Ο Κάρποβ υποψήφιος πρόεδρος της FIDE

Του Μέτοικου στη Νίσυρο

Ο Μαξ Όιβε, πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής, κατά τη διάρκεια της προεδρίας του στην FIDE (1970-78), πολλές φορές επέλεξε να υπερασπίσει τη γνώμη του απέναντι στο «πολιτικά ορθό», με αποτέλεσμα να έρθει σε σύγκρουση με την πανίσχυρη, τότε, ρωσική ομοσπονδία. Υιοθέτησε μια εξαιρετικά διασταλτική ερμηνεία των κανονισμών για να επιτρέψει στον Φίσερ να αγωνιστεί στο τουρνουά των διεκδικητών το 71, ενώ αρνήθηκε το μποϊκοτάζ των Σοσόνκο, Κορτσνόι που ζητούσαν οι Σοβιετικοί, όταν αυτοί οι σκακιστές διέφυγαν στη Δύση. Η απόφασή του να αναθέσει την Ολυμπιάδα του 1976 στο Ισραήλ που δεν αναγνωριζόταν ως κράτος απο τους Σοβιετικούς, οδήγησε στην οριστική ρήξη των σχέσεων των δυο πλευρών και την αντικατάστασή του το 1978 από τον Όλαφσον.

Τώρα ένας άλλος πρώην Παγκόσμιος Πρωταθητής διεκδικεί την προεδρία της διεθνούς σκακιστικής ομοσπονδίας. Σε επίσκεψή του στο Σαρατόβ, όπου πήγε για να δώσει σιμουλτανέ, ο Ανατόλι Κάρποβ ανακοίνωσε την πρόθεσή του να διεκδικήσει το αξίωμα. «Είναι απαραίτητο να αποκαταστήσουμε την τάξη» δήλωσε. «Τα προβλήματα με το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, τις αλλαγές στις ημερομηνίες, τις αλλαγές στους κανονισμούς ακόμα και μέσα στον τρέχοντα κύκλο δεν έχουν ξαναπαρουσιαστεί. Επιπλέον πρέπει να αποκαταστήσουμε το κύρος του Παγκόσμιου Πρωταθλητή».

Η εκλογή του νέου Προέδρου, θα γίνει στο συνέδριο της FIDE, το Σεπτέμβριο, κατά τη διάρκεια της Ολυμπιάδας. Κάθε υποψηφιότητα θα πρέπει να έχει την υποστήριξη της οικείας Ομοσπονδίας και να κατατεθεί 3 μήνες πριν τις εκλογές. Αυτό είναι το πρώτο εμπόδιο που θα πρέπει να ξεπεράσει ο Κάρποβ, καθώς η ομοσπονδία της Καλμουχίας, αντιδρώντας άμεσα στα νέα, ανέφερε ότι την υποψηφιότητα του Ιλιουμζίνοβ πρσυπογράφουν 44 περιοχές της Ρωσίας http://www.e3e5.com/newsitem.php?id=12517 από τις 83 συνολικά. Ακόμη και να τα καταφέρει ο Ανατόλι θα πρέπει να τα βγάλει πέρα με το δημοκρατικότατο σύστημα εκλογών της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας, που αντιστοιχεί μια ψήφο ανά ομοσπονδία και αποτελεί θερμοκήπιο για την ανάπτυξη διαπλοκής και παρασκηνιακής διπλωματίας. Ο 12ος Παγκόσμιος Πρωταθλητής ποτέ δεν έκρυψε ότι ήταν αντίθετος στο παρόν καθεστώς και δεν παρέλειψε ν'ασκήσει έντονη κριτική μαζί με τον Κασπάροβ στην τελετή έναρξης του ματς της Σεβίλλης, τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Ο Μιγκ Γκρίνγκαρντ, o οποίος βρίσκεται πολύ κοντά στον Κασπάροβ, σχολίασε στο ιστολόγιό του ότι κάποια ονόματα που εμπλέκονται στην κίνηση Κάρποβ θ'αποτελέσουν έκπληξη. Θα είναι αρκετά να κάνουν την διαφορά; Θα ξέρουμε σύντομα.

