Ένα.
- Σήμερα παίζω με τον Ανακλησίδη, τον Φάνη, ξέρεις, τον διεθνή μαιτρ. Αρχίζουμε στις πέντε, μέχρι τις οχτώ το πολύ θα με έχει κάνει αλοιφή για τα μπρούτζα, οχτώμιση, εννιά παρά θα έρθω να σε βρω στο στέκι μας.
- Μήπως θέλεις να το αναβάλουμε, Νάσο; Έτσι κι αλλιώς, εγώ μέχρι δέκα έχω περιθώριο, ξέρεις τώρα τον μπαμπά, είναι παλαιών αρχών. Και βλεπόμαστε αύριο.
- Όχι βέβαια. Εννιά παρά, εννιά το αργότερο αν βρω κίνηση, θα είμαι εκεί.
- Να έρθω να σε περιμένω;
- Όχι, Τίνα, πού να ανεβαίνεις Αμπελοκήπους μόνη σου σαββατοβραδιάτικα, και τι να κάνεις ανάμεσα στους πορωμένους, θα πλήξεις. Άσε που θα σε τρώνε με τα μάτια, οι λιγούρηδες, είσαι και νόστιμη. Κάτσε με την παρέα και θάρθω να σας βρω εγώ.
Δύο.
Κοίταζε μια τη θέση, εννιά παρά πέντε, μια το ρολόι, δύο Πύργους κάτω.
Έμεναν τέσσερις κινήσεις για τις σαράντα. Έδωσε μερικά σαχ της απελπισίας:37.Βε2+ Ρζ5 38.Βθ5+ Ρζ6 39.Βθ8+ Ρε6 40.Βε8+ Ρδ6.
Ο χρόνος ανανεώθηκε. Μόλις τότε παρατήρησε ότι ο μαύρος Βασιλιάς έπρεπε να εκτελεί κυκλοτερή χορό γύρω από τη συμβία του – αν δεν ήθελε να τη χάσει.
41.Ββ8+ Ρδ5 42.Ββ5+ Ρδ4 43.Ββ2+.
Ναι, είναι οριστικό. Αρκεί να δίνει σαχ από τα κατάλληλα τετράγωνα.
Ο Νάσος δεν πρότεινε ισοπαλία• εθιμικά, η πρωτοβουλία για την πρόταση ανήκει στον καλύτερο παίκτη, κατά μείζονα λόγο αν έχει και περισσότερο υλικό.
Ο Φάνης δεν δοκίμασε 43...Ρδ3, μήπως και ο άλλος δεν παίξει 44.Βγ2+, αλλά παρασυρθεί να πάρει τη Βασίλισσα και γίνει ματ με Πα1. Πρότεινε ισοπαλία.
Όταν ο Νάσος δέχτηκε, δεν αισθανόταν, τι περίεργο, κάποια ικανοποίηση, κάποια ευχαρίστηση• μάλλον ένα κενό, μια ματαίωση ένιωθε. Και ενοχή.
Έβλεπε αστράκια από την ένταση και ένιωθε το κεφάλι του να ζυγίζει όσο ένας μετεωρίτης. Αν τον εξέταζε γιατρός εκείνη τη στιγμή, θα του ακύρωνε το δελτίο. Και σαν να μην έφταναν αυτά, στο κάτω μέρος του οπτικού του πεδίου είρπε, σαν κινούμενο μήνυμα, το ποίημα του Χριστιανόπουλου για το κουρείο και το κορμί.
Ήταν ήδη εννιά και τέταρτο. «Θα πάρω ταξί, σε δέκα λεπτά θα είμαι Καλλιθέα», σκέφτηκε.
- Συγχαρητήρια φίλε, έπαιξες καταπληκτικά. Συγγνώμη που δεν σού πρότεινα ισοπαλία νωρίτερα, δεν κατάλαβα αμέσως ότι είχα πέσει σε αεικίνητο.
«Ήθος», σκέφτηκε ο Νάσος. «Του στέρησα την πρώτη θέση και το έπαθλο, και κάθεται και μου λέει και σπολλάτη». Πόση διαφορά από τον αντίπαλό του στον προηγούμενο γύρο που, αφού τον ταλαιπώρησε για ώρα σε μια νεκρή θέση, μόλις βγήκε χειρότερος όταν δεν έπιασε μια τελευταία ζούλα που έβαλε, πήρε απότομα το παρτιδόφυλλο του Νάσου, και προεξοφλώντας τη συναίνεσή του, έγραψε μισό – μισό και στα δύο παρτιδόφυλλα, τα υπέγραψε και σηκώθηκε κι έφυγε.
Πλησίασε το τραπέζι τους ο διαιτητής. Εκτός από τους τρεις τους, μόνο ο υπεύθυνος του εντευκτηρίου είχε μείνει.
