http://skakistiko.blogspot.com -Σκακι
Ελληνικο Σκακιστικο Ιστολογιο - Greek Chess Blog
Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009
Film d'Amore e d'Anarchia
Ιταλία 1973 Σκηνοθεσία: Λίνα Βερτμίλερ
Σενάριο: Λίνα Βερτμίλερ
Φωτογραφία: Γκιουζέπε Ροτούνο
Μουσική: Νίνο Ρότα, Κάρλο Σαβίνα
Ηθοποιοί: Τζιανκάρλο Τζανίνι, Μαριάντζελα Μελάτο, Έρος Πάνι, Πίνα Τσεί, Έλενα Φιόρε
Μεσοπόλεμος. Ο φασισμός έχει κυριαρχήσει ολοκληρωτικά στην Ιταλία. Μια αναρχική ομάδα οργανώνει την δολοφονία του δικτάτορα Μουσολίνι. Ο εκτελεστής που επιλέγεται είναι ένας νεαρός χωριάτης, αποφασισμένος για όλα. Θα φιλοξενηθεί για μερικές μέρες σε ένα πορνείο, περιμένοντας την ημέρα της επιχείρησης. Ο έρωτας για μια νεαρή πόρνη όμως καιροφυλαχτεί. Μια σπουδαία ταινία της Λίνας Βερτμίλερ, με τη θαυμάσια μουσική συνοδεία και τα τραγούδια του Νίνο Ρότα.
Φυσικά... και θα το φέρεις....σε dvd....ε????
ΑπάντησηΔιαγραφή:-)))))
http://www.youtube.com/watch?v=UdvnJaYelOo
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ ευχαριστω. Τι ομορφη ταινια!
Πώς αφανίστηκε διάολε αυτή η Ιταλία μέσα σε τόσο λίγα χρόνια;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ στην ευχή θα ξανακουστεί η φωνή της;
άκουσα το cd της ταινίας ολόκληρο σήμερα το απόγευμα μετά από πολύ καιρό
ευχαριστώ :)
@melen:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Πώς αφανίστηκε διάολε αυτή η Ιταλία μέσα σε τόσο λίγα χρόνια;
Ποτέ στην ευχή θα ξανακουστεί η φωνή της;"
Για αυτή την Ιταλία, το πρώην παγκόσμιο εργαστήρι ριζοσπαστικών κινημάτων, μίλησε ο Ουμπέρτο Έκο:
Το κύριο πρόβλημα της Ιταλίας είναι οι Ιταλοί που ψηφίζουν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι κι όχι ο ίδιος, σχολιάζει ο διάσημος συγγραφέας Ουμπέρτο Έκο, σε άρθρο του, καλώντας, παράλληλα, τους συμπατριώτες του να αντιδράσουν για να μην ξαναβρεθούν σε μια κατάσταση παρόμοια με αυτήν που έζησαν υπό τον φασισμό.
«Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι δεν είναι το πρόβλημα της Ιταλίας. Η ιστορία είναι γεμάτη με τυχοδιώκτες, που δεν στερούνται χαρισμάτων, έχουν μια κακή αίσθηση του κράτους, αλλά μια πολύ ανεπτυγμένη αίσθηση των δικών τους συμφερόντων, οι οποίοι θέλησαν να εγκαθιδρύσουν μια προσωπική εξουσία, παρακάμπτοντας τα κοινοβούλια, τους δικαστές και τους θεσμούς», γράφει ο Ιταλός διανοούμενος στο έντυπο της αριστεράς L'Espresso.
«Όταν η κοινωνία τούς το επιτρέπει, γιατί να τα βάζουμε μαζί τους κι όχι με την κοινωνία που τους επέτρεψε να το πράξουν;», αναρωτιέται ο διάσημος συγγραφέας.
Ο Ουμπέρτο Έκο θεωρεί ότι είναι ανώφελο να τα βάζει κανείς με τον Μπερλουσκόνι, λέγοντας ότι αυτός «κάνει μόνο τη δουλειά του».
