Δευτέρα 30 Μαρτίου 2009

Αλίσα Μάριτς

Η Αλίσα Μάριτς πρωτογνώρισε τον κόσμο του σκακιού σε ηλικία τεσσάρων ετών, μαζί με τη δίδυμη αδελφή της Μιριάνα. Είναι η ισχυρότερη σκακίστρια που ανέδειξε η Σερβία. Σε ηλικία 20 ετών, σύμφωνα με τους βαθμούς αξιολόγησης (έλο), ήταν η τρίτη γυναίκα, σε σκακιστική δυναμικότητα, στον κόσμο. Εκείνη η χρονιά ήταν το 1990, όπου κέρδισε το τουρνουά υποψηφίων για το παγκόσμιο πρωτάθλημα γυναικών, για να ηττηθεί στη συνέχεια από την Κινέζα Ξιέ Ζουν, η οποία το 1992 αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η Μάριτς έχει σπουδάσει οικονομικά και διδάσκει στο πανεπιστήμιο Megatrend του Βελιγραδίου. Έχει γράψει το βιβλίο «αρχές του μάρκετινγκ» και είναι μέλος του προεδρείου της Ολυμπιακής Επιτροπής της Σερβίας. Είναι μια από τις πιο γνωστές αθλητικές προσωπικότητες της χώρας της για τον επιπρόσθετο λόγο της παρουσίασης δημοφιλών σκακιστικών εκπομπών στην τηλεόραση, όπως «Η Αλίσα στη χώρα των σκακιστικών θαυμάτων». Έχει αγωνιστεί αρκετές φορές σε διεθνή τουρνουά στην Ελλάδα (Ακρόπολις, Δ.Τ. Καβάλας κ.ά).
Σε συνέντευξη που έδωσε στο latestchess.com μιλάει για τον συνδυασμό ακαδημαϊκής και σκακιστικής καριέρας, για το σκάκι στα σχολεία, για τη Τζούντιτ Πόλγκαρ, για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές στο σκάκι και για πολλά ακόμη.
Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης (3 σελίδες):
http://latestchess.com/showInterview.php?id=15

Φωτοκουίζ


Ποιός είναι ο γνωστός γκρανμέτρ (ένας από τους κορυφαίους της εποχής του) που εικονίζεται στο αριστερό μέρος της φωτογραφίας να εξηγεί τα μυστικά του σκακιού στην ηθοποιό Τζέιν Νάι; (φωτογραφία του Γουόλτερ Σόντερς στο περιοδικό Life, Αύγουστος 1945)

Η πρόταση της «Σκακιστικής Άνοιξης»

Η πρόταση της «Σκακιστικής Άνοιξης» στη χθεσινή Γενική Συνέλευση της ΕΣΣΝΑ υπερψηφίστηκε από το σώμα, φέρνει καινοτομίες στο αγωνιστικό πρόγραμμα και ενδεχομένως θα οδηγήσει σε έναν κύκλο διαλόγου για το Αττικό σκάκι. Το κείμενο της πρότασης:

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ

1. Αναδιάρθρωση Περιφερειών Ε.Σ.Σ.Ν.Α.

Ο παρών διαχωρισμός της σκακιστικής Αττικής σε πέντε (5) περιφέρειες έχει γίνει με αποκλειστικά και μόνο εμπειρικά κριτήρια και στερείται συμβατότητας με τις διοικητικές και πολιτικές δομές του Νομού Αττικής. Ως εκ τούτου έχουν καταστεί εξαιρετικά δυσχερείς η αναζήτηση και η εξασφάλιση της συνδρομής του Κράτους και των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) για τη διάδοση, την καλλιέργεια και την ανάπτυξη του σκακιού στην Αττική.
Προτείνουμε την αναδιάρθρωση των περιφερειών κατ' αντιστοιχία με τις υφιστάμενες στο Νομό Αττικής Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, ήτοι τη Νομαρχία Αθηνών, τη Νομαρχία Πειραιώς, τη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και τη Νομαρχία Δυτικής Αττικής.

Πλεονεκτήματα:
-Ευκολότερη πρόσβαση στα κέντρα και τους μηχανισμούς λήψεως αποφάσεων και σαφής ταύτιση της σκακιστικής δραστηριότητας και των υποκειμένων της με τις τοπικές κοινωνίες.
-Αξιοποίηση της προσδοκίας πολιτικού οφέλους των αυτοδιοικητικών παραγόντων για την υποστήριξη της τοπικής σκακιστικής δραστηριότητας, αγωνιστικής και αναπτυξιακής.
-De facto και de jure θεμελίωση εκ μέρους των κατά νομαρχία υποκειμένων της σκακιστικής δραστηριότητας δικαιώματος απόλαυσης μέρους των κονδυλίων των νομαρχιών για την καλλιέργεια του αθλητισμού.
-Θεσμική πρόσβαση στις εκπαιδευτικές περιφέρειες (πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια) και υπερκερασμός γραφειοκρατικών, στην ουσία τους, εμποδίων.

2. Σχολικά Πρωταθλήματα Αττικής

Με δεδομένη την αυξητική τάση των συμμετοχών στα Σχολικά Πρωταθλήματα Αττικής προτείνουμε τη διεξαγωγή τεσσάρων (4) Νομαρχιακών, πλέον, Σχολικών Πρωταθλημάτων, ατομικών και ομαδικών και Τελικής Φάσης. Είναι βέβαιο ότι οι διακριθέντες στα Νομαρχιακά Σχολικά Πρωταθλήματα θα απολαμβάνουν μεγαλύτερης αναγνώρισης και επιβράβευσης σε τοπικό επίπεδο. Εκτιμούμε ότι η αιγίδα των κατά τόπους νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων θα εξασφαλίζει περισσότερους πόρους και, κατά συνέπεια, αρτιότερες διοργανώσεις και καλύτερες υπηρεσίες προς τους συμμετέχοντες/ τις συμμετέχουσες και τους γονείς τους. Εν τέλει, το εντονότερο θεσμικό ενδιαφέρον, η καλύτερη υλικοτεχνική υποδομή και η ευκολότερη προσβασιμότητα, που εξασφαλίζουν διοργανώσεις νομαρχιακού επιπέδου, θα οδηγήσουν σε κατακόρυφη άνοδο των συμμετοχών.

3. Ατομικά Νεανικά Πρωταθλήματα Αττικής

Η μαζικότητα της διοργάνωσης έχει πλέον οδηγήσει σε σημαντικές οργανωτικές και αγωνιστικές δυσκολίες. Ως εκ τούτου, και δεδομένου ότι, κατ' αντικειμενική κρίση, ελάχιστα σωματεία της Αττικής θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις οργανωτικές απαιτήσεις μιας τόσο μεγάλης από πλευράς όγκου και σημασίας διοργάνωσης, προτείνουμε:

-Διοργάνωση τεσσάρων (4) μικτών (αγόρια και κορίτσια) Νομαρχιακών Ατομικών Νεανικών Πρωταθλημάτων με τον ελάχιστο χρόνο σκέψης για αξιολογήσιμη παρτίδα (45 λεπτά για όλη την παρτίδα και 30 δευτερόλεπτα προστιθέμενου χρόνου ανά κίνηση για τον κάθε παίκτη). Ο διαχωρισμός σε ηλικιακές κατηγορίες παραμένει ως έχει. Τα παραπάνω πρωταθλήματα θα διεξάγονται με ελβετικό σύστημα επτά (7) γύρων σε τέσσερις (4) ημέρες κατά τις σχολικές διακοπές των Χριστουγέννων.

-Τελική Φάση, στην οποία θα συμμετέχουν μόνον οι προκριθέντες/ προκριθείσες από τα Νομαρχιακά Ατομικά Νεανικά Πρωταθλήματα. Θα προκρίνεται το 20% των συμμετεχόντων/ συμμετεχουσών σε κάθε κατηγορία κάθε Νομαρχιακού Πρωταθλήματος, που θα έχουν παίξει τουλάχιστον τέσσερις (4) παρτίδες. Επίσης, θα προκρίνονται οι τρεις (3) πρώτοι κάθε κατηγορίας από την τελική φάση του προηγούμενου έτους. Η Τελική Φάση θα διεξάγεται κατά τα ισχύοντα τη δεύτερη εβδομάδα των σχολικών διακοπών του Πάσχα.

Πλεονεκτήματα:
-Διευκόλυνση για τους γονείς των περισσότερων αθλητών/ αθλητριών, διότι οι αγώνες της Προκριματικής Φάσης θα διεξάγονται πλέον πιο κοντά, σε λιγότερες ημέρες και με καλύτερες συνθήκες. Ως εκ τούτου, προβλέπουμε σημαντική αύξηση των συμμετοχών.
-Η Τελική Φάση θα έχει πλέον υψηλότερο αγωνιστικό επίπεδο και οι τελικές κατατάξεις θα έχουν μεγαλύτερο βαθμό αντικειμενικότητας.
-Ισχύουν και εδώ τα διοργανωτικά πλεονεκτήματα που ισχύουν και για τα Νομαρχιακά Σχολικά Πρωταθλήματα.

4. Αναδιάρθρωση Τοπικών Κατηγοριών Αττικής

Προτείνουμε τη δημιουργία Ενιαίας Τοπικής Κατηγορίας (με κατάργηση της σημερινής Β' Τοπικής) σε δύο ομίλους, Α' και Β', με ελβετικό σύστημα. Στον όμιλο Α' οι ομάδες θα διατηρούν τη σύνθεση της σημερινής Α' Τοπικής Κατηγορίας, ενώ στον όμιλο Β΄ θα αγωνίζονται σε οκτώ (8) γενικές σκακιέρες. Τα σωματεία θα είναι ελεύθερα να επιλέξουν τη συμμετοχή τους σε οποιονδήποτε από τους δύο ομίλους, ανάλογα με το έμψυχο δυναμικό τους και τον αγωνιστικό προσανατολισμό και προγραμματισμό τους.

Το ισχύον αγωνιστικό σύστημα προβλέπει τον προβιβασμό στη Γ' Εθνική Κατηγορία τεσσάρων (4) ομάδων από τη σημερινή Α' Τοπική Κατηγορία. Στο προτεινόμενο σύστημα οι πρώτες δύο (2) ομάδες του Α' Ομίλου θα προβιβάζονται αυτόματα στη Γ' Εθνική, ενώ η τρίτη (3η) και η τέταρτη (4η) ομάδα θα διεκδικούν τον προβιβασμό τους σε αγώνες μπαράζ με τις δύο (2) πρώτες ομάδες του Β' Ομίλου. Οι αγώνες μπαράζ θα διεξάγονται με τη σύνθεση του Α' Ομίλου. Είναι ξεκάθαρο ότι δε θα υπάρχει σχέση προβιβασμού - υποβιβασμού μεταξύ των δύο ομίλων.

Πλεονεκτήματα:
-Οι ομάδες των υφιστάμενων τοπικών κατηγοριών, οι οποίες στελεχώνονται κατά κύριο λόγο από ερασιτέχνες, θα μπορούν να διαχειρίζονται ευκολότερα και αποδοτικότερα το έμψυχο δυναμικό τους, ορίζοντας σωστότερα τους αγωνιστικούς τους στόχους.
-Νεοσύστατες ομάδες με επαρκή δυναμικότητα μπορούν να γλιτώσουν πολύτιμο χρόνο στην αγωνιστική τους εξέλιξη.
-Η ενδεχόμενη αύξηση του αριθμού των σωματείων, που αγωνίζονται στον Α' Όμιλο (σε σχέση με τη σημερινή Α' Τοπική), υποβοηθά την περαιτέρω ανάπτυξη του νεανικού και γυναικείου σκακιού.
-Ομάδες των Εθνικών Κατηγοριών, οι οποίες αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα (στελέχωσης, οργανωτικά ή οικονομικά), θα μπορούν να αγωνίζονται κατά την κρίση τους στην Τοπική Κατηγορία, χωρίς να διαταράσσουν την ομαλή διεξαγωγή των πρωταθλημάτων ή να εξαναγκάζονται να απέχουν από τα διασυλλογικά πρωταθλήματα (πχ. Ν.Α.Ο. Μάτι Αττικής).

5. Ομαδικό Πρωτάθλημα Ράπιντ Αττικής

Οι αγώνες γρήγορου σκακιού (ράπιντ) είναι πολύ ελκυστικοί και προσφέρονται για την ανάπτυξη αγωνιστικής δραστηριότητας σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, ειδικά σε αθλητές με φόρτο σχολικών, επαγγελματικών και προσωπικών υποχρεώσεων. Θεωρούμε ότι η συγκεκριμένη μορφή αγώνων μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά στην αύξηση της αγωνιστικής δραστηριότητας. Υπενθυμίζουμε ότι η Παγκόσμια Σκακιστική Ομοσπονδία (FIDE) εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο αξιολόγησης παρτίδων ράπιντ στους πίνακες διεθνών Έλο, κάτι που είναι πιθανό να υιοθετήσει και η Ε.Σ.Ο..

Προτείνουμε:
-Ομαδικό Πρωτάθλημα Ράπιντ Αττικής, με τετραμελείς ομάδες και χρόνο σκέψης 20 λεπτά για όλη την παρτίδα και 10 δευτερόλεπτα προστιθέμενο χρόνο ανά κίνηση, σε Προκριματική και Τελική φάση.
-Προκριματική φάση με τρεις έως πέντε (3 - 5) αγωνιστικές, σε έδρες σωματείων με συγκέντρωση τεσσάρων έως οκτώ ομάδων στον ίδιο χώρο και διεξαγωγή τριών (3) γύρων. Η φάση αυτή θα διεξάγεται στο χρονικό διάστημα Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου.
-Τελική Φάση κατά τα ισχύοντα με συγκεκριμένο αριθμό προκριμένων ομάδων.

6. Κύπελλο «Σπύρος Μπίκος»

Ο μεγάλος αριθμός των συμμετεχουσών ομάδων έχει τις εξής παρενέργειες:
-Έλλειψη αγωνιστικού κινήτρου για τις περισσότερες ομάδες.
-Μεγάλη ανομοιογένεια δυναμικότητας μεταξύ των συνθέσεων των ομάδων.

