Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

6ο Όπεν Φυσιολάτρη

Mε 170 συμμετοχές από 5 χώρες (Ρωσία, Γεωργία, Καζακστάν, Αγγλία και Ελλάδα) ολοκληρώθηκε το 6ο όπεν Ιουνίου του Φυσιολάτρη Νίκαιας.
Στη βαθμολογία, πρώτος ήταν ο Μαστροκούκος με 7 βαθμούς, ακολούθησαν στις θέσεις 2-4 οι Γαζής, Μαναγκάτζε και Ραχμάνοφ με 6 βαθμούς ενώ από 5,5 βαθμούς συγκέντρωσαν οι Μπαλάσκας, Στεφανίδη Άννα –Μαρία, Αλεξάκης, Σεργκέεβ, Κωστούρος, Σαχταχτίνσκι, Μπαρμπαγιάννης και Αγγελή Ελένη. Πρώτος βετεράνος ο Παναγιώτης Μπαλάσκας, πρώτος σκακιστής κάτω των 8 ετών ο Ανθόπουλος, πρώτος σκακιστής κάτω των 12 ετών ο Ξανθόπουλος, πρώτος σκακιστής κάτω των 16 ετών ο Μπαρμπαγιάννης, πρώτος κάτω των 20 ετών ο Ραχμάνοβ, πρώτη σκακίστρια η Άννα-Μαρία Στεφανίδη.
Ηλεκτρονική διεύθυνση: www.fysiolatris.net/6fys/frame.html

21 σχόλια:

Αρμός είπε...

Καλώς σε βρίσκω και καλό Σαββατοκύριακο!

Skakistiki Anixi είπε...

Η -εντυπωσιακή- παρτίδα του νικητή
Καμπάνης-Μαστροκούκος και με game viewer.

Ανώνυμος είπε...

Κέρδισε τον Καμπάνη ο νικητής;
γουάου γουάου...τεράστια επιτυχία

Ανώνυμος είπε...

Τα κόμπλεξ ορισμένων δεν κρύβονται με τίποτα

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω ποιος είναι αυτός ο κύριος Καμπάνης,αλλά το άνοιγμα που επέλεξε ενάντια σε έναν τόσο έμπειρο και γνωστό σκακιστή,όπως ο διεθνής μετρ Μαστροκούκος(1.α4;;;),είναι απλώς γελοίο.Δηλαδή,σε τι ακριβώς βασιζόταν για να παίξει αυτήν την κίνηση ο εν λόγω σκακιστής;Στο στοιχείο του αιφνιδιασμού;Σε ψυχολογικό τέχνασμα;΄Σε ζούλα;Γιατί να παίξει κάποιος μια τόσο φριχτή κίνηση,που εναντιώνεται σε κάθε λογικό αξίωμα της θεωρίας των ανοιγμάτων,δηλαδή στον έλεγχο του κέντρου,το άνοιγμα διαγωνίων και στηλών για τα κομμάτια,και εύρυθμη ανάπτυξή των κομματιών;Τι από όλα αυτά εξυπηρετεί αυτή η κίνηση;Τι περισσότερο από τη γελοιοποίηση αυτού που χρησιμοποιεί αυτές τις ζουλο-κινήσεις;Αντί να παίξει δ4 ή ε4 και να μπεί θαρραλέα σε μια θεωρητική μάχη,έστω και αν είναι άνιση,αφού ο αντίπαλος του είναι πιο διαβασμένος και έμπειρος,τουλάχιστον θα έπαιζε με βάση ένα δοκιμασμένο θεωρητικό πλάνο,και όχι τυρχάπαστες κινήσεις.Και αυτό δεν είναι μομφή προς τον συγκεριμμένο σκακιστή(τον κ.Καμπάνη),τον οποίο όπως προανέφερα δεν γνωρίζω,αλλά γενικά προς οποιονδήποτε που νομίζει ότι με τέτοιου είδους ''καφενειακές'' κινήσεις,θα μπορέσει να ξεγελάσει σκακιστές ανώτερου επιπέδου.Και όπως έγραψε ο Τριαντάφυλλος Σιαπέρας στο πρώτο τόμο του έργου του ''Το σκάκι'': ''Ας μη αυταπατώνται,λοιπόν,όσοι φιλοδοξούν να γίνουν ισχυροί σκακιστές:θα πρέπει να στρωθούν και να διαβάσουν συστηματικά την σκακιστική θεωρία.Μόνο έσι θα προοδεύσουν.'' Και μην προσπαθήσει κανείς να με πείσει τώρα ότι το 1.α4;; είναι μέρος της σκακιστικής θεωρίας,γιατί θα πάω να πέσω από το Σούνιο,όπως ο Αιγέας.Άιντε:)

Ανώνυμος είπε...

