Από το τεύχος Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 1921, του «American Chess Bulletin».
Με τη σκακιέρα στα ψηλά του Πύργου του Άιφελ, με συντροφιά ένα σκακιστικό πρόβλημα. Κλικ για μεγέθυνση.
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Ed(o)uard Pape, συνθέτης προβλημάτων των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα.
Ακολουθούν δυο δυάρια του Pape (η λύση του δεύτερου προβλήματος είναι ευπρόσδεκτη στα σχόλια):
**********
E. Pape, Good Companion Folder 1923, 1st prize
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 2 κινήσεις.
Εξετάζοντας τη θέση παρατηρούμε:
Αν 1...R οπουδήποτε, τότε 2. Qd2#
Αν 1...N οπουδήποτε, τότε 2. Nd4 #
Αν 1...d2 οπουδήποτε, τότε 2. Rxd2 #
Ο λευκός δεν μπορεί όμως να βρει κίνηση αναμονής γιατί οι κινήσεις των κομματιών ελευθερώνουν κάποιο μαύρο πιόνι, ενώ αν κινηθεί ο λευκός Bg2 παραχωρεί τετράγωνα στο Βασιλιά.
Το κλειδί είναι 1. Qe5! (blocus):
Τώρα αν 1...Re4 ή Rxe5 τότε 2. Nc3 #. Αν Ν οπουδήποτε, 2. Qxe3#. Αν 1...d2+ 2. Nc3#. Αν 1...Kd2 2. Qb2#.
Πολύ όμορφο κλειδί που θυσιάζει Βασίλισσα, επιτρέπει σαχ και δίνει τετράγωνο στον μαύρο Βασιλιά.
**********
E. Pape, Good Companion Folder 1918, 1st prize
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 2 κινήσεις.
**********
Και τέλος, αφίσα του κινηματογραφικού «Δεσμώτη του Ιλίγγου» (Vertigo) του Alfred Hitchcock.
Στα σχόλια της λύσης του πρώτου προβλήματος του Pape, για τον Ίππο προτίμησα το αγγλικό σύμβολο Ν του πρακτικού σκακιού (όπως και σε όλες τις άλλες δημοσιεύσεις του blog) και όχι το S που είναι ο στάνταρ συμβολισμός του Ίππου στον κόσμο του καλλιτεχνικού σκακιού.
ΑπάντησηΔιαγραφήη λυση και εδω ειναι με τσουγκτσβαγκ και ειναι 1. Πα1!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδέα του 1.Πα1! είναι ότι στις κινήσεις του Αβ1 υπάρχει πλέον το 2.Πη1#, ενώ στο 1...βxα1 το 2.Βγ1 #. Παραμένουν οι βαριάντες 1...Βxβ5 2.Ιθ3# (πολύ ωραία εικόνα - ο ίππος μπόρεσε να "πατήσει" στο θ3, ελέγχοντας και το ζ4, ενώ ο Αδ7 "βλέπει" πια το η4!), 1...Ι παίζει, 2.Αxζ6#, 1...θ3 2.Βη3#, 1...δ3 2.Πxζ5#.
Ενδιαφέρον έχουν και οι δικιμές: Αν 1.Ρθ8 (με την απειλή 2.Πη8#, οπότε ο Πα8 παίζει οριζόντια, αντί κάθετα!) υπάρχει η άμυνα 1...Ιζ8! και αν 1.Πη8 (με την απειλή 2.Ρθ8#), τότε 1...Αα2!
Είναι περίεργο πώς λειτουργεί το ανθρώπινο μυαλό σε συνθήκες πίεσης χρόνου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα αυτό μου έτυχε σε διεθνή διαγωνισμό λύσης στο Βελιγράδι, πριν από 2 χρόνια. Τότε, είδα κι εγώ το 1.Πη8, είδα και το ματ μετά από 1...Αα2 (2.Πχζ5#). Αυτό που δεν είδα είναι ότι το Πη8 δεν απειλεί τίποτα (αν 2.Ρθ8+ Ρθ6!) και αποτυγχάνει μετά από 1...Αγ2/δ3/ε4.
Η λύση είναι φυσικά το 1.Πα1 και η αβλεψία αυτή μου κόστισε 5 βαθμούς και τη δεύτερη θέση στο τουρνουά.
Εξαιρετικό το blog σου, "Schrödinger's Cat".
Θερμές ευχές και καλή συνέχεια.