«Να σε καρφώσει κανένας στην ΚΕΔ, που παίζεται παρτίδα στην κόψη του ξυραφιού κι εσύ έχεις πιάσει ψιλή κουβέντα με τον γερο-Βάσια στην άλλη άκρη της αίθουσας, να σου πω εγώ, Λόταρ Σμιτ της πεντάρας», σκέφτηκε ο Νάσος.
- Άντε να πάμε σπίτια μας. Αλλά κι εσύ, γύρισε στον Νάσο, έπρεπε να έχεις εγκαταλείψει προ πολλού, όχι να συνεχίζεις με τόσο υλικό κάτω. Και διόρθωσε το αποτέλεσμα στο παρτιδόφυλλό σου, μηδέν – ένα, όχι μισό – μισό. Και καθαρά, να μη σε βάλω να το αντιγράψεις.
- Μα, ισοπαλία ήρθε, κύριε Βαγγέλη, είπε ήρεμα ο Φάνης. Να, δείτε και το δικό μου παρτιδόφυλλο.
Ο διαιτητής έγινε μπορντώ. Μάζεψε τα παρτιδόφυλλα και έφυγε σαν κυνηγημένος, χωρίς να χαιρετήσει. «Εμ, βέβαια, αφού μετράς μόνο το Έλο και το υλικό, με είχες για τελειωμένο, διαιτητόμπα της πυρκαγιάς», σκέφτηκε ο Νάσος.
Ο Φάνης άρχισε να στήνει μια θέση στη σκακιέρα. «Ωχ, έχει όρεξη για ανάλυση. Τώρα είναι που δεν μπορώ να φύγω με τίποτα, είναι μεγάλη αγένεια».
- Εδώ, αντί να αλλάξω τα πιόνια στην πτέρυγα της Βασίλισσας, έπρεπε να σπρώξω α4, ώστε να διατηρήσω την ένταση και να αδειάσω και το α5 για τον Ίππο. Και, αν θέλεις τη γνώμη μου, η διάσπασή σου με ζ5 ήταν μάλλον πρόωρη, έπρεπε πρώτα να αναδιπλώσεις τα ελαφρά σου...
«Καληνύχτα γι΄ αύριο, άρχισε τη βαθιά στρατηγική. Καλοσύνη του βέβαια να πιστεύει ότι είμαι σε θέση να τον παρακολουθήσω και μου μιλάει σαν ίσος προς ίσον. Εννιάμιση. Η μόνη μου ελπίδα είναι να μας διώξει ο Βάσια για να κλείσει».
- Δυνατός ο μικρός, ε, Φάνη; είπε ο ηλικιωμένος, ακουμπώντας επιδοκιμαστικά τον Νάσο στον ώμο.
«Μικρό είναι το μάτι σου, δεκαεφτά χρονών άντρας είμαι, μπαίνω και στα ακατάλληλα. Καλά, παρά δύο μήνες».
- Vamos a ver, λοιπόν – είπε.
«Εντάξει, το ξέρουμε ότι έχεις πάει και στην Κούβα σε τάγματα εθελοντικής εργασίας – εθελοντικής, ο πισινός μου».
Τράβηξε καρέκλα και κάθισε καβαλλικευτά.
«Τώρα δέσαμε, έχει διάθεση για κουβέντα. Θα αρχίσει να μας λέει πάλι την ιστορία που παραλίγο να πάρει ισοπαλία στο σιμουλτανέ από τον Μπονταρέφσκι, ή την άλλη στο σχολείο στην Οδησσό. Δέκα χιλιάδες φορές μας τα έχει διηγηθεί».
- ...και τότε ήρθε στην τάξη ο γυμνασιάρχης μαζί με έναν άλλο κύριο, δεν ξέραμε ποιος ήταν, και μας λέει:....
«...και ο Μπρονστάιν πήρε την κιμωλία και άρχισε να τραβάει κάτι ακατανόητες γραμμές στον μαυροπίνακα...»
- ...και ο σύντροφος Νταβίντ Ιόνοβιτς πήρε την κιμωλία και άρχισε να σχεδιάζει κάτι ακαθόριστες γραμμές στον μαυροπίνακα...
«Το παράλλαξε λίγο αυτή τη φορά», σκέφτηκε ο Νάσος.
Τρία.
Ήταν δέκα και δέκα όταν βγήκε Αλεξάνδρας, και έντεκα παρά είκοσι όταν έφτασε στο «Μινωικόν». Βρήκε μόνο τον Διονύση με τη Βάλια.
- Για λίγο θα την προλάβαινες, είπε ο Διονύσης. Σου άφησε αυτό.
Η Τίνα δεν ήξερε ότι ο τελευταίος γύρος ήταν πρωί• δεν της το είχε πει και ο Νάσος.Τέσσερα.
- Σιμπίτιουμ! Η αδυναμία μου. Πώς το ήξερες; και του έδωσε ένα πεταχτό φιλάκι.
