Το νέο skakistiko

Στη διεύθυνση http://www.skakistiko.com/ βρίσκεται από σήμερα, στη νέα του μορφή, το skakistiko, αναβαθμισμένο τεχνικά. Είστε όλοι καλοδεχούμενοι!

Περί ιστολογίου

Όπως έγραφα συχνά, κατά την μακάρια εκείνη εποχή που το ιστολόγιο διήνυε την αθώα βρεφική του ηλικία, η μόνη ανταμοιβή για τον κόπο που καταβάλλει ο δημιουργός κάθε δικτυακής σελίδας που βασίζεται σε επικοινωνία και διάλογο, μα η μόνη, είναι τα σχόλια των επισκεπτών. Και δεν εννοώ τιμητικά σχόλια για την ιστοσελίδα, αυτά είναι πέρα για πέρα περιττά, εννοώ την πλούσια συμμετοχή στις συζητήσεις που γίνονται. Αυτό μην το ξεχνάτε και για άλλες σελίδες που επισκέπτεστε και θεωρείτε πως είναι καλές. Ένα σχόλιο, ενώ δεν στοιχίζει τίποτα, προσφέρει γνήσια ικανοποίηση στον δημιουργό. Τα hits έρχονται σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.

Από ποσότητα σχολίων σε αυτό το χώρο, παράπονο δεν μπορώ να έχω, όμως όπως όλοι και όλες έχετε παρατηρήσει το περιεχόμενο των σχολίων, σε γενικές γραμμές, έχει υποβαθμιστεί πολύ. Το ιστολόγιο μεγάλωσε, ξεχείλωσε. Αυτό αποθαρρύνει σχολιαστές που έχουν κάτι ουσιαστικό να γράψουν, από την έκθεση στη δημόσια επικοινωνία. Φοβούνται, και με το δίκιο τους, πως θα γίνουν βορά λεκτικών επιθέσεων από άλλους σχολιαστές. Οι καθημερινοί επισκέπτες είναι πάνω από χίλιοι και όπως μου υπενθύμισε ένας καλός φίλος σε ιδιωτική συζήτηση, όλες οι διαδικτυακές κοινότητες που ξεπέρασαν το στενό κύκλο τους και απέκτησαν επισκεψιμότητα κάποια στιγμή αναγκάστηκαν να βάλουν κάποιου είδους moderation και όσες δεν το έκαναν χάθηκαν πολύ σύντομα κάτω από το βάρος των troll και του spam.

Εξακολουθώ να σέβομαι το δικαίωμα στην ανώνυμη έκφραση γνώμης, αλλά από εδώ και πέρα τα σχόλια, ανώνυμα ή επώνυμα, δεν θα δημοσιεύονται αυτόματα, θα υπάρχει προέγκριση. Να μη δημιουργεί επιφυλάξεις η λέξη. Προέγκριση δεν σημαίνει λογοκρισία, σημαίνει πως δεν θα διατηρηθεί η οπτική ενόχληση από υβριστικά μηνύματα, από τα οποία κατακλυστήκαμε τον τελευταίο καιρό, και για τα οποία ζητώ συγγνώμη. Στην πράξη δεν θα αλλάξουν πολλά πράγματα για τον τυπικό επισκέπτη, βρίσκομαι πολλές ώρες στον υπολογιστή, πολλές φορές τα σχόλιά σας θα δημοσιεύονται αυτοστιγμεί. Ελπίζω ακόμη πως προθυμοποιηθούν σύντομα ορισμένοι φίλοι, που θα τους το ζητήσω, να γίνουν συνδιαχειριστές. Ο Μέτοικος είναι ήδη. Αν υπάρχουν 3-4, σπάνια θα υπάρχει καθυστέρηση στη δημοσίευση. Στην έκφραση γενικής γνώμης δεν θα γίνεται ποτέ κανένα ψαλίδισμα, παρά μόνο σε ακραίες ρατσιστικές απόψεις ή σε κείμενα που θίγουν βάρβαρα την προσωπικότητα άλλων σχολιαστών ή ανθρώπων της σκακιστικής κοινότητας. Βρίσκομαι κάποιες δεκαετίες στο σκάκι, όσοι με γνωρίζουν ελπίζω να μου έχουν εμπιστοσύνη, δεν πρόκειται να μείνουν αδημοσίευτες απόψεις που απλώς για μένα θεωρούνται δυσάρεστες.

Ούτε έχω πρόβλημα με τις λέξεις και ζητώ την κατανόησή σας που επαναλαμβάνω το γνωστό κλισέ που λέει πως δεν υπάρχουν χυδαίες λέξεις, υπάρχουν χυδαίοι άνθρωποι. Μπορείτε να γράψετε ελεύθερα ό,τι θέλετε που δεν είναι αντίθετο στους «κανόνες» της προηγούμενης παραγράφου και με όποια φρασεολογία ταιριάζει στο στυλ γραφής σας. Το ιδεατό του παρθεναγωγείου είναι μακριά από τις αντιλήψεις μου. Άλλωστε, μαλάκας εδώ μέσα αισθάνθηκα ο ίδιος και πιθανόν κάποιοι συνεργάτες που έχουν ιδρώσει, άπειρες ώρες, για να γράφουν ενημερωτικά σχόλια, με όλο αυτό το χαμό γύρω.

Ας είναι αυτό το ξεκίνημα για μια νέα αρχή ώστε να αισθανθούν στοιχειώδη ασφάλεια να γράψουν (ή να ξαναγράψουν μετά από καιρό) άνθρωποι που διστάζουν να το κάνουν τώρα.

Ισόβιο συμβόλαιο με τη μπλογκόσφαιρα δεν έχω υπογράψει, ούτε και κανείς άλλος που διατηρεί ερασιτεχνική ιστοσελίδα. Το ιστολόγιο θα κλείσει τον κύκλο ζωής του κάποτε. Αναπόφευκτα έρχεται η κούραση και ο κορεσμός, ανεξάρτητα αν περνάμε καλά ή όχι. Για όσο καιρό διατηρηθεί λοιπόν, να κάνουμε πιο ευχάριστο το πέρασμά μας από εδώ, όλοι μας. Θέλω να ευχαριστήσω τον Μέτοικο, τον Παναγιώτη (Κονιδάρη), τον Ελισσαίο, τον Καλοπροαίρετο και τον trandism για τις πολύ εύστοχες συμβουλές που μου έδωσαν με email, όταν απευθύνθηκα σ' αυτούς για να ζητήσω τη γνώμη τους.

Στο χώρο των σχολίων αυτής της ανάρτησης, μπορούμε να συζητήσουμε για όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω ή και για περισσότερα!

Deal with Haters

Ένα κείμενο από και για το διαδίκτυο, που μετέφρασε, με δική του πρωτοβουλία για το ιστολόγιο, ο Μέτοικος: Επτά βασικές αρχές για ν' αντιμετωπίσεις όσους σε μισούν στο διαδίκτυο, του Tim Ferries (μετάφραση και διασκευή, Μέτοικος στη Νίσυρο)

1. Δεν έχει σημασία πόσοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν αυτό που κάνεις. Το σημαντικό είναι πόσοι το καταλαβαίνουν.

«Είναι σημαντικό στα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, όπως και στην πραγματική ζωή, να έχεις ξεκάθαρο αντικειμενικό στόχο, και να εστιάζεις σ' αυτόν», λέει ο Ferries. Πιστεύει πως αν ο στόχος σου είναι να επιφέρεις μια μικρή αλλαγή στον κόσμο (μ' ένα προϊόν ή μια υπηρεσία) είναι αρκετό να συγκεντρώσεις τους πρώτους 1000 υποστηρικτές σου. Αν πραγματώνεις τους στόχους σου, αυτοί οι χίλιοι θα λειτουργήσουν σαν καταλύτης. Τα 10 εκατομμύρια που δεν καταλαβαίνουν τι κάνεις, δεν θα επηρεάσουν τις εξελίξεις.