Διόρθωση:Φυσικά,η λέξη τυχάπαστες σημαίνει τυχάρπαστες:)

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@jethro tal
Αγαπητέ μου, θα σας ικέτευα να αποφύγετε την πτώση από τον ιερό βράχο του Σουνίου για μια πλειάδα λόγων. Πρώτον η σκακιστική κοινότητα θα απωλέσει έναν ενδελεχή σχολιαστή, πράγμα που είναι αμαρτία απ' το Θεό.

Δεύτερον, η ονοματοδοσία της υποκείμενης θάλασσας έχει κλείσει οριστικά και πάντως ο όρος "Τζεθροτάλειο" για το εν λόγω πέλαγος ίσως να δημιουργήσει σύγχυση στις ακτοπλοϊκές μας γραμμές και στην τουριστική μας αστυνομία.

Τρίτον και ουσιωδέστερον επιχείρημα είναι η υπεράσπιση που έχω σκοπό να παρατάξω για τον ευγενή κύριο Καμπάνη και τη φαινομενικά εκκεντρική κίνησή του. Υπάρχει έστω και ένας σκακιστής παγκοσμίως που να μπορεί να αποδείξει ότι η κίνηση 1)α4!; χάνει; Θυμάμαι τόσες και΄τόσες φορές το Φίσερ (ή όποιον άλλο γκρανμέτρ κρυβόταν πίσω από τα ψευδώνυμα) να συντρίβει κατ' επανάληψη αντιπάλους τόσο στο σάιτ του Κασπάροβ, όσο και στο Άι-Σι-Χτιρ (ή κάπως έτσι) με την προαναφερθείσα κίνηση. Και όταν λέω αντιπάλους δεν εννοώ κάτι κακομοίρηδες σαν κι εμένα, αλλά κάτι τύπους με κάτι ΕΛΟ, να! μετά συγχωρήσεως. Σκεφτήκατε μήπως ότι κάθε φορά που μια ιδιοφυϊα προτάσσει μια καινοφανή θεωρία γίνεται αντικείμενο χλεύης; Σκεφτήκατε την περίπτωση του Γαλιλαίου όταν τόλμησε να υποστηρίξει με επιχειρήματα τον Κοπερνίκειο ηλιοκεντρισμό (που σημειωτέον ήταν προγενέστερης και δη Αριστάρχειας έμπνευσης, κάτι που συμβαίνει και με την περίπτωση του 1.α4); Την απαξίωση που έλαβε αρχικά η Δαρβινική θέαση της Εξέλιξης ή η Ατομική Θεωρία των αερίων; Για να προχωρήσω ένα βήμα παραπέρα, πιστεύετε ότι οι πίνακες του Μπαίηκον ή του ντε Κίρικο είναι περισσότερο κατανοητοί από κινήσεις σαν το 1.α4; Θεωρείτε μήπως ότι οι επαναστατικές θεωρίες του αναρχισμού ή του μηδενισμού ήταν απολύτως χωρίς αξία; Και τέλος, γιατί δεν εξεγείρεστε αναλόγως με κινήσεις όπως το 1.ζ3! ή το 1.θ4! που κατ'επανάληψιν έχει παίξει ο ανομολόγητος Παπασταυρόπουλος ή ο αξιοκαταφρόνητος υποφαινόμενος;

Εν ολίγοις αγαπητέ (αλλά και όσοι άλλοι βαλθήκατε να γκρεμίσετε από το βάθρο του έναν άνθρωπο με τόσο πλούσιο συγγραφικό έργο), θα σας πρότεινα να αφήσετε τα λουλούδια ν' ανθίσουν (πράγμα που ενδέχεται να εκνευρίσει τον Καλοπροαίρετο, ελέω παρωχημένης χροιάς, αλλά που θα πάρω το ανάλογο ρίσκο). Τι κέντρο και διαγώνιες και στήλες και λοιπές μουχλιασμένες αξιωματικές παραδοχές. Ίσως το μέλλον να βρίσκεται σε κινήσεις σαν το 1.α4! και σε σκέψεις έξω από τα παραδεδεγμένα. Τι ίσως; Είναι πιο βέβαιο κι από το ότι ομιλώ με όλη μου τη σοβαρότητα.