«Σιμπι- τι; Βρε τον απατεώνα, και μου τη μοσχοπούλησε για ορχιδέα. Την προηγούμενη φορά η αδυναμία της ήταν τα λευκά τριαντάφυλλα, και την προ-προηγούμενη οι γαρδένιες. Ευτυχώς που έχει πολλές αδυναμίες, λευκού χρώματος μέχρι στιγμής, όμως όλο και ανεβαίνουμε πίστα. Αγιογδύτης ο λουλουδάς, αλλά χαλάλι της. Αν πάντως την ξαναστήσω, δεν καθαρίζω ούτε με μπέντζαμιν».
- Για πες μου λοιπόν για τη χτεσινή παρτίδα.
- Τίνα, να σου εξηγήσω...
- Χάρηκα ειλικρινά για την ισοπαλία που πήρες, τον διέκοψε. Είχα θετικό προαίσθημα, αλλά δεν σου το είπα για να μη σε επηρεάσω.
«Ναι, πώς, αμέ, φενγκ σούι, ίη-ες-πίη, ασημένια χορδή, λύγισμα κουταλιών, τηλεκίνηση σκρίνιων και βιολοδόξαρα. Διάβασε και λίγο Φρομμ και Άντλερ, κοριτσάκι, που έχεις μείνει στον Μπουσκάλια και τον Πιντέρη, ν΄ ανοίξουν τα ματάκια σου, που παθαίνεις μυδρίαση στο φως σαν νεογέννητο κατσούλι. Μα για στάσου, πότε πρόλαβε και το έμαθε; Κατάλαβα, θα τηλεφωνήθηκαν με τη Βάλια. Είδες γυναικεία αντικατασκοπία τα δεκατετράχρονα; Όχι, παίζουμε».
- Και τώρα, με ένα βαθμό το απόγευμα στον τελευταίο γύρο κάνεις νόρμα, έτσι; Είδες, που έλεγες ότι είναι ακατόρθωτο;
«Ούτε υστερίες, ούτε σκηνές. Σαν να μη συνέβη τίποτα. Τέρμα, είναι γλύκισμα η πιτσιρίκα. Και πιστεύει ότι στο σκάκι έχουμε τρία – ένα – μηδέν, όπως στο ποδόσφαιρο. Άσε, δεν θα τη διορθώσω, αρκετά της έχω γανώσει το κεφάλι με δαύτα. Είπα μια φορά να δοκιμάσω να κάνω σχέση, όχι βαριάντα. Και, ναι, δεν ξέρει ότι ο τελευταίος γύρος ξεκινάει αυτή την ώρα. Ούτε θα το μάθει τώρα. Και να βράσω και τη νόρμα και την Τόσκα και τη Μαντάμ Μπατερφλάι».
Πέντε.
«Το Πειθαρχικό Συμβούλιο (...) με την κατηγορία της απροειδοποίητης μη προσέλευσης στον τελευταίο γύρο του τουρνουά (...) Αφού έλαβε υπόψη του την απολογία του κατηγορουμένου (...) Δια ταύτα, ο κατηγορούμενος Αθανάσιος Κιρκινέζης απαλλάσσεται λόγω έρωτος».
Επίλογος: Επειδή ουκ εά με καθεύδειν το του Παναγιώτου τρόπαιον, ο οποίος κράτησε το ενδιαφέρον μας τα τρία προηγούμενα Σάββατα με ένα διήγημα σε τρία μέρη, με κεντρική ιδέα τον σταυρό σε διάφορες θέσεις από σπουδές. γονατόγραψα ένα γράφημα όπου σε μία θέση εμφανίζονται τέσσερις σταυροί.
Στη θέση που διάλεξα (ενδιάμεση φάση από σπουδή του Κασπαριάν, 1938), σχηματίζονται τέσσερις ισόπλευροι σταυροί με το ίδιο κέντρο:
Αν ο μαύρος Βασιλιάς βρεθεί στα ε6, ζ5, ε4, δ5 (σταυρός με κέντρο το ε5 και πλευρά 1), η λευκή Βασίλισσα του δίνει σαχ από τα συζυγή τετράγωνα ε8, θ5, ε2, β5 (σταυρός με το ίδιο κέντρο, το ε5, και πλευρά 3)• αν ο μαύρος Βασιλιάς βρεθεί στα τετράγωνα ζ6, ζ4, δ4, δ6 (σταυρός με κέντρο το ε5 και πλευρά √2), η λευκή Βασίλισσα του δίνει σαχ από τα συζυγή τετράγωνα θ8, θ2, β2, β8 (σταυρός με το ίδιο κέντρο, το ε5, και πλευρά 3√2).
