Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

Η κόρη του Ταλ


Στις 9 Νοεμβρίου η εφημερίδα της Ρίγα «Telegraph» δημοσίευσε συνέντευξη της Ζάνα Ταλ, κόρης του 7ου Παγκόσμιου Πρωταθλητή, του Μίσα Ταλ. Η Ζάνα ζει στη Γερμανία και μοιράζεται αναμνήσεις που διατηρεί από τον πατέρα της. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη τη συνέντευξη στα αγγλικά: http://www.e3e5.com/article.php?id=1275 Στη φωτογραφία παρατηρούμε ότι η φυσιογνωμική ομοιότητα της κόρης με τον πατέρα είναι εντυπωσιακή. Δυο σύντομα αποσπάσματα:

-Αλήθεια, πώς είναι να είσαι η κόρη του Μίσα Ταλ; Τι αισθάνεστε περισσότερο; Υπερηφάνεια που είστε η κόρη ενός τόσο σπουδαίου σκακιστή ή τον απόηχο των προβλημάτων που ανακύπτουν στο παιδί ενός τόσο διάσημου ανθρώπου;
Ζ.Τ. Όταν ήμουν επτά ετών, στην πρώτη δημοτικού, ο διευθυντής κάλεσε τη μητέρα μου γιατί ένα κορίτσι στην τάξη διαμαρτυρήθηκε στο δάσκαλο, λέγοντας ότι είδε 7 συσκευές τηλεόρασης στο σπίτι μας, μια απ' αυτές στο μπάνιο! Και ο άνθρωπος μας επέπληξε για επιδειξιομανία. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε μόνο μια τηλεόραση, σοβιετικής κατασκευής, που δεν δούλευε και καλά και το παιδί που διαμαρτυρήθηκε δεν είχε έρθει ποτέ στο σπίτι μας. Αυτή είναι η πρώτη χαρακτηριστική ιστορία για τα προβλήματα που αντιμετώπιζα λόγω της δημοσιότητας που απολάμβανε ο πατέρας μου. Αργότερα, όταν σπούδαζα μουσική, οι καλοθελητές με κατηγορούσαν πως απολάμβανα ευνοϊκή μεταχείριση και έδινα κονσέρτα γιατί ο πατέρας μου ήταν ο Μίσα Ταλ. Κανείς δεν σκέφτηκε πως μελετούσα σκληρά μουσική 5-6 ώρες κάθε μέρα. Όλη την ώρα έπρεπε να αποδείξω ότι προσπαθούσα να πετύχω με όλες μου τις δυνάμεις και δεν βασιζόμουν στη φήμη του πατέρα μου, κάτι που στάθηκε αδύνατον. Αυτή την κατάσταση είναι δύσκολο να την διαχειριστείς στην παιδική ηλικία.

Μα και το κοριτσάκι με τα λευκά κομμάτια μα και ο άνδρας με τα μαύρα κομμάτια επιθυμούν τη νίκη των λευκών...

-Η κουλτούρα μας συχνά διαμορφώνεται από την επίδραση της κουλτούρας των γονιών μας. Θα ήθελα να μου πείτε τις προτιμήσεις σας στην τέχνη, στη λογοτεχνία, στη μουσική. Έχουν κοινά σημεία με εκείνες του πατέρα σας;
Ζ.Τ. Εκτός από τα παιδικά βιβλία, που είναι μάλλον κοινά για τα περισσότερα παιδιά, τα πρώτα βιβλία που διάβασα ήταν αυτά που είχε ο πατέρας μου σκορπισμένα στο κομοδίνο, αφού τα είχε διαβάσει ο ίδιος. Θυμάμαι τα αστυνομικά βιβλία. Όταν ο πατέρας μου γύριζε στο σπίτι μετά από μήνες, μετά τα τουρνουά, πήγαινα στο ταχυδρομείο με μια φίλη μου και παίρναμε σωρούς από εφημερίδες, τους μεταφέραμε στο σπίτι και έτσι το διαμέρισμά μας έμοιαζε σαν να είχαν μπει μαστόροι να το ξαναχτίσουν.
Ο πατέρας μου δεν ενδιαφερόταν για την τέχνη γενικότερα, αλλά αγαπούσε πολύ τη μουσική. Οι Ραχμάνινοφ και Σοπέν είναι οι αγαπημένοι μου, όπως ήταν και του πατέρα μου. Απολάμβανα πάντα περισσότερο τους ρομαντικούς , έτσι στους συνθέτες που συναισθάνομαι καλύτερα θέλω να προσθέσω τον Σκριάμπιν, τον Τσαϊκόφσκι και τον Σούμαν.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Ταλ ήταν εκπληκτικός παίκτης, με φαντασία και έμπνευση που οδηγούσαν σε φοβερές συλλήψεις πάνω στη σκακιέρα.
Αλλά υπήρξε και πολυσχιδής προσωπικότητα, γι'αυτό και κυκλοφορούν πολλές ενδιαφέρουσες ιστοριούλες, που συνδέονται μ'αυτόν.
Σημειώνω ότι η παραπάνω συνέντευξη δεν δημοσιεύθηκε τυχαία, στις 9 Νοεμβρίου. Ήταν η ημέρα που είχε γεννηθεί ο μεγάλος Ταλ, το 1936.

