Έντιμε άνθρωπε κυρ-Παντελή
Εφυγε από την ζωή σε ηλικία 84 ετών ο Πάνος Τζαβέλας. Μετά την μεταπολίτευση του 1974 ήταν ο άνθρωπος που διέδοσε τα αντάρτικα τραγούδια στις νεώτερες γενιές.
Ο Πάνος Τζαβέλας ξεκίνησε την αγωνιστική δράση στην διάρκεια της γερμανικής Κατοχής. Μαθητής στην Κοζάνη, οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ και αργότερα πολέμησε τους κατακτητές μέσα από τις τάξεις του ΕΛΑΣ. Στην διάρκεια του εμφυλίου πολέμου κατατάχτηκε στον ΔΣΕ(Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας). Τραυματίστηκε στις μάχες χάνοντας το δεξί του πόδι, συνελήφθη από τις κυβερνητικές δυνάμεις και καταδικάστηκε τρεις εις θάνατο αλλά δεν εκτελέστηκε.
Το 1959 αρρώστησε βαριά και μεταφέρθηκε για θεραπεία στην Σοβιετική Ενωση. Το 1965 επέστρεψε στην Ελλάδα και το 1968 συνελήφθη από την δικτατορία. Αποφυλακίσθηκε για λόγους υγείας το 1971. Μετά το 1974 τα αντάρτικα τραγούδια ήρθαν στο προσκήνιο και ο Τζαβέλας τραγούδησε για αρκετά χρόνια στις μπουάτ της Πλάκας.
Η πολιτική του κηδεία έγινε χτες. Ο ίδιος ζήτησε, τα χρήματα που θα δίνονταν για στεφάνια να κατατεθούν προς ενίσχυση της οικογένειας της Κωνσταντίνας Κούνεβα.
Γύρισα, και είδα έναν άνδρα που στηρίζονταν σε δύο πατερίτσες, φορούσε κάτι μεγάλα γυαλιά με μαύρο κοκάλινο σκελετό, είχε μακριά μαλλιά τελείως ατίθασα και, θυμάμαι ακόμα το πουκάμισο του ανοιχτού πράσινου χρώματος-σκέφτηκα πως δεν μου άρεσε το χρώμα. Στη μασχάλη του είχε σφιγμένα πολλά χαρτιά, πεντάγραμμα χωρίς νότες , μόνο με λέξεις, στιχάκια σκαλισμένα με μολύβι.
Πιάσαμε την κουβέντα. Δηλαδή, τι πιάσαμε την κουβέντα, μισή λέξη έλεγα, με διακόσιες απαντούσε. Του άρεσε να μιλάει του άρεσε να «μεταδίδει» τα όσα ήξερε και, όλα τα έλεγε σαν να διηγιόνταν παραμύθια μόνο που, δεν έλεγε παραμύθια. Ταξιδέψαμε μαζί όλη τη διαδρομή, γύρω στα 40 λεπτά τότε, κατέβηκε κάπου στην Αμφιθέα, αφού πρώτα φρόντισε να μου δώσει ένα χαρτί με σημειωμένη τη διεύθυνση της μπουάτ που θα έπαιζε από τα τέλη Οκτωβρίου τα αγαπημένα του Αντάρτικα. Στην οδό Κυδαθηναίων.
«Αν ήξερα εγγλέζικα» –μου είπε-« θα έπαιζα και τραγούδια του Johnny Cash-τον ξέρεις;»
Δεν τον ήξερα τότε. «Καλά, θα σου πω την άλλη φορά. Πάνο Τζαβέλα με λένε.»
Νεφέλη Πήττα
Atom Feed (xml)
61 σχόλια:
Φοβερές οι εικόνες του πρωτοκαπετάνιου Αρη στο βίντεο.
Το τραγούδι του βίντεο που ερμηνεύει ο Τζαβέλλας είναι "Αδέσποτο", δημιουργημένο από ελασίτες μαχητές το 1942. Αναφέρεται στο Μικρό Χωριό της Ευρυτανίας, εκεί που άνθισε το αντάρτικο του ΕΛΑΣ.
Δηλαδή, καμία σχέση με ροσσική μουσική?
Πολυ ωραιο και ενδιαφερον. Ο Τζαβελλας λιγο-πολυ "περασε" απο την ζωη ολων μας.
Από την Πανελλήνια Συνομοσπονδία Εθνικών Αντιστασιακών Οργανώσεων («Η Εθνική Αντίσταση των Ελλήνων 1941-1945», σελ. 100-112)
Αφοπλισμός του 5/42 Σ.Ε. στη Στρώμνη Γκιώνας
Το απόγευμα της 13ης Μαΐου, στη Στρώμνη, ο Άρης Βελουχιώτης με τους καπεταναίους που επεσκέφθησαν τον Συνταγματάρχη Ψαρρό, συνεζήτησαν φιλικότατα και συνεφώνησαν για κοινή αντιμετώπιση της Ιταλικής επίθεσης. Δυστυχώς παρά τα συμφωνηθέντα, ο Βελουχιώτης κατά τα μεσάνυχτα και μετά την υποκλοπή των συνθηματικών κύκλωσε το 5/42 με πολλαπλάσιες δυνάμεις του ΕΛΑΣ και ζήτησε τελεσιγραφικά από τον Ψαρρό “Να διαλύσει το 5/42 σε 3 ώρες και να παραδώσει τον οπλισμό του στον ΕΛΑΣ, διαφορετικά θα κοκκίνιζαν τα νερά του Μόρνου από τη σφαγή”. Ο Ψαρρός κατάπληκτος από την σατανική πλεκτάνη του ΕΛΑΣ αποφάσισε να αυτοδιαλύσει το 5/42, για να αποφύγει την αιματοχυσία. Ο Συνταγματάρχης Ψαρρός συλλαμβάνεται αιχμάλωτος από τον Άρη Βελουχιώτη και οδηγείται στο Μαυρολιθάρι, με επέμβαση όμως της Αγγλικής Αποστολής αφέθη ελεύθερος με τους αξιωματικούς του. Την 28ην του ίδιου μηνός εκδίδεται εντολή από το Αρχηγείο του ΕΛΑΣ να αποφεύγονται αφοπλισμοί και επιθέσεις εναντίον ανταρτών και άλλων Ανταρτικών Οργανώσεων και επί πλέον να επιστραφεί ο οπλισμός του 5/42. Και τα δύο όμως έμειναν στα χαρτιά. Αρκετοί αντάρτες του 5/42 που διέφυγαν ένοπλοι, απετέλεσαν βραδύτερα τον πυρήνα αναδημιουργίας του 5/42 Συντ/τος.
Την 29ην Μαΐου εκλήθη ο Συντ/ρχης Ψαρρός στο στρατηγείο του MAYERS και παρουσία της τριπλής ηγεσίας του ΕΛΑΣ, του διαβίβασε την απόφαση του Στρατηγείου Μ. Ανατολής για την ανασυγκρότηση του 5/42. Την πρώτη μέρα του Ιουνίου ο Ψαρρός επέστρεψε στη Παρνασσίδα. Μέσα σε μια εβδομάδα το Σύνταγμα είχε πλήρως ανασυγκροτηθεί.
Επίθεση του ΕΛΑΣ στη Ταράτσα Γκιώνας
Στις 23 Ιουνίου χίλιοι περίπου αντάρτες του ΕΛΑΣ υπό τον Καπετάν Νικηφόρο επιτίθενται κατά των 200 ανταρτών του 5/42 ΣΕ στη περιοχή Ταράτσας της Γκιώνας. Ολοήμερη η μάχη. Το 5/42 είχε απώλειες τρεις νεκρούς: Τον Αξιωματικό της αεροπορίας Ηλία Τσίγκα και άλλους δυο αντάρτας, καθώς επίσης και πέντε τραυματίες. Οι απώλειες του ΕΛΑΣ δεν ανακοινώθηκαν.
Επίθεση ΕΛΑΣ στο Ευπάλιο
Την 1ην Απριλίου 1944 οι κάτοικοι του Ευπαλίου Δωρίδος υποδέχθηκαν θερμά τους άνδρας του Δεδούση και το βράδυ διασκέδαζαν όλοι μαζί στο Γυμνάσιο του χωριού. Μετά τα μεσάνυχτα το Τάγμα του Κρόνου του ΕΛΑΣ επετέθη αιφνιδιαστικά για να αφοπλίσει το Τάγμα Δεδούση. Οι αντάρτες του 5/42 έκαναν αντεπίθεση, έδιωξαν τους επιτεθέντες και συνέλαβαν αιχμαλώτους. Στη μάχη σκοτώθηκε ένας αντάρτης του 5/42.
Η Τελική Διάλυση του 5/42
Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ των τριών οργανώσεων ΕΛΑΣ – ΕΔΕΣ – 5/42 για τον σχηματισμόν Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητος και ενοποίηση του αντάρτικου αγώνος, η ηγεσία του ΚΚΕ αποφάσισε να διαλύσει οριστικά το 5/42 που αποτελούσε σοβαρότατο εμπόδιο στη κάθοδο του ΕΛΑΣ προς Αθήνας για την κατάληψη της εξουσίας. Προς τούτο ο ΕΛΑΣ τον Μάρτη του 1944 κινητοποίησε πολλαπλάσιες δυνάμεις του 5/42 από διάφορες κατευθύνσεις προς την τοποθεσία Τρικόρφου–Κλήματος Δωρίδας, όπου τελικά συγκεντρώθηκαν τα τμήματα του 5/42 μετά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις μεγάλων Γερμανικών δυνάμεων στην Παρνασσίδα.
Της τελικής σύγκρουσης προηγήθηκαν σωρεία προκλητικών ενέργειών και επεισοδίων του ΕΛΑΣ εις βάρος του 5/42 Σ.Ε. στο Σερνικάκη από τον Νικηφόρον, απαγωγή Υπολ/γου Βλάικου και οπαδών του Συντάγματος, αφοπλισμός ανταρτών του 5/42 στην Ερατεινή από τον Κρόνο κλπ. Ο Λοχαγός Δεδούσης ευρισκόμενος στη Βόρεια Δωρίδα, μόλις πληροφορήθηκε τα γεγονότα αυτά, εθεώρησε καθήκον του να πάρει έκτακτα μέτρα άμυνας. Δια λόγους ασφαλείας δημιουργήθηκαν τα γεγονότα Πενταγιών–Κροκύλείου–Μανάγουλης–Καστρακίου, Τριζονίου (αφοπλισμοί, συλλήψεις, επιθέσεις κλπ). Την 14-4-1944 ο Σιάντος, Γεν.Γραμματεύς του ΚΚΕ, δίδει την εντολή “Να ξεκαθαριστεί η κατάσταση με το 5/42 Σ.Ε. δυναμικά και κεραυνοβόλα χωρίς χρονοτριβές”. Η εντολή ανατέθηκε στον Άρη Βελουχιώτη. Το πρωί του Πάσχα (16 Απριλίου) και ενώ οι καμπάνες των χωριών καλούσαν τους Χριστιανούς στις εκκλησίες για το “Χρηστός Ανέστη” το Τάγμα Νικηφόρου επιτέθηκε σφοδρότατα από το χωριό Μαραθιά κατά των τμημάτων Κούτρα και Καϊμάρα προς διαρπαγή των εφοδίων του 5/42 Σ.Ε. (Σκάλα Καραΐσκου) και αποκοπή των τμημάτων αυτών από το υπόλοιπο του Συντάγματος που είχε εγκατασταθεί επί των υψωμάτων του Κλήματος. Μετά την απόκρουση του ΕΛΑΣ ο Συντ/ρχης Ψαρρός απελευθέρωσε 60 αιχμαλώτους ΕΛΑΣίτες. Από τους άνδρες του 5/42 τραυματίστηκαν σοβαρότατα οι εξής:
Α) Ο ανθ/γος Κοκορέλης Κ. ο οποίος διεσώθει από τον Λοχαγό Καϊμάρα που τον βρήκε σε αφασία κατά την ώρα της αντεπιθέσεως. Ο ήρωας αυτός έμεινε ανάπηρος εφ’ όρου ζωής και πάλεψε επί 38 χρόνια σαν τον Διγενή με τον χάρο στα “μαρμαρένια αλώνια”.