Πολύ ενδιαφέρον, Κε Σωτηρίου - ευχάριστη έκπληξη, ομολογώ ότι δεν γνώριζα πόσο ταλαντούχος είστε με την πένα (και το συνδυασμό της με το σκάκι)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια βγείτε μπροστά ένας - ένας να θεριέψει ο κυκλοτερής χορός, με όλους εσάς τους λογοτέχνες - σκακιστές! Έτσι μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνυπομονώ για την ανταπάντηση του ΠαΚο!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Αλκίνοος
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, Αλκίνοε, υπονοείς ότι π.χ. εγώ είμαι λογοτέχνης - σκακιστής -χο-χο-χο!-, ενώ εσύ όχι; Έχουν γνώσιν οι φύλακες... Ξέρω ότι είσαι ολιγογράφος (όλοι οι εκλεκτοί και εκλεκτικοί, ολιγογράφοι είμαστε· να, πάρε αντιπαράδειγμα τον Παναγιώτη), αλλά, δεν μπορεί, αν διοργανωθεί σήκουελ της περσινής Μπαλαφάρας, θα κάνεις μια εξαίρεση και θα μετάσχεις κι εσύ. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον ο συγκερασμός sci fi και Κιρκών!
@καλοπροαίρετος
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω χάσει επεισόδια (τουλάχιστον sarantα) και δεν έχω συνδέσει τον καλοπροαίρετο με τον Σωτήριο Τριανταφύλλου, ή όπως λέγεται, που έγραψε το "Κυκλοτερής χορός".
Σε σύγκριση με σας που συμμετείχατε στην μπαλαφάρα των πέντε(;) θεωρώ ότι είμαι ολίγιστος ==> DNQ.
Έχω επιχειρήσει να γράψω επιστημονική φαντασία αρκετές φορές, με αμφιλεγόμενη επιτυχία. Συνεχίζω, επειδή τρία διηγήματά μου έχουν ανθολογηθεί, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν ενδιαφέρον οι προσπάθειές μου ή ότι υπάρχει μεγάλη έλλειψη συγγραφέων.
Το θέμα είναι ότι πάντοτε βρίσκονται εντυπωσιακά κείμενα, όπως στην παρούσα ανάρτηση ή στα βιβλία του αντιπαραδείγματος Π.Κ. ή σε πολλά σχόλιά σας, που τα ζηλεύω.
@ Αλκίνοος
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι καλά, ας πούμε ότι δεν διάβασες αυτό το νήμα, που από ένα σημείο και μετά εξελίσσεται σε συνεννοήσεις μεταξύ των τεσσάρων επίδοξων, ακόμα, μπαλαφαριστών για τις τεχνικές λεπτομέρειες τής, τότε υπό συγγραφή, Μπαλαφάρας και όπου, σε ένα μου σχόλιο, με τον εύγλωττο τίτλο «Ο Τριαντάφυλλος Σωτηρίου σε πρώτη διαδικτυακή εμφάνιση (...)», σημειώνω ότι παίρνω, για τη Μπαλαφάρα και μόνο, το ψευδώνυμο Τ.Σ., που «φυσικά και είναι απότιση φόρου τιμής στη λατρεμένη Σώτη» (εννοείται Τριανταφύλλου, στης οποίας, παρέμπ, το στυλ μού έχουν πει ότι αχνομοιάζει το δικό μου· ύψιστη κολακεία· πού τέτοια τύχη· χώρια ότι, για να μοιάζει το στυλ σου με κάποιου άλλου, προϋποτίθεται ότι έχεις στυλ· εγώ ακόμα το ψάχνω· θα ήθελα πολύ να αποκρυσταλλωθεί σε κάτι όπως των δύο κεφαλαίων που μου αντιστοιχούσαν στη Μπαλαφάρα, δηλαδή κοφτό, ξηρό, ελλειπτικό, και ταυτόχρονα κατάφορτο – κάτι σαν μια άβαφη, στεγνή, βλοσυρή γυναίκα, που φορεί μόνο μια εσθήτα στο χρώμα του πηλού και λίγα σχολαστικά επιλεγμένα μικροκοσμήματα από ημιπολύτιμους λίθους με ασυνήθιστη κοπή, και μολαταύτα είναι εντυπωσιακή· πανδύσκολο, για τα κυβικά μου, στοίχημα, και δεν μου βγαίνει πάντα, όμως μόνο αν και όταν το κατακτήσω θα μπορώ να οιηθώ ότι έχω στυλ· μέχρι τότε, ορνιθοσκαλιστής της πλάκας θα είμαι), και υπογράφω για πρώτη φορά «Τριαντάφυλλος Σωτηρίου / και για την αντιγραφή / καλοπροαίρετος», όμως φαίνεται ότι δεν διάβασες ούτε την εισαγωγή στο πρώτο κεφάλαιο της Μπαλαφάρας, όπου επαναλαμβάνεται η ταυτότητα κλπ=Τ.Σ.
(Περίοδος 233 λέξεων, με παρένθεση 125 λέξεων. Καλατοπάω;)
Εσωτερικό αστείο, αγνόησέ το, συνεχίζω.