Ως εκ τούτων, αποθαρρύνεται η συμμετοχή των κατά τεκμήριο ισχυρότερων παικτών, η οποία περιορίζεται σημαντικά και από τους κανονισμούς της διοργάνωσης.
Προτείνουμε τον εμπλουτισμό της διοργάνωσης με μία (1) ακόμη κατηγορία. Οι ομάδες αυτής της κατηγορίας θα είναι εξαμελείς (6μελείς) και όλοι οι παίκτες θα πρέπει να έχουν διεθνές ή ελληνικό Έλο τουλάχιστον 1800 (1600 για τους αθλητές κάτω των 18 ετών και τις αθλήτριες). Είναι αυτονόητο ότι για τη συγκεκριμένη κατηγορία δε θα ισχύουν ανώτατοι περιορισμοί σχετικοί με τη δυναμικότητα ή τον τίτλο των παικτών. Για τις άλλες δύο (2) κατηγορίες θα εφαρμόζονται τα ισχύοντα.
Θεωρούμε ότι η ρύθμιση αυτή θα προσφέρει, μεταξύ άλλων, αγωνιστικές ευκαιρίες σε ανερχόμενους νεαρούς σκακιστές. Κατά συνέπεια, πιστεύουμε ότι η Ε.Σ.Σ.Ν.Α. θα πρέπει να τροποποιήσει το αγωνιστικό πρόγραμμά της, ώστε το Κύπελλο «Σπύρος Μπίκος» να μη συμπέσει με τα Ομαδικά Πρωταθλήματα κάτω των 12 και 16 ετών.

7. Ομαδικά Πρωταθλήματα Αττικής κάτω των 16 και 12 ετών

Προτείνουμε πιλοτικά τη διαμόρφωση της σύνθεσης των ομάδων στις διοργανώσεις αυτές αποκλειστικά με βάση το Έλο. Η υποχρέωση συμμετοχής κοριτσιών στη σύνθεση διατηρείται, όμως καταργούνται οι ειδικές σκακιέρες νεανίδων. Με αυτόν τον τρόπο δίνουμε την ευκαιρία στις νεάνιδες να αντιμετωπίζουν όσο το δυνατόν ισχυρότερους αντιπάλους και όχι να αγωνίζονται αποκλειστικά μεταξύ τους, αναστέλλοντας ουσιαστικά τη σκακιστική τους πρόοδο. Αξίζει να διερευνηθεί η εφαρμογή του μέτρου αυτού σε όλα τα ομαδικά πρωταθλήματα της Ε.Σ.Σ.Ν.Α., όχι μόνο για τα κορίτσια, αλλά για όλες τις ειδικές σκακιέρες.

Ρεϊκγιαβίκ Όπεν


Άποψη του Ρεϊκγιαβίκ, της πρωτεύουσας της μακρινής και παγωμένης Ισλανδίας. Η Ισλανδία ήταν, σύμφωνα με τους δείκτες μια από τις πιο ευημερούσες χώρες, τα δέκα τελευταία χρόνια, αλλά το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της μειώθηκε κατά 9,6% φέτος. Παράλληλα η ανεργία, η οποία ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, φτάνει στο 7,8% του ενεργού πληθυσμού. Η χώρα είχε στηρίξει την ευημερία της σε έναν υπερτροφικό τραπεζικό τομέα, ο οποίος κατέρρευσε το φθινόπωρο του 2008.

110 σκακιστές και σκακίστριες συμμετέχουν στο διεθνές όπεν του Ρεϊκγιαβίκ που ολοκληρώνεται την 1η Απριλίου. Μετά τους 4 πρώτους γύρους, στην πρώτη θέση βρίσκεται ο Άγγλος γκρανμέτρ Στιούαρτ Κόνκουεστ.
Αναλυτικά:
1. Conquest – 4
2-8. Leon Hoyos, Vocaturo, Marin, Steingrimsson, Krivoruchko, Maze and Guilleux – 3½

Επίσημη ιστοσελίδα: http://www.skaksamband.is/

Κυριακή 29 Μαρτίου 2009

Χαιρετίσματα στο θείο

Είναι απολύτως βέβαιο, αν και παράδοξο, το γεγονός ότι ο Ντανιέλ Τσαβαρία (Ουρουγουάη, 1933) δεν έγραψε ούτε μία γραμμή τα πρώτα πενήντα χρόνια της ζωής του. Στα είκοσι μπάρκαρε σ' ένα πλοίο για την Ισπανία. Διέσχισε την Ευρώπη και εργάστηκε ως φορτοεκφορτωτής στο λιμάνι του Αμβούργου, ναύτης σε ελληνικό πλοίο και περιπλανήθηκε στην Ιταλία. Επιστρέφοντας στη Λατινική Αμερική ολοκλήρωσε τις σπουδές φιλολογίας και εργάστηκε ως ηθοποιός στο Μοντεβίδεο. Στα 1964, όπως πολλοί αριστεροί διανοούμενοι, έτσι και ο Τσαβαρία βρίσκεται στη Βραζιλία. Το στρατιωτικό πραξικόπημα ανατρέπει τον δημοκρατικό πρόεδρο Joao Goulart και ο Τσαβαρία καταφεύγει στον Ταπαζός, παραπόταμο του Αμαζονίου έχοντας μαζί του τα Ποιήματα του Οράτιου και τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Μετά από οκτώ μήνες παραμονής στη ζούγκλα καταλήγει στις ακτές του Ειρηνικού. Εκεί εργάζεται στο Duty Free του τοπικού αεροδρομίου και κάνει λαθρεμπόριο ουίσκι και τσιγάρων. Παράλληλα συνδέεται με το E.L.N., το κίνημα των ανταρτών του Φιντέλ Κάστρο. Στις 27 Οκτωβρίου 1969, το στρατηγείο του E.L.N. του διαμηνύει ότι ένας αντάρτης αυτομόλησε δίνοντας στην αστυνομία μία λίστα με ονόματα όπου εμφανιζόταν και το δικό του. Αναγκάζεται να ξαναφύγει. Την επομένη επιβιβάζεται σ' ένα μικρό αεροπλάνο και οπλισμένος μ' ένα περίστροφο αναγκάζει τον πιλότο ν' αλλάξει πορεία προς την Κούβα. Όπως λέει ο ίδιος, «Τη χρονιά εκείνη έγιναν εξήντα πέντε αεροπειρατίες με προορισμό την Κούβα». Έκτοτε ζει στην Αβάνα και διδάσκει αρχαία ελληνικά, λατινικά και κλασική φιλολογία.

Daniel Chavarria: Χαιρετίσματα στο θείο (μετάφραση: Κρίτων Ηλιόπουλος, εκδόσεις 'Οπερα)

Πρώτο Κεφάλαιο

Ο Χοσέ Γάμος Δε Αντράδε ζούσε στη Σανταρέμ, μια πόλη με καμιά δεκαπενταριά χιλιάδες ψυχές, εκεί που σμίγει ο Ταπαζός με τον Αμαζόνιο. Δούλευε στο σταθμό Δασικών Μελετών του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ, ή αλλιώς FAO. Όλοι τον φώναζαν με το παρανόμι Ζε Μπονιτίνιο, ο Ομορφούλης.
Ο Ζε είχε γεννηθεί στο εσωτερικό της επαρχίας Πιαουί, στα βορειοανατολικά της Βραζιλίας. Ήταν σαράντα οχτώ χρόνων. Στα μικράτα του περιπλανήθηκε με τα καραβάνια του σερτάο, της βραζιλιάνικης σαβάνας, άλλοτε κυνηγημένος από την ξηρασία κι άλλοτε από τις πλημμύρες. Δυο φορές βρέθηκε ανάμεσα σε ορδές εξαθλιωμένων που λεηλατούσαν χωριά αρπάζοντας φαγώσιμα για να ζήσουν.
Ο Ζε Μπονιτίνιο ήταν παντελώς αναλφάβητος. Ποτέ δεν τον εξέτασε κανένας γιατρός, ούτε καν οδοντίατρος. Ποτέ δεν κάθισε σε τραπέζι με τραπεζομάντιλο και μαχαιροπίρουνα. Έτρωγε με τα χέρια και ευχαριστούσε το θεό, όταν μια χούφτα καλαμποκάλευρο ανακούφιζε την πείνα του. Στα είκοσι οχτώ του χρόνια δεν είχε ακόμη κοιμηθεί σε κρεβάτι. Οι γονείς του και τρία από τ' αδέρφια του είχαν πεθάνει στο λιμό του '39. Τον Λουιζίνιο, το μικρό του αδερφάκι, το σκότωσε με μια πιστολιά ένας επιστάτης. Ήταν δώδεκα χρόνων. Τον τσάκωσε να κλέβει μπανάνες στο κτήμα του συνταγματάρχη Παρίνς, στο Περναμπούκο. Το 1941 απέμεναν μόνο ο Ζε και οι τρεις αδερφές του. Η Μερσέδες είχε παντρευτεί έναν παπουτσή από το Σεαρά. Τη Μαρία Πατροσίνιο τη σπίτωσε ο γιος ενός κτηματία. Μετά κατέληξε πουτάνα στους δρόμους της Μπαΐα. Η Δολόρες έκανε την υπηρέτρια σ' ένα σπίτι. Την γκάστρωσε ένας ανιψιός του αφεντικού και σώθηκε χάρη στο άφθονο γάλα της. Την πήραν για παραμάνα και χάρη σ' αυτόν το δεσμό γάλακτος έμεινε για πάντα κάτω από την προστασία της οικογένειας Ντα Ρόσα.
Όταν ο Ζε ήταν δεκαοχτώ χρόνων, είχε ελάχιστες φιλοδοξίες. Να βρει μια μόνιμη δουλειά και να έχει φαγητό κάθε μέρα. Ήθελε, ακόμη, να κατορθώσει μια μέρα να κρεμάσει την αιώρα του κάτω από μια αληθινή στέγη. Καθημερινά προσευχόταν να μην τον αφήσει ο θεός να πέσει στο έγκλημα, να μην τον σπρώξει η ανάγκη στην κλεψιά.
Ένα απόγευμα, σ' ένα χωριουδάκι στο εσωτερικό Πιαουί, ο Ζε Μπονιτίνιο συναντήθηκε με τον Τομάς δε Αντράδε, συγγενή του από τη μεριά της μάνας του, που μόλις είχε επιστρέψει από τον Αμαζόνιο. Ο Τομάς είχε δουλέψει σε μια φυτεία καουτσούκ για κάποια χρόνια. Φορούσε ρολόι στον καρπό, χοντρό χρυσό δαχτυλίδι και μια χρυσή καδένα στο λαιμό με το εικόνισμα του Αγίου Χριστόφορου. Ο Τομάς έδειχνε πολύ χαρούμενος που είχε συναντήσει έναν συγγενή του. Τον αγκάλιασε, τον κέρασε μπίρα, μετά κατσάσα, ό,τι ήθελε ο Ζε. Ο Τομάς είχε πλουτίσει στις φυτείες καουτσούκ. Μάλιστα κύριε. Κέρδισε μπόλικο χρήμα και τώρα γύρισε να επισκεφτεί την οικογένεια και να αγοράσει ένα σπίτι με τις οικονομίες του. Και το αφεντικό είχε αναθέσει στον Τομάς να φέρει στα βορειοανατολικά άντρες εργατικούς και τίμιους σαν αυτόν.
Μάλιστα. Αν ήθελε ο Ζε να γίνει πλούσιος και δε φοβόταν τη σκληρή δουλειά, ας πήγαινε μαζί με τον Τομάς. Στο χωριό ήταν κιόλας δώδεκα που ήθελαν να πάνε. Αν ήθελε και ο Ζε...
Η ιδέα να γίνει πλούσιος δεν είχε περάσει ποτέ από το μυαλό του Ζε Μπονιτίνιο. Αυτά που του πρόσφερε ο Τομάς δε Αντράδε έμοιαζαν ευλογία θεού. Ο Κύριος τον είχε θυμηθεί ύστερα από τόσα βάσανα, αφού πρώτα τον ανάγκασε να θάψει τους γονείς του, μισόγυμνους, μέσα στη σκόνη του σερτάο και ύστερα τον Λουιζίνιο μέσα σε ένα κασελάκι —το είχε φτιάξει με τάβλες ο ίδιος— που το κουβάλησε στον ώμο ακολουθούμενος από τις αδερφές του.
Γιατί όχι; Μάλιστα, θα πήγαινε με τον Τομάς μέχρι το τέλος του κόσμου και εκεί, επιτόπου, έβαλε το δάχτυλο στο χαρτί που του πρότεινε ο Τομάς και άφησε το δακτυλικό του αποτύπωμα. Διότι όλα έπρεπε να γίνουν τυπικά. Το αφεντικό του Τομάς ήταν πολύ σοβαρός κύριος και έφτιαχνε γραπτά συμβόλαια, όπως ορίζει ο νόμος και το θέλημα του θεού.
Ο Ζε Μπονιτίνιο δεν έγινε πλούσιος. Γνώρισε καινούργια βάσανα. Τη μοναξιά της ζούγκλας, τον ελώδη πυρετό και τους ατέλειωτους κινδύνους που τον συντρόφεψαν στα πέντε χρόνια της ζωής του ανάμεσα στα καουτσουκόδεντρα. Ήταν ο φόβος της τίγρης, ο εφιάλτης να γυρίσεις και να τη δεις ξαφνικά στο γύρισμα του μονοπατιού, σκυμμένη, έτοιμη να χιμήξει, ξερογλείφοντας τις άκρες της μουσούδας με τη μακριά της γλώσσα. Ήταν ο φόβος της κραυγής μέσα στη νύχτα, ο φόβος για το φίδι, για τους επιστάτες. Και ο Τομάς ήταν ο χειρότερος απ' όλους.
Πέντε ολάκερα χρόνια ο Ζε σηκωνόταν πριν χαράξει και βάδιζε στα φιδογυριστά μονοπάτια του καουτσούκ για να τοποθετήσει τα δοχεία που μαζεύουν το ελαστικό από τα καουτσουκόδεντρα. Σε πέντε χρόνια περπάτησε χιλιάδες χιλιόμετρα, τρέμοντας την τίγρη ή το σοορουκο Όκού, που παραφυλάνε στη στροφή του μονοπατιού. Και όταν τον χτυπούσε η θέρμη, κανένα φαγητό δε στεκόταν στο στομάχι του. Αλλά ακόμη και άρρωστος, τουρτουρίζοντας, παραληρώντας, έπρεπε καθημερινά να πάει να μαζέψει το ελαστικό και έπειτα να το «πήξει» στη μοναχική καλύβα του. Κι ύστερα, το μεσημέρι, να επιστρέψει με τον κουβά στο ένα χέρι και το τουφέκι στο άλλο, να διασχίσει άλλη μια φορά το μονοπάτι όπου βρίσκονταν σκόρπια, μερικές φορές εκατοντάδες μέτρα απόσταση το ένα από το άλλο, τα εκατόν σαράντα δέντρα που έπρεπε να εκμεταλλεύεται από το πόστο του. Πέρασε βδομάδες δίχως να ακούσει ανθρώπου φωνή. Σύννεφα τα κουνούπια δεν τον άφηναν να κοιμηθεί. Τις νύχτες, το αίμα βούιζε στα τύμπανα του, ουάο, ουάο, και εκείνο το βουητό, απελπιστικά ρυθμικό, έμοιαζε με φωνές που τις άκουε να του μιλούν. Του μιλούσαν οι νεκροί του και ένα δυστυχισμένο πλάσμα φτεροκοπούσε μέσα στο στήθος του.
Κι όταν, ύστερα από βδομάδες δουλειάς, πήγαινε τις μπάλες του καουτσούκ στην αποθήκη, διαπίστωνε ότι ακόμη χρωστούσε τα εργαλεία, ότι ακόμη χρωστούσε φαγητό και ένα μέρος από το τουφέκι. Το μόνο που εισέπραττε ήταν ταπεινώσεις και απειλές.
Πέρασαν τέσσερα χρόνια. Το χρέος του μεγάλωνε. Μια νύχτα με φεγγάρι είδε το πρόσωπο του σ' ένα λίμνασμα του ποταμού. Είχε γεμίσει άσπρες τρίχες. Κοιτάχτηκε κάμποσες φορές. Ναι, τα μαλλιά του ήταν άσπρα.
Ο Ζε αποφάσισε να το σκάσει. Τον τσάκωσαν και τον μαστίγωσαν. Ο ίδιος ο Τομάς ήταν ανάμεσα τους. Ώστε έτσι ο κύριος, ο γιος της πουτάνας ήθελε να το σκάσει δίχως να πληρώσει αυτά που χρωστούσε; Ο παλιοκλέφτης ήθελε να την κοπανήσει με το τουφέκι που ακόμη δεν είχε ξεπληρώσει; Γι' αυτό ήρθε; Για να κάνει κακό στον Τομάς;
Ο Ζε ορκίστηκε εκδίκηση.
Περίμενε την επόμενη χρονιά. Έκανε όλες τις προετοιμασίες δίχως βιάση. Και μια μέρα, αφού παρέδωσε το καουτσούκ στην αποθήκη, καμώθηκε πως επιστρέφει στη θέση του. Όμως, έκοψε από ένα μονοπάτι και κρύφτηκε για να παραφυλάξει τον Τομάς που δε θα αργούσε να περάσει, καθώς θα επέστρεφε από την καντίνα.
Άργησε έναν αιώνα ο Τομάς.
Ήρθε η νύχτα.
Σκαρφαλωμένος σ' ένα δέντρο, ο Ζε παρακαλούσε να μην τον πάρει μυρωδιά το σκυλί.
Επιτέλους, ξεχώρισε από μακριά τη μορφή του. Νάτος, ερχόταν, όπως πάντα ακολουθούμενος από το σκυλί. Ο Ζε Μπονιτίνιο έκανε αργά το σημείο του σταυρού.
Το πράγμα έγινε στα γρήγορα. Με το δεξί χέρι η σπαθιά με τη ματσέτα, με το αριστερό η μπουνιά. Ο Τομάς, που κουβαλούσε στο κορμί του το συνηθισμένο ποτό του Σαββάτου, ούτε που πρόλαβε να πάρει χαμπάρι το χτύπημα. Έπεσε αποκεφαλισμένος, μέσα σε μια λίμνη αίματος, με τα μάτια ανοιχτά. Ο σκύλος, μόλις δέχτηκε την μπουνιά, άρχισε να ουρλιάζει και ο Ζε τον αποτελείωσε κι αυτόν με τη ματσέτα.
Μακριά ακούστηκαν γαβγίσματα. Έπρεπε να φύγει. Σταυροκο-πήθηκε και γονατιστός ζήτησε συγχώρεση απ' το θεό για ό,τι έκανε. Πήρε μαζί του το τουφέκι, το πιστόλι και το ρολόι του νεκρού. Βάδισε όλη τη νύχτα. Πριν από το ξημέρωμα είχε κάνει ένα μεγάλο κύκλο ως την άλλη μεριά του ποταμού. Κατάφερε να κρύψει τα ίχνη του απ' τα σκυλιά και βγήκε σχετικά κοντά στην αποθήκη, αλλά από την άλλη πλευρά. Εκεί είχε κρύψει μερικούς κορμούς ήδη καθαρισμένους, μερικές κληματσίδες που έπλεκε για βδομάδες και λίγο καλαμποκάλευρο. Τα είχε βάλει σε διαφορετικά μέρη, για να μη σχηματίζουν μεγάλο όγκο. Σε λιγότερο από μια ώρα έδεσε τους κορμούς. Η σχεδία γλίστρησε παρασυρμένη από το ρεύμα. Από τα γαβγίσματα των σκυλιών κατάλαβε πως τον γύρευαν κατά πάνω στο ποτάμι. Τους είχε ξεγελάσει.
Τις τρεις πρώτες μέρες, μέχρι να απομακρυνθεί από την περιοχή, κωπηλατούσε τη νύχτα κι έκρυβε τη σχεδία πριν από το ξημέρωμα. Επέζησε τρώγοντας αλεύρι μουσκεμένο στο νερό του ποταμού. Σε μια βδομάδα βγήκε στο Μαδέιρα. Ανέβηκε έναν πλατύ παραπόταμο και βρήκε την περιοχή των γαρίμπο, των κοιτασμάτων χρυσού, για την οποία είχε ακούσει να μιλούν οι εργάτες του καουτσούκ στη φυτεία.
Ήταν τυχερός. Λίγες μέρες νωρίτερα, σ' έναν καβγά, είχε σκοτωθεί ο μάγειρας.
Στην αρχή, ενώ οι άλλοι έξι ξέπλεναν χρυσό στο ποτάμι, ο Ζε Μπονιτίνιο ετοίμαζε το φαγητό, τακτοποιούσε τα ρούχα και φρόντιζε να επιδιορθώνει να φτυάρια, τους κασμάδες και τα κόσκινα που χρησιμοποιούσαν για να σουρώνουν τη χρυσοφόρο άμμο. Σε λίγες εβδομάδες έμαθε να πλένει το χρυσάφι με τη σκάφη. Δούλεψε τέσσερις μήνες και για πρώτη φορά στη ζωή του ήταν κάτοχος ενός αξιόλογου χρηματικού ποσού. Του αντιστοιχούσαν δυόμισι κιλά χρυσάφι.
Ερωτεύτηκε τη δουλειά του γαριμπέιρο και δεν ήθελε πια άλλη.
Ήταν δουλειά σκληρή, αλλά δίχως αφεντικά. Δουλειά για άντρες με αργασμένο το πετσί τους. Για όσους είχαν τα κότσια να δουλεύουν αδιάκοπα κασμαδόφτυαρο, πολλές ώρες, μέσα στα κουνούπια της ημέρας. Που ήταν ικανοί να αντέξουν τις θέρμες και να μη φοβούνται τους άγριους ινδιάνους που μερικές φορές, σπρωγμένοι από την πείνα, κύκλωναν τα γαρίμπο.
Έτσι, ο Ζε έγινε τέλειος γαριμπέιρο. Έψαξε για χρυσό και διαμάντια στο Τοκαντίνς, στον Πούρους, στο Μαδέιρα. Μολαταύτα, ο Ζε Μπονιτίνιο, από το '51, δεν ξαναβγήκε από την κοιλάδα του Ταπαζός.
Τα πρώτα χρόνια, ο Ζε συνήθως ξόδευε σε δυο-τρεις μέρες τη δουλειά αρκετών εβδομάδων. Τα ξόδευε στην κραιπάλη με τις πουτάνες. Κερνούσε για να πιουν όσοι ήθελαν κι όσο ήθελαν. Ακόμη, έπρεπε να πιουν κι όσοι δεν ήθελαν, αν αγαπούσαν τη ζωή τους.
Κι αμέσως κυκλοφορούσε η φήμη.
«Ο Ζε Μπονιτίνιο σφάλισε το Κοπακαμπάνα!»
Στη γλώσσα των γαριμπέιρο, «σφαλίζω» ένα καμπαρέ σημαίνει κλείνω τις πόρτες, ώστε κανείς να μην μπορεί να βγει. Όποιος μπει μέσα ξέρει πως πρέπει να πιει μέχρι να καταρρεύσει στην
υγειά του «σφαλιστή». Στο αποκορύφωμα του γλεντιού, ο σφαλιστής αρχίζει τη σκοποβολή με τα χρωματιστά λαμπιόνια ή τα μπουκάλια στα ράφια, ενώ η ευνοούμενη της στιγμής πανηγυρίζει τις επιτυχίες του με ξεκαρδίσματα και με το χέρι της να ψαχουλεύει μέσα στο σώβρακο.
Σ' ένα καλό «σφάλισμα» συνήθως υπάρχουν προκλήσεις, ξεκαθαρίσματα παλιών λογαριασμών μέχρι και ρώσικη ρουλέτα.
Στα γαρίμπο, ο Ζε Μπονιτίνιο γνώρισε τους κανόνες της ζούγκλας και τους έκανε δικούς του. «Ο χρυσός δεν αγαπά τον τσιγγούνη». Όποιος δεν έχει αρχίδια να ξοδέψει σ' ένα και μόνο ξεφάντωμα το χρήμα που κέρδισε όλη την περίοδο, όποιος δεν έχει αρχίδια να κλείσει ένα καμπαρέ και δεν τολμάει να εξευτελίσει και να σπαταλήσει το χρυσάφι, ε, αυτός ποτέ δε θα έχει τύχη στα γαρίμπο. «Ο ouro nao quer homem tacanho!», «Ο χρυσός δε θέλει τον τσιγγούνη». Ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιο. Ήταν αποδεδειγμένο.
Οι καλύτεροι χρυσοθήρες του Ταπαζός έμεναν στους πρόποδες της Σέρα ντο Κατσίμπο, όπου ζούσαν οι πιο επιθετικοί ινδιάνοι. Στα τριάντα του, ο Ζε, έπειτα από πέντε χρόνια στη φυτεία του καουτσούκ και εφτά στα γαρίμπο, αφού είχε σφαλίσει οικισμούς ολάκερους και είχε ανταλλάξει πιστολιές με τους σκληρότερους τύπους του Ουρουρού, αφού είχε παίξει δύο ρώσικες ρουλέτες (οι νεκροί στην μπάντα, να συνεχίσει η σάμπα και ο χορός), έπειτα απ' όσα είχε περάσει σε τούτη τη ζωή, δε φοβόταν πια ούτε θεούς ούτε δαίμονες, δε φοβόταν κανέναν ινδιάνο όσο άγριος κι αν ήταν. Συνάμα, γνώριζε κάμποσα ξόρκια για να αντιμετωπίζει τις αναποδιές.

Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

FIDE 4ο Τουρνουά Γκραν Πρι 2009

Το 4ο τουρνουά του Γκραν Πρι της FIDE θα διεξαχθεί στην πόλη Νάλτσικ, η οποία βρίσκεται στη Δημοκρατία της Καμπαρντίνο - Μπαλκάρια (μέρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας). Όπως μαρτυρά και το όνομά της, η Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια αποτελείται από δύο συστατικές εθνότητες: Οι Καμπαρντίν είναι αρχαίο καυκάσιο φύλο, συγγενές με τους Αντίγκε και τους Τσερκέσιους. Ομιλούν μία τοπική διάλεκτο του Καυκάσου που φέρει το όνομά τους και οι περισσότεροι είναι σουνίτες μουσουλμάνοι. Οι Μπαλκάρ είναι ο τοπικός κλάδος των Καρατσάι. Ομιλούν την Καρατσάι-Μπαλκάρ, η οποία ανήκει στην οικογένεια των τουρκικών γλωσσών, και είναι επίσης σουνίτες μουσουλμάνοι. Μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, την αναβίωση των εθνικισμών στην ευρύτερη περιοχή του Καυκάσου και το κλείσιμο των κρατικών εταιριών, η Καμπαρντίνο-Μπαλκάρια γνώρισε σοβαρή οικονομική κρίση με ποσοστά ανεργίας της τάξης του 90%. Ακόμα και σήμερα είναι μια από τις φτωχότερες ρωσικές περιοχές.

Στο τουρνουά έχουν προσκληθεί και θα μετέχουν 14 κορυφαίοι γκρανμέτρ: Ακοπιάν (Αρμενία), Αλεξέεβ (Ρωσία), Αρονιάν (Αρμενία), Μπακρό (Γαλλία), Ελιάνοβ (Ουκρανία), Γκέλφαντ (Ισραήλ), Γκρίστσουκ (Ρωσία), Ιβαντσούκ (Ουκρανία), Κάμσκι (ΗΠΑ), Καριάκιν (Ουκρανία), Καζιμτζάνοβ (Ουζμπεκιστάν), Λέκο (Ουγγαρία), Μαμεντιάροβ (Αζερμπαϊτζάν), Σβίντλερ (Ρωσία).

