Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007

Blog ΟΠΑ Φιλοθέης


Tη δεκαετία του 1920, η διοίκηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος ενδιαφερόταν για την εξεύρεση κατάλληλης περιοχής, η οποία θα χρησιμοποιούνταν για τη δημιουργία οικισμού που θα κάλυπτε τις ανάγκες των υπαλλήλων της. Η περιοχή που τελικώς επιλέχτηκε γι' αυτό το σκοπό, ήταν ένας βραχώδης ξερότοπος, 8 χιλιόμετρα βόρεια από την καρδιά της Αθήνας, ονομάστηκε Φιλοθέη το 1935 και σήμερα θεωρείται μία από τις πλέον προνομιούχες περιοχές του λεκανοπεδίου.

Ο Όμιλος Πνευματικού Αθλητισμού Φιλοθέης βρίσκεται στο Καστρίτσειο Μουσείο (Καποδιστρίου 17) και συμμετέχει με ομάδες του σχεδόν σε όλες τις σκακιστικές διοργανώσεις. Παράλληλα αναπτύσει σημαντική δραστηριότητα στην γνωριμία των παιδιών με το σκάκι με την μορφή τμημάτων υποδομής αρχαρίων και προχωρημένων. Δείτε το blog του Ομίλου http://skakiopaf.blogspot.com/

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19/9/07

    Πολύ ενδιαφέρουσα η ιστοσελίδα του ΟΠΑΦ!
    Ποιος να το φανταζόταν, ότι ο "ξερότοπος" του 1920 θα εξελισσόταν σε μιαν από τις πιο όμορφες -και ακριβές!- συνοικίες της (ευρύτερης) Αθήνας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19/9/07

    80 και 90 χρόνια είναι πάρα πολλά. Εδώ και 40 είναι πολλά.

    Αντιγράφω από δημοφιλές ιστολόγιο (http://blog.dontkissthefrog.net/2007/07/13/__/) :

    "Το Χαλάνδρι πριν 40 χρόνια ήταν κυρίως ρεματιές και μποστάνια. Οι Αμπελόκηποι… αμπελόκηποι. Η Παλλήνη και το Πικέρμι αμπέλια και πευκοδάσος. Το Ελ. Βενιζέλος ελιές και αμπέλια. Το πάρκινγκ του μετρό στην Κατεχάκη φυστικιές. Τα 48 χιλιόμετρα της δεύτερης λωρίδας της Μαραθώνος (που έγινε άσφαλτος με τη διαπλάτυνση του 2004) αιωνόβια πεύκα που σε πολλά σημεία σκέπαζαν το δρόμο για εκατοντάδες μέτρα. Η “παραλιακή του Σπατανιού” (Λούτσα) αμμοθίνες και κουκουναριές."

    Και για να προσθέσω προσωπικές αναμνήσεις : Μπορείτε να φανταστείτε ότι, πριν περίπου τα ίσα χρόνια (όχι 80, 40· είπαμε, είμαι γεροντάρα, αλλά όχι κι έτσι :-)), πηγαίναμε ολοήμερη εκδρομή, με το λεωφορείο φυσικά (αυτοκίνητο, "κούρσα" την έλεγαν τότε, είχαν ελάχιστοι) στο εξωτικό ποιμενικό χωριό Μπογιάτι (σημερινό Αγιο Στέφανο), και για θαλάσσιο μπάνιο στην εξίσου εξωτική (αρβανιτοχώρι τότε γαρ) γραφική κωμόπολη Ελευσίνα;

    Αν προτιμάτε το σήμερα από το χθες, καλώς πράττετε. Αν το αντίθετο, τα παράπονά σας στην αειφόρο ανάπτυξη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.