42 χρόνια πριν, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, μια ομάδα φίλων του σκακιού είχαν μια ιδέα που θα άφηνε εποχή στην σκακιστική ιστορία. Ήθελαν να συλλέξουν τις πιο ενδιαφέρουσες παρτίδες από τα μεγάλα σκακιστικά τουρνουά και να τις δημοσιεύουν περιοδικά, αναλυμένες, με έναν κώδικα συμβόλων, μια σκακιστική εσπεράντο. Έτσι, το μακρινό 1966, κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος του Informator.
Κατά τα επόμενα χρόνια οι εκδόσεις του Informator έγιναν η σκακιστική Βίβλος όλων των επαγγελματιών παικτών, αλλά και των ενθουσιωδών φίλων του παιχνιδιού στον πλανήτη. Θυμόμαστε τους ξένους παίκτες, πριν τον ερχομό της ψηφιακής εποχής, να ταξιδεύουν στα τουρνουά μεταφέροντας τουλάχιστον μια βαλίτσα με τα τελευταία Informator.
Εκτός από τα Informator, κλασσική είναι και πεντάτομη Εγκυκλοπαίδεια των Ανοιγμάτων (ECO).
Με την ευκαιρία της έκδοσης του 100ού τόμου του θρυλικού Informator, o 77χρονος (πλέον) αρχισυντάκτης Aleksandar Matanovic δίνει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο ChessVibes που μπορείτε να διαβάσετε εδώ
Αναμφισβήτητα, το Informator αποτελούσε, επί τρεις δεκαετίες, τη "Βίβλο" των σκακιστών απανταχού της γης. Ακόμα και μετά την εμφάνιση της ChessBase και των σχετικών βάσεων δεδομένων, η αξία του παραμένει! Ας μην ξεχνάμε ότι όλες του οι παρτίδες είναι "διαλεγμένες" και δημοσιεύονται με σχόλια, συχνά από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές –και πάικτες παγκόσμιας κλάσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα θυμίσω ότι και στη σημερινή, ψηφιακή εποχή, το Informator κυκλοφορεί σε μορφή .pgn και .cbf, συμβατή με τις νέες τεχνολογίες.
Φυλλομετρώντας τον πρώτο τόμο του Informator
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυλλομετρώ τον πρώτο τόμο του Informator. Χρώμα εξωφύλλου λαδί (ο καθένας είχε και διαφορετικό). Τα κομμάτια συμβολίζονται με εικονίδια αντί για γράμματα, όμως προφανώς το βιβλίο έχει παραχθεί με παραδοσιακή στοιχειοθεσία (πώς αλλιώς; βρισκόμαστε στο 1966· χυτά τυπογραφικά στοιχεία, μήτρες, χειροκίνητα πιεστήρια, οχτασέλιδα, μυρωδιά νωπού μελανιού) : υπάρχουν δυο-τρία «τυπογραφικά» λάθη, εύκολα στον εντοπισμό τους. Υπάρχουν και εμβόλιμες φωτογραφίες, σε μεγέθη που ακολουθούν την τότε ιεραρχία : ολοσέλιδη του τότε παγκόσμιου πρωταθλητή Πετροσιάν, 2/3 της σελίδας του διεκδικητή Σπάσκι, ημισέλιδες των πρώην παγκόσμιων πρωταθλητών Ταλ και Σμύσλοβ, και σε μικρότερες διαστάσεις των Κορτσνόι, Πολουγκαγιέβσκι, Λάρσεν και άλλων, ακόμα και των Ματάνοβιτς και Γκλίγκοριτς. Στο τέλος, υπάρχει η επεξήγηση σε 60 σελίδες της ταξινόμησης των ανοιγμάτων από τον εμπνευστή τους, Μπρασλάβ Ραμπάρ. Και το κυρίως πιάτο : 466 παρτίδες του πρώτου εξαμήνου του 1966 (ο δεύτερος τόμος είχε 700 και οι επόμενοι εκεί γύρω, αργότερα ακόμα περισσότερες, π.χ. ο 40ός –1985– 773, ήταν όμως εμπλουτισμένοι και με συνδυασμούς, φινάλε, βαθμολογικούς πίνακες τουρνουά και άλλα καλούδια), από παίκτες που έχουν αποσυρθεί από την ενεργό δράση ή και έχουν φύγει από τη ζωή εδώ και δεκαετίες : Ρεσέβσκι, Κότοβ, Μίνιτς, Ο’ Κέλλυ, Ταϊμάνοβ, Γιανόβσκι, Ελισκάσες· η καταπληκτική παρτίδα μεταξύ δύο κορυφαίων του σκακιού με αλληλογραφία, του Σανακόγιεφ και του Σαποσνίκοβ· άλλη παρτίδα με αλληλογραφία, μια Τράξλερ μεταξύ Έστριν και Νουν, όπου σε μια βαριάντα ο λευκός Βασιλιάς γίνεται ματ στο... g8!· η θρυλική 10η παρτίδα από το ματς Πετροσιάν – Σπάσκι για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (21.Ne3!!, 24.Rxf4!! και το επιστέγασμα : 30.Qh8+!), αλλά και η 7η από το ίδιο ματς (24…Nxe5!, 30…f5!!, 40…e4!!, 41…Ng4!!), και η 12η (29.Rxg7!!, 31.Nf3!!, 33.Bd4!)· και διάφορες καρατιές : Ματούλοβιτς – Μπέρτοκ (14.Nf5!!), Γκέλλερ – Λάρσεν (17.e5!!), Κάβαλεκ – Ματούλοβιτς (13.Rxf6!!, 20.Nf5!!), Μπεντνάρσκι – Κορτσνόι (20…g5!!)… Ωραίες εποχές….