Σύμφωνα με τα νέο έλο που θα δημοσιευτούν επίσημα την 1η Απριλίου, το τουρνουά θα έχει μέσο όρο αξιολόγησης 2725, θα είναι το ως τώρα ισχυρότερο της σειράς γκραν πρι και ένα από τα ισχυρότερα του 2009. Χρόνος διεξαγωγής: 15-29 Απριλίου (κενές ημέρες η 20ή και 25η Απριλίου). Συνολικά χρηματικά έπαθλα: 162.000 Ευρώ.

Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.nalchik2009.fide.com/

(τα εγκυκλοπαιδικά στοιχεία για το Καμπαρντίνο - Μπαλκάρια προέρχονται από την ελληνική wikipedia)

Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009

Μια ιδιαίτερη σκακιέρα


Βρίσκεται στη ρεσεψιόν του Lingos Hotel, στο κέντρο της Φλώρινας. Όπως συμβαίνει συχνά, είναι λάθος στημένη, αλλά είναι μια σκακιέρα που θα τραβούσε την προσοχή με όποιο τρόπο και να ήταν τοποθετημένα τα κομμάτια. Τη φωτογραφία έστειλε ο Βασίλης Παργινός. Από την εκδρομή του Συλλόγου Ιωαννιτών Σκακιστών στη Φλώρινα στις 21 και 22 Μαρτίου. Συμμετείχαν 40 άτομα και το πρόγραμμα περιελάμβανε φιλική συνάντηση με τη Λέσχη Πολιτισμού Φλώρινας και παρτίδες για τα παιδιά και τους ενήλικες. Το ιστολόγιο του Συλλόγου Ιωαννιτών Σκακιστών βρίσκεται στη διεύθυνση http://www.sylioaska.blogspot.com/

Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Θέσεις από πρόσφατα τουρνουά

Vachier Lagrave 2696 - Landenbergue 2410, Mulhouse 2009

Με μια πολύ σύντομη και υποχρεωτική σειρά κινήσεων, ο νεαρός Γάλλος γκρανμέτρ, που παίζει με τα λευκά, κερδίζει. Χωρίς δυσκολίες.

Ο Maxim Vachier-Lagrave

Karjakin 2706 - Anand 2791, 18th Amber Blindfold, 2009

Από το τουρνουά Amber που διεξάγεται αυτή την περίοδο στη Νίκαια της Γαλλίας. Στους αγώνες τυφλού σκακιού, ο Ινδός παγκόσμιος πρωταθλητής. ο οποίος παίζει με τα μαύρα, βρίσκει τη συνέχεια που οδηγεί σε άμεση νίκη.

Jobava 2669 - Georgiev Kiril 2635, Budva 2009

Μια απλή άσκηση μετρήματος, από το ατομικό πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Μπούντβα. Παίζουν τα λευκά. Η θυσία 1. Bxg6 «φωνάζει», φυσικά όμως είναι απαραίτητος ο ακριβής υπολογισμός της βαριάντας που φέρνει τη νίκη.

Ο Baadur Jobava

Brodsky 2518 - Degraeve 2553, Cappelle la Grande 2009

Και μια θέση που ενδεχομένως είναι δυσκολότερη από τις τρεις προηγούμενες. Από το όπεν της γαλλικής πόλης Καπέλ λα Γκραντ. Η τελευταία κίνηση του λευκού ήταν 1. Rc7-c6?. Πώς συνέχισαν τα μαύρα και κέρδισαν σε λίγες κινήσεις;

Προσεχή Τουρνουά στην Ελλάδα

Στο χώρο των σχολίων αυτής της ανάρτησης, μπορείτε να δημοσιεύετε προκηρύξεις νέων τουρνουά, κληρώσεις τουρνουά που βρίσκονται σε εξέλιξη, βαθμολογίες και ό,τι άλλο σχετικό. Στην αριστερή στήλη της σελίδας, κάτω από τα «τελευταία σχόλια» έχει προστεθεί ένα κουτάκι με μόνιμη παραπομπή στην ανάρτηση, ώστε αυτή να βρίσκεται εύκολα όταν «φύγει» από την πρώτη σελίδα με τις πρόσφατες αναρτήσεις.

Το παράδοξο της σκακιέρας


Ρωτάει κάποιος έναν άλλον:
- Πόσο κάνει 2+1 ;
- 3, του απαντάει
- Πώς το ξέρεις αυτό;
- Δεν ξέρω. Έτσι μου το έμαθαν, έτσι το λέω.
- Εγώ θα σου αποδείξω ότι 2+1=0.

«Έτος Μαθηματικών» ήταν το 2008 στη Γερμανία. Αλλά και μια σημαντική χρονιά για το σκάκι καθώς διεξήχθη στη Βόννη ο τελικός του παγκοσμίου πρωταθλήματος (Ανάντ-Κράμνικ) και ένα μήνα αργότερα, στη Δρέσδη, η Σκακιστική Ολυμπιάδα. Ο καθηγητής Κρίστιαν Έσσε (Christian Hesse), έκρινε πως αυτή ήταν η κατάλληλη χρονική συγκυρία για να δημοσιεύσει ένα πρόβλημα που είχε στα συρτάρια του. Ένα συναρπαστικό παράδοξο που δείχνει να αποδεικνύει ότι ο αριθμός 64 ισούται με τον 65, με εργαλείο τη διαίρεση της σκακιέρας σε 4 τμήματα και την επανασυναρμολόγησή τους σε ένα παραλληλόγραμο που οι πλευρές του αποτελούνται από 5 και 13 τετράγωνα αντίστοιχα (5*13=65).

Διαβάστε περισσότερα για το παράδοξο του Έσσε:
http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5311

Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009

Ο Μίσα Ταλ πριν από 50 χρόνια

Ο ΣO Παγκρατίου και ο ΣΜΑΟ Καισαριανής, σας καλούν σε διάλεξη που θα δώσει, την Δευτέρα 30 Μαρτίου, στις 7:30 μ.μ., ο διεθνής μαιτρ, συγγραφέας και προπονητής σκακιού Ηλίας Κουρκουνάκης, με θέμα: «ο Μίσα Ταλ πριν από 50 χρόνια».Θα παρουσιαστούν επιλεγμένες παρτίδες και συνδυασμοί του μετέπειτα παγκόσμιου πρωταθλητή το 1959, μια καθοριστική χρονιά της μετεωρικής πορείας του προς τον τίτλο. Η διάλεξη θα δοθεί στο εντευκτήριο των δύο συλλόγων, στην οδό Ζηνοδότου 22, στο Παγκράτι. Θα υπάρχει εισφορά στους συλλόγους 5 ευρώ (στα μέλη των δύο συλλόγων και στους νέους κάτω των 18 ετών η είσοδος είναι δωρεάν).

Το "διαφορετικό" καλοκαίρι του '66

Απόσπασμα από ένα νοσταλγικό κείμενο της Νίνας Κουλετάκη, παρμένο από ένα εξαιρετικό μπλογκ που δυστυχώς έχει πάψει να ανανεώνεται, η συντάκτριά του αναπόφευκτα κουράστηκε. Οι εκατοντάδες αναρτήσεις υπάρχουν ακόμα εκεί και η διεύθυνση του μπλογκ είναι: http://ninac.wordpress.com/.

Το καλοκαίρι του 1966 ήταν διαφορετικό από όλα όσα είχα, μέχρι τότε, ζήσει. Η μαμά μου ήταν έγκυος στον αδελφό μου, και μάλιστα στις μέρες της, οπότε ούτε λόγος να φύγουμε μακριά από την Αθήνα. Η λύση, για μένα τουλάχιστον, δόθηκε από τη θεία Χαρά (αδελφή της μαμάς μου) και το θείο Γιώργο. Δυο χρόνια παντρεμένοι, χωρίς παιδιά ακόμα και οι αγαπημένοι μου. Ιδίως η θεία μου, μου είχε τρομερή αδυναμία.

Πρότειναν, λοιπόν, να με πάρουν μαζί τους στην Πάρο που θα πήγαιναν διακοπές. Να πω ότι πολύ συχνά με έπαιρναν σπίτι τους για σαββατοκύριακο, και πάντα περνούσα καλά. Το να είμαι μαζί τους, ήταν πανηγύρι. Με έπαιρναν παντού, ακόμα και σε μέρη που οι γονείς μου δεν με πήγαιναν συνήθως: σε ταβερνάκια, σε σπίτια φίλων τους που δεν είχαν παιδιά, σε καλοκαιρινά κλαμπάκια με ζωντανή μουσική. Έτσι εκείνος ο Ιούλης στην Πάρο μαζί τους, αναμενόταν γοητευτικός.

Όπως και ήταν. Κάθε μέρα κολυμπούσαμε σε διαφορετική παραλία, τρώγαμε στα πιο γραφικά ταβερνάκια, τα βράδια πηγαίναμε σε μικρά μαγαζάκια, πάνω στο κύμα, που έπαιζαν όμορφη μουσική. Κοιμόμουν αργά κάθε βράδυ, κι αυτό για μένα, που στο σπίτι στις 9 το βράδυ απαραβάτως ήμουν στο κρεβάτι μου, ήταν ήδη πολύ σπουδαίο γεγονός.

Αυτό που έχει μείνει έντονα χαραγμένο στη μνήμη μου ήταν ένα βράδυ ξεχωριστό, το πρώτο σαββατοκύριακο του Ιούλη, με το φεγγάρι γεμάτο. Θα πηγαίναμε στο σπίτι κάποιων φίλων τους. Φτάσαμε αργά το απόγευμα και ήμουν το μόνο παιδί εκεί. Οι μεγάλοι ήταν χαρούμενοι, μιλούσαν και γέλαγαν πολύ, έπιναν και κάπνιζαν αρκετά. Αργά, όταν το φεγγάρι ήταν ψηλά στον ουρανό, έβγαλαν στρωσίδια στον κήπο και τα άπλωσαν στο γρασίδι. Καθίσαμε όλοι.

Και βγήκαν οι κιθάρες. Και τα φλάουτα. Και άρχισαν να παίζουν μουσική και να τραγουδάνε. Μια κοπέλα με μακριά μαλλιά τραγουδούσε κάποια τραγούδια που τα ήξερα, τα άκουγαν και οι γονείς μου στο σπίτι. Ένας νεαρός αδυνατούλης, με μεγάλη μύτη και γυαλιά και μια αστεία βραχνή φωνή τραγούδησε για ένα δέντρο, και για κάτι πουλιά και για κορίτσια που πάνε δυο-δυο και για μια συνεφούλα που αγαπούσε. Και μετά ένας άλλος, με βαθειά ζεστή φωνή, τραγούδησε για ένα δρόμο που είχε τη δική του ιστορία και για έναν στρατιώτη. Και όσο τραγουδούσε κοίταζε μια κοπέλα που ήταν τόσο έγκυος όσο η μαμά μου. Και όταν τελείωσε, οι υπόλοιποι έδωσαν συγχαρητήρια σε μια άλλη νεαρή κοπέλα που, απ’ ότι κατάλαβα, είχε γράψει τα λόγια στα τραγούδια του. Και τραγουδούσαν έτσι, όλη νύχτα σχεδόν, μέχρι που εγώ αποκοιμήθηκα στις αγκαλιές τους.

Εκείνο το βράδυ του 1966, παραβρέθηκα σε μια συγκέντρωση του Συλλόγου Φίλων Ελληνικής Μουσικής, μια κίνησης που είχε δημιουργηθεί για να στηρίξει το Μίκη Θεοδωράκη και τη μουσική του, που δεν ακουγόταν όσο της έπρεπε από το ραδιόφωνο της εποχής. Η κοπέλα με τα μακριά μαλιά ήταν η νεαρότατη τότε, Μαρία Φαραντούρη. Ο πιτσιρικάς με τα γυαλιά ο Διονύσης ο Σαββόπουλος. Ο άντρας με τη βαθειά φωνή ο Μάνος ο Λοϊζος και η έγγυος γυναίκα του η Μάρω Λήμνου (μετέπειτα συγγραφέας Μάρω Λοϊζου), που ένα μήνα αργότερα θα γεννούσε την κόρη τους Μυρσίνη. Και το κορίτσι που είχε γράψει τους στίχους στα τραγούδια του Μάνου ήταν η Κωστούλα Μητροπούλου.

Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009

Εικόνες


Ανατολικό Λονδίνο, 1994. Σκάκι με σκούπες, κεριά και ζάντες στην οδό Κλάρεμοντ κατά τη διάρκεια κατάληψης του δρόμου, μετά την εξαγγελία από την βρετανική κυβέρνηση επερχόμενης κατεδάφισης 350 κατοικιών προς επέκταση του αυτοκινητοδρόμου Μ11. Συγχρόνως, ο δρόμος θα περνούσε μέσα από ένα από τα τελευταία δάση της περιοχής. Οι καταληψίες μιλούσαν για αναίσχυντη οικοδομική βία και παράδοση της περιοχής στους μεγαλοεργολάβους. Τα σχέδια -παρά τις αντιδράσεις- υλοποιήθηκαν, όμως το χρονικό των κινητοποιήσεων θεωρήθηκε η επίσημη «πρώτη» των ακτιβιστών Reclaim the Streets («επανακτήστε τους δρόμους»). Στα χρόνια που ακολούθησαν, το αυτοκίνητο και ό,τι αυτό σέρνει στο νοητικό του κοτσαδόρο, μπήκε στο στόχαστρό τους.

The Thomas Crown Affair

Η Φέι Νταναγουέι και ο Στιβ Μακ Κουίν κάθονται απέναντι, υπολογίζοντας τις λεπτομέρειες, μη μπορώντας να προβλέψουν πότε θα τελειώσει αυτό το παιχνίδι της γάτας και του ποντικιού. -Παίζεις; -Δοκίμασέ με, απαντάει εκείνη. Και έτσι ξεκινούν το παιχνίδι. Το δάχτυλο χαϊδεύει την καμπύλη του αξιωματικού, παίζει με τα χείλη, πασπατεύει τη γραβάτα, κινείται προς το γόνατο κάτω από το τραπέζι. Ακολουθεί το κολασμένο φιλί, που στάθηκε αναφορά στην ιστορία του κινηματογράφου.
Η γνωστή ερωτική σκακιστική σκηνή από την «υπόθεση Τόμας Κράουν» (1968, όχι το ριμέικ του 1999). Εκείνος είναι νέος εκατομυριούχος που μόλις διέπραξε την τέλεια κλοπή. Εκείνη είναι σε αποστολή αποκάλυψης του αδικήματος. Η σκακιστική παρτίδα λειτουργεί σα σκηνική αλληγορία της ψυχολογικής σύγκρουσης των δυο αντιπάλων και ταυτόχρονα ως πεδίο για ένα μακρύ και αργόσυρτο χορό αμοιβαίας ερωτικής έλξης. Στην παράδοση του νουάρ.