καλοπροαίρετος είπε...

Εκατό συνδυασμοί του Ταλ, και τα κοινά σημεία Ταλ και Μπεστ

Ο Ταλ ήταν ο πιο βραχύβιος παγκόσμιος πρωταθλητής, όμως πιθανότατα ήταν και είναι ο πλέον δημοφιλής ως προς το στυλ παιχνιδιού. Τον λόγο τον είχε προσδιορίσει ο Ραγκόζιν λέγοντας ότι «Ο Ταλ δεν κινεί τα κομμάτια με τα χέρια, αλλά με μαγικό ραβδί».

Στο http://www.wtharvey.com/tal.html υπάρχουν καμιά εκατοστή θέσεις από παρτίδες του Ταλ πριν τον τελικό συνδυασμό. (Αν μετρήσετε τα κομμάτια και βρείτε να έχει ο Ταλ κανέναν Ίππο ή Πύργο λιγότερο, δεν έχει λάθος το διάγραμμα, θα το έχει στουκάρει πριν.) Είναι οπτικά όμορφες, και επίσης καλές ασκήσεις για προπόνηση. Το δύσκολο βέβαια είναι να φέρει κανείς τη θέση πριν τον νικηφόρο συνδυασμό. Μετά, τα πράγματα είναι απλούστερα...

Πολλές είναι οι αξιομνημόνευτες παρτίδες του Ταλ. Προσωπικά και ανάμεσα σε αρκετές άλλες, θυμάμαι την προϊούσα έκπληξή μου (παρ΄ότι ήδη τότε «σκακιστικά ενήλικος»), καθώς αναπαριστούσα από σκακιστική στήλη εφημερίδας, χωρίς σχόλια, την παρτίδα του με τον Hjartarson, Ρέικγιαβικ 1987. Για πότε ο Ne3 βρέθηκε στο c6 (μέσω c2, a1, b3, a5) και ο Rc1 στο b8 ακόμα αναρωτιέμαι...

Το απόφθεγμά του «Είμαι πότης, καπνιστής, τζογαδόρος, γυναικάς – αλλά το σκάκι με αλληλογραφία δεν περιλαμβάνεται στα βίτσια μου» («I drink, I smoke, I gamble, I chase girls – but postal chess is one vice I don't have») μού θυμίζει το κάπως σχετικό απόφθεγμα του «πέμπτου Μπητλ» και κορυφαίου ιρλανδού ποδοσφαιριστή Τζωρτζ Μπεστ (1946-2005) : «Ξόδεψα πολλά χρήματα στο ποτό, στις γυναίκες και στα γρήγορα αμάξια. Τα υπόλοιπα απλώς τα σπατάλησα» («I spent a lot of money on booze, birds and fast cars. The rest I just squandered»).

Ίσως άλλη μια περίπτωση που «It’s better to burn out than it is to rust».

Ανώνυμος είπε...

oloi oi megaloi antres...exoun pathi....kai auto einai panta oi gynaikes :)

Ανώνυμος είπε...

tora pou tin xanaparatiro..moiazei perissotero me ton florinioti para me ton tal