Πρωινό καρναβαλιού

Το Manha de Carnaval (πρωινό καρναβαλιού), σύνθεση των Λουίς Μπονφά και Αντόνιο Μαρία, ακούστηκε για πρώτη φορά στην περίφημη ταινία του Μαρσέλ Καμί Orfeu Negro (Μαύρος Ορφέας), όπου ο θεατής βλέπει στην οθόνη του την εκδοχή του μύθου του Ορφέα και της Ευρυδίκης στις παραγκουπόλεις του Ρίο ντε Ζανέιρο, μέρες καρναβαλιού. Η ταινία γυρίστηκε το 1959, πριν ο μουσικός πλανήτης Βραζιλία γίνει απόλυτο mainstream. Επειδή η μουσική του Ορφέα ήταν τόσο λυπητερή, ο Άδης έδειξε έλεος για πρώτη φορά και του επέτρεψε να επαναφέρει την σύζυγό του, Ευρυδίκη, στη γη των ζωντανών υπό τον όρο πως εκείνη θα περπατούσε πίσω του και δεν θα γύριζε να την κοιτάξει μέχρι να βγουν στην επιφάνεια. Ο Ορφέας συμφώνησε αλλά, ενδίδοντας στον πειρασμό να κοιτάξει πίσω του, απέτυχε και έχασε την Ευρυδίκη ξανά. Εδώ, το Manha de Carnaval με τη φωνή της Αστρούντ Ζιλμπέρτο.

Ρέθυμνο 2009 - Παλαιόχωρα 2009

Δεν είναι εύκολη η διάκριση μεταξύ φωτογραφίας και ζωγραφιάς όταν ο ουρανός πάνω από το παλιό λιμάνι του Ρεθύμνου είναι συννεφιασμένος.

Δυο όπεν διεθνή σκακιστικά τουρνουά θα διεξαχθούν τον Ιούλιο στην Κρήτη (στο Ρέθυμνο και στην Παλαιόχωρα).

Διεθνές Τουρνουά Ρεθύμνου (12-19 Ιουλίου): Ελβετικό 9 γύρων, σύνολο χρηματικών επάθλων 8.500 € (πρώτος νικητής 2.200 €). Αναλυτική προκήρυξη στο http://www.rethymnochess.gr/

Διεθνές Τουρνουά Παλαιόχωρας (21-28 Ιουλίου): Ελβετικό 9 γύρων, σύνολο χρηματικών επάθλων 8.500 € (πρώτος νικητής 2.200 €). Αναλυτική προκήρυξη στο http://www.chaniachess.gr/

Οι λέξεις έχουν τη δική τους ιστορία

Το νεογέννητο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου http://sarantakos.wordpress.com/ ασχολείται με τις λέξεις, τη γλώσσα, τη λογοτεχνία. Είναι καθρέφτης του επιτυχημένου δικτυακού τόπου www.sarantakos.com, που λειτουργεί από το 2004 (ένας πραγματικός θησαυρός της γλώσσας). Στα πιο πρόσφατα κείμενα του Νίκου Σαραντάκου (ο οποίος ήταν σκακιστής του Σ.Ο. Καλλιθέας) μπορείτε να μάθετε για τη λανθασμένη χρήση της ξενικής λέξης πλαφόν, για την τουρκική λέξη bakkal, από την οποία βέβαια προέρχεται και η δικιά μας ελληνική, για τις λέξεις του χρήματος και των νομισμάτων, για λέξεις που είναι δημιουργήματα παιδικής παρερμηνείας, για την προέλευση της αγγλικής έκφρασης it’s Greek to me ή that‘s Greek to me, δηλαδή αυτά είναι ακαταλαβίστικα, αλαμπoυρνέζικα, κινέζικα όπως θα λέγαμε εμείς.
Ο Σαραντάκος διανθίζει τα θέματά του με το χιούμορ ανθρώπου που χαίρεται το επιστημονικό του αντικείμενο. Είναι θαυμαστή η καταγραφή της περιπέτειας των λέξεων στο δικτυακό του σπίτι.

-----------------------------------------------------------------------------------
Από την ογκώδη θεματίκή ενότητα Κοτσανολόγιο, μεταφέρουμε μια πρόσφατη καταχώριση:

Κι αν είσαι και Γκιουλέκας, προσοχή στους νύκτορες!

Για την περίεργη επίθεση στον σταθμό Άλτερ, ο υφυπουργός Εσωτερικών κ. Γκιουλέκας δήλωσε:

Όσοι προσπαθούν να πλήξουν νύκτορες και πισώπλατα το φρόνημα της δημοσιογραφίας, θα βρουν μόνο την καταδίκη στη συνείδηση όλων.

Τι είναι οι νύκτορες; Μικρά νυκτόβια τρωκτικά; Φαντάσματα του μεσονυκτίου; Απαίσιοι τρομοκράτες;

Τίποτα από τα παραπάνω. Ο υπουργός (ο οποίος αν δεν κάνω λάθος ήταν δημοσιογράφος και δικηγόρος πριν μπει στην πολιτική), αιφνιδιασμένος από το έκτακτο περιστατικό, έλειπε κι ο κειμενογράφος, πήγε να φορέσει τα μεταξωτά τρισχιλιετή παντελόνια του, αλλά μπερδεύτηκε, έβαλε το πόδι στο λάθος μπατζάκι και σωριάστηκε φαρδύς-πλατύς. Νύκτωρ ήθελε να πει, αλλά έκρινε σκόπιμο να το κλίνει.

Το «νύκτωρ» όμως είναι επίρρημα και θα πει «τη νύχτα». Δεν κλίνεται. Σύμφωνα μάλιστα με τον γραμματικό της ελληνιστικής εποχής, τον Ηρωδιανό (ή τον ψευδοΗρωδιανό, ίσως) είναι το μοναδικό επίρρημα που καταλήγει σε –ωρ, μια κατάληξη που συνήθως την έχουν ονόματα κλιτά.

Είναι ζόρικο επίρρημα το νύκτωρ, συμφωνώ, αλλά ή το λέμε σωστά ή δεν το λέμε καθόλου. Αν δεν θέλουμε να πουλήσουμε μούρη, το λέμε πιο απλά «μέσα στη νύχτα» ή «στο σκοτάδι» ή κάτι ανάλογο κι έχουμε και το κεφάλι μας ήσυχο από τους απαίσιους νύκτορες.

Εικόνες

Την επαρχία Σετσουάν, στην Κίνα, τη γνωρίζαμε από το θεατρικό έργο του Μπέρτολτ Μπρεχτ ο καλός άνθρωπος του Σετσουάν, με εκείνη την πόρνη, την Σεν Τε, της οποίας η καλοσύνη είχε εντυπωσιάσει τους θεούς. Την ακούσαμε ξανά τον Μάιο του 2008, με τον φοβερό σεισμό των 50.000 νεκρών. Στη φωτογραφία αυτή του Reuters, που τις μέρες εκείνες είχε δημοσιευτεί και σε πολλά ελληνικά έντυπα, σε ελεύθερη παραλλαγή του τραγουδιού του νεκρού αδελφού μια κοπέλα αποθέτει στον πρόχειρο τάφο του αδελφού της ένα κουτί με πεσσούς κινέζικου σκακιού (xiangqi).

Νότια Αφρική

Το Σοβέτο (στα νοτιοδυτικά του Γιοχάνεσμπουργκ) ήταν ένα από τα γκέτο των μαύρων. Η ονομασία, παρεμπιπτόντως, είναι μια συντομομορφή: Soweto σημαίνει South Western Townships. Ιδρύθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’30 με στόχο τον πλήρη κοινωνικό αποκλεισμό του μαύρου πληθυσμού που δούλευε στα χρυσωρυχεία. Εδώ έγιναν οι πιο ιστορικές κινητοποιήσεις κατά του απαρτχάιντ, εδώ έζησε και ο Νέλσον Μαντέλα πριν από την πολυετή φυλάκισή του. Η φωτογραφία είναι από το 1986: μέλη του Soweto Chess Club παίζουν φιλικό αγώνα σκακιού με μέλη του Yeoville Chess Club (που ήταν λευκοί, κυρίως Εβραίοι). Στο απαρτχάιντ, οι αθλητικές συναντήσεις μεταξύ μαύρων και λευκών δεν επιτρέπονταν, όμως στο σκάκι οι παίκτες έβρισκαν τεχνάσματα για να παρακάμπτουν τις απαγορεύσεις. Το αγόρι στα δεξιά είναι ο Βατού Κομπέσε, που λίγο αργότερα έφυγε από τη χώρα του για να φοιτήσει στη σκακιστική σχολή του Πάχμαν, στη Γερμανία. Έχει αγωνιστεί και σε ένα διεθνές τουρνουά στην Ελλάδα. Θυμάστε σε ποιό;

Σκακιστικό Φεστιβάλ "Ίκαρος 2009"

Φωτογραφία του Γιώργου Δεπόλλα από το άλμπουμ "Ικαρία" (εκδόσεις Φωτόραμα). Άλλες δουλειές του Γιώργου Δεπόλλα μπορείτε να δείτε στη διεύθυνση: http://www.fotorama.gr

Το Διεθνές Σκακιστικό Φεστιβάλ "Ίκαρος 2009" θα διεξαχθεί από τις 11 ως τις 19 Ιουλίου, στον Άγιο Κήρυκο. Φέτος, σύμφωνα με την προκήρυξη, τα χρηματικά έπαθλα είναι 3600 € (1ος νικητής 1000 €). Το φεστιβάλ συμπληρώνει 32 χρόνια συνεχούς παρουσίας.

Για περιορισμένο αριθμό συμμετεχόντων, που θα δηλώσουν συμμετοχή ως τις 30 Ιουνίου 2009, οι διοργανωτές προσφέρουν ένα ειδικό εκπτωτικό πακέτο φιλοξενίας που περιλαμβάνει: Ακτοπλοϊκά εισιτήρια Γ’ θέσης (με επιστροφή) για τη διαδρομή Πειραιάς-Ικαρία-Πειραιάς (με συμβατικά πλοία της γραμμής, όχι ταχύπλοα), διαμονή (σε δίκλινο δωμάτιο, δεν περιλαμβάνεται το πρωινό και τα γεύματα), παράβολο συμμετοχής.
Η τιμή του πακέτου φιλοξενίας για το διάστημα 11 έως 19 Ιουλίου είναι 300 € κατ’ άτομο.

Όσοι επιθυμούν να παραμείνουν περισσότερες μέρες ή θέλουν κάποια ειδική ευκολία στο δωμάτιο θα πρέπει να ενημερώσουν το συντομότερο δυνατό τους διοργανωτές. Η επιπρόσθετη χρέωση θα γίνει ανάλογα με τις επιπλέον μέρες και τις επιπλέον ευκολίες που θα ζητηθούν.

Σε οικογένειες (με τουλάχιστον τρία μέλη), ομάδες σωματείων (με τουλάχιστον τέσσερα μέλη), παίχτες κάτω των 20 ετών και σκακιστές με αθλητικό δελτίο σε σωματείο του Αιγαίου παρέχεται έκπτωση 15% επί της τιμής του πακέτου. Έτσι, για αυτές τις περιπτώσεις, η τιμή του πακέτου για την περίοδο 11 έως 19 Ιουλίου είναι 255 € κατ’ άτομο.

Επιπλέον έκπτωση παρέχεται σε όσους προκαταβάλουν το ποσό για το πακέτο φιλοξενίας. Όσοι δεν δικαιούνται άλλου είδους έκπτωση θα λάβουν έκπτωση 10% έτσι η τιμή του πακέτου για την περίοδο 11 έως 19 Ιουλίου ανέρχεται σε € 270 κατ’ άτομο, ενώ όσοι δικαιούνται την έκπτωση του ομαδικού/οικογενειακού πακέτου θα λάβουν έκπτωση 20% (αντί 15%), έτσι σε αυτή την περίπτωση η τιμή του πακέτου για την περίοδο 11 έως 19 Ιουλίου είναι 240 € κατ’ άτομο.

Οι παραπάνω τιμές ισχύουν και για τους συνοδούς και προπονητές, ανεξάρτητα από το αν συμμετέχουν ή όχι στο τουρνουά.

Ήδη έχουμε τις πρώτες επιβεβαιωμένες συμμετοχές ισχυρών σκακιστών. Μερικά ονόματα: Evgeny Vorobiov (GM, 2591), Azer Mizroev (GM, 2564), Andrey Rychagov (2514), Michael Kopylov (IM, 2457), Ljubov Harald Groetz (IM, 2376), Vladimir Grabinsky (IM, 2309), Myroslava Hrabinska (WGM, 2277), Svetlana Yordanova (WIM 2202) ενώ ενδιαφέρον για το τουρνουά έχουν εκφράσει ακόμη οι: Alexander Areshchenko (GM 2673), Yaroslav Zherebukh (GM, 2558), Saidali Yuldachev (GM, 2525), Andrei Orlov (GM 2525), Adam Tukhaev (GM, 2516), Dejan Antic (GM 2515), Mikhail Ivanov (GM, 2497), Rene Alonso (IM, 2368), Ludmila Tsifanskaya (WIM, 2149), Swati Mohota (WFM, 2128) κ.ά.

Για πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επικοινωνούν με τον κ. Σάββα Κυριάκου:
Τηλέφωνο: 6932-478386 (κινητό), 210-5010871 (απογευματινές ώρες 5-9 μ.μ.) email: ikaros@chess.gr

Tο τουρνουά της Ικαρίας μπορεί να μην είναι το ισχυρότερο όπεν του καλοκαιριού, αλλά πάντοτε έχει μερικές αξιομνημόνευτες συμμετοχές. Θυμίζουμε την περυσινή συμμετοχή του Evgeny Postny (GM, 2651) και του πρωταθλητή Ελλάδας Χρίστου Μπανίκα. Η φιλική και χαλαρή ατμόσφαιρα χαρακτηρίζει τη διοργάνωση και καθιστά τον "Ίκαρο" μια πολύ καλή επιλογή για όσους επιθυμούν να συνδυάσουν διακοπές με σκάκι σε πολύ προσιτές τιμές. Όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια, η ώρα έναρξης των αγώνων είναι στις 7.00 μ.μ. ώστε να υπάρχει αρκετός χρόνος για ύπνο, μπάνιο, φαγητό και ξεκούραση πριν την παρτίδα.

