εσώφυλλο του οποίου άντλησα την πληροφορία ότι, εκτός από το γκολφ (που ήδη γνώριζα από άλλη πηγή), ασχολήθηκε και με το μπόουλινγκ...
Ξεχνάτε τις σημαιούλες στον τοίχο που προδίδουν στον εν λόγω έντονη αθλητική ενασχόληση εκτός του σκακιού. Άρα τα τρόπαια από κάτω θα ήταν ανάλογα.
Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να τον καταλαβαίνω μόλις θέσατε τα άλλα αθλήματα με τα οποία ασχολούνταν. Και φυσικά η αρχική υποψία μου για το "αμερικανικό" σκηνικό επιβεβαιώθηκε όταν θυμήθηκα πως αυτός που όλοι ξέρουμε το όνομα αλλά δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε τέτοιος ήταν μία βασική απορία μου πριν χρόνια που μου την έλυσε φίλος σκακιστής.
Από κει και πέρα, η αναζήτηση για να βεβαιωθώ για την ταυτότητά του στην εν λόγω φωτό ήταν πανεύκολη με τη διασταύρωση της παρτίδας...
ΥΓ Ώστε μοιάζει με τον Κάραγιαν; Τς τς τς.
ΥΓ2 Ανακάλυψα και μια προφανώς συνωνυμία με έναν μουσικό κλασικής τεχνοτροπίας...
Νομίζω ότι δεν θα γίνουμε joy-killers για τους υπολοίπους αν αναφέρουμε τώρα το όνομα του εικονιζομένου! Είναι ο Arpad Elo! Καλοπροαίρετε έχω την αίσθηση ότι ένα μίνι ιστορικό αφιέρωμα για τον προφέσορα θα «χαθεί» σε αυτό το σημείο του blog. Καλύτερα θα ήταν να γίνει μία νέα δημοσίευση, πιο λεπτομερής, με αναφορά σε αυτήν εδώ τη δημοσίευση. Αν έχετε το χρόνο, την καλωσύνη και τη διάθεση, μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς αυτή τη δημοσίευση, να μου τη στείλετε και να τη δημοσιέυσω ως νέο θέμα, με τα ανάλογα credits προς εσάς. Αν πάλι όχι, θα το κάνω εγώ μέσα στο μήνα. Τι λέτε;
@ JustAnotherGoneOff 1 (Ώστε μοιάζει με τον Κάραγιαν; Τς τς τς) :
Είπα ότι ο Κάραγιαν μού πέρασε από το μυαλό ανάμεσα σε άλλους, και μίλησα για ασαφή εξωτερική ομοιότητα. (Μυαλό είναι, όπου θέλει πετάει, και ειδικά το [όποιο] δικό μου, νομίζω ότι από τα γραφόμενά μου στο θέμα για τα διασυλλογικά Αττικής -που τελικά αναφέρεται περισσότερο στην τέλεση ή μη της Α΄ Εθνικής και, προς στιγμήν, εξελίχθηκε σε διασταύρωση λεκτικών ξιφών, ευπρεπέστατη και καλόπιστη θέλω να πιστεύω, μεταξύ του Αριστοτέλη και του υποφαινομένου-, αβίαστα προκύπτει ότι δεν διακρίνεται για τον συνεκτικό συνειρμό του. Βασικά, το πρώτο πρόσωπο που πέρασε από το μυαλό μου ήταν η θεία μου η Ζαφειρία...) Επιπλέον, διαφέρουν και στο ύφος. Οι φωτογραφίες του Κάραγιαν που έχω υπόψη μου τον απεικονίζουν βλοσυρό, αγέλαστο και κάπως αυταρχικό, ενώ ο Ελο στη συγκεκριμένη φωτογραφία δείχνει ένας γλυκούλης μειλίχιος παππούς...
@ JustAnotherGoneOff 2 (Φυσικά να κάνει ο Καλοπροαίρετος το αφιέρωμα αφού δείχνει τόσο καλός γνώστης) :
Σωστά το προσδιορίζετε : "δείχνει". Τα φαινόμενα απατούν, και επιπλέον δεν ξιπάζομαι εύκολα ώστε να αναλάβω κάτι που δεν μπορώ να φέρω επιτυχώς, με τις δικές μου αυστηρές νόρμες, σε πέρας... (Εξηγούμαι αμέσως παρακάτω.)