ΥΓ. Υπάρχει φυσικά και η πιθανότητα ο άνθρωπος να νόμιζε ότι έπαιζε με κομπιούτερ. Και όλοι πιστεύω γνωρίζουμε ότι τα κομπιούτερ δεν αρέσκονται στη φαντασία. Αυτή που μας κάνει ξέχωρους σαν είδος ανάμεσα στους Ανθρωπίδες.

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχει ενα παραδειγμα που ο μαυρος απαντα στο 1.ε4 με α6 στην παρτιδα Καρποβ-Μαιλς(1980) περιγραφεται στο βιβλιο BASMAN, MICHAEL Play the St.George Oxford, Pergamon Press. 1983.

Ανώνυμος είπε...

Νομίζω πως παίζοντας 1.α4 ο Λευκός δεν παθαίνει και καμιά σοβαρή ζημιά. Είναι περίπου σαν να διαλέγει να παίξει Μαύρος, έχοντας μεν ήδη εκδηλωθεί μερικώς και έχοντας περιορίσει τις επιλογές του, αλλά έχοντας κερδίσει και μισό τέμπο περίπου. Δεν πιστεύω πως η κίνηση 1.α4 είναι τόσο καταδικαστική για τις προοπτικές του παίκτη που το παίζει.
Από την άλλη, εγώ προσωπικά διαφωνώ κάθετα με τη λογική και τη νοοτροπία πίσω από την κίνηση 1.α4. Πιστεύω πως ο κάθε σκακιστής οφείλει να διεκδικήσει το μάξιμουμ που μπορεί να του προσφέρει η θέση, και σίγουρα υπάρχουν τρόποι για τα Λευκά να το κάνουν από την αρχική θέση, τρόποι καλύτεροι από το 1.α4. Συμφωνώ ότι η παράδοση του πλεονεκτήματος της πρώτης κίνησης (διότι αυτό είναι ουσιαστικά η κίνηση 1.α4) δεν συνάδει με τις αρχές του σκακιού. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν μου φαίνεται πια και τόσο ανόητη η επιλογή της κίνησης αυτής, ακόμη και εναντίον ενός ισχυρού παίκτη όπως ο Γιώργος. Εγώ δεν θα την έπαιζα ποτέ, γιατί δεν πιστεύω στη λογική την οποία εκφράζει η κίνηση αυτή, αλλά δεν νομίζω πως επηρέασε το συσχετισμό δυναμικότητας μεταξύ των δύο παικτών ή έκρινε το αποτέλεσμα της παρτίδας στον παραμικρό βαθμό.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@middlewave
Ε, καλά, δε λέω, ούτε εγώ θα την έπαιζα. Προτιμώ το 1)α3!

Ανώνυμος είπε...

Το 1979 κέρδισα έναν μετρ παίζοντας 1.α4, σε διασυλλογικούς αγώνες και αφού προηγουμένως είχα πάρει την άδεια των συμπαικτών μου. Μια εβδομάδα αργότερα αντιμετώπισα τον ίδιο παίκτη σε ατομικούς αγώνες και δοκίμασα 1.α3, οπότε προέκυψε φινάλε Πιονιών στο οποίο θα κέρδιζα αν το Πιόνι βρισκόταν στο α4 και τελικά ήταν ισόπαλο επειδή το Πιόνι είχε προχωρήσει μόνο μέχρι το α3.
Κατέληξα λοιπόν στο συμπέρασμα ότι η κίνηση 1.α3 χάνει τέμπο στο φινάλε και δεν την ξαναδοκίμασα σε επίσημη παρτίδα. Αντίθετα, με 1.α4 έχω αποτελέσματα +3=3-1, με αρκετούς από τους αντιπάλους μου να έχουν χρηματίσει μέλη Εθνικών Ομάδων.

Ανώνυμος είπε...

