26 Μαρτίου 1958: ο 15χρονος συνεσταλμένος έφηβος Μπόμπι Φίσερ από το Μπρούκλιν, πρωταθλητής ΗΠΑ, εμφανίζεται στην τηλεοπτική εκπομπή «I've Got a Secret». Η θριαμβευτική καριέρα έχει μόλις ξεκινήσει. Λίγες μέρες αργότερα ταξιδεύει στο Πορτορόζ της Γιουγκοσλαβίας όπου, στο Ιντερζονάλ που διεξάγεται εκεί, θα κερδίσει τον τίτλο του γκρανμέτρ. Ήταν ο νεαρότερος σκακιστής που κατακτούσε ως εκείνη τη στιγμή τον ανώτατο τίτλο στο σκάκι. Έχουν περάσει ακριβώς 50 χρόνια...
Νικόλας Σφήκας «Κρυφή επαφή» (1999). Από το λεύκωμα «Εικαστικοί καλλιτέχνες της Βόρειας Ελλάδας» (εκδόσεις Ιανός)
Νικόλας Σφήκας, Αναδρομική Έκθεση 1984-2007
15 Φεβρουαρίου - 8 Μαρτίου 2008
Βασ. Όλγας 162 & 25ης Μαρτίου, Θεσσαλονίκη, τηλ. 2310-425531
Ημέρες και ώρες λειτουργίας:
Τρίτη-Παρασκευή 10.00-14.00, 18.00-21.00
Σάβββατο 18.00-21.00
Κυριακή 10.00-14.00
Γεννημένος στο Κάϊρο το 1961, με βασικές σπουδές Ζωγραφικής και Σχεδίου στην Ανωτάτη Σχολή της γενέτειράς του, με εκθέσεις στο Κάϊρο, την Ελβετία, την Κύπρο και την Ελλάδα, ωστόσο κάτοικος Θεσσαλονίκης από το 1987, ο Νικόλας Σφήκας ζει και δημιουργεί ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον πνευματικό κόσμο της Ανατολής που γέννησε και τελειοποίησε την τέχνη του σκακιού και εκείνον της Δύσης που την αγκάλιασε και την καθιέρωσε ως ύψιστη μορφή πνευματικής άσκησης και επικοινωνίας.
Παθιασμένος αθλητής ο ίδιος, στην υπηρεσία μιας παλιάς παράδοσης εικαστικών καλλιτεχνών με άποψη στο σκάκι, ο Νικόλας Σφήκας βιώνει μ’ αισθαντικό τρόπο τη συνεχιζόμενη αγωνία για την τελειότητα της παρτίδας. Και αυτή ακριβώς η σκακιστική παρτίδα, είτε ως τέχνη που παρουσιάζεται με μορφή παιχνιδιού είτε ως μέσον αντιπαράθεσης αλλά και επικοινωνίας, καθίσταται επί σειρά ετών σταθερή θεματική του ζωγραφικού του έργου.
Στέλλα Λάββα
Καθηγήτρια Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ.
Στη φωτογραφία, ο καλός και φιλελεήμων πρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Σκακιού - FIDE (την ίδια θέση όμως έχουν τιμήσει ένας Όιβε και ένας Όλαφσον, για να μην ξεχνιόμαστε) και συνάμα κάτι σαν ισόβιος πρόεδρος μιας μικρής χώρας που στενάζει από την ανέχεια, τη διαφθορά και την ανελευθερία. Ενοχλητικές διαπιστώσεις, ξεπερνιούνται χωρίς μεγάλη δυσκολία με αμίμητες δηλώσεις όπως: «Ίσως, σε 141 χρόνια θα έχουμε ένα διαγαλαξιακό συνέδριο εδώ στην Καλμουχία. Και οι ταξιδιώτες εκείνοι θα δουν προς τα πίσω, στο χρόνο, θα δουν όλες αυτές τις προσπάθειές μας να δημιουργήσουμε καλύτερη ζωή για τους πολίτες μας και θα νιώσουν υπερήφανοι».
Άλλη μια είδηση έγινε γνωστή προχτές, αλλά σε εμάς διέλαθε της προσοχής. Ευτυχώς, την εντόπισε ο καλός φίλος του blog Γιάννης Αντωνιάδης που μας έστειλε το παρακάτω σύντομο κείμενο, το οποίο -φυσικά-προσυπογράφουμε μέχρι κεραίας:
Είναι γνωστό ότι ο Ιλιουμζίνοβ θεωρεί τη FIDE μαγαζάκι του. Το καταλαβαίνει κάποιος από τον τρόπο που χρησιμοποιεί το site της με τη μόνιμη φωτογραφία του κλπ. αλλά απόψε το βράδυ που μπήκα για να δω αν έχει κάτι καινούργιο με έκπληξη διάβασα την είδηση (συνοδευόμενη από φωτογραφία), ότι:
Κάποιος κ. Μπονάεβ, ο οποίος είναι αντιπρόεδρος της Ρωσικής Σκακιστικής ομοσπονδίας και Πρόεδρος της Σκακιστικής ομοσπονδίας της Καλμουχίας, διορίστηκε από τον Ιλιουμζίνοβ ... κάτι σαν πρωθυπουργός της Καλμουχίας. Μάλιστα εκτός από την φωτογραφία η «είδηση» συνοδεύεται και από παραπομπή στο έγγραφο του διορισμού, ο οποίος βεβαίως έγινε από τον Ιλιουμζίνοβ.
Μία λέξη ισχύει για όλα αυτά: ΧΕΣΤΗΚΑΜΕ
Είναι περίπου σα να μπαίνει πρώτη είδηση στο site της ΕΣΟ κατ΄ αντιστοιχία ότι ο Γιάννης Αντωνιάδης, ταμίας της ΕΣΣνΘΧ και πρόεδρος του σωματείου ΣΟ Κάτω Μουσουνίτσας , διορίστηκε (το εκλέχθηκε είναι πολυτέλεια, όταν υπάρχει διορισμός από έναν πρίγκηπα) στο δημοτικό συμβούλιο της Κάτω Μουσουνίτσας !
Να δούμε που θα φθάσει αυτή η ιστορία της FIDE !
Σαν σήμερα, πριν 110 χρόνια έρχεται στον κόσμο στο Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας ο Μπέρτολτ Μπρεχτ. Πάντα στο ράφι της βιβλιοθήκης, πριαπικός, σηκώνει φούστες...
boomp3.com
Για τον φτωχό Μπ.Μπ. (βασισμένο στη μετάφραση του Μάριου Πλωρίτη)
Εγώ, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, είμαι απ' τα μαύρα δάση.
Η μάνα μου στις πολιτείες με κουβάλησε,
σαν ήμουνα ακόμα στη κοιλιά της.
Και των δασών η παγωνιά ,
μέσα μου θα 'ναι ως το θανατό μου.
Έχω το σπίτι μου στην πολιτεία της ασφάλτου
Φορτωμένος από την αρχή μ' όλα τα μυστήρια του θανάτου.
Μ' εφημερίδες, με καπνό, και με ρακί.
Καχύποπτος και τεμπέλης κι ευχαριστημένος στα στερνά.
Φέρομαι φιλικά στους ανθρώπους.
Φορώ -καθώς το συνηθίζουν- ένα σκληρό καπέλο.
Λέω: είναι ζώα που μυρίζουν τελείως ιδιόμορφα,
Και λέω πάλι: δε βαριέσαι, έχω κι εγώ την ίδια μυρουδιά.
Το πρωί στο γκρίζο χάραμα, τα έλατα κατουράνε
Και τα ζωϋφιά τους, τα πουλιά, αρχίζουν να φωνάζουν.
Κείνη την ώρα, αδειάζω το ποτήρι μου στην πόλη ,
πετάω τ' αποτσίγαρό μου, και ανήσυχος κοιμάμαι.
Απ' αυτές τις πολιτείες θ' απομείνει
Εκείνος που διάβηκε από μέσα τους.Ο άνεμος.
Δίνει χαρά, στο σπίτι σ' αυτό που τρώει.Τ' αδειάζει.
Ξέρουμε ότι είμαστε περαστικοί κι ότι ύστερα από μας,
τίποτα τ' αξιόλογο δεν θα 'ρθει.
Ελπίζω, στους σεισμούς που μέλλονται για να 'ρθουν,
να μην αφήσω τη Βιρτζίνιά μου απ' την πίκρα να μου σβήσει.
Εγώ, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ, από τα μαύρα δάση,
ξερασμένος στις πολιτείες της ασφάλτου,
μέσα στη μάνα μου
Σε πρώϊμη εποχή.
Die Dreigroschenoper, αφίσα από το Βερολίνο, 1928.
Γεννήθηκε το 1898 στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας και πέθανε το 1956 στο Βερολίνο. Σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, επιστρατεύεται ως νοσοκόμος και υπηρετεί στον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο αρχίζει να γράφει ποιήματα και θεατρικά.