2. 10% των ανθρώπων θα βρουν κάθε φορά τρόπο να προσβληθούν. Να είσαι έτοιμος.

«Οι άνθρωποι είναι λιγότερο παραγωγικοί όταν λειτουργούν σε αντιπαράθεση με κάποιους άλλους », συνεχίζει ο Ferries. Εξηγεί πως, αν περιμένεις αντίσταση και επιθέσεις είναι προτιμότερο να επιλέξεις το πως θ' αντιδράσεις απο πριν και όχι αυθόρμητα, καθώς διαφορετικά μπορεί να καταφύγεις σε ανάρμοστα μέσα. Αυτό απλώς θα πολλαπλασιάσει το πρόβλημα. «Έχω δει πολλούς ανθρώπους να διαπράττουν κοινωνική αυτοκτονία στο διαδίκτυο με δυό τρόπους: Είτε απαντώντας σε κάθε κριτική, οπότε δεν έχουν χρόνο να πραγματοποιήσουν τους δικούς τους στόχους, ή απαντώντας σε σχόλια πού δεν αξίζουν απάντηση. »


3. Το να επιζητάς την επιδοκιμασία του καθένα είναι σημάδι μετριότητας ( C. Powell )

«Αν φέρεσαι σ' όλους με τον ίδιο τρόπο, και απαντάς σ' όλα τα σχόλια ζητώντας συγγνώμη η συμφωνώντας, δεν θα προσφέρεις αναγνώριση σε όσους συνεισφέρουν στην προσπάθεια σου, και δεν θα καταφέρεις να βελτιώσεις αυτούς που σε τραβάνε προς τα κάτω. Σαν αποτέλεσμα θα βρεθείς αντιμέτωπος με ανεπιθύμητες συμπεριφορές, ενω η θετική ανάδραση θα λιγοστέψει. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει ν' απαντάς ποτέ, αλλά να έχεις στρατηγική και τακτική όταν το κάνεις. »

4. Αν είσαι αποτελεσματικός σ' αυτό που κάνεις, το 95% των σχολίων που θ' ακούσεις, θα είναι αρνητικό. ( S. Boras )

«Αυτό πάει πλάϊ-πλάϊ με το σημείο 2» λέει ο Ferries. « Έχω στο πορτοφόλι μου ένα χαρτάκι μ' αυτό το απόφθεγμα, για να μου θυμίζει πως οι καλύτεροι άνθρωποι σε κάθε τομέα είναι αυτοί που δέχονται την μεγαλύτερη κριτική. Η αντίδραση θα είναι ευθέως ανάλογη του μεγέθους και της φιλοδοξίας της προσπάθειας σου, των επιπτώσεων του εγχειρήματος.» Ο ίδιος ο Ferries αστειεύεται λέγοντας πως έχει ανθρώπους να τον μισούν σε 35 διαφορετικές γλώσσες.


5. Αν θέλεις να βελτιωθείς να είσαι χαρούμενος αν σε παίρνουν για βλάκα και ηλίθιο. (Επίκτητος)

« Μια πιο σύγχρονη διατύπωση είναι ο αφορισμός του Εl. Hubbart: Αν θέλεις ν' αποφύγεις αποτελεσματικά την κριτική, μην λες τίποτα, μην κάνεις τίποτα, μην είσαι τίποτα.» Ο Ferries που έμαθε ν' απολαμβάνει την αρνητική κριτική στην πορεία του χρόνου, αναφέρει ένα παράδειγμα από τους Ρωμαϊκούς χρόνους: « Ο Κάτωνας, που ο Σενέκας τον θεωρούσε τον τέλειο στωικό, εξασκούνταν φορώντας πιο σκούρα ρούχα απ' ό,τι συνηθίζονταν, και κυκλοφορούσε χωρίς χιτώνα. Περίμενε την γελοιοποίηση και την αντιμετώπιζε για να εκπαιδεύσει τον εαυτό του να νοιώθει ντροπή μόνο για σημαντικά πράγματα. Αν θέλεις να κάνεις στην ζωή σου κάτι έστω κι ελάχιστα ενδιαφέρον θα πρέπει να είσαι έτοιμος να χειριστείς, να απαντήσεις, ακόμη και να διασκεδάσεις με την αρνητική κριτική. Στην πράξη θα το τραβούσα λίγο παραπάνω και θα πρότεινα στους ανθρώπους να επιδιώκουν την γελοιοποίηση».

6. Το ν' απολαμβάνεις την ζωή σου, είναι η καλύτερη εκδίκηση (G. Herbert)

« Ο καλύτερος τρόπος ν' αντεπιτεθείς είναι να καταδείξεις πως οι επιθέσεις τους δεν έχουν επιπτώσεις επάνω σου. Αν το διασκεδάζεις ακόμα καλύτερα! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος από το να τους αφήσεις να ζούν μέσα στην πίκρα και τον θυμό τους, που συχνότατα δεν έχουν καθόλου να κάνουν με σένα. Αν ένα δοχείο περιέχει οξύ και χύσεις λίγο πάνω σ΄ ένα αντικείμενο, πάλι το δοχείο υφίσταται την μεγαλύτερη ζημιά. Μην θυμώνεις, μην προσπαθείς ν ' ανταπαντήσεις, συνέχισε τη ζωή σου, κι αυτό θα έχει μεγαλύτερες επιπτώσεις πάνω τους απο κάθε πράξη. »


7. Μείνε ψύχραιμος και συνέχισε.

Το σλόγκαν «Κράτα την ψυχραιμία σου. Σύνεχισε αυτό που κάνεις» πρωτοδημιουργήθηκε απο την αγγλική κυβέρνηση κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και είχε σκοπό να βοηθήσει τους Βρετανούς ν' αντιμετωπίσουν το φόβο της γερμανικής εισβολής. Ο Ferries το μεταφέρει στον σύγχρονο κόσμο. «Επικεντρώσου στις επιπτώσεις και όχι στην αποδοχή. Αν πιστεύεις πως αυτό που κάνεις είναι έστω κι ελάχιστα σημαντικό, και ελπίζω πως το πιστεύεις, κάνε αυτό που θεωρείς σωστό, και να είσαι έτοιμος για κριτική και επιθέσεις. Μείνε ψύχραιμος και συνέχισε. »

http://mashable.com/2010/04/29/deal-with-haters-tim-ferriss/

Ο τελευταίος των αισιόδοξων

Οταν ο Ζαν-Μισέλ Γκενασιά ήταν µικρός, η αγαπηµένη του ασχολία ήταν το ποδοσφαιράκι. Μόλις τελείωνε το σχολείο, στο προάστιο Ντανφέρ-Ροσρό του Παρισιού, πήγαινε σε κάποιο από τα µπαρ της περιοχής κι έπαιζε ποδοσφαιράκι.

Μια µέρα, σ' ένα µπιστρό που σήµερα έχει γίνει ανθοπωλείο, βρήκε τον Σαρτρ και τον Ζοζέφ Κεσέλ να παίζουν σκάκι. Αν και πολιτικοί αντίπαλοι, οι δυο τους περνούσαν πολύ ωραία µαζί, όλο πλάκες και πειράγµατα. Στο µπαρ σύχναζαν και πρόσφυγες από την Ανατολική Ευρώπη. Ενας από αυτούς, που καταγόταν από την Ουγγαρία και φυσικά µισούσε τον Σαρτρ, θα έλεγε αρκετά χρόνια αργότερα στον Γκενασιά ότι οι δύο συγγραφείς έδιναν τακτικά χρήµατα στους απάτριδες.

