Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008

Νανούρισμα


Ο Krzysztof Komeda πέθανε το 1969, λίγο μετά τα γυρίσματα του «Rosemary's Baby». Πολωνός, ιδιοφυής τζαζίστας, τον θυμόμαστε οι περισσότεροι για το soundtrack αυτής της σπουδαίας ταινίας.

Το νανούρισμα, στη μουσική των τίτλων, είναι -κατά τη γνώμη μου- από τα πιο ανατριχιαστικά μουσικά κομμάτια της ιστορίας του κινηματογράφου. Και η ταινία αξεπέραστη. Και η Mia Farrow, γλυκύτατη, ακόμη και με τη μάχαιρα ανά χείρας...

(ακολουθούν σχόλια από το in.gr)

Το πιο διάσημο θρίλερ του σύγχρονου κινηματογράφου και μια ταινία που έγινε κλασική, χωρίς καν να ολοκληρωθεί το χρονικό διάστημα που δικαιολογεί ανάλογο χαρακτηρισμό. Έχοντας στις αποσκευές του δουλειές όπως το "Μαχαίρι στο Νερό" (1962), η "Αποστροφή" (1965), καθώς και τη βρετανική παραγωγή "Ο Χορός των Βρικολάκων" (1967), ο 35χρονος τότε Πολάνσκι κλήθηκε να σκηνοθετήσει την πρώτη του ταινία στην Αμερική.

Οι επιλογές του δύο: μία αδιάφορη περιπέτεια και ένα βιβλίο του Αϊρα Λέβιν με ηρωίδα τη Ρόζμαρι, μια αφελή Αμερικανίδα που αντιλαμβάνεται πολύ αργά ότι οι άνθρωποι που την περιτριγυρίζουν είναι μάγοι και ακόμα ότι ο σύζυγός της έχει πουλήσει την ίδια και το αγέννητο παιδί τους στο σατανά. Το "Μωρό της Ρόζμαρι" προκάλεσε ισχυρό σοκ στο κοινό της εποχής. Πολύ πιστό στο βιβλίο και ιδιαίτερα πειστικό σε σχέση με το αλλόκοτο θέμα του, εκμεταλλεύτηκε κατά τον καλύτερο τρόπο τόσο το στοιχείο της αμφιβολίας (όλα αυτά που βλέπουμε είναι αλήθεια ή δημιουργούνται στο μυαλό μιας ανασφαλούς εγκύου;) όσο και το καστ: η καθαρότητα και η αθωότητα της Φάροου κόντρα στα παραμορφωμένα πρόσωπα των ηρώων που ενσαρκώνουν μια σειρά καρατερίστες.

Σήμερα δεν προκαλεί την ίδια αίσθηση. Ωστόσο, εξακολουθεί να εντυπωσιάζει ως υπόδειγμα μεταφοράς τρομακτικού βιβλίου στον κινηματογράφο (είναι από τις λίγες ταινίες, στις οποίες νικά το Κακό), με την παράλληλη αποτύπωση της εποχής των χίπις, τότε που τα νεανικά όνειρα είχαν χρώματα και μουσική. Το φιλμ τιμήθηκε με Όσκαρ και Χρυσή Σφαίρα Β΄ Γυναικείου Ρόλου (Ρουθ Γκόρντον) και ο Πολάνσκι πλήρωσε ακριβά αυτό του το εγχείρημα. Ένα χρόνο αργότερα και όντας έγκυος, η σύζυγός του, Σάρον Τέιτ (θα τη δείτε στη σκηνή του πάρτι), δολοφονήθηκε φρικτά από τον Τσαρλς Μάνσον.

(Λόγω των ημερών, οι περισσότερες αναρτήσεις είναι σύντομες και εξωσκακιστικές. Θα επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς μετά την πρωτοχρονιά).

Δεν υπάρχουν σχόλια: