Αν βρίσκεστε στο Άμστερνταμ, μπορείτε - ανάμεσα στα άλλα - να επισκεφθείτε το σκακιστικό καφέ Laurierboom που βρίσκεται στη Laurierstraat 76, κοντά στο σπίτι που έζησε η Άννα Φρανκ. Ακολουθεί ένα βίντεο του Chessvibes, σχετικό με τουρνουά διοργανώθηκε στο καφέ τον περασμένο Μάρτιο:
Υπάρχει πιο ωραία ατμόσφαιρα από ένα σκακιστικό καφέ για να ξετυλίξει κανείς την στρατηγική του;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ.:Ευχαριστώ Schroedinger's Cat για την περίοπτη θέση της Εβδομάδος!Με τιμάτε :)
Υπάρχουν και στην Ελλάδα ανάλογα σκακιστικά καφέ, το Άκαπους στην Αθήνα και το Χρονικό στην Θεσσαλονίκη. Ίσως να υπάρχουν μικρότερα και σε άλλες πόλεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήHoi, Gerard! Βρε, βρε, βρε, μικρός που είναι ο κόσμος! Αυτός ο Σάντερσε είχε παίξει στα Διεθνή Τουρνουά των Χανίων και της Καβάλας το 1991. Αν δεν είχε υπότιτλο με το όνομά του, θα δυσκολευόμουν να τον γνωρίσω, με τόσα κιλά που έχει πάρει. Έξω καρδιά, πολύ γουστόζικος για παρέα, με εμφάνιση αθλητή –τον θυμάμαι να κυκλοφορεί με παντελόνι φόρμας και αμάνικο φανελλάκι, να φαίνονται οι θηριώδεις τρικέφαλοι και οι γλυπτοί τραπεζοειδείς· προδήλως περνούσε περισσότερο καιρό στα γυμναστήρια παρά στα καπνομιχλώδη σκακιστικά εντευκτήρια–, δεν έπειθε για συστηματικός σκακιστής –και δεν ήταν. Θυμάμαι πάντως ότι το καλοκάγαθο βλέμμα του και το ευπροσήγορο χαμόγελό του, που με χαρά βλέπω ότι έμειναν απαράλλαχτα στα χρόνια που πέρασαν, άλλαζαν σε αποφασιστικό ιερακοειδές βλέμμα και σφιχτά χείλη στη διάρκεια της παρτίδας. Δεν κρατούσε για πολύ, όμως. Δεν είχε και πολλές επιτυχίες στη σκακιέρα –σε αντίθεση με τον θήλυ πληθυσμό. Σύντομα, όταν τέλειωνε η παρτίδα, πήγαινε γραμμή για κανένα μακροβούτι και κανένα σετάκι σιτ-απς να έρθει στα ίσα του :-) Έγινε κι αυτός μπάρμαν και βρήκε το δρόμο του…
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζει κανείς ανάλογα στέκια στο Μόναχο?
ΑπάντησηΔιαγραφή