Λεπτομέρειες για τη διοργάνωση θα βρείτε στην ιστοσελίδα του τουρνουά στη διεύθυνση: http://www.chess.gr/ikaros ενώ επίσημος μιντιακός συνεργάτης (official media partner) είναι το γνωστό http://www.chessdom.com/ (δείτε το ρεπορτάζ του στη διεύθυνση: http://www.chessdom.com/news-2009/ikaros-chess-festival-2009)

Αποχώρησε ο Mamedyarov από το Aeroflot Open

Ο Shakhriyar Mamedyarov είναι ο σκακιστής με τον υψηλότερο βαθμό αξιολόγησης στο ισχυρότατο Aeroflot Open που διεξάγεται αυτές τις ημέρες στη Μόσχα. Μετά τον 5ο γύρο μοιραζόταν την πρώτη θέση του τουρνουά με τους Moiseenko και Kurnosov. Στον 6ο γύρο, ηττήθηκε, ως λευκός, από τον Kurnosov σε 21 κινήσεις. Ο Mamedyarov κατέθεσε επίσημη διαμαρτυρία προς τους οργανωτές, κατηγορώντας ανοιχτά τον αντίπαλο του για λήψη βοήθειας από πρόγραμμα Η/Υ και αποχώρησε από το τουρνουά.

Mamedyarov 2724 - Kurnosov 2602, Moscow 2009 (Grunfeld, D70)
1. d4 Nf6 2. c4 g6 3. f3 d5 4. cxd5 Nxd5 5. e4 Nb6 6. Nc3 Bg7 7. Be3 O-O 8.Qd2 Nc6 9. O-O-O f5 10. h4 fxe4 11. h5 gxh5 12. d5 Ne5 13. Bh6 Nec4 14. Qg5 Rf7 15. Bxc4 Nxc4 16. Rd4 Qd6 17. Bxg7 Rxg7 18. Qxh5 Qf4+ 19. Kb1 Bf5 20.fxe4 Bg4 21. Nge2 Qd2 0-1.

Ο Mamedyarov λέει πως ο αντίπαλός του φορούσε το παλτό του και έφευγε από το τραπέζι πηγαίνοντας στην τουαλέτα μετά από κάθε κίνηση. Ο γνωστός διαιτητής Gijssen καταθέτει πως ο Mamedyarov είχε διαμαρτυρηθεί για αυτόν ακριβώς το λόγο κατά την διάρκεια της παρτίδας και είχε ζητήσει από τους οργανωτές να διακόψουν τη ζωντανή μετάδοση των κινήσεων από το site καθώς και κάποιος διατητής να «παρακολουθεί» τον Kurnosov. Επιπροσθέτως, ο Mamedyarov ισχυρίζεται πως στη συνέχεια ανέλυσε την ήττα του με τη Rybka και βρήκε στενή συσχέτιση των κινήσεων της μηχανής και του Kurnosov. Όμως, μέχρι την 16η κίνηση οι παίκτες ακολούθησαν τα μονοπάτια της θεωρίας και δεν είναι κανένα μυθικό κατόρθωμα για σκακιστή επιπέδου 2600 να βρει τις υπόλοιπες «καλύτερες» 5 κινήσεις. Οι κατηγορίες είναι αναπόδεικτες και με πρώτη ματιά φαίνεται απλώς ο Mamedyarov να αναζητά δικαιολογίες για μια οδυνηρή ήττα σε μινιατούρα...

Το πλήρες κείμενο της διαμαρτυρίας του GM από το Αζερμπαϊτζάν:

Στις 22.2.2008 έπαιξα εναντίον του Igor Kurnosov.
Κατά τη διάρκεια της παρτίδας ο αντίπαλός μου έφευγε από την αίθουσα αγώνων μετά από κάθε κίνηση, φορούσε το παλτό του και αποσυρόταν στην τουαλέτα. Υποψιάστηκα αθέμιτο παιχνίδι και έτσι πρότεινα ισοπαλία στην 14η κίνηση, η οποία δεν έγινε αποδεκτή. Είχαμε παίξει γρήγορα τις 11 πρώτες κινήσεις, στην 12 κίνηση έπαιξα κάτι που έβαλε σε σκέψεις τον αντίπαλο. Όλες οι επόμενες κινήσεις του αντιπάλου μου είναι οι πρώτες επιλογές της Rybka.
Λόγω της σειράς από υποψίες που γεννιούνται από την ασυνήθιστη συμπεριφορά του αντιπάλου μου, του Igor Kurnosov, καταθέτω την παρούσα διαμαρτυρία και αρνούμαι να συνεχίσω τους αγώνες μου στο τουρνουά.
Ελπίζω πως τέτοιες καταστάσεις δεν θα επαναληφθούν στο μέλλον.
Με τιμή,
GM Shakhriyar Mamedyarov

Δείτε: http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5232

Δείτε επίσης (παλαιότερες δημοσιεύσεις για περιστατικά εξαπάτησης ή για αναπόδεικτες κατηγορίες για εξαπάτηση):
http://skakistiko.blogspot.com/2007/07/chess-cheating.html
http://skakistiko.blogspot.com/2007/11/chess-cheating-2.html
http://skakistiko.blogspot.com/2008/01/anna-rudolf.html

chesscafe.com

Ποιό βιβλίο (ή δίσκο ή ταινία) θα παίρνατε μαζί σας, σε ένα ερημικό νησί; Την ερώτηση αυτή, την χιλιοακουσμένη, ας την προσαρμόσουμε -χάριν παιδιάς- στις νόρμες του ίντερνετ: ποιό σκακιστικό site θα επιλέγατε να μπορείτε να επισκέπτεστε, αν σας απαγόρευαν την πρόσβαση σ' όλα τα υπόλοιπα; Νομίζω πως κατέχω την απάντηση: δεκατρία χρόνια διαδικτυακού βίου συμπλήρωσε το εξαιρετικό chesscafe.com. Οι περισσότεροι γνωρίζετε την ύπαρξή του, αλλά ας μου επιτραπεί να γράψω λίγα λόγια για όσους δεν έχουν περιηγηθεί ακόμη στις σελίδες του. Δημιουργήθηκε από τον Hanon Russel, ένα πολύ γνωστό πρόσωπο στους σκακιστικούς κύκλους των ΗΠΑ (κυρίως για τις μεταφράσεις σκακιστικών βιβλίων από τη ρωσική γλώσσα προς την αγγλική, τα τελευταία σαράντα χρόνια). Το site δημοσιεύει σε μηνιαία βάση συνεργασίες κορυφαίων σκακιστών-προπονητών, δημοσιογράφων και ιστορικών: Mark Dvoretsky, Susan Polgar, Yasser Seirawan, Karsten Müller, Hans Ree, Tim Harding κ.ά. Στο παρελθόν συνεργάστηκαν επίσης (οι δημοσιεύσεις τους είναι αρχειοθετημένες και δεκτικές ανάγνωσης) οι Tony Miles, Tim Krabbe, Lev Alburt, ο δικός μας Στράτος Γρίβας και πολλοί ακόμη.
Οι μόνιμες στήλες που ξεχωρίζουν κατά τη γνώμη μου είναι: "The Instructor" (μαθήματα υψηλού επιπέδου από τον σπουδαίο προπονητή Mark Dvoretsky), "Endgame Corner" (o Karsten Müller είναι -σε συγγραφικό και προπονητικό επίπεδο- ο μεγαλύτερος ειδικός του κόσμου στα φινάλε), "The Kibitzer" (αδημοσίευτες παρτίδες του 19ου και του 20ού αιώνα με πολύ καλές αναλύσεις και ιστορικά στοιχεία - στήλη του Tim Harding).
Η πρόσβαση είναι δωρεάν. Συνιστάται όμως η αγορά άφθονου μελανιού για τον printer, αφού είναι βέβαιο πως θα θελήσετε να τυπώσετε πολλά πολλά άρθρα.
Δικτυακός τόπος: http://www.chesscafe.com/
Τα αρχεία με τις συνεργασίες: http://www.chesscafe.com/archives/archives.htm

Διασυλλογικά Αττικής

Η Ελένη Στούμπου, που αγωνίζεται στη γυναικεία σκακιέρα του Πανιωνίου. Η ομάδα της, διεκδικεί την άνοδο στην Α' Εθνική Κατηγορία.

Αύριο Κυριακή, συνεχίζονται τα Διασυλλογικά Πρωταθλήματα Αττικής 2009.

Οι συναντήσεις του 6ου γύρου στον Π.Ο.Α. (Προκριματικός Όμιλος Α' Εθνικής Αττικής):
ΑΟ Κηφισιάς - ΑΣ Παπάγου
Πανιώνιος ΓΣΣ - ΑΟ Τρεις Αστέρες
Πανελλήνιος ΓΣ - ΔΗΚΕΠ Λιοσίων
Πειραϊκός ΟΣ - ΓΣ Ασπροπύργου

Οι συναντήσεις του 2ου γύρου στη Β' Φάση της Β΄ Εθνικής:
ΑΣΟΠ Δίας - ΣΟ Πετρούπολης (θέσεις 1-4)
ΑΕΚ - ΑΕ Ποντίων Μελισσίων (θέσεις 1-4)
ΣΚ Ιλίου - ΑΚ Ζωγράφου (θέσεις 5-8)
Εστία Ν. Σμύρνης - ΣΟ Χαλανδρίου (θέσεις 5-8)

Το πρόγραμμα της αγωνιστικής στη Γ' Εθνική Κατηγορία, στην Α' Τοπική Κατηγορία Αττικής, στη Β' Τοπική Κατηγορία Αττικής και στο κύπελλο "Αττικής Φιλίας", στην ιστοσελίδα της ΕΣΣΝΑ http://www.essnachess.gr/

Και οι δήμιοι πεθαίνουν

Το σκάκι, όπως περνάει στην ταινία του Φριτς Λανγκ Hangmen Also Die (ελληνικός τίτλος: και οι δήμιοι πεθαίνουν). Βασισμένη στο μοναδικό σενάριο του Μπέρτολτ Μπρεχτ για τον κινηματογράφο και γυρισμένη το 1942 στις ΗΠΑ, στη δεύτερη περίοδο του έργου του. Ο Μπρεχτ μόχθησε πολύ γι’ αυτή την ταινία και υπόφερε πολύ για τον ακρωτηριασμό της δουλειάς του από τις μεθόδους του Χόλιγουντ. Αν ο Φριτς Λανγκ μπορούσε να θεωρεί το και οι δήμιοι πεθαίνουν σαν την «πιο σπουδαία αντιναζιστική ταινία του», αυτό είναι και επιβράβευση του Μπρεχτ (Βόλφανγκ Γκερς - Μετ. Μαρία Χατζηγιάννη)

Hotel Cosmos

Άλι Σμιθ, Hotel Cosmos
Μετάφραση: Άρτεμις Λόη
Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Σελ.: 328, Τιμή: 16,00€

Η Σάρα, η έφηβη καμαριέρα του ξενοδοχείου, έχει σκοτωθεί πέφτοντας στο φρεάτιο του ανελκυστήρα − αλλά το πνεύμα της όμως τριγυρίζει στην πόλη και στα δωμάτια του Hotel Cosmos, που θα στεγάσει για λίγο τις πέντε γυναίκες που πρωταγωνιστούν στο μυθιστόρημα...
H πολυβραβευμένη Άλι Σμιθ, από τις σημαντικότερες εκπροσώπους της σύγχρονης αγγλόφωνης πεζογραφίας, κρυφοκοιτώντας στα κλειδωμένα δωμάτια, στήνει ένα αριστοτεχνικό παιχνίδι με τις χιλιάδες όψεις της πραγματικότητας, τα αόρατα νήματα που συνδέουν ζωντανούς και φαντάσματα, το βάρος των λέξεων και τη μνήμη.

(ακολουθεί ένα απόσπασμα από το μυθιστόρημα: σελ. 53-61)