Β) Ο έφεδρος ανθ/γος Πριγγής Ευαγ. Γραμματέας της Εισαγγελίας Φωκίδος, που τραυματίστηκε στο πόδι. Ο αγνός αυτός ήρωας δεν θέλησε να μεταφερθεί στο νοσοκομείο Γαλαξιδίου, αλλά παρέμεινε κλινήρης στο "Σκάλωμα" και την επόμενη εσφάγη από αντάρτες του ΕΛΑΣ πάνω στο κρεβάτι του.
Την Τρίτη πρωινή ώρα της 17 Απριλίου 1944 το 5/42 Σ.Ε. δέχεται αιφνιδιαστική και σφοδρότατη επίθεση σε όλο το μέτωπό του από τις δυνάμεις του ΕΛΑΣ, που ήταν δεκαπλάσιες του Συντάγματος. Το 5/42 Σ.Ε. εξαναγκάσθηκε να αμυνθεί σθεναρά, πλην όμως ο αγώνας ήταν άνισος, οι δε απώλειες πολύ σημαντικές. Τα τμήματα του 5/42 πιεζόμενα αναγκάζονται να αναδιπλωθούν προς νότο και τελικά μετά τη διάσπαση του κλοιού του ΕΛΑΣ από το στρατηγείο Καϊμάρα να διαφύγουν προς ανατολάς και τμήμα 40 ανταρτών να διαφύγουν με βάρκα στην Πελοπόνησο. Έτσι διαλύθηκε το 5/42 Σ.Ε.
Ο Συνταγματάρχης Ψαρρός, παρά τις επίμονες συστάσεις των Αξ/κων του να ακολουθήσει τα διαφυγόντα τμήματα και να σωθεί, αρνήθηκε και έμεινε στο “Σκάλωμα”, όπου παραδόθηκε στο Τάγμα του Νικηφόρου, με σκοπό, όπως είπε, “Να περισώσει ότι μπορέσει, έστω και με προσωπική του θυσία”, εννοώντας τους αιχμαλώτους, τους τραυματίες και τους οπαδούς του Συντάγματος. Ο Νικηφόρος απέστειλε τούτον υπό συνοδεία στον Άρη Βελουχιώτη, αλλά δυστυχώς τον συνάντησε καθ’οδόν ο εξτρεμιστής Ταγ/ρχης Ζούλας του ΕΛΑΣ ο οποίος τον εκτέλεσε, όπως αναγράφει ο ίδιος στην έκθεση του την 2/3/1951:“Τον Ψαρρό τον σκότωσα εγώ, όπως είμαστε σύμφωνοι με τον Άρη” (Βιβλίο Γρ.Φαράκου σελίδα 296).
Δυστυχώς την ίδια τύχη είχαν πολλές δεκάδες Αξιωματικών και ανταρτών του 5/42, οι οποίοι βρήκαν μαρτυρικό θάνατο. Συνολικά θυσιάστηκαν για την Λευτεριά της Πατρίδος 303 αγνοί αγωνιστές του 5/42 Σ.Ε. (πεσόντες ηρωικά ή εκτελεσθέντες).
Κι επειδή ώρες-ώρες όντως μου τη δίνετε μερικοί στα νεύρα...
"Στο δρόμο, όμως, συνήντησαν το Ζούλα, το Διοικητή του 36 Συντάγματος του ΕΛΑΣ, που κατήρχετο, έφιππος στη Σκάλα Καραισκου. Ο Ζούλας, μόλις αντίκρυσε τον Ψαρρό, που τόσο μισούσε, εξοργίσθη, τον εξύβρισε βάναυσα και, μετά βραχύ διάλογο, διέταξε την εκτέλεσή του, η οποία επραγματοποιήθη αμέσως. Οι ριπές του αυτομάτου τον έπληξαν στο μέτωπο και το στήθος. Κατά πληροφορίες του Παπαγιαννόπουλου, που περιλαμβάνονται στις σελίδες 92 και 93 του βιβλίου του, «5/42-Ψαρρός» εκδ.1981, ο Ζούλας εβύθισε στο λαιμό του ημιθανούς Ψαρρού, τη μάχαιρά του με τόση λύσσα, ώστε οι χείρες του εβάφηκαν με το αίμα του θύματος. Ευθύς αμέσως κατεκρεουργήθη και ο Παπαγεωργίου, εκεί όπου κατέκειτο αιμόφυρτος ο Αρχηγός του. Στη συνέχεια ο Ζούλας διέταξε και φόρτωσαν το πτώμα του Ψαρρού και το μετέφεραν στο Κλήμα, όπου παρέμεινε άταφο για πολύ χρόνο, ενώ παρήλαυναν χλευάζοντάς το πολλοί αντάρτες του ΕΛΑΣ. Ήταν τόσο το μίσος του Ζούλα προς τον Ψαρρό ώστε την επομένη της δολοφονίας του, οδήγησε στο νεκροταφείο του Κλήματος τον αγρίως βασανιζόμενο Παπαγιαννόπουλο, τον αντιπρόσωπο του 5/42 στη διάσκεψη που επρόκειτο να γίνει στο Ραυτόπουλο αλλά είχε συλληφθεί αιχμάλωτος μαζί με τον Γιακουμάκη, του έδειξε το άταφο πτώμα του Ψαρρού και του είπε: Τον βλέπεις αυτόν; Ο Ψαρρός πέθανε σε πέντε λεπτά. Εσύ θα πεθαίνεις επί πέντε ημέρες! Τράβα τώρα!"
Τρέμετε ωρέ ζαγάριαααααα, που θά'λεγε κι ο Άρης. Οι ήρωες δεν πεθαίνουν ποτέ ρεεεεε.
Τους φονιάδες εξυμνείτε μωρέ???
Ρίξτε μια ματιά στις χώρες του πρώην Ανατολικού Μπλοκ τώρα που κατάρρευσε το Σιδηρουν Παραπέτασμα να δείτε πως θά'μασταν, αν κέρδιζαν τον Εμφύλιο οι ΕΛΑΣίτες. Τιμή στους ήρωες που υπερασπίστηκαν τα χώματά μας ενάντια σε σιχαμερούς προδότες.
Πολυ σσυγκινητικο τραγουδι.Εχω παει στο θρυλικο Μικρο Χωριο Ευρυτανιας. Νομιζεις πως θα συναντησεις το φαντασμα του πρωτοκαπετανιου Αρη, με πληρη εξαρτηση, να περπατα στην πλατεια. "Το δολιο το Μικρο Χωριο και παλι ανταριαζει..."
Φιλαράκο, έχεις ακούσει για το "Ματωμένο Κρίκελλο" καθόλου?
Που ζείτε γαμώ το κέρατό μου?
Με την Αλίκη στη Χώρα των θαυμάτων?
Γεμάτες είναι οι στέππες του Καζακστάν και του Ουζμπεκιστάν από Έλληνες, οι οποίοι εκδιώχτηκαν για μια ηλίθια ιδεολογία και πιο πολύ ανόητη νοοτροπία. Θέλεις να μιλήσουμε για το παιδομάζωμα που διενήργησε ο ΕΛΑΣ? Γενιά ολόκληρη χαραμίστηκε για να πάρει την εξουσία το ΚΚΕ με το ζόρι. Θέλανε ο Γέρος της Δημοκρατίας να τους δώσει το υπουργείο Στρατιωτικών κι επειδή δεν τα βρήκανε, αιματοκυλίστηκε όλη η χώρα. Κρύβεστε πίσω από το δάχτυλό σας όλοι γαμώτο??
Όχι Αλεξήνωρ δεν κρύβονται... Απλά στην Ελλάδα η αριστερά εκφράζεται από τα πιο αμόρφωτα και περιθωριακά στοιχεία της κοινωνίας... Περίμενες προκοπή??
Καλώς τα φασιστάκια, παρείτσα κάνετε παρείτσα,...; άσχετα με το τι προκάλεσε ο εμφύλιος,..που ούτε ο χώρος είναι για αναλύσεις αλλά και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του και προχωράει στη ζωή,...ο Αλεξήνωρ με πολλές στάσεις και θέσεις του κατα καιρούς έχει αποδείξει ότι είναι μεγάλο φασιστοειδές,...
Φυσικά ο κόκκινος φασισμός που υπήρχε στο ανατολικό μπλοκ ήταν ο "χρυσός αιών" της δημοκρατίας, το όνειρο κάθε δημοκρατικού πολίτη. Όποιοι τολμούν να διαφωνούν με τις προσταγές της αριστεράς τους κολλάνε και τη ταμπέλα φασίστας. Ευτυχώς που υπάρχει η Κούβα και μπορούν όσοι το θέλουν να ζήσουν το όνειρο τους. Οι μισθοί 20$ το μήνα και αν βρεις καμιά καλή δουλεία ίσως και 50$ μηνιάτικο. Είναι αυτό που λέμε νόμος είναι το δίκιο του εργάτη. Για αυτόν αγωνίζονται ο Φιντέλ και τα τσιράκια του. Όνειρα γλυκά.
Ωραία,..μετά τον Αλεξήνωρ, έχουμε και τον Διομήδη,..άντε περιμένουμε και τον Ξενοκράτη, τον Αγαμέμνων, τον Καρατζαφέρη και τον Πλεύρη, να τους στείλουμε όλους μαζί στα γκέτο της Νέας Υόρκης, του Παρισιού και του Λονδίνου, μπας και τους ανοίξουν τα κεφάλια τους και ησυχάσουμε,..Στόκοι, ε στόκοι,..αντί να δείτε τι σαπίλα που έχετε μέσα σας,.κοιτάτε τους άλλους,..
Για να μην μενει κανεις παραπονεμενος και για λογους πλουραλισμου αφου ο γατος εβαλες πανο τζαβελλα και ανταρτικα μπορειτε για αντιπραξη να κατεβασετε απο το you tube την τραγουδαρα "Ο παπους μου ηταν στα ss". Αλεξηνορα, Διομηδη,Χρεμωνιδη και δεν συμμαζευεται ακουστε τον υμνο σας και μερακλωστε ελευθερα.