How To Play Dynamic Chess


Valery Beim, How To Play Dynamic Chess (2004).
Gambit Publications
http://www.gambitbooks.com/books/dynchess.html

Ένα βιβλίο που έχει αποσπάσει πολύ θετικές κριτικές, όπως άλλωστε και το Lessons in Chess Strategy του ίδιου συγγραφέα. Οι ευνοϊκές κριτικές, τόσο στο σκάκι όσο και σε βιβλία άλλης θεματικής συχνά διαπνέονται από εμπορική σκοπιμότητα. Εδώ όμως, φαίνεται να έχουμε να κάνουμε με ένα πραγματικά εξαιρετικό σύγγραμα. Στη σκακιστική δικτυακή εφημερίδα Chess Today ο Νταν Άλντριχ, αναρωτιέται ποιός να είναι άραγε ο Βαλερί Μπέιμ και που στο καλό κρυβόταν τόσο καιρό! Στην πραγματικότητα, ο Μπέιμ μάς έρχεται με εξαιρετικά διαπιστευτήρια. Εκτός από γκρανμέτρ, ήταν ο βασικός προπονητής της σκακιστικής σχολής της Οδησσού. Και είναι και ένας πολύ καλός αφηγητής. Το How To Play Dynamic Chess χωρίζεται σε 5 μεγάλες ενότητες (ξεχωρίζουν οι ενότητες για την πρωτοβουλία και τη διάσπαση της άμυνας) και η καθεμία απ' αυτές περιλαμβάνει προσεκτικά επιλεγμένες και αναλυμένες παρτίδες. Αρκετές από τη σοβιετική εποχή, της οποίας σκακιστικό κομμάτι ήταν κι ο Μπέιμ. Και πολλές παρτίδες του Γκέλερ, ενός από τους ισχυρότερους παίκτες που ανέδειξε η ουκρανική σχολή.
Το σύγχρονο σκάκι, στα κορυφαία επίπεδα, βασίζεται πάρα πολύ στα δυναμικά στοιχεία της θέσης, όμως με λίγες εξαιρέσεις (π.χ, το εκπληκτικό Secrets of Modern Strategy του Γουότσον) η σύγχρονη σκακιστική βιβλιογραφία εξετάζει το μέσον της παρτίδας κυρίως με στατικά κριτήρια. Το βιβλίο του Μπέιμ, όπως μαρτυρεί κι ο τίτλος του, επικεντρώνεται στη δυναμική των θέσεων και αναλύει τη σύγχρονη σκέψη στο παιχνίδι, με τρόπο που ξεφεύγει από την κλασική και τυποποιημένη ταξινόμηση των στρατηγικών ιδεών. Η αγγλική έκδοση περιέχει ικανοποιητικό αριθμό διαγραμμάτων, η γλώσσα είναι ζωντανή και τα σχόλια του συγγραφέα περιλαμβάνουν πετυχημένες δόσεις χιούμορ.

Θέση από την παρτίδα Γκέλφαντ - Σίροβ, Λινάρες 1993. Σύμφωνα με την κλασική προσέγγιση του παιχνιδιού, ο λευκός πρέπει να είναι καλύτερος, αφού όλα τα κομμάτια του μαύρου βρίσκονται στις αρχικές τους θέσεις. Η προσέγγιση του Μπέιμ είναι φυσικά πιο σύγχρονη: δεν είναι τόσο ο αριθμός των κομματιών που έχουν αναπτυχθεί που καθορίζει την υπεροχή, όσο η δυναμική τους, το που έχουν αναπτυχθεί, το κατά πόσο συνεργάζονται αρμονικά. Οι αναλύσεις και οι διαπιστώσεις του συγγραφέα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες, με αφορμή αυτή τη θέση-παράδειγμα. Τα μαύρα κέρδισαν, σε 39 κινήσεις, σχετικά εύκολα.

***Κατεβάστε ένα αρχείο pdf με δείγμα λίγων σελίδων από το βιβλίο.

FIDE Γκραν Πρι Γυναικών 2009


Η Ινδή Κονερού Χούμπι, η δεύτερη σκακίστρια του κόσμου σύμφωνα με τους βαθμούς αξιολόγησης (πρώτη είναι πάντα η Τζούντιτ Πόλγκαρ) κέρδισε το Bank Atatürk FIDE Women Masters της Κωνσταντινούπολης με 8,5 βαθμούς σε 11 αγώνες.

Η τελική βαθμολογία:


(πίνακας βαθμολογίας από chessbase.com. Κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση)

Ηλεκτρονική διεύθυνση τουρνουά: http://istanbul2009.fide.com/

Κυριακή 22 Μαρτίου 2009

Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα




Σκάκι με μπουκάλια αλκοόλ, στην ταινία του 1961 «Ο άνθρωπός μας στην Αβάνα» (Our Man in Havana), του Κάρολ Ριντ, με τον Άλεκ Γκίνες και τον Έρνι Κόβατς. Βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γκράχαμ Γκρην.
Στην Κούβα, χώρα φτωχή και διεφθαρμένη, λίγο πριν την κατάληψη της εξουσίας από τον Φιντέλ και ενώ ο ψυχρός πόλεμος μαίνεται, ένας βρετανός μικροέμπορος ηλεκτρικών ειδών βλέπει τις δουλειές του να φθίνουν, ενώ η έφηβη κόρη του σπαταλά τα λιγοστά του χρήματα χωρίς φειδώ. Μα να, φτάνει ο από μηχανής θεός: ο ήρωάς μας στρατολογείται από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες για να δίνει πληροφορίες για τη χώρα που τον φιλοξενεί. Η ανάγκη των χρημάτων ωθεί τον μαθητευόμενο κατάσκοπο να επινοήσει ένα ολόκληρο δίκτυο πρακτόρων και μια πληθώρα ψευδών πληροφοριών. Ξαφνικά, όμως, τα πράγματα περιπλέκονται, οι αναφορές του γίνονται πιστευτές, η πραγματικότητα αντιγράφει τη μυθοπλασία, και μια σοβαρή διεθνής κρίση απειλείται να ξεσπάσει στην Αβάνα...
(πηγή: bigbook.gr)
Πληροφορίες για το βιβλίο του Γκράχαμ Γκρην: http://en.wikipedia.org/wiki/Our_Man_in_Havana

***
«Ο δικός μας Γκράχαμ Γκρην στην Αβάνα» του Πέδρο Χουάν Γκουτιέρες (μετάφρ. Κλεοπάτρα Ελαιοτριβιάρη, εκδόσεις «Μεταίχμιο»)

Ευφυής παρωδία του γνωστού βιβλίου του Γκράχαμ Γκρην «ο άνθρωπός μας στην Αβάνα». Την εποχή του ψυχρού πολέμου και του δικτάτορα Φουλχένσιο Μπατίστα, όπου βρίσκονται σε πλήρη άνθηση τα τυχερά παιχνίδια, η πορνεία και η πολιτική βία, ένας εγγλέζος τουρίστας, ύποπτος για φόνο, επωφελείται μιας παρεξήγησης και παριστάνει πως είναι ο διάσημος βρετανός συγγραφέας Γκράχαμ Γκρην. Η είδηση κάνει το γύρο του κόσμου και ο ατζέντης ζητάει από το συγγραφέα να αποσιωπήσει την αλήθεια ώστε να αυξηθούν οι πωλήσεις των βιβλίων του. Το γεγονός αυτό προκαλεί το ενδιαφέρον του Γκράχαμ Γκρην ο οποίος θα πάει στην Αβάνα και θα βυθιστεί σ’ έναν παράδοξο κόσμο με πρωταγωνιστές πορνοστάρ, τραβεστί, πράκτορες του FBI και της KGB, κυνηγούς ναζιστών αλλά και την ιταλική μαφία της Νέας Υόρκης. σύνδεσμος

Σάββατο 21 Μαρτίου 2009

Διεθνές Σκακιστικό Φεστιβάλ Κέρκυρας


Εδώ, μια από τις ιστορικές στιγμές για το σκάκι της Κέρκυρας, τον Σεπτέμβριο του 1996. Ο Γκάρι Κασπάροβ φτάνει στο αεροδρόμιο του νησιού για να δώσει αργότερα στην πόλη, αγώνα σιμουλτανέ. Ο Σύνδεσμος Παικτών Ζατρικίου Κέρκυρας (ΣΠΖ Κέρκυρας) ιδρύθηκε το 1923 και είναι ο αρχαιότερος σκακιστικός σύλλογος της χώρας.

Το Διεθνές Σκακιστικό Φεστιβάλ 2009, θα διεξαχθεί στο Δημοτικό Θέατρο, στην πόλη της Κέρκυρας, κατά το χρονικό διάστημα 5-13 Σεπτεμβρίου 2009. Διοργανωτές είναι ο Σύνδεσμος Παικτών Ζατρικίου Κέρκυρας και η Τοπική Επιτροπή Σκακιστικών Συλλόγων Δυτικής Ελλάδας. Το σύστημα των αγώνων θα είναι ελβετικό, 9 γύρων.
Χρηματικά έπαθλα 1.500, 750, 500, 400, 350 και 300 ευρώ στους 6 πρώτους της γενικής κατάταξης. Χρηματικά έπαθλα θα δοθούν επίσης σε πολυάριθμες κατηγορίες (για σκακιστές με διεθνή βαθμό αξιολόγησης 2201-2400, 2001-2200, 1801-2000, έως 1800, γυναίκες, νέοι). Τα ξενοδοχεία όπου θα μπορούν να διαμένουν οι σκακιστές και οι συνοδοί τους καθώς και τα πακέτα προσφορών θα ανακοινωθούν σε συμπληρωματική προκήρυξη.
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του ΣΠΖ Κέρκυρας: http://spzkerkyras.jimdo.com/

Κύπελλο Αττικής & Νεανικά Πρωταθλήματα


«Το σκάκι», του Etienne Leroux (1998)

Ξεκινούν, αύριο Κυριακή, το Διασυλλογικό Κύπελλο Αττικής, το Διασυλλογικό Μικτό Νεανικό και το Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Παμπαίδων Αττικής (U12).

Η κλήρωση του πρώτου γύρου του Διασυλλογικού Κυπέλλου για τις ομάδες της Α' Εθνικής (σύστημα νοκ άουτ, 4 σκακιέρες, ελεύθερη σύνθεση): ΣΚ Ιλίου - ΦΟΝ Ηρακλείου, Φοίβος Πειραιά - ΣΑΣ Κορωπίου, ΣΟ Αιγάλω - Πανιώνιος, Ζήνων Γλυφάδας - ΣΟ Αγίας Παρασκευής, ΔΗΚΕΠ Λιοσίων - ΣΟ Ηλιούπολης, ΣΟ Καλλιθέας - Φοίνικας Αγίας Σοφίας, ΑΦΟΑΝ - ΠΣ Περιστερίου, Παράδεισος - Φυσιολάτρης, ΕΕΣ Κορυδαλού - ΣΟ Κορυδαλλού ή Δόξα Πεύκης.

**Όλες οι κληρώσεις στην ιστοσελίδα της ΕΣΣΝΑ http://www.essnachess.gr/

Παρασκευή 20 Μαρτίου 2009

Φωτοκουίζ


Ποιός από τους δυο, σας φαίνεται πιο επικίνδυνος; Τίμιες απαντήσεις, ε;

Πανηγυρίζει ο χερ χέρι-χέρι, πανηγυρίζει κι ο υπαρχηγός του, ο μπουμπούκος, δικαιώνεται και ο Πλεύρης (ο ιός, όπως τον βάφτισαν κάποιοι, γιατί ο πατήρ διακρίνεται σε κάτι τουρνουά τελευταία). Διπλασιασμός της ποινής, λέει, αν φοράς κουκούλα. Βαδίζουμε αργά αλλά σταθερά προς την εποχή του τρίτου ελληνικού πολιτισμού που οι αστυνομικοί και οι χωροφυλάκοι κυκλοφορούσαν με μεζούρες και ψαλίδια. Με τα ψαλίδια έκοβαν τα μανίκια από τα σακάκια των κουτσαβάκηδων, ενώ με τις μεζούρες μέτραγαν το μήκος που είχαν οι φούστες των γυναικών. Γιατί όμως να μην γίνει ιδιώνυμο και το κράνος που φοράνε τα παληκάρια των ΜΑΤ, η απόκρυψη των διακριτικών τους τη στιγμή που βιαιοπραγούν, η αλόγιστη (και κατά κανόνα άσκοπη) ρίψη φονικών χημικών, το καουμποϊλίκι εκτός υπηρεσίας (αυτοθυσία το λένε κάποιοι) που στοιχίζει τη ζωή 32χρονων υπαλλήλων, σε ληστείες των 300 ευρώ; Αμ, η γραβάτα; Γιατί να μην εντάξω στους ιδιώνυμους τους υψηλόβαθμους γραβατοφόρους που το σύμβολό τους κρύβει καμαρίλα, απάτη, διακεκριμένες κλοπές, καταπίεση, εκμετάλλευση, διαπλοκή κι όλα, μα όλα, τα κακά της μοίρας;

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Πανευρωπαϊκό Γυναικών 2009

Στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Γυναικών της Αγίας Πετρούπολης, η Λίλιτ Μκρτσιάν από την Αρμενία (φωτ.) και η Τατιάνα Κοσίντσεβα από τη Ρωσία συγκέντρωσαν από 8,5 βαθμούς σε 11 αγώνες και θα διεκδικήσουν αύριο, σε αγώνες μπαράζ μειωμένου χρόνου σκέψης, τον τίτλο της Πρωταθλήτριας Ευρώπης 2009. Συμμετείχαν 168 σκακίστριες, ανάμεσά τους και 8 Ελληνίδες. Η Άννα-Μαρία Μπότσαρη και η Αικατερίνη Φαχιρίδου συγκέντρωσαν από 6,5 βαθμούς (40ή και 46η θέση).