Η Άλι είναι έξω. Μόνο κάτι λίγα ψιλά έχει βγάλει, κυρίως χάλκινα κέρματα του λεπτού. Κάποια κέρματα λάμπουν ακόμη λες και βγήκαν κατευθείαν από το ταμείο του Marks and Spencer, όμως τα περισσότερα έχουν θαμπώσει από τη χρήση και το κρύο. Κανείς ποτέ δεν την αναζητά αυτή την πένα που έπεσε στο δρόμο από κάποιο χέρι ή κάποια τσέπη, έτσι δεν είναι; Να μια εκεί πέρα, δίπλα στο πόδι της Άλι. Τι αξία έχει μια πένα; Απολύτως καμία για κανέναν φυσιολογικό άνθρωπο, εκτός αν είσαι ένα γαμημένο μηδενικό. Πλάκα θα είχε να γαμάς ένα μηδενικό, ένα χαμένο κορμί, ένα σώμα κενό, κι εσύ να κοπανιέσαι πέρα δώθε στον αέρα.
Αν γείρει λίγο προς τα εμπρός, θα καταφέρει να την πιάσει την πένα δίχως να χρειαστεί να σηκωθεί.
Γέρνει προς τα εμπρός. Πονάει όταν γέρνει.
Εγκαταλείπει την προσπάθεια. Θα τη μαζέψει όταν σηκωθεί να φύγει. Κάθεται κοντά σε μια σχάρα απ' όπου βγαίνει λίγη ζέστη. Αυτό εδώ το πόστο έξω από το ξενοδοχείο είναι καλό και είναι εντελώς δικό της, αρκεί να κάθεται στην εσοχή του τοίχου κοντά στην κύρια είσοδο -και να έχει καλή και ευπρεπή συμπεριφορά-, και αρκετά μακριά απ' αυτήν ώστε να την αφήνει ήσυχη το προσωπικό. Κοιτάζει ψηλά. Ταβάνι της, ο ουρανός. Αρχίζει να χαμηλώνει, σκοτεινιάζει νωρίς. Τα μαυροπούλια έχουν μαζευτεί στο ψηλότερο περβάζι του απέναντι κτιρίου, άλλα κουρνιάζουν, άλλα μαλώνουν χτυπώντας με φούρια τα ράμφη και τα πόδια τους. Το χρώμα των αβγών τους: γαλάζιο. Χτίζουν τις φωλιές τους με χορτάρι και πούπουλα, καμιά φορά και με σκουπιδάκια, στα δέντρα, στο γείσο ή στις τρύπες των πέτρινων τοίχων. Είναι γνήσια πουλιά της πόλης. Το στήθος τους κεντημένο μ' άστρα. Το σμήνος τους σαρώνει με μεγαλοπρέπεια τον ουρανό κατά το σούρουπο.
Το σούρουπο είναι ήδη γεγονός, το σοκάκι ανάμεσα στα κτίρια φωτίζεται από τις λάμπες του δρόμου, τα φώτα της πρόσοψης του ξενοδοχείου, τα φώτα των καταστημάτων και τα φώτα των διερχόμενων αμαξιών. Ο σβέρκος της Άλι πονάει επειδή κοίταζε ψηλά τόση ώρα. Χαμηλώνει το βλέμμα της προς το κτίριο. Ναι. Έχει έρθει πάλι εκείνη η κοπέλα, κάθεται στα σκαλοπάτια της βιτρίνας του Κόσμου του Τάπητα. Ναι, αυτή είναι. Πάει να το καθιερώσει. Όλοι το ξέρουν πως το συγκεκριμένο πόστο ανήκει στην Άλι. Η κοπέλα αυτή όμως κάνει σαν να μην το ξέρει. Έχει φορέσει την κουκούλα της, σίγουρα όμως είναι αυτή.
Η Άλι παρακολουθεί την κοπέλα. Η κοπέλα κοιτάζει κάτι άλλο, λίγο παραδίπλα από την Άλι. Η Άλι σταματά να την παρακολουθεί. Κάποια γυναίκα περαστική, ενώ φαίνεται πως είδε την Άλι, αποφάσισε τελικά να την αγνοήσει Ο περισσότερος κόσμος δεν αντιλαμβάνεται καν ότι η Άλι είναι εκεί, οπότε σε μια τέτοια περίπτωση η Άλι έχει πιθανότητες αν ζητήσει, να λάβει.
Δύο δεκάρες.
Βάλε μια δεκάρα στο στόμα σου και δάγκωσέ τη δυνατά, κι άμα έχεις σάπια δόντια, θα σπάσουν. Ποιο μέταλλο είναι πιο σκληρό, το ασήμι ή ο χαλκός; Δεν είναι καν αληθινό ασήμι. Είναι κράμα. Όταν ξαναβρέξει, θα πάει στη βιβλιοθήκη να το ψάξει στην εγκυκλοπαίδεια, αν είναι ανοιχτή η βιβλιοθήκη. Το έχει ψάξει ήδη μια φορά αλλά το ξέχασε. Είναι σχεδόν σίγουρη πως η δεκάρα θα είναι σκληρότερη , αυτό λέει η λογική. Μια φορά, εκείνη κι ο Άντι είχαν γεμίσει το στόμα τους με όσα περισσότερα κέρματα μπορούσαν. Του Άντι χωρούσε πολύ περισσότερα απ' ό,τι εκείνης, χα, χα, είχε πιο μεγάλο στόμα. Τα μάγουλά του φούσκωσαν σαν των χάμστερ , διέκρινε τις άκρες των κερμάτων να πιέζουν από μέσα τα γένια του. Σου κάνουν βαρύ κεφάλι τα λεφτά, άμα γεμίσεις το στόμα σου μ' αυτά.
Όποτε το σκέφτεται, γελάει. Όταν γελάει, πονάει. Τα λεφτά στα χέρια τους είχαν γεμίσει σάλια , έφτυσε τα δικά του στα χέρια της, έμοιαζαν με λαμπερό εμετό. Σου τα χαρίζω, της είπε, εσύ τα 'χεις περισσότερη ανάγκη από μένα. Χριστέ μου, πρέπει να ήταν μεθυσμένοι ή να είχαν ξεφύγει εντελώς ή κάτι τέτοιο, ήξεραν τι βρόμα μαζεύουν τα λεφτά και παρ' όλα αυτά τα έβαλαν όλα στο στόμα τους. Είχαν μεταλλική γεύση. Ύστερα, όταν τη φίλησε ο Άντι, είχε κι αυτός μεταλλική γεύση. Της πέρασε μια δεκάρα με τη γλώσσα του στο στόμα της, την πέρασε από τα δόντια της και την ακούμπησε στη γλώσσα της σαν όστια, εκείνη την κράτησε εκεί λες και θα έλιωνε, έπειτα άνοιξε το στόμα και την έβγαλε. Η ημερομηνία που έγραφε ήταν 1992. Θεέ μου. Αντάλλαξαν με φιλιά όλων των ειδών τα κέρματα που είχαν πάνω τους, ξανά και ξανά, σαν παιχνίδι, για να δουν τι γεύση είχε το καθένα.
Η Άλι προσπαθεί να θυμηθεί.
Ουσιαστικά θυμάται πολύ πιο έντονα τη γεύση του φιλιού του απ' ό,τι τον ίδιο τον Άντι, απ' ό,τι τα χαρακτηριστικά του προσώπου του. Μια ολόκληρη περίοδος μπορεί να χωρέσει σε μία μόνο γεύση, σε μια στιγμή. Ένας ολόκληρος άνθρωπος σ' ένα σωματίδιο
του εαυτού του. Τώρα, πού και πού τρίβει κανένα κέρμα στην μπλούζα της και το βάζει στο στόμα0 το ασήμι έχει καθαρότερη γεύση από το χαλκό. Ο χαλκός έχει γεύση σάπιου κρέατος. Η περιφέρεια του κέρματος της μιας πένας και των δύο πενών είναι λεία, η περιφέρεια της πεντάρας και της δεκάρας είναι τραχιά και γεμάτη εγκοπές παρόλο που είναι μικρές, στην άκρη της γλώσσας σου τις αισθάνεσαι μεγάλες. Γιατί η άκρη της γλώσσας είναι ευαίσθητη. Το βάρος της μιας λίρας είναι εκπληκτικό. Η Άλι θυμάται την έκπληξη που είχε νιώσει. Nemo me impune lacessit. Αυτή είναι η υπόσχεσή της. Αυτό είναι το ίχνος που αφήνει στη γλώσσα η περιφέρεια ενός μεγάλου κέρματος.
Η γεύση του υπάρχει πάντα στα δάχτυλά της, καραδοκεί πάντα στον ουρανίσκο της. Ή ίσως το χρήμα κι ο έρωτας να έχουν ίδια γεύση με το συνάχι.
Η Άλι σηκώνει το κεφάλι και κοιτάζει απέναντι στο δρόμο. Αυτή η κοπέλα εκεί πέρα φοράει σήμερα την κουκούλα της και οι περαστικοί θα της δίνουν λιγότερα λεφτά γιατί δεν θα καταλαβαίνουν αν είναι αγόρι ή κορίτσι - που είναι. Αν δεν φορούσε την κουκούλα, θα έβγαζε πολύ περισσότερα. Βέβαια, δεν τα πάει και τόσο άσχημα. Σίγουρα καλύτερα από την Άλι. Ωστόσο, χωρίς την κουκούλα της, σίγουρα θα έβγαζε περισσότερα.
Κανονικά η Άλι θα έπρεπε να πάει να της το πει. Δεν έχει ιδέα. Ήρθε εδώ στις τέσσερις και δέκα. Μοιάζει δεκατεσσάρων, το πολύ δεκαπέντε βγάζει μάτι πως πάει σχολείο. Βγάζει μάτι πως είναι καλή μαθήτρια. Τα μαλλιά της κάτω από την κουκούλα είναι πολύ λαμπερά και περιποιημένα. Δεν φαίνεται άφραγκη. Αλλάζει ρούχα. Έχει πάνω από ένα παλτό. Μοιάζει σαν να το έχει σκάσει από το σπίτι της, αλλά τώρα πρόσφατα, σαν να την κοπάνησε μόλις σήμερα. Οπότε της δίνουν εύκολα λεφτά, πώς να μην της δώσουν, αφού μοιάζει σαν εκείνα τα αποβλακωμένα κουτάβια που είχε πάνω το κουτί με τα σοκολατάκια που πουλούσαν παλιά, καμία σχέση σε σύγκριση μ' αληθινούς σκύλους ή γάτες. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι φαίνεται δυστυχισμένη, φαίνεται γερασμένη. Έχει το χρώμα του πάγου που έχει σπάσει μέσα σε λακκούβα με νερά. Η Άλι τη λυπάται κάπως.
Ούτως ή άλλως την κοπέλα αυτή δεν φαίνεται να την απασχολούν τα λεφτά. Δεν τους βλέπει καν όταν πετούν χρήματα μπροστά της. Κάθε φορά που είναι εκεί, η ίδια ιστορία βγάζει ένα σκασμό λεφτά στο άψε σβήσε, τα οποία όμως ούτε καν τα θέλει. Η Άλι θυμάται πώς ήταν να είσαι τόσο νέος και να μην σε νοιάζει τίποτε. Τους κάνει να σου δίνουν περισσότερα, τους περαστικούς δηλαδή, ώστε ν' αποκτήσουν αξία στα μάτια σου. Μερικοί της προσφέρουν ακόμη και χαρτονομίσματα. Η Άλι τους έχει δει. Σκύβουν και της μιλούν κουνώντας όλο σοβαρότητα το κεφάλι, γνέφοντας όλο σοβαρότητα, και το βλέμμα στο πρόσωπο του κοριτσιού μοιάζει με το βλέμμα που θα είχε κάποιος αν, αν, η Άλι δεν μπορεί να σκεφτεί τι. Α ναι, αν η κοπέλα αυτή ξυπνούσε και σηκωνόταν από το κρεβάτι και κατέβαινε κάτω κι έβγαινε στο δρόμο κι ανακάλυπτε πως για κάποιο μυστήριο λόγο όλος ο κόσμος στο δρόμο, σ' ολόκληρη την πόλη, μιλάει μια άγνωστη γλώσσα, όπως νορβηγικά ή πολωνικά ή κάποια γλώσσα που δεν ήξερε καν πως είναι γλώσσα.
Άνθρωποι την προσπερνούν. Δεν βλέπουν την Άλι ή αποφασίζουν να μην τη βλέπουν. Η Άλι τούς παρακολουθεί. Έχουν κινητά τηλέφωνα κολλημένα στο αυτί και μοιάζουν λες και κρατούν το πρόσωπο και το κεφάλι τους επειδή υποφέρουν από ένα νέο είδος τρομερού πόνου. Όσοι έχουν αυτά τα καινούργια ακουστικά στο κινητό τους μοιάζουν εντελώς παλαβοί, σαν να περπατάνε και να μιλάνε μόνοι τους, στον κόσμο τους. Κάνουν την Άλι να γελάει, και όταν γελάει, πονάει. Ταβάνι ο ουρανός, τοίχοι τα κτίρια0 πίσω από την πλάτη της έχει τώρα τον τοίχο του ξενοδοχείου να την κρατάει όρθια. Μέσα της ένας άλλος τοίχος την κρατάει όρθια, ξεκινάει από την κοιλιά και υψώνεται μέχρι το λαρύγγι της κι είναι φτιαγμένος από φλέματα και καμιά φορά, όταν είναι αδύνατον να μην βήξει, όταν αναγκάζεται να βήξει και δεν μπορεί με τίποτα να το εμποδίσει, ο τοίχος καταρρέει. Τον φαντάζεται να σπάει σαν κακής ποιότητας τσιμέντο. Έχει όμως και τη χρησιμότητά του. Την
κρατάει όρθια. Την κρατάει όρθια εξίσου καλά όσο κι ο τοίχος του ξενοδοχείου.
Φαντάζεται πού βρίσκεται η καρδιά της, οι μύες και οι φλέβες στα πλευρά και τα πνευμόνια της. Φαντάζεται τα πνευμόνια της να τρίζουν και να συρίζουν, ένα κουβάρι από αίμα και μύες σαν μπερδεμένες τηλεφωνικές γραμμές, ξεπερασμένες ούτως ή άλλως προ πολλού, λες και κάποιος είχε προσπαθήσει να καλωδιώσει ένα χώρο που δεν γίνεται να καλωδιωθεί. Σαν να είχε έρθει κάποιος με τα καλώδια του τηλεφώνου έτοιμα για τη σύνδεση, να βγήκε από το φορτηγάκι του και να βρέθηκε μπροστά στον γαμημένο τον τοίχο ενός πελώριου κάστρου με μακρόστενα ανοίγματα αντί για παράθυρα, κι όλα αυτά τον δέκατο πέμπτο αιώνα, που δεν υπήρχε καν η έννοια του ηλεκτρισμού.
Σκέψου τον, τον τεχνικό της τηλεφωνικής υπηρεσίας, να στέκεται εκεί πέρα, σαν κανένα παραεξελιγμένο είδος του Δαρβίνου, ένας μετα-Νεάντερταλ με τη φόρμα εργασίας του, τις κουλούρες τα καλώδια στα χέρια, και το φορτηγάκι πίσω του γεμάτο με τεράστια ρολά καλωδίου, και να κάθεται εκεί και να ξύνει το κεφάλι του σαν πίθηκος, γιατί δεν υπάρχουν μεταλλικά καπάκια στο έδαφος για να τα σηκώσει και να κάνει τη δουλειά του, και η δεσποσύνη με το πέπλο στο κεφάλι τον κρυφοκοιτάζει μες από τα ανοίγματα λες και είναι εξωγήινος που προσγειώθηκε με διαστημόπλοιο, γιατί είναι δέκατος πέμπτος αιώνας και δεν υπάρχουν φορτηγάκια. Σκέψου το πρόσωπο τους. Το γέλιο τής φέρνει βήχα. Ο βήχας τής στέλνει -Χριστέ μου, όντως έτσι είναι, σκέφτεται καθώς βήχει- ένα κύμα από βέλη του δέκατου πέμπτου αιώνα, που τρυπούν το στήθος της με τις μικροσκοπικές κοφτερές τους αιχμές και τις μεταλλικές τριγωνικές τους άκρες, κι αυτό είναι απλώς ένα βηχαλάκι, ένα πνιχτό βηχαλάκι, γιατί ένας αληθινός βήχας, σκέφτεται παίρνοντας πολύ βαθιές εισπνοές καθώς συνέρχεται, θα συντάραζε τα θεμέλια και θα 'στελνε ολόκληρο κομμάτι του τείχους του κάστρου στην τάφρο. Ένας αληθινός βήχας, σκέφτεται ανακτώντας τον έλεγχο των μυών στα χέρια και τους ώμους της και κουνώντας το κεφάλι, μοιάζει λες κι όλα τα κωλοαρχαιολογικά μνημεία του Εθνικού Οργανισμού Προστασίας των γαμημένων Αρχαιοτήτων γίνονται σκόνη και θρύψαλα.
Η Άλι θα πρέπει να σταματήσει να σκέφτεται. Θα πρέπει να σταματήσει να χρησιμοποιεί τη φαντασία της. Πού να τολμήσει να ξαναγελάσει, πού να τολμήσει να ξαναβήξει. Ποιος ξέρει τι θα βγάλει με το βήχα της. Σίγουρα κάτι στο μέγεθος κανενός γαμημένου γουρουνόπουλου τουλάχιστον, έτσι όπως το νιώθει, γεμάτο γαμημένες γουρουνότριχες. Γαμώτο. Γαμώ την πουτάνα μου. Το φλέμα πετάγεται έξω, επώδυνο κι ανακουφιστικό. Το γέλιο τής φέρνει βήχα. Η αναπνοή τής φέρνει βήχα. Οπότε, λογικά, ένα αληθινό γαμήσι θα της προκαλούσε αληθινή αιμορραγία.

Edhi Handoko

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 48 ετών ο γνωστός Ινδονήσιος σκακιστής Edhi Handoko. Κατέκτησε τον τίτλο του διεθνούς μετρ το 1982 και τον τίτλο του γκρανμέτρ το 1994. Για πολλά χρόνια συνδιεκδικούσε με τον Utut Adianto τα σκακιστικά πρωτεία της χώρας του. Τους τελευταίους μήνες αποσύρθηκε από το αγωνιστικό σκάκι και αφοσιώθηκε στην προπόνηση νέων παικτών. Η τελευταία του εμφάνιση στους σκακιστικούς χώρους ήταν τον Νοέμβριο του 2008, στην Ολυμπιάδα της Δρέσδης, όπου εκτέλεσε καθήκοντα αρχηγού της εθνικής Ινδονησίας. Σε παλαιότερες Ολυμπιάδες, ως παίκτης, είχε βρεθεί αντιμέτωπος δυο φορές τουλάχιστον με Έλληνες σκακιστές (τον Γιώργο Μακρόπουλο και τον Παναγιώτη Πανταβό).
Μικρό αφιέρωμα για τον Handoko δημοσιεύεται στην ιστοσελίδα της FIDE.

Handoko - Zueger, Manila (ol) 1992, (French, C01)
1. e4 e6 2. d4 d5 3. exd5 exd5 4. Nf3 Nc6 5. Bd3 Bg4 6. c3 Qf6 7. Qe2+ Kd7 8.Be3 Bxf3 9. gxf3 Bd6 10. Nd2 Nge7 11. Ne4 dxe4 12. fxe4 Qh4 13. e5 Nd5 14.O-O-O Nxe3 15. fxe3 Be7 16. Rhf1 Rhf8 17. Bf5+ Ke8 18. d5 Nxe5 19. Qb5+ Kd8 20.Rf4 Qh5

21. d6 Bxd6 22. Rxd6+ cxd6 23. Qxb7 Qe2 24. Qxa8+ Ke7 25. Qxa7+ Ke8 26.Rd4 Qxe3+ 27. Kc2 Qf2+ 28. Kb3 Qxf5 29. Qb8+ Kd7 30. Qxd6+ Kc8 31. Qc5+ Kb7 32.Rb4+ 1-0.
Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

Γρίβας στα ισπανικά

Το βιβλίο του γκρανμέτρ Στράτου Γρίβα Το σχέδιο στο σύγχρονο σκάκι μεταφράστηκε και κυκλοφόρησε μόλις, στην ισπανική γλώσσα (Planificación en el Ajedrez Moderno). Στην Ελλάδα είχε κυκλοφορήσει παράλληλα με την πρώτη αγγλική έκδοση (Modern Chess Planning), πριν δυο χρόνια.

Από το σημείωμα των εκδόσεων Κλειδάριθμος: Ο συγγραφέας προσφέρει άλλο ένα σημαντικό εργαλείο προπόνησης για σκακιστές αρχικού και μέσου επιπέδου. Το βιβλίο παρέχει πολύτιμη προπονητική υποστήριξη σε ένα ευαίσθητο θέμα, την επιλογή του καλύτερου από τα διαθέσιμα σχέδια μάχης. Ο συγγραφέας αναλύει την κρίσιμη θέση σε 75 παρτίδες, βοηθώντας τον αναγνώστη να κατανοήσει τα κρυφά μυστικά των παρτίδων αυτών και του προτείνει να διαλέξει ένα από τρία εναλλακτικά σχέδια για να συνεχίσει.

Παρουσίαση ελληνικής έκδοσης: http://www.klidarithmos.gr/v2details.asp?prod=43005
Παρουσίαση αγγλικής έκδοσης: http://www.gambitbooks.com/books/planning.html
Παρουσίαση ισπανικής έκδοσης: http://www.lacasadelajedrez.com/index.php/2008/09/30

Τοπάλοβ - Κάμσκι 1,5 - 0,5

Μια ασυνήθιστη φωτογραφική εμφάνιση του Βεσελίν Τοπάλοβ, μακριά από τους σκακιστικούς χώρους, σε στιγμές διασκέδασης σε ένα μπαρ στη Σαλαμάνκα της Ισπανίας, όπου κατοικεί μονίμως.

Στη δεύτερη παρτίδα του ημιτελικού ματς Τοπάλοβ - Κάμσκι για το παγκόσμιο πρωτάθλημα (διάρκειας 8 παρτίδων) ο Βούλγαρος σκακιστής κέρδισε τον Αμερικανό αντίπαλό του, παίζοντας με τα μαύρα κομμάτια (η πρώτη παρτίδα είχε τελειώσει ισόπαλη).
Ο Γιώργος Μαστροκούκος (http://www.greekchess.com/blog), ο οποίος βρίσκεται στη Σόφια και παρακολουθεί το ματς, μεταδίδει: Το πρώτο λάθος ήταν το 17.Αζ5? του Κάμσκι στο οποίο ο Τόπα μπορούσε να απαντήσει με 17...Ιεxζ4! 18.Πxζ4 δxγ3! 19.Αε6+ (ή 19.Αxγ3 Αxζ5 με καθαρό πιόνι πάνω για τα μαύρα) 19...Αxε6 20.Βxγ5 γxδ2 21.Πδ1 Ιxζ4 22.Πxδ2 Παδ8 και τα μαύρα έχουν κερδισμένη θέση με πύργο και δύο κομμάτια για ντάμα.Μετά, με το 21...Πγ7!! ο Τόπα δίνει ένα κομμάτι για 2 ή 3 πιόνια το οποίο φοβήθηκε να αποδεχτεί ο Κάμσκι παίζοντας το κακό 22.γ4?. Έπρεπε όμως να πάρει τον ίππο με 22.Ιxγ8 Παxγ8 23.Πxε6 Πxγ2 24.Αβ4 Πxβ2 25.α3 Πγγ2 26.Πη1 και τα λευκά κρατάνε.

Kamsky 2725 - Topalov 2796, Sofia 2009 (m/2), (Ruy Lopez, C65)
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 Nf6 4. O-O Bc5 5. Nxe5 Nxe4 6. Qe2 Nxe5 7. d4 Qe7 8. dxc5 Nxc5 9. Nc3 Ng6 10. Qh5 c6 11. Bg5 f6 12. Rae1 Ne6 13. Bd3 O-O 14. Bd2 d5 15. f4 Qc5+ 16. Kh1 d4 17. Bf5 Rf7 18. Ne4 Qd5 19. Bxg6 hxg6 20.Qxd5 cxd5 21. Nd6

21...Rc7 22. c4 dxc3 23. Bxc3 d4 24. Bb4 Bd7 25. Rf2 a5 26.Ba3 b5 27. b3 b4 28. Bb2 Ra6 29. Ne4 Rac6 30. Kg1 Rc2 31. g3 d3 32. Rd1 f5 0-1.
Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

Επίσημη ιστοσελίδα: http://www.wccc2009.com/
Ρεπορτάζ, αναλύσεις παρτίδων, σχόλια:
http://www.chessbase.com/
http://www.chessdom.com/
http://www.chesscenter.com/twic/twic.html

Πρωτάθλημα Κύπρου 2009

Ο 'Αλκης Μαρτίδης, ο οποίος κατά τη δεκαετία του 80 και στις αρχές της δεκαετίας του 90 αγωνιζόταν με επιτυχία στα ελλαδικά τουρνουά, συμμετέχει στο 44ο Παγκύπριο Πρωτάθλημα.

Το 44ο Παγκύπριο Ατομικό Σκακιστικό Πρωτάθλημα άρχισε στις 10 Ιανουαρίου και θα ολοκληρωθεί στις 21 Φεβρουαρίου. Το πρωτάθλημα είναι ανοικτό (open) και δικαιούνται συμμετοχή όλοι, ανεξαρτήτως δυναμικότητας. Αγωνίζονται 50 σκακιστές με ελβετικό σύστημα 13 γύρων. Μετά τον 11ο γύρο προηγείται ο Κληρίδης (2196) με 9 βαθμούς και ακολουθούν ο Μελάς (2149) με 8,5 και οι Αντωνίου (2164), Μαρτίδης (2259), Σάββα (2094) με 8. Αποτελέσματα και παρτίδες στην ιστοσελίδα της Κυπριακής Ομοσπονδίας:
http://www.cypruschessfed.com/

Φωτοκουίζ

Ποιοί είναι οι δυο διάσημοι ηθοποιοί που παίζουν παρτίδα σκάκι στο διάλειμμα των γυρισμάτων μιας ταινίας;

Για τον αργεντίνο βάρδο Αταουάλπα Γιουπάνκι

Είχα την τύχη να δω τον Δον Άτα στα ογδονταφεύγα του, το 1989, στο Κατράκειο της Νίκαιας. Με τη σαν λαξεμένη σε βράχο μορφή, το παλιομοδίτικο ντύσιμό του –μαύρο κοστούμι, λουστρίνια και παπιγιόν– και, όπως πάντα, μόνο με την κιθάρα του, έπαιξε μέχρι η βραδυνή ψύχρα να του παγώσει τα δάχτυλα και να τον αναγκάσει να σταματήσει. Η όλη ατμόσφαιρα είχε κάτι από αποχαιρετισμό...

(από τη συνεργασία του "καλοπροαίρετου" για τον θρυλικό Αταουάλπα Γιουπάνκι [Atahualpa Yupanqui, 1908-1992], που μαζί με τη Χιλιανή Βιολέτα Πάρρα, θεωρούνται πρόδρομοι της μουσικής κίνησης nueva canción στην Αργεντινή. Δείτε όλο το κείμενο στο blog Galería hispánica http://galeria-hispanica.blogspot.com/2009/02/blog-post_17.html)

Linares 2009

Κεντρικό σημείο της πόλης Linares, στη νότια Ισπανία. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Viswanathan Anand συμμετέχει στο διεθνές τουρνουά του Linares, που αρχίζει αύριο. Ασφαλώς η προσοχή του Ινδού σκακιστή θα είναι στραμμένη και προς τη Βουλγαρία, προς τη Σόφια, όπου αρχίζει σήμερα το ημιτελικό ματς Topalov - Kamsky. Ο ένας από τους δυο σκακιστές θα αποκτήσει το δικαίωμα να αντιμετωπίσει τον Anand σε ματς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, στα τέλη της χρονιάς.

Το σπουδαίο ετήσιο τουρνουά του Linares (Torneo Internacional "Ciudad de Linares") θα διαρκέσει από τις 18 Φεβρουαρίου ως τις 8 Μαρτίου. Φέτος, οι αγώνες δεν θα παιχτούν τόσο στην Ισπανία όσο και στο Μεξικό, όμως οι οργανωτές ανακοίνωσαν πως η μεξικανική πόλη Morelia θα μπει στο πρόγραμμα και πάλι από το 2010.
Το Linares θα είναι η πρώτη σοβαρή δοκιμασία για τον Anand, μετά την επικράτησή του επί του Kramnik στη Βόννη, το περασμένο φθινόπωρο.
Οι συμμετέχοντες: Viswanathan Anand, Magnus Carlsen, Vassily Ivanchuk, Levon Aronian, Teimour Radjabov, Wang Yue, Alexander Grischuk και Lenier Dominguez.
Το Linares αναφέρεται συχνά ως το Wimdledon του σκακιού. Είναι ένα από τα ισχυρότερα κλειστά διεθνή τουρνουά κάθε χρονιάς και αποτελεί μέρος του Grand Slam μαζί με το Corus Wijk Aan Zee, το Mtel Masters και το Bilbao Masters. Διοργανώθηκε πρώτη φορά το 1978 και ο κύριος χορηγός παραμένει ακόμη και σήμερα ο Luis Rentero. Στο φετινό 26ο τουρνουά, τα χρηματικά έπαθλα ανέρχονται στο ύψος των 314.000 Ε (πρώτος νικητής: 100.000 Ε). Η διεύθυνση της επίσημης δικτυακής ιστοσελίδας δεν έχει ανακοινωθεί ως αυτή τη στιγμή.

Αιμιλία Παπαφιλίππου

Γράφει ο Κοσμάς Κέφαλος

Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου, στις 8 το βράδυ, στην αίθουσα «Αλέξανδρος Ωνάσης» (Αμαλίας 56), η εικαστικός Αιμιλία Παπαφιλίππου θα δώσει διάλεξη με θέμα «Από το Είναι - μη Είναι στο Σκακιστικό Συνεχές».

Άνθρωπος του χώρου μας η Αιμιλία, παίζει σκάκι από μικρή (έχει πάρει μέρος και σε παιδικούς αγώνες που διοργάνωσε ο αείμνηστος Τριαντάφυλλος Σιαπέρας) και ένα από τα σημαντικά έργα της, το «Σκακιστικό Συνεχές», είναι εμπνευσμένο από το πνευματικό άθλημα.

Πρόκειται, όπως αναφέρει ή ίδια «για τον σχεδιασμό του χάρτη της σκακιέρας με μια μόνο γραμμή. Μια μονοκονδυλιά που ενώ στη διαδρομή της σχεδιάζει καθ’ ολοκληρία και τα 64 τετράγωνα, η αρχή και το τέλος της γραμμής ενώνονται προτείνοντας τελικά μια μετακίνηση από το τετράγωνο ... στον κύκλο! Μια συνεχής λοιπόν αέναη διαδρομή, μια αέναη, χωρίς τέλος παρτίδα...».


Την πρωτογνώρισα –ας μου επιτραπεί η προσωπική αναφορά- τον Δεκέμβρη του 2006, στην Δημοτική Αγορά Κυψέλης, όπου συνεργαστήκαμε στο «Ανθρώπινο Σκάκι» (μια παρτίδα μεταξύ του Σπύρου Ιλαντζή και της Μαρίας Σαράφογλου, στο δάπεδο της Αγοράς, με ανθρώπους -αντί για σκακιστικές φιγούρες- να μετακινούνται μέσα στο χώρο εκτελώντας τις κινήσεις) και θαύμασα τον ασυνήθιστο συνδυασμό πλούσιας φαντασίας και πρακτικού πνεύματος. Λειτούργησε όπως όλοι (για την ιστορία να αναφέρω τους Δημήτρη Χαλάτση, Εύα Μπόγρη, Χρήστο Κεφαλή, Χάρη Κοντοσφύρη, Κατερίνα Νασιώκα, Νίκο Μενδρινό, Τζέλα Ταγκαλίδου – με την επιφύλαξη ότι ίσως κάποιους ξεχνώ), υπό πίεση χρόνου και έδειξε μεγάλη προσαρμοστικότητα και ευχέρεια σε γρήγορες λύσεις.

Η Αιμιλία Παπαφιλίππου είναι εικαστική καλλιτέχνις με σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών και μετεκπαίδευση στη Νέα Υόρκη, με πλούσιο έργο και συμμετοχή σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (το 1991 εκπροσώπησε τη χώρα μας στην Μπιενάλε του Σάο Πάολο).

Έντονα ερωτικός άνθρωπος (σε κάποια από τις πρώτες παρτίδες της ερωτεύτηκε τον πιτσιρικά που αντιμετώπιζε), αλλά και ρεαλιστής, οραματίζεται και συνάμα ζει την εποχή της, διεκδικεί, αλλά και απολαμβάνει και όλα αυτά απεικονίζονται και αποτυπώνονται στο πλούσιο και πολυποίκιλο έργο της.

Το τεύχος 32 του περιοδικού «Σκάκι για «Όλους» (Δεκέμβριος 2007) είχε φιλοξενήσει μια χιουμοριστική, αλλά και κατατοπιστική «αυτοσυνέντευξη» της Αιμιλίας Παπαφιλίππου.
Ραντεβού την Πέμπτη, στη διάλεξη!