Η σκηνή µε το σκάκι έκανε µεγάλη εντύπωση στον Γκενασιά. Και σαράντα χρόνια αργότερα την απαθανάτισε στο πρώτο του µυθιστόρηµα, τον Οµιλο των Αθεράπευτα Αισιόδοξων. Εκανε 25 χρόνια να το γράψει. Εγραφε, έσβηνε, πέταγε, ξανάγραφε. Ηθελε να τα βάλει όλα µέσα, τα παιδικά του χρόνια στην Αλγερία, την εισβολή των ρωσικών τανκς στην Ουγγαρία, τον τύπο που παραποιούσε τις φωτογραφίες κατά τη σταλινική εποχή, την ιστορία της γυναίκας του Οσιπ Μάντελσταµ που µετά τον θάνατό του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης αποµνηµόνευσε τα ποιήµατά του για να µη χαθούν. Τελικά επέλεξε να διηγηθεί όλες αυτές τις ιστορίες µέσα από τα µάτια ενός γάλλου εφήβου, του Μισέλ Μαρινί. Το βιβλίο κυκλοφόρησε πέρυσι στη Γαλλία κι έχει πουλήσει πάνω από 200.000 αντίτυπα, ενώ τιµήθηκε και µε το βραβείο Γκονκούρ των µαθητών.
[...]

Διαβάστε ολόκληρη την ανάρτηση του Μιχάλη Μητσού στο ιστολόγιο «Διαστάσεις»
http://diastaseis.blogspot.com/2010/10/blog-post_25.html

Ο Γιάνατσεκ και μια ενδιαφέρουσα «υπόθεση»

Η Γκαμπριέλα Μπενάτσκοβα και ο Ρ. Σάντνικ σε σκηνή από την τρίπρακτη όπερα «Υπόθεση Μακρόπουλος» του Λέος Γιάνατσεκ. Προφητικός για τα σκακιστικά τεκταινόμενα ο Τσέχος συνθέτης;

Βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του συγγραφέα Κάρελ Τσάπεκ - το λιμπρέτο ωστόσο διαμόρφωσε ο ίδιος ο συνθέτης - η εν λόγω όπερα έχει ως κεντρική ηρωίδα την... υπερτριακοσάχρονη τραγουδίστρια της όπερας Εμίλια Μάρτι (ρόλος ιδιαίτερα απαιτητικός τον οποίο στην παράσταση του Ηρωδείου ερμηνεύει η μεγάλη κυρία της ευρωπαϊκής λυρικής σκηνής, γνωστή στη χώρα μας από παλαιότερη εμφάνισή της στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Γκαμπριέλα Μπενάτσκοβα). Το όλο υπόβαθρο ξετυλίγεται με τρόπο συναρπαστικό στη διάρκεια της όπερας η οποία διαδραματίζεται στα 1920. Η αρχή της ιστορίας ισορροπεί ανάμεσα στο θρίλερ και στην επιστημονική φαντασία ωστόσο τοποθετείται πολλά χρόνια πριν.

Ίσμα Μ. Τουλάτου, Το Βήμα 30.6.2002

Διαβάστε περισσότερα:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=34&artid=126704&dt=30/06/2002

***Αγνοούσα την ύπαρξη του έργου «Υπόθεση Μακρόπουλος», την επισήμανε ο Ηλεφούφουτος σε σχόλιο, στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου

Καλοκαίρι

Μέχρι τις 12 Αυγούστου (περίπου) στο ιστολόγιο δεν θα δημοσιευτούν νέες αναρτήσεις. Διακοπές, κυρίως μέσα στην Αθήνα, αλλά ακόμη κι έτσι, διακοπές (για πρώτη φορά στα τρία χρόνια ζωής του ιστολογίου). Ο χώρος των σχολίων παραμένει φυσικά ανοικτός, μπορείτε να γράφετε στις αναρτήσεις τα μηνύματά σας, για οποιοδήποτε θέμα. Όσο για το τεχνικό πρόβλημα με την πλευρική στήλη προεπισκόπησης των τελευταίων σχολίων που ανέκυψε χτες, διορθώθηκε σήμερα το πρωί.

***Το «καλοκαίρι» από τις «Τέσσερις Εποχές» του Αντόνιο Βιβάλντι, ο οποίος έφυγε από τη ζωή μια μέρα καλοκαιριού, σαν σήμερα (29 Ιουλίου 1741). Τα αριστουργηματικά πράγματα που βλέπετε στο βίντεο, γίνονται μόνο με την άμμο, πάνω σε ένα γυαλί και τα δημιουργούν τα χέρια της 24χρονης Ουκρανής Ξένια Σιμόνοβα.

Η Βαριάντα του Λίνεμπουργκ

Ένα πολύ ενδιαφέρον και εκτενές κείμενο του Νίκου Σαραντάκου που περιέχει μεταφραστικές παρατηρήσεις για το βιβλίο Η Βαριάντα του Λίνεμπουργκ του Ιταλού Πάολο Μαουρένσιγκ (εκδόσεις Κέδρος, μετάφραση Γιώργος Κασαπίδης). Ο Ν.Σ. γράφει στην αρχή: «Το σκάκι έχει μεγάλο κύρος και γόητρο στη λογοτεχνία· υπάρχουν πολλά μυθιστορήματα με θέμα τους το παιχνίδι με τα 64 τετράγωνα. Εγώ πριν από πολλά χρόνια άφησα αυτή την ένδοξη παρέα για να ασχοληθώ με ένα άλλο πνευματικό άθλημα που είναι σταμπαρισμένο με τη ρετσινιά της αριστοκρατίας και του τζόγου, για το οποίο ελάχιστα λογοτεχνικά έργα έχουν γραφτεί, αλλά σαν τον προδότη που γυρνάει στα λημέρια που παράτησε μ’ αρέσει να ασχολούμαι εξωσκακιστικά με το σκάκι κι αυτός ήταν ο λόγος που πήρα να διαβάσω τη Βαριάντα του Λίνεμπουργκ». Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου εδώ και συμπληρώστε αν θέλετε στα εκεί σχόλια έναν καλό και συνοπτικό ορισμό της βαριάντας.

Chess Miscellanea

Με τις καλύτερες προοπτικές γεννήθηκε το Σάββατο που μας πέρασε ένα νέο ιστολόγιο που επιμελείται ο trandism. Ο συντάκτης γράφει πως επρόκειτο για έμπνευση της στιγμής, αλλά πιστεύω πως θα βρει το χρόνο και την όρεξη να το συνεχίσει, μιας και τα πρώτα δείγματα είναι πολύ καλά. Η διεύθυνση είναι http://chessnewsgr.blogspot.com/. Ανάμεσα στα πολύ ενδιαφέροντα θέματα που δημοσιεύτηκαν ως τώρα ξεχωρίζω: παρουσίαση βιβλίου για τη ζωή του Ταρτακόβερ, μια ιστορία πριν από 25 χρόνια με τον Γκάρι Κασπάροβ -που περιγράφει με το απαράμιλλο στυλ του ο Αντόριαν- και το κείμενο «Ένα διαφορετικό διασυλλογικό - Οι συγγραφείς». Καλοτάξιδο το ιστολόγιο!

gamato.info: διαμοιρασμός ή βαρβαρότητα;