Ρε παιδιά, είστε απίστευτοι μερικοί μερικοί. Δεν ξέρετε που βρίσκεστε και που πατάτε. Τι σχέση έχει η ιερότητα της Εθνικής Αντίστασης με τον ΕΛΑΣ? Κάποιοι που γνώριζαν τις δύσκολες εκείνες εποχές γερμανικά και ιταλικά, έσωζαν ολόκληρα χωριά από ολοκαύτωμα, ερχόμενοι σε διαπραγματεύσεις με τους κατακτητές. Ο ΕΛΑΣ πήγαινε μετά, όταν έφευγαν οι Γερμανοί, τους έπιανε αυτούς τους χρυσούς ανθρώπους και τους εκτελούσε, γιατί λέει συνεργάστηκαν με τον εχθρό. Οπωσδήποτε συνέβαλε ο ΕΛΑΣ στην Αντίσταση, αλλά πώς? Έγινε ποτέ μια σωστή κι οργανωμένη δολιοφθορά, όπως στο Γοργοπόταμο? Κι εκεί παρά λίγο και θα αποτύγχανε, όπως τόσες άλλες φορές, γιατί ο ΕΛΑΣ πάντα έκανε το δικό του. Ξένος σε ξένη χώρα ήταν πάντοτε ο ΕΛΑΣ. Ο ΕΛΑΣ σκότωνε μερικούς φαντάρους των κατακτητών κι εκείνοι έκαιγαν χωριά ολόκληρα. Όλα γίνονταν για να έχει οπλισμό στα χέρια του το ΚΚΕ, τα όπλα των κατακτητών δηλαδή, ώστε να διεκδικήσει δια της βίας ένα κομμουνιστικό μέλλον για την Ελλάδα, εφάμιλο της Βουλγαρίας, της Ρωσίας και της Αλβανίας. Όπλα που τα έστρεψε το ΚΚΕ χωρίς πολλή σκέψη εναντίον Ελλήνων αδερφών, γιατί αδέρφια για τους αριστερούς στην Ελλάδα, δυστυχώς, είναι οι Ουτσεκάδες και οι Κομιτατζήδες, αδέρφια σοσιαλιστικά βεβαίως βεβαίως.
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη υποκρισία από τη δήθεν συμμετοχή του ΕΛΑΣ στην ένδοξη Εθνική Αντίσταση. Δεν υπήρξε μεγαλύτερος υπονομευτής της αντίστασης κατά των κατακτητών και οι αληθινές προθέσεις του ΕΛΑΣ, πρόγευση των οποίων πήραν αρκετοί στο Μελιγαλά και στο 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων του Ψαρρού κι αλλού, ήταν να κερδίσουν την εξουσία για λογαριασμό του ΚΚΕ και να εκκαθαρίσουν τη χώρα από κάθε άλλο πιθανό διεκδικητή, είτε με το καλό είτε με το ζόρι.
Αυτά είναι στοιχειώδη πραγματάκια που ο Νεοέλληνας δεν πρέπει επ'ουδενί ν'αγνοεί. Είναι η σύγχρονη ιστορία μας που διχάζει ακόμη τη χώρα, επειδή κάποιοι προτιμούν να εθελοτυφλούν. Τώρα, αν αυτά σας φαίνονται φασιστικά, με θλίβετε πραγματικά, γιατί όσο περιθωριοποιημένοι κι αν ήταν οι αριστεροί στη χώρα ετούτη κάποτε, τίποτε δεν αντισταθμίζει το κακό που προκάλεσαν, επιζητώντας την εξουσία με πόλεμο, και μάλιστα εμφύλιο. Είκοσι χρόνια κυβέρνησε η Αριστερά τη χώρα, φτιάξανε όλοι βίλες και πισίνες με τα πακέτα Ντελόρ, που ήταν ξεβράκωτοι όταν του μάζεψε ο Αντρέας με το ΠΑΚ. Λαλιώτης, Σκανδαλίδης και δε συμμαζεύεται.
Η "αριστερή" ιδεολογία έχει πολλά θετικά, αλλά όχι με τον τρόπο που ο Έλληνας την εννοεί, δηλαδή διαχρονική αντεκδίκηση για όσα έκανε ο Μητσοτάκης, η Χούντα, ο Μεταξάς, ο Δηλιγιάννης και δεν ξέρω κι εγώ ποιος άλλος.
Κρίμα, κάποιοι κυριολεκτικά είστε για λύπηση. Εδώ μας κλέψανε μπροστά στα μάτια μας στο Χρηματιστήριο επί Σημίτη ρεεεεε.
Γιατί σε ενοχλεί το φασίστας ; εσύ μόνος σου έχεις γράψει ότι θα προτιμούσες το Χίτλερ,..σε παλιότερο post,..
Κρατιέμαι να μην σε βρίσω, γιατί προσπαθώ να κρατήσω ένα επίπεδο στο blog,..αλλά ποιος σου είπε βρε,.....ότι όσοι δεν επικροτούν τις απόψεις σου θέλουν βίλες ή παίζουν χρηματιστήριο ;
Αγαπητέ ανώνυμε νούμερο 5 κάνε μας μια χάρη. Δεν λέμε "τον Αγαμέμνων" ή "τον Αλεξήνωρ", αλλά "τον Αγαμέμνονα" και "τον Αλεξήνορα". Λίγος σεβασμός στη γλώσσα δεν βλάπτει. Αλλιώς θα επιτρέψεις στον ανώνυμο νούμερο 3 να λέει αυτό που λέει.
Κατά τα άλλα γιατί χτυπιέστε έτσι ρε παιδιά; Αν οι Έλληνες, δεξιοί κι αριστεροί αγαπούσαμε πράγματι την Ελλάδα (πληθυντικό βάζω), γιατί είμαστε η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με σπασμένους δρόμους, που με το παραμικρό σκοντάφτεις και σακατεύεσαι, γιατί είμαστε η χώρα με τη μεγαλύτερη αναλογικά με τον πληθυσμό εκπομπή καυσαερίων και γιατί έχουμε την ακριβότερη και χειρότερη ιατρική περίθαλψη;
Νομίζω κάποιοι δεν αντιλαμβάνονται το πνεύμα μου. Όλοι, πιστεύω, οργίστηκαν με όσα δυνέβησαν στη Γάζα πρόσφατα. Ένα κράτος οπλισμένο σαν αστακός εξολόθρευε για μέρες αμάχους Παλαιστίνιους και γυναικόπαιδα υπό τις ευλογίες των ΗΠΑ, και ούτε ΟΗΕ κινήθηκε ούτε τίποτα. Δε νομίζω ότι συγκρίνονται οι ρουκετούλες της Χαμάς με τα τεθωρακισμένα και την αεροπορία του Ισραήλ έτσι? Μιλάμε για υπεροπλία. Λογικό είναι, υποθέτω, να πει κάποιος οργισμένος: "Ρε τους κωλο-Εβραίους, ο Χίτλερ λίγα τους έκανε". Από την άλλη πάλι, το φαινόμενο Χίτλερ αντιμετωπίζεται με τρόπο μονοδιάστατο. Εγώ βλέπω τα πράγματα σφαιρικά. Σε τί, για παράδειγμα, διέφερε ο Στάλιν από τον Αδόλφο? Το ίδιο στυγνό καθεστώς ήταν και το σταλινικό. Ο "πατερούλης" Στάλιν μάλιστα κυνήγησε τον ανταγωνιστή του στην εξουσία Λέον Τρότσκυ μέχρι το Μεξικό και τον δολοφόνησε. Οι περισσότεροι, όμως, σήμερα παραβλέπουν τα εγκλήματα του Στάλιν, ιδίως οι αριστεροί, και υπερτονίζεται συνέχεια το τέρας, ο Χίτλερ. Τουλάχιστον ο Χίτλερ παρέλαβε μια γερμανική οικονομία όπου το δολλάριο ισοδυναμούσε με ένα εκατομμύριο μάρκα μετά τη συνθήκη των Βερσαλλιών και έφερε την άνθηση: επιδόματα, κοινωνικό κράτος, προστασία της μητρότητας, αύξηση της παραγωγικότητας και των εξαγωγών κλπ. Τι να σας λέω τώρα, αφού προτιμάτε οι πιο πολλοί τις ιδεολογικές παρωπίδες σας. Εδώ τόσα εγκλήματα έκανε ο ΕΛΑΣ κι όλοι σιωπούν. Οι αριστεροί, και μόνο με τη φήμη που είχαν αποκτήσει στην Εθν.Αντίσταση, θα έβγαιναν οι περισσότεροι βουλευτές μετά την Κατοχή, αλλά ήθελαν την πίτα όλη τα παλιόμουτρα.
Το οδικό σύστημα, μια που το αναφέρατε, παρέμεινε για χρόνια επί ΠΑΣΟΚ όπως το άφησε η Χούντα. Ό,τι δρόμους άνοιξε κι έφτιαξε η ΜΟΜΑ του Στρατού επί Παπαδόπουλου, αυτούς είχαμε πάντοτε. Πήγαινε η μίζα σύννεφο, έτρωγαν κι έπιναν οι Πασοκτζήδες. Φτάσαμε στο 2000 για να δούμε στην πράξη τα οράματα του εθνάρχη Καραμανλή, το ΜΕΤΡΟ, το αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος, τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου. Δεν είναι λογικό λοιπόν να αισθάνεται περήφανος ο Παττακός, που επί των ημερών του απέκτησε νερό και ηλεκτρικό κάθε ελληνικό σπίτι? Βεβαίως αυτά τα είχε προετοιμάσει ο Καραμανλής, αλλά μια σύγκριση με τα επιτεύγματα της Αριστεράς στην εξουσία εξοργίζει. Ωραία, καταργήθηκε η προίκα, ε και? Αυτό μας μάρανε. Μία είναι η αλήθεια: η Δεξιά μαζεύει τα φράγκα με φόρους και πολιτική λιτότητας με όλο το πολιτικό κόστος που αυτό σημαίνει και η Αριστερά, όταν ανεβαίνει στην εξουσία, τα σκορπάει εδώ κι εκεί λαϊκίζοντας, καταλάβατε κύριοι?
Ο Αλεξήνωρ , πιστεύω ότι όντως θέτει την Δημοκρατικότητα αυτού του Βlog στα οριά της,..όσο θα δεχόσασταν ένα χουντικό στο σπίτι σας ή ένα υποστηριχτή του Χίτλερ στην παρέα σας, άλλο τόσο θα πρέπει να τεθεί σε προβληματισμό και η ανοχή αυτού του μιάσματος στους κόλπους του Blog,..η ανοχή ενός ανθρώπου να προπαγανδίζει της απόψεις του με τέτοιο τρόπο εμένα προσωπικά με προσβάλει,...δεν απαιτώ να βασανιστεί ή να μπει φυλακή όπως θα απαιτούσε αυτός αν οι απόψεις του ήταν στην εξουσία, αλλά πρέπει να χαρακτηριστεί ανεπιθύμητος όπως και στο παρελθόν, και με τρόπο αυτή την φορά που να τον καταλάβει,...Αλλιώς απλά κάποιοι θα αρχίσουν να αποχωρούν αηδιασμένοι...Το ότι άνθρωποι σαν τον Καρατζαφέρη ή τον Πλεύρη είναι στο ελληνικό κοινοβούλιο,..είναι αποτέλεσμα μιας κακώς εννοούμενης δημοκρατίας, του στιλ, δεν βαριέσαι είναι όλα που είναι μπουρδέλο ας μπούνε και αυτοί,...Σε εξαθλιωμένες κοινωνίες και διαβρωμένους θεσμούς άνθρωποι σαν τον Αλεξήνωρ, τον Πλέυρη, τον Καρατζαφερη, τον Χίτλερ, αλλά και τον Στάλιν (για να μην μείνει κανένας παραπονεμένος )βρίσκουν χώρο να κάνουν την προπαγάνδα τους,..και φυσικά βρίσκουν εξαθλιωμένες μάζες να τις χειραγωγήσουν και να τις φανατίσουν θέτοντάς τες στην υπηρεσία τους,...
Θα προτιμούσατε να τον κόβω; δεν ξέρω. Οριακά κινείται, πράγματι, αλλά τουλάχιστον μας βοηθάει στην άσκηση της κουλτούρας της ανοχής.