Νικαράγουα

Στρατιώτες-παιδιά, με σκληρό βλέμμα, πρόωρα ενηλικιωμένα, παίζουν σκάκι ή ντάμα, χρησιμοποιώντας τις σφαίρες των όπλων τους αντί για κομμάτια, σε χωριό στη Νικαράγουα, το 1983, μέσα στη δίνη του πολέμου των Σαντινίστας με τους Κόντρας. Στον τοίχο, το σύνθημα "No Pasarán". Βραβευμένη φωτογραφία του Ed Kashi.

Νέα από την Καλλιθέα

Τουρνουά σεβενίνγκεν μεταξύ επιλέκτων νεαρών σκακιστών που είναι ενταγμένοι στο ομοσπονδιακό κλιμάκιo του προπονητή Παύλου Γκέσου με αντίπαλη ομάδα ενήλικων σκακιστών με διεθνή βαθμό αξιολόγησης άνω του 2000 διεξάγεται στην Καλλιθέα. Η διοργάνωση εντάχθηκε στη σειρά των τουρνουά kappa ως Κάππα-37 (Σεβενίνγκεν-1).

***Σχολικά ΝΑ Αττικής:
Υπό την αιγίδα του Δήμου Καλλιθέας και με την ενεργή υποστήριξη του Αθλητικού Οργανισμού της πόλης, ο ΣΟ Καλλιθέας ανέλαβε να διοργανώσει το φετινό Ατομικό Σχολικό της ΝΑ περιφέρειας Αττικής, το οποίο ανέθεσε η ΕΣΣΝΑ. Οι αγώνες θα γίνουν το Σάββατο 7 Μαρτίου, από τις 9 το πρωί, στο 2° Γυμνάσιο, Μεγαλουπόλεως 21 (πίσω από την Αγ. Ελεούσα). Περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο:
http://kallitheachess.wordpress.com/2009/02/15/atomsxol09/

***Σεμινάριο Διαιτησίας
Η ΕΣΣΝΑ και η ΤΕΔ/ΕΣΣΝΑ ανακοίνωσαν τη διοργάνωση σεμιναρίου διαιτησίας που θα φιλοξενηθεί στην αίθουσα του συλλόγου , την 23/2, 24/2, και 27/2. Το επίπεδο του σεμιναρίου θα είναι σαφώς προσανατολισμένο προς νέους διαιτητές, αν και θα γίνει αναφορά σε όλα τα καίρια σημεία με τη θεματική που ορίζει η ΚΕΔ και θα υπάρχει η δυνατότητα για νόρμες και ανωτέρων κατηγοριών. Περισσότερες πληροφορίες στο διαδίκτυο:
http://kallitheachess.wordpress.com/2009/02/15/semdiait/

***Τουρνουά Κάππα
-Με νικητή το Σπ. Χατζηγιάννη (Ιτέα) ολοκληρώθηκε το τουρνουά K36. Πρώτος έφηβος αναδείχτηκε ο Στ. Βατικιώτης (ΣO Καλλιθέας).
-Στο πλαίσιο του Κ37, συνεχίζονται κάθε Πέμπτη τα ματς επιλέκτων- κλιμακίου Κ12 με σύστημα σεβενίνγκεν. Θα γίνουν έξι ματς και οι επίλεκτοι προηγούνται με 2-0.
-Η έναρξη των αγώνων του τουρνουά Κ38 ανακοινώθηκε για τις 16 Μαρτίου. Προκήρυξη και πληροφορίες για τα τουρνουά Κάππα δείτε στο διαδίκτυο:
http://kappachess.wordpress.com/

***Τίτλοι και βραβεύσεις
Ο τίτλος του μετρ FIDE (και ο αντίστοιχος εθνικός του ομοσπονδιακού μετρ) και ο τίτλος της μετρ FIDE γυναικών (και ο αντίστοιχος εθνικός του υποψήφιου μετρ) απονεμήθηκαν στο Νίκο Αγγελή και στη Μαριάννα Στεφανίδη που συμπλήρωσαν τις απαραίτητες προϋποθέσεις σύμφωνα με τους διεθνείς και εθνικούς κανονισμούς.
Οι δύο τους, μαζί με το Σταμ. Κούρκουλο-Αρδίτη, την ομάδα Κ12, και τους προπονητές τους, Παύλο Γκέσο και Σπύρο Κοφίδη, βραβεύτηκαν από τον Αθλητικό Οργανισμό του Δήμου Καλλιθέας.
Περισσότερα στο διαδίκτυο:
http://kallitheachess.wordpress.com/2009/02/15/titles-and-prizes/

Irving Chernev

Ο Irving Chernev (1900-1981) γεννήθηκε στη Μόσχα, μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ηλικία 20 ετών και πολιτογραφήθηκε Αμερικανός. Δυναμικότητας μετρ, διατηρούσε παροιμιώδη αφοσίωση στο παιχνίδι του σκακιού. Κάποτε έγραψε: "ανάμεσα σε όλους τους σκακιστές της ιστορίας, ήμουν εγώ που έπαιξα τις περισσότερες παρτίδες και μελέτησα τα περισσότερα βιβλία".

Η βαθιά αγάπη του Chernev για το σκάκι είναι φανερή στους αναγνώστες των βιβλίων του. Εκδόθηκαν 20 έργα του, ανάμεσα σ' αυτά: Chessboard Magic!, The Bright Side of Chess, The Fireside Book of Chess (μαζί με τον Fred Reinfeld), The Most Instructive Games of Chess Ever Played, 1000 Best Short Games of Chess, Practical Chess Endings, Combinations: The Heart of Chess, Capablanca's Best Chess Endings. Το 1945, μαζί με τον Kenneth Harkness έγραψε το An Invitation to Chess, ένα από τα πιο εμπορικά επιτυχημένα βιβλία όλων των εποχών. Πέθανε το 1981, στο αγαπημένο του San Francisco.


Το πιο γνωστό βιβλίο του είναι το κλασσικό Logical Chess: Move by Move που εκδόθηκε το 1957. Ο συγγραφέας παρουσιάζει 33 γνωστές παρτίδες που παίχτηκαν από το 1889 ως το 1945 από σκακιστές όπως οι Capablanca, Alekhine και Tarrasch και τις εξηγεί με εξαιρετικά διδακτικό τρόπο, κίνηση προς κίνηση. Οι εκδόσεις Batsford, το 1998, επανέκδοσαν το έργο με τις κινήσεις στην αλγεβρική γραφή. Όπως τα περισσότερα βιβλία του Chernev, απευθύνεται (κυρίως) σε παίκτες με μικρή εμπειρία και σχετικά χαμηλή δυναμικότητα. Θεωρείται σπουδαίο διαχρονικό έργο, γιατί εξηγεί με επιμονή και πάθος τα βασικά σχέδια και τη βασική στρατηγική. Ιδανικό για αρχαρίους σκακιστές, ευχάριστο για πιο προχωρημένους και θαυμάσιο εγχειρίδιο-βοήθημα για τη διδασκαλία του παιχνιδιού σε νέους παίκτες. Την μορφή της ανάλυσης-επεξήγησης "κίνηση προς κίνηση" ακολούθησαν αργότερα και άλλοι συγγραφείς, όπως ο John Nunn στο Understanding Chess Move by Move, το οποίο όμως δεν μπορεί να συγκριθεί επί ίσοις όροις με το Logical Chess: Move by Move, επειδή το τελευταίο γράφτηκε σε μια εποχή που δεν υπήρχε η βοήθεια του Η/Υ στις αναλύσεις.

Διασυλλογικά Αττικής - 5ος γύρος

Η Ευανθία Μάκκα αγωνίζεται στη γυναικεία σκακιέρα του Πανελληνίου, στους αγώνες του Προκριματικού Ομίλου Α' Εθνικής Αττικής (Π.Ο.Α.).

Συνεχίζονται, αύριο Κυριακή 15/2, τα Διασυλλογικά Πρωταθλήματα Αττικής σε όλες τις κατηγορίες.

***Το πρόγραμμα της 5ης αγωνιστικής στον Προκριματικό Όμιλο Α' Εθνικής Αττικής (ΠΟΑ):
Πειραϊκός - ΑΟ Κηφισιάς
ΓΣ Ασπροπύργου - Πανελλήνιος ΓΣ
ΔΗΚΕΠ Λιοσίων - Πανιώνιος ΓΣΣ
ΑΟ Τρεις Αστέρες Πατησίων - ΑΣ Παπάγου
Η βαθμολογία μετά τους 4 πρώτους γύρους: 1) Πανιώνιος 8 β. 2) Παπάγου 7 β. 3) Ασπρόπυργος 5 β. 4) Πειραϊκός 4 β. 5-6) ΔΗΚΕΠ Λιοσίων, Κηφισιά 3 β. 7) Πανελλήνιος 2 β. 8) Τρεις Αστέρες 0 β.

***Το πρόγραμμα της 5ης αγωνιστικής στην Β' Εθνική Κατηγορία:
Α' Όμιλος:
ΑΕ Ποντίων Μελισσίων - ΣΟ Περιστερίου
ΣΟ Πετρούπολης - ΑΚ Ζωγράφου
ΑΟ Παράδεισος - ΣΟ Χαλανδρίου
Η βαθμολογία μετά τους 4 πρώτους γύρους: 1) ΑΕ Ποντίων Μελισσίων 8 β. 2) ΣΟ Πετρούπολης 6 β. 3) ΣΟ Χαλανδρίου 4 β. 4) Παράδεισος 3 β. 5) ΑΚ Ζωγράφου 2 β. 6) ΣΟ Περιστερίου 1 β.

Β' Όμιλος:
Εστία Νέας Σμύρνης - ΣΟ Νέας Φιλαδέλφειας
ΣΚ Ιλίου - ΣΜΑΟ Καισαριανής
ΑΕΚ - ΑΣΟΠ Δίας
Η βαθμολογία μετά τους 4 πρώτους γύρους: 1-2) ΑΕΚ, ΑΣΟΠ Δίας 8 β. 3-4) Εστία Ν. Σμύρνης, ΣΚ Ιλίου 3 β. 5) ΣΟ Νέας Φιλαδέλφειας 2 β. 6) ΣΜΑΟ Καισαριανής 0 β.

***Το πρόγραμμα της 3ης αγωνιστικής στη Γ' Εθνική Κατηγορία, στην Α' Τοπική Κατηγορία Αττικής, στη Β' Τοπική Κατηγορία Αττικής και στο κύπελλο "Αττικής Φιλίας", στην ιστοσελίδα της ΕΣΣΝΑ http://www.essnachess.gr/

UFU

To UFU (Underground Free University) είναι μια προσπάθεια που ξεκίνησε στο υπόγειο του Στεκιού Μεταναστών (Τσαμαδού 13Α, Εξάρχεια) με σκοπό την ελεύθερη και αυτοοργανωμένη διάδοση και εξερεύνηση της γνώσης των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Αρχικά, δημιουργήθηκε απλά ένας χώρος για χρήση internet και, στη συνέχεια, η υποδομή που είχε συγκεντρωθεί από παλιούς υπολογιστές έδωσε το έναυσμα για την ιδέα της ανταλλαγής γνώσεων. Έτσι, τα μαθήματα ξεκίνησαν την άνοιξη του 2005.

Οι περισσότεροι/ες μαθητές και μαθήτριές του είναι μετανάστες/ριες που ήδη μαθαίνουν ελληνικά στο Στέκι, στο πλαίσιο της προσπάθειας από την ομάδα δασκάλων "τα Πίσω Θρανία". Οι κύκλοι μαθημάτων διαρκούν περίπου 2 μήνες και καλύπτουν τόσο τις βασικές γνώσεις για το χειρισμό υπολογιστών, όσο και πιο εξελιγμένα προγράμματα. Φυσικά, οι "δασκάλες" και οι "δάσκαλοι» του UFU, καθώς δεν έχουν καμιά διδακτική εμπειρία, έχουν να μάθουν πολλά και οι ίδιοι από τους μαθητές και τις μαθήτριές τους.

Εκτός των μαθημάτων, στο UFU λειτουργεί ανακύκλωση-αναδιανομή υπολογιστών. Εκτυπωτές, σκληροί δίσκοι, σκάνερς και ποντίκια, αν λειτουργούν, χαρίζονται σε στέκια ή κοινότητες μεταναστών ή ανανεώνουν την υποδομή του UFU. Αν πάλι δεν λειτουργούν, είτε μετατρέπονται σε εικαστικές συνθέσεις, είτε στέλνονται για ανακύκλωση. Το UFU φιλοδοξεί να σπείρει τον ιό της γνώσης και σε άλλους κοινωνικούς χώρους, παρέχοντας (με τη βοήθειά σας) υλικοτεχνική υποδομή για αντίστοιχα εγχειρήματα. Τέλος, προωθεί το ελεύθερο λογισμικό, με εγκαταστάσεις ή τεχνική βοήθεια...

Τα μαθήματα γίνονται χωρίς αντίτιμο (free, όπως freedom που λένε και στο ελεύθερο λογισμικό!), όπως και η πρόσβαση στο internet...

Το UFU σε χρειάζεται!

Αν θέλεις, μπορείς πολύ εύκολα να βοηθήσεις την προσπάθεια. Φέρνοντας έναν παλιό υπολογιστή ή μεμονωμένα κομμάτια για να βελτιωθεί η υποδομή, ή συμμετέχοντας ενεργά ως δάσκαλος/α αν έχεις γνώσεις πάνω σε κάποια προγράμματα.

e-mail: info@ufu.gr
Δικτυακός τόπος: http://ufu.gr/
Δικτυακός τόπος στεκιού μεταναστών: http://www.tsamadou13.gr/

Τα Πίσω Θρανία
Eίναι μια ομάδα που συγκροτήθηκε το 1999 στο πλαίσιο του Δικτύου Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών και αποτελείται κυρίως από εκπαιδευτικούς. Οργανώνονται καθημερινά μαθήματα ελληνικής γλώσσας στο Στέκι Μεταναστών καθώς και άλλες πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες.

Πρόγραμμα μαθημάτων: καθημερινά 6μμ-8μμ. Εγγραφές - Πληροφορίες: Γραμματεία, τηλ. 210 3813928.