Επίκαιρη σατυρική αφίσα άγνωστου δημιουργού που αποδίδεται στη RIAA (Recording Industry Association of America) και προειδοποιεί τους χρήστες του ίντερνετ ότι κατεβάζοντας τραγούδια, κατεβάζουν κομμουνισμό! Μεγάλη συζήτηση γίνεται την τελευταία εβδομάδα για το κλείσιμο του δημοφιλούς δικτυακού τόπου gamato.info και τη σύλληψη των διαχειριστών του. Η βιομηχανία παραγωγής πολιτιστικών προιόντων (μουσική, βίντεο, ταινίες), με αρωγό την Ελληνική Αστυνομία, καταφεύγει στην εύκολη λύση της καταστολής και των διώξεων αγνοώντας τις τεχνολογικές εξελίξεις και τα ήθη που αυτές εκ της φύσεώς τους δημιουργούν. Αναδημοσιεύω την άποψη του Μιχάλη Παναγιωτάκη από την στήλη του στο free press Metropolis, η οποία υπάρχει και σε ψηφιακή μορφή στο http://mihalisp.posterous.com/gamatoinfo


Στις 10 Μαρτίου, η Ελληνική Αστυνομία συνέλαβε έντεκα άτομα ανά την Ελλάδα που έχουν σχέση με τον δικτυακό τόπο διαμοιρασμού torrents, gamato.info μετά από καταγγελία της ΕΠΟΕ (Εταιρεία Προστασίας Οπτικοακουστικών Έργων). Είναι ο ίδιος οργανισμός που προσπάθησε προ ενός έτους, αν θυμάμαι καλά, να εμποδίσει την διακίνηση ελληνικών υποτίτλων εκπομπών και ταινιών ανά το διαδίκτυο, με εντυπωσιακά μηδαμινά αποτελέσματα όπως μια αναζήτηση στο Google θα σας δείξει. Πρόκειται για την συνέχεια επί ελληνικού εδάφους της μάχης των λεγόμενων «βιομηχανιών περιεχομένου» εναντίον της τεχνολογίας και των (μη κερδοσκοπικών) πρακτικών των χρηστών του διαδικτύου. Η μεγάλη προηγούμενη παρόμοια υπόθεση σε διεθνές επίπεδο είχε γίνει πέρυσι περίπου τέτοια εποχή, με την δίωξη εναντίον του Pirate Bay στην Σουηδία, κατέληξε σε μία ακόμα δικαστική πύρρειο νίκη της βιομηχανίας καθώς ήδη οι εξελίξεις στην τεχνολογία είχαν ακυρώσει στην πράξη τις συνέπειες της νίκης αυτής.

ΕΛΑΣ: PR της BSA;
Η ΕΠΟΕ όμως μοιάζει να έπεισε και πολύ κόσμο στην ΕΛΑΣ. Στο Δελτίο Τύπου της Ελληνικής αστυνομίας σχετικά με τις συλλήψεις διαβάζουμε:

Σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από διεθνή εταιρεία ερευνών παρ’ όλο που πραγματοποιείται σημαντική πρόοδος στην καταπολέμηση της πειρατείας στη χώρα μας, αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών με το υψηλότερο ποσοστό πειρατείας...

Η λιανική αξία μόνο για παράνομο λογισμικού –που αντιπροσωπεύει το απολεσθέν εισόδημα για την παγκόσμια βιομηχανία λογισμικού- ξεπέρασε το όριο των $50 δισ. για πρώτη φορά το 2009.

Με εξαίρεση τις απώλειες από τις ισοτιμίες, οι οικονομικές απώλειες για την Ελλάδα ανέρχονται σε €171 εκατομμύρια μόνο για παράνομο λογισμικό ενώ αν προσθέσουμε και τα Πνευματικά δικαιώματα από τις Κινηματογραφικές ταινίες ,μουσικά τραγούδια, παιχνίδια κ.α συνολικά οι απώλειες τα τελευταία 7 έτη σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις των εταιρειών πλησιάζουν το 1 δις ευρώ, το οποίο μεταφράζεται σε λιγότερες θέσεις εργασίας και μειωμένη ανταγωνιστικότητα για τον εγχώριο κλάδο της Πληροφορικής, μουσικής και θεαμάτων.

Για να ξεκινήσουμε με τα απλούστερα: Καμία δουλειά δεν έχει η αστυνομία να υιοθετεί προκαταβολικά αιτιάσεις των μηνυόντων. Η έρευνα την οποία επικαλείται η ΕΛΑΣ, δεν είναι γενικά «μιας διεθνούς εταιρείας ερευνών», αλλά η «6η Ετήσια Παγκόσμια Μελέτη για την Πειρατεία Λογισμικού Η/Υ που δημοσιεύει σήμερα η Business Software Alliance (BSA), ο διεθνής οργανισμός που εκπροσωπεί την παγκόσμια βιομηχανία λογισμικού», όπως μας πληροφορούσε το περιοδικό PC Magazine στην Ελληνική του έκδοση στις 13/5/2009. Δεν πρόκειται περί ανεξάρτητης έρευνας λοιπόν, αλλά για έρευνα που έχει γίνει από την πλευρά των μηνυόντων. Τα λεγόμενα «διαφυγόντα έσοδα» π.χ. προϋποθέτουν πως όλοι όσοι κατέβασαν δωρεάν ένα αρχείο για προσωπική τους χρήση θα αγόραζαν στις τρέχουσες τιμές το εν λόγω προϊόν αν δεν είχαν την δυνατότητα δωρεάν τηλεφόρτωσής τους. Κάτι το οποίο δεν αντέχει σε στοιχειώδη βάσανο της λογικής.

Επίσης: ερωτήματα προκαλεί το άλλο που γράφει το Δελτίο Τύπου της ΕΛΑΣ, ότι δηλαδή:

από κοινού [οι συλληφθέντες] εκτός των άλλων ανέβαζαν (upload) και στην συνέχεια διαμοίραζαν χωρίς την προηγούμενη έγκριση των αρμόδιων εταιρειών, παράνομο ψηφιακό υλικό

Εκτός και αν η ΕΛΑΣ έχει συλλάβει απλούς χρήστες του ιστοχώρου, είναι μάλλον απίθανο να ανέβαζαν οι διαχειριστές του ιστοχώρου οι ίδιοι τα υπό διαμοιρασμό αρχεία (αν το έκαναν ήταν ανοησία τους). Πρόκειται περί παρεξήγησης, στην ρίζα της οποίας βρίσκεται το γεγονός ότι εκείνοι που διαμοίραζαν ήταν οι (~850.000) χρήστες του ιστοχώρου, και το βασικό που έκαναν οι συλληφθέντες είναι να διευκολύνουν αυτήν την ανταλλαγή αρχείων – κάτι που δύσκολα το λες «πειρατεία». Αναρωτιέμαι τους 850.000 που θα πρέπει να συλλάβουν που λένε να τους κρατήσουν…

Διαμοιρασμός ή βαρβαρότητα;
Για να πάμε και στα πιο σύνθετα: με δεδομένες τις υπάρχουσες τεχνολογικές δυνατότητες των χρηστών, είναι μάταιος κόπος να προσπαθούν οι κάθε είδους βιομηχανίες περιεχομένου να εμποδίσουν τον διαμοιρασμό αρχείων. Εκτός και αν οδηγηθούμε σε νομιμοποίηση της παραβίασης του ιδιωτικού απορρήτου του κάθε χρήστη. Διότι στην μάχη που διεξάγεται θα πρέπει να υπάρξει ένα θύμα: ή θα διατηρηθεί η έννοια των πνευματικών δικαιωμάτων με την παρούσα της μορφή ή θα οδηγηθούμε σε ιρανοποίηση και κινεζοποίηση των δικαιωμάτων ιδιωτικού απορρήτου. Άλλη λύση δεν υπάρχει. Ή ψηφιακά δικαιώματα, ή δρακόντειοι νόμοι περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Οι προσπάθειες διεθνούς επιβολής της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων εναντία σε όλα τα υπόλοιπα ανθρώπινα δικαιώματα θα πρέπει να ανησυχούν τους πολίτες πολύ περισσότερο από τις υποθετικές θέσεις εργασίας που (δεν) θα χαθούν εξαιτίας της πειρατείας. Διότι η προσπάθεια επιβολής μιας μυστικής ουσιαστικά παγκόσμιας συμφωνίας, της ACTA, μπορεί να σκόνταψε προχθές στο Ευρωκοινοβούλιο (ευτυχώς), αλλά δείχνει καθαρά το πώς η όλη αυτή «αντιπειρατική» υστερία έχει σαν στόχο βασικά δημοκρατικά δικαιώματα.