«Η πλειοψηφία των Ιταλών είναι αυτή που αποδέχθηκε τη σύγκρουση συμφερόντων» για την οποία ευθύνεται ο Ιταλός πρωθυπουργός, ο οποίος έχει στην ιδιοκτησία του την εταιρεία Fininvest, η οποία ελέγχει κυρίως τον τηλεοπτικό όμιλο Mediaset.
Ο συγγραφέας καταγγέλλει στην παρέμβασή του την «άρρωστη κοινωνία» στην Ιταλία και υπερασπίζεται την ελευθερία του Τύπου, η οποία απειλείται, σύμφωνα με τον ίδιο, από νομοσχέδιο που προβλέπει πολύ βαριά πρόστιμα για τα άρθρα που αναφέρονται σε έρευνες των ανακριτικών αρχών ή σε δίκες που βρίσκονται σε εξέλιξη.
«Στις 'υγιείς' δημοκρατίες δεν χρειάζεται να υπερασπιστεί κανείς την ελευθερία του Τύπου επειδή κανείς δεν σκέφτεται να την περιορίσει», σημειώνει.
«Το 1931 ο φασισμός επέβαλε στους πανεπιστημιακούς καθηγητές -1.200 εκείνη την εποχή- έναν όρκο πίστης στο καθεστώς. Μόνον 12 αρνήθηκαν και έχασαν τη δουλειά τους. Ίσως οι 1.188 που παρέμειναν να είχαν αξιοσέβαστους λόγους. Όμως οι 12 που αρνήθηκαν έσωσαν την τιμή του Πανεπιστημίου και τελικά την τιμή της χώρας», σημειώνει.
Ο διάσημος συγγραφέας δηλώνει στο άρθρο του απαισιόδοξος, λέγοντας ότι πιθανότατα η παρέμβασή του αυτή δεν θα επιφέρει αποτελέσματα.
Συμφωνώ εν μέρει με τον Έκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα όμως δεν έχει ποτέ μόνο μία παράμετρο, ποτέ μόνο έναν μεγάλο ένοχο.
Οι Ιταλοί ψηφίζουν Μπερλουσκόνι
ο Μπερλουσκόνι κόβει και ράβει την ιταλική πραγματικότητα στα μέτρα του ώστε να συνεχίσουν να τον ψηφίζουν.
Χωρίς να συνυπολογίσουμε το ρόλο της εκκλησίας και της μαφίας.
Ίσως ο Έκο ρίχνοντας την ευθύνη μονόπαντα στους πολίτες, ήθελε να προκαλέσει τα μουδιασμένα αντανακλαστικά τους, να τους κάνει να αντιδράσουν, δεν ξέρω..
Αυτό που πραγματικά μου προκαλεί ίλιγγο είναι η ταχύτητα με την οποία αφανίστηκε ο άλλος πόλος.
Τι απέγινε ας πούμε η Τσινετσιτά;
Από το '73 που γυρίστηκε η συγκεκριμένη ταινία ως σήμερα πέρασαν μόνο 36 χρόνια. Φαντάσου έναν έφηβο να τη βλέπει σήμερα.. πόσα έτη φωτός μακριά αισθάνεται άραγε από εκείνη την πραγματικότητα;
Και μια που πιάσαμε τον Μπερλουσκόνι.. τα εντεψίζικα του Τιπούκειτου τα διάβασες;
Καλημέρα γάτε
Εγώ πάλι συμφωνώ πλήρως με τον Έκο (παλαιόθεν κολλητός μου). Απλά αποδίδω αυτή τη συγκεκριμένη επιλογή του Ιαταλικού λαού στο χιούμορ που τον διακρίνει :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήXιούμορ λες, ε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΧμ..
Κομμάτι μπλακ τους βγήκε..
αλλά τι να λέμε και μεις..
με τον μπουμπουκο μας,
με τον κωστάκη μας τον βου
με τον γιωργάκη μας τον βου
με τον ιερό μας βουκεφάλα
Κρατηθείτε καλά! Κουνάει απ΄τα γέλια η βάρκα
Συγκρατηθείτε! απ΄τα πολλά γέλια πήραμε να βουλιάζουμε.
Βουλιάζουμε
κι ακόμη τίποτα. Χαμπάρι..
Όμως
una faca,una raca
τι περιμένεις..;