Τα αποτελέσματα που έφεραν οι Ελληνίδες σκακίστριες στον 11ο (τελευταίο) γύρο του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Γυναικών:
Zawadzka 2385 - Botsari 2289 1-0, Dolzhikova 2294 - Fakhiridou 2256 0-1, Bulmaga 2300 - Makropoulou 2262 1/2-1/2, Lomako 2277 - Makka I. 2203 0-1, Abdula 2070 - Kouvatsou 2208 1-0, Kuzevanova 2131 - Makka E. 2110 1/2-1/2, Rjanova 2113 - Ikonomopoulou 2052 1-0, Papadopoulou 2190 - Styazhkina 1926 1-0.

***Οι βαθμοί που συγκέντρωσαν οι σκακίστριες από την Ελλάδα, η κατάταξή τους και οι μονάδες έλο που κέρδισαν ή έχασαν:
40. Μπότσαρη (2289) 6,5 βαθμοί (+9,4)
46. Φαχιρίδου (2256) 6,5 βαθμοί (-4,3)
61. Μάκκα Ι. (2203) 6 βαθμοί (+18)
75. Μακροπούλου (2262) 5,5 βαθμοί (-4,1)
130. Παπαδοπούλου (2190) 4,5 βαθμοί (-29,9)
135. Μάκκα Ε. (2110) 4,5 βαθμοί (-11,4)
148. Κουβάτσου (2208) 4 βαθμοί (-47,7)
149. Οικονομοπούλου (2052) 4 βαθμοί (-21)
(168 συμμετοχές)

***Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Γυναικών, ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://wiecc2009.com/

Σκάκι 960 στη Θεσσαλονίκη


Μια από τις 960 δυνατές αρχικές θέσεις του «Σκακιού 960» ή «Fischer Random». Επινοήθηκε από τον Μπόμπι Φίσερ, με στόχο να εξαλείψει την τεράστια σημασία της προετοιμασίας στα ανοίγματα. Το ροκέ είναι δυνατό σ' όλες τις θέσεις. Αναλυτική περιγραφή των κανόνων στο άρθρο της wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/Chess960

Η Ένωση Σκακιστών Θεσσαλονίκης διοργανώνει την Τετάρτη 25 Μαρτίου 2009 και ώρα 17:00 στο εντευκτήριο της (Βασ. Όλγας 26 και Καραϊσκάκη 1) τουρνουά σκακιού 960. Το τουρνουά θα είναι ελβετικό 5 γύρων και ο χρόνος σκέψης 15 λεπτά για κάθε παίκτη. Πριν την έναρξη θα εξηγηθούν οι κανονισμοί. Δηλώσεις συμμετοχής με email στο antonlaw@hol.gr, τηλεφωνικώς στον Γαβριήλ Μαστροβασίλη 2310 847729 και μέχρι 15 λεπτά πριν την έναρξη του πρώτου γύρου, στο χώρο των αγώνων.
Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.skakistis.gr/

***Ακούστε (αρχείο ήχου) πως περιγράφει ο ίδιος ο Φίσερ τους βασικούς κανόνες του Fischer Random.

Νιζίνσκι

Πάρα πολλές οι σκακιστικές αναρτήσεις τις τελευταίες εβδομάδες, η σκακιστική επικαιρότητα ήταν άφθονη. Θα δείξετε -ελπίζω- κατανόηση για ένα ακόμη σύντομο ιντερμέτζο, για να ξεφύγουν λίγο οι σελίδες από τη μονοτονία των αποτελεσμάτων του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, από τα διαγράμματα, από τους βαθμούς έλο.

Έπιασα απόψε πάλι στα χέρια μου την ελληνική μετάφραση του Ημερολογίου του Νιζίνσκι, τη μοναδική σωζόμενη γραπτή μαρτυρία του ιδιοφυούς χορευτή, πριν την επερχόμενη ψύχωση. Η σύνταξή του ημερολογίου ξεκίνησε κατόπιν προτροπής του δόκτορα Φρένκελ που ήθελε να τον ψυχαναλύσει. Το εγχείρημα διήρκεσε από τις 19 Ιανουαρίου ως τις 4 Μαρτίου 1919. Ο Βασλάβ Νιζίνσκι γράφει για τις αναμνήσεις του, για τους φίλους του και τους συγγενείς του (η φυσιογνωμία του Ντιάγκιλεφ σκιαγραφείται ανεπανάληπτα), για τις παραισθήσεις του. Η ανάγνωση αυτού του ντοκουμέντου γίνεται, όσο προχωρεί, όλο και πιο ταραγμένη: η τρέλα του συγγραφέα διαγράφεται με σαφήνεια μοναδική. Γιατί, αυτός ο μεγάλος καλλιτέχνης των αρχών του 20ού αιώνα που άφηνε εκστατικούς τους συγχρόνους του, έζησε, άμεσως μετά, 30 χρόνια στη σιωπή, χτυπημένος από την τρέλα.


Mέσα στην ακινησία τους οι φωτογραφίες του Νιζίνσκι που έχουν διασωθεί έχουν περισσότερη ζωντάνια απ' ό,τι οι χοροί που βλέπουμε σήμερα στη σκηνή. Υπάρχουν για να μας θυμίζουν τι μπορεί να είναι ο χορός, δημιουργούν το μέτρο για το τι μπορεί να προσδοκά ο θεατής και να επιδιώκει ο χορευτής (Έντουιν Ντένμπι, «Σημειώσεις για τις φωτογραφίες του Νιζίνσκι»)

Γεννήθηκε στο Κίεβο το 1890. Εννιά χρονών, οδηγήθηκε από τη μητέρα του, χορεύτρια επίσης, στην Πετρούπολη, και εισήλθε στην ονομαστή σχολή του Αυτοκρατορικού Μπαλέτου, όπου πολύ νωρίς έδειξε δείγματα του εξαιρετικού του ταλέντου. Το 1907, πριν ακόμη ολοκληρώσει τις σπουδές του, έκανε την πρώτη εμφάνιση ως χορευτής. Ο Ντιάγκιλεφ τον προσέλαβε επικεφαλής του νέου μπαλέτου το οποίο οργάνωσε και ο Νιζίνσκι αποθεωνόταν στο Παρίσι, σε άλλες πόλεις της Ευρώπης, στη Νότια Αμερική, όπου κι αν περιόδευε.

Σε μια από τις περιοδείες του γνώρισε την Ουγγαρέζα χορεύτρια Ρομόλα ντε Πούλσκι, την οποία παντρεύτηκε. Ο γάμος αυτός, έγινε η αιτία να απολυθεί από το συγκρότημα Ντιάγκιλεφ. Έγραφε τότε, στον πρώην εραστή του: «Σεργκέι Ντιάγκιλεφ, δεν σε φοβάμαι. Ξέρω ότι με σιχαίνεσαι. Σ' αγαπώ όπως αγαπά κανείς ένα ανθρώπινο πλάσμα. Δεν θέλω να δουλέψω μαζί σου. Θέλω να σου πω ένα πράγμα. Δουλεύω πολύ. Δεν είμαι ο θάνατος. Ζω. Ο Θεός ζει σε μένα. Ζω στον Θεό. Δουλεύω πολύ τον χορό. Ο χορός μου προοδεύει».

Κατά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο θεωρήθηκε ύποπτος και κρατήθηκε επί διετία αιχμάλωτος στη Βουδαπέστη και τη Βιέννη. Απολύθηκε το 1916, με τη ρητή διαβεβαίωση πως θα εγκατέλειπε αμέσως και για μεγάλο διάστημα την Ευρώπη.


Παρουσιάστηκε καθώς κοίταζα στο τζάκι μου τ' αναμμένα κάρβουνα. Κρατούσε στα χέρια ένα μεγάλο κουτί κόκκινα σπίρτα. Μου το 'δειξε σαν τους ταχυδακτυλουργούς που βγάζουν από τη μύτη του διπλανού μας ένα αυγό. Τράβηξε ένα σπίρτο, έβαλε φωτιά στο κουτί, χάθηκε πίσω από μια πελώρια φλόγα, κι ύστερα στάθηκε μπροστά μου. Θυμάμαι το βυσσινί του χαμόγελο και τα γυαλένια του μάτια. Ένα οργανέτο στο δρόμο χτυπούσε ολοένα την ίδια νότα. Δεν ξέρω να πω τι φορούσε. Σιγά-σιγά τα χέρια του άρχισαν να ξεχωρίζουν από το τεντωμένο του κορμί σε σταυρό. Από που μαζεύτηκαν τόσα πουλιά; Θα 'λεγες πως τα είχε κρυμμένα κάτω από τις φτερούγες του.
(Γιώργος Σεφέρης, Τετράδιο Γυμνασμάτων Α', Νιζίνσκι)


Αναχώρησε για τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου γνώρισε τον θρίαμβο, με τον «Πέτρουσκα», με το «Φάσμα του Ρόδου». Το όνομά του έγινε πασίγνωστο. Θεωρήθηκε ο μεγαλύτερος χορευτής που είχε περάσει από τη σκηνή. Η υπερβατική παρουσία του στη σκηνή θα εμπνεύσει διαφορετικούς καλλιτέχνες : Ροντέν, Σαγκάλ, Κοκόσκα, Μοντιλιάνι, Κοκτό, Μαλαρμέ, Βαλερί, Γέιτς, Ελιοτ, Σεφέρης. Η τελευταία του παράσταση δόθηκε στο Μοντεβιδέο το 1917, γιατί αμέσως μετά του εκδηλώθηκαν συμπτώματα σχιζοφρένειας, ώστε να εγκλεισθεί το 1919 σε ψυχιατρική κλινική στην Ελβετία. Τότε ακούστηκε να επαναλαμβάνει τα τελευταία λόγια του Βαν Γκογκ: la tristesse durera toujours (η θλίψη θα διαρκέσει για πάντα). Έζησε άλλα 31 χρόνια σε ιδρύματα της κεντρικής Ευρώπης.

Όταν το 1945 οι Ρώσοι έμπαιναν στη Βιέννη, ο Νιζίνσκι, γέρος και καταβεβλημένος πια, πάντα σιωπηλός, βρισκόταν εκεί. Σε ένα περίπατό του έφτασε στους ρωσικούς καταυλισμούς, όπου άκουσε ήχους μπαλαλάικας. Και ξαφνικά, σαν να είχε ανακτήσει όλες του τις μυικές δυνάμεις, άρχισε να χορεύει μπροστά στους έκπληκτους στρατιώτες, όπως μόνο αυτός ήξερε να χορεύει. Αλλά αυτή ήταν η τελευταία φορά που ο Νιζίνσκι παραδόθηκε με το υπόλειμμα των δυνάμεών του στη μέθη της κίνησης. Πέθανε το 1950.

Βιογραφικές πηγές: Το Ημερολόγιο του Νιζίνσκι (εκδόσεις Νεφέλη), Εγκυκλοπαίδεια Ηλίου, wikipedia.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2009

Ο Νταλί πέθανε, αλλά όχι εντελώς!


«Δύο ψίχουλα ψωμιού που εκφράζουν το συναίσθημα της αγάπης» του Σαλβαντόρ Νταλί, 1940. Και ένα λευκό πιόνι λίγο πίσω.
«Εγώ και η Γκαλά παίζαμε σκάκι κάθε απόγευμα. Ζωγράφιζα τα ψίχουλα του ψωμιού, στο τραπέζι. Μια φορά, ξεχάσαμε να βάλουμε όλα τα σκακιστικά κομμάτια στο κουτί τους, έμεινε ένα πιόνι. Βρήκαμε ένα καινούργιο σκακιστικό σετ για να συνεχίσουμε να παίζουμε, επειδή ήθελα να παρεμείνει εκείνο το πιόνι σ' αυτή τη θέση»

«Αν μια μέρα πεθάνω, παρ' όλο που αυτό μπορεί να μη συμβεί ποτέ, ελπίζω ο κόσμος στα καφέ του Φιγκέρας να λέει: ο Νταλί πέθανε, αλλά όχι εντελώς!».
Ήταν ο περισσότερο αμφιλεγόμενος καλλιτέχνης του 20ού αιώνα. Παραδοξολόγος, μεγαλοφυής, συστηματικός κυνηγός του σκανδάλου και παρανοϊκός από υπολογισμό, κυνικός, δάσκαλος της αυτοδιαφήμισης, μεγαλομανής, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του σουρεαλισμού και μια από τις πιο εντυπωσιακές φυσιογνωμίες της εποχής μας. Γιος βαθύπλουτου συμβολαιογράφου (γεννήθηκε στο Φιγκέρας της Καταλωνίας), πολυχαϊδεμένος από τη μητέρα του, απέκτησε από τη παιδική του ακόμη ηλικία μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, ανάμικτη με έναν παθολογικό ναρκισσισμό.

Τα πρώτα του έργα τα ζωγράφισε σε ηλικία 14 ετών και ήταν επηρεασμένα από πολλές διαφορετικές τάσεις. Από το 1922 ως το 1928 περνά την «κυβιστική περίοδο», με έντονα όμως και τα στοιχεία της μεταφυσικής ζωγραφικής. Συνδέεται με τον Λουίς Μπουνιουέλ και το 1928 ταξιδεύει στο Παρίσι όπου συναντά τον Πικάσο και τον Αντρέ Μπρετόν. Η επαφή του με το έργο του Φρόιντ τού δίνει το κλειδί για την ερμηνεία των ονείρων. Τέλη της δεκαετίας του '20 αναπτύσσει τη «σουρεαλιστική του περίοδο» την οποία εξελίσσει στην «κριτική παρανοϊκή μέθοδο», μια «αυτόματη μέθοδο παραλογικής γνώσης, βασισμένης στην ερμηνευτική κριτική σύνθεση των φαινομένων του παραληρήματος». Η γνωριμία του με την Γκαλά, μούσα των σουρεαλιστών, την οποία και παντρεύτηκε, στάθηκε καθοριστική για την καριέρα του.