Κατά την διάρκεια της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, συνάντησε και δούλεψε με τον συνθέτη Χανς Άισλερ και ανέπτυξαν φιλία ζωής. Γνώρισε και την Ελεν Βέιγγελ, την δεύτερη γυναίκα του που τον συνόδεψε αργότερα στην εξορία μέχρι το τέλος της ζωής του.
Το 1922 παντρεύτηκε την τραγουδίστρια της όπερας Μαριάν Τσοφ. Η κόρη τους Ανν Χιόμπ γεννήθηκε ένα χρόνο μετά. Το 1923 προσλήφθηκε βοηθός σκηνοθέτη στο Γερμανικό Θέατρο του Βερολίνου υπό τη διεύθυνση του Μαξ Ράινχαρτ. Άρχισε να φοιτά στη Μαρξιστική Εργατική Σχολή και μελέτησε διαλεκτικό υλισμό. Το 1930 παντρεύτηκε την Έλεν Βέιγγελ που του είχε χαρίσει ήδη ένα γιο. Στην συνέχεια απέκτησαν και μια κόρη.
Η προσαρμογή της Όπερας των ζητιάνων του Τζον Γκαίυ με το όνομα Η Όπερα της Πεντάρας (Die Dreigroschenoper) σε στίχους του Μπερτολτ Μπρεχτ και μουσική Κουρτ Βάιλ προκάλεσε αίσθηση στο Βερολίνο και ο αντίκτυπος του επηρέασε την παγκόσμια σκηνή Μιούζικαλ. Στην όπερα αυτή ο Μπρεχτ στηλιτεύει την καθώς πρέπει Βερολινέζικη αστική τάξη που πρόσαπτε στο προλεταριάτο έλλειψη ηθικής.
Μετά την άνοδο του ναζισμού αυτοεξορίστηκε μέχρι το έτος 1948. Έζησε στην Ελβετία, τη Δανία, τη Σουηδία, τη Φινλανδία και τις ΗΠΑ. Στη Μόσχα εξέδωσε σε συνεργασία με άλλους Γερμανούς συγγραφείς το «Ντας Βορτ». Στην Αμερική, όπου έζησε το κύριο μέρος της ζωής του, δέχθηκε έντονες διώξεις από το μακαρθικό καθεστώς.
Μετά το τέλος του πολέμου εγκαταστάθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας και μαζί με την Ε. Βάιγκελ ίδρυσαν (1949) το Μπερλίνερ Ανσάμπλ. Το 1950 εκλέχτηκε μέλος της Ακαδημίας Τεχνών. Τιμήθηκε με το Εθνικό Βραβείο της ΛΓΔ το 1951 και με το Βραβείο Λένιν για την Ειρήνη το 1954.
(βιογραφικά στοιχεία από την ελληνική wikipedia)
Ο Μιχαήλ Μοϊσέγεβιτς Μποτβίνικ και ο Νταβίντ Ιόνοβιτς Μπρονστάιν στο ματς του 1951. Εδώ η έναρξη της 24ης (τελευταίας) παρτίδας του ματς, όπου μετά την δραματική 23η παρτίδα, ο Μπρονστάιν δεν επέδειξε το παραμικρό πείσμα για τη νίκη.
Ο νεαρός Μπόμπι Φίσερ μπήγει τα κλάματα μέσα στην αίθουσα αγώνων όταν χάνει από τον Σπάσκι το 1960, στο τουρνουά της πόλης Μαρ ντελ Πλάτα, στην Αργεντινή. Τον πλησιάζει ο Νταβίντ Μπρονστάιν, σχεδόν προστατευτικά και του ψιθυρίζει: «Άκου, εμένα κάποτε με ανάγκασαν να χάσω ένα ολόκληρο ματς για τον παγκόσμιο τίτλο και δεν έκλαψα...». Μιλούσε φυσικά για το ματς 24 παρτίδων του 1951, όπου έφτασε τόσο κοντά στην επικράτηση επί του Μποτβίνικ και δεν τα κατάφερε. Χρειαζόταν μόλις ένα βαθμό στις δυο παρτίδες που απέμεναν (την 23η και την 24η). Για χρόνια κυκλοφορούσαν διάφορες φήμες για τους λόγους που δεν κατάφερε να στεφθεί παγκόσμιος πρωταθλητής. Η «εύκολη» εξήγηση ήταν πως οι σοβιετικές αρχές ανάγκασαν τον Νταβίντ Μπρονστάιν να χάσει από τον εκλεκτό του Κομουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης Μιχαήλ Μποτβίνικ.
Αρχικά ο Μπρονστάιν αρνήθηκε να επιβεβαιώσει ότι είπε κάτι τέτοιο στον Φίσερ, προς το τέλος της ζωής του όμως, όταν η Σοβιετική Ένωση είχε διαλυθεί και ξαναρωτήθηκε απάντησε «δεν βαριέστε, πέρασαν πολλά χρόνια από τότε ξέρετε...».
Αν και η σκακιστική καριέρα του Νταβίντ Μπρονστάιν είναι γεμάτη πρωτιές, σπουδαίες νίκες και επιτυχίες, η σκακιστική ιστορία τον θυμάται περισσότερο για κάτι που δεν πέτυχε, παρά για κάτι που πέτυχε...
Ο Σοσόνκο, γράφει στο περιοδικό New In Chess για την περίφημη 23η παρτίδα: η διακοπή γίνεται σε θέση όπου οι δυο αξιωματικοί του λευκού (Μποτβίνικ) εξασφάλιζουν σημαντική υπεροχή έναντι των δυο ίππων του μαύρου (Μπρονστάιν). Μετά από αρκετή ώρα σκέψης ο Μποτβίνικ γράφει την κρυφή του κίνηση και αναχωρεί από το μέγαρο Τσαϊκόφσκι της Μόσχας μαζί με τον αναλυτή του Σαλό Φλορ. Μετά το δείπνο ξεκινούν την ανάλυση. Σε κάποια στιγμή της νύχτας ο Μποτβίνικ γυρίζει στο σπίτι του και ο Φλορ συνεχίζει την ανάλυση.
Το επόμενο πρωί ο Φλορ πηγαίνει στο σπίτι του Μποτβίνικ για να του δώσει τη συνέχεια της ανάλυσης. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του απαντά με απάθεια: «Σαλό, μπορείς να δείξεις τις βαριάντες στη Γκανότσκα». Ο Φλορ μένει εμβρόντητος καθώς η σύζυγος του Μποτβίνικ ίσα ίσα που γνωρίζει τις κινήσεις των κομματιών και το ροκέ. Ο Μποτβίνικ απλώς παρατηρεί. Στη συνέχεια τρώνε μαζί ελαφρά και αναχωρούν για την αίθουσα αγώνων, όπου θα παιζόταν η διακοπή. Πριν ανέβει στη σκηνή του θεάτρου Τσαϊκόφσκι, ο Μιχαήλ Μποτβίνικ κεραυνοβολεί τον αναλυτή του: «Ξέρεις, Σαλό, έγραψα άλλη κρυφή κίνηση...»
Τα μάτια του Φλορ βουρκώνουν, καθώς νιώθει βαθύτατα προσβεβλημένος για την έλλειψη εμπιστοσύνης που του δείχνει ο παγκόσμιος πρωταθλητής.
Και όμως η κρυφή κίνηση που είχε δώσει στο φάκελο ο Μποτβίνικ, ήταν βεβαίως διαφορετική από εκείνη της ανάλυσης με τον Φλορ, δεν ήταν όμως η καλύτερη. Ήταν σαν να έλεγε αντίο στον τίτλο του. Έπρεπε να ακολουθήσει σοβαρό λάθος του Μπρονστάιν για να αναζωπυρωθούν οι ελπίδες. Πολύ παράξενα πράγματα αν το ματς ήταν «στημένο». Και ο Γκένα Σοσόνκο καταλήγει ότι αν είχε αποφασιστεί να δοθεί το ματς ως δώρο στον Μποτβίνικ, ο ίδιος θα έπρεπε να είναι ή τέλειος ηθοποιός ή να μη γνώριζε τίποτα.
Το μυστήριο δεν θα λυθεί ποτέ καθώς μέχρι το τέλος της ζωής του (2006) ο Μπρονστάιν δεν έδειχνε διατεθειμένος να μιλήσει διεξοδικά για το τι συνέβη σε εκείνη την παρτίδα. Το πιθανότερο είναι ότι ασκήθηκε γενικότερη ψυχολογική πίεση στον διεκδικητή σε όλη τη διάρκεια του ματς, χωρίς όμως αυτό να είναι προαποφασισμένης έκβασης.