Alexander Petrov

Ένας από τους πιο γνωστούς Ρώσους σκακιστές του 19ου αιώνα, ο Alexander Dmitrievich Petrov γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα, στις 12 Φεβρουαρίου του 1794. Η γνωστή άμυνα 1. e4 e5 2. Nf3 Nf6 (C42) φέρει το όνομά του, μετά από τις αναλύσεις που είχε κάνει με τον Carl Friedrich von Jänisch.
Ο Petrov, θεωρείται ο πρώτος Ρώσος μετρ. Μετά το 1804, εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αγία Πετρούπολη. Το 1809, σε ηλικία 15 ετών, κέρδισε -μεταξύ άλλων- τους ισχυρότερους παίκτες της πόλης, τους Kopev και Baranov και αναδείχθηκε Πρωταθλητής Ρωσίας, σε μια περίοδο της σκακιστικής ιστορίας που δεν καταγράφονταν σπουδαίες διακρίσεις από εφήβους σκακιστές.
Είναι ο συγγραφέας του πρώτου σκακιστικού εγχειριδίου στη ρωσική γλώσσα [Shakhmatnaya igra (...), St Petersburg 1824]. Από το 1840 και μετά κατοικούσε στη Βαρσοβία (τότε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας) και αντιμετώπισε με επιτυχία τους πιο ισχυρούς σκακιστές της περιοχής: Alexander Hoffman, Piotrowski, Szymański, Siewieluński, Hieronim Czarnowski, Szymon Winawer. Μετά την εξέγερση των Πολωνών εναντίον των Ρώσων (1863-64), ο Petrov έφυγε προς τα δυτικά, στη Βιέννη και στο Παρίσι. Σε ηλικία 69 ετών έπαιξε ματς εναντίον του Paul Journoud, στην πρωτεύουσα της Γαλλίας.

(τα στοιχεία προέρχονται από το λήμμα αγγλικής wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Alexander_Dmitrievich_Petrov)

"Petrov's Immortal"
Hoffman - Petrov, Warsaw 1844 (Italian Game, C53)
1.e4 e5 2.Nf3 Nc6 3.Bc4 Bc5 4.c3 Nf6 5.d4 exd4 6.e5 Ne4 7.Bd5 Nxf2 8.Kxf2 dxc3+ 9.Kg3 cxb2 10.Bxb2 Ne7 11.Ng5 Nxd5 12.Nxf7

12... O-O 13.Nxd8 Bf2+ 14.Kh3 d6+ 15.e6 Nf4+ 16.Kg4 Nxe6 17.Nxe6 Bxe6+ 18.Kg5 Rf5+ 19.Kg4 h5+ 20.Kh3 Rf3# 0-1.
Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

Σκέψεις

Ο δικτυακός χώρος αυτός γεννήθηκε, όπως θυμάστε οι παλαιότεροι, στις 7 Ιουλίου του 2007. Για πολλούς μήνες ήμουν ο ίδιος ψευδώνυμος, αν και δεν εκμεταλλεύτηκα, όπως ελπίζω να μου αναγνωριστεί, το status της ψευδωνυμίας για ιδιοτελείς προσωπικές επιθέσεις, τις οποίες δεν είχα και καμία ανάγκη σκακιστικοπολιτική ή ψυχολογική, να εξαπολύσω. Ούτε είχα - και συνεχίζω να μην έχω - παραταξιακές εξαρτήσεις.
Δεν μπορώ τώρα να ζητήσω από τους επισκέπτες μου να γράφουν επώνυμα. Συνεχίζω να υπερασπίζομαι το δικαίωμα στην ανώνυμη κατάθεση γνώμης. Έτσι είναι φτιαγμένο το ίντερνετ, ευτυχώς θα έλεγα!
Φυσικά, όποιος αισθάνεται την ανάγκη να γράφει επώνυμα για λεπτά ζητήματα σκακιστικής πολιτικής, κάνει πολύ καλά και έτσι η γνώμη του αποκτά και μεγαλύτερη βαρύτητα -για τους περισσότερους εκ των αναγνωστών. Για μένα (αλλά ίσως κατατάσσομαι στη μειοψηφία), οι απόψεις έχουν την ίδια βαρύτητα, είτε υπογράφονται, είτε όχι.
Τις τελευταίες ημέρες όμως, όπως θα παρατηρήσατε, υπάρχει ένα μπαράζ ανώνυμων λασπολογικών επιθέσεων κατά προσώπων.
Αναγκάζομαι να διαγράφω κάποια ακραία υβριστικά σχόλια, σπανιότατα βέβαια, αλλά γενικά κάθε φορά που πατάω το βρωμοκουμπάκι, έρχομαι σε εξαιρετικά δύσκολη θέση.
Τα -δίχως ταυτότητα- λασπολογικά μηνύματα που δημοσιεύονται με στενοχωρούν, αλλά δεν πρόκειται να καταργήσω την πολιτική της -χωρίς προέγκριση- ελεύθερης δημοσίευσης.
Δεν θέλω να γίνει καμιά παρανόηση, δεν το κάνω για τα hits.
Και τι έγινε που έχει περισσότερους από 700 μοναδικούς επισκέπτες καθημερινά το blog, και είναι πρώτο σε επισκεψιμότητα μεταξύ όλων των ελληνικών σκακιστικών site; Τρομάρα μας απλώς. Και ξανά τρομάρα μας (είναι χρήσιμο η λέξη τρομάρα σε αυτές τις περιπτώσεις να υπογραμμίζεται με πάθος).
Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, με τέτοια ένταση, απλά θα το κλείσω. Το ξεκίνησα γιατί με ευχαριστούσε, το συνέχισα γιατί με ευχαριστούσε, εφόσον η διαχείριση θα γίνει βραχνάς, δεν υπάρχει λόγος να το συνεχίσω, σε βάρος της διάθεσής μου και σε βάρος της υπόληψης ανθρώπων που βρίσκονται στο χώρο.
Η θέση μου όμως για ελεύθερη δημοσίευση των σχολίων, είτε επώνυμων, είτε ψευδώνυμων, είτε ανώνυμων, είναι απόλυτη.
Δεν μέμφομαι κανέναν άλλον «ιδιοκτήτη» σκακιστικής σελίδας όταν ακολουθεί διαφορετική πολιτική στο δικό του σπίτι, προσπαθώντας να εξασφαλίσει έναν πιο δομημένο διάλογο. Εμένα όμως, δεν μου ταιριάζει, για το δικό μου δικτυακό χώρο, να δημοσιεύω τα σχόλια με προέγκριση. Θα παρακαλούσα θερμά λοιπόν, τα σχόλια που αναρτώνται ανώνυμα ή ψευδώνυμα, να είναι διατυπωμένα με λιγότερη εμπάθεια, στις περιπτώσεις εκείνες που καταφέρονται κατά συγκεκριμένων ανθρώπων.
Η σκακιστική μας κοινότητα είναι μικρή στην Ελλάδα, όλοι λίγο πολύ γνωριζόμαστε. Δεν θα ήθελα να χαρακτηριστεί ο χώρος αυτός κίτρινος και ανθρωποφαγικός, ούτε εγώ, Πόντιος Πιλάτος, που προτρέπει εμμέσως τους επισκέπτες στην εκ του ασφαλούς, ανώνυμη, συκοφαντία.

Από το Corus

Το φετινό σκακιστικό φεστιβάλ Corus, στην Ολλανδία, ήταν ένας ακόμη θρίαμβος των πολύ νεαρών σκακιστών: ο 19χρονος Sergei Karjakin κέρδισε το κύριο τουρνουά, με 8/13. Ο 16χρονος Fabiano Caruana κέρδισε το Β' τουρνουά με 8,5/13 και ο 15χρονος Wesley So το Γ' τουρνουά με 9,5/13. Στο Γ' γκρουπ δυναμικότητας, εντυπωσιακή ήταν η παρακάτω μινιατούρα του 18χρονου David Howell (φωτ.). Ο Howell, είναι ήδη, σύμφωνα με τους βαθμούς αξιολόγησης, o 3ος παίκτης στην Αγγλία.

Howell 2622 - Bitalzadeh 2400, Wijk aan Zee 2009 (Sicilian, B22)
1. e4 c5 2. Nf3 e6 3. c3 Nf6 4. e5 Nd5 5.d4 cxd4 6. cxd4

6...d6 Στη θεωρία, επίσης γνωστό είναι το 6... b6. Η ιδέα του μαύρου φαίνεται στη βαριάντα 7. Nc3 Nxc3 8. bxc3 Qc7 9. Bd2 Bb7 (ή 9...d6) 10. Bd3 d6 11. O-O Nd7 12. exd6?! Bxd6 και τα μαύρα θα παίξουν αργότερα ...e5 7. Bc4 Nc6 8. O-O Be7 9. exd6 Qxd6 10. Nc3 Nxc3 11. bxc3 O-O 12. Re1 b6 σε αυτού του είδους τις θέσεις το συνηθέστερο σχέδιο για το λευκό είναι η επίθεση στην πτέρυγα του βασιλιά και για τον μαύρο η πίεση στο c πιόνι και οι αλλαγές αρκετών κομματιών, μιας και έχουν ευνοϊκότερο φινάλε 13. Ng5 h6?! πολύ πιο σταθερό το 13... Bxg5 14. Bxg5 Bb7 14. Ne4 Qc7 15. Qg4! αυτή είναι νέα κίνηση στη θέση και πολύ ισχυρή. Στις παρτίδες της βάσης γνωστό ήταν μόνο το 15. Bd3 15... Kh7 ? η κίνηση δείχνει φυσιολογική, χάνει όμως αμέσως την παρτίδα. Προτιμότερο το 15...Kh8 αν και μετά από 16. Qh5 τα λευκά έχουν την πρωτοβουλία.

16. Bxh6!! Kxh6 τα μαύρα χάνουν και μετά από 16... gxh6 17. Nf6+! Bxf6 18. Bd3+ Kh8 19. Qe4 17. Qh3+ Kg6 18. g4 ! 1-0. Τα σχόλια βασίζονται στην ανάλυση του A. Baburin στη συνδρομητική καθημερινή δικτυοσκακιστική εφημερίδα Chess Today.
Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

Όπεν τουρνουά ΣΟΠ-ΣΜΑΟΚ κάτω από 1800

Ο Σ.Ο. Παγκρατίου και ο Σ.Μ.Α.Ο. Καισαριανής προκηρύσσουν Όπεν Τουρνουά για παίκτες με ελληνικό Έλο χαμηλότερο του 1800, που θα διεξαχθεί από τις 20 Φεβρουαρίου ως τις 10 Απριλίου 2009, με ελβετικό σύστημα 7 γύρων. Θα λάβουν μέρος μέχρι 40 σκακιστές και σκακίστριες.

Οι αγώνες θα διεξάγονται στο εντευκτήριο του Σ.Ο. Παγκρατίου και του Σ.Μ.Α.Ο. Καισαριανής, στην οδό Ζηνοδότου 22, στο Παγκράτι.
Οι αγώνες θα γίνουν με ρυθμό ενός γύρου ανά εβδομάδα, με αγωνιστική ημέρα την Παρασκευή. Την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2009, δεν έχει προγραμματιστεί γύρος λόγω του τριημέρου της Αποκριάς.

Διευθυντής αγώνων είναι ο Άγγελος Τζερμιαδιανός, διαιτήτρια η Έφη Ανδρικοπούλου (τηλ. 6909142729) και υπεύθυνοι οργανωτικών θεμάτων οι Γιώργος Νικολαϊδης, Ανδρέας Φειδάκης, Βαγγέλης Πετρίδης και Κώστας Κοκόλιας.

Οι αγώνες θα διεξαχθούν με χρόνο σκέψης, για κάθε παίκτη, 90 λεπτά για 40 κινήσεις + 15 λεπτά για την ολοκλήρωση της παρτίδας + 30 δευτερόλεπτα για κάθε κίνηση από την αρχή της παρτίδας. Οι παρτίδες διέπονται από τους κανονισμούς της FIDE και της ΕΣΟ. Για κάθε θέμα που ανακύπτει και δεν προβλέπεται από τους κανονισμούς, αρμόδιος να αποφασίσει είναι o διευθυντής ή ο διαιτητής των αγώνων.

Οι δηλώσεις συμμετοχής πρέπει να υποβληθούν μέσω e-mail στο admin-sop-smaok@googlegroups.com ή τηλεφωνικά στους Γιώργο Νικολαϊδη (3202399, ώρες 9:00-15:00) και Ανδρέα Φειδάκη (τηλ. 6938085349) μέχρι και την Τρίτη 17 Φεβρουαρίου. Όλες οι δηλώσεις συμμετοχής πρέπει να αναφέρουν ονοματεπώνυμο, ελληνικό & διεθνές elo, τηλέφωνο και e-mail.

Οι συμμετέχοντες καταβάλλουν παράβολο 30 ευρώ, ενώ οι νέοι κάτω των 18 ετών καταβάλλουν παράβολο 15 ευρώ. Τα μέλη των ΣΟ Παγκρατίου-ΣΜΑΟ Καισαριανής καταβάλλουν παράβολο 15 ευρώ, ενώ αν είναι κάτω των 18 ετών δεν υποχρεούνται να καταβάλλουν παράβολο. Τα παράβολα διατίθενται για τα έπαθλα και τα γενικά έξοδα της διοργάνωσης. Το 40% των παραβόλων θα δοθεί ως χρηματικά έπαθλα στους 3 πρώτους νικητές. Θα δοθεί κύπελλο στον νικητή του τουρνουά και μετάλλια στους 3 πρώτους. Θα δοθούν επίσης μετάλλια στους 3 πρώτους νικητές κάτω των 18 ετών.

Ηλεκτρονική διεύθυνση: http://www.athenschess.gr

Moscow Open 2009

"Στη Μόσχα, στη Μόσχα", κατά την τσεχοφική φράση στις "Τρεις Αδελφές". Στην πρωτεύουσα της Ρωσίας ολοκληρώθηκε το ισχυρό παραδοσιακό όπεν των GM. Νικητής στο τουρνουά των ανδρών αναδείχθηκε ο Alexander Onischuk (ΗΠΑ, 2659) και νικήτρια στο τουρνουά των γυναικών η Natalya Pogonina (φωτ. - Ρωσία, 2467).

Βαθμολογία στην κορυφή στο τουρνουά Α:
1. Onischuk (ΗΠΑ, 2659) - 7½/9 , 2-6. Tiviakov (Ολλανδία, 2685), Inarkiev (Ρωσία, 2656), Nepomniachtchi (Ρωσία, 2628), Korotylev (Ρωσία, 2587), Iordachescu (Μολδαβία, 2584) – 7,
(318 παίκτες).