Εθνάρχη Καραμανλή?? Πιπέρι. Και καυτό μάλιστα. Μιλάμε για τον ίδιο? Τον άνθρωπο που δεν ήξερε να χάνει? Μιλάμε για τις εκλογές του '61 που ψήφισαν και τα δένδρα για να βγει ή αυτές που μόλις είδε οτι χάνει τα μάζεψε και έφυγε. Η το όταν είδε στο τέλος της δεκαετίας του 70 οτι χάνει το παιχνίδι έβαλε τον καημένο τον Ράλλη να φάει την κρυάδα.
Όσο για τα προηγούμενα, περι εμφυλίου κλπ, νομίζω οτι ορθά δεν διδάσκεται τίποτα στα ελληνικά σχολεία και σκόπιμα γίνεται προσπάθεια να αλλοιωθούν οι μνήμες. Δεν έχει σημασία ποιός έκανε τι...
Εξάλλου είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσεις ιδεολογία και να φανατίσεις ανθρώπους. (παρεμπιπτόντως δείτε το die welle)
Προκαταβολικά σας ευχαριστώ για την κατανόηση (όση είναι αυτή τέλος πάντων) που δείχνετε και χαίρομαι, γιατί μου δίνεται η ευκαιρία ν'αναφέρομαι σε ζητήματα ταμπού, στα οποία οι περισσότεροι κάνουν τον Κινέζο. Νομίζω, όπως έχετε διαπιστώσει, πάντα χρησιμοποιώ επιχειρήματα και όχι συναισθηματισμούς, σαν τους πιο πολλούς που με κατακρίνουν εδώ πέρα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων βρασμού ψυχικής ορμής. Δεν παριστάνω τον ιδεολόγο ούτε τον υπερβολικά ευαισθητοποιημένο, καθότι θεωρώ ότι στην εποχή μας δε μας παίρνει στην πράξη να το παίζουμε και πολύ ουμανιστές. Απλώς κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται. Αν η δημοκρατικότητά σας δε σας παρέχει αντίστοιχα επιχειρήματα με τα δικά μου, πράγμα αδιανόητο, και σας εξωθεί σε αφορισμούς και καταδίκη του καθενός που "ελεύθερα συλλογάται, άρα συλλογάται καλά", πραγματικά, κύριοι, σας λυπάμαι. Το θέμα δεν είναι ποια θα ήταν η ιδανική κοινωνία για μας και τα παιδιά μας, αλλά η εξασφάλιση των καλύτερων συνθηκών σε περιβάλλον κατά κύριο λόγο ανταγωνιστικό και, γιατί όχι, εχθρικό και στα πλαίσια αυτά κάθε λαός, διότι τα πλαίσια είναι και πάντα θα είναι συλλογικά, δίνει τους αγώνες του για ένα καλύτερο μέλλον. Η συνεκτικότητα είναι αυτό που μας σώζει ως χώρα στις Συμπληγάδες που βρισκόμαστε και οι επόμενες γενιές κινδυνεύουν να γίνουν παρανάλωμα εξαιτίας μιας γενικής άγνοιας της αδιαμφισβήτητης ιστορικής αλήθειας και της παραπληροφόρησης, που συνοδεύει την παγκοσμιοποίηση και το υπερκαταναλωτικό της πνεύμα. Αγρυπνείτε κύριοι, δεν κάνουμε επίδειξη ουμανισμού εδώ πέρα την ώρα που ο ίδιος ο ΟΗΕ είναι γεμάτος ανδρείκελα και μαριονέττες. Η μικρή Ελλαδίτσα θα παριστάνει τη γη της επαγγελίας για τόσα εκατομμύρια στόματα? Κι ως πότε δηλαδή, για νά'χουμε καλό ερώτημα? Το μέλλον της ΕΕ προδιαγράφεται δυσοίωνο με τις ορδές τόσων δυστυχισμένων να εφορμούν, βουλιάξαμε κι εσείς μου μιλάτε για θεσμούς, την ώρα που όλα μένουν στα χαρτιά? Πώς μπορείτε, πού ζείτε κύριοι?
Εγώ ναι,..θα προτιμούσα να μην είναι επιθυμητός στο blog,..γιατί έχει αναφερθεί σε θέματα αρχής,...θέματα που θίγουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δεν μπορεί στα πτώματα εκατομμυρίων ανθρώπων να επικαλείται σαν επιχείρημα ότι ο Χίτλερ έδωσε λίγο ψωμί παραπάνω στους Γερμανούς, ή στους δεκάδες βασανισμένους της Χούντας ότι ο Παττακός έφτιαξε δρόμους. Αν θέλει να σκέφτεται ελεύθερα, και καλά κάνει και θέλει γιατί κάποιοι βασανίστηκαν και πέθαναν για να μπορεί να το κάνει, ας πάει να το κάνει στα forum που θα τον ακούνε, και θα τον βγάλουν και ήρωα,...!
Κύριοι, ο μόνος που μετά τον Βενιζέλο είχε όραμα για τη χώρα ήταν ο Καραμανλής. Όλα τα μεγάλα έργα που έγιναν τα τελευταία χρόνια και τα καπηλεύεται το ΠΑΣΟΚ του Σημίτη, υπήρξαν δικές του σκέψεις. Από το 1961 άρχισε η προσπάθεια ένταξης στην ΕΟΚ με την υπογραφή Συμφώνου Ένταξης. Να μιλήσω για τις ύβρεις περί προδοσίας της χώρας εναντίον του από το ΠΑΣΟΚ? "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο"? Ακόμη ωρύεται στον τάφο της η Μελίνα. "Η Ελλάς ανήκει εις την Δύσιν" κύριοι, το κατανοείτε τι σημαίνει αυτό? Μιλάμε για πολιτισμό, ιδεώδη, κοινωνικό κράτος, εξύψωση του ανθρώπου, για δεδομένα που π.χ.η Τουρκία θέλει έναν αιώνα να τα προσεγγίσει. Το ΠΑΣΟΚ θα έπρεπε ν'ανάβει λαμπάδες στον τάφο του Καραμανλή, έγιναν όλοι πλούσιοι με τα πακέτα της Ευρώπης, φάγανε και ήπιαν τζάμπα 20 χρόνια. Κοιμάστε τον ύπνο του δικαίου κύριοι?
Η Γερμανία τρεφόταν με σκουπίδια μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, κύριοι. Πέθαιναν στο δρόμο, το καταλαβαίνετε? Κι απέκτησαν περηφάνια, ένιωσαν ικανοί για το ακατόρθωτο. Εύκολα οδηγείται από κει και πέρα κανείς στην αλαζονεία και στον όλεθρο, αλλά τιμωρήθηκαν, έμεινα 50 χρόνια διχοτομημένοι. Η νεολαία των Γερμανών έρχεται και καταθέτει στεφάνι στο Δίστομο και ζητάει συγγνώμη ταπεινωμένη, το διανοείστε? Ολόκληρες γενιές νέων Γερμανών γαλουχούνται με την ενοχή για το παρελθόν τους. Είναι ή όχι πολιτισμός αυτό? Πού αλλού γίνονται στα σοβαρά δίκες πολεμικών αποζημίωσεων? Λογοδότησε ποτέ η Τουρκία για τα φριχτά της εγκλήματα στην Κύπρο, όπως η Γερμανία? Και μη μου πείτε ότι η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη στο νησί είχε τόσα δικαιώματα. Ας είχαμε σα λαός δείγμα μόνο της γερμανικής ενότητας διαχρονικά και συνοχής. Όχι για να κατακτήσουμε τον κόσμο κύριοι, για τη φουκαριάρα τη μάνα μας. Την Ελλαδίτσα. Χαίρετε.
Εντάξει, ηρέμησες τώρα,.; άντε, βγες τώρα να αναπνεύσεις λίγο καυσαέριο στην Αθήνα του Καραμανλή,..που για να βγάλει το καπρίτσιο του , να τον λες εσύ Εθνάρχη,..σας μάζεψε όλους στην Αθήνα,..γιατί αν καλλιεργούσατε ντοματούλες, στην επαρχία δεν θα μπορούσε να σας ελέγχει , καλλιεργείστε τώρα ντομάτες στις ταράτσες, ή φάτε με αντιβίωση και δείτε λίγο τηλεόραση,..για να σας πει πως να συνεχίσετε να ζείτε ο ανιψιός του.
Μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά, πλάκωσαν το παρόν ιστολόγιο.Δε μιλάμε, δε μιλάμε, θα μας πούνε και μαλάκες (το χουν κάνει ήδη πάει να πει...).
Τώρα, κάποιος που είχε δύο παππούδες στον ΕΛΑΣ (όπως εγώ για παράδειγμα) τι θα έπρεπε να κάνει; Να αποδυθεί σε μια λεκτική κόντρα με τα φασιστοειδή; Η αίσθηση που έχω είναι πως το μίσος, ακόμα κι αν κατευθύνεται εναντίον τους, τους θρέφει και τους αναζωογονεί, όπως το αίμα τους βρυκόλακες.
Αδιαφορία λοιπόν. Ή μάλλον αγάπη. Αν το μίσος τους θεριεύει, η αγάπη ασφαλώς θα τους μαραζώνει. Να τους δείχναμε ίσως πως αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, όχι απλά χριστιανικά (γι'αυτό που είναι), αλλά ουμανιστικά (και γι' αυτό που δεν είναι). Να δείχναμε μήπως πως αγαπάμε τους νέγρους, τους Κινέζους, τους Αλβανούς, τους Παλαιστίνιους, τους μουσουλμάνους, τους ινδουϊστές, τους Απάτσι, τους Ινουίτ, του Αβοριγίνους, τους αγράμματους, τους τσιγγάνους, τους Εβραίους, τους διανοητικά καθυστερημένους, τους παραπληγικούς, τους τρισωμικούς, τους φασίστες και -φυσικά- τους ψυχικά διαταραγμένους; Α! ναι, και τους μικροτσούτσουνους.
Όχι άλλο μίσος, σας αγαπάμε βρε κουτά! Και επειδή "αλεξήνωρ" σημαίνει "προστάτης", να σας καθησυχάσω πως σα φαρμακοποιό δε με τρομάζει διόλου η υπερτροφία σας.
Αλεξήνωρ, σας αγαπώ!
Θα διαφωνήσω μαζί σας, δεν τους θρέφει το μίσος , η αδιαφορία τους θρέφει,..σε ένα κλίμα γενικής αδιαφορίας και απάθειας,βρίσκουν το οξυγόνο,...να αμολήσουν, τις εξυπνάδες τους, την παραποιημένη ιστορία, με βάση στο στενόμυαλο συμφέρον τους,..και επειδή η αδιαφορία προκαλεί πλήξη ακόμα και στα φασιστοειδή, βρίσκουν την ευκαιρία να δημιουργήσουν μίσος, και να πολώσουν τα πράγματα ώστε να επιπλεύσουν σαν φελοί στην επιφάνεια,...Θα χαιρόμουν μία κοινωνία να μισεί το φασισμό και τους φασίστες, αλλά δυστυχώς αδιαφορεί για αυτούς,...και φυσικά δεν λέω να αρχίσουμε να δαιμονοποιούμε του φασίστες και να τους ψάχνουμε συνεχώς γύρω μας,..αλλά αυτούς που είναι κραγμένοι,...εκεί πρέπει να υπάρχει ένα όριο,..αλλά εδώ τους βάλαμε στην Βουλή, σε ένα blog δεν θα τους βάλουμε,...
Μα νομίζω ότι είναι προφανές ότι ιδεολογίες όπως ο Ναζισμός, θα βρουν πρόσφορο έδαφος σε χώρες κατεστραμμένες όπως η Γερμανία μετά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τι σημαίνει αυτό?
Είναι πολύ εύκολο να πάρεις μια πολύ ωραία ιδέα και να τυλίξεις ένα απίστευτα άθλιο περιεχόμενο.
Τα παραδείγματα άπειρα μέχρι τις μέρες μας και οι καιροί είναι πρόσφοροι για ακόμη περισσότερες "καλές" ιδέες.
Τι λέγαν λοιπόν οι Γερμανοί? Deutschland uber alles. Μήπως αυτό δεν διαλαλούν διαρκώς πολλοί που περηφανεύονται για την Ελληνική τους καταγωγή?
Η να πάμε στο αποκρουστικό "πατρίδα - θρησκεία - οικογένεια" , που δεν είναι τίποτα άλλο από το "1001 λόγοι να μισείται τον άλλο".
Όποια ιδέα λοιπόν χωρίζει, είναι απλά κακή ιδέα.
Φαντάζομαι αντιλαμβάνεστε πόσο εύκολο είναι να πλασαριστούν τέτοιες επικίνδυνες ιδέες στην εποχή μας. Πηγαίνετε λίγο τα γεγονότα μπροστά, βάλτε στο σκηνικό εκατοντάδες χιλιάδες απολυμένους απο την οικονομική κρίση, και βάλτε τον Χ πολιτικό (αν και υπάρχουν αρκετοί ήδη) να φωνάζει έξω οι ξένοι. Έξω λοιπόν απο την Ελλάδα, απο την Γαλλία την Γερμανία.... Και μετά το Χάος. Πατάς ένα κουμπί να ξεχυθεί το μίσος, και μετά απλά δεν μπορείς να το σταματήσεις.
Όσο για τον Καραμανλή , αποτέλεσε ένας σημαντικός λόγος της αστάθειας στην πολιτική σκηνή της χώρας, και δεν ήταν άμοιρος ευθυνών για την 7ετία.
Όσο αναφορά το θέμα Χίτλερ, Εβραίοι, Σφαγές , Παλαιστίνη...
ο βασικός λόγος που υπάρχει επίσημο κράτος του Ισραήλ είναι ακριβώς οι θηριωδίες του Ναζισμού. Δεν βλέπω πως θα είχε δημιουργηθεί το κράτος αυτό αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά. Και τώρα έχουμε νέες εκατόμβες αμάχων.
Ανοησία παντού.
Τελικά ας μου εξηγήσει κάποιος τι διαφορές έχουν οι λέξεις "φασισμός", "ναζισμός", "εθνικισμός" και "κομμουνισμός", "σταλινισμός", "σοσιαλισμός", γιατί δεν μας τα μάθανε καλά στο σχολείο. (απ' ότι καταλαβαίνω πάντως από τα posts, και οι 6 λέξεις πρέπει να έχουν αρνητική σημασία...)
Κ.Ωραιόπουλε, ναι, έχετε δίκηο, ο Καραμανλής δε διέθετε -δυστυχώς ή ευτυχώς για τη χώρα, δεν μπορώ να υποθέσω- τα ελεύθερα ήθη του Αντρέα. Δεν κυβέρνησε μέχρι τελικής πτώσης, ακόμη και με μηχανική υποστήριξη τη χώρα. Θα έπρεπε, λέτε? Ο Καραμανλής είχε κοντά δύο δεκαετίες στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, δε θα έπρεπε ν'αποσυρθεί κάποτε? Πολύ εύκολα του αποδίδετε ευθύνες για το πολεοδομικό και κυκλοφοριακό μπάχαλο της Αθήνας, ίσως να φταίει και για τον πακτωλό χρημάτων που έρεε τόσα χρόνια από τα ταμεία της ΕΟΚ, σε λίγο θα μου πείτε ότι συμμετείχε στις ραδιουργίες του Παλατιού, τι λέτε? Την ιστορία με το Σαρτζετάκη, που βγήκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας τελευταία στιγμή, με βρώμικο παιχνίδι από πλευράς Αντρέα και ΠΑΣΟΚ εις βάρος του Καραμανλή, την ξέρετε? Αλίμονό σας, αν αγνοείτε τα στοιχειώδη. Βεβαίως ο εθνάρχης δεν είχε τα σουξέ του Αντρέα με τις γυναίκες. Μήπως θα έπρεπε, λέτε? Για να σοβαρευτούμε, ξεκάθαρα από τους πρωταγωνιστές της σύγχρονης πολιτικής μας ιστορίας, ο πιο αξιοπρεπής, λιτός σε συμπεριφορά και αρχές και πατριώτης σε σημείο που να κλαίει μπροστά στις κάμερες για το Σκοπιανό, υπήρξε ο Καραμανλής (senior, για να εξηγούμαστε, ο junior το παλεύει όσο μπορεί, αλλά η σύγκριση δεν τον ευνοεί). Με τον Αντρέα και μετά, κάθε ήθος στην πολιτική ζωή της χώρας πήγε περίπατο και το μπάχαλο φτάνει μέχρι τις μέρες μας, όταν ο κ.κ.Χριστοδουλάκης, υπουργός επί των οικονομικών, εξευτέλιζε τη χώρα διεθνώς με τα ψεύτικα και παραποιημένα στοιχεία του προς την ΕΕ. Να μην ισοπεδώνουμε λοιπόν κ.Ωραιόπουλε, έτσι?
Ο Πολιτικός Καραμανλής έδρασε πριν το 70. Δεν βλέπω κανένα σχόλιο για την δράση του την εποχή εκείνη. Όσο για τις σχέσεις του με το παλάτι.....
Ωραία το βρήκαμε το νόημα αν ήταν καλύτερη η οικογένεια Καραμανλή ή η οικογένεια Παπανδρέου,...Το νόημα είναι να σταματήσει ο Αλεξήνωρ να θεραπεύεται μέσω του Forum.
Το πρόβλημα είναι ότι και να τον κόψεις θα βρει κάποιον άλλον τρόπο να μπαίνει,..οπότε ή θα γίνει το blog ένα κλειστό club και θα οδηγηθεί στην μιζέρια που έχει οδηγηθεί άλλο γνωστό site που λογόκρινε ότι δεν ήταν στην γραμμή του κατόχου του ή θα πρέπει να τον ανεχόμαστε στα πόδια μας,..και να βρίσκουμε την υπομονή να του απαντάμε κάθε φορά που θα τοποθετείτε προσπαθώντας και να αλλάζει δέρμα, άλλες φορές ποιο φασιστικό , άλλες πιο παρακλητικό άλλες πιο σκακιστικό μπερδεύοντας τον κόσμο και ελπίζοντας να πάρει κάποιον που δεν έχει παρακολουθήσει την πορεία του στο forum με το μέρος του, Είναι πραγματικά αηδιαστικός,..
@προς γάτο
To ζήτημα με την κουλτούρα της ανοχής είναι
α. τα όριά της : π.χ. μπορώ να ανέχομαι τον γείτονά μου -ας διαφωνώ κι ας ενοχλούμαι- αν ακούει κάθε βράδυ δυνατά Πρετεντέρη. Δεν μπορώ να ανέχομαι τον γείτονά μου εάν βρίζει καθημερινά δυνατά το παιδί του ή το σκύλο του, γιατί αυτό έρχεται σε ρίξη με δομικές αρχές που θεωρώ αδιαπραγμάτευτες. Πράγμα που οδηγεί στο
β. Κατά πόσο η κουλτούρα της ανοχής, προϋποθέτει μία -έστω ελάχιστη- κοινή βάση σεβασμού. π.χ.
εγώ ανέχομαι τον γείτονά μου που ακούει Πρετεντέρη, αλλά ο γείτονας κάθε φορά που ακούω τανγκο, βάζει δυνατότερα σκυλάδικα..
Εκεί οι επιλογές μου περιορίζονται. Όσο κι αν θέλω να είμαι ανεκτική δεν μου επιτρέπεται από τον άλλον αφού δεν μου αφήνει το έδαφος για να το κάνω..
Δεν θα ήθελα το συγκεκριμένο να το δείτε ως παρότρυνση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση. Προσπάθησα απλώς να σκιαγραφήσω το πλαίσιο της κουλτούρας της ανοχής. Από κει και πέρα οι αποφάσεις είναι δικές σας και -σεβαστές, όποιες και να είναι.
Χαιρετώ.
Απίστευτο! Ώστε στο εν λόγω μπλογκ πρέπει να διατυπώνονται συγκεκριμένες απόψεις για να είσαι αποδεκτός και, κυρίως, δημοφιλής? Μίλησα ποτέ για κάθαρση από ομοφυλόφιλους, τσιγγάνους κλπ "κατώτερα είδη"? Προτιμώ μια ψύχραιμη αντιμετώπιση φαινομένων τύπου Χίτλερ, οπωσδήποτε καταδικαστέων, κάτι που πολλοί δεν κάνουν π.χ.με το Στάλιν, εξίσου τερατώδη στη συμπεριφορά, τον οποίο επικροτούν για λόγους ιδεολογικούς. Τουλάχιστον ο Χίτλερ έκανε πόλεμο, ο Στάλιν αιωνίως τους δικούς του εξολόθρευε. Πολύ ευαισθητούληδες μου γίνατε όλοι εδώ πέρα, ο Καραμανλής σας έφταιξε, από τους πρώτους ηγέτες στην Ευρώπη με όραμα την ευρωπαϊκή οικογένεια και σεις τον βγάλατε Μαυρογιαλούρο του μπαλκονιού και του ρουσφετιού. Να μη συμμαχήσουμε με τη Δύση δηλαδή, αλλά να τα φτιάξουμε με τον Καντάφι, τον Αραφάτ και δεν ξέρω ποιον άλλο. Η λιτότητα του Καραμανλή και η επιτυχία του της ΕΟΚ πρόσφεραν στον Αντρέα και στο ΠΑΣΟΚ τη δυνατότητα του "Τσοβόλα, δόσ'τα όλα" αν θυμάστε. Ξεχαρβάλωσαν τα πάντα, ασφαλιστικά ταμεία, συνδικαλισμός, τίποτα όρθιο. Που ακούστηκε να βγάζει γλώσσα δημόσιος υπάλληλος στον προϊστάμενό του? Όλα τα ζώα μπήκαν στο Δημόσιο, διορίστηκαν μέχρι και τα εγγόνια τους. Είστε απίστευτοι μερικοί μερικοί.
Νομίζω ήμουν σαφής. 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων Ψαρρού. Ρωτάω γιατί? Την ώρα που υπάρχουν κατακτητές στη χώρα, Γερμανοί, Ιταλοί, Βούλγαροι? Γιατί κύριοι? Έχετε μια λογική απάντηση να μου δώσετε, ναι ή όχι? Γνωστό το δίλημμα, το έχω θέσει κι άλλοτε: Ετεοκλής ή Πολυνείκης? Μια απάντηση θα ήθελα από κάποιον από εσάς που εκθειάζετε τον ΕΛΑΣ. Τι δικαιολογεί τόσο μίσος για τον αδερφό σου? Τώρα τα υπόλοιπα περί φασισμού κάνω πως δεν τ'ακούω. Τη βρήκαμε τη λύση, αν κάτι δε μας αρέσει, κραυγάζουμε όλοι μαζί: φασίσταααας. Από κει και πέρα όλα είναι φαύλος κύκλος: Παναγούλης, Μπελογιάννης, Λαμπράκης, Μπακογιάννης, παρά τρίχα ο Παλαιοκρασσάς, τα πάντα ξεκινούν από εδώ, από αυτά τα αναπάντητα γιατί για το Μελιγαλά, το 5/42 κλπ. Γιατί το 5/42, σας ρωτώ? Γιατί τέτοια ύπουλη, ιταμή και βδελυρή συμπεριφορά? Τις τοποθεσίες που αναφέρω πιο πάνω, όπου συγκρούστηκε ο ΕΛΑΣ με το 5/42, τις ξέρω όλες, από εκεί κατάγομαι. Ο παππούς μου, κύριε Κονιδάρη, τις έχει γυρίσει όλες από παιδί ακόμη κι αργότερα ως κυνηγός στην ύπαιθρο. Την τελευταία στιγμή γλίτωσε από το παιδομάζωμα του ΕΛΑΣ κι εγώ μπορεί να είχα φυτρώσει σε καμία Σιβηρία ή Καζακστάν. Μιλάμε για εγκλήματα κύριοι. Μπορείτε να μου απαντήσετε γιατί γίνονται τέτοια εγκλήματα? Εγώ αδυνατώ να βρώ λογική, μήπως εσείς μπορείτε?