Botvinnik - Bronstein, Moscow 1951 (m/23) (Neo-Grunfeld, D71)
1.d4 Nf6 2.c4 g6 3.g3 c6 4.Bg2 d5 5.cxd5 cxd5 6.Nc3 Bg7 7.Nh3 Bxh3 8.Bxh3 Nc6 9.Bg2 e6 10.e3 0-0 11.Bd2 Rc8 12.0-0 Nd7 13.Ne2 Qb6 14.Bc3 Rfd8 15.Nf4 Nf6 16.Qb3 Ne4 17.Qxb6 axb6 18.Be1 Na5 19.Nd3 Bf8 20.f3 Nd6 21.Bf2 Bh6 22.Rac1 Nac4 23.Rfe1 Na5 24.Kf1 Bg7 25.g4 Nc6 26.b3 Nb5 27.Ke2 Bf8 28.a4 Nc7 29.Bg3 Na6 30.Bf1 f6 31.Red1 Na5 32.Rxc8 Rxc8 33.Rc1 Rxc1 34.Nxc1 Ba3 35.Kd1 Bxc1 36.Kxc1 Nxb3+ 37.Kc2 Na5 38.Kc3 Kf7 39.e4 f5 40.gxf5 gxf5 41.Bd3 Kg6
42.Bd6 η ιστορική «κρυφή» κίνηση 42…Nc6 43.Bb1 Kf6
44.Bg3! fxe4 45.fxe4 h6 46.Bf4 h5 47.exd5 exd5 48.h4 Nab8 49.Bg5+ Kf7 50.Bf5 Na7 51.Bf4 Nbc6 52.Bd3 Nc8 53.Be2 Kg6 54.Bd3+ Kf6 55.Be2 Kg6 56.Bf3 N6e7 57.Bg5 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
***Ανάλυση της παρτίδας και ιστορικά στοιχεία
http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=946
Τρεις όμορφοι συνδυασμοί από τα πρώτα τουρνουά του 2008:
Riazantsev 2628 - Yandemirov 2461, Moscow 2008
Παίζουν τα λευκά:
25. Rd8!! Rxd8 26. g7 Rd1+ [26... Qd1+ 27. Kh2 Nf5 (27... Ng6 28. gxh8=Q+ Kxh8 29. Qf6+ Kg8 30. Qg7#)28. gxh8=Q+ Kxh8 29. Nh5+-] 27. Kh2 Nf5 28. gxh8=Q+ Kxh8 29. Nh5 f6 30. Qxf6+ Kg8 31. Qf8# 1-0. Μπορείτε να δείτε όλη την παρτίδα εδώ
Ni Hua 2680 - Malakhatko 2600, Gibraltar 2008
Παίζουν τα λευκά:
30. Rxg7+! Kxg7 31. Re7+ Kg8 32.Qh6 Bf7 33. Be5! 1-0. Μπορείτε να δείτε όλη την παρτίδα εδώ
Kragelj 2228 - Kokol 2254, Slovenia 2008
Παίζουν τα μαύρα:
25...Qxc5! 0-1. [26. dxc5 Rxb2+ 27. Kd3 Ndb4# (27... Nab4#)]. Μπορείτε να δείτε όλη την παρτίδα εδώ
Η Φέι Νταναγουέι και ο Στιβ Μακ Κουίν κάθονται απέναντι, υπολογίζοντας τις λεπτομέρειες, μη μπορώντας να προβλέψουν πότε θα τελειώσει αυτό το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού.
- Παίζεις;
- Δοκίμασέ με, απαντάει εκείνη
Και έτσι ξεκινούν το παιχνίδι. Το δάχτυλο χαϊδεύει την καμπύλη του αξιωματικού, παίζει με τα χείλη, πασπατεύει τη γραβάτα, κινείται προς το γόνατο κάτω από το τραπέζι. Ακολουθεί το κολασμένο φιλί, που στάθηκε αναφορά στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η γνωστή ερωτική σκακιστική σκηνή από την «υπόθεση Τόμας Κράουν» (1968, όχι το ριμέικ του 1999). Εκείνος είναι νέος εκατομυριούχος που μόλις διέπραξε την τέλεια κλοπή. Εκείνη είναι σε αποστολή αποκάλυψης του αδικήματος. Η σκακιστική παρτίδα λειτουργεί ως σκηνική αλληγορία της ψυχολογικής σύγκρουσης των δυο αντιπάλων και ταυτόχρονα ως πεδίο για ένα μακρύ και αργόσυρτο χορό αμοιβαίας ερωτικής έλξης. Στην παράδοση του νουάρ.
***Το «Thomas Crown Affair» στο Internet Movies Database http://www.imdb.com/title/tt0063688/
Η φωτογραφία του Noteboom στην αίθουσα των αγώνων. Ο Daniel Noteboom και ο Max Euwe θεωρήθηκαν στην προπολεμική εποχή τα μεγαλύτερα σκακιστικά ταλέντα της Ολλανδίας, αλλά ο πρώτος έφυγε από τη ζωή σε ηλικία μόλις 21 ετών, το 1932, ολοκληρώνοντας πολύ πρόωρα τη σκακιστική του καριέρα. Το όνομά του έχει διασωθεί στη βαριάντα Noteboom της Σλαβικής άμυνας: 1.d4 d5 2.c4 c6 3.Nc3 e6 4.Nf3 dxc4 5.a4 Bb4 6.e3 b5 7.Bd2 a5 8.axb5 Bxc3 9.Bxc3 cxb5 10.b3 Bb7.
To 68o Daniel Noteboom Tournament (1-3 Φεβρουαρίου 2008) διεξήχθη στο Leiden της Ολλανδίας. Νικητές, από κοινού οι Predrag Nikolic και John Van Der Wiel με 5.5/6.
Συμμετείχαν 131 σκακιστές (ανάμεσά τους 7 GM και 3 IM) στον Α' Όμιλο.
Nikolic, P 2665 - Van Der Doel 2593, Leiden 2008 (Queen's Gambit Accepted, D20)
1. d4 d5 2. c4 dxc4 3. e4 Nf6 4. e5 Nd5 5. Bxc4 Nb6 6. Bb3 Nc6 7. Be3 Bf5 8.Nf3 e6 9. Nc3 Nb4 10. O-O Be7 11. a3 N4d5 12. Qe2 O-O 13. Rfd1 Qc8 14. Bg5 Qd8 15. Bd2 Nxc3 16. bxc3 c5 17. a4 Rc8 18. dxc5 Bxc5 19. Bg5 Qc7 20. Nd4 Bxd4 21.cxd4 Qc3 22. Qb5 Bc2 23. Bxc2 Qxc2 24. Rdc1 Qe4 25. Be7 Rfe8 26. a5 Qd5 27. Rc5Qxd4 28. Rac1 Ra8 29. Bd6 Nd5 30. Qxb7 h5 31. a6 Qd3 32. h3 Nf4 33. Kh2 Qf5 34.Rf1 Qd3 35. Rcc1 Nd5 36. Rfd1 Qf5 37. Kg1 Qf4 38. Rc2 Qe4 39. Rdc1 Qd3 40. Rc4Red8 41. Kh2 Qf5 42. R1c2 Re8 43. Qb3 Nb6 44. R4c3 Rac8 45. Kg1 Rxc3 46. Rxc3 Nd5 47. Rf3 Nf4 48. Qb7 g5 49. g3 Nxh3+ 50. Kg2 Qh7 51. Rc3 Qf5 52. Rf3 Qh7 53.Qc6 Rd8 54. Be7 Rb8
55. Rb3 Rxb3 56. Qc8+ Kg7 57. Bf8+ Kh8 58. Be7+ Qg8 59.Bf6+ Kh7 60. Qc2+ Qg6 61. Qxb3 g4 62. Qb7 h4 63. Qa8 Qb1 64. Qh8+ Kg6 65. Qg7+Kh5 66. Qxf7+ Kh6 67. Bg7+ Kg5 68. Qf6+ Kh5 69. Qh6# 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
***Επίσημη ιστοσελίδα τουρνουά: http://www.lsg-leiden.nl/
Το 2004, ο Γκάρι Κασπάροβ, σε συνέντευξή του στο δίκτυο KRO της ολλανδικής τηλεόρασης είχε πει: «Διαβάζω και μελετώ σκακιστικά βιβλία. Τα περισσότερα θα ξεχαστούν σύντομα, ελάχιστα από τα σύγχρονα θα ξεπεράσουν με επιτυχία τη δοκιμασία του χρόνου. Αυτή είναι η διαφορά τους με βιβλία όπως εκείνο του Μπρονστάιν για το τουρνουά της Ζυρίχης. Στη ρωσική γλώσσα όμως -νομίζω όχι ακόμη στα αγγλικά- έχει εκδοθεί πρόσφατα ένα βιβλίο που με εντυπωσίασε, αυτό του Ντβορέτσκι για τα φινάλε. Έργο που θα παραμείνει.»
