Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2009

Πάει ο παλιός χρόνος

Η κάθε πρωτοχρονιά δεν είναι παρά μια προσωπική νίκη απέναντι στο χρόνο, η νίκη της συνέχειας της πραγματικότητας, η νίκη του χεριού που βρίσκει αυτόματα το διακόπτη στο σκοτάδι. Οι σπουδαίες ευχές σπάνια πραγματοποιούνται, οι πιο απλές ευχές είναι και πιο απτές σε αυτό το ταραγμένο ταξίδι στους σταθμούς της τεχνητής κατάτμησης του χρόνου. Και ο χορός, επίσημος, αστικός, σε κάτι μακρινές πρωτοχρονιές της ιστορίας:

10 σχόλια:

  1. ...η νίκη του χεριού που βρίσκει αυτόματα το διακόπτη στο σκοτάδι...


    Πολύ μου άρεσε αυτή η φράση.....

    Καλή χρονιά, Φίλιππε... με λιγότερα σκοτάδια.....

    :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος31/12/09

    Χρόνια πολλά σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος31/12/09

    Ο χρόνος στην ουσία δεν υπάρχει.... Είναι συνέπεια της ύπαρξης της ύλης. Στην ουσία είναι αλλαγή τόπου....
    Μετράμε με έναν συμβατικό τρόπο την αλλαγή θέσης του ήλιου, την φθορά, την πορεία μας προς την αιωνιότητα. Την υπέρβαση του χρόνου...
    Καλή χρονιά σε όλους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Physics Girl31/12/09

    Έιλικρινείς ευχές για το 2010, από την Ισλανδία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ανώΝυΜος1/1/10

    Χρόνια Πολλά και Καλά σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος1/1/10

    Ο χρονος δυστυχως υπαρχει και ειναι συνωνυμος της φθορας που υφιστανται τα κυτταρα μας και της αδυναμιας του σωματος να τρεξει πισω απο μια μπαλλα που κλωτσαει ενα παιδι
    Καλη χρονια σε ολους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλή χρονιά κι από μένα, Φίλιππε, σε σένα, την οικογένειά σου και τους φίλους σου, καθώς και σε όλους τους φίλους αυτού του ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ευχαριστώ όλες και όλους για τις ευχές, που πάντα είναι πολύτιμες στην περιπέτεεια στο χρόνο. Κι όπως έγραψε μια φίλη, "2010, να 'σαι καλό παιδάκι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δανάη21/2/10

    "Ο χρονος δυστυχως υπαρχει και ειναι συνωνυμος της φθορας που υφιστανται τα κυτταρα μας και της αδυναμιας του σωματος να τρεξει πισω απο μια μπαλλα που κλωτσαει ενα παιδι"


    Μου θύμισες την εικόνα του Νίκου Γκάτσου:

    Το πέλαγο είναι παιδί,
    τρέχει και δεν το φτάνω
    παιδί και στην αγάπη του,
    που σαν παιδί το χάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Σκοταδερός21/2/10

    @Δανάη: Πολύ μεγάλο τραγούδι. Χατζιδάκις, Καζαντζίδης, Γκάτσος σε πολύ μεγάλες στιγμές. Έχω περάσει τα 40 και καταλαβαίνεις πόσο με αγγίζει η εικόνα του να τρέχω πίσω από ένα παιδί και να μην το φτάνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.