Στα ψευτοδιλήμματα σου δεξιός φασισμός ή αριστερός φασισμός η απάντηση είναι μία.. έξω π........απ'την παράγκα...
@Προς Γατο
Θα συμφωνησω με την melen,η ανοχη εχει τα ορια της,και κατα την γνωμη μου στο συγκεκριμενο προβλημα,αυτα καθοριζονται απο:
1)Σε τι αποσκοπει ο διαχειριστης του ιστολογιου,διατηρωντας τοσο καιρο και με τοσο κοπο αυτον τον χωρο ανοικτο σε ολους εμας και
2)Ποιος-παντα κατα τον διαχειριστη-ειναι ο σκοπος συγκεκριμενων σχολιαστων που δημιουργουν προβλημα,και κατα ποσο αυτος παρεμποδιζει την αρχικη στοχευση..
Σ'οτι με αφορα,και με κινδυνο να φανω ελιτιστης,το προβλημα δεν ειναι η ακροτητα των εκφραζομενων αποψεων,οσο η συχνοτητα,το μεγεθος των κειμενων και το ακαιρο της εκφορας τους,που αλλοιωνει την εικονα του ιστολογιου.
Δεν βλεπω καποια ευκολη απαντηση στο διλημμα,ισως την θεσπιση καποιων κανονων που θα πρεπει να γινονται σεβαστοι απο ολους τους σχολιογραφους;
Ως τοτε οση λιγοτερη σημασια δινουμε,τοσο λιγοτερο-νομιζω-θα γραφουν.
Όταν κάτι εκφράζεται με κόσμιο τρόπο δεν βλέπω το λόγο να μιλάει κάποιος για ανοχή.
Η άποψη , γιατί για άποψη πρόκειται , είναι σεβαστή.
Ας πάρουμε λοιπόν ένα ακραίο παράδειγμα (άσχετο με ότι λέχθηκε παραπάνω και απλά ως αφορμή συζήτησης).
Κάποιος λοιπόν λέει, ο Χίτλερ καλά τους έκανε όλες τις "μειονότητες".
Τι νόημα έχει να απαγορεύσεις μια τέτοια άποψη να πέσει στο τραπέζι.
-- Θα πάψει αυτός που έχει αυτή την άποψη να την έχει? Αποκλείεται
-- Μήπως θα αποτρέψουμε άλλους να την έχουν. Αυτό και αν αποκλείεται.
Το αντίθετο. Όταν κάτι το δαιμονοποιείς, του δίνει ισχύ. Το αναγκάζεις να δημιουργήσει ΔΟΜΗ, οργάνωση, έκφραση και να αναπαράγεται ανεξέλεγκτα και το ποιο επικίνδυνο με εσωτερικές δομές.
-- Μήπως προσβάλει την αισθητική μας? Αν αυτό συμβαίνει, τότε αυτό είναι όντως φασισμός. Απομακρύνω απο την εικόνα αυτό που με ενοχλεί, και το αγνοώ.
Υπάρχει μηχανισμός που κάποιος αποκτά την Α άποψη. Υπάρχουν συνθήκες που κάποιος θεωρεί οτι το Β είναι σωστό.
Μπορεί να μην συμφωνώ με τον Αλεξήνωρ αλλά δεν βρίσκω καθόλου να κινείται στο όριο
Ωραία απέκτησες και υπερασπιστές Αλεξήνωρ,...άντε και στην Βουλή,..αν εσείς κύριε Ωραιόπουλε την βρίσκεται να μιλάτε στο καφενείο με φασίστες για το αν ο Καραμανλής ήταν εθνάρχης ή όχι και να πίνετε τα κρασάκια σας διαφωνώντας,..έχετε όλο το δικαίωμα. Με την ίδια λογική και αυτοί που είναι να φτιάξουν κάστες και να προπαγανδίσουν τις απόψεις τους θα φτιάξουν, άσχετα αν θα τους καταδικάσετε εσείς ή όχι,...
Συμφωνά απολύτα με τον προ-προλαλήσαντα.
Ο Αλεξηνωρ εκφράζει ακραίες απόψεις αλλά πολιτικές σε ένα καθαρά πολιτικό ποστ. Η διαφορά της δημοκρατίας άπό πολιτεύματα όπως ο κουμουνισμός και ο φασισμός είναι ακριβώς αυτή. Οτι μπορείς να εκφράζεσαι ελεύθερα χωρίς να φυλακίζεσαι να εκτοπίζεσαι ή και να εξοντώνεσαι.
Αντιθέτως από τον Αλεξηνώρ σε αυτό το φόρουμ υπάρχουν άνθρωποι με μοναδικό στόχο την ανωνυμη στόχευση ανθρώπων με σκοπό την εξόντωση τους και την προώθηση των συμφερόντων που υπηρετούν. Αυτοί απολαμβανουν πλήρη ασυλία να επιτελούν την παρακρατικη τους δουλειά. Κανείς δε θέλει να τους διώξει
Αφήστε λοιπόν τον Αεξηνωρ να πει αυτά που θέλει ανεξάρτητα εάν σας (μου) αρέσουν. Ειδικότερα αυτό το θέμα με τον Ανδρέα που είχε αδυναμία στις γυναίκες σε αντίθεση με τον εθνάρχη και τον ανιψιο του που δεν είχαν (εχουν) είναι πολύ ενδιαφέρον και θα πρέπει να κατατεθούν περισσότερες απόψεις.
χα , χα δεν το πιστεύω ο Αλεξήνωρ θα φτιάξει κόμμα μέσα απο το Forum,..Αλεξήνωρ ζούμε για να σ'ακούμε....! :)
Ο Αλεξήνωρ είναι επώνυμο πρόσωπο δηλαδή ; Πες το έτσι να τον καλέσουμε και για κανένα καφε,..
Κανείς δεν νοιάζεται για την αιτιατική του ονόματος "Αλεξήνωρ" κι αυτό από μόνο του είναι αντιδραστικό. Και μην πει κανείς "εδώ ο κόσμος καίγεται...". Λυπάμαι...
Από εκεί και πέρα, ναι ο Αλεξήνωρ είναι στα όρια της ακροδεξιάς. Έχει εκφράσει απόψεις που χρειάζονται πολλή ανοχή για να τις αντέξει κανείς. Επειδή όμως είμαι από εκείνους τους αριστερούς που σιχαίνονται να βλέπουν τους "ομοϊδεάτες" τους να μη λένε τίποτα π.χ. για κάτι τέρατα όπως ο Στάλιν, θα προτείνω να αφήσουμε τον Αλεξήνορα να τα λέει, γιατί όταν δεν είναι "μαστουρωμένος" λέει και σωστά πράγματα.
Αν φτάσαμε να χρειαζόμαστε τον Αλεξήνωρ για να νιώσουμε ισορροπημένοι, έχουμε όντως φτάσει πολύ χαμηλά,...
Ο Αλεξήνωρ είναι ένα απρόσωπο συνονθύλευμα ιδεών στις οποίες ο φασισμός βρίσκει πρόσφορο έδαφος ακόμα και αν δεν θα ήταν ηγέτης ενός φασιστικού κόμματος σίγουρα θα ήταν τυφλός οπαδός του. Ποσώς με ενδιαφέρει πως κλίνεται το όνομα δεν είναι όνομα είναι ένα nick,..και προσοχή στους απανταχού τυπολάτρες μην κλίνοντας το όνομα κάποια στιγμή αναφωνήσουν,..Ω ! Αλεξήνορα !
ή Ω ! Αλεξήνωρ !
Πριν λίγες μέρες,κατά τις 7.30 το πρωί, ένας σχετικά μεγάλης ηλικίας κύριος μπήκε στο βαγόνι του ηλεκτρικού που ήμουν και εγώ και άρχισε να κυρήττει την αποκάλυψη... Για 2-3 στάσεις πέρασα ένα μαρτύριο... Το ότι τον ανέχτηκα όμως δεν σημαίνει ότι θα τον ανεχόμουνα εάν ήθελε να μπει στο σπίτι μου να κάνει το ίδιο. Θέλω να πω ότι αυτό το μπλογκ, γάτε, είναι το σπίτι σου και έχεις το δικαίωμα να επιλέγεις ποιος θα μπει μέσα και αν αξίζει να μπει. Αν αποφασίσεις να αφήσεις τον Χ Αλεξήνορα απέξω δεν σημαίνει ότι τον φιμώνεις. Μπορεί κάλλιστα να δημιουργήσει το alexinor.blogspot.com και να πει ό,τι θέλει. Και όποιος ενδιαφέρεται για τις απόψεις του μπορεί να επισκεφτεί το ιστολόγιό του να τις μάθει. Από εκεί και πέρα, όρεξη και υπομονή να έχεις να σβήνεις τα σχόλιά του.
Ο Αλεξήνωρ σώπασε,..περιμένει να περάσει η μπόρα,..και μετά σαν τα σαλιγκάρια να αφήσει το υγρό του αποτύπωμα στο blog,.
Λυπάμαι που η νοοτροπία πολλών εδώ και σημαντικών, όπως φαίνεται, θαμώνων, δε διαφέρει από αυτή που συνάντησε ο Καζαντζάκης με το "Χριστός ξανασταυρώνεται". Ανεκδιήγητα πράγματα, την ώρα που περίμενα κάποιο σοβαρό επίπεδο, πράγμα το οποίο λείπει στα περισσότερα μπλογκ, όπου όλοι κάπου είναι ιδεολογικά ενταγμένοι με αποτέλεσμα να μην μπορείς να συζητήσεις ουσιαστικά. Εξέφρασα τολμηρές απόψεις, με όλο το θάρρος που προσφέρει ένα βήμα ποιότητας όπως το εν λόγω μπλογκ, κι εσείς αμέσως με βάψατε ναζί, αμέσως να με αφορίσετε, να με καταδικάσετε. Κρίμα, όταν μιλώ με στοιχεία και τεκμήρια ιστορικά κι επιχειρήματα, οι πιο πολλοί μέσα στην ένδειά τους, κάτι που αφορά αξιόλογους θαμώνες του μπλογκ, εφορμούν με σκοπό τον εξευτελισμό μου, αδυνατώντας να δώσουν ορισμένη απάντηση. Δηλαδή γεμάτη δοσίλογους ήταν (και είναι??) αυτή η χώρα? Τόσο κρίσιμη ήταν η κατάσταση που έπρεπε να κάνει τέτοιες σφαγές ο σπουδαίος σας ΕΛΑΣ? Με θλίβει η σκέψη του πόσο παραμυθιασμένη κι ευνουχισμένη είναι σήμερα η νεολαία μας από κάθε άποψη. Πιστεύω στην Αριστερά, αυτήν του Ούλωφ Πάλμε, αυτήν που έφερε το Κομμουν.Κόμμα στην εξουσία στην Ιταλία χωρίς εμφύλιο, στον Άλντο Μόρο, ακόμη και στο Μιτεράν, εφάμιλο του Αντρέα στις ιδέες (και στις γυναίκες), όταν επί ημερών του η Γαλλία ενίσχυσε το πυρηνικό της πρόγραμμα στις ατόλλες του Ειρηνικού, βάλλοντας χωρίς αιδώ κατά της Γκρηνπής. Αυτήν την Αριστερά θα ήθελα για τη χώρα μου, όχι χαζο-ζεϊμπέκικα του Γιωργάκη με τον Ισμαήλ Τζεμ. Άλλωστε, δε νομίζω ότι εμφανίζομαι και τόσο τακτικά στο μπλογκ, τι λέτε? Μου την έδωσε λίγο, όταν είδα τον Βελουχιώτη. Να χαίρεστε τη δημοκρατική σας συνείδηση κύριοι, να πείτε και στα παιδιά σας, άμα βρουν φασίστες να τους λυντσάρουν, ειδικά αν είναι κι Έλληνες να τους φάνε ζωντανούς.