@ Schrödinger's Cat (Αν έχετε το χρόνο, την καλωσύνη και τη διάθεση, μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς αυτή τη δημοσίευση, να μου τη στείλετε και να τη δημοσιέυσω ως νέο θέμα, με τα ανάλογα credits προς εσάς. Αν πάλι όχι, θα το κάνω εγώ μέσα στο μήνα) :
Μού βάζετε projects, αγαπητέ ιστολογιογράφε... Ο χρόνος, αν κάτι μάς ενδιαφέρει πραγματικά, πάντα βρίσκεται (το "δεν έχω χρόνο" συνήθως είναι υπεκφυγή : "Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο" - Χατζηγιάννης, "Εσένα θέλω μόνο αλλά δεν έχω χρόνο" - Γονίδης, "Νιώθω το εγώ μου πάλι να πονά, να με πληγώνει ο χρόνος που περνά" - Ζαζόπουλος), η καλωσύνη δεδομένα υπάρχει, η δε διάθεση είναι λίγο πάνω από τη βάση, άρα είμαστε σε καλό δρόμο. Η επιφύλαξή μου έχει να κάνει με το ότι έχω μόνο δύο σχετικές πηγές, την βραχύτατη αναφορά του The Oxford Companion to Chess των Hooper και Whyld (1996) και, κυρίως, το εσώφυλλο του The rating of chessplayers past and present (1η έκδοση 1978, 2η έκδοση -αυτή που έχω- 1986) του ιδίου του Ελο. Κατά συνέπεια, φοβούμαι ότι το εξαγόμενο θα είναι απλώς επιλεκτική μετάφραση και συρραφή των παραπάνω και με έκταση πέντε-δέκα αράδες, άρα ανάξιο λόγου και όχι αντάξιο των λοιπών παρόμοιων δημοσιεύσεων του ιστολογίου... Αν πάλι θέτετε ως ορόσημο το τέλος του μήνα, ίσως μπορεί να γίνει το εξής : μπορώ να συντάξω και να σάς αποστείλω μέχρι την Παρασκευή και 14 ένα "κάτι", και μετά βλέποντας και κάνοντας. Διευκρινίζω : το κείμενο θα έχει να κάνει με το *πρόσωπο* Ελο, όχι με το *σύστημα* Ελο. Κάτι τέτοιο σάς καλύπτει; Εμένα όχι, και φαντάζομαι ούτε τους υποψήφιους αναγνώστες.
Συγγνώμη αν σάς απογοητεύω, αλλά στο κάτω-κάτω η ευθύνη είναι δική σας, που έχετε κακοσυνηθίσει όλους εμάς τους επισκέπτες να είμαστε απαιτητικοί από την ποιότητα του ιστολογίου :-)
@καλοπροαίρετος, οι δημοσιεύσεις στο blog, ανεξαρτήτως αν τις κρίνετε ποιοτικές, δεν διακρίνονται για την ιστορικο-επιστημονική τους πληρότητα. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός των δημοσιεύσεων και ο χαρακτήρας του blog. Οπότε, χωρίς κανένα χρονικό deadline, δεν μας πιέζει κανείς παρά μόνο ο χρόνος, γενικότερα, ως βιολογική απειλή, όποτε τέλος πάντων μπορέσετε, στείλτε μου το κείμενο:)
@justPanothergoneoff και εμένα πάντως μου θύμισε αμυδρά τον Φον Κάραγιαν, δεν είστε ο μόνος:) Αααααααααααααααααααα, before I forget. Παρακολουθώ πάντα το blog σας Λαπούτα..Εξαιρετικό.. Τώρα για τη φωτογραφία του συνθέτη, πολύ ενδιαφέρουσα συνωνυμία. Και εγώ δεν νομίζω να είναι ο ίδιος. Όμως βρήκατε πουθενά αλλού στοιχεία για τον συνθέτη Elo; Εγώ δεν βρίσκω. Κάτι παράξενο..
@ JustAnotherGoneOff 10/9/07 (Ανακάλυψα και μια προφανώς συνωνυμία με έναν μουσικό κλασικής τεχνοτροπίας)
και
@ Schrödinger's Cat 11/9/07 (Τώρα για τη φωτογραφία του συνθέτη, πολύ ενδιαφέρουσα συνωνυμία. Και εγώ δεν νομίζω να είναι ο ίδιος. Όμως βρήκατε πουθενά αλλού στοιχεία για τον συνθέτη Elo; Εγώ δεν βρίσκω. Κάτι παράξενο..)
Γιωρίκα!
Οχι, δεν ήταν πόντιος ο άνθρωπος και τον έλεγαν Γιωρίκα, απλώς έτσι περίπου προφέρεται (αν εκφέρουμε το «ρ» κάπως κελαριστά) το eureka («εύρηκα») στα αγγλικά.
Λοιπόν : Στην ιστοσελίδα της Sarah's Chess Journal, η αμερικανίδα Sarah Cohen (μη με βάλετε τώρα να ψάξω και γι΄αυτήν :-)) και συγκεκριμένα στην τελευταία παράγραφο του άρθρου για τον "δικό μας" Αρπαντ Ελο ( http://chessgrrl.bravejournal.com/archive/03/13/2004 ), γράφει :
Elo's son, Arpad Elo, jr., born on December 24, 1925, is a chemist holding 2 patents, a musical director, pianist, clarinetist and basset horn player, composer of 80 pieces for orchestra, band, chorus, solo voice, keyboard, and various chamber combinations and a 18th century instrument reconstructionist.
Τα στοιχεία θηλυκώνουν με εκείνα της ιστοσελίδας http://www.kalvos.org/eloarp.html που παρέθεσε ο JustAnotherGoneOff :
Arpad Elo has retired from his career in chemisty/computers, and his substantial list of compositions for band, orchestra, chorus and small ensembles continues to grow. He is closely connected with the Vermont Music and Art Association summer chamber music camp at Lyndon State College.
Η τελευταία αμφιβολία για σατανική συνωνυμία αίρεται από τη βιογραφία του ( http://www.kalvos.org/elobio.html ), στην οποία αναφέρεται :
Born Chicago (...) Childhood spent in Milwaukee where father was professor of physics at Marquette University.
Ηδη γνωρίζουμε ότι ο Αρπαντ Ελο πατήρ *ήταν* καθηγητής φυσικής στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο.
Ασχετο, αλλά στην εργογραφία του ( http://www.kalvos.org/elocat.html ) παρατήρησα ότι πολλά από τα έργα του, ακόμα και μουσικής δωματίου, είναι πολύ βραχέα σε διάρκεια (2-5 λεπτά).
