Αποσπάσματα από τη συνέντευξη που έδωσε η Τζούντιτ Πόλγκαρ, η ισχυρότερη σκακίστρια της ιστορίας, στον Ισπανό δημοσιογράφο Χοσέ Εμίλιο Γκόμεζ για την εφημερίδα «El Correo» κατά τη διάρκεια του πρόσφατου τουρνουά της Vitoria-Gasteiz και που αναδημοσιεύτηκε στην chessbase (όπου θα διαβάσετε το πλήρες κείμενο):
http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=4244
Δημ: Τι σας έκανε να συμμετέχετε στο Champion's League της Vitoria-Gasteiz;
Τζούντιτ Πόλγκαρ: Έλαβα την πρόσκληση πριν λίγους μήνες και νομίζω ήταν κάτι πολύ ενδιαφέρον. Μέχρι τώρα δεν είχα λάβει μέρος σε διοργάνωση που συνδύαζε τον φιλανθρωπικό σκοπό και την επαγγελματική πλευρά.
Δημ: Σε ποια κατάσταση βρίσκεστε επαγγελματικά;
Τζούντιτ Πόλγκαρ: Αυτή τη στιγμή είμαι το νο 20 της παγκόσμιας κατάταξης. Έφερα στον κόσμο τα δυο παιδιά μου, τη Χάνα και τον Όλιβερ. Σταμάτησα να αγωνίζομαι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τις γέννες. Όπως είναι φυσικό η ποιότητα του παιχνιδιού μου έπεσε και προσπαθώ τώρα, λαμβάνοντας μέρος σε ισχυρά τουρνουά όπως αυτό εδώ της Vitoria, να ξαναμπώ στο top-10.
Δημ: Στα τέλη της δεκαετίας του 90 δηλώνατε πως θα προτιμούσατε να είστε ευτυχισμένη, παρά αστέρας του σκακιστικού κόσμου. Αισθάνεστε το ίδιο;
Τζούντιτ Πόλγκαρ: Φυσικά, αλλά γνωρίζω ότι το να παίζω σκάκι είναι επίσης μέρος της ευτυχίας μου.
Δημ: Δεν πρέπει να είναι εύκολος ο συνδυασμός μητρότητας και τόσο υψηλού επιπέδου σκακιστικού συναγωνισμού.
Τζούντιτ Πόλγκαρ: Είμαι ευτυχισμένη και με τα δυο. Αν και είναι δύσκολο να οργανώσει κανείς προσωπική και επαγγελματική ζωή, προσπαθώ να κάνω το καλύτερο.
Δημ: Ο πατέρας σας, ο Λάσλο Πόλγκαρ, αποφάσισε να μην στείλει εσάς και τις δυο αδελφές σας στο σχολείο και οργάνωσε την κατ' οίκον εκπαίδευσή σας. Είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο σκέψης. "Οι διάνοιες γίνονται, δεν γεννιούνται", υποστήριζε. Η ευφυία μπορεί να διδαχθεί;
Τζούντιτ Πόλγκαρ: Ναι, συμφωνώ με αυτό που έλεγε ο πατέρας μου. Είναι σημαντικό να εστιάζει κανείς σε έναν τομέα της γενικότερης εκπαίδευσης. Στο Μπρούκλιν πραγματοποίησαν ένα πείραμα μυώντας παιδιά με προβλήματα, στο σκάκι. Όσο βελτιώνονταν στο σκάκι, τόσο βελτιώνονταν οι γενικότερες επιδόσεις τους. Αυτό είναι ένα παράδειγμα για το πόσο μπορεί να βοηθήσει το σκάκι.
Δημ: Μπορεί να γίνει μια γυναικεία επανάσταση στο σκάκι αυτόν τον αιώνα;
Τζούντιτ Πόλγκαρ: Αυτή τη στιγμή το ποσοστό των γυναικών που παίζουν σκάκι αυξάνεται παντού. Προσωπικά δεν κοιτάζω το σκάκι από τη αυστηρά γυναικεία πλευρά αλλά περισσότερο παρατηρώ την εξέλιξη που έφερε η αυξημένη συμμετοχή των γυναικών σε κάθε χώρα. Η Ινδία και η Κίνα προχωρούν με άλματα και θα είναι οι παίκτες αυτών των χωρών που θα είναι οι πρωτεργάτες της σκακιστικής επανάστασης του 21ου αιώνα.
Η Τζούντιθ είναι πρότυπο για όλες τις σκακίστριες, αλλά είναι και μια μοντέρνα, πετυχημένη γυναίκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤης αξίζουν χιλιάδες μπράβο!
Αγαπητή "απλή σκακίστρια", αν έχεις πρότυπο την Τζούντιθ πρέπει να κάνεις αυτό ακριβώς που έκανε και εκείνη σε σχέση με το γυναικείο σκάκι: Απαξίωσε τελείως τις γυναικείες διοργανώσεις και λάμβανε μέρος μόνο σε μικτά ("ανδρικά") τουρνουά. Και έτσι δεν έγινε καν πρωταθλήτρια κόσμου γυναικών αν και είναι με διαφορά η ισχυρότερη γυναίκα-σκακίστρια που έχει εμφανιστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι προφανές πως δεν αναφέρομαι σε σένα προσωπικά, που δεν σε ξέρω άλλωστε, αλλά στο βάρος που δίνουν οι περισσότερες σκακίστριες στις ανταγωνιστικές για εκείνες γυναικείες διοργανώσεις που παίζουν μεταξύ τους.
Δεν έχεια άδικο, απλά οι ελληνίδες σκακίστριες δεν έχουμε εμπιστοσύνη στους εαυτούς μας (ακόμα!). Πάντως, γενικά ακολουθώ τη συμβουλή σου - άλλωστε στην Ελλάδα πρακτικά δεν γίνονται γυναικεία τουρνουά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί μόνο οι γυναίκες; Οι έφηβοι δεν παίζουν μεταξύ τους; Σχεδόν αποκλειστικά μεταξύ τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανα μάθημα σε κάποιον πιτσιρικά και προσπαθούσα να του δείξω ένα άνοιγμα και μου είπε "δεν μου χρειάζεται, κανείς στην κατηγορία μου κάτω των 14 ετών δεν θα μου το παίξει, όπως είδα στη βάση δεδομένων". Δεν τον ένοιαζε καν ότι ήταν μια κοινότατη βαριάντα της Ισπανικής που θα αντιμετώπιζε σε άλλα τουρνουά...
παλιόπαιδα!
ΑπάντησηΔιαγραφή