Ρουά ματ στην κρίση με δόσεις ανθρακικού

Ο Κοσμάς Κέφαλος (αριστερά) με δύο από τα επτά παιδιά πάνω από τη σκακιέρα. Η οικογένεια εκτός από την επιχείρηση δημιούργησε και τον σκακιστικό όμιλο «Ι. Τζελεπή» ο οποίος κάθε χρόνο διοργανώνει διεθνή πρωταθλήματα στην Ικαρία.

Δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ της Παρασκευής 24/9 (αποσπάσματα):

Τα καλοκαίρια, συνήθως τον μήνα Ιούλιο, οπότε και καταφθάνουν σκακιστές από όλο τον κόσμο για το ετήσιο τουρνουά σκακιού, δύο πράγματα ανοίγουν με θόρυβο στα καφενεία του Αγίου Κηρύκου Ικαρίας: οι σκακιέρες και οι γυάλινες φιάλες των αναψυκτικών «Κέφαλος». Κάπου εκεί, γύρω από τα πολύβουα τραπέζια, ο κ. Κοσμάς Κέφαλος, γενικός γραμματέας του Σκακιστικού Ομίλου Ικαρίας «Ι. Τζελέπης» αλλά και συνεχιστής του «εργοστασίου» των αεριούχων ποτών που φέρουν το όνομα της οικογένειάς του, ρυθμίζει τις τελευταίες λεπτομέρειες των αγώνων, κάποιες από τις οποίες θα γράψει και στη στήλη του στην εφημερίδα «Τα Νέα».

Μήνες μετά το τελευταίο σκακιστικό τουρνουά βρίσκεται πλέον στην Αθήνα και στην κουβέντα που πιάνει μόνο νοσταλγία δεν νιώθει κανείς. Πώς θα γινόταν άλλωστε να μιλάει κανείς με νόστο για το χθες όταν έχει απέναντί του έναν άνθρωπο που παλεύει να οδηγήσει στο αύριο ένα εργοστάσιο με ιστορία 65 ετών; «Δεν έχει μπει λουκέτο ποτέ» λέει και σκιαγραφεί τον πατέρα του Ηλία ως έναν δυναμικό και πολυμήχανο άνθρωπο που αμέσως μετά τον πόλεμο και κόντρα στην απαισιοδοξία της εποχής άνοιξε το εργαστήριο που «φίλευε» τους Ικαριώτες χυμούς, λικέρ, καραμέλες και παστάκια. «Από αυτά τα είδη διέσωσα εκείνο που μου άρεσε περισσότερο:τα αεριούχα ποτά» λέει ο κ. Κέφαλος και συνεχίζει εξηγώντας τι σημαίνει οικογενειακή επιχείρηση:
...............................................................................

Τριάντα δύο χρόνια πριν, το 1978, μαζί με τον μαθηματικό Νίκο Ξενάκη- επίσης Ικαριώτη- μύησαν την τοπική κοινωνία στο άθλημα. «Από τότε έχουν βγει πολλές γενιές σκακιστών στην Ικαρία. Αλλά δεν ήταν τα πράγματα εύκολα από την αρχή. Το 1978 θυμάμαι χαρακτηριστικά γονείς να μην αφήνουν τα παιδιά τους να έρθουν στα μαθήματα. Το σκάκι τούς τρόμαζε: ήταν για εκείνους κάτι σαν τυχερό παιχνίδι που παίζεται στα καφενεία, κάτι σαν την πρέφα δηλαδή».

Ο Σκακιστικός Όμιλος «Ι. Τζελεπής» στήθηκε το 1981, ενώ από το 1983 άρχισαν τα πρωταθλήματα πανελλήνιας εμβέλειας και από το 1991 οι διεθνείς διοργανώσεις.

Κάθε χρόνο 200 σκακιστές με τους συνοδούς τους καταφθάνουν στο νησί το οποίο αποχαιρετούν μερικές ημέρες μετά νικητές ή χαμένοι αλλά πάντα γοητευμένοι από τη διαμονή τους. «Με έχουν απορροφήσει τα οργανωτικά και δεν κάθομαι πια συχνά στη σκακιέρα» θα πει και θα τα βάλει με το κράτος, που δεν στέκει αρωγός στον θεσμό: «Υπάρχουν χρονιές που δεν έχει δώσει ούτε ένα ευρώ και μιλάμε πλέον για μια διοργάνωση αξιώσεων. Ας είναι καλά κάποια βοήθεια που έχουμε από τον δήμο».

Διαβάστε όλο το άρθρο της Ελένης Ξενάκη
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artid=356378&dt=24/09/2010