Το άλλο επεισόδιο που ίσως έχεις χάσει είναι ότι έχω σημειώσει αρκετές φορές, με πρώτη πριν ακόμα τελειώσει η περσινή Μπαλαφάρα, ότι μια τετράδα (αλφαβητικά) Κονιδάρης, Μανωλάς, Οικονομόπουλος, Σαραντάκος θα έσπαγε τα ταμεία σε μια «Μπαλαφάρα 2», και αυτό γιατί αφενός, mauvais les mensonges, ο μόνος από τους τέσσερις της πρώτης Μπαλαφάρας που ξέρει τα μυστικά και κατέχει τις τεχνικές της συγγραφής είναι ο Παναγιώτης (μη βλέπεις που τον πειράζω συνέχεια, είναι που κατά βάθος όχι απλώς τον ζηλεύω, αλλά τον φθονώ για την έμπνευση, τη φαντασία και την παραγωγικότητά του), και αφετέρου, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, οι Μ., Ο., Σ. είναι/είσαστε περισσότερο σχετικοί με τη συγγραφή από τους Γ., Ε. και υποφαινόμενο και η γραφή τους/σας παρουσιάζει υψηλό ενδιαφέρον – Γάτε, Ελισσαίε, αν θεωρείτε εαυτούς λογοτέχνες ή αν νομίζετε ότι η γραφή σας παρουσιάζει κάποια πρωτοτυπία, διορθώστε με.
Στην πρώτη Μπαλαφάρα, παρά τις μεγάλες διαφορές ύφους –και ικανοτήτων, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε–, βγήκε ένα, κατά τον συντηρητικότερο χαρακτηρισμό, ευπρόσωπο αποτέλεσμα και, το κυριότερο, κάναμε το κέφι μας. Προσωπικά μιλώντας, ανακάλυψα στον εαυτό μου πτυχές και δυνατότητες που ούτε φανταζόμουν ότι υπήρχαν. Αν δεν τελείωνε κάπως βεβιασμένα λόγω των γεγονότων του Δεκεμβρίου, θα έλεγα ανεπιφύλακτα ότι το καταδιασκεδάσαμε κιόλας. Λοιπόν, εγώ προτείνω να αφήσεις τα DNQ, DNS και DNF και να συμμετάσχεις στη «Μπαλαφάρα 2». Μια δοκιμή θα σε πείσει. Στο κάτω κάτω, για εικονικό παιχνίδι πρόκειται :D
@ Παναγιώτης
Βλέπεις, στενό μαρκάρισμα τον έχω· τέτοιο μαν του μαν, ούτε ο Καψής στον Τρεζεγκέ. Βάλε κι εσύ το χεράκι σου, Μπασινά, ε Μπασινά! Καλά, συγγνώμη για τη βρισιά, παρεκτράπηκα.
@ όλοι
Αυτό το νήμα βλέπω να [εκ]τρέπεται σε πεδίο ζυμώσεων για τη «Μπαλαφάρα 2», που επιτέλους κυοφορείται. Ιδέες; Προτάσεις; Εθελοντές;
@Καλό (γαλλικό χαϊδευτικό)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύγε παιδί μου (παιδί...λέμε τώρα), ωραίο κείμενο! Εξάλλου κάθε συμβολή στην διάδοση του καλλιτεχνικού σκάκι είναι θεάρεστη. Θαρρώ πως το κοινό σου περίμενε κάτι τέτοιο εναγωνίως και χαίρομαι αν το δικό μου "γράφημα" αποτέλεσε την θρυαλλίδα και μάλιστα στο πιτς (όχι στα πιτς, αυτά έπαψαν να με συγκινούν μετά τη δύση του Μιχαλάκη). Θα το προτιμούσα χορταστικότερο, μας έχεις συνηθίσει στις λουκούλειες αναρτήσεις, αλλά ας πούμε ότι είσαι στην προθέρμανση.
Τα δικά σου μακροβούτια Λουγκάνη του διαδικτύου (αλλουνού παπά ευαγγέλιο, αλλά που να αλλάζω ενορία πρωϊνιάτικα) είναι τόσο πια συνηθισμένα που κόντεψα να τα ξεχάσω. Τύφλα να'χει η πλουμιστή Gavia stellata λέμε. Αναμένεται άρθρο του Σαραντάκου με τίτλο κάτι σαν "Καλοπροαίρετη Μετοίκηση στο Βυθό" ή "Μια ανάσα, χίλιες λέξεις".
