... ήταν πάντα μια μεταφορά της πολιτικής και στρατιωτικής αντιπαράθεσης, με τις παγίδες του και τα φινάλε του και τα ματ του. Αντικριστά στη σκακιέρα φανταζόμαστε να κάθονται διπλωμάτες ή στρατηγοί. Το παιχνίδι απέκτησε διεθνή φήμη τους τελευταίους δυο αιώνες, αλλά γνώρισε την κορύφωσή του στην περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, όπως και τα κατασκοπευτικά θρίλερ. H πρώτη σκηνή σε μια από τις πρώτες ταινίες του Τζέιμς Μποντ, «Από τη Ρωσία με αγάπη», είναι μια παρτίδα σκάκι ανάμεσα σε δυο μεγάλους μετρ (φωτ). Στην πραγματική ζωή, το ματς Φίσερ-Σπάσκι το 1972 τερμάτισε 25 χρόνια σοβιετικής ηγεμονίας στο σκάκι και σημάδεψε την αρχή του τέλους του Ψυχρού Πολέμου.
Το παιχνίδι...
... ήταν το τέλειο πεδίο μάχης για εκείνον τον ψυχολογικό πόλεμο. Και αυτό που το έκανε ακόμη πιο σημαντικό ήταν η σημασία που απέδιδε τότε η σοβιετική κοινωνία στο σκάκι. Οι Ρώσοι μπορεί να υστερούσαν σε άλλα, παρατηρεί ο Ντάνιελ Τζόνσον στο περιοδικό «Πρόσπεκτ», αλλά πάνω στη σκακιέρα η κυριαρχία τους ήταν απόλυτη. Ένα πεδίο μάχης που για πρώτη φορά στην Ιστορία ήταν αληθινά παγκόσμιο, μπορούσε να χωρέσει μέσα σε μονάχα 64 τετράγωνα. Το σκάκι έμοιαζε τότε με δικλίδα ασφαλείας, σε έναν πόλεμο που ανά πάσα στιγμή απειλούσε να γίνει θερμός.
H Σοβιετική...

H άνοδος...
... και η πτώση του παιχνιδιού ως πολιτικής μεταφοράς και ως ιδεολογικού όπλου συνέπεσε με την αρχή και το τέλος μιας από τις πιο αγωνιώδεις περιόδους της σύγχρονης ιστορίας. Σήμερα που έχει εκλείψει πια η απειλή, το σκάκι έχει χάσει ένα μεγάλο μέρος από το «κεφάλαιο» που είχε συσσωρεύσει χάρη σε αυτήν. Μπορεί η επανάσταση του Ίντερνετ να έκανε το «πεδίο της μάχης» πραγματικά παγκόσμιο, αλλά δεν υπάρχουν πια οι μεγάλοι «στρατηγοί».
(Ρούσσος Βρανάς, ΤΑ ΝΕΑ 21/5/2005, http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4390963 )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.