Ηλία, σ' αυτό το blog σε διαβάζει πολύς κόσμος που δε σε γνωρίζει, ούτε από τη σοβαρή πλευρά σου, ούτε από την πολύ χαρακτηριστική χιουμοριστική σου.

Από την άλλη πλευρά, είσαι πολύ γνωστός σκακιστής, προπονητής και συγγραφέας. Μήπως με αυτό το τελευταίο σου σχόλιο μπερδέψεις κόσμο??

Προτείνω να γράψεις την άποψή σου -σοβαρά, αλλά με σύντομα λόγια!- για ανοίγματα όπως το 1.α4 ή το 1.α3. Καλό είναι να ξεκαθαρίσεις τα ζητήματα "αγωνιστικές σκοπιμότητες" και "αντικειμενικά σωστό σκάκι".

Ανώνυμος είπε...

Χάρη μου,
δεν καταλαβαίνω την προτροπή σου. Δηλαδή, θα πρέπει να εξηγώ ότι το σκάκι είναι και πλάκα, εκτός από σοβαρή ενασχόληση; Έχω την εντύπωση ότι σε παρόμοιες συζητήσεις, ακριβώς επειδή δεν γνωρίζει καλά ο ένας τον άλλο, η συζήτηση έχει ενδιαφέρον όταν εστιάζει κανείς στα γραφόμενα και όχι στο ποιος τα γράφει.
Αν θες, ευχαρίστως δώσε εσύ την ερμηνεία σου για την αξία των 1.α4 και 1.α3 -για μένα ήταν απλά παιδικές αρρώστιες, τις οποίες μάλιστα ευχαριστήθηκα πολύ!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@ Ηλία
Ελπίζω να παίξεις 1.α4 και το Σάββατο! Σου υπόσχομαι να απαντήσω 1)...θ5! Ω, ρε γλέντια!

@Μεγάλε κ. Καμπάνη! Φωτιές που άναψες!

Πάντως όποιος δε χαίρεται το σκάκι σε κάθε του στιγμή, λυπάμαι, αλλά δεν ξέρει τι χάνει. Και τα εντελώς αντιθεωρητικά ανοίγματα είναι ένας από τους τρόπους να εξασκείται η φαντασία και όχι η στείρα απομνημόνευση βαριαντών. Αν πρέπει να διαλέξω για το αν θα κάνω το παιδί μου πρωταθλητή με 1.δ4 ή δημιουργικό με 1.ζ3/2.Ρζ2, θα προτιμήσω το δεύτερο, με κλειστά μάτια. Θα του είναι πολύ πιο χρήσιμο στη ζωή του, παρά τις όποιες ήττες λόγω "αντιεπιστημονικής" αντιμετώπισης.Σάμπως ο Κασπάροβ είναι πιο ευτυχισμένος από μένα ή όποιον άλλο παίζει "ανορθόδοξα"; Οπότε -και λαμβάνοντας υπ' όψιν μου το σχόλιο του κ. Σιαφάκα- οφείλω να συγχαρώ τον Ηλία για τις επτά φορές που δοκίμασε το άνοιγμα και για την παιγνιώδη διάθεση.

Ένα παιχνίδι είναι η ρουφιάνα η ζωή (αυτό ακούγεται σαν παλιό ρεμπέτικο άσμα, μια χαρά δηλαδή!).

Ανώνυμος είπε...

Γεια σου, Ηλία, μέγιστε!

Άκου "παιδικές αρρώστιες" ...

Καλύτερο σχόλιο δε θα μπορούσες να κάνεις.

Τον κο Κονιδάρη δεν τον γνωρίζω, όμως από τα γραφόμενά του φαίνεται πολύ ενδιαφέρων τύπος.

Πάντως, για να μη νομίζετε ότι κι εγώ δεν έχω περάσει παιδικές αρρώστιες, σας ενημερώνω ότι έχω παίξει με ισχυρούς αντιπάλους τις κινήσεις 1.β4 και 1.η4, ενώ ως μαύρος έχω τολμήσει το εκπληκτικό γκαμπί 1.ε4 ζ5. Η κύρια βαριάντα είναι 1.ε4 ζ5 2.εχζ5 Ρζ7!! 3.Βθ5+?! η6 4.ζχη6+ Ρη7 5.ηχθ7?! και τώρα τα μαύρα μπορούν να επιλέξουν ανάμεσα στις δυο πολύ ισχυρές κινήσεις 5...Πχθ7 και 5...Ιζ6. Ο μαύρος Ρ έχει επαρκή προστασία από τα κομμάτια του, ενώ η στήλη θ ανήκει στα μαύρα!