Η ποινικοποίηση άλλωστε της ανταλλαγής αρχείων στο διαδίκτυο μέχρι σήμερα δεν έχει αποτέλεσμα. Στην Γαλλία π.χ. όπου ψηφίστηκε από την κυβέρνηση Σαρκοζί και εφαρμόζεται ο διαβόητος νόμος των «τριών σφαλμάτων» (Three Strikes), που επιτρέπει τον εντοπισμό των παραβατών των νόμων περί πνευματικής ιδιοκτησίας, και την διακοπή ακόμα και της πρόσβασής στο διαδίκτυο των κατά συρροή παραβατών, το αποτέλεσμα ήταν μηδέν. Χειρότερα από μηδέν, μια και πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι η διαδικτυακή «πειρατεία» στην Γαλλία αυξήθηκε τον τελευταίο χρόνο, στον οποίο εφαρμόστηκε ο νόμος.

Ανεξάρτητα από τις λεπτομέρειες της υπόθεσης, η δίωξη του gamato.info θα ανοίξει ίσως και στην Ελλάδα την συζήτηση περί ψηφιακών δικαιωμάτων και του επαναπροσδιορισμού της πνευματικής ιδιοκτησίας και του μοντέλου διακίνησης των πολιτιστικών προϊόντων. Άθελά τους (μάλλον) οι υπεύθυνοι του gamato.gr γίνονται καταλύτες και σύμβολα μιας μάχης που τους υπερβαίνει και αφορά όλους μας.

Εικόνες

Όταν βρεθεί κανείς στην Κίνα, είναι σίγουρο πως θα συναντήσει στις γωνίες ανθρώπους να παίζουν σιάνγκτσι (κινέζικο σκάκι). Η φωτογραφία είναι του Reuters, χτεσινή, και εικονίζει ηλικιωμένους άνδρες να επιδίδονται στο σιάνγκτσι, σε ένα πεζόδρομο του Πεκίνου. Ένα πολύ κατατοπιστικό αφιέρωμα για το παιχνίδι, σε συνέχειες, είχε δημοσιεύσει ο Ηλίας Οικονομόπουλος στο ιστολόγιο Σκάκι στα Σχολεία, τον Οκτώβριο του 2008 (το πρώτο μέρος: http://skakistasholeia.blogspot.com/2008/10/blog-post_16.html ). Μπορείτε να διαβάσετε όλες τις πληροφορίες στη πιο πάνω διεύθυνση, απλώς εδώ μεταφέρω λίγες γραμμές:

Οι πρώτες αναφορές στο σιάνγκτσι μάς έρχονται από τον 8ο αιώνα. Γύρω στον 12ο ή 13ο αιώνα η σκακιέρα και οι κινήσεις των κομματιών πήραν τη μορφή που γνωρίζουμε σήμερα. Όπως θα γίνει φανερό όταν περιγράψουμε το παιχνίδι, το σιάνγκτσι και το σκάκι έχουν έναν κοινό πρόγονο, πιθανότατα το ινδικό παιχνίδι τσατουράγκα. Σ' αυτό ελάχιστοι διαφωνούν. Αν και υπάρχει μόνο ένα κομμάτι στο σιάνγκτσι που κινείται ακριβώς όπως το αντίστοιχό του στο σκάκι (το άρμα, που κινείται όπως ο πύργος), σχεδόν για όλα τα κομμάτια υπάρχει ένα παρόμοιο στο σκάκι, τόσο ως προς την τοποθέτηση, όσο και ως προς την κίνηση.

Η φιλολογία του κινέζικου σκακιού είναι απέραντη. Τα πρώτα βιβλία έρχονται από τη δυναστεία Μινγκ, περίπου τέσσερις αιώνες πριν από την εποχή μας, και καταλήγουν σε μια βιβλιογραφία που συναγωνίζεται εκείνη του σκακιού.

Τα βιβλία στα κινέζικα είναι εξαιρετικά φτηνά και, αντίθετα με αυτό που θα περίμενε κανείς, οι κινήσεις και τα διαγράμματα δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να διαβαστούν! Υπάρχουν βέβαια και βιβλία στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, κτλ. Οι σκακιέρες είναι κι αυτές πάρα πολύ φτηνές και, το κυριότερο, μπορεί κανείς να τις κατασκευάσει άνετα και μόνος του!

Η μπαλαφάρα των αναπολλαπλασιασμών

ή πώς μια συζήτηση στο σκακιστικό ιστολόγιο του Γάτου του Σρέντινγκερ, που είχε αρχικά ως θέμα της τα διπλωμένα πιόνια, εξελίχτηκε σε γλωσσικο-τραγουδιστική πραγματεία για τις αναδιπλασιασμένες (και βάλε) λέξεις, με τη συμμετοχή του Καλοπροαίρετου, του Παναγιώτη Κονιδάρη και του Ελισσαίου, και με τα εκ των υστέρων σχόλια και γιουτουμπάκια του υποφαινόμενου. (Γιατί μπαλαφάρα; Διότι στο ίδιο ιστολόγιο είχε πρόπερσι δημοσιευτεί σε συνέχειες η διάσημη μπαλαφάρα των τεσσάρων, από Κονιδάρη, Ελισσαίο, Καλοπροαίρετο με ψευδώνυμο και Γάτο).

Διαβάστε την ανάρτηση και τους σχολιασμούς στο ιστολόγιο του Νίκου Σαραντάκου http://sarantakos.wordpress.com/

Ολοκληρωτικός πόλεμος

Του Μέτοικου στη Νίσυρο

Με τη διάδοση των υπολογιστών να αγγίζει πρωτοφανή μεγέθη και τα καινούργια εργαλεία που είναι διαθέσιμα οι σκακιστές έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν τους ηλεκτρονικούς συντρόφους τους όχι μόνο γιά ανάλυση και προετοιμασία. Πρόσφατη είναι η-χιουμοριστική-δήλωση του νεαρού Νορβηγού στο Facebook ότι θα συντρίψει τον Kramnik σαν σκουλήκι πριν απο την αναμέτρησή τους στο Corus ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που διατηρούν το προσωπικό τους blog. Ο Carlsen εγκατέλειψε το παλιό του blog, στο οποίο έγραφε ο πατέρας του (http://blog.magnuschess.com/) για να εγκατασταθεί στο καινούργιο του διαδικτυακό σπίτι μέσα στο εταιρικό site του επίσημου χορηγού του (http://www.arcticsec.no/index.php?button=blog&main_image=35). Ακούστηκε ότι ο λόγος της αλλαγής ήταν ότι ο παλιός προσωπικός τρόπος γραφής αποκάλυπτε πολλές πληροφορίες στον ανταγωνισμό, αλλά το καινούργιο στύλ είναι τόσο αξιοπρεπές και αντικειμενικό που καταντά βαρετό.