Πουθενά δεν βρήκα εμπλοκή του στο σκάκι με οποιαδήποτε ιδιότητα. (Γι' αυτό προόδευσε ο άνθρωπος...)
Ο Αρπαντ Ελο ο νεώτερος, λοιπόν, ο συνθέτης, είναι ο γιός του "δικού μας" Αρπαντ Ελο.
@ ν.π. (Ο Ελο έγινε φαίνεται Αμερικανός σε όλα του. Έδωσε και το μικρό του όνομα στο γιό του κατά τη συνήθεια πολλών Αμερικανών.......) :
Οπως είδαμε, η οικογένεια Ελο μετανάστευσε στις ΗΠΑ όταν ο "γνωστός μας" Ελο ήταν μόλις δέκα ετών. Οπως λέει και η ρήση, όταν είσαι στη Ρώμη πρέπει να φέρεσαι σαν Ρωμαίος, οπότε φυσικό ήταν να ακολουθήσει τις συνήθειες της νέας του πατρίδας. Ομως, ο Ελο κράτησε το καθόλου αμερικανοπρεπές μικρό του όνομα, που δεν μπορεί να γίνει πιο μαγυάρικο (Αρπαντ ήταν το όνομα του πρώτου ηγέτη της Ουγγαρίας, γύρω στο 900, ιδρυτή της ομώνυμης δυναστείας), αναλλοίωτο (δεν ήταν βέβαια και πολυσύλλαβο ή δυσπρόφερτο), και μάλιστα το κληρονόμησε στον γόνο του. Αντίθετα, έλληνες μετανάστες της ίδιας εποχής έγιναν Τζιμ, Τζων, Μάικ (από το Μιχαήλ), Πητ (από το Παναγιώτης), Γκας (από το Κωνσταντίνος), Στηβ (από το Σταύρος ή το Στέφανος) και τα παρόμοια. Για να θυμηθούμε και κάνα-δυο ονοματεπώνυμα διαφορετικά από τα τετριμμένα Τζων Πούλος και Τομ Πάπας, ο Τέλλυ Σαβάλας ("Κότζακ") γεννήθηκε Αριστοτέλης Τσαβαλάς, ο δε Ανδρέας Κορδοπάτης, υπαρκτό πρόσωπο του γνωστού έργου του Θανάση Βαλτινού, έγινε Αντυ Πάτις. Μην πιάσουμε τις λοιπές εθνικότητες γιατί θα ξημερώσουμε.
Πατέρας με το ίδιο μικρό όνομα με τον γιο; Μμμ, όχι μόνο στις ΗΠΑ :
Και στη Γαλλία : Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ και υιός (αμφότεροι συγγραφείς).
Και στην Ισπανία : Πλάσιντο Ντομίνγκο πατήρ και υιός (αμφότεροι μουσικοί). Εδώ έχουμε και το σπάνιο φαινόμενο μητέρα με το ίδιο μικρό όνομα με την κόρη : Μονσερρά Καμπαγιέ μήτηρ και θυγάτηρ (αμφότερες μουσικοί).
Και στην Ελλάδα (ω, ναι) :
Γεώργιος Γεωργίου Παπανδρέου, ετεροθαλής αδελφός του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, γιος του Γεωργίου Παπανδρέου του πρεσβύτερου, του επονομαζόμενου "γέρου", και της ηθοποιού Κυβέλης, πολιτευτής (αν δεν με απατά η μνήμη μου) με το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη όταν ακόμα ονομαζόταν "Ελεύθεροι".
Ανδρέας Ανδρέα Παπανδρέου, γνωστότερος ως Αντρίκος, αδελφός του σημερινού Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου (του νεώτερου).
Αννίβας Αννίβα Αρνέλλος, ψευδώνυμο του συγγραφέα του 'Μια παρτίδα σκάκι' (εκδόσεις Τυπωθήτω, 2002) και του 'Γιατί με ξυπνήσατε, λόρδε Κάρναβον;' (εκδόσεις Ηλέκτρα, 2007). Εχει δημοσιεύσει και με τα ψευδώνυμα Κώστας Ασίνης και Κώστας Γαρμπής.
Επίσης, όταν αποβιώσει ο σύζυγος κυοφορούσης, συχνά το παιδί παίρνει το όνομα του πατέρα. Ενα επώνυμο παράδειγμα που εμπίπτει σε αυτή την περίπτωση, ίσως όχι ευρέως γνωστό : ο Αρχιεπίσκοπος στο διάστημα 1967-1973 Ιερώνυμος, για την ακρίβεια "Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος Κοτσώνης", για να ακολουθήσουμε το τυπικό της Εκκλησίας, πήρε το όνομα του πατέρα του, ο οποίος πέθανε τρεις μήνες πριν γεννηθεί.
Και μια σύνθετη περίπτωση : Γεωργιάννα Νταλάρα, κόρη του Γιώργου και της Αννας Νταλάρα. (Μπορεί βέβαια Γεώργιος να ήταν ο πατέρας της Αννας και Αννα η μητέρα του Γιώργου, κάποιος που διαβάζει πιο προσεκτικά Espresso ας διορθώσει :-))
Τέλος, ίσως κάτι παίζει και με πατέρα και υιό Δράκουλα, Βλαντ κάτι, δεν θυμάμαι με βεβαιότητα.