Δύο πονήματα΄σε δυο χρόνια δε σε καθιστούν πολυγραφότατο. Παρ' όλα αυτά δε λέω ποτέ όχι σε μπαλαφάρες. Και επειδή σε βλέπω φουριόζο (σε άδεια είσαι; έχουμε και βρέφη να θρέψουμε...), θα καταθέσω μια προτασούλα. Ο Γάτος μάλλον αυτοαποκλείεται, σταζ ήταν στη Μπαλαφάρα ο άνθρωπος. Άσε που πήγε να μας μείνει από το άγχος του το οποίο, όπως και σε άλλα πράγματα, δρα κατασταλτικά. Γάτε, αν σφάλλω διόρθωνε.Συμπεραίνω λοιπόν -με κάθε δυνατή αυθαιρεσία- πως μια θέση είναι αδειανή. Εξαντλώντας το νεποτισμό μου, διορίζω εκεί τον Αλκίνοο (τι μαρκαρίσματα και Μπασινάς και μαλακίες, το δρόμο τον έδειξε ο -ελληνικής καταγωγής- Νικόλαος Σαρκοζής, ασφαλώς εμπνευσμένος από την εποχή του Δηληγιάννη ή ίσως και τη σημερινή, το ίδιο κάνει, και τώρα κάτσε να βγω να πάρω και ανάσα, δεν είμαστε όλα τα νηκτικά ανθεκτικά).
Για τον Ελισσαίο δεν ξέρω. Ίσως αν τον απειλήσω με τη δημοσίευση των μυστικών που είχε την απρονοησία να μου εμπιστευτεί, να δεχτεί και, κυρίως, αυτή τη φορά να είναι συνεπής. Αν όχι θα κοιτάξουμε στον πάγκο για τη χρυσή αλλαγή.
Για την αφεντιά σου δεν το συζητάμε. Θα συρθείς σιδηροδέσμιος. Γιατί είσαι ο στράικερ της ομάδας. Και αντιστρέφοντας το σοφό ενμπιεϊκό ρητό, μπορεί η άμυνα να κερδίζει πόντους, αλλά η επίθεση κόβει εισητήρια, και χωρίς εισητήρια, ο Γάτος θα μας ξαποστείλει σε άλλη αλάνα να παίξουμε. Όχι, παίζουμε!
Ως προς τη θεματική, δεν έχω προτάσεις, μα ούτε και αντιρρήσεις. Μια Ε.Φ. πάντως δε με χαλάει καθόλου, έχοντας στο τιμ και τον ειδικό. Το χιούμορ δεν πρόκειται να λείψει. Αν βάλουμε και λίγο σεξ ακριβώς στην κορύφωση της έντασης, σκέτο Χόλιγουντ θα είμαστε. Θα ζητήσω μόνο μια χάρη, να μην ξεκινήσω πρώτος, είναι πολυ δεσμευτικό για τους άλλους (ψέμα) και έχω και δουλειές (αλήθεια).
Ο Γάτος παρακαλώ να χτυπήσει το γκονγκ της προετοιμασίας.
@Καλοπρό
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλατοπάς
@Πανακό
Έλεγα και γω! Δεν γίνεται να βγάζει τόσο χρήματα μόνο με το φαρμακείο. Αλλού γίνεται η μπίζνα. Και τώρα πια ξέρω: "Εκβιαστής"! Επαγγελματίας εκβιαστής. Αυτό είσαι. Αριστερή φρασεολογία για προκάλυμμα και πίσω από το προοδευτικό προσωπείο, μυστικές υπηρεσίες, πρακτοριλίκια και χαφιεδισμοί.
Πόσα κεφάλαια θες; Γράφω και εγκυκλοπαίδιες άμα χρειαστεί.
Ως οικοδεσπότης αισθάνομαι πολύ κολακευμένος από το σχέδιο. Και το πόνημα θα πουλήσει αρκετά, αφού μας επισκέπτονται τόσες εκατοντάδες άτομα την ημέρα. Σας ευχαριστώ πολύ για την ιδέα και την πρόταση και είμαι σίγουρος πως θα το διασκεδάσουμε όλοι, τόσο εσείς οι συγγραφείς όσο και εμείς οι αναγνώστες-σχολιαστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάζω κρασί στα ποτήρια και περιμένω την εξέλιξη:)
Και ως φιλοξενούμενοι αισθανόμαστε πολύ κολακευμένοι που τόσοι εξαίρετοι γραφιάδες ετοιμάζονται να μας εξιτάρουν άλλη μια φορά. Εμείς ήδη πίνουμε το κρασί από τα ποτήρια μας και περιμένουμε να συνδυάσουμε την τέρψη της γλώσσας με την τέρψη της γραπτής γλώσσας.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Ελισσαίος, Αλκίνοος, Παναγιώτης, cc Γάτος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα οργανωθούμε! Πρόταση:
Έργο: σειριακό γράφημα, στο πρότυπο του «Το μυθιστόρημα των Τεσσάρων» του 1958 και του «Η μπαλαφάρα των τεσσάρων» του 2008