Είναι ανώφελο για τους περισσότερους από εμάς, δηλαδή τους σκακιστές που δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις για περαιτέρω σκακιστική εξέλιξη, να αγοράσουν βιβλίο του Ντβορέτσκι έχοντας τη φιλοδοξία ότι θα το διαβάσουν και θα το κατανοήσουν ολόκληρο. Ο Μαρκ Ντβορέτσκι θεωρείται ένας από τους κορυφαίους προπονητές του κόσμου και τα βιβλία του είναι -χωρίς υπερβολή- αριστουργήματα της τέχνης της σκακιστικής ανάλυσης, μεθοδικά στο έπακρον, αλλά τόσο απαιτητικά που καθιστώνται αυτομάτως πολύ δύσκολα!
Σε αντίθεση όμως με παλαιότερους τίτλους του Ρώσου δασκάλου, το «Dvoretsky's Endgame Manual», ένα από τα σπουδαιότερα έργα περί του φινάλε στη σκακιστική βιβλιογραφίας διαχρονικά, συμπυκνώνει με καταπληκτικό τρόπο τα διδάγματα των κλασσικών συγγραμμάτων των Όιβε, Φάιν, Σμίσλοβ-Λέβενφις, Κέρες και άλλων καθώς και τα συμπεράσματα που προκύπτουν με την αρωγή εφαρμογών ηλεκτρονικών υπολογιστών, είναι προσιτό -κατά μέρη όμως - στον καθένα, ακόμη και στον «τεμπέλη» σπουδαστή του παιχνιδιού. Ο «σοβαρός» και φιλόδοξος σπουδαστής από την άλλη, είναι βέβαιο πως θα καταναλώσει αρκετούς μήνες και θα επιστρέφει κατά καιρούς στις σελίδες σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της σκακιστικής του ζωής.
Δεν πρόκειται για βιβλίο φινάλε με συλλογή θέσεων, εν είδει εγκυκλοπαίδειας, παρά περισσότερο για «teach yourself the endgame» οδηγό. Η ιδέα, όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας, είναι η παρουσίαση ενός συστήματος κατανόησης των φινάλε. Έχει την πεποίθηση ότι για να γίνει κάποιος παίκτης ισχυρός στα φινάλε πρέπει να γνωρίζει (σχετικά) λίγες θέσεις, αλλά να τις κατανοεί πλήρως. Εξετάζονται εξαντλητικά όλες οι βασικές και ημιβασικές θέσεις που πρέπει να γνωρίζει ο φιλόδοξος σκακιστής.
Η παραμυθία για όλα τα σοβαρά λάθη που έχουμε διαπράξει ως παίκτες στα φινάλε είναι τα πολλά διάσπαρτα τμήματα του βιβλίου που περιέχουν θέσεις με αλληλουχίες λαθών που διέπραξαν μεγάλοι σκακιστές της ιστορίας, τα οποία η αγγλική μετάφραση ονομάζει tragicomedies, όπως:
Capablanca - Menchik, Hastings 1929
1...Ra6?? (1...Rb8=; 1...Rb1=)
2. Rd7?? (ο Capablanca συγχωρεί την αντίπαλό του για το λάθος της. Το 2. Kf8+ κέρδιζε)
2...Ra8 3. Rc7 Ra6?? (η μαύρη επαναλαμβάνει το ίδιο λάθος)
4. Kf8+! Kg6 5. f7 Ra8+ (5...Rf6 6. Rg8)
6. Re8 Ra7 7. Re6+ Kh7
8. Ke8?? (ένα βήμα πριν την νίκη, ο Capa κάνει νέο λάθος που οδηγεί σε ισοπαλία. Και το 8. Rf1 και το 8. Rf6 κέρδιζαν)
8...Ra8+ 9. Ke7
9...Ra7?? (9...Kg7=)
10. Kf6 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
***Mark Dvoretsky - Dvoretsky's Endgame Manual, 2η έκδοση, 402 σελίδες, (Russell Enterprises, 2006)
20 χρονών, το 1963, συμμετείχε ακόμη μία φορά στο αμερικανικό πρωτάθλημα (καθιστός στη φωτογραφία). Ήδη τότε, τον αντιμετώπιζαν με δέος, ως μία από τις ανερχόμενες ιδιοφυΐες της σκακιέρας.
(από τη εξαιρετική δημοσίευση του Κοσμά Κέφαλου για τον Φίσερ, στον «Ταχυδρόμο», ένθετο περιοδικό της εφημερίδας «Τα Νέα», σελ. 56-59, 26 Ιανουαρίου 2007.
Ανεβάσαμε στο skakistiko.blogspot.com ολόκληρη τη δημοσίευση σε μορφή pdf http://chessblogger.googlepages.com/taxydromos.pdf)
*****
Μπόμπι Φίσερ - Ο πεσμένος πύργος («Ταχυδρόμος», 26 Ιανουαρίου 2007)
Του Κοσμά Κέφαλου
Παιδί χωρισμένων γονιών, ο Μπόμπι Φίσερ , ο 11ος παγκόσμιος πρωταθλητής της ιστορίας του σκακιού, θεωρήθηκε από πολλούς ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών. Ο ίδιος έλεγε ότι μεγάλωσε ανάμεσα σε λύκους.
Ωστόσο, στην πολυκύμαντη ζωή του προκάλεσε τον παγκόσμιο θαυμασμό με τα εξαιρετικά του αποτελέσματα, έγινε ο εθνικός ήρωας των Αμερικανών κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και στόχος της KGB, ένιωσε στο πετσί του τη βαναυσότητα της αστυνομίας των ΗΠΑ, κυνηγήθηκε ανηλεώς από την κυβέρνηση της πατρίδας του, έζησε τα τελευταία 20 χρόνια στην Ουγγαρία και στις Φιλιππίνες, συνελήφθη στο αεροδρόμιο Ναρίτα της Ιαπωνίας και κινδύνεψε να εκδοθεί, για να του προσφερθεί στη συνέχεια πολιτικό άσυλο από την γενναιόδωρη κυβέρνηση της Ισλανδίας.
Αντικομουνιστής, δήλωνε ότι δεν θα ψήφιζε ποτέ τον Κένεντυ επειδή ήταν άκομψος και έβαζε τα χέρια στις τσέπες του σακακιού του, θριαμβολόγησε όταν κατέκτησε τον παγκόσμιο στέμμα, ισχυριζόμενος ότι νίκησε, όχι τον Σπάσκι, αλλά τους Ρώσους, απέρριψε με περιφρόνηση την εντολή των ΗΠΑ να μην αγωνιστεί το 1992 στην Γιουγκοσλαβία -σπάζοντας το εμπάργκο- και σχολίασε χαιρέκακα την πτώση των Δίδυμων Πύργων.
Καρπός εφήμερης σχέσης Γερμανού με Εβραία, διαπνεόταν από αντισημιτικό μένος. Μέτριος μαθητής, δεν αγάπησε ποτέ το σχολείο και μιλούσε πάντοτε απαξιωτικά για το εκπαιδευτικό σύστημα και ειδικότερα για τις «ηλίθιες δασκάλες». Συμμαθητής με την Μπάρμπαρα Στρέιζαντ, στο πρότυπο γυμνάσιο Έρασμος του Μπρούκλιν, εγκαταλείπει οριστικά τα θρανία στα 16 του για να ασχοληθεί μόνο με τη σκακιέρα. Μισογύνης, επειδή δεν θεωρούσε τις γυναίκες ικανές να παίζουν σκάκι, γνώρισε στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής του τη στοργή από την Γιαπωνέζα σκακίστρια και μετέπειτα σύζυγό του Μιγιόκο Βατάι.
Οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη. Θα πρωτεύσει σε δεκάδες τουρνουά και θα ανακηρυχθεί 8 φορές πρωταθλητής ΗΠΑ, παίζοντας εξαιρετικές παρτίδες. Σε μία συνάντηση με τον Ρόμπερτ Μπιρν θα θυσιάσει μόλις στην 18η κίνηση έναν ίππο, αφήνοντας τους πάντες αποσβολωμένους. Ο αντίπαλός του θα πει: «Ο τελικός συνδυασμός του Φίσερ ήταν τόσο μεγαλοφυής που ακριβώς τη στιγμή που εγκατέλειπα, οι δύο γκραν μετρ που σχολίαζαν την παρτίδα για το κοινό σε μια άλλη αίθουσα, βεβαίωναν πως είχα κερδισμένη θέση!».
Τον Ιούλιο του 1972 , οι δύο υπερδυνάμεις, οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση, εκτός από τον φρενήρη ανταγωνισμό που συντηρούσαν για το καταστρεπτικότερο οπλοστάσιο, αναζητούσαν κι άλλα σημεία αναμέτρησης. Ο Ψυχρός Πόλεμος είχε βρει τους συμβολικούς μονομάχους του: Δύο σκακιστές!
Η Σοβιετική Ένωση, με απόλυτη κυριαρχία στο σκάκι κατά την μεταπολεμική περίοδο, είχε για εκπρόσωπο της τον 35χρονο παγκόσμιο πρωταθλητή Μπόρις Σπάσκι, έναν άνθρωπο που ακτινοβολούσε αναρχική ιδεολογική αδιαφορία, τον πιο αντισοβιετικό των σοβιετικών πρωταθλητών.