Σίγουρα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ακόμα. Αυτές μπόρεσα πρόχειρα να θυμηθώ. Συμπληρώσεις στον κατάλογο επιθυμητές :-)
Αφού πέρασε μία ημέρα και δεν υπάρχουν απαντήσεις για το όνομα του εικονιζομένου, η πρώτη σχετική βοήθεια (κατά την πρόταση που διατύπωσε ο «καλοπροαίρετος» σε προηγούμενο κουίζ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο όνομά του γνωρίζουν όλοι οι επίσημοι σκακιστές, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι όλοι-όλοι γνωρίζουν ότι υπήρχε!
Πριν από τη βοήθεια, πέρασαν από το μυαλό μου διάφοροι, όπως ο Χέρμπερτ φον Κάραγιαν (έχει μια ασαφή εξωτερική ομοιότητα, είναι πασίγνωστος, είναι όμως και πολυφωτογραφημένος -ήταν ο πρώτος μαέστρος-βεντέτα), ο Βίλχελμ Ράιχ (έχει κι αυτός μια εξωτερική ομοιότητα, όμως δεν είναι πασίγνωστος και δεν έφτασε ποτέ στην ηλικία που φαίνεται ότι έχει ο "καταζητούμενος" στη φωτογραφία) ή ο Χάουαρντ Χιουζ (που ήταν αρκετά υποχόνδριος σε άλλα θέματα ώστε να δικαιολογείται τυχόν απέχθειά του να φωτογραφίζεται, αλλά υπάρχουν άφθονες φωτογραφίες του, από τις οποίες επιπλέον δεν προκύπτει σαφής ομοιότητα), όμως δεν κολλούσαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά την "πρώτη βοήθεια" (ευχαριστώ για την αποδοχή της ιδέας, αγαπητέ ιστολογιογράφε) κατευθύνθηκα αλλού. Δοκίμασα διάφορες γραφές της πιο κοινής προσφώνησης μεταξύ σκακιστών, του "μαζέτας" (μέχρι και Maszetasz, μήπως ήταν πολωνός), αλλά δεν προόδευσα. Μετά σκέφτηκα το bye, όμως πάλι δεν προόδευσα. Στην ίδια κατεύθυνση, κάπως ταιριάζει ο ...Attila Honos (!) -δεν λέμε καμιά φορά : "Μ' έπιασε αδιάβαστο στο άνοιγμα και βγήκα χώνος!";-, αλλά είναι πολύ νέος (γεννήθηκε το 1958).
Και ξαφνικά, ήρθε η φλαshά...
Ας απαντήσω, λοιπόν, στη λογική της "απάντησης με ερώτηση", σύμφωνα με το σκεπτικό που ανέπτυξα στο κουίζ για τον Βεστερίνεν :
Μήπως ο "καταζητούμενος" γεννήθηκε στην ίδια χώρα με τον Honos που λέγαμε πιο πάνω, κάθε φωνήεν του ονόματος και του επιθέτου του, στην αρχική του μορφή, είχε έναν ή και δύο τόνους, πριν μεταναστεύσει, 10 ετών, με την οικογένειά του, στις ΗΠΑ και τους αποβάλει, ενώ ταυτόχρονα "εξαμερικανίσει" το μεσαίο του όνομα, μήπως σε παρτίδα του με τον Φίσερ έχασε ένα φινάλε ομοιόχρωμων Αξιωματικών με δύο πιόνια κάθε παράταξη, και μήπως μετά το σκάκι ασχολήθηκε, στο ίδιο πεδίο, με το γκολφ και το μπόουλινγκ;
Έξοχη η επιλογή σας, και πραγματικά σπάνια φωτογραφία. Βρήκα μόνο μια ακόμα, μικρότερη σε διαστάσεις και λιγότερο εκφραστική, όπου ο "Χ" είναι, νομίζω, νεώτερος και λίγο παχύτερος. Δεν στέγνωσε ακόμα το μελάνι από το χτεσινό μου σχόλιο ότι συνεχώς με εκπλήσσετε ευχάριστα, και ιδού μία ακόμα ευχάριστη έκπληξη. Και στα επόμενα!
Όλα σωστά! Να προσθέσω ότι δεν ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε με αυτό το πεδίο (στο σκάκι) και στις αρχές τις δεκαετίες του '70 υπήρχε μία ζωντανή, αλλά ευπρεπής διαμάχη, για τις λεπτομέρειε,ς μεταξύ του εικονιζομένου και ενός άλλου ανθρώπου που είχε ασχοληθεί νωρίτερα στο ίδιο πεδίο. Υπάρχει και ένα βιβλίο που έχει γράψει ο άνθρωπος της φωτογραφίας το οποίο τυχαίνει να το έχω:) Η παρτίδα με τον Φίσερ είναι:
ΑπάντησηΔιαγραφή[Date "1957.??.??"]
[EventDate "?"]
[Round "?"]
[Result "0-1"]
[White "XXXXXXXXX"]
[Black "Robert James Fischer"]
[ECO "B93"]
[WhiteElo "?"]
[BlackElo "?"]