Το έχω παίξει σε επίσημη, αλλά ο αντίπαλος φοβήθηκε και δεν ακολούθησε την κύρια βαριάντα. Τι σημασία έχει, έτσι κι αλλιώς έχασε...

Ανώνυμος είπε...

Το σημαντικότερο όλων είναι να πιστεύεις το ανοιγμα που παίζεις , και να το γνωρίζεις σε βάθος!

Τα ανώμαλα αυτά ανοίγματα(όνομα και πράγμα!) σε βγάζουν από τη θεωρία γρήγορα και έτσι μπορείς να κάνεις πιο εύκολα το λάθος.

Π.χ. στο πρωτάθλημα Α'Τοπικής στο 1ε4 που έπαιξα ο αντίπαλος απάντησε 1..α6!? και μετά την ανακρίβειά μου 2.γ4?! ε5! ο μαύρος στέκεται καλά.

Στην αμέσως επόμενη παρτίδα στο 1.ε4 αντιμετώπισα πάλι 1..α6! Πίστευα ότι ήμουν προετοιμασμένος σε όλες τις απαντήσεις του αντιπάλου μετά από 2.δ4 αλλά ο αντίπαλος με αιφνιδίασε με 2..θ6!
Σκέφτηκα εδώ για 15-20 λεπτά και απάντησα 3.Ιγ3?! Μετά το τέλος της παρτίδας ο αντίπαλος μου με απόλυτα σοβαρό ύφος με επέπληξε για αυτή μου την επιλογή λέγοντάς μου ότι το 3γ4 ήταν ακριβέστερο!
Τελικά παρά τη σοβαρή αυτή ανακρίβεια (καθώς στην παρτίδα ο μαύρος πρόλαβε και ..β5! και ..η5!) κατάφερα χάρη στην εμπειρία μου να επικρατήσω :)

Ανώνυμος είπε...

Σε μια παρτίδα που ξεκίνησε 1.ε4 ζ5 2.εxζ5 Ρζ7 3.Βθ5+ η6 4.ζxη6+ Ρη7 5.ηxθ7 Ιζ6 6.Βη5+ διέπραξα με τα μαύρα το τραγικό λάθος 6...Ρxθ7. Ο 8χρονος αντίπαλός μου συνέχισε να αγνοεί το ειδυλλειακό περιβάλλον της κατασκήνωσης στην οποία διεξήχθη η αναμέτρηση και απάντησε 7.Αδ3+. Μπροστά στο αναπόφευκτο 7...Ιε4 8.Αxε4#, εγκατέλειψα.
Ο λιλιπούτειος (για τα τότε δεδομένα) σκακιστής λεγόταν Δημήτρης Βανδώρος, στη συνέχεια έγινε μέλος του Σ.Ο.Παγκρατίου, το 1985 τερμάτισε 0.5 βαθμό πίσω από την 1η θέση στο πρωτάθλημα Ελλάδος χάνοντας μόνο τις δύο τελευταίες παρτίδες, το 1992 κέρδισε σε μια ιδιαίτερα θεαματική παρτίδα τον γκρανμέτρ Σπύρο Σκέμπρη στον τελικό του Διασυλλογικού Κυπέλλου (και έτσι ο ΣΟΠ κατέκτησε το δεύτερο Κύπελλο στην ιστορία του), αλλά στη συνέχεια αφοσιώθηκε στο επάγγελμά του και σήμερα είναι δικαστής στο Συμβούλιο Επικρατείας. Ενδιάμεσα έγραψε το εξαιρετικό και εμπορικά πολύ πετυχημένο βιβλίο "Η Τέχνη του Ματ".
Ευτυχώς που έπαιξα το Γκαμπί του Σιαφάκα, γιατί αλλιώς η ιστορία του ελληνικού σκακιού μπορεί να ήταν πολύ διαφορετική...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Χάρης Σιαφάκας
Χμμ, θα μπορούσε κανείς να με χαρακτηρίσει και "τύπος και υπογραμμός" ή έστω "ημερήσιος τύπος". Ακόμα και τα "ακουστικός τύπος" ή "οπτικός τύπος" θα ήταν εύλογα. Θα μου άρεσε και το "τύπος των ήλων" ενώ δε συζητώ για τον "κίτρινο τύπο" ή τον "εκπρόσωπο τύπου". Τελικά μάλλον θα πρέπει να είμαι ευτυχής που σας προκαλώ ενδιαφέρον κι όχι, π.χ. φαγούρα, πράγμα που θα ήταν ασυγχώρητο σε ένα φαρμακοποιό.