Πηγή: http://www.chessvibes.com/reports/karpov-candidate-for-fide-president/

Θέσεις από το AVRO, 1938

Από την παρτίδα Κέρες (αριστ.) - Ρεσέβσκι (δεξ.). Όρθιοι παρακολουθούν οι Αλιέχιν, Καπαμπλάνκα και Φλορ. Σπουδαία παρέα!

Το τουρνουά του AVRO που έγινε σε διάφορες πόλεις της Ολλανδίας, το 1938, είναι σύμφωνα με τον αναλυτή Τζεφ Σόνας του chessmetrics.com, το ισχυρότερο τουρνουά της σκακιστικής ιστορίας, επειδή μετείχαν και οι 8 κορυφαίοι παίκτες της εποχής (με τη σειρά της τελικής κατάταξης: Κέρες, Φάιν, Μποτβίνικ, Αλιέχιν, Όιβε, Ρεσέβσκι, Καπαμπλάνκα και Φλορ). Περισσότερα για το ιστορικό τουρνουά μπορείτε να διαβάσετε στο λήμμα της wikipedia http://en.wikipedia.org/wiki/AVRO_1938_chess_tournament. Στο σημείωμα αυτό δεν θα κάνουμε αναδρομή στο τουρνουά, αλλά θα δούμε τρεις χαρακτηριστικές θέσεις από τους αγώνες:

Alekhine - Keres, AVRO 1938

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής Αλεξάντερ Αλιέχιν δεν κατάφερε τίποτα παραπάνω από ισοπαλία παίζοντας 1. Qg6+? Kf8 2. Qh7 Kf7. Θα μπορούσε να νικήσει με 1. Rxb4! Qxd6 (1...Rxd6 2. Qg6+) 2. Qc4+ Kf8 3. Rb7 Rd7 4. Qc8+ Ke7 5. Rb3 Rd8 6. Qg4 Kf8 7. Rb7.

Capablanca - Fine, AVRO 1938

Ο μεγάλος Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα, ο οποίος στα προηγούμενα 29 χρόνια είχε χάσει μόνο 26 παρτίδες, στο AVRO έχασε 4 παρτίδες και βρέθηκε προτελευταίος στη βαθμολογία. Στη διάρκεια του τουρνουά υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και αυτή πρέπει να είναι η αιτία για τη μέτρια απόδοσή του. Εδώ, δεν βρήκε εύκολη νίκη με 1. h5! Rb1 2. Kg2 g4 3. h6 Rb5 4. h7 Rh5 5. h8=Q+ Rxh8 6. Rxh8. Αντί για αυτό έπαιξε 1. Rxg5? Rb8 2. Kh3 e5 3. Rg1 με ισοπαλία. Επίσης ισόπαλο ήταν το 1. hxg5? Kf5.

Euwe - Keres, AVRO 1938

Ο Κέρες βρήκε τη μοναδική συνέχεια που σώζει την παρτίδα: 1. ... e2! 2. Re1 Qxd5 3. Qxd5 Rxd5 4. f3 Rd1. Το 1...Rxd5? έχανε μετά από 2. Rxd5 Qxd5 3. Qxd5 exf2+ 4. Kxf2 Bxd5 5. Ke3. Επίσης κακό είναι το 1. ... exf2+? 2. Kxf2 Rxd5 3. Qc3! Qg8 4.Rxd5 Bxd5 5. Qxc5.