[PlyCount "98"]
1. e4 c5 2. Nf3 d6 3. d4 cxd4 4. Nxd4 Nf6 5. Nc3 a6 6. f4 e5
7. Nf3 Qc7 8. Bd3 Nbd7 9. O-O b5 10. Qe1 Bb7 11. a3 g6 12. Qh4
Bg7 13. g4 exf4 14. Bxf4 O-O 15. Qg3 Ne5 16. Nxe5 dxe5
17. Bxe5 Qc5+ 18. Rf2 Nh5 19. Bd6 Qxc3 20. bxc3 Nxg3 21. Bxf8
Rxf8 22. hxg3 Bxc3 23. Rb1 Bd4 24. a4 Bc8 25. axb5 axb5
26. Rxb5 Bxg4 27. Kg2 Bxf2 28. Kxf2 Be6 29. Rc5 Kg7 30. Kf3
Kf6 31. Kf4 Ra8 32. g4 h6 33. g5+ hxg5+ 34. Rxg5 Rh8 35. Rg2
g5+ 36. Kf3 Rh3+ 37. Rg3 Rxg3+ 38. Kxg3 Ke5 39. c3 Bd7 40. Bc4
f6 41. Bd5 Be8 42. c4 Kd4 43. Kg4 Bg6 44. Kf3 Bh5+ 45. Kf2 Bd1
46. Kg3 Be2 47. c5 Kxc5 48. Be6 Kd4 49. Bf5 Ke3 0-1
Χαχαχαχα! Τώρα κατάλαβα ποιος είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε είχαν βάλει σε υποψίες τα τρόπαια πάνω στο ράφι που δεν ήταν αναγκαστικά... σκακιστικά ;-)
@ JustAnotherGoneOff (Με είχαν βάλει σε υποψίες τα τρόπαια πάνω στο ράφι που δεν ήταν αναγκαστικά... σκακιστικά ;-)) :
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όμως, τα τρόπαια πάνω στο ράφι -που κατ΄αρχήν δεν μπορεί παρά να είναι, όχι κατ΄ανάγκην σκακιστικά, αλλά πάντως αθλητικά, από την άλλη όμως το σκηνικό θα μπορούσε να είναι στημένο και να απεικονίζει κάποιον ανώνυμο στησιματία, ή και κάποιον τελείως εκτός σκακιού που δεν ξέρει καν τις κινήσεις, στο εντευκτήριο κάποιου συλλόγου με φόντο τη βιβλιοθήκη και τα τρόπαια του τελευταίου- κάλλιστα θα μπορούσαν να είναι σκακιστικά, και μάλιστα δικά του : ο "Χ" έπαιξε πολυάριθμα τουρνουά στις ΗΠΑ (οπότε όλο και κάποιο κατσαρόλι σε κανένα όπεν θα κέρδισε : όπως φαίνεται και από τον χειρισμό του μέσου της παραπάνω παρτίδας, δεν ήταν και άσχετος, και πάντως δεν φοβόταν να μπει σε περιπλοκές απέναντι στον μεγάλο Μπόμπυ, που την προηγούμενη χρονιά, όντας 13 ετών, είχε παίξει την "παρτίδα του αιώνα" ενάντια στον Ντόναλντ Μπυρν), και, κυρίως, ήταν εννέα φορές πρωταθλητής ή συμπρωταθλητής της Πολιτείας του. Μια αδιόρατη καθοδηγητική ένδειξη (κοινώς clue), που εκ των υστέρων ταιριάζει : η προτελευταία λέξη στη ράχη του χοντρού βιβλίου αριστερά θα μπορούσε να είναι Physics...
(Αν το έκανα υπερβολικά εύκολο, αγαπητέ ιστολογιογράφε, απολογούμαι. Απολογούμαι και αν, πάνω στον ενθουσιασμό μου, υποκατέστησα τον θεματοθέτη στο πότε και ποια βοήθεια θα δώσει. Ομως ακόμα ψάχνουμε να βρούμε τα γράδα μας με τη νέα διαδικασία...)
Χαίρομαι που ο JustAnotherGoneOff δεν δίδει ευθέως την απάντηση, παρ΄ότι φαίνεται ότι τη βρήκε, ή μπορεί πλέον εύκολα, με μια απλή αναζήτηση σε κάποια δημοφιλή μηχανή, να τη βρει, ακολουθώντας το παιχνίδι της τροφοδότησης του διαλόγου.
Υπενθυμίζω την πρότασή μου ο θεματοθέτης, δίδοντας -ή επαληθεύοντας- τη λύση, να παραθέτει και κάτι σαν μικρή εργασία. Στη παρούσα περίπτωση πιστεύω ότι αυτό είναι ευκταίο, γιατί το θέμα είναι θελκτικό, και ο θεματοθέτης και γλαφυρή πέννα διαθέτει, και κατέχει το καταπληκτικό βιβλίο του "Χ", από το εσώφυλλο του οποίου άντλησα την πληροφορία ότι, εκτός από το γκολφ (που ήδη γνώριζα από άλλη πηγή), ασχολήθηκε και με το μπόουλινγκ...
Καλοπροαίρετε
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεχνάτε τις σημαιούλες στον τοίχο που προδίδουν στον εν λόγω έντονη αθλητική ενασχόληση εκτός του σκακιού. Άρα τα τρόπαια από κάτω θα ήταν ανάλογα.
Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να τον καταλαβαίνω μόλις θέσατε τα άλλα αθλήματα με τα οποία ασχολούνταν. Και φυσικά η αρχική υποψία μου για το "αμερικανικό" σκηνικό επιβεβαιώθηκε όταν θυμήθηκα πως αυτός που όλοι ξέρουμε το όνομα αλλά δεν γνωρίζουμε αν υπήρξε τέτοιος ήταν μία βασική απορία μου πριν χρόνια που μου την έλυσε φίλος σκακιστής.
Από κει και πέρα, η αναζήτηση για να βεβαιωθώ για την ταυτότητά του στην εν λόγω φωτό ήταν πανεύκολη με τη διασταύρωση της παρτίδας...
ΥΓ Ώστε μοιάζει με τον Κάραγιαν; Τς τς τς.