Zherebukh 2558 - Onischuk 2659, Moscow 2009 (Two Knights, C58)
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bc4 Nf6 4. Ng5 d5 5. exd5 Na5 6. Bb5+ c6 7. dxc6 bxc6 8.Qf3 Be7 9. Bxc6+ Nxc6 10. Qxc6+ Bd7 11. Qf3 O-O 12. O-O Ng4 13. h3 Nxf2 14.Qxf2 Bxg5 15. Nc3 f5 16. d4 Bh4 17. Qe3 e4 18. Ne2 Qc8 19. Nc3 Rb8 20. b3 Qc7 21. Ba3 f4 22. Nd5 fxe3 23. Nxc7 e2 24. Rfe1

24...Bf2+ 25. Kh2 Bxd4 26. Bxf8 Rxf8 27. Rac1 Be5+ 28. Kh1 Bxc7 29. Rxe2 Bc6 30. c4 e3 31. Kg1 Rd8 32. Rxe3 Bf4 33.Re6 Bxg2 0-1.
Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

Ηλεκτρονική διεύθυνση τουρνουά: http://www.moscowchessopen.ru/eng/index.php

Fritz Giegold

Τον Σεπτέμβριο του 2007 γράφαμε:

Ένας υπέροχος κόσμος, ο κόσμος του Γερμανού Fritz Giegold (1903-1978). Συνέθεσε στη διάρκεια της ζωής του περίπου 850 προβλήματα. Ο Giegold συνέβαλε πολύ στη διάδοση του καλλιτεχνικού σκακιού γιατί τα προβλήματά του (συνήθως πολλών κινήσεων) είναι «στρατηγικά», χωρίς να περιέχουν δυσνόητα για τον μέσο παίκτη προβληματιστικά θέματα και έχουν μία ή δύο κύριες βαριάντες. Και όμως οι κινήσεις του Giegold προξενούν πάντα έκπληξη. Πολλές φορές η λύση του προβλήματος βρίσκεται στην πιο απροσδόκητη κίνηση, στην λιγότερο πιθανή με την πρώτη ματιά, που όμως βρίσκεται σε βαθύτερη λογική αρμονία με το πρόβλημα. Έζησε μία ήσυχη ζωή, εργάστηκε για δεκαετίες ως υπάλληλος σε εμπορικό κατάστημα στη Βαυαρία και το δεύτερο μεγάλο χόμπι του ήταν η επιστημονική μελέτη των μανιταριών.

Ακόμη δυο συνθέσεις του Giegold για σήμερα. Ο αριθμός των κινήσεων δεν είναι αποθαρρυντικός παράγοντας, γιατί τα προβλήματα έχουν κρυστάλλινη λογική:

Fritz Giegold, Denk mit 1973

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 5 κινήσεις (#5)

Fritz Giegold, Zeit-Magazin 1976

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 6 κινήσεις (#6)

Μάι Λάι

Η ανυπακοή των στρατιωτών σε παράνομες, απάνθρωπες διαταγές είναι δικαιολογημένη και δυνατή. Το έδειξαν οι ήρωες του Μάι Λάι.

Το πρωί της 16ης Μαρτίου 1968, ο σμηνίτης Λώρενς Κόλμπερν ήταν ο πολυβολητής του ελικοπτέρου σμηναρχίας που πραγματοποιούσε αναγνωριστική πτήση σε μία επαρχία του Βιετνάμ. Πιλότος του ελικοπτέρου ήταν ο υποσμηναγός Χιου Τόμσον. Πετώντας πάνω από το Μάι Λάι, είδαν έναν ορυζώνα να έχει μετατραπεί σε σφαγείο αμάχων και συναδέλφους τους να συνεχίζουν τη σφαγή. «Σταμάτα αυτούς τους δολοφόνους», φώναξε ο Τόμσον. Και αμέσως ο Κόλμπερν έστρεψε την κάννη του πολυβόλου του εναντίον του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών, της ίδιας του της χώρας. Οι δυο τους υποχρέωσαν τις δύο διμοιρίες των σφαγέων του λόχου Τσάρλι να σταματήσουν το μακελειό. Ήταν όμως πολύ αργά. Έσωσαν τη ζωή δέκα αθώων, αλλά στον ορυζώνα στοιβάζονταν τα πτώματα 504 αμάχων.

Στο στρατοδικείο, ο Κόλμπερν και ο Τόμσον ήταν οι δύο κορυφαίοι μάρτυρες στη δίκη, με την οποία το Μάι Λάι πέρασε στην Ιστορία. Από τότε πέρασαν 39 χρόνια. Ο Κόλμπερν είναι σήμερα 64 χρόνων και ζει στο Στάντον της Τζώρτζια. Παντρεμένος με έναν γιο, έχει μια επιχείρηση ορθοπεδικού υλικού. Ο Τόμσον είναι 61 χρόνων και ζει στο Λαφαγιέτ της Λουιζιάνα. Παντρεμένος με τρία παιδιά, εργάζεται στην πολιτειακή υπηρεσία αρωγής προς τους βετεράνους.

«Όταν καταθέσαμε με τον Τόμσον στο στρατοδικείο εναντίον των δολοφόνων του λόχου Τσάρλι, γίναμε εμείς οι άτιμοι, οι "ρουφιάνοι"», λέει ο Κόλμπερν. «Συνέχισαν να μας βρίζουν έτσι για χρόνια. Οι δυο "ρουφιάνοι", οι άτιμοι... Αν μιλήσετε στον Τόμσον, θα δείτε, δεν την προφέρει καν τη λέξη αυτή».

«Ξέρω πως δεν υπάρχουν παράνομες διαταγές στις οποίες να οφείλεις να υπακούσεις», προσθέτει. «Πως αν μια διαταγή είναι παράνομη, δεν αρκεί να σιωπήσεις. Πρέπει να αντιταχθείς αμέσως και μετά να καταγγείλεις τους υπευθύνους, όποιοι κι αν είναι». «Δεν μπορείς να φτάνεις σε τέτοια φρίκη, όταν υποτίθεται ότι φέρνεις τη δημοκρατία σε μια μακρινή χώρα για την οποία άλλωστε δεν ξέρεις τίποτε και η οποία δεν σε ενδιαφέρει καθόλου», λέει ο Κόλμπερν.

(Από συνέντευξη που έδωσε ο Κόλμπερν στο ισπανικό περιοδικό Vaca Loca. Προσαρμογή κειμένου: Μιχάλης Μητσός)

Ο Ίβαντσουκ στην Π.Σ. Περιστερίου

Η Πνευματική Στέγη Περιστερίου (Σκακιστικό Τμήμα) ανακοίνωσε την απόκτηση του Ουκρανού GM Βασίλι Ίβαντσουκ. Θα αγωνιστεί με την ομάδα στο Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Α' Εθνικής Κατηγορίας, τον Ιούλιο. Παίκτης με φανταστικές ικανότητες, θεωρείται ότι βρίσκεται στην απόλυτη κορυφή του παγκόσμιου σκακιού, ενώ θα μπορούσε και να είχε ανακηρυχθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής, αν δεν τον πρόδιδε κατά καιρούς ο αγχώδης, παρορμητικός χαρακτήρας του.

Ο Ίβαντσουκ γεννήθηκε το 1969. Διακρίθηκε από μικρός σε νεανικές διοργανώσεις (με τη σημαία της ΕΣΣΔ), με αποκορύφωμα την ανάδειξή του σε Πρωταθλητή Ευρώπης Νέων 1986 και την ισοβαθμία του στην 1η θέση στο Παγκόσμιο Νέων 1988 (που έγινε στην Αυστραλία). Ήδη το 1988 πήρε τον τίτλο του GM και στη συνέχεια μπήκε στην πρώτη δεκάδα του κόσμου, διάκριση που συνεχίζει να έχει, 21 χρόνια τώρα.

Στα τέλη του 2008, ο Ίβαντσουκ ήταν και πάλι Νο 2 στον Πίνακα Elo της FIDE. Οι χειρονομίες και οι γκριμάτσες του (σε καλές και κακές στιγμές!) έχουν μείνει παροιμιώδεις, ενώ συχνά χρησιμοποιεί έναν παράξενο τρόπο αυτοσυγκέντρωσης, καθώς σκέφτεται την παρτίδα του με το βλέμμα στραμμένο στον απέναντι τοίχο, αντί στη σκακιέρα.

Ο Βασίλι Ίβαντσουκ στη wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Vassily_Ivanchuk

Διεθνές Όπεν «Θεσσαλονίκη 2009»

Στο Grand Hotel Palace (Μοναστηρίου 305 -307) θα διεξαχθεί το διεθνές τουρνουά «Θεσσαλονίκη 2009». Μια άποψη της οδού Μοναστηρίου (η κυρία είσοδος της πόλης που έφερνε στην πύλη του Βαρδαρίου). Θεσσαλονίκη 1900 - 1917. Δήμος Θεσσαλονίκης. Γ. Μουτσόπουλος. Έκδ. Μ. Μόλχο.

Η Σκακιστική Ακαδημία Γαλαξίας Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με τη Ε.Σ.Σ.Θ.Χ. και την Ελληνική Σκακιστκή Ομοσπονδία (Ε.Σ.Ο.) προκηρύσσει το Διεθνές Τουρνουά Σκάκι «Θεσσαλονίκη 2009», που θα διεξαχθεί με Ελβετικό Σύστημα εννέα (9) γύρων και συμμετοχή για σκακιστές και σκακίστριες με Διεθνές Έλο μεγαλύτερο από 2000. Ισχύουν οι κανονισμοί της FIDE. Χρόνος σκέψης για κάθε παίκτη 90 λεπτά για τις 40 κινήσεις και 30 λεπτά για την υπόλοιπη παρτίδα με προσαύξηση 30 sec/κίνηση από την 1η κίνηση.

Οι αγώνες θα διεξαχούν από τις 27 Απριλίου ως τις 3 Μαϊου. Χρηματικά έπαθλα συνολικού ύψους 3.000 ευρώ. Γενικό παράβολο συμμετοχής 40 ευρώ. Οι δηλώσεις συμμετοχής γίνονται με την κατάθεση του οργανωτικού παραβόλου συμμετοχής, στον λογαριασμό της Οργανωτικής Επιτροπής μέχρι την Παρασκευή 27 Μαρτίου 2009. Οι κρατήσεις δωματίων γίνονται με την κατάθεση προκαταβολής 50% του πακέτου διαμονής μέχρι τη Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΩΝ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ:
A. Διεθνές Όπεν Τουρνουά Σκάκι (Έλο >2000)
Β. Παγκόσμιο Ατομικό Σχολικό Πρωτάθλημα
Γ. Διεθνές Όπεν Τουρνουά Μπλιτς
Δ. Διεθνές Σεμινάριο Διατησίας (απονέμονται νόρμες) (29 Απριλίου – 3 Μαϊου)
E. Διεθνές Σεμινάριο για τη διδασκαλία σε σχολεία (2-3 Μαΐου)

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ:
Αφροδίτη Χρήστου
Tηλ/φαξ: 2310 865 778
Δικτυακές σελίδες: http://www.gamesfestival.com/
Ε-mail: info@gamesfestival.com

Ιστανμπούλ, πόλη και αναμνήσεις

Το πρώτο κεφάλαιο από το αυτοβιογραφικό έργο «Ιστανμπούλ, πόλη και αναμνήσεις» του Τούρκου νομπελίστα συγγραφέα Ορχάν Παμούκ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ωκεανίδα» σε μετάφραση Στέλλας Βρεττού. «Η μοίρα της Ιστανμπούλ είναι και δική μου μοίρα, είμαι αφοσιωμένος στην πόλη επειδή σε αυτήν οφείλω αυτό που είμαι», εξομολογείται ο Ορχάν Παμούκ σ’ αυτό το γοητευτικό βιβλίο που διαβάζεται σαν δοκίμιο, προσωπικό ημερολόγιο, ιστορία, οδηγός πόλης και μυθιστόρημα μαζί. Η πολυσέλιδη «Ιστανμπούλ» του Παμούκ είναι ένα βιβλίο ενηλικίωσης, μια μακρά διαδρομή μέσα στο συνειδητό και ασυνείδητο ενός παιδιού που γίνεται άντρας σε μια πόλη που τον ρουφάει στα σπλάγχνα της και τον κλείνει σαν όστρακο.

Η ομορφιά του τοπίου κρύβεται στη μελαγχολία του
Αχμέτ Ρασίμ

1
Ένας άλλος Ορχάν

Από πολύ νωρίς στα παιδικά μου χρόνια και για πάρα πολύ καιρό, με μια άκρη του νου μου πίστευα ότι σε κάποιο σοκάκι της Ιστανμπούλ, σ’ ένα άλλο σπίτι που έμοιαζε με το δικό μας, ζούσε ο απόλυτος σωσίας μου, ο δίδυμός μου, ένας άλλος Ορχάν ολόιδιος μ’ εμένα. Δεν θυμάμαι πού και πώς έκανα για πρώτη φορά αυτή τη σκέψη. Είναι πολύ πιθανό να ήταν αποτέλεσμα μιας διαδικασίας υφασμένης με παρεξηγήσεις, συμπτώσεις, παιχνίδια και φόβους. Για να μπορέσω να σας δώσω να καταλάβετε πώς ένιωσα όταν η ονειρική αυτή εικόνα άρχισε να φέγγει στο νου μου, πρέπει να σας περιγράψω τη στιγμή που για πρώτη φορά την είδα καθαρά.

Ήμουν πέντε χρονών, για ένα διάστημα με είχαν στείλει να μείνω σε ένα άλλο σπίτι. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου, στο τέλος κάποιου καβγά κι ενός από τους χωρισμούς τους, συναντήθηκαν στο Παρίσι, έχοντας αποφασίσει ο αδελφός μου να μείνει στο Νισάντας στην πολυκατοικία «Παμούκ», με την γιαγιά μας και τους συγγενείς κι εγώ στο Τζιχανγκίρ, στο σπίτι της θείας μου. Στον τοίχο αυτού του σπιτιού όπου με δέχονταν πάντοτε με αγάπη και χαμόγελα, μέσα σε μια άσπρη κορνίζα ήταν η φωτογραφία ενός μικρού παιδιού. Κάπου-κάπου, η θεία μου ή ο θείος μου μου δείχνανε τη φωτογραφία στον τοίχο και χαμογελώντας μου λέγανε, «Κοίτα, εσύ είσαι».

Το χαριτωμένο αγοράκι της φωτογραφίας, με τα μεγάλα μάτια, ναι, μου έμοιαζε λιγάκι. Φορούσε ένα από τα κασκέτα που φορούσα κι εγώ όταν έβγαινα έξω. Ήξερα ωστόσο ότι στη φωτογραφία δεν ήμουν ακριβώς εγώ. (Σταλμένη από την Ευρώπη, στην πραγματικότητα ήταν η κιτς αναπαραγωγή της φωτογραφίας ενός χαριτωμένου παιδιού). Ήταν άραγε ο άλλος Ορχάν που τον είχα πάντα στο νου μου και που ζούσε σ’ ένα άλλο σπίτι;

Τώρα όμως ζούσα κι εγώ κάπου αλλού, εκεί όπου έπρεπε να είμαι για να συναντηθούμε με το σωσία μου που ζούσε σ’ ένα άλλο σπίτι, αν και δεν ήμουν καθόλου ευχαριστημένος γι’ αυτό. Ήθελα να γυρίσω στο αληθινό μου σπίτι, στην πολυκατοικία «Παμούκ». Όταν μου λέγανε ότι στην φωτογραφία στον τοίχο ήμουν εγώ, σάστιζα λίγο, μπερδευόμασταν εγώ, η φωτογραφία μου, η φωτογραφία που μου έμοιαζε, ο σωσίας μου, οι εικόνες ενός άλλου σπιτιού, κι ήθελα να γυρίσω σπίτι, να μένω πάντα εκεί, μαζί με όλη την οικογένεια.