Οι μεγάλοι προκάτοχοί μου - βιβλίο 2

Οι αγώνες για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκακιού έχουν προκαλέσει πολλές τιτάνιες μάχες που δεν έχουν κεντρίσει μόνο το ενδιαφέρον των σκακιστών, αλλά και του ευρύτερου κοινού. Η σκακιέρα είναι το ύψιστο σημείο μάχης και οι παγκόσμιοι πρωταθλητές είναι οι κορυφαίοι μονομάχοι της σκέψης. Σʼ αυτό το μνημειώδες έργο για τη νεότερη αλλά και για τη σύγχρονη ιστορία του σκακιού, ο μεγαλύτερος παίκτης όλων των εποχών Γκάρυ Κασπάροβ ξετυλίγει την ιστορία του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος. Στον πρώτο τόμο του έργου «Οι μεγάλοι προκάτοχοί μου», ο Ρώσος γκρανμαίτρ αναφέρθηκε στους εστεμμένους του μακρινού παρελθόντος, δηλαδή στους τέσσερις πρώτους παγκόσμιους πρωταθλητές στην ιστορία του σκακιού – Βίλχελμ Στάινιτς, Εμάνουελ Λάσκερ, Χοσέ Ραούλ Καπαμπλάνκα και Αλεξάντρ Αλιέχιν. Αυτός ο δεύτερος τόμος, από τους πέντε που συνολικά θα κυκλοφορήσουν στη σειρά, είναι αφιερωμένος στους τέσσερις επόμενους κατά χρονολογική σειρά παγκόσμιους πρωταθλητές, στη ζωή και τις παρτίδες τους: τον μεγαλοφυή σε θέματα σκακιστικής ανάλυσης Μαξ Όιβε (1935-37), τον καινοτόμο και πολυνίκη Μιχαήλ Μποτβίνικ (1948-57, 1958-60, 1961-63), τον μάγο των φινάλε Βασίλι Σμύσλοβ (1957-58) και τον απρόβλεπτο και θεαματικό Μιχαήλ Ταλ (1960-61). Πλάι τους, στις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν οι μεγάλοι τους αντίπαλοι: Κέρες, Μπρονστάιν, Γκέλλερ, Σπάσκυ, Μπόμπι Φίσερ.

Ο Κασπάροβ παρουσιάζει, αναλυμένες εκ νέου με τη βοήθεια υπολογιστή, τις κορυφαίες παρτίδες αυτών των ιερών τεράτων της σκακιστικής τέχνης, εστιάζει στις κρίσιμες καμπές της σκακιστικής ιστορίας, δηλαδή στις συναντήσεις που έκριναν τα παγκόσμια πρωταθλήματα και συγχρόνως αναζητά τα στοιχεία της προσωπικότητας των τεσσάρων πρωταθλητών, που διαμόρφωσαν το διαφορετικό στυλ του καθενός στη σκακιέρα.

Ο συγγραφέας σημειώνει χαρακτηριστικά στην εισαγωγή: «Οι αλλαγές στον σκακιστικό θρόνο προέκυπταν πάντοτε για διάφορους λόγους, αλλά συνήθως ο κυριότερος ήταν ιστορικός: η ταχεία εξέλιξη του σκακιού [….] Όπως παρατήρησε εύστοχα ο αναλυτής μου Γιούρι Ντοκογιάν, με το πέρασμα του χρόνου ο εκάστοτε παγκόσμιος πρωταθλητής αρχίζει να απολιθώνεται. Με άλλα λόγια γίνεται άκαμπτος και μεταμορφώνεται σε ζωντανό μνημείο. Αυτό σημαίνει ότι σταδιακά παύει να προσθέτει κάτι καινούριο στο σκάκι και δεν αντιλαμβάνεται την κυρίαρχη τάση στη εξέλιξη του παιχνιδιού. Έτσι, αργά ή γρήγορα, έρχεται αναπόφευκτα η τιμωρία, καθώς ο νέος διεκδικητής, σε αντίθεση με τον πρωταθλητή, συνήθως κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός».
(δελτίο Τύπου)

Απόδοση: Κώστας Κολιόπουλος
Σελ. 674
Σχήμα: 24,5 Χ 17,5
Σκληρό εξώφυλλο
Ασπρόμαυρη εικονογράφηση και φωτογραφικό υλικό
Τιμή: 38.00€
Εκδόσεις Κέδρος

Ο σταθμός

Κλικ για μεγέθυνση

Το ρολόι του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της βορειοευρωπαϊκής πόλης δείχνει 7 και ένα λεπτό, φαίνεται ότι η άφιξη έγινε στην ώρα της. Από το βαγόνι μόλις έχει κατέβει ένας σκακιστής - θρύλος της ιστορίας του σκακιού και τον υποδέχονται διάφοροι άγνωστοι κύριοι, άλλοι με στολές και άλλοι με κοστούμια, ανάμεσά τους όμως και ένας υψηλόσωμος νεαρός που άφησε επίσης τη σφραγίδα του στο παγκόσμιο σκάκι. Για ποιούς δύο σκακιστές μιλάμε; Σε ποιά πόλη;