ΥΓ2 Ανακάλυψα και μια προφανώς συνωνυμία με έναν μουσικό κλασικής τεχνοτροπίας...
Νομίζω ότι δεν θα γίνουμε joy-killers για τους υπολοίπους αν αναφέρουμε τώρα το όνομα του εικονιζομένου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι ο Arpad Elo!
Καλοπροαίρετε έχω την αίσθηση ότι ένα μίνι ιστορικό αφιέρωμα για τον προφέσορα θα «χαθεί» σε αυτό το σημείο του blog. Καλύτερα θα ήταν να γίνει μία νέα δημοσίευση, πιο λεπτομερής, με αναφορά σε αυτήν εδώ τη δημοσίευση.
Αν έχετε το χρόνο, την καλωσύνη και τη διάθεση, μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς αυτή τη δημοσίευση, να μου τη στείλετε και να τη δημοσιέυσω ως νέο θέμα, με τα ανάλογα credits προς εσάς. Αν πάλι όχι, θα το κάνω εγώ μέσα στο μήνα. Τι λέτε;
Φυσικά να κάνει ο Καλοπροαίρετος το αφιέρωμα αφού δείχνει τόσο καλός γνώστης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τον συνώνυμο συνθέτη που σας έλεγα, εδώ. Δεν μπορεί να είναι ο ίδιος.
@ JustAnotherGoneOff 1 (Ώστε μοιάζει με τον Κάραγιαν; Τς τς τς) :
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα ότι ο Κάραγιαν μού πέρασε από το μυαλό ανάμεσα σε άλλους, και μίλησα για ασαφή εξωτερική ομοιότητα. (Μυαλό είναι, όπου θέλει πετάει, και ειδικά το [όποιο] δικό μου, νομίζω ότι από τα γραφόμενά μου στο θέμα για τα διασυλλογικά Αττικής -που τελικά αναφέρεται περισσότερο στην τέλεση ή μη της Α΄ Εθνικής και, προς στιγμήν, εξελίχθηκε σε διασταύρωση λεκτικών ξιφών, ευπρεπέστατη και καλόπιστη θέλω να πιστεύω, μεταξύ του Αριστοτέλη και του υποφαινομένου-, αβίαστα προκύπτει ότι δεν διακρίνεται για τον συνεκτικό συνειρμό του. Βασικά, το πρώτο πρόσωπο που πέρασε από το μυαλό μου ήταν η θεία μου η Ζαφειρία...) Επιπλέον, διαφέρουν και στο ύφος. Οι φωτογραφίες του Κάραγιαν που έχω υπόψη μου τον απεικονίζουν βλοσυρό, αγέλαστο και κάπως αυταρχικό, ενώ ο Ελο στη συγκεκριμένη φωτογραφία δείχνει ένας γλυκούλης μειλίχιος παππούς...
@ JustAnotherGoneOff 2 (Φυσικά να κάνει ο Καλοπροαίρετος το αφιέρωμα αφού δείχνει τόσο καλός γνώστης) :
Σωστά το προσδιορίζετε : "δείχνει". Τα φαινόμενα απατούν, και επιπλέον δεν ξιπάζομαι εύκολα ώστε να αναλάβω κάτι που δεν μπορώ να φέρω επιτυχώς, με τις δικές μου αυστηρές νόρμες, σε πέρας... (Εξηγούμαι αμέσως παρακάτω.)
@ Schrödinger's Cat (Αν έχετε το χρόνο, την καλωσύνη και τη διάθεση, μπορείτε να ετοιμάσετε εσείς αυτή τη δημοσίευση, να μου τη στείλετε και να τη δημοσιέυσω ως νέο θέμα, με τα ανάλογα credits προς εσάς. Αν πάλι όχι, θα το κάνω εγώ μέσα στο μήνα) :
Μού βάζετε projects, αγαπητέ ιστολογιογράφε... Ο χρόνος, αν κάτι μάς ενδιαφέρει πραγματικά, πάντα βρίσκεται (το "δεν έχω χρόνο" συνήθως είναι υπεκφυγή : "Δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο" - Χατζηγιάννης, "Εσένα θέλω μόνο αλλά δεν έχω χρόνο" - Γονίδης, "Νιώθω το εγώ μου πάλι να πονά, να με πληγώνει ο χρόνος που περνά" - Ζαζόπουλος), η καλωσύνη δεδομένα υπάρχει, η δε διάθεση είναι λίγο πάνω από τη βάση, άρα είμαστε σε καλό δρόμο. Η επιφύλαξή μου έχει να κάνει με το ότι έχω μόνο δύο σχετικές πηγές, την βραχύτατη αναφορά του The Oxford Companion to Chess των Hooper και Whyld (1996) και, κυρίως, το εσώφυλλο του The rating of chessplayers past and present (1η έκδοση 1978, 2η έκδοση -αυτή που έχω- 1986) του ιδίου του Ελο. Κατά συνέπεια, φοβούμαι ότι το εξαγόμενο θα είναι απλώς επιλεκτική μετάφραση και συρραφή των παραπάνω και με έκταση πέντε-δέκα αράδες, άρα ανάξιο λόγου και όχι αντάξιο των λοιπών παρόμοιων δημοσιεύσεων του ιστολογίου... Αν πάλι θέτετε ως ορόσημο το τέλος του μήνα, ίσως μπορεί να γίνει το εξής : μπορώ να συντάξω και να σάς αποστείλω μέχρι την Παρασκευή και 14 ένα "κάτι", και μετά βλέποντας και κάνοντας. Διευκρινίζω : το κείμενο θα έχει να κάνει με το *πρόσωπο* Ελο, όχι με το *σύστημα* Ελο. Κάτι τέτοιο σάς καλύπτει; Εμένα όχι, και φαντάζομαι ούτε τους υποψήφιους αναγνώστες.