Στην διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου πολέμου, αρνήθηκε να κάνει αντίσταση ή να επιλέξει στρατόπεδο. Συνδέθηκε ωστόσο περισσότερο με το καθεστώς του Φράνκο, ιδιαίτερα κατά την επιστροφή του από την Αμερική στην Ισπανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κάποιες δημόσιες τοποθετήσεις του Νταλί παρείχαν στήριξη στο φασιστικό καθεστώς ενώ παράλληλα αναφέρονταν με θετικό τρόπο στο πρόσωπο του Φράνκο. Ο ίδιος ο Νταλί ζωγράφισε και ένα πορτραίτο της κόρης του δικτάτορα. Από την άλλη πλευρά, οι εκκεντρικότητες του Νταλί, που αποτυπώνονταν πολλές φορές δημόσια, ήταν ανεκτές από το καθεστώς καθώς ελάχιστοι καλλιτέχνες και ειδκότερα της αξίας του Νταλί δέχονταν να ζήσουν εκείνη την εποχή στην Ισπανία. Μοναδικό δείγμα απειθαρχίας του Νταλί αποτελεί η στήριξή του στον Λόρκα, του οποίου τα έργα ήταν απαγορευμένα. Παρόλα αυτά, η πολυσχιδής και ιδιόρυθμη προσωπικότητα του Νταλί θα ήταν πολύ δύσκολο να ταυτιστεί με μία συγκεκριμένη πολιτική στάση.

Ο καλλιτέχνης με το χαρακτηριστικό μουστάκι, του οποίου η λατρεία για το χρήμα «προκάλεσε» τον αναγραμματισμό του ονόματός του σε Avida Dollars (άπληστος για δολάρια), άφησε μια περιουσία που ξεπερνούσε τα 87 εκατομύρια δολάρια και έναν μύθο που παραπαίει ανάμεσα στον ιδιοφυή καλλιτέχνη και τον τσαρλατάνο έμπορο.

Πηγές: (Ιστορικό Λεύκωμα Καθημερινής, wikipedia, www.salvadordalimuseum.org)

Τρίτη 17 Μαρτίου 2009

6ος διαγωνισμός λύσης προβλημάτων (Αττικής)

A. White, 1st Pr. "Good Companions" 1918

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 2 κινήσεις (#2)

Ο 6ος Διαγωνισμός Λύσης Προβλημάτων για σκακιστές που ανήκουν σε σωματεία της Αττικής θα γίνει στον Σκακιστικό Όμιλο Αμπελοκήπων την Κυριακή 12 Απριλίου, ώρα 18.00 - 20:30.
Το διαγωνισμό διοργανώνουν η ΕΣΣΝΑ και ο ΣΟ Αμπελοκήπων, με την υποστήριξη της επιτροπής καλλιτεχνικού σκακιού της Ελληνικής Σκακιστικής Ομοσπονδίας. Η οργανωτική επιτροπή αποτελείται από τους κ. Γαρουφαλίδη Ιωάννη , Σκλαβούνο Παναγή,
Σκυριανόγλου Δημήτρη και Φουγιαξή Χάρη .
H διοργάνωση θα αναδείξει τον Πρωταθλητή Αττικής στη λύση σκακιστικών προβλημάτων ενώ ο 1ος στην κατάταξη κάτω των 20 ετών θα αναδειχθεί Πρωταθλητής εφήβων Αττικής στη λύση προβλημάτων. Η διάρκεια του διαγωνισμού θα είναι δυόμιση ώρες.

Οι συμμετέχοντες θα κληθούν να λύσουν 6 προβλήματα, από έξι διαφορετικές κατηγορίες : ένα πρόβλημα των 2 κινήσεων, ένα των 3 κινήσεων, ένα περισσοτέρων κινήσεων , ένα αντίστροφο (self-mate), ένα βοηθητικό (help-mate) και μία σπουδή. Η πλήρης λύση κάθε προβλήματος βαθμολογείται με 5 βαθμούς. Σε περίπτωση ισοβαθμιών, το κριτήριο άρσης είναι ο χρόνος στον οποίο δόθηκαν τα προβλήματα στον διαιτητή.

Στους πρώτους νικητές θα δοθούν κύπελλα, μετάλλια και άλλο υλικό σχετικό με τα σκακιστικά προβλήματα.

Χώρος διεξαγωγής διαγωνισμού: εντευκτήριο Σ.Ο. Αμπελοκήπων, Μακρυνίτσας 12-14, κάθετος λεωφόρου Πανόρμου έναντι εκκλησίας Αγίου Δημητρίου, τηλ. 210-6433584 (Λεωφορεία: 046 από Μουσείο, Α7-Β7 από Κάνιγγος,
Β5,Χ14,230,550,601,603,610,651, 653,813, - Τρόλεϊ: 18-19 από Μουσείο, 7,8,10,13,14 – Μετρό: σταθμός «Αμπελόκηποι»)

Για δηλώσεις συμμετοχής επικοινωνήστε με τον κ. Γαρουφαλίδη στο 6938.792281
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.

Κέφι και αυθορμητισμός στο ανθρώπινο σκάκι

Του Κοσμά Κέφαλου


Η Δημοτική Αγορά Κυψέλης φιλοξενεί ποικίλες εκδηλώσεις, διατηρώντας την φυσιογνωμία της, με τις παλιές ταμπέλες και τα τσιγκέλια!

Ο ενθουσιασμός και η χαρούμενη διάθεση των λιλιπούτειων σκακιστών ήταν το κύριο χαρακτηριστικό της σκακιστικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στο κτήριο της Δημοτικής Αγοράς Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42), ενταγμένο σε ένα γιορταστικό τριήμερο για τα 2 και πλέον χρόνια λειτουργίας της Παλιάς Αγοράς ως πολυπολιτιστικό κέντρο.
Αναπαραστάθηκαν σε σκακιέρα δαπέδου, από ανθρώπους - σκακιστικές φιγούρες, προβλήματα του Νίκου Περγιάλη, φινάλε σπουδαίων παρτίδων (Λετελιέ – Φίσερ 1960, Ταλ – Τρίνγκοφ 1964), τις οποίες επέλεξε ο μετρ Σπύρος Ιλαντζής, καθώς και βίντεο, «ματ σε 5», που δημιούργησε ο Βασίλης Κανελλόπουλος.
Η εκδήλωση περιλάμβανε θεατρικούς διαλόγους, εμπνευσμένους από τις κινήσεις των κομματιών, που έγραψαν η Ειρήνη Κεντρωτά και ο Αλέξανδρος Αλεξόπουλος, καθώς και τραγούδια που συνόδευαν τα σκακιστικά προβλήματα του «έσχατου ρεμπέτη» Νίκου Περγιάλη. Τραγούδησε ο ίδιος και τον συνόδευε, με κλασικό, τρίχορδο μπουζούκι ο Λεωνίδας Κιούσης.


Η 12χρονη Αλεξάνδρα έπαιξε και τραγούδησε για τις…«χαμένες βασίλισσες». Πίσω η Τζίνα Αποστολοπούλου

Ο Βασίλης Κανελλόπουλος, έμπειρος και ικανός σκηνοθέτης, αξιοποίησε στο έπακρο το διαθέσιμο υλικό, στηρίχθηκε σε άτομα με εμπειρία, όπως η Τζίνα Αποστολοπούλου και η Μαρία Περρή, αλλά και σε ανθρώπους που μπήκαν με ενθουσιασμό σε ένα χώρο πρωτόγνωρο γι΄ αυτούς, όπως ο Φάνης, η Ελένη, ο Ανδρέας, ο Βασίλης, ο Αλέξανδρος, η Δέσποινα, η Φωτεινή, η Ελισάβετ, η Χρυσούλα, ο Σταμάτης, η Μαρία, ο Ισίδωρος και η 12χρονη Αλεξάνδρα που –σε κάποια θυσία ντάμας- τραγούδησε για τις… «χαμένες βασίλισσες». Έξω από την σκακιέρα, με αθόρυβη και δημιουργική δουλειά, ο Δημήτρης Χαλάτσης και η Εύα Μπόγρη, οι οποίοι απαθανάτισαν με τον φωτογραφικό τους φακό την εκδήλωση.
Η επόμενη σκακιστική γιορτή στην Παλαιά Αγορά, την οποία ο Δήμος ήθελε να κατεδαφίσει για να φτιάξει πάρκινγκ, αλλά σώθηκε χάρη στην παρέμβαση κατοίκων και πολλών φορέων, προγραμματίζεται για τον Μάιο.

Πανάκεια

«Ο Κονιδάρης έχει μελετήσει βαθιά την εποχή και αυτό φαίνεται στην άνεση με την οποία χειρίζεται το υλικό του και στις περιγραφές του. Ειδικά οι περιγραφές της ζωής στη Μάλτα είναι θαυμάσιες, και ο Οργανισμός Τουρισμού της Μάλτας χρωστάει τουλάχιστον ένα ευχαριστήριο γράμμα στον συγγραφέα. Αν στο πρώτο του έργο ο Κονιδάρης είχε ένα πολύ σημαντικό ατού, ότι δηλαδή περιέγραφε ένα υπαρκτό μυστήριο (το χειρόγραφο Βόινιτς), εδώ χρειάστηκε να κατασκευάσει ο ίδιος το μυστήριο του βιβλίου, αν και αναγκαστικά η Πανάκεια δεν έχει χαρακτήρα αστυνομικού μυθιστορήματος όπως το Χειρόγραφο. Εννοώ πως η Πανάκεια είναι βιβλίο πιο δύσκολο στη γραφή του απ’ ό,τι το Χειρόγραφο το οποίο, άλλωστε, εκτυλισσόταν κυρίως στην εποχή μας με ιντερμέτζα στο παρελθόν. Πάντως και τα δύο βιβλία είναι γοητευτικά, το καθένα με τον τρόπο του, και ο Κονιδάρης είναι άτυχος που δεν γράφει αγγλικά.»

Διαβάστε όλο το κείμενο της παρουσίασης του βιβλίου του Παναγιώτη Κονιδάρη «Πανάκεια» (καθώς και στοιχεία για την προέλευση της λέξης) στο blog «Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία»
http://sarantakos.wordpress.com/2009/03/16/panacea/

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2009

Ελ Σαλβαδόρ


Υπαίθριο σκάκι σε πλατεία της πόλης Σαν Σαλβαδόρ, πρωτεύουσας του Ελ Σαλβαδόρ (φωτ. Reuters, 2006). Στις χτεσινές εκλογές που διεξήχθησαν στην κεντροαμερικανική χώρα, το αριστερό σχήμα των πρώην ανταρτών του Φαραμπούντο Μαρτί (FMNL) πήρε το 51,2% των ψήφων και κερδίζει την εξουσία. Η οργάνωση είχε πάρει το όνομά της από τον Φαραμπούντο Μαρτί, που ηγήθηκε μιας επανάστασης εργατών και αγροτών για να μετασχηματίσουν την Σαλβαδοριανή κοινωνία μετά την καταστροφή που είχε προκληθεί από την έκρηξη του ηφαιστείου Ιζάλκο το 1932.

Κυριακή 15 Μαρτίου 2009

Μονόλογος Ευαισθήτου

Εμμανουήλ Ροΐδης: Μονόλογος ευαισθήτου

Μεγάλη δυστυχία εἶναι νὰ ἔχει κανεὶς πολὺ καλὴν καρδίαν. Τὸ ἠξεύρω ἐκ πείρας, διότι μ᾿ ἔκαμεν ὁ Θεὸς πάρα πολὺ εὐαίσθητον. Δὲν ἠμπορῶ νὰ δῶ ἄνθρωπον νὰ πάσχῃ καὶ νὰ κλαίει, χωρὶς νὰ γίνουν τὰ νεῦρα μου ἄνω κάτω, οὔτε νὰ ἐννοήσω πὼς κατορθώνουν ἄλλοι νὰ παρευρίσκωνται εἰς λυπηρὰ θεάματα. Ἂν τύχη ν᾿ ἀποθάνη γνώριμός των, τρέχουν εἰς τὴν κηδείαν, ἀκόμη καὶ ἂν χιονίζῃ. Ἀλλ᾿ ἐγὼ δὲν ἠμπορῶ νὰ ἰδῶ ἀποθαμένον ἄνθρωπον ὅπου ἐγνώρισα ζωντανόν, χωρὶς νὰ μὲ ταράξη ἡ σκέψις ὅτι κι ἐγὼ θ᾿ ἀποθάνω. Ἔπειτα ἂν οἱ συγγενεῖς του ἐφαίνοντο φρόνιμοι καὶ παρηγορημένοι, τοῦτο θὰ μ᾿ ἐπείραζε, διότι δὲν ἀγαπῶ τοὺς ἐγωιστάς. Ἂν πάλιν ἔκλαιαν καὶ ἐθρήνουν, τὸ θέαμα θὰ μοῦ ἔκοπτε τὴν ὄρεξιν ἢ θὰ χαλοῦσε τὴν χώνεψίν μου. Τὸ στομάχι μου εἶναι κι ἐκεῖνο εὐαίσθητο καὶ δυὸ πράγματα δὲν ἠμπορεῖ νὰ χωνέψη, τὸν ἀστακὸν καὶ τὰς συγκινήσεις. Τᾶς συγκινήσεις εὔκολον εἶναι νὰ τὰς ἀποφύγω, νὰ μὴν τρώγω ὅμως ἀστακὸν θὰ ἦτο θυσία τόσόν μεγάλη, ὥστε μου συμβαίνει πολλὲς φορὲς νὰ ξεχάσω πὼς εἶμαι βαρυστόμαχος καὶ νὰ θυμηθῶ ὅτι πρέπει κανεὶς νὰ συγχωρᾷ εἰς ὅσους ἀγαπᾷ τὰ ἐλαττώματά των.