Αυτό που ήθελα έγινε, κι έπειτα από λίγο καιρό γύρισα πίσω στην πολυκατοικία «Παμούκ». Αλλά η ονειρική εικόνα του άλλου Ορχάν που ζούσε στην Ιστανμπούλ σ’ ένα άλλο σπίτι δεν με εγκατέλειψε ποτέ. Στα παιδικά μου χρόνια, στην πρώτη μου εφηβεία, η συναρπαστική αυτή σκέψη ήταν πάντα εκεί, σε μια γωνιά του νου μου όπου εύκολα μπορούσα να την φτάσω. Τα χειμωνιάτικα βράδια καθώς περπατούσα στα σοκάκια της Ιστανμπούλ, προσπαθώντας να δω το εσωτερικό των σπιτιών με το πορτοκαλί φως, όπου φανταζόμουν ότι ευτυχισμένοι άνθρωποι ζούσαν άνετη ζωή, σκεφτόμουν για μια στιγμή ανατριχιάζοντας ότι σε ένα από όλα ζούσε ο άλλος Ορχάν. Όσο μεγάλωνα η εικόνα αυτή εξελίχτηκε σε φαντασίωση και η φαντασίωση σε σκηνή από όνειρο. Με τον άλλον Ορχάν συναντιόμασταν στα όνειρα μου -πάντοτε σε κάποιο άλλο σπίτι- κι εγώ άλλοτε ξεφώνιζα τρομαγμένος από τον εφιάλτη, κι άλλοτε εμείς οι δυο κοιταζόμασταν σιωπηλοί, ανελέητα κι εκπληκτικά ψύχραιμοι. Τότε, μεταξύ ύπνου και ξύπνου, πιανόμουν ακόμη πιο σφιχτά από το μαξιλάρι μου, το σπίτι μου, το δρόμο μου, το μέρος όπου ζούσα. Όταν πάλι ήμουν δυστυχισμένος, φανταζόμουνα ότι θα πήγαινα σε ένα άλλο σπίτι, σε μια άλλη ζωή, εκεί όπου ζούσε ο άλλος Ορχάν, ώσπου κόντευα να πιστέψω ότι ήμουν εκείνος ο άλλος Ορχάν και ξεγελούσα τον εαυτό μου με τα δικά του όνειρα για ευτυχία. Και τότε γινόμουν τόσο ευτυχισμένος με αυτά τα όνειρα, που δεν χρειαζόταν πια να πάω σε άλλο σπίτι.

Κι έτσι φτάνουμε στο ουσιαστικό μας θέμα: Από τη μέρα που γεννήθηκα δεν εγκατέλειψα ποτέ τα σπίτια, τους δρόμους, τις γειτονιές όπου έζησα. Ζω έπειτα από πολλά χρόνια (αν και στο μεταξύ έζησα σε διαφορετικά μέρη της Ιστανμπούλ), στην πολυκατοικία Παμούκ, στο μέρος όπου με κράτησε η μητέρα μου στην αγκαλιά της και μου έδειξε για πρώτη φορά τον κόσμο, εκεί όπου μου βγάλανε τις πρώτες μου φωτογραφίες, και ξέρω ότι αυτό έχει να κάνει με τον φανταστικό μου φίλο που ζούσε σε κάποιο άλλο μέρος της Ιστανμπούλ, και με την παρηγοριά που έβρισκα στη σχέση μας. Το γεγονός ότι έμεινα πάντα στον ίδιο τόπο, και μάλιστα πενήντα χρόνια στο ίδιο σπίτι, σε μια εποχή που προσδιορίζεται από τις μεταναστεύσεις και την ευρηματικότητα των μεταναστών, κάνει την ιστορία μου ιδιαίτερη για μένα και γι’ αυτό το λόγο και για την Ιστανμπούλ. «Βγες λίγο έξω, πήγαινε κάπου αλλού, ταξίδεψε», μου έλεγε πάντα η μητέρα μου λυπημένη.

Συγγραφείς όπως ο Κόνραντ, ο Ναμπόκοβ, ο Νάιπολ γράφουν έχοντας αλλάξει με επιτυχία γλώσσα, έθνος, κουλτούρα, πατρίδα, ήπειρο, ακόμη και πολιτισμό. Οι δικές τους δημιουργικές προσωπικότητες πήραν δύναμη από την εξορία, ή τη μετανάστευση, εμένα με προσδιόρισε η αφοσίωσή μου στο ίδιο πάντα σπίτι, δρόμο, τοπίο και στην ίδια πόλη. Η μοίρα της Ιστανμπούλ είναι και δική μου μοίρα, είμαι αφοσιωμένος στην πόλη επειδή σε αυτήν οφείλω αυτό που είμαι.

Όταν ο Φλωμπέρ ήρθε στην Ιστανμπούλ, εκατόν δύο χρόνια πριν τη γέννησή μου, και επηρεάστηκε από την ιδιαιτερότητα και τον πληθυσμό της πόλης, έγραψε σ’ ένα γράμμα του ότι πίστευε πως η Κωνσταντινούπολη εκατό χρόνια μετά θα γινόταν η πρωτεύουσα του κόσμου. Με την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έγινε ακριβώς το αντίθετο. Όταν γεννήθηκα η Ιστανμπούλ ήταν πιο αδύναμη, πιο φτωχική, πιο απομονωμένη, πιο μοναχική απ’ όσο υπήρξε ποτέ στην δύο χιλιάδες χρόνων ιστορία της. Η αίσθηση παρακμής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η φτώχεια και η μελαγχολία των χαλασμάτων που γέμιζαν την πόλη, έγιναν τα χαρακτηριστικά που, σε όλη μου τη ζωή, προσδιορίζουν την πόλη. Η ζωή μου πέρασε πολεμώντας αυτή τη μελαγχολία, ή τελικά αφομοιώνοντάς την όπως όλοι οι κάτοικοι της Ιστανμπούλ.

Καθένας που ενδιαφέρεται να δώσει ένα νόημα στη ζωή του, τουλάχιστον μια φορά αναρωτιέται για το νόημα του τόπου και του χρόνου όπου γεννήθηκε. Έχει κάποια σημασία το γεγονός της γέννησής μας σε αυτή τη γωνιά του κόσμου, στη συγκεκριμένη χρονολογία και ημερομηνία; Η οικογένεια, που περιμένουν όλοι ν’ αγαπήσουμε και στο τέλος καταφέρνουμε ν’ αγαπήσουμε αληθινά, η χώρα, η πόλη έπεσαν δίκαια σε μας σαν λαχνός στην κληρωτίδα, ή μας έπρεπε κάτι άλλο; Καμιά φορά πιστεύω ότι είμαι άτυχος που γεννήθηκα στην Ιστανμπούλ που παλιώνει ξεθωριάζοντας λυπημένη, φτωχή και κομπλεξική, κάτω από τις στάχτες και τα ολοένα καταρρέοντα ερείπια μιας αυτοκρατορίας που παρήκμασε. (Αν και μια φωνή μέσα μου μού λέει ότι στην πραγματικότητα είμαι τυχερός). Αν το θέμα είναι ο πλούτος, καμιά φορά σκέφτομαι ότι είμαι τυχερός επειδή γεννήθηκα σε μια εύπορη οικογένεια. (Άλλοι, βέβαια, λένε το αντίθετο). Τις περισσότερες φορές καταλαβαίνω ότι η Ιστανμπούλ όπου γεννήθηκα κι έζησα όλη μου τη ζωή, όπως το σώμα μου, για το οποίο πείθω τον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να παραπονιέμαι (ας ήμουν λίγο πιο χοντροκόκαλος και λίγο πιο ωραίος), και το φύλο μου (αν ήμουν γυναίκα η σεξουαλικότητα θα ήταν μικρότερο πρόβλημα;) είναι, και δεν χωράει συζήτηση γι’ αυτό, μια μοίρα. Το βιβλίο αυτό είναι για τη μοίρα…

Γεννήθηκα στις 7 Ιουνίου 1952, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στην Ιστανμπούλ στην περιοχή Μόντα, σε μια μικρή ιδιωτική κλινική. Τη νύχτα στο διάδρομο και στον κόσμο επικρατούσε ησυχία. Στον πλανήτη μας, πέρα από τις φλόγες και τις στάχτες που το ηφαίστειο Στρόμπολι στην Ιταλία πριν δυο μέρες, είχε ξαφνικά αρχίσει να τινάζει στον αέρα, δεν γινόταν τίποτα άλλο συγκλονιστικό. Οι σύντομες ειδήσεις στις εφημερίδες ήταν τα λίγα νέα για τους Τούρκους στρατιώτες που πολεμούσαν στη Βόρεια Κορέα και οι υποψίες, όπως διέδιδαν αμερικανικές πηγές, ότι οι Βόρειοι Κορεάτες ετοιμάζονταν να χρησιμοποιήσουν βιολογικά όπλα. Τα πραγματικά νέα που η μητέρα μου διάβαζε με προσοχή πριν με γεννήσει, όπως και η πλειοψηφία των κατοίκων της Ιστανμπούλ, αφορούσαν την «πόλη μας»: Ο καταστηματάρχης ειδών ένδυσης που χθες αναγνώρισε το πτώμα του σεσημασμένου ληστή, είπε ότι ο κακοποιός, που τον είχαν εντοπίσει δυο μέρες πριν, όταν φορώντας μια τρομακτική μάσκα επιχείρησε να μπει σε ένα σπίτι στη Λάνγκα από το παράθυρο της τουαλέτας, ήταν εκείνος που την προηγούμενη χρονιά είχε ληστέψει με την απειλή του όπλου του, μέρα μεσημέρι, το μαγαζί του στο Χαρμπιγιέ «ο σεσημασμένος κακοποιός, αφού πρώτα έβρισε τους αστυνομικούς αυτοκτόνησε, όταν «γενναίοι» μαθητές της Εστίας Μαθητών της Κόνια και αστυφύλακες τον στρίμωξαν σε μια αποθήκη ξυλείας. Η μητέρα μου ήταν μόνη στην κλινική όταν διάβαζε αυτά τα νέα, γιατί, όπως μου είπε έπειτα από πολλά χρόνια λίγο θυμωμένη και πικραμένη, ο πατέρας μου, αφού την έβαλε στο μαιευτήριο, βαρέθηκε να περιμένει καθώς ο τοκετός αργούσε, και πήγε να συναντήσει ένα φίλο του. Στην αίθουσα τοκετών πλάι στη μητέρα μου ήταν μόνο η θεία μου, που πηδώντας αργά τη νύχτα τη μάντρα του κήπου της κλινικής, είχε καταφέρει να πάει κοντά της. Η μητέρα μου όταν με πρωτοείδε σκέφτηκε ότι ήμουν πιο αδύνατος, πιο εύθραυστος και πιο λεπτός από τον αδελφό μου που ήταν δυο χρόνια μεγαλύτερός μου.

Στην πραγματικότητα αντί για τον αόριστο «dusundu» δηλαδή σκέφτηκε, έπρεπε να χρησιμοποιήσω τον άλλο αόριστο που έχουμε στην τουρκική γλώσσα, αυτόν με την κατάληξη –μις δηλαδή dusunmus, που αγαπώ τόσο πολύ και που τον χρησιμοποιούμε όταν διηγούμαστε όνειρα, παραμύθια, και καταστάσεις που δεν τις ζήσαμε άμεσα αλλά μας τις διηγήθηκε κάποιος άλλος.» είναι καταλληλότερος όταν θέλουμε να μιλήσουμε για όσα ζήσαμε στην κούνια, στο καροτσάκι ή για τα πρώτα μας βήματα. Επειδή για τις πρώτες αυτές εμπειρίες στη ζωή, μας μιλάει έπειτα από χρόνια η μητέρα μας, ο πατέρας μας, κι εμείς, ανατριχιάζοντας από την ευχαρίστηση, μαθαίνουμε την ιστορία μας σαν να πρόκειται για την ιστορία κάποιου άλλου «κάποιος άλλος, θαρρείς, έλεγε τις πρώτες λέξεις, κάποιος άλλος έκανε τα πρώτα του βήματα. Αν και το γλυκό αυτό συναίσθημα, τόσο απολαυστικό όσο όταν βλέπουμε τον εαυτό μας στον ύπνο μας, γίνεται αιτία ν’ αποκτήσουμε μια συνήθεια που μας δηλητηριάζει σε όλη μας τη ζωή: Μαθαίνουμε τη σημασία αυτών που ζούμε –ακόμη και των πιο αληθινών απολαύσεων – από τους άλλους. Όπως τις πρώτες «αναμνήσεις» από τότε που ήμασταν μωρά, τις οποίες ακούγοντάς τες από τους άλλους οικειοποιούμαστε με πολύ κέφι, κι αργότερα, σίγουροι γι’ αυτές, τις διηγούμαστε στους άλλους, με την ψευδαίσθηση ότι έχουμε αρχίσει να τις θυμόμαστε, έτσι, έπειτα από λίγο καιρό, κι όσα λένε οι άλλοι για τα διάφορα πράγματα που κάναμε στη ζωή μας έχουν περισσότερη σημασία από τις ίδιες τις αναμνήσεις μας. Και δεν μαθαίνουμε μόνο τη σημασία της ζωής μας από τους άλλους, τις περισσότερες φορές μαθαίνουμε και τη σημασία της πόλης όπου ζούμε.

Όταν οικειοποιούμαι ως αναμνήσεις μου όσα λένε οι άλλοι για μένα, ή τις διηγήσεις των άλλων για την Ιστανμπούλ, μου έρχεται να πω: «Κάποτε, λέει, ζωγράφιζα, ήμουν περίεργο παιδί και καλό και κακό, γεννήθηκα στην Ιστανμπούλ, μεγάλωσα στην Ιστανμπούλ, αργότερα, λέει, στα είκοσι δύο μου χρόνια, δεν ξέρω γιατί, άρχισα να γράφω μυθιστορήματα». Θα ήθελα να γράψω αυτό το βιβλίο με αυτό το γλωσσικό ύφος, επειδή κάνει μια ολόκληρη ζωή να μοιάζει με παραμύθι που το έζησε κάποιος άλλος, ή με όνειρο γλυκό όπου ο άνθρωπος νιώθει ν’ αποδυναμώνεται η φωνή του κι η θέλησή του. Η όμορφη όμως γλώσσα του παραμυθιού δεν μου φαίνεται πολύ πειστική, επειδή κάνει αυτή τη ζωή να μοιάζει με προετοιμασία για μια δεύτερη ζωή πιο αληθινή, πιο φωτεινή, στην οποία θα ξυπνήσουμε αργότερα σαν να ξυπνάμε από όνειρο. Και η δεύτερη ζωή που θα μπορέσουν να ζήσουν αργότερα οι τύποι σαν εμένα, δεν είναι τίποτα παραπάνω από το βιβλίο που κρατάς στο χέρι σου. Κι αυτό εξαρτάται από σένα, αναγνώστη. Εγώ θα είμαι έντιμος μαζί σου, κι εσύ να μου δείξεις στοργή.