Συγγνώμη αν σάς απογοητεύω, αλλά στο κάτω-κάτω η ευθύνη είναι δική σας, που έχετε κακοσυνηθίσει όλους εμάς τους επισκέπτες να είμαστε απαιτητικοί από την ποιότητα του ιστολογίου :-)
@καλοπροαίρετος, οι δημοσιεύσεις στο blog, ανεξαρτήτως αν τις κρίνετε ποιοτικές, δεν διακρίνονται για την ιστορικο-επιστημονική τους πληρότητα. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο σκοπός των δημοσιεύσεων και ο χαρακτήρας του blog. Οπότε, χωρίς κανένα χρονικό deadline, δεν μας πιέζει κανείς παρά μόνο ο χρόνος, γενικότερα, ως βιολογική απειλή, όποτε τέλος πάντων μπορέσετε, στείλτε μου το κείμενο:)
ΑπάντησηΔιαγραφή@justPanothergoneoff και εμένα πάντως μου θύμισε αμυδρά τον Φον Κάραγιαν, δεν είστε ο μόνος:) Αααααααααααααααααααα, before I forget. Παρακολουθώ πάντα το blog σας Λαπούτα..Εξαιρετικό.. Τώρα για τη φωτογραφία του συνθέτη, πολύ ενδιαφέρουσα συνωνυμία. Και εγώ δεν νομίζω να είναι ο ίδιος. Όμως βρήκατε πουθενά αλλού στοιχεία για τον συνθέτη Elo; Εγώ δεν βρίσκω. Κάτι παράξενο..
@ Schrödinger's Cat :
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς. Εγώ πάντως σάς προειδοποίησα :-) Την Παρασκευή και 14 (το αργότερο), λοιπόν.
@ JustAnotherGoneOff 10/9/07 (Ανακάλυψα και μια προφανώς συνωνυμία με έναν μουσικό κλασικής τεχνοτροπίας)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι
@ Schrödinger's Cat 11/9/07 (Τώρα για τη φωτογραφία του συνθέτη, πολύ ενδιαφέρουσα συνωνυμία. Και εγώ δεν νομίζω να είναι ο ίδιος. Όμως βρήκατε πουθενά αλλού στοιχεία για τον συνθέτη Elo; Εγώ δεν βρίσκω. Κάτι παράξενο..)
Γιωρίκα!
Οχι, δεν ήταν πόντιος ο άνθρωπος και τον έλεγαν Γιωρίκα, απλώς έτσι περίπου προφέρεται (αν εκφέρουμε το «ρ» κάπως κελαριστά) το eureka («εύρηκα») στα αγγλικά.
Λοιπόν : Στην ιστοσελίδα της Sarah's Chess Journal, η αμερικανίδα Sarah Cohen (μη με βάλετε τώρα να ψάξω και γι΄αυτήν :-)) και συγκεκριμένα στην τελευταία παράγραφο του άρθρου για τον "δικό μας" Αρπαντ Ελο ( http://chessgrrl.bravejournal.com/archive/03/13/2004 ), γράφει :
Elo's son, Arpad Elo, jr., born on December 24, 1925, is a chemist holding 2 patents, a musical director, pianist, clarinetist and basset horn player, composer of 80 pieces for orchestra, band, chorus, solo voice, keyboard, and various chamber combinations and a 18th century instrument reconstructionist.
Τα στοιχεία θηλυκώνουν με εκείνα της ιστοσελίδας http://www.kalvos.org/eloarp.html που παρέθεσε ο JustAnotherGoneOff :
Arpad Elo has retired from his career in chemisty/computers, and his substantial list of compositions for band, orchestra, chorus and small ensembles continues to grow. He is closely connected with the Vermont Music and Art Association summer chamber music camp at Lyndon State College.
Η τελευταία αμφιβολία για σατανική συνωνυμία αίρεται από τη βιογραφία του ( http://www.kalvos.org/elobio.html ), στην οποία αναφέρεται :
Born Chicago (...) Childhood spent in Milwaukee where father was professor of physics at Marquette University.
Ηδη γνωρίζουμε ότι ο Αρπαντ Ελο πατήρ *ήταν* καθηγητής φυσικής στο συγκεκριμένο πανεπιστήμιο.
Ασχετο, αλλά στην εργογραφία του ( http://www.kalvos.org/elocat.html ) παρατήρησα ότι πολλά από τα έργα του, ακόμα και μουσικής δωματίου, είναι πολύ βραχέα σε διάρκεια (2-5 λεπτά).
Πουθενά δεν βρήκα εμπλοκή του στο σκάκι με οποιαδήποτε ιδιότητα. (Γι' αυτό προόδευσε ο άνθρωπος...)
Ο Αρπαντ Ελο ο νεώτερος, λοιπόν, ο συνθέτης, είναι ο γιός του "δικού μας" Αρπαντ Ελο.
Ο Ελο έγινε φαίνεται Αμερικανός σε όλα του. Έδωσε και το μικρό του όνομα στο γιό του κατά τη συνήθεια πολλών Αμερικανών.......