Οι ΗΠΑ, που έβλεπαν πάντα την πλάτη των σοβιετικών ομάδων σε Ολυμπιάδες και άλλες μεγάλες διοργανώσεις, έστελναν τον 29χρονο Μπόμπι Φίσερ, έναν σκακιστή που βρισκόταν στην κορυφή των πινάκων διεθνούς αξιολόγησης, τα αποτελέσματά του, τα δύο τελευταία χρόνια φάνταζαν εξωπραγματικά και το μόνο που του έλειπε ήταν ο τίτλος του παγκόσμιου πρωταθλητή.
Ο αγώνας είχε προγραμματιστεί να αρχίσει την 1η Ιουλίου στο Ρέικιαβικ, αλλά ο Φίσερ δεν είχε ακόμα εμφανιστεί. Συνεπής στην ασυνέπειά του, προκαλούσε ολοένα και μεγαλύτερη ένταση σε μία ήδη τεταμένη ατμόσφαιρα.
Η ένταση, ο εκνευρισμός και τα ξεσπάσματα οργής (σημαίνων παράγων της Ισλανδίας είχε πει ότι θα έπρεπε να εκτελεστούν όλοι όσοι αποφάσισαν να γίνει το ματς στο Ρέικιαβικ) δεν παρέπεμπαν σε καμιά περίπτωση σε ένα ειρηνικό πνευματικό άθλημα.
Οι Τάιμς της Νέας Υόρκης είχαν γράψει ότι επικρατούσε η εντύπωση πως αντίπαλοι στη σκακιέρα θα ήταν ο Νίξον με τον Μπρέζνιεφ!
Θα έπρεπε, λοιπόν, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο κατ΄ εξοχήν ειδήμων των διαπραγματεύσεων, ο Χένρι Κίσινγκερ. Ο Φίσερ αγνόησε επιδεικτικά τις προτροπές του υπουργού εξωτερικών και ενέδωσε μόνο σε ένα λακωνικό μήνυμα του Βρετανού επιχειρηματία Τζιμ Σλέιτερ, «έλα φοβητσιάρη», συνοδευόμενο από διπλασιασμό του χρηματικού επάθλου.
Το 1962 Ο Φίσερ είχε αγωνιστεί στα προκριματικά του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, στο Κουρασάο, και κατήγγειλε τους Σοβιετικούς για προσυνεννοημένα αποτελέσματα. Για πολλά χρόνια αρνιόταν να αγωνιστεί σε διοργανώσεις της Διεθνούς Σκακιστικής Ομοσπονδίας (FIDE), ακόμα και σε τουρνουά εκτός της αμερικανικής επικράτειας. Όταν έφθασε στον τελικό διατυμπάνιζε ότι αντίπαλός του δεν ήταν ο Σπάσκι, αλλά οι Ρώσοι!
Το Συμβούλιο Αθλητισμού της ΕΣΣΔ παρακολουθούσε με ενδιαφέρον την εξέλιξη του Αμερικανού και άρχισε να θορυβείται όταν διαπίστωσε ότι πρόκειται για πραγματική απειλή.
Τον Ιούνιο του 1971 ο Φίσερ αντιμετωπίζει στα ματς των διεκδικητών τον Σοβιετικό γκραν μετρ και πιανίστα κλασικής μουσικής Ταϊμάνοφ. Το αποτέλεσμα είναι ένα συντριπτικό 6-0 υπέρ του Αμερικανού. Στη Μόσχα σημαίνει συναγερμός!
«Το σκάκι είναι δείκτης εθνικής κουλτούρας και στοιχείο κύρους του κράτους», έγραψαν οι επαΐοντες και ανέθεσαν σε ομάδα ισχυρών σκακιστών και προπονητών να ερμηνεύσουν το φαινόμενο Φίσερ και να αναλύσουν περί τις 500 παρτίδες του, των 15 τελευταίων ετών.
Ο Ταϊμάνοφ, αμέσως μετά το ματς, θα πει: «τώρα μου μένει μόνο η μουσική»!
Στο επόμενο ματς ο Φίσερ συντρίβει με επίσης 6-0 τον Δανό Μεντ Λάρσεν, έναν υπεραισιόδοξο άνθρωπο, ο οποίος δήλωνε πριν από τη συνάντηση ότι θα είναι ο επόμενος παγκόσμιος πρωταθλητής.
(από τη δημοσίευση του «Ταχυδρόμου»)
Επόμενος αντίπαλος ο Τίγκραν Πετροσιάν, αλλά οι Σοβιετικοί αρχίζουν να προετοιμάζουν –μυστικά- τον Σπάσκι για την αναμέτρηση με τον Φίσερ. Τα ντοκουμέντα της εποχής δείχνουν ότι θεωρούσαν τον κατά 14 χρόνια γηραιότερο Πετροσιάν (42 ετών ήταν ο άνθρωπος, ηλικία αρκετά καλή για σκάκι), εύκολη λεία για τον Αμερικανό.
Όντως, ύστερα από ένα ικανοποιητικό ξεκίνημα (από μία νίκη στους 2 πρώτους γύρους), ο Πετροσιάν υπέστη βαριά ήττα με 2,5-6,5. Ο Φίσερ ήταν ο πρώτος μη Σοβιετικός τα τελευταία 24 χρόνια που θα διεκδικούσε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
Οι Αμερικανοί παραληρούσαν. Ο Φίσερ ήταν ο εθνικός τους ήρωας!
Και ο Σπάσκι;
Εδώ η κατάσταση περιγράφεται τραγελαφική. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής δίνει μεγάλη σημασία στην φυσική του κατάσταση παίζοντας ασταμάτητα τένις, αλλά όχι σκάκι!
Ο μετέπειτα παγκόσμιος πρωταθλητής Ανατόλι Κάρποφ θα χαρακτηρίσει τον Σπάσκι παθολογικό τεμπέλη: «Μετά το πρωινό σχολίαζε μύθους της Αρχαίας Ελλάδας, τους οποίους είχε διαβάσει λίγο πριν κοιμηθεί. Ύστερα έπαιζε τένις. Έβρισκε χρόνο για οτιδήποτε, εκτός από το σκάκι».
Στο ίδιο μήκος κύματος και οι απόψεις άλλων μεγάλων σκακιστών πριν, κατά την διάρκεια, αλλά και μετά το ματς.
Στις 11 Ιουλίου του 1972 και αφού είχε προηγηθεί ένα τρομερό παρασκήνιο και είχαν ικανοποιηθεί σχεδόν όλες οι απαιτήσεις του Φίσερ άρχισε στο Ρέικιαβικ το ιστορικό ματς.
Δημοσιογράφοι και οπερατέρ από όλο τον κόσμο ήταν παρόντες, αλλά ο υπέρμετρος ζήλος τους ενόχλησε τον Φίσερ και απαίτησε την απομάκρυνσή τους από τον αγωνιστικό χώρο (κάτι που έγινε δεκτό, αλλά επέσυρε μήνυση εκ μέρους της 20th Century Fox).
Παράλληλα δρούσε και το παρασκήνιο.
Σύμφωνα με περιγραφή ενός αξιωματούχου της KGB, του Γκεόργκι Σανίκοφ, οι Σοβιετικοί τον έστειλαν στην πρωτεύουσα της Ισλανδίας για να θωρακίσει από κατασκοπευτικές παρεμβάσεις την οικία του Σπάσκι.
Ήδη, η ομάδα που προετοίμαζε τον παγκόσμιο πρωταθλητή είχε ενδείξεις ότι οι Αμερικανοί γνώριζαν τις αναλύσεις και τα σχέδιά τους. Μετά τη θωράκιση, λέγεται ότι ο Φίσερ έδειχνε νευρικός.
Κάθε κατασκοπευτικό θρίλερ έχει στο σενάριο και μία γυναίκα. Οι αμερικανοί, πάντα κατά τον Σανίκοφ, έφεραν μυστικά στην αμερικανική βάση μία ακριβή και πανέμορφη πόρνη, για να χαλαρώσει ο Φίσερ από το στρες, μια και στο Ρέικιαβικ δεν υπάρχει πορνεία. Πάντως, συμπληρώνει ο ίδιος, αινιγματικά, δεν ήταν αναγκαία για τον Φίσερ.
Η KGB, έτη φωτός μπροστά, σε ζητήματα ηθικής, επιστρατεύει την σύζυγο του Σπάσκι Λαρίσα, η οποία είχε μείνει στη Μόσχα για να γεννήσει τον γιο τους.
Ωστόσο η μάχη είχε κριθεί. Ο Φίσερ κερδίζει τον Σπάσκι με 12,5-8,5 και στέφεται παγκόσμιος πρωταθλητής.