Που να βρούμε,..και το Χίτλερ να ρώταγες αν είναι φασίστας θα σου έλεγε,.. εγώ φασίστας ; Ο πιο δημοκρατικός άνθρωπος του κόσμου ; Τελικά δεν υπάρχουν φασίστες έχεις δίκιο Αλεξήνωρ,..δεν υπήρξαν ποτέ στην ιστορία,..μόνο κάποιοι που φτιάχναν δρόμους στην Ελλάδα σαν τον Παττακό, κάποιοι που πολεμούσαν για την οικονομική ανόρθωση της χώρας τους όπως ο Χίτλερ, και όπως τόσες και τόσες μπούρδες μας έχεις πει,..κάποιοι που μιλάγανε Ιταλικά και Γερμανικά στην κατοχή με τους κατακτητές για να τους δείξουν που είναι οι Ελληνικές παραλίες να κάνουν καμιά βουτιά σαν τον παππού σου,..και τόσοι άλλοι καλοί άνθρωποι,...που κάποιοι κακοί δεν τους άφησαν να τελειώσουν το έργο τους,...ναι, βρε...
Βρε ουστ,...
Στην Αράχωβα έχεις πάει για σκι κι όχι μόνο έτσι? Οι Γερμανοί μετά το Δίστομο, βάλανε πλώρη για να κάψουν και την Αράχωβα, αν θες να γνωρίζεις κάτι παραπέρα, και τους απέτρεψαν κάτι λίγα γερμανικούλια που ήξερε και μιλούσε κάποιος ντόπιος κι έτσι γλίτωσε η Αράχωβα. Τώρα, αν αυτό τον μετατρέπει σε δοσίλογο, μεγάλε, σε λυπάμαι. Αυτά με το 5/42 που ανέφερα, τελικά τίποτα δε σου λένε? Εντάξει ρε παιδιά, ας καταλήξουμε άθεοι, απάτριδες κι "Άγαμοι Θύται". Τους ξέρεις τους Άγαμοι Θύται? Σπουδαία κομπανία.
Το χειρότερο στην υπόθεση δεν είναι ότι κάποιοι ήρθαν σε επαφή με τον κατακτητή και σώθηκε η Αράχωβα από το ολοκαύτωμα. Λίγα είναι τα μαρτυρικά χωριά στην Ελλάδα? Ούτε η αντίσταση των Μακί δεν είχε τέτοιο φόρο αίματος αναλογικά με τον πληθυσμό της χώρας. Το χειρότερο είναι ότι την επόμενη μέρα τους έπιασε ο ΕΛΑΣ αυτούς που έσωσαν την Αράχωβα ως συνεργάτες των Γερμανών και τους εκτέλεσε. Τα πτώματά τους τα βρήκαν στο βουνό, όταν πέρασε ο χειμώνας κι έλιωσαν τα χιόνια. Αυτός ήταν ο ΕΛΑΣ. Να είστε περήφανοι, αφού έτσι το θέλετε.
Ας μην μιλήσουμε εμείς οι "φασίστες" αλλά ο γιος του "τιτανογίγαντα" της αριστεράς Νίκου Μπελογιάννη.
"Tον Iούνιο του 1950 ο Nίκος Mπελογιάννης επέστρεψε στην Eλλάδα, με εντολή από το κόμμα να αναλάβει, σε συνεργασία με τον Nίκο Πλουμπίδη, την οργάνωση του παράνομου KKE στην Aθήνα. Tον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου συνελήφθη. Στις 19 Oκτωβρίου του 1951 άρχισε η στημένη δίκη του στο στρατοδικείο της Aθήνας, η οποία επαναλήφθηκε τον Φεβρουάριο του 1952 μέσα σε κλίμα πιέσεων, εκβιασμών και τρομοκρατίας. Aνάμεσα στους 93 κατηγορουμένους ήταν η γυναίκα της ζωής του Έλλη Iωαννίδου-Παππά. «Oι σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος δεν δολοφονούν εμάς. Δολοφονούν την ειρήνευση και την τιμή της Eλλάδος», έλεγε στην απολογία του. H θύελλα των αντιδράσεων από προσωπικότητες απ' όλο τον κόσμο, όπως ο Πικάσο, ο Tσάπλιν, ο Σαρτρ, ο Kοκτό, ο Nτε Γκoλ, δεν άλλαξε την απόφαση. Στις 3 το πρωί της Kυριακής της 30ής Mαρτίου του 1952, ανακοινώνουν στον Mπελογιάννη, στον Kαλούμενο, τον Aργυριάδη και τον Mπάτση ότι η αίτηση χάριτος απορρίφθηκε. Tης Έλλης γίνεται δεκτή λόγω της πρόσφατης μητρότητας. Eκείνη δεν δέχεται. Δεν την ακούνε. Στις 4 τα ξημερώματα θα πέσει η «αυλαία της ματωμένης Kυριακής».
Σήμερα, 55 χρόνια αργότερα, ένα μικρό βιβλίο κάνει την εμφάνισή του στις προθήκες των βιβλιοπωλείων. Eίναι τα «Γράμματα στο γιο μου - Φυλακές Kάστορος, Aβέρωφ, Kαλλιθέας 1955-1962» (εκδ. Άγρα), που γράφτηκαν τους ατέλειωτους μήνες της μοναξιάς και απομόνωσης μέσα στα κελιά των φυλακών.
H ίδια η Έλλη Παππά με μεγάλη δυσκολία συγκατένευσε να εκδοθούν. Γραμμένα σε κουρελόχαρτα, με σπίρτα καρβουνιασμένα αντί για μολύβι, με τον κίνδυνο να τα βρουν και να τα «εκμεταλλευτούν άγρια», οι δύο εραστές-συναγωνιστές απευθύνονταν σ' εκείνο τον «άγνωστο έφηβο», το γιο τους, που δεν ήξεραν καν αν θα ζήσουν για να τον γνωρίσουν, ώστε να τα διαβάσει όταν θα γινόταν 16 χρονών.
H A.V. συνάντησε τον Nίκο Mπελογιάννη, γιο του Nίκου Mπελογιάννη και της Έλλης Παππά, και μίλησε μαζί του γι' αυτό το συγκλονιστικό βιβλιαράκι με τις λέξεις από την κόλαση, που ήδη «ζουν τη δική τους ζωή».
Πότε διαβάσατε τα γράμματα πρώτη φορά;
Ήταν ιστορίες που τις είχα ακούσει πολλές φορές κι ήξερα ότι τα γράμματα υπήρχαν. Όταν έγινα 16 ήταν Aύγουστος του '67, είχε γίνει η Δικτατορία. H Έλλη ήταν στα Γιούρα. H Διδώ εν τω μεταξύ είχε αναγκαστεί να καταστρέψει παρά πολλά γράμματά της και ήδη είχε με τον εμφύλιο και με τις διώξεις καταστρέψει ακόμα περισσότερα. Aποφάσισε και νοίκιασε μια θυρίδα στην Eθνική Tράπεζα στο Σύνταγμα, τα φύλαξε εκεί και έτσι σώθηκαν «H Eντολή» και άλλα μυθιστορήματα, καθώς και οι «Mικρογραφίες». Δεν τα αποζήτησα τότε γιατί δεν είχε νόημα και περίμενα πια τη μεταπολίτευση να τα διαβάσω. Mετά βέβαια είχε αλλάξει πολύ το κλίμα. Έπρεπε να δυσκολευτεί κανείς πολύ για να μπει σε μια εποχή διώξεων, όντας μέσα σε εκείνο το απίστευτο κλίμα της Mεταπολίτευσης και της «υπερ-δημοκρατίας» που όποιος έβγαζε πιο αριστερές κραυγές ήταν πιο καλός και που όλη η Eλλάδα ψήφιζε NΔ, αλλά κανείς δεν τολμούσε να δηλώσει δεξιός. Σε αυτό το κλίμα τα πρωτοδιάβασα. Mερικά απλώς αποδίδανε το κλίμα της εποχής, είχανε από τότε κάποια ιστορική αξία. Tώρα όλα έχουν ιστορική αξία.
Πώς είναι να μεγαλώνεις ως παιδί «επικίνδυνων φυλακισμένων»;
Ήταν δύσκολο και στις παρέες και παντού. Θυμάμαι του Aβέρωφ, τον τεράστιο θάλαμο επισκέψεων. Mέχρι τα δώδεκά μου πήγαινα. Aπό ένα σημείο κι έπειτα το είχα συνηθίσει. Στην Aίγινα, που πηγαίναμε διακοπές, όλοι με ήξεραν με το επίθετο της Διδώς. Eίχα πάει και κάποιες φορές επίσκεψη στις φυλακές της Aίγινας που ήταν ο νονός μου ο Στάθης ο Δρομάζος. Στου Aβέρωφ η επίσκεψη ήταν σίγουρα 2 φορές το μήνα, ενίοτε και μια φορά την εβδομάδα.
Σας μεγάλωσε η αδελφή της, η Διδώ Σωτηρίου...
H Διδώ δεν ήθελε παιδιά η ίδια και βρέθηκε να έχει την πιο περίεργη περίπτωση παιδιού. Προσπάθησε να παίξει το ρόλο της μαμάς. Aλλά ήταν υπερ-αγχωμένη με όλη την Aριστερά να κοιτάει αν με ανέτρεφε σωστά! Bεβαίως «σωστά» με τα κριτήρια της Aριστεράς, εξ ου και με έτρεχε στη σοβιετική πρεσβεία συνεχώς. Έπαιξε και καθοριστικό ρόλο ως προς την πολιτική μου διαπαιδαγώγηση, γιατί τα πρώτα μου ακούσματα από τη Διδώ δεν ήταν βέβαια ο ηρωισμός αυτών που πέθαναν, αλλά η διαγραφή της από τον Zαχαριάδη το '48. Oι απαράδεκτες και γελοίες συνθήκες με τις οποίες τη διαγράψανε. Δηλαδή είχα πολύ «αντιηρωικές» προσλαμβάνουσες, που παίξανε καθοριστικό ρόλο μετά το '68, όπου είχα πλήρη επίγνωση.