Πάντως τα έχετε παίξει και σεις τα ζουμερά σας, όπως παραδεχτήκατε προς μεγάλη μου (δεν το κρύβω) ικανοποίηση. Οπότε σας κατατάσσω στους ευτυχείς. :-)

Ανώνυμος είπε...

Παρακολουθω απο τοτε που ξεκινησε το μπλογκ αλλα προτιμω κυριως να διαβαζω σχολια παρα να συμμετεχω.
Οπως και να 'χει σπαω τη σιωπη μου για να μαθετε και εσεις τη σοφια μου.
Κατα πρωτον επειδη διαβασα καποιους - ανωνυμους και επωνυμους - να χλευαζουν την κινηση 1.α4 ως "ανωμαλη" "αντιθετη σε οσα μας εμαθε ο Σιαπερας" κτλ.
κτλ. και αλλους να θετουν τον Κουρκουνακη προ των ευθυνων του ως συγγραφεα και ως ανθρωπο να πω οτι δεν υπαρχει αποδειξη οτι η κινηση αυτη χανει.
Ειναι απλα σαν να τρως το επιδορπιο πριν ξεκινησεις το γευμα.
Κατα δευτερον ελεος πια με τα "τεντωμενα δακτυλα" και τις "παραινεσεις". Αν το σκακι ειχε τοσο σκληρους κανονες και "σοβαροτητα" πιστεψτε με θα το επαιζαν μονο σε αγγλικες λεσχες αποικιοκρατων πινοντας ζεστη μπυρα με ζαχαρη.
Τριτον δεν επικροτω τον Καμπανη για την επιλογη του. Δεν εχω παιξει ουτε σε μπλιτς τετοιες κινησεις (μου εχουν παιξει βεβαια το 1...ζ5 και εχω χασει πανηγυρικοτατα) γιατι - και εδω συμφωνω με τον Σωτηρη - δεν ειναι στη φιλοσοφια μου, αλλα οπως δεν μπορεις να απαγορευσεις στην μικρη ομαδα στο ποδοσφαιρο να παιζει αμυντικα και να κανει καθυστερησεις εναντια στη μεγαλη, το ιδιο δεν μπορεις να απαγορευσεις τετοιες κινησεις και μεθοδους αντιμετωπισης φανερα υπερτερων αντιπαλων.
Τηρουμενων των αναλογιων είναι το "βρωμικο παιχνιδι" στο σκακι.
Εξαλλου τι νοημα θα ειχε να παιξεις στο μετρ την βαριαντα που γνωριζει μεχρι 35ης κινησης; Τι κερδιζεις εσυ ή αυτός ή όσοι βλεπουν την παρτιδα; Ενω τώρα μαθαμε εναν αποτελεσματικο τροπο αντιμετωπισης της κινησης και ειδαμε και εναν ωραιο συνδυασμο.
Τελος το "τζεθροταλειο" πελαγος δεν ειναι ασχημη ιδεα.
Αυτο το "αιγαιο" ολο τη Μαριαννα Τολη μου φερνει στο μυαλο. (Οι ανω των 30 καταλαβαν).

Υ.Γ.1 Ευτυχως ο Βανδωρος καταλαβε το λαθος του εγκαιρως.

Υ.Γ.2 Ηλια τρως τον χρονο σου ποσταροντας, αλλα ενα τηλεφωνο δεν μας εχεις παρει τοσο καιρο.

Ανώνυμος είπε...

να σε πάρω τηλέφωνο, αλλά γράψε και τον αριθμό σου σε ένα τρίτο υστερόγραφο...

Ανώνυμος είπε...

Κάτι για τα 1.θ4 και 1.Ιθ3 υπάρχει;