Ο Φίσερ υπήρξε πάντα απρόβλεπτος. Μετά τον θρίαμβο οι φίλοι του σκακιού πίστεψαν ότι ανέτειλε η «εποχή Φίσερ». Διαψεύστηκαν οικτρά. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής ουσιαστικά εγκατέλειψε το σκάκι!
Ο μετρ Λουκάς Ζαχείλας, ο οποίος ως διευθυντής σκακιστικού περιοδικού, παλαιότερα, είχε ασχοληθεί με τα «φαινόμενο Φίσερ», μας λέει για τις συνέπειες του ματς Φίσερ –Σπάσκι, αλλά και για τα χρόνια που ακολούθησαν: «Η μοίρα του ήρωα και νικητή αυτού του πολέμου ήταν ιδιαίτερα σκληρή και παράξενη. Ίσως η πιο παράδοξη μακροχρόνια συνέπεια του αγώνα να ήταν ακριβώς αυτή: ότι προκάλεσε στον Φίσερ ασύγκριτα μεγαλύτερο κακό από ό,τι στον Σπάσκι. Είναι αλήθεια ότι σήμανε το τέλος της καριέρας του Σπάσκι ως σκακιστή της υψηλότερης κλάσης - δεν τον κατέστρεψε όμως ως άνθρωπο. Ο Φίσερ, από την άλλη πλευρά, που είχε περάσει ολόκληρη τη ζωή του κινούμενος επικίνδυνα κοντά σε έναν ψυχολογικό γκρεμό, πραγματοποίησε τελικά το μοιραίο βήμα. Ενεπλάκη σε μια φονταμενταλιστική χριστιανική αίρεση και μετατράπηκε σε ακραίο αντισημίτη και αντιαμερικανό.
Το φτωχόπαιδο από το Μπρούκλιν πετυχαίνοντας το μοναδικό στόχο που είχε στη ζωή του κατέστρεψε στην πραγματικότητα τον λόγο της ύπαρξής του. Χάνοντας το στόχο έχασε την επαφή που είχε με τον κόσμο και τη λογική. Μη έχοντας τίποτε άλλο να αποδείξει, ο φόβος της ήττας επεκράτησε πάνω στη δίψα του και το πάθος του για το σκάκι. Το Ρέικιαβικ ήταν ο τόπος της μητέρας όλων των μαχών του ιδιότυπου πολέμου του. Ενός πολέμου που δεν έλεγε ποτέ να τελειώσει». Και μας θυμίζει τη ρήση του Μπιλ Χάρτσον, ενός διεθνώς αναγνωρισμένου σκακιστή και ψυχολόγου: «Το σκάκι δεν είναι κάτι που οδηγεί τους ανθρώπους στην παραφροσύνη. Είναι κάτι που κρατά τους παράφρονες διανοητικά υγιείς!».
Ο Φίσερ έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Ρέικιαβικ -στην πόλη που γνώρισε τον μεγαλύτερο θρίαμβο της ζωής του-, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Ένας βιβλιοπώλης, με τον οποίο είχαν γίνει φίλοι, τον περιγράφει ως έναν πρόωρα γερασμένο άνθρωπο, επιφυλακτικό και κάπως φοβισμένο, εύθραυστο και οπωσδήποτε καταδεκτικό. Ο σκληρός διαπραγματευτής που έθετε υπερβολικούς, ορισμένες φορές, όρους για να συμμετάσχει σε μία διοργάνωση δεν αρνήθηκε μια παρτίδα, όταν ένας μικρός μετανάστης από την Κροατία του πρότεινε να παίξουν σε σκακιέρα τσέπης. Αυτή ήταν μάλλον η τελευταία παρτίδα του μεγάλου σκακιστή, ο οποίος, δίνοντας το στίγμα της ύπαρξής του είχε κάποτε δηλώσει: «Μ΄ αρέσει να κάνω αυτό που θέλω και όχι αυτό που περιμένουν οι άλλοι. Νομίζω πως αυτό θα πει ζωή!».
Αυτό το blog είχε ελλείψεις.
Είχε πολλές ελλείψεις...
Δεν είχε ως τώρα Tom Waits...
boomp3.com
Από το ενδιαφέρον blog Wonderfully Unpredictable η δημοσίευση «429 πΧ - 1929 μΧ» που συνδυάζει εύστοχα απόσπασμα του Θουκυδίδη με τα φινάλε του Καπαμπλάνκα:
Το σκάκι είναι μια παλιά αγαπημένη μου ασχολία. Όταν άνοιξα το blog φλέρταρα αρχικά με την ιδέα να το κάνω αμιγώς σκακιστικό, αλλά συνειδητοποίησα πως δεν είχα ούτε τις απαραίτητες γνώσεις, ούτε τον απαιτούμενο χρόνο να το ενημερώνω τακτικά. Από καιρό έψαχνα σκακιστικά θέματα να παρουσιάσω, όμως δεν έβρισκα κάτι που να είναι ενδιαφέρον και ταυτόχρονα όχι ιδιαίτερα εξειδικευμένο. Η παρακάτω θα είναι η πρώτη μιας σειράς αναρτήσεων αφιερωμένες στο σκάκι. Πρόκειται για ένα email που υποστήκανε πριν από καναδυό χρόνια μερικοί φίλοι μου:
>>>>>Η συνέχεια εδώ
Με τη συμπλήρωση 14 χρόνων από το θάνατο του Τριαντάφυλλου Σιαπέρα (25-2-1994), ο ΣΟ Αμπελοκήπων και ο ΣΟ «Θωμάς Γεωργίου» τιμούν τη μνήμη του, με τη διοργάνωση 4ου Όπεν σκακιστικού τουρνουά με διεθνή αξιολόγηση.
Το τουρνουά είναι ελβετικό 7 γύρων, με χρόνο σκέψης 2 ώρες+30’’ και θα διεξάγεται κάθε Σάββατο και Τετάρτη, από 9/2 έως 1/3/2008, στις 5.30 μ.μ., στο γνωστό εντευκτήριο του ΣΟΑ, κοντά στο σταθμό μετρό "Αμπελόκηποι" (Μακρυνίτσας 12-14).
Χρηματικά έπαθλα 700 € θα δοθούν στους 3 πρώτους νικητές, στον 1ο βετεράνο άνω των 60, στην 1η γυναίκα και στον 1ο άνευ διεθνούς έλο, ενώ στον 1ο έφηβο και στην 1η νεανίδα κάτω των 18, θα δοθούν σκακιστικά βιβλία.
Το παράβολο συμμετοχής είναι 30 €, ενώ για νέους και νέες έως 18 ετών και τα οικονομικώς εντάξει μέλη των διοργανωτών συλλόγων 15 €.
Δηλώσεις συμμετοχής στη διαιτήτρια Έφη Ανδρικοπούλου, τηλ. 6934148717, στο ΣΟ Αμπελοκήπων, τηλ. 210-6433584, στο email andreffie@yahoo.gr ή δηλώστε συμμετοχή online στην ιστοσελίδα του ΣΟΑ: http://www.skaki.net/ambelokipi.html
Ανώτατο όριο συμμετοχής: 80 άτομα. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
***Αυτή είναι η προκήρυξη-δελτίο Τύπου του ΣΟΑ. Η γνώμη μας είναι ότι η διοργάνωση, αν και δεν παρουσιάζει καμία διαφορά στα έπαθλα και στις αγωνιστικές συνθήκες με τα υπόλοιπα μηνιαία τουρνουά του ΣΟ Αμπελοκήπων (απλώς αλλάζει η ονομασία) αποτελεί τουλάχιστον μια μικρή αναφορά στη μνήμη του Τριαντάφυλλου Σιαπέρα, αναφορά η οποία λείπει από άλλες εκδηλώσεις ή -το κυριότερο- από εκδηλώσεις της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας, που δεν έχει προβεί στο παραμικρό κατά τη διάρκεια 14 ετών για να τιμήσει τη μνήμη του.
***Ο Σιαπέρας ως συνθέτης προβλημάτων: Τα προβλήματα και οι σπουδές που κατασκεύασε ήταν υψηλής ποιότητας. Από τις σελίδες των περιοδικών που εξέδιδε και των εφημερίδων που δημοσιογραφούσε, πάντοτε φρόντιζε να προωθεί το Καλλιτεχνικό σκάκι και να δίνει περιγραφές και παραδείγματα για τα διάφορα θέματα των προβλημάτων. Τα δημοσιευόμενα προβλήματα Ελλήνων και ξένων συνθετών, συνήθως συμμετείχαν σε διαγωνισμούς λύσης.
Στο διάγραμμα παρακάτω υπάρχει ένα βραβευμένο πρόβλημα του Τριαντάφυλλου Σιαπέρα:
Ένα θέμα στα προβλήματα είναι το άνοιγμα γραμμής.