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ.Π. Ξάνθη
@ ν.π. (Ο Ελο έγινε φαίνεται Αμερικανός σε όλα του. Έδωσε και το μικρό του όνομα στο γιό του κατά τη συνήθεια πολλών Αμερικανών.......) :
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως είδαμε, η οικογένεια Ελο μετανάστευσε στις ΗΠΑ όταν ο "γνωστός μας" Ελο ήταν μόλις δέκα ετών. Οπως λέει και η ρήση, όταν είσαι στη Ρώμη πρέπει να φέρεσαι σαν Ρωμαίος, οπότε φυσικό ήταν να ακολουθήσει τις συνήθειες της νέας του πατρίδας. Ομως, ο Ελο κράτησε το καθόλου αμερικανοπρεπές μικρό του όνομα, που δεν μπορεί να γίνει πιο μαγυάρικο (Αρπαντ ήταν το όνομα του πρώτου ηγέτη της Ουγγαρίας, γύρω στο 900, ιδρυτή της ομώνυμης δυναστείας), αναλλοίωτο (δεν ήταν βέβαια και πολυσύλλαβο ή δυσπρόφερτο), και μάλιστα το κληρονόμησε στον γόνο του. Αντίθετα, έλληνες μετανάστες της ίδιας εποχής έγιναν Τζιμ, Τζων, Μάικ (από το Μιχαήλ), Πητ (από το Παναγιώτης), Γκας (από το Κωνσταντίνος), Στηβ (από το Σταύρος ή το Στέφανος) και τα παρόμοια. Για να θυμηθούμε και κάνα-δυο ονοματεπώνυμα διαφορετικά από τα τετριμμένα Τζων Πούλος και Τομ Πάπας, ο Τέλλυ Σαβάλας ("Κότζακ") γεννήθηκε Αριστοτέλης Τσαβαλάς, ο δε Ανδρέας Κορδοπάτης, υπαρκτό πρόσωπο του γνωστού έργου του Θανάση Βαλτινού, έγινε Αντυ Πάτις. Μην πιάσουμε τις λοιπές εθνικότητες γιατί θα ξημερώσουμε.
Πατέρας με το ίδιο μικρό όνομα με τον γιο; Μμμ, όχι μόνο στις ΗΠΑ :
Και στη Γαλλία : Αλέξανδρος Δουμάς πατήρ και υιός (αμφότεροι συγγραφείς).
Και στην Ισπανία : Πλάσιντο Ντομίνγκο πατήρ και υιός (αμφότεροι μουσικοί). Εδώ έχουμε και το σπάνιο φαινόμενο μητέρα με το ίδιο μικρό όνομα με την κόρη : Μονσερρά Καμπαγιέ μήτηρ και θυγάτηρ (αμφότερες μουσικοί).
Και στην Ελλάδα (ω, ναι) :
Γεώργιος Γεωργίου Παπανδρέου, ετεροθαλής αδελφός του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου, γιος του Γεωργίου Παπανδρέου του πρεσβύτερου, του επονομαζόμενου "γέρου", και της ηθοποιού Κυβέλης, πολιτευτής (αν δεν με απατά η μνήμη μου) με το κόμμα του Βασίλη Λεβέντη όταν ακόμα ονομαζόταν "Ελεύθεροι".
Ανδρέας Ανδρέα Παπανδρέου, γνωστότερος ως Αντρίκος, αδελφός του σημερινού Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου (του νεώτερου).
Κωνσταντίνος Κωνσταντίνου Καζάκος (ηθοποιοί αμφότεροι).
Γρηγόρης Γρηγόρη Μπιθικώτσης (μουσικοί αμφότεροι).
Αννίβας Αννίβα Αρνέλλος, ψευδώνυμο του συγγραφέα του 'Μια παρτίδα σκάκι' (εκδόσεις Τυπωθήτω, 2002) και του 'Γιατί με ξυπνήσατε, λόρδε Κάρναβον;' (εκδόσεις Ηλέκτρα, 2007). Εχει δημοσιεύσει και με τα ψευδώνυμα Κώστας Ασίνης και Κώστας Γαρμπής.
Επίσης, όταν αποβιώσει ο σύζυγος κυοφορούσης, συχνά το παιδί παίρνει το όνομα του πατέρα. Ενα επώνυμο παράδειγμα που εμπίπτει σε αυτή την περίπτωση, ίσως όχι ευρέως γνωστό : ο Αρχιεπίσκοπος στο διάστημα 1967-1973 Ιερώνυμος, για την ακρίβεια "Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Ιερώνυμος Κοτσώνης", για να ακολουθήσουμε το τυπικό της Εκκλησίας, πήρε το όνομα του πατέρα του, ο οποίος πέθανε τρεις μήνες πριν γεννηθεί.
Και μια σύνθετη περίπτωση : Γεωργιάννα Νταλάρα, κόρη του Γιώργου και της Αννας Νταλάρα. (Μπορεί βέβαια Γεώργιος να ήταν ο πατέρας της Αννας και Αννα η μητέρα του Γιώργου, κάποιος που διαβάζει πιο προσεκτικά Espresso ας διορθώσει :-))
Τέλος, ίσως κάτι παίζει και με πατέρα και υιό Δράκουλα, Βλαντ κάτι, δεν θυμάμαι με βεβαιότητα.
Σίγουρα υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις ακόμα. Αυτές μπόρεσα πρόχειρα να θυμηθώ. Συμπληρώσεις στον κατάλογο επιθυμητές :-)
Πως τα φέρνει η π**τ*να η ζωή:
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρπαντ Έλο: πατέρας σκακιστής, υιός συνθέτης.
Νίκος Σκαλκώτας: πατέρας συνθέτης, υιός σκακιστής.
:-)