Οι παλαιότεροι δεν θα δυσκολευτούν να αναγνωρίσουν τον σκακιστή στη φωτογραφία (η οποία προέρχεται από φιλικό ματς του 1976 μιας ενισχυμένης ομάδας του ΣΟ Καλλιθέας εναντίον της ΜΤΚ Βουδαπέστης που είχε έρθει να παίξει στο Πρωταθλητριών με το ΣΟ Ηλιούπολης - αρχείο Τάκη Δρεπανιώτη). Είναι στην αίθουσα του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών (Δημοσθένους 117, Καλλιθέα), όπου θα διοργανώσουν η ΕΣΣΝΑ και η ΑΕΚ το διασυλλογικό πρωτάθλημα ράπιντ στις 22 Νοεμβρίου!
Είναι ο Θησέας Λιβέριος, μαιτρ του Πανελληνίου Γ.Σ. και παλαιό στέλεχος της Εθνικής Ομάδας (π.χ. είχε παίξει και στην Ολυμπιάδα της Λουκέρνης, το 1982).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργότερα, συν-ίδρυσε την "Κάισσα", μαζί με τον Πέτρο Κολυβά και εγκατέλειψε το αγωνιστικό σκάκι.
to forum auto einai polu endiaferon kai to kalutera enhmerwmeno me poikila 8emata apo partides mexri to skaki se tainies klp...gia tous nearoterous xrhstes omws einai ligo duskolo na "piasoume" t nohmata twn suzhthsewn twn proswpwn p einai sunh8eis xrhstes(den prosvalw kanena) giati den katexoume tis gnwseis apo t parel8on kai duskoleuomaste :@:S
ΑπάντησηΔιαγραφήASXETO TO 8EMA ALLA H8ELA NA T PW..;PPPPP
@ Ανώνυμο
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί φίλε ανώνυμε βιάζεσαι να τα μάθεις όλα; Σιγά-σιγά. Εγώ ξέρεις πόσες φορές χάνω την μπάλα εδώ μέσα; Και υποτίθεται ότι έχω μια μικρή τριβή με το χώρο. Απλώς ΚΑΝΩ ότι τα ξέρω όλα και περιμένω μπας και τύχει κανένας να εξηγήσει, για να μάθω και εγώ.
Το κόλπο είναι, όταν διαβάζεις κάτι που δεν ξέρεις, να απομακρύνεις το κεφάλι από την οθόνη, να το στρέφεις το κεφάλι στο ταβάνι, το βλέμμα απλανές, σαν να θυμάσαι παλιά σου βιώματα. (Μια ρουφηξιά τσιγάρο και μια γουλιά ποτό βοηθούν στο σχηματισμό αυτής της εικόνας). Και έτσι όλοι θα νομίζουν ότι τα ξέρεις καλά και μάλιστα από πρώτο χέρι, αλλά για κάποιους λόγους προσωπικούς δεν θέλεις να μιλήσεις (σαν να μπλέκεται ένα παλιό αμόρε στην όλη ιστορία). Στο λέω δοκιμασμένα. Πιάνει. Εμένα ακόμη να πάρουν χαμπάρι την άγνοιά μου.
Καλημέρα :)
Δεν ξερω αν νομιμοποιουμαι να μιλησω ως "χρηστης κατ'εθισμον" του παροντος ιστοτοπου αλλα κατα την γνωμη μου ο φιλος ανωνυμος θιγει ενα καθ'ολα "νομιμο" και πολυ ενδιαφερον προβλημα που οποιοσδηποτε περασε μια φαση "μαθητειας" μεσα σ'ενα κυκλο ανθρωπων που τους αισθανοταν "γοητευτικους" αλλα καποτε καποτε(ισως και σκοπιμα) ακαταλαβιστικους το εχει βιωσει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχως το ενα δεν μπορει να υπαρχει χωρις το αλλο..Ειναι η επιμονη και η προσπαθεια που καταβαλει ο καθενας που θα τον κανει να προχωρησει.Οι αλλοι δινουν απλως τις αφορμες..Στο κατω κατω κανεις εδω δεν ανελαβε συνειδητα να "επιμορφωσει" κανενα..
Οσο διαρκει η "γοητεια" τοσο υπαρχει η πιθανοτητα ενα ερεθισμα που προσλαμβανεις να σε "ταξιδεψει" προς ανεξερευνητες κατευθυνσεις..Στο χερι σου ειναι.
Πολλες φορες χαιρομαι καποιες συζητησεις που διεξαγονται αναμεσα στις καλυτερες πεννες του forum. Τοτε αισθανομαι το μπαλακι να φευγει το παιχνιδι να απογειώνεται και η τεχνη του διαλογου να περναει σε αλλο επιπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο εμενα μου ειναι αρκετο.Γνωριζω καποιους απο εδω σε επιπεδο ενος επιπολαιου χαιρετισμου καποιους τους εκτιμω και καποιους τους εχω κανει και παρεα -αυτη την παρεα που κανει καποιος στα περιθωρια των αγωνων-και μερικους ισως να εχω διαβασει και καποια δικα τους κειμενα.
Απο κει κι επειτα αναγνωριζω καποια πραγματα κοινα που πολλες κρυβονται απο ιστορικα ή κοινωνικα βιωματα.
Η περσονα του ανωνυμου που εχω διαλεξει -ας κανω και την αυτοκριτικη μου εδω - προκυπτει απο το οτι ας πουμε δεν εχω προχωρησει στο σκακι οπως πολλοι εδω μεσα και ο λογος μου πανω σε σκακιστικα θεματα εχει ελαχιστο βαρος.Δεν με πειραζει.
Ειμαι μελος σ ενα καφενειο και χαιρομαι τις συζητησεις των αλλων σε μια φανταστικη συντροφια που εχει ενα απο τα κεντρα του το σκακι και συνομιλω με εικονικους φιλους.Λιγο ειναι;