Στο «Αγγελικό Πρόσωπο» (1952), η ζήλια και ο έρωτας αντιμετωπίζονται μόνο σαν παντοδύναμα, καταστροφικά πάθη με κύριο εκφραστή τη νευρωτική ηρωίδα, μια «ενζενύ» υπολογίστρια και διεστραμμένη που την υποδύεται έξοχα η Τζιν Σίμονς, Ενώ ο παραμυθιασμένος ήρωας, ο μονοκόμματος και ταυτόχρονα πολυσχιδής Ρόμπερτ Μίτσαμ, υπόκειται υπνωτικά στην γοητεία της.
Στα φιλμ νουάρ του, ο Πρέμινγκερ βυθίστηκε σταδιακά μέσα στο σκοτάδι, το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής και το «Αγγελικό Πρόσωπο» είναι το τελευταίο και πιο προσωπικό δείγμα αυτής της εξαίρετης παράδοσης.
(από ertonline)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.