Ένα λευκό κομμάτι κινείται σε μια γραμμή για να ανοίξει δρόμο,
ένα δεύτερο λευκό κομμάτι πατάει πάνω στην ανοιχτή γραμμή,
το δεύτερο κομμάτι κινείται πάνω στην γραμμή, π.χ. για να δώσει σαχ,
Αν το δεύτερο κομμάτι κινηθεί στην ίδια κατεύθυνση που κινήθηκε το πρώτο, έχουμε το θέμα άνοιγμα γραμμής Μπρίστολ. Αν το δεύτερο κομμάτι κινηθεί σε αντίθετη κατεύθυνση με το πρώτο, έχουμε το θέμα άνοιγμα γραμμής Λόιντ.
Ο Τριαντάφυλλος Σιαπέρας εμφανίζει και τα δύο θέματα με πολύ ωραίο τρόπο στο πρόβλημά του:
T. Siaperas, Sah 1948, 1st pr.
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 3 κινήσεις.
1.Re1! (απειλεί 2.Qxd5+ 3.Qc4#)
1... Qa4 2.Qe8+ Bc6 3.Qe2#
Αυτό ήταν άνοιγμα γραμμής Μπρίστολ. Η λευκή βασίλισσα κινήθηκε στην ίδια κατεύθυνση με τον πύργο πάνω στην στήλη ε.
1... Qxa6 2.Qe2+ Bc4 3.Qe8#
Αυτό ήταν άνοιγμα γραμμής Λόιντ. Η λευκή βασίλισσα κινήθηκε στην αντίθετη κατεύθυνση με τον πύργο πάνω στην στήλη ε.
***Ο Τριαντάφυλλος Σιαπέρας στη wikipedia
***Το πρόβλημα τριών κινήσεων προέρχεται από το λήμμα για τα ορθόδοξα προβλήματα της wikipedia
Σε πολλούς δρόμους της ρωσικής πρωτεύουσας έχουν αναρτηθεί αφίσες του Σκακιστικού Διεθνούς Όπεν.
To Moscow Open είναι ένα σκακιστικό φεστιβάλ. Εκτός από το κύριο τουρνουά των GM (274 παίκτες, συμμετέχουν 83 GM!), ταυτόχρονα διεξάγονται τουρνουά γυναικών, τουρνουά περιορισμένων γύρων κ.ά.
Στο κύριο τουρνουά διαιτητής είναι ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής 1969-72 Boris Spassky. Μετά τους 2 πρώτους γύρους, 36 σκακιστές έχουν από 2 βαθμούς.
***Αναλυτικά αποτελέσματα, φωτογραφίες, παρτίδες, βίντεο και συνεντεύξεις στην ιστοσελίδα της διοργάνωσης http://moscowchessopen.ru/eng/index.shtml
Motylev 2645 - Potapov 2459, Moscow 2008 (Sicilian, B31)
1. e4 c5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 g6 4. Bxc6 dxc6 5. d3 Bg7 6. h3 Nh6 7. a3 b6 8. O-O O-O 9. Re1 f6 10. Nbd2 Nf7 11. b4 cxb4 12. axb4 e5 13. Bb2 Qc7 14. c4 Rd8 15.d4 exd4 16. Bxd4 Be6 17. c5 bxc5 18. bxc5 Rd7 19. Ra4 Qd8 20. Qa1 Qe7 21. Nc4 Bxc4 22. Rxc4 Rb8 23. Ra4 Rb3 24. Qa2 Rb5 25. Ra6 Rb4
26. e5 fxe5 27. Bc3 Rb8 28. Rxc6 e4 29. Bxg7 Kxg7 30. Qc4 Re8 31. Nd4 Ne5 32. Qc3 Qf7 33. Rxe4 Kg8 34.Rd6 Rde7 35. f4 Nd7 36. Rxe7 Rxe7 37. c6 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
Ποιοί είναι οι αντίπαλοι της φωτογραφίας; Και το αγόρι και ο νεαρός άνδρας γεννήθηκαν στην Ευρώπη και εδώ συναντιούνται σε μια παρτίδα σκακιού, στις αρχές της δεκαετίας του 1920, στην Αμερική, όπου ο πρώτος κυνήγησε το (αμερικανικό) όνειρο στο σκάκι και ο δεύτερος στην τέχνη.
Ο Σκακιστικός Όμιλος Αιγάλεω ιδρύθηκε το 1985.
Ο σύλλογος άρχισε να αγωνίζεται στα διασυλλογικά πρωταθλήματα από το 1989 στην ενιαία τότε τοπική κατηγορία Αττικής.
Η παρουσία του σωματείου στις τοπικές κατηγορίες κράτησε μέχρι το έτος 1995 οπότε κατέλαβε τη δεύτερη θέση στην πρώτη τοπική και ανήλθε στη Γ’ Εθνική Κατηγορία. Το 1996 αγωνίστηκε στο Νότιο Όμιλο της παραπάνω κατηγορίας όπου κατέλαβε την πρώτη θέση και ανήλθε απευθείας στη Β Εθνική Κατηγορία.
Από τότε αγωνίζεται συνεχώς σε αυτήν την κατηγορία.
Περισσότερα για την ιστορία και τις δραστηριότητες του ΣΟ Αιγάλεω στο νέο ιστολόγιο http://so-aigaleo.blogspot.com/
Από τον Αλέξη Χαλκιόπουλο λάβαμε την παρακάτω συνεργασία, σχετική με θυσίες Βασίλισσας που έκανε στη διάρκεια της σκακιστικής του ζωής ο Μπόμπι Φίσερ. Ευχαριστούμε πολύ.
Θυσίες που στην εποχή του ρομαντικού σκακιού γίνονταν σε αντιπάλους με μεγάλη διαφορά δυναμικότητας ο Φίσερ τις κάνει και με ελαφρά κατώτερους, θεωρητικά ισάξιους ή και δυνατότερους αντιπάλους:
1. Donald Byrne - Robert James Fischer, Rosenwald Memorial ,17-10-1956
«The Game of the Century»
17...Be6!! 18. Bxb6 Bxc4+ 19. Kg1 Ne2+ 20. Kf1 Nxd4+ 21. Kg1 Ne2+ 22. Kf1 Nc3+ 23. Kg1 axb6 24. Qb4 Ra4 25. Qxb6 Nxd1 26. h3 Rxa2 27. Kh2 Nxf2 28. Re1 Rxe1 29. Qd8+ Bf8 30. Nxe1 Bd5 31. Nf3 Ne4 32. Qb8 b5 33. h4 h5 34. Ne5 Kg7 35. Kg1 Bc5+ 36. Kf1 Ng3+ 37. Ke1 Bb4+ 38. Kd1 Bb3+ 39. Kc1 Ne2+ 40. Kb1 Nc3+ 41. Kc1 Rc2# 0-1. (θαύμα!). Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
2. Rene Letelier Martner - Robert James Fischer. Liepzig Olympiad Prelim (24-10-1960)
23...Qxf4 Ο λευκός εγκαταλείπει 0-1. Εάν 24. Kxf4 τότε 24...Bh6 #. Εάν η θυσία δεν γίνει αποδεκτή απλά είναι χαμένη η θέση….Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
3. Robert James Fischer - Lhamsuren Myagmarsuren Sousse izt 1967 
Μονόδρομος 31. Qxh7+ 1-0 εάν 31…Κxh7 32. hxg6+ Κxg6 33. Be4# (32.Κg8 Rh8#). Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
4. Robert James Fischer - Herman Pilnik (Santiago 1959)
34. Qxh7+ 1-0. Αν 34...Κxh7 35. Rh3 #. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
5. Samuel Reshevsky - Robert James Fischer (Palma de Mallorca iz 1970) 
30...Qf2 0-1. Εάν 31.Rxf2 Re1+ 32. Rf1 Rxf1# , ή 31. R κάπου 31...Re1 και τα λευκά κερδίζουν. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
6. Robert James Fischer - Pal Benko (Curacao ct 1962) 
31. Qxh6+ 1-0. Εάν 31... gxh6 32. Nf7#, ή 31...Kg8 32. Qxg7#. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
7. Robert James Fischer - Pal Benko (New York ch-US 1965) 
37. Qe8+ 1-0. Εάν 37... Rxe8 38. Bd5+. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
Παιδιά στα όπλα, θύτες και θύματα ενός εμφυλίου που προξένησε ανθρώπινες καταστροφές αρμαγεδωνικού μεγέθους, Λιβερία
Μικρός Στρατιώτης, Μπούντζα, Κογκό. Το αφύσικο διαστρέφεται σε φυσιολογικό και αποτελεί μέρος της καταθλιπτικής καθημερινότητας
Παιδιά του Ισραήλ εκπαιδεύονται στο μίσος. Με εντολή της κρατικής προπαγάνδας ασεβούν προς τους μελλοντικούς νεκρούς των ρουκετών του ισραηλινού στρατού, γράφουν με μαρκαδόρους «Die With Love»
Παιχνίδι θανάτου σε στρατόπεδο προσφύγων, Βαγδάτη, Ιράκ
Η Μαφάλντα είναι η πρωταγωνίστρια μιας μακράς σειράς σχεδίων του Αργεντινού σκιτσογράφου Κίνο (Quino).