Πολύ πιο ενδιαφέρον κατά την γνώμη μου είναι το blog του Ηikaru Nakamura ο οποίος προσπαθεί να καθιερωθεί στην σκακιστική ελίτ. Ο νεαρός Αμερικανός γράφει σπάνια αλλά όπως εξηγεί ο ίδιος: «Προσπαθώ να έχω μια φυσιολογική ζωή, πέρα απο το σκάκι κι αυτό οδηγεί σε σποραδικές αναρτήσεις. Πέρα απ'αυτό προτιμώ λίγες καλομελετημένες αναρτήσεις από την άσκοπη καθημερινή φλυαρία. Κάθε σκακιστικός σχολιαστής μπορεί να προσφέρει μια καλή σύνοψη της αγωνιστικής σ'όσους παρακολουθούν ένα τουρνουά. Σαν επαγγελματίας αισθάνομαι ότι πρέπει να πάω πέρα απο τα παιχνίδια και να εξιστορήσω το τουρνουά σαν μυθοπλασία. Το σκάκι σαν μια ιστορία και όχι τα 64 τετράγωνα μού φαίνονται πολύ πιο ενδιαφέρουσα επιλογή». Δείτε εδώ πώς περιγράφει ο Nakamura το πρώτο μέρος του τουρνουά στην Ολλανδία. Οι δηλώσεις του νεαρού Αμερικανού δημοσιεύονται στο http://www.chessninja.com/dailydirt/2010/01

Λόντος, Κοριάνι και σκάκι

Αποσπάσματα από την ανάρτηση «Μάρκος, Λόντος και Κοριάνι» (Οκτώβριος 2008) στο ιστολόγιο Allu Fun Marx http://afmarx.wordpress.com/2008/10/04/londos-and-kwariani/
Αν και η ανάρτηση είναι παλιά, θεωρώ δεοντολογικό τα σχόλια να γραφτούν στο πρωτότυπο κείμενο της ανάρτησης κι όχι εδώ (ζητώντας συγγνώμη από τον ανώνυμο αναγνώστη που πρόλαβε και σχολίασε).

------------------------------------------------------------------------------
Παρ’την αιμοβορία σου και τράβα στην πατρίδα σου, αγαπητέ Κοριάνι
που σ’ έστειλε ο Λόντος μας, σε μακρινό σιργιάνι

Ήρθες απ΄την πατρίδα σου τον ζόρικο να κάνεις,
κι ο κόσμος αν δεν σε γλύτωνε, κόντεψες να πεθάνεις.

Να ήσουνα μονάχα συ, κομμάτια πια να γίνει,
μα όσοι ευρεθήκανε, την πάθανε κι εκείνοι.

Κι έτσι λοιπόν ο Λόντος μας βρέθηκε παληκάρι,
κι όλος ο κόσμος τον αγαπά, του Άργους το καμάρι. ΄

(Μάρκος Βαμβακάρης)

Ο Τζίμ Λόντος γεννήθηκε στο Κουτσοπόδι του Άργους τον Γενάρη του 1897. Το πραγματικό του όνομα ήταν Χριστόφορος Θεοφίλου, και ήταν το τελευταίο από τα 13 παιδιά της οικογένειάς του. Με τον Χριστό στο όνομά του και τον Θεό στο επώνυμό του, δεν είναι να απορεί κανείς που η μάνα του ήθελε να τον κάνει παπά, διαφωνώντας με τον άνδρα της που ήθελε να καμαρώσει το στερνοπούλι του στρατιωτικό. Ο Χριστόφορος όμως, μόλις 13 ετών, μεταναστεύει στην Αμερική, όπου εργαζόμενος στην αρχή σε δουλειές του ποδαριού γνωρίζει τον κόσμο της ελεύθερης πάλης (κατς) και μυείται σ΄αυτόν.

.Ο Χριστόφορος, που ονομάστηκε Jim Londos από τον αθλητικογράφο Ρόσκο Φόσετ, μετά από μια σπουδαία εμφάνισή του στην αρένα London του Portland, ήταν για τα δεδομένα του κατς μικρόσωμος και χαριτωμένος, σε σύγκριση με τους θηριώδεις και συχνά τερατόμορφους συναθλητές του. Οι θεατές των αγώνων ταυτίζονταν με τον μικρόσωμο αλλά εύστροφο, δυνατό και γρήγορο Τζιμ Λόντο και γέμιζαν τις αρένες για να τον καμαρώσουν να νικάει τους τρομερούς αντιπάλους του εφαρμόζοντας το περίφημο “αεροπλανικό” κόλπο του. Τον Ιούνιο του 1930 ο Λόντος, κέρδισε από την Ομοσπονδία Πάλης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών, ένα τίτλο που διατήρησε για πέντε χρόνια και τον αποχωρίστηκε προσωρινά όταν ηττήθηκε στη Βοστόνη από τον Ντάνο Ομαχόνι.

Όταν ερχόταν να αγωνιστεί στην Ελλάδα, ο κόσμος πλημμύριζε το Παναθηναϊκό Στάδιο για να τον καμαρώσει. Σε μία από τις εμφανίσεις του στην Αθήνα, το 1933, αγωνίσθηκε και πάλι στο Παναθηναϊκό Στάδιο νικώντας τον Ρωσοπολωνό παλαιστή Nicholas (Kola) Kwariani. Δεν ξέρουμε αν ο Μάρκος Βαμβακάρης ήταν ένας από τους χιλιάδες θεατές αυτού του αγώνα, ο Μάρκος όμως εμπνεύστηκε από την νίκη αυτή και ηχογράφησε το 1934 το ζεϊμπέκικο “Λόντος και Κοριάνι”. Όπως καταλαβαίνετε, ο περίφημος για την … αιμοβορία του Κοριάνι, δεν είναι άλλος από τον Κόλα Κβαριάνι.


Πέρα από την επαγγελματική του ενασχόληση με την πάλη, ο Κβαριάνι ήταν ένας ικανός και μανιώδης παίκτης στο σκάκι. Στο νεοϋρκέζικο κλαμπ σκακιού “The Flea House” όπου σύχναζε σχεδόν καθημερινά στις δεκαετίες του ‘50 και ‘60, γνωρίστηκε με τον σκηνοθέτη Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Στην ταινία του Κιούμπρικ “Το χρήμα της οργής (The Killing)” του 1956, ο Κβαριάνι ερμηνεύει τον ρόλο του Μορίς Ομπούκοφ , ενός πληρωμένου δολοφόνου, ο οποίος στρατολογείται από τον αρχηγό μιας συμμορίας μέσα στο κλαμπ σκακιού “The Flea House”.

To “Flea House” υπήρξε όμως και το σκηνικό για το πραγματικό θάνατο του Κβαριάνι. Στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 ο χαρακτήρας της περιοχής στην οποία βρισκόταν το κλαμπ αυτό άλλαξε δραματικά. Το κλαμπ πέρασε σε χέρια ανθρώπων που νοιαζόταν περισσότερο για τα κέρδη τους και λιγότερο για το σκάκι. Οι νέοι ιδιοκτήτες έβαλαν στις αίθουσές του ηλεκτρονικά παιχνίδια και μπιλιάρδα. Κακοποιοί και πόρνες άρχισαν να κάνουν στέκι τους την γειτονιά και το κλαμπ, ενώ οι παλιοί σκακιστές , ο Κόλα και οι φίλοι του, εξακολουθούσαν να παίζουν σκάκι εκεί.

Το Φεβρουάριο του 1980, ο Κόλα Κβαριάνι στα 77 του χρόνια, μπλέχτηκε σε ένα καβγά με 5 νεαρούς μαύρους που αλληλοβρίζονταν στην είσοδο του κλαμπ. Οι νεαροί χτύπησαν μέχρι θανάτου τον Κβαριάνι, ο οποίος ξεψύχησε λίγο αργότερα στο νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο.

Το τέλος της ζωής του “αγαπητού Κοριάνι” συνδύασε συμβολικά τις 2 αγάπες της ζωής του: την πάλη και το σκάκι.