Προσωρινός τίτλος εργασίας: «Η μπαλαφάρα των τεσσάρων, απόπειρα δεύτερη»
Μετέχοντες, κατά σειρά εμφάνισης: Τριαντάφυλλος, Ελισσαίος, Αλκίνοος, Παναγιώτης
Συχνότητα: ένα κεφάλαιο την εβδομάδα
Μορφή: δύο κύκλοι, με την ίδια προκαθορισμένη σειρά, σύνολο οχτώ κεφάλαια
Όροι: Δεν υπάρχει προσυνεννόηση για την πλοκή. Ο καθένας αρχίζει, συνεχίζει και σταματά όπου και όπως κρίνει, αξιοποιώντας με τον τρόπο που νομίζει το μέχρι τότε κείμενο
Έκταση: κατά προτίμηση, 1000-3000 λέξεις κάθε κεφάλαιο
Χρονικό όριο παράδοσης: μεσάνυχτα Σαββάτου προς Κυριακή, ώστε Κυριακή πρωί η τελευταία συνέχεια να βρίσκεται αναρτημένη στο διαδίκτυο (*)
Προτεινόμενο πρόγραμμα (αναγράφονται κατά σειρά αύξων αριθμός συνέχειας, συγγραφέας και ημερομηνία παράδοσης – πάντα Σάββατο) :
1 Τριαντάφυλλος 7 Νοεμβρίου
2 Αλκίνοος 14 Νοεμβρίου
3 Ελισσαίος 21 Νοεμβρίου
4 Παναγιώτης 28 Νοεμβρίου
5 Τριαντάφυλλος 5 Δεκεμβρίου
6 Αλκίνοος 12 Δεκεμβρίου
7 Ελισσαίος 19 Δεκεμβρίου
8 Παναγιώτης 26 Δεκεμβρίου
(*) Στην περίπτωση που αυτός που έχει σειρά να παραδώσει κεφάλαιο είναι έτοιμος νωρίτερα, π.χ. μέχρι Παρασκευή απόγευμα, αν το κρίνει σκόπιμο, μπορεί να αποστέλλει το κείμενό του στους άλλους τρεις συνμπαλαφαριστές, ώστε να προσδιοριστούν και απαλειφθούν τυχόν χρονικές ή λογικές ανακολουθίες κ.τ.ό. που ο ίδιος δεν πρόσεξε
Απόψεις;
Τριαντάφυλλος Σωτηρίου
και για την αντιγραφή
καλοπροαίρετος
Συμφωνώ σε όλα μόνο που θα προτιμούσα να αρχίσουμε μια με δύο βδομάδες αργότερα, αν δεν πειράζει. Φυσικά θα πρέπει να αποδεχτεί και επισήμως ο Μανώλης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα καλατοπάς στον Καλοπρό, θεωρώντας καλύτερο να υπάρξει μεγαλύτερη ανανέωση των μπαλαφαριστών με τη συμμετοχή, όπως προτάθηκε του Η.Ο. ή του Ν.Σ. Θα προτιμούσα να είμαι εφεδρεία σε περίπτωση που αρνηθούν αμφότεροι. Προτιμώ να υπάρξει ένα σχήμα με δύο από την πρώτη απόπειρα και δύο "νέους". Π.χ.: Πανακό, Καλοπρό, Αλκινό και Οικονομό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ στο μεταξύ θα ωριμάζω. Ας μιλήσουν όμως και οι αναφερόμενοι. Εδώ έχουμε θίξει υπολήψεις και αυτοί σιωπούν.
Υπάρχει και άλλος, όχι αναγκαστικά νεοπαγής, αλλά πάντως νεοξετσουμίσας σκακιστής-συγγραφέας, ο Δημήτρης Γρυπαίος. Από κάποιο σχόλιο συμπέρανα ότι και ο Παναγής Σκλαβούνος ανήκει στο κλαμπ. Σίγουρα υπάρχουν και άλλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν πάση περιπτώσει, μια πρόταση έκανα. Δηλώνω ακόμα, ότι έχω έτοιμο ένα πρώτο κεφάλαιο, με sci-fi, μάλιστα, διάσταση, ώστε να αξιοποιηθεί η κλίση του Αλκίνοου. Τουτέστιν, όσον αφορά εμένα, η Μπαλαφάρα-2 μπορεί να αρχίσει και αύριο Σάββατο.
Ταύτα και αναμένω.
Σε ένα έτος που θα είμαι συνταξιούχος (δεν είναι οικονομικά σπουδαίο, όπως πολλά εις -ούχος : λεμβούχος, παραπηγματούχος, περιπτερούχος, κλειδούχος, ...) θα έχω περισσότερο χρόνο διαθέσιμο (φαντάζομαι - φαντασιώνομαι).
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ΣΚ 14-15 θα είμαι στο λογοτεχνικό εργαστήρι της ΑΛΕΦ (και θέλει αρκετή προεργασία).
Την δεύτερη εβδομάδα του Δεκέμβρη θα συνοδεύσω στην πενθήμερη (όπως ανθηλιακό, ανθύλη - κάτω τα πενταήμερη, αντιηλιακό, αντιύλη) εκδρομή τα καμάρια μας από την Γ τάξη Λυκείου κάπου στην Θεσσαλονίκη (φουλ τάιμ ντζομπ και μακρυά από διαδίκτυο).