Οι ιστορίες χαρακτηρίζονται από την ενήλικη αντίληψη της Μαφάλντα μαζί με μια παιδική αφέλεια και περιέργεια.
Συχνά αναρωτιέται και προβληματίζεται για μεγάλα προβλήματα του κόσμου όπως ο πόλεμος και η πείνα (οι ιστορίες είναι γραμμένες το 1960-70 και έτσι κυριαρχούν ο Ψυχρός πόλεμος και ο Πόλεμος του Βιετνάμ στις ειδήσεις που ακούν οι ήρωες), άλλες φορές ειρωνεύεται τα προβλήματα της χώρας, τις κακές υποδομές και την κακή οικονομία (τα οποία συχνά μοιάζουν με παρόμοια προβλήματα της Ελλάδας της εποχής - αν και κάποια από αυτά είναι ακόμη επίκαιρα) και συχνά απλά προσπαθεί να βρει τρόπο να αποφύγει να φάει την σούπα που τόσο σιχαίνεται και συνεχώς φτιάχνει η μητέρα της.
Η Μαφάλντα υπήρξε πολύ δημοφιλής στη Λατινική Αμερική και στην Ευρώπη. Στη Βόρεια Αμερική δεν διαδόθηκε τόσο, ίσως επειδή μερικοί την έβλεπαν παραπλήσια στον Τσάρλι Μπράουν, ίσως επειδή έχει μια ιδιαίτερη αργεντίνικη οπτική που δεν γίνεται κατανοητή από βορειοαμερικάνους.
Κύριοι χαρακτήρες:
Σουσανίτα: Φίλη της Μαφάλντα που θέλει όταν μεγαλώσει να παντρευτεί έναν πλούσιο και όμορφο άντρα, να κάνει πολλά παιδιά και να γίνει νοικοκυρά.
Φελίπε: Καλός φίλος, ένα χρόνο μεγαλύτερος. Έχει αιωνίως άγχος λόγω των σχολικών του υποχρεώσεων, είναι δειλός και δεν έχει αυτοπειθαρχία. Διαβάζει μονίμως το κόμικ "Μοναχικός Καβαλλάρης" και καμιά φορά μπερδεύει τη φαντασία με την πραγματικότητα.
Μανολίτο: Φίλος των Σουσανίτα και Φελίπε, γιος του μπακάλη Δον Μανόλο. Ονειρεύεται να ανοίξει όταν μεγαλώσει διεθνή αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Τα ενδιαφέροντα του είναι οικονομικά, είναι φιλοχρήματος και έχει μεγάλα προβλήματα σε οποιοδήποτε μάθημα εκτός των μαθηματικών. Συχνά λογομαχεί με τη Σουσανίτα, η οποία τον σνομπάρει.
Μιγκελίτο: Νεώτερος και πιο αθώος από τους άλλους. Ταυτόχρονα πολύ εγωκεντρικός και με ιδιαίτερη προσωπικότητα.
Γκίγιε ή Νάντο: Ο μικρός αδερφός της Μαφάλντα. Είναι ακόμα νήπιο, αλλά του αρέσει η Μπριζίτ Μπαρντό.
Ελευθερία: Είναι κοντούλα και αποτελεί έμμεσο σχόλιο για την πολιτική κατάσταση της εποχής στην Αργεντινή.
Χρονολόγιο:
15 Μαρτίου 1962: Ο Κίνο πρωτοσχεδιάζει την Μαφάλντα για μια διαφημιστική εκστρατεία πλυντηρίων, η οποία τελικά δεν εκδίδεται.
1964. Τα πρώτα στριπ της Μαφάλντα στο ένθετο Γρεγόριο του περιοδικού Λεοπλάν.
29 Σεπτεμβρίου 1964: Το στριπ "Μαφάλντα" αρχίζει να εκδίδεται δυο φορές την εβδομάδα στο περιοδικό Πριμέρα Πλάνα. Εμφανίζονται η Μαφάλντα και ο πατέρας της.
6 Οκτωβρίου 1964: Εμφανίζεται η μητέρα.
19 Ιανουαρίου de 1965: Εμφανίζεται ο Φελίπε.
15 Μαρτίου de 1965: Ο Κίνο πάει στην εφημερίδα Ελ Μούντο και η Μαφάλντα πάει στο νηπιαγωγείο.
29 Μαρτίου 1965: Εμφανίζεται ο Μανολίτο.
6 Ιουνίου de 1965: Εμφανίζεται η Σουσανίτα.
Φεβρουάριος 1966: Εμφανίζεται ο Μιγκελίτο.
Αύγουστος 1967: η μητέρα της Μαφάλντα είναι έγκυος.
22 Δεκεμβρίου 1967: Κλείνει η Ελ Μούντο (πραξικόπημα στην Αργεντινή) και η Μαφάλντα εξαφανίζεται για έξι μήνες.
21 Μαρτίου 1968: γεννιέται ο Γκίγιε.
2 Ιουνίου 1968: 'Επανεμφανίζεται η Μαφάλντα στο “Siete Días Ilustrados” 4 φορές την εβδομάδα.
Τέλη 1969: Ο πατέρας αγοράζει αυτοκίνητο.
Φεβρουάριος 1970: Εμφανίζεται η Λιμπερτάδ.
25 Ιουνίου 1973: Το τελευταίο στριπ της σειράς.
1976: Ο Κίνο φτιάχνει μια αφίσα για τα δικαιώματα του ανθρώπου με χαρακτήρες της Μαφάλντα.
(στοιχεία από το ελληνικό τμήμα της wikipedia)
Μαφάλντα και Σκάκι από το «Μαφάλντα -1», έκδοση της Ars Longa:
Κλικ για μεγέθυνση
Κλικ για μεγέθυνση
Κλικ για μεγέθυνση
Κλικ για μεγέθυνση
Ο 61χρονος Bojan Kurajica (παγκόσμιος πρωταθλητής Νέων το 1965) συμμετείχε στο Πρωτάθλημα Κροατίας 2008 και αναδείχθηκε τρίτος. Πρωταθλητής της χώρας ο Hrvoje Stevic, κατά 33 χρόνια νεώτερος.
Ολοκληρώθηκε στο Σπλιτ το κλειστό Ατομικό Πρωτάθλημα Κροατίας. Συμμετείχαν 13 παίκτες, από τους οποίους οι 11 είναι GM και οι 2 IM.
Τελική βαθμολογία στην κορυφή:
1. GM Stevic (2531) - 8/12
2. GM Zelcic (2587) – 7;
3-6. GMs Kurajica (2556), Hulak (2552), Jankovic (2541), Jovanovic (2525) - 6½.
Stevic 2531 - Hulak 2552, Split 2008 (Sicilian, B22)
1. e4 c5 2. c3 Nf6 3. e5 Nd5 4. d4 cxd4 5. Nf3 e6 6. cxd4 d6 7. Bc4 Nc6 8. O-O Be7 9. Qe2 O-O 10. Re1 Bd7 11. Nc3 Ncb4 12. Ne4 dxe5 13. dxe5 Rc8 14. Bg5 Bxg5 15. Nexg5 h6 16. Ne4 Nf4 17. Qd2 Rxc4 18. Qxf4 Kh8 19. Rad1 Nd5 20. Qd2 Qc7
21.Nf6 Rc8 22. Nxd5 exd5 23. Nd4 Qb6 24. b3 Rc3 25. Re3 Rxe3 26. Qxe3 Qa5 27. a4 Qb4 28. h3 a6 29. Kh2 Rc3 30. Qd2 Qc5 31. Re1 Qc7 32. f4 Kg8 33. Kh1 b5 34.axb5 axb5 35. f5 b4 36. e6 fxe6 37. fxe6 Be8 38. e7 Qd7 39. Qf4 Kh7 40. Ne6 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
Kurajica 2556 - Brkic 2558, Split 2008 (Catalan, E02)
1. d4 Nf6 2. Nf3 d5 3. c4 e6 4. g3 dxc4 5. Qa4+ Nbd7 6. Bg2 a6 7. Nc3 Be7 8.Ne5 O-O 9. Nxc4 Nd5 10. Qd1 c5 11. dxc5 Nxc3 12. bxc3 Bxc5 13. Bf4 Ra7 14. a4 b5 15. axb5 axb5 16. Rxa7 Bxa7 17. Nd6 e5 18. Bc1 Ba6 19. Ba3 Bc5
20. Nxf7 Qf6 21. Bxc5 Nxc5 22. Qd6 Qxd6 23. Nxd6 Rd8 24. Ne4 Bb7 25. Nxc5 Bxg2 26. Rg1 Ba8 27. Nd3 e4 28. Nb4 Bb7 29. Nc2 Bd5 30. Kd2 Bb3+ 31. Nd4 b4 32. Ke3 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
Επίσημη ιστοσελίδα: http://www.a1split.hr/prvenstvo/prvenstvo.html
Atom Feed (xml)