Ο Βαμβακάρης έφυγε από την ζωή, τον Φεβρουάριο του 1972, δηλαδή 8 χρόνια νωρίτερα από τον Κβαριάνι. Αν ο Μάρκος μάθαινε τα στερνά του Κβαριάνι, ίσως έγραφε ένα ακόμα τραγούδι για τον αγαπητό (πραγματικά) Κοριάνι.

Το Δέντρο

Η καταπληκτική διαφήμιση είναι γαλλική, λέγεται «Το Δέντρο» (L'Arbre) -αναφορά στο δέντρο της ζωής- και γυρίστηκε το 1999 από τον σκηνοθέτη Μπρούνο Αβεϊλιάν, για την ασφαλιστική εταιρία CNP Assurances. Η μουσική υπόκρουση είναι το Βαλς Νο 2, από την Τζαζ Σουίτα του Ντμίτρι Σοστακόβιτς και την ανέβασε πριν από καιρό ο Μαύρος Γάτος στο ιστολόγιό του.

Αγαπητέ Ντμίτρι. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν είχες αίσθηση του χιούμορ. Ειλικρινά δεν το νομίζω. Γιατί με απασχολεί αυτό το θέμα; Επειδή πιστεύω ότι η έλλειψη χιούμορ δεν είχε να κάνει με σένα, αλλά με την κατάστασή σου. Μπορεί κανείς να έχει αίσθηση του χιούμορ σε ένα ολοκληρωτικό κράτος; Το χιούμορ σού επιτρέπει να είσαι ανεύθυνος. Μπορεί να αναπνεύσει και να ζήσει μόνο σε ένα κλίμα ατιμωρησίας. Σε μια δικτατορία, το χιούμορ μετατρέπεται σε κάτι άλλο: μια περιπαικτική απελπισία, μια χλευαστική περιφρόνηση. Το πνεύμα ως χειρουργική επέμβαση. Το πνεύμα ως μαρτύριο: «Θα πεθάνω γελώντας». Κι έτσι πέρασες όλη σου τη ζωή ανάμεσα στην ευθυμία και την αυστηρότητα. Η μουσική σου εκφράζει τις αμφιβολίες και τις βεβαιότητές σου. Δεν μυθοποίησες τίποτα, αλλά χάρισες μια άγρια ομορφιά σε όλα. Για την υπόλοιπη ζωή μου θα ακούω τη θλιμμένη, λυρική μουσική σου, και θα λέω στον εαυτό μου: «Παίζουν τη μελωδία μας».

(Από την ανοιχτή επιστολή που έστειλε προς τον Σοστακόβιτς ο Νάιτζελ Άντριους, κριτικός κινηματογράφου στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς και «παράλογα ερωτευμένος», όπως γράφει, με τον συνθέτη).

Εικόνες

Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον/ καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει/ τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω/ καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι
Φωτογραφία από την πυρπολημένη συναγωγή Ετς Χαΐμ στην παλιά πόλη των Χανίων. 2.500 θαυμάσια βιβλία αιώνων καταστράφηκαν ολοσχερώς το βράδυ της Παρασκευής. Οι δράστες παραμένουν «άγνωστοι».


Εσωτερικό κατεστραμμένης ελληνικής εκκλησίας από Τούρκους παρακρατικούς κατά το πογκρόμ του 1955 στην Κωνσταντινούπολη. Κάθε επίθεση σε χώρο λατρείας αποτελεί ένδειξη του εκβαρβαρισμού της κοινωνίας. Το αυγό του φιδιού έχει γεννήσει.

***Διαβάστε σχετική ανάρτηση στο blog «Πόντος και Αριστερά»: http://pontosandaristera.wordpress.com/2010/01/17/17-1-2010/

«Δεν τους θέλομεν...»

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο «Δεν τους θέλομεν», που αφορά τις αντιδράσεις των υπερπατριωτών ελληνοφρόνων για τα «σατανικά σχέδια της παγκοσμιοποίησης» και πως αυτές πρέπει να αντιμετωπιστούν, στο ιστολόγιο Αντίφωνο.. Ακολουθεί ένα μικρό απόσπασμα:


Τον τόνο στο δημόσιο διάλογο θα δώσουν αλαλάζοντες τηλεπωλητές βιβλίων και ανώνυμοι διαδικτυακοί εθναμύντορες που έχουν «ξεσαλώσει» απειλώντας και βρίζοντας. Οι ίδιοι που εσχάτως «ανακάλυψαν» ότι το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια βασίζεται σε πρόταση μιας ΜΚΟ, της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, και θριαμβολογούν για την αποκάλυψη της αντεθνικής σκευωρίας! Ωσάν να ήταν ποτέ κρυφή αυτή η πρωτοβουλία, ωσάν να μην παρουσιάστηκε πέρσι σε δημόσια εκδήλωση και να μην επιδόθηκε επισήμως στα πολιτικά κόμματα! Το γαρ πολύ της θλίψεως…
Τέλος, δεν αντέχω τον πειρασμό να αναδημοσιεύσω ένα απόσπασμα από άρθρο του Γ.Α. Βλάχου του 1928: «Η “Καθημερινή” πολιτικάς σχέσεις με τους πρόσφυγας δεν θέλει να έχει. Δεν έχει διάθεσιν να ακούη πρόσφυγας πολιτικολογούντας, δεν συζητεί με επιτροπάς προσφύγων διά ζητήματα αφορώντα τον τόπον, δεν ζητεί ούτε ψήφους ούτε αναγνώστας εις τους συνοικισμούς (…) Δεν τους θέλομεν ούτε ως ψηφοφόρους, ούτε ως εκλογείς, ούτε ως εκλέξιμους, ούτε ως πολίτας δικαιουμένους να κυβερνούν την Ελλάδα» (προσφυώς το ανέσυρε ο Ιός της Ελευθεροτυπίας, 9/1/10). Αν μη τι άλλο, η αντικατάσταση των Μικρασιατών προσφύγων από τους μετανάστες αποδεικνύει την αδιάσπαστη εθνική μας συνέχεια στη διαχείριση του φόβου.

Τα δημοφιλέστερα σκακιστικά site

Το Alexa Traffic Rankings είναι ο μόνος μηχανισμός σχετικής κατάταξης των site σε παγκόσμια επίπεδο (χωρίς αυτό να σημαίνει πως είναι απολύτως αξιόπιστος).. Η κατάταξη αυτή δεν είναι μέτρηση στατιστικών. Το alexa.com έχει αναπτύξει μερικά απλά εργαλεία, ουσιαστικά κάποια Alexa toolbar που μπορούν να εγκατασταθούν στους πιο συχνά χρησιμοποιούμενους browser όπως Internet Explorer, Firefox κ.λπ. και τα οποία στέλνουν πληροφορίες για το ποιά site επισκεφθήκατε, πόσες σελίδες και πόσο χρόνο στο κάθε ένα. Η βάση χρηστών της Alexa είναι μόνο ένα μικρό δείγμα του πληθυσμού του ίντερνετ, και ιστοσελίδες με σχετικά χαμηλό traffic (όπως είναι οι ελληνικές σκακιστικές σε σχέση με το traffic του ίντερνετ συνολικά) δεν κατατάσσονται με ακρίβεια από την Alexa λόγω των στατιστικών περιορισμών του δείγματος. Προσωπικά δεν έχω εγκαταστήσει τα Alexa toolbar στους browser μου. Είναι μια κατάταξη, που δεν είναι αξιόπιστη, είναι απλά ενδεικτική. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς, παρόλο που η Alexa εμφανίζει το skakistiko πρώτο σε επισκεψιμότητα ανάμεσα σε όλα τα ελληνόγλωσσα σκακιστικά site!