-----------------------------------------------------------------------
Διαβάζει ο ηθοποιός ο Γιώργος Κοτανίδης (από συλλογή με δραματοποιήσεις ελληνικών πεζογραφημάτων που δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της παραγωγής πολυμεσικών, διαδραστικών και διαδικτυακών εφαρμογών, για την ενίσχυση της εκπαιδευτικής διαδικασίας, από το Υπουργείο Πολιτισμού. Ευχαριστώ την Ι. για την αποστολή του mp3).
-----------------------------------------------------------------------


Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009

Νέα μείωση της επιχορήγησης στο σκάκι

Από τη Νέα Σκακιστική Κίνηση (ΝΣΚ) λάβαμε την παρακάτω ανακοίνωση:

Ανακοινώθηκε νέα μείωση της επιχορήγησης της Ε.Σ.Ο. για το 2009, σε 630.000 ευρώ, από 650.000 ευρώ του 2008 και σε σύγκριση με τα 850.000 ευρώ του 2003 τη στιγμή μάλιστα που οι ανάγκες πληθαίνουν. Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται τόσο η απαξίωση του αθλήματος από την Πολιτεία όσο και η αδυναμία της διοίκησης της Ε.Σ.Ο. να διεκδικήσει σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες του σκακιού. Η χρόνια άρνηση της διοίκησης να πραγματοποιήσει ουσιαστικές διεκδικητικές προσπάθειες αποδεικνύει όχι μόνο την ανοχή, αλλά και τη συναίνεση στην πολιτική των περικοπών. Η πολιτική του διαδρομισμού που ακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια η πλειοψηφία της διοίκησης, οδηγεί στην ουσία σε διαπραγμάτευση του ύψους των περικοπών και του τι θα χάσουμε. Έτσι η διοίκηση λειτουργεί ουσιαστικά ως εκπρόσωπος της Γ.Γ.Α. και της εκάστοτε κυβέρνησης απέναντι στους συλλόγους και όχι ως εκπρόσωπος των συλλόγων-μελών της που την εξέλεξαν. Μία βδομάδα από την ανακοίνωση των επιχορηγήσεων και δεν έχει υπάρξει ούτε η στοιχειώδης δημόσια αντίδραση από μεριάς ΕΣΟ.

Καλούμε την διοίκηση να απαρνηθεί την ιδεολογία και πρακτική της μετακύλησης των εξόδων του αθλητισμού στους αθλητές, ακόμα και στα πανελλήνια πρωταθλήματα που είναι επιφορτισμένη να διεξάγει (ατομικά και διασυλλογικά). Ο αθλητισμός αποτελεί δικαίωμα κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, δηλαδή η Ε.Σ.Ο. είναι ο εντεταλμένος φορέας της Γ.Γ.Α. που παρέχει τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την άσκησή του.

Καλούμε επίσης την διοίκηση να απαρνηθεί τη χρόνια απραξία της και να οργανώσει εκδηλώσεις διαμαρτυρίας και διεκδίκησης, σε συνεργασία με τους συλλόγους-μέλη που την απαρτίζουν. Η οικονομική κρίση ας μην αποτελέσει πρόφαση για αποδοχή των περικοπών. Να απευθυνθεί στα κόμματα, στους μαζικούς και κοινωνικούς φορείς, στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης.

Καλούμε τον σκακιστικό κόσμο να καταδικάσει τις μεθοδεύσεις παράτασης της δικαστικής εκκρεμότητας όσον αφορά στις πρόσφατες εκλογές. Η παρέμβαση σωματείων στην υπόθεση μπορούσε κάλλιστα να πραγματοποιηθεί χωρίς αναβολή της εκδίκασης που είχε οριστεί στις 5 Μαρτίου, μια και όλα ήταν γνωστά εδώ και πολύ καιρό. Ο σκακιστικός κόσμος χρειάζεται εύρυθμη και δημοκρατική λειτουργία της ΕΣΟ σύμφωνα με τις επιθυμίες του συνόλου των σωματείων, όχι πρακτικές όπως αυτές που προκύπτουν από το ισχύον καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα. Θυμίζουμε ότι ψηφοδέλτιο το οποίο συγκέντρωσε 18 ψήφους στους 172, δηλαδή ποσοστό μεγαλύτερο του 10%, δεν εκπροσωπείται καθόλου στο σημερινό Δ.Σ.

Με σκακιστικούς χαιρετισμούς,
Νέα Σκακιστική Κίνηση

Σχολικό Αττικής 2009 - τελική φάση


Σχολικοί αγώνες στο Χαλ της Αγγλίας, την άνοιξη του 1939

Την Κυριακή, 15 Μαρτίου, θα διεξαχθεί η τελική φάση του Ατομικού Σχολικού Πρωταθλήματος Αττικής.

Χώρος αγώνων: Το Συγκρότημα του 2ου Γυμνασίου - Λυκείου Πεύκης, οδός Κορίνθου και Ελευθερίου Βενιζέλου, Πεύκη

Δικαίωμα συμμετοχής στην τελική φάση έχουν όσοι προκρίθηκαν από τα τοπικά, από τα περιφερειακά, από τα νεανικά Αττικής 2009 καθώς και οι πρωταθλητές/τριες του Σχολικού Αττικής 2008.

Διοργανωτές: Δημοτική Επιχείρηση Αθλητισμού και Αναψυχής Δήμου Πεύκης, Αθλητικός Όμιλος Πεύκης, Σχολική Επιτροπή ΕΣΣΝΑ

Ο πρώτος γύρος της τελικής φάσης θα αρχίσει στις 10:00 και για το λόγο αυτό οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει να έχουν προσέλθει στο χώρο αγώνων και να έχουν δηλώσει συµµετοχή το αργότερο μέχρι τις 09.30. Όσοι προσέλθουν μετά τις 9.30΄ θα αγωνιστούν από το 2ο γύρο.

Δείτε στη σελίδα της ΕΣΣΝΑ τον κατάλογο με τα ονόματα των προκριμένων, η οποία θα συμπληρωθεί με αυτούς που θα προκριθούν από το Σχολικό της ΒΑ Περιφέρειας.

Ο κόσμος ανάποδα


Του Ελισσαίου Βλάχου

Δύο παλιοί φίλοι από τη θεατρική ομάδα του Πολυτεχνείου, ο Άγγελος και η Έμη, παρουσιάζουν το νέο τους CD με παιδικά τραγούδια «ο κόσμος ανάποδα» που έχουν γράψει σε μουσική του Άγγελου και στίχους της Έμης. Πρόκειται για μια πολύ ωραία δουλειά από δύο ταλαντούχους ανθρώπους με τους οποίους είχα την τύχη να συνεργαστώ δύο φορές σε ραδιοφωνικά παραμύθια που γράψανε και μου κάνανε την τιμή να έχω μια μικρή συμμετοχή στο νέο τους CD.
H παρουσίαση θα γίνει στον μουσικό χώρο «Αυλαία», Αγίου Όρους 15 και Κωνσταντινουπόλεως, στο Βοτανικό, απέναντι από το θέατρο Βαφείο, τη Δευτέρα που μας έρχεται στις 16 Μαρτίου. Θα ξεκινήσει αυστηρά στις 10 το βράδυ, γιατί θα μεταδοθεί και από τον ραδιοσταθμό «105,5 στο Κόκκινο».
Σε ρόλο μεσολάβητη ανάμεσα στα τραγούδια ο Γιάννης Δρακόπουλος και η αφεντιά μου.
Η βραδιά περιλαμβάνει και την παρουσίαση του δεύτερου CD της σπουδαίας τραγουδοποιού Δανάης Παναγιωτοπούλου, ενώ θα παίξουν ζωντανά και οι «Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω». Τρία σε ένα!
Η είσοδος είναι ελεύθερη! (αλλά τα ποτά δικά σας)
Αν θέλετε να κλείσετε τραπέζι (ίσως είναι σκόπιμο λόγω κόσμου) στο 210.3474074

Ελισσαίος (ή Σάκης - ή SAKIS για τη διεθνή καρριέρα, Eurovision και τέτοια)

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

FIDE Γκραν Πρι Γυναικών 2009


Η ισχυρότερη σκακίστρια της Νότιας Αμερικής, η Μαρτίκα Φιέρο από τον Ισημερινό (φωτ.), καθώς και η 14χρονη Κινέζα Χου Γιφάν, προηγούνται στο Bank Atatürk FIDE Women Masters, που διεξάγεται αυτές τις μέρες στην Κωνσταντινούπολη, έχοντας συγκεντρώσει από 3,5 βαθμούς σε 4 αγώνες.

Το πρώτο από τα τουρνουά του κύκλου Γκραν Πρι Γυναικών της FIDE, της περιόδου 2009/2010, βρίσκεται σε εξέλιξη. Πρόκειται για κλειστό τουρνουά με 12 κορυφαίες σκακίστριες, που ολοκληρώνεται στις 20 Μαρτίου.

Η βαθμολογία μετά τον 4ο γύρο:
1-2) Hou Yifan (Κίνα, 2571), Fierro (Ισημερινός, 2403) 3,5 β.
3-4) Koneru (Ινδία, 2621), Zhao Xue (Κίνα, 2508) 3 β.
5) Danielian (Αρμενία, 2496) 2,5 β.
6-7) Stefanova (Βουλγαρία, 2557), Sebag (Γαλλία, 2529) 2 β.
8-9) Chiburdanidze (Γεωργία, 2516), Shen Yang (Κίνα, 2448) 1,5 β.
10) Cramling (Σουηδία, 2548) 1 β.
11) Yildiz (Τουρκία, 2214) 0,5 β.
12) Mamedjarova (Αζερμπαϊτζάν, 2362) 0 β.

Ηλεκτρονική διεύθυνση τουρνουά: http://istanbul2009.fide.com/

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009

Ο Φίσερ στο μετρό

Δυο φωτογραφίες του Μπόμπι Φίσερ, από το 1962, στο μετρό της Νέας Υόρκης, με την αγαπημένη του σκακιέρα τσέπης. Εκείνη την εποχή ήταν, που ο Λουί Μαλ, γύριζε την ταινία «Η Ζαζί στο Μετρό»... (φωτ. Καρλ Μίντανς, από το περιοδικό Life)


Ανθρώπινο Σκάκι στην Κυψέλη


Οι επιδείξεις «ανθρώπινου σκακιού» είναι πάντα εντυπωσιακές. Στη φωτογραφία, αναπαράσταση της γνωστής παρτίδας Κάρποβ - Νάιντορφ του 1971, σε θέατρο του Μπουένος Άιρες, το 2005.

Του Κοσμά Κέφαλου

Η παλιά Δημοτική Αγορά Κυψέλης (Φωκίωνος Νέγρη 42), έχει μετεξελιχθεί σε πολυπολιτιστικό κέντρο, φιλοξενώντας ποικίλες εκδηλώσεις, όπως εκθέσεις έργων τέχνης, θεατρικές, χορευτικές και μουσικές παραστάσεις, διαλέξεις, ανοιχτές συζητήσεις, αλλά και σκακιστικούς αγώνες και επιδείξεις. Αυτό το διάστημα, στο πλαίσιο του γιορτασμού συνεχούς λειτουργίας της επί δυο και πλέον χρόνια, οργανώνει σειρά εκδηλώσεων μεταξύ των οποίων και το «Ανθρώπινο Σκάκι».

Οι σκακιστικές φιγούρες θα είναι άνθρωποι που θα κινούνται σε μεγάλη σκακιέρα δαπέδου, αναπαριστώντας φινάλε σπουδαίων παρτίδων (Λετελιέ – Φίσερ 1960, Ταλ – Τρίνγκοφ 1964 κ.ά.), τις οποίες επέλεξε ο μετρ Σπύρος Ιλαντζής, καθώς και σκακιστικές συνθέσεις του Νίκου Περγιάλη.

Ιδιαίτερο χρώμα στην εκδήλωση αναμένεται να δώσουν κάποιοι θεατρικοί διάλογοι που έχουν γραφτεί για τα συγκεκριμένα φινάλε, οι χορευτικές φιγούρες στις κινήσεις των κομματιών, καθώς και η συνοδεία μουσικής και τραγουδιού στα προβλήματα του Περγιάλη.
Το καλλιτεχνικό μέρος έχει αναλάβει ο σκηνοθέτης Βασίλης Κανελλόπουλος, ο οποίος έχει πραγματοποιήσει με επιτυχία και άλλα δρώμενα σε αυτόν τον χώρο (μπορείτε να δείτε δουλειές του με τον θίασο «Σχεδία» στις ιστοσελίδες http://www.schedia.gr/ και http://sxediaschedia.blogspot.com/).

Η πρώτη σκακιστική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 15 Μαρτίου, ώρες 14.00-16.00.
Όσες και όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν (αναπαριστώντας κάποιο κομμάτι ή μετέχοντας στους διαλόγους ή στο χορευτικό ή στο μουσικό μέρος της σκακιστικής εκδήλωσης) παρακαλούνται να έλθουν την Πέμπτη 12 Μαρτίου στις 8 το βράδυ στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης για διανομή ρόλων και μία πρώτη πρόβα. Τηλέφωνο επικοινωνίας: 6955.475693, e-mail: skaki64@gmail.com (Κοσμάς Κέφαλος).

Συγκοινωνία:
Η Δημοτική Αγορά Κυψέλης είναι στον πεζόδρομο της Φωκίωνος Νέγρη στον αριθμό 42 (περίπου ανάμεσα στην Δροσοπούλου και στην Πλατεία Κυψέλης). Οι δύο κάθετοι δρόμοι είναι η Ζακύνθου και η Σποράδων και στην πίσω πλευρά η οδός Σύρου.
Εκτός από Ι.Χ., μπορείτε να έλθετε με τον ηλεκτρικό μέχρι την Πλατεία Βικτορίας και από εκεί να ανεβείτε στην Μαυροματαίων (ακριβώς πάνω από την Πατησίων) και από την είσοδο του Πανελληνίου Γ.Σ. να πάρετε τρόλεϊ (εξυπηρετούν το 2, το 4, το 9 και το λεωφορείο 022 - στάση Ζακύνθου).
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε οποιοδήποτε λεωφορείο ή τρόλεϊ περνάει από την Πατησίων, να κατεβείτε στη στάση «Κεφαλληνίας» και να έλθετε με τα πόδια (περίπου 15 λεπτά).