Όσα καλοπροαίρετα σχεδιάστηκαν δεν είναι εφαρμόσιμα.
Τιμή μου είναι να συμμετάσχω αλλά πιό χαλαρά - αργότερα ή προπροτελευταίος, κι ας λάβουν μέρος και τα άλλα παιδιά (προσέξατε το άλλα;) που αναφέρατε. Να γράψουμε το διήγημα των τεσσάρων που ήσαν εφτά τελικά.
@ Αλκίνοε: Παραλείπεις λέξεις όπως εκατομυριούχος, δισεκατομυριούχος κ.ο.κ. Αυτές υποδηλώνουν μια οικονομική σπουδαιότητα, όπως και να το κάνουμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είχες και κάποια από αυτές τις ιδιότητες, δεν θα χρειαζόταν να κάνεις το θηριοδαμαστή σε εξωτικά μέρη, όπως τα δικά μας. Καλώς να μας ορίσεις!
@alotan
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις είχα διώξει από το μυαλό μου γιατί, μόλις κατάφερα να γίνω εκατομμυριούχος σε δραχμές, ξαφνικά άλλαξε το νόμισμα και έγινα από την μια μέρα στην άλλη χιλιαδούχος σε ευρώ.
Δεν άντεξα το κτύπημα και κάνω ακόμη υπνοθεραπεία.
Θες να σε τηλεφωνήσω όταν έρθω για να χτυπήσουμε κα'να τρίγωνο Πανοράματος ή μιλάς ακόμα Βραζιλιάνικα και δεν θα συνεννοηθούμε;
@Αλκίνοος
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας την έσκασες. Φταίω εγώ τώρα να εφαρμόσω ασφαλιστικά μέτρα και να ζητήσω να κηρυχθεί η εκδρομή παράνομη και καταχρηστική; Πάντως έχει ενδιαφέρον το εγχείρημα των εφτά (ή των δεκαεφτά, το ίδιο κάνει). Παρακαλώ σε αυτή την περίπτωση κρατήστε μου την τελευταία θέση. Όποιος γελάει τελευταίος κτλ...
@Καλό
Εσύ πάλι μπήκες με φόρα. Να ενημερώσω το αναγνωστικό κοινό ότι έστειλες ήδη κείμενο, αν και βλέπω να το τρώει το μαύρο σκοτάδι. Κι έχει απ' όλα, μέχρι και υπόνοια σεξ, ως εζητήθη. Μήπως θα ήταν καλύτερα να το συνεχίσεις μόνος σου και να γράψω εγώ τις ερωτικές σκηνές; Τέτοια γκόμενα και να πάει χαμένη;
Πάντως, ως εικός εστί, δύσκολο το βλέπω να αρχίσουμε εν τω άμα. Γήπεδο έχεις, μπάλα έχεις, ομάδα όμως δεν έχεις. Μου θυμίζει το γνωστό αστείο ανάμεσα στους μπριτζέρ (το οποίο παρεμπιπτόντως πρωτοδιατύπωσε η αφεντιά μου): "Ψάχνουμε τέταρτο για μπριτζ, έρχεσαι;" -"Βεβαίως!" - "Ωραία, και τώρα πάω να βρω τους άλλους δύο!".
Προτείνω λοιπόν να δράσεις ως νουνεχής γραφιάς. Κράτα και τίποτε στο συρτάρι. Ο Εμπειρίκος κράτησε ολάκερο Μεγάλο Ανατολικό.
@Alotan
Να μην ξεχάσουμε τον αδειούχο. Και, λόγω της ρητορικής της εποχής, τον συμβασιούχο.Ελέω επαγγέλματος να αναφέρω και τον πρωτεϊνούχο. Ο θειούχος παίζει κι αυτός. Αυτός που δεν ξέρω αν παίζει ακόμα είναι ο Γιάννης ο Μαλούχος.
@ Αλκίνοε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι θα μου τηλεφωνήσεις (αν σου το επιτρέψουν οι μαθητές σου) και χτυπάμε ό,τι θέλεις, από μπουγάτσα και κουλούρι μέχρι τρίγωνα και τετράγωνα.
Όσα βραζιλιάνικα έμαθα, που δεν ήταν και πολλά, τα άφησα πίσω στη Βραζιλία.
Όπως μου έγραψε κάποιος από τους προβληματιστές για το Ρίο: The city is beautiful in a geographical way, not culturally.
Κάτι σαν την Ελλάδα δηλαδή.
Δυστυχώς, για λίγο χάσαμε τους πανηγυρισμούς για τους Ολυμπιακούς του 2016, που όσο να 'ναι θα έδιναν ένα χρώμα στην πόλη για εμάς τους περαστικούς.
Διαβάζοντας τα σχόλια και τις καταχωρήσεις στο παρόν θέμα του μπλογκ, θάρρεψα μιά στιγμή ότι"η μπαλαφάρα των επτά" έχει αρχίσει...
ΑπάντησηΔιαγραφή