Η σχετική κατάταξη των 10 πρώτων σε επισκεψιμότητα ελληνικών σκακιστικών site για το τρίμηνο Οκτωβρίου - Δεκεμβρίου 2009 σύμφωνα με την Alexa (σε παρένθεση η σχετική τους κατάταξη στον παγκόσμιο ιστό):

1. http://skakistiko.blogspot.com/ (166.657)
2. http://www.chessfed.gr/ (170.522)
3. http://www.greekchess.com/ (255.654)
4. http://www.essnachess.gr/ (363.907)
5. http://anoixichess.blogspot.com/ (365.102)
6. http://greekchesspolitics.wordpress.com/ (440.646)
7. http://www.sopatron.gr/ (467.822)
8. http://www.skaki.gr/ (481.471)
9. http://www.chessacademy.gr/ (518.597)
10. http://www.patrachess.gr/ (538.827)

(στοιχεία για τις ιδιότητες της Alexa από τον Πάρη Κουτρουμάνο).

*** Όσο αφορά το δικό μας blog, πέρα από τα στοιχεία της Alexa, οι περισσότερο αξιόπιστες εσωτερικές μετρήσεις δίνουν μια καθημερινή επισκεψιμότητα 800-900 μοναδικών χρηστών, με μια μικρή κάμψη τώρα τις γιορτές. Είμαστε αρκετοί!

***Κατά τις επόμενες μέρες θα αναδιοργανώσω τις στήλες στην αριστερή μπάρα με τους ελληνικούς σκακιστικούς συνδέσμους, καθώς πολλές ιστοσελίδες και blog εμφανίζονται χωρίς ζωή και αυτό αδικεί ιστοσελίδες που βρίσκονται ανάμεσά τους και είναι ενεργές.

Διεθνής Διαγωνισμός Σύνθεσης Manolas-60

Η Ελληνική Επιτροπή Καλλιτεχνικού Σκακιού ανακοινώνει το "Eπετειακό Tουρνουά Μανωλάς – 60".
Θέμα ελεύθερο. Γίνονται δεκτά αδημοσίευτα προβλήματα τριών κινήσεων στα ακόλουθα τέσσερα τμήματα:

A. ορθόδοξα #3, με τουλάχιστον τρεις βαριάντες. Κριτής Εμμανουήλ Μανωλάς.

B. βοηθητικά h#3, με ακριβώς τρεις λύσεις, όχι zero-position, όχι δίδυμα. Κριτής Χάρης Φουγιαξής.

C. αντίστροφα s#3, με τουλάχιστον τρεις βαριάντες. Κριτής Ιωάννης Γαρουφαλίδης.

D. μυθικά #3, με αποδεκτά στοιχεία : {μία μυθική συνθήκη} ή {μία μυθική συνθήκη και ένα είδος μυθικού κομματιού} ή {ένα ή δύο είδη μυθικών κομματιών}. Κριτής Κώστας Πρέντος.

Προβλήματα ελεγμένα από υπολογιστή μπορεί να υποβάλει ένας συνθέτης σε περισσότερα από ένα τμήματα του διαγωνισμού. Για κάθε πρόβλημα αναμένονται οι εξής πληροφορίες : Όνομα και e-mail και χώρα του συνθέτη, διάγραμμα και FEN συμβολισμός και εκφώνηση και λύση του προβλήματος.

Στείλτε e-mail, με θέμα "JT-Manolas-60", στο manolas.emmanuel(AT)gmail.com .
Ημερομηνία λήξης : 12-Ιουλίου-2010.

Οι συμμετέχοντες θα λάβουν ένα αντίγραφο της βράβευσης μέσω e-mail.
Η βράβευση θα δημοσιευθεί στα ιστολόγια http://chess-problems-gr.blogspot.com, http://kallitexniko-skaki.blogspot.com .

Pulp Chess

Σούπερμαν, Μπάτμαν, Γουοντεργούμαν αλλά και ήρωες μυστηρίου και επιστημονικής φαντασίας, σε ωραιότατα παλπ εξώφυλλα αμερικανικών περιοδικών.
Με την ευκαιρία: η ώρα πλησιάζει τρεις το πρωί και βλέπω στα στατιστικά πως έχουμε μια μικρή γιορτή. Αυτή εδώ, είναι η 1000ή (χιλιοστή) ανάρτηση στο skakistiko. Περγαμόντο δεν μπορώ να βγάλω, όμως ελπίζω να είμαστε όλοι καλά στο μέλλον και να συνεχίζουμε με αναρτήσεις και σχόλια.

Τριγυρίζοντας στα πέριξ

Του «Μέτοικου στη Νίσυρο»

Το πρωτοένοιωσα όταν -περαστικός από την Αθήνα- συνάντησα τον Φίλιππο. Το γεγονός της ημέρας ήταν ο θάνατος του Νίκου Καραπάνου. Δεν τον ήξερα τον άνθρωπο, ωστόσο η ιστορία δεν θα μπορούσε να μην σε συγκινήσει. Θάνατος πάνω στη σκακιέρα, λίγο πριν την νίκη. Ωστόσο δεν κατάφερα να εντοπίσω κάποιο συναίσθημα πέρα από τον εντυπωσιασμό για την θεατρικότητα της εξόδου. Αυτόματα ήρθε στην μνήμη το μέγεθος της απώλειας που ένοιωσα όταν πληροφορήθηκα τους θανάτους Κόκκινου και Ιωακειμίδη. Ανησύχησα. Ένοιωθα πως κάτι πετρώνει σιγά-σιγά μέσα μου...
Και μετά ήρθαν οι φωτιές. Δεν ειναι δύσκολο να ανακαλέσω την οργή, δική μου και πολλών άλλων, κατά την διάρκεια των πυρκαγιών στην Ηλεία δυο χρόνια πριν. Ένοιωθα για μήνες την ανάγκη να συζητήσω το τι έγινε και το τι δεν έγινε...
Και τώρα ένα μούδιασμα, μια μικρή ενοχή όταν έγραφα καθαρά σκακιστικά σχόλια στο μπλογκ ενώ η μισή Αττική καιγόνταν, αλλά κατά τ'άλλα τίποτα...
Και φοβάμαι ότι δεν είμαι μόνο εγώ. Ένα ψάξιμο στο δίκτυο δεν απέδωσε και πολλά.
Ατίθασο θυμό ( http://akanoniston.blogspot.com/2009/08/blog-post_25.html ), πίκρα και τρυφερότητα ( http://meteorologika.blogspot.com/2009/08/blog-post_26.html ), απογοήτευση και αυτοκριτική ( http://gedankenbox.blogspot.com/2009/08/blog-post.html ), προσωπική μαρτυρία που αγγίζει την παραφορά ( http://itsaousa.blogspot.com/2009/08/blog-post_24.html ) -όλα γυναικείες φωνές, με λίγες αντρικές πινελιές, λακωνικές( http://gazikapllani.blogspot.com/2009/08/blog-post_23.html ) ή ψύχραιμες και αποστασιοποιημένες( http://oikonikipragmatikotita.blogspot.com/2009/08/blog-post_22.html ) όλες μαζί μια μικρογραφία του σάλου που είχε ξεσηκωθεί πριν 2 χρόνια. Ακόμα και το indy.gr μάλλον ανάλυση της κατάστασης ( http://indy.gr/other-press/30-3c7ronia-prta-foties-kai-meta-aythairetes-biles ) προσφέρει, παρά επαναστατικότητα εκφράζει...
Τί να συμβαίνει; Όλη η ενεργητικότητα που βρήκε έκφραση στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, σκόνταψε πάνω στα αδιέξοδα της και οδήγησε σε μια στροφή προς το ιδιωτικό; Ή το πρόβλημα είναι πολύ πιο βαθύ όπως λέει ο oldboy( http://old-boy.blogspot.com/2009/08/blog-post_24.html ) και μας αγγίζει όλους;