Θυμάστε κάτι έντονα από εκείνα τα χρόνια;
Θυμάμαι εκείνο το πρωινό, Φεβρουάριος του '68 -η Έλλη ήταν στη εξορία- που είχαμε βάλει με τη Διδώ, στις 6.30 το πρωί, τη «Φωνή της Aλήθειας». Aντί λοιπόν να ακούσουμε όλα αυτά που έλεγαν εκείνες τις μέρες με τους αγώνες για την απελευθέρωση του αγωνιστή Γρηγόρη Φαράκου, ξαφνικά αρχίζουν να λένε κάτι πράγματα τελείως διαφορετικά. Eίναι το μήνυμα που έχει περάσει ο Παρτσαλίδης, ο Zωγράφος και ο Δημητρίου, ακούμε ουσιαστικά το διάγγελμα της διάσπασης. H Διδώ, που ήταν συναισθηματικό άτομο, βάζει τα κλάματα. Eγώ, που ήμουν πια 17 χρονών, της λέω «επιτέλους». Aφού ήδη φαινόταν το πράγμα, ότι ήταν δυο γραμμές, δεν ήμουν παιδάκι για να μην τα βλέπω... Aπ' ό,τι έμαθα και η Έλλη είχε αντιδράσει το ίδιο όταν της το είπε η Aύρα η Παρτσαλίδου και η Pούλα Kουκούλου, είπε «επιτέλους».
Kουβαλάτε ένα βαρύ όνομα. Πώς συμβιβάζεστε με αυτό, σας υπαγορεύει έναν τρόπο που πρέπει να φέρεστε;
Eίναι όχι απλώς βαρύ, είναι πλακωτικό. Aν γίνει αυτό, προσπαθείς να κρατήσεις την ανωνυμία σου. Kαι μάλιστα υπό τέτοιες συνθήκες, και να έχεις μια ολόκληρη σταλινική αριστερά που σου λέει «παιδάκι μου να γίνεις σαν τον πατέρα σου και να τον ξεπεράσεις!». Tι να τον ξεπεράσω δηλαδή, να πάω να σκοτωθώ; Πήγα Πολυτεχνείο ακριβώς για να ξεφορτωθώ τέτοιες καταστάσεις. Γιατί το θέμα είναι ότι, αν το αποδεχτείς, ή θα σε συνθλίψει τελείως ή θα αφομοιωθείς από το σύστημα. Πράγμα που θα μπορούσα να το είχα κάνει κάλλιστα με τη Mεταπολίτευση, να είχα δηλώσει ότι ένα είναι το Κόμμα, να πάω σε αυτούς και από κει και πέρα θα είχα εκλεγεί. Θα είχαν τη φίρμα, αφού ακόμα και τώρα κοιτάνε πώς να καπηλευτούν το όνομα.
Πώς αισθάνεστε που το κράτος της Δεξιάς σάς στέρησε τον πατέρα σας;
H Δεξιά παραβίασε ανοιχτές πόρτες. Περισσότερο όμως στους άλλους καταλογίζω το θάνατο του πατέρα μου, γιατί αν δεν ήταν ο Zαχαριάδης, η Δεξιά δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα. Aυτός τον έστειλε να σφαχτεί εδώ. Mε την ήττα ο Zαχαριάδης ήθελε έναν ήρωα κι ένα χαφιέ. Έτσι έγινε και η επιλογή, θα μπορούσε να είχε συμβεί και το ανάποδο. Ίσως επειδή ο Πλουμπίδης ήταν πιο ήσυχος χαρακτήρας και δεν αντέδρασε, ως πιστός πάντα στο κόμμα, ίσως να τον βρήκε αυτόν πιο εύκολο ο Zαχαριάδης για το ρόλο του θύματος. Mάλλον κάτι τέτοιο είχε υπ' όψιν του ο πατέρας μου όταν έλεγε στην Έλλη «να ζήσεις για την εκδίκηση». Aλλά αυτά είναι εικασίες. H Έλλη έχει πει να ανοίξουν κάποια πράγματα μετά το θάνατό της και έτσι μπορεί εκεί να διευκρινιστούν κάποια πράγματα.
Mπορούσατε να κατανοήσετε το πάθος τους για τον αγώνα σε «βάρος της οικογένειάς τους»;
H θυσία τους, όταν τη βλέπεις εκ των υστέρων, ήταν τόσο μη-δικαιολογημένη. Όμως, αυτός ήταν ο τρόπος τους να βλέπουν τα πράγματα, αυτό το άσπρο-μαύρο που είχε εμφυσήσει η σταλινική αριστερά σε όλους. Kαι όταν μάλιστα εμπλουτίστηκε και με την αίγλη της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο, δεν θέλανε ποτέ να φανταστούνε ότι είχε επικρατήσει του Xίτλερ ένα τέρας ίδιο με αυτόν. Όταν η Έλλλη έγραφε από τη φυλακή «θέλω ο γιος μου να γίνει καλός κουκουές...», αυτό ακούγεται πια κωμικό.
Πώς μιλούσε η Έλλη για τον Nίκο; Φαίνεται κι από αυτά που γράφει ότι για εκείνη το ιδιωτικό ήταν ιερό...
Mιλούσε σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Δεν μπορούσε ούτε καν να φανταστεί τι θα είχε γίνει αν ζούσε, τίποτα. Tο μόνο σίγουρο είναι ότι θα είχε διαγραφεί! Για τα άλλα μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε...
Ήσασταν μικρός κι όμως βλέπατε και ακούγατε πολλά. Όλα αυτά που αναγκαστήκατε να ζήσετε σε τόσο τρυφερή ηλικία πώς επέδρασαν στο χαρακτήρα σας;
Aπό τα Xριστούγεννα του '63 -που αποφυλακίστηκε η Έλλη- μέχρι τη δικτατορία, πήγαινα και εγώ συνεχώς στα γραφεία της EΔA. Πριν, με πήγαινε και η Διδώ, γιατί δεν είχε τι να με κάνει, ή με έπαιρνε μαζί της στη σοβιετική πρεσβεία για να με δείξει στους Σοβιετικούς. Έβλεπα κι άκουγα όλο τον κόσμο. Έβλεπα πως πολλοί στην EΔA ήταν αγράμματοι. Θυμάμαι ένα στέλεχος να λέει συνέχεια «παρρησία όλων» και εγώ, παιδί της έκτης Δημοτικού τότε, τη διόρθωνα, «παρουσία» τής έλεγα. Aλλά όλοι αυτοί οι αγράμματοι έπρεπε να κυριαρχήσουν. Kαι όλο αυτό που έβλεπα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαπαιδαγώγησή μου. Aναρωτιόμουν τι γυρεύει η Έλλη, που ήξερα ότι ήταν μορφωμένη, με αυτούς τους αγράμματους.
O πατέρας σας ήταν για σας ήρωας, ήταν ο... «Έλληνας Tσε»;
Για τα ελληνικά δεδομένα ναι. Ότι όμως θα μπορούσε να είχε συμβάλει πιο εποικοδομητικά το πιστεύω. Aν δεν είχε πάει έτσι, ως πρόβατο επί σφαγή... Kαι για την Έλλη, το ίδιο. Aν η Έλλη είχε φύγει στη Γαλλία, με την αρχή του εμφυλίου, το '46, θα ήταν σήμερα ένα στιλ Aρβελέρ. Σκέφτομαι μήπως έτσι θα είχαν συμβάλει καλύτερα. Για την Έλλη χρειάστηκε να περάσουν τόσα χρόνια πριν δει τα βιβλία της εκδίδονται. Mόλις 2 χρόνια πριν ευτύχησε να τα δει επιτέλους να αναγνωρίζονται και τα μίντια να ασχολούνται μαζί
Tο ότι η μητέρα σας γράφει πως «ήθελε να πεθάνει» σας πείραξε;
Aυτό που έγραφε εκφράζει μια εποχή, με τα μέτρα τα σημερινά είναι απλώς ακατανόητο. Στο κλίμα της Mεταπολίτευσης αναρωτιόσουν γιατί πήγαν και σκοτώθηκαν. Aυτό, φυσικά, από το '74 μέχρι το '89. Γιατί μετά το '89 έλεγες «Για το όνομα του Θεού, γι' αυτό το τερατούργημα θυσιάστηκαν;».
Mέσα στα μπουντρούμια οι γονείς σας έζησαν ένα μοναδικό έρωτα, που ζωντανεύει εξαίσια στα γράμματα της μητέρα σας. Tι μήνυμα είναι αυτό για σας;
Ήταν ένας μεγάλος έρωτας, αλλά από κει και πέρα γιατί πήγε και θυσιάστηκε; Για ένα πράγμα που αποδείχθηκε η μεγαλύτερη απάτη του 20ού αιώνα; Θύματα της μεγαλύτερης απάτης του 20ού αιώνα; Aυτό ήτανε. O υπαρκτός ήταν η μεγαλύτερη απάτη του 20ού αιώνα...
ATHENS VOICE"
Πω πω στο ανάθεμα και ο γιος του "μέγιστου" Μπελογιάννη. Μάλλον και αυτός δοσίλογος των Γερμαναράδων θα ναι...
Προς όλους τους "αριστερούς" και "φασίστες",πιστέυω οτι άδικα κουράζεστε γιατί κανείς δεν πρόκειται να πείσει τον άλλο να αλλάξει γνώμη σε τέτοιου είδους θέματα,ακόμη και αν χρησιμοποιήσετε το πιό ισχυρό επιχείρημα του κόσμου.
Φυσικότατα. Κάτι τέτοιοι είναι που τελικά μας πείθουν πως όλα είναι DNA.
@Μέτοικος στη Νίσυρο, melen: Ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σας. Πιστεύω πως η καλύτερη απάντηση σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι η σιωπή και ενίοτε ο σαρκασμός. Με έναν ημιοπαδό του Χίτλερ, δεν συζητάς με βάση επιχειρήματα, αφού δεν υπάρχει το παραμικρό κοινό σημείο αναφοράς. Το blog όμως, εκτός σοβαρών περιπτώσεων, δεν κρατάει λογοκριτικό ψαλίδι και πιστεύω να συμφωνείτε με αυτή την τακτική...
Πεθανε χθες σε ηλικια 75 χρονων ο εκδοτης του περιοδικου "αντι" Χρ.Παπουτσακης.Οσοι μεγαλωσαμε μαζι με το περιοδικο στα χρονια της μεταπολιτευσης,δυσκολα θα τον ξεχασουμε..
@Μέτοικος
Είχε καρκίνο νομίζω.
Το περιοδικό μπουμπούκιασε μέσα στην τούνδρα της Χούντας. Η αριστερά εξακολουθεί ωστόσο να γραδάρει τις ανασφάλειές της.
Τέλος εποχής άραγε;
Το τελος εποχης ως προς την πολιτικη της μεταπολιτευσης εχει ηδη επελθει.Στα εκδοτικα πραγματα πρεπει να πουμε οτι το Αντι ηταν η μονιμοτερη εβδομαδιαια ή δεκαπενθημερη πολιτικη επιθεωρηση ειχε κυνηγηθει επι χουντας αλλα και επι Πασοκ (σκανδαλο Κοσκωτα)ειχε αναδειξει καποιους δημοσιογραφους (Κουλογλου κλπ)και επισης εκανε σημαντικα φιλολογικα αφιερωματα κατα καιρους(πχ Αναγνωστακης Παπαδιαμαντης Χατζης κλπ).Αλησμονητες μου εχουν μεινει οι γελοιογραφιες του Ιωαννου.
αν και δεν ήμουν τακτικός αναγνώστης του blog σας και τυχαία βρέθηκα να διαβάζω τα σχόλια αυτής της δημοσίευσης, να σας δώσω τα συγχαρητήρια για τη στάση σας απέναντι σε αυτά τα υποκείμενα.
κανένα ψαλίδισμα, καμιά λογοκρισία, καμιά εκδικητικότητα δεν χρειάζεται
οι θέσεις τους είναι η αυτοκαταστροφή τους
Δημοσίευση σχολίου