Σχολικό Αττικής 2009 - τελική φάση
Σχολικοί αγώνες στο Χαλ της Αγγλίας, την άνοιξη του 1939
Την Κυριακή, 15 Μαρτίου, θα διεξαχθεί η τελική φάση του Ατομικού Σχολικού Πρωταθλήματος Αττικής.
Χώρος αγώνων: Το Συγκρότημα του 2ου Γυμνασίου - Λυκείου Πεύκης, οδός Κορίνθου και Ελευθερίου Βενιζέλου, Πεύκη
Δικαίωμα συμμετοχής στην τελική φάση έχουν όσοι προκρίθηκαν από τα τοπικά, από τα περιφερειακά, από τα νεανικά Αττικής 2009 καθώς και οι πρωταθλητές/τριες του Σχολικού Αττικής 2008.
Διοργανωτές: Δημοτική Επιχείρηση Αθλητισμού και Αναψυχής Δήμου Πεύκης, Αθλητικός Όμιλος Πεύκης, Σχολική Επιτροπή ΕΣΣΝΑ
Ο πρώτος γύρος της τελικής φάσης θα αρχίσει στις 10:00 και για το λόγο αυτό οι αγωνιζόμενοι θα πρέπει να έχουν προσέλθει στο χώρο αγώνων και να έχουν δηλώσει συµµετοχή το αργότερο μέχρι τις 09.30. Όσοι προσέλθουν μετά τις 9.30΄ θα αγωνιστούν από το 2ο γύρο.
Δείτε στη σελίδα της ΕΣΣΝΑ τον κατάλογο με τα ονόματα των προκριμένων, η οποία θα συμπληρωθεί με αυτούς που θα προκριθούν από το Σχολικό της ΒΑ Περιφέρειας.
Atom Feed (xml)
12 σχόλια:
Είδα τον κατάλογο των παιδιών που προκρίθηκαν. Αφού το μεγαλύτερο από τα ποσοστά προκρίσεων δόθηκε στα Νεανικά των Χριστουγέννων, τότε γιατί αυτή η φασαρία με τα "περιφερειακά"; Πόσο μάλλον που υπάρχουν και τα περίφημα¨"τοπικά", που είναι άνιση η κατανομή τους. Τελικά, όποιο παιδί προπονείται σε σωματείο, τελικά θα ... προκριθεί.
Πολύ καλή η διοργάνωση στην Πεύκη σήμερα. Χωρίς σημαντικές καθυστερήσεις και συνωστισμό. Μάλλον η καλύτερη των τελευταίων ετών.
Βέβαια, η χρονιά που θα καταφέρουν να βγάλουν έξω τους γονείς από τις αίθουσες, θα είναι η κορυφαία. Τους φανταζόμουν σήμερα αλυσοδεμένους και φιμωμένους στο προαύλιο να προσπαθούν να υποδείξουν τη σωστή κίνηση στα βλαστάρια τους με ....τα φρύδια. Αύριο θα γίνει η μεγάλη κόλαση των γονέων βέβαια, σήμερα το κοινό ήταν ευρύτερο, όλο και κάποιοι cool πέρασαν. Θα ξανάρθουν;
Στους υπόλοιπους γονείς δύο θέματα συζήτησης προέκυψαν:
Το πρώτο ήταν οι αυτόματες προκρίσεις στον τελικό, που απασχολούν και τον μελλοντικό μου συνάδελφο, « μέλλοντα μπαμπά». Οι απόψεις πολλές και αντίθετες. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αγωνίζονται για κάθε πρόκριση και δεν είναι σωστό να επαναπαύονται σε προηγούμενες δάφνες. Άλλοι λένε ότι είναι άδικο για τα άλλα παιδιά να έχουν να συναγωνιστούν τα σκακιστόπαιδα των σωματείων σε περιφερειακούς σχολικούς αγώνες. Κάποιοι «μεταλλιολόγοι» υποστηρίζουν ότι αν μπορεί ένα δυνατό παιδί να κερδίσει ένα ακόμα μετάλλιο γιατί να μη κατέβει στο περιφερειακό της περιοχής του να το πάρει, άσε που θα έχει και ο σύλλογος στα σίγουρα κάτι να πανηγυρίσει, (ως γνωστό οι τελικοί είναι βουλωμένο γράμμα).
Δεν έχω έτοιμη απάντηση, ξέρω όμως ότι αν δεν υπήρχαν οι προκρίσεις από τη Νίκαια οι περιφερειακοί σχολικοί αγώνες θα ήταν μάλλον ένα ακόμα κλειστό τουρνουά των σωματείων. Και οι χαρούμενες φατσούλες που είδα σήμερα, να κρατάνε έκπληκτες ένα μετάλλιο;
Και το σκακιστόπαιδο που αγνόησε την πρόκριση και πήγε και έπαιξε ρισκάροντας να τη χάσει;
Αγαπητοί σοφοί γέροντες του αθλήματος, αν υπήρχε σκακιστική δεοντολογία τι θα έλεγε;
Το δεύτερο θέμα που συζητήθηκε πολύ, ιδιαίτερα μετά τον 4ο γύρο, ήταν η φοβερή και τρομερή πριμοδότηση των κοριτσιών με μετάλλια και προκρίσεις. Πείτε μου εσείς πώς εξηγούμε σε ένα παιδί γιατί το π.χ. 8ο κορίτσι στην κατάταξη παίρνει μετάλλιο ή το 3ο κορίτσι παίρνει 2 μετάλλια (στα παιδιά η ποσότητα μετράει), χωρίς να πείτε την τζιζ κακά λέξη .....
Αγαπητέ οικοδεσπότη, σου κάναμε το blog παιδική χαρά.
Συγγνώμη για το μακροσκελές σχόλιο, όμως σήμερα πήρα υπερβολική δόση από σκάκι. Αύριο θα πάρω μεγαλύτερη. Αν δεν μεταβολιστεί, κινδυνεύω σοβαρά να αναπτύξω χρόνια αλλεργία.
@skamama: Ελπίζω η συγνώμη για το «μακροσκελές σχόλιο» να είναι ρητορική. Καλώς ήρθες στο ιστολόγιο και εύχομαι να γράφεις πιο συχνά.
Πράγματι, τα θέματα που θίγει η "skamama" δημιουργούν γόνιμους προβληματισμούς και ελπίζω κι εγώ να συνεχίσει να συνεισφέρει τις πολύτιμες ιδέες της.
@Σκαμάμα
Σκαμάμα, που ήσουν στο σχολικό, και χθες και σήμερα; Κρύβεις την ταυτότητά σου; Σεβαστό! Έτσι δεν είναι κύριε διαχειριστά; Σεβαστό να θέλει κάποιος να προφυλάξει την ταυτότητά του. Όσο για τη χρόνια αλλεργία σου, αγαπητή σκαμάμα, φαίνεται λίγο ενοχλητική στην αρχή αλλά συνηθίζεται. Μόνο που πλέον όταν φτερνιζόμαστε δεν κάνουμε "αααααα-ψού" αλλά "ααααα-φου" και αντί για "γείτσες" μας εύχονται "φιανκέτο".
Πράγματι, το περιφερειακό της Πεύκης χθες και τα τελικά σήμερα κύλησαν πολύ καλά και στην ώρα τους. Το ίδιο καλά πήγε και το περιφερειακό της Καλλιθέας το προηγούμενο Σάββατο, όπου πάλι παρευρέθηκα ως διαιτητής (πουλημένος). Η τήρηση των προθεσμιών υποβολής συμμετοχής και η ένταξη των καθυστερημένων (χρονικά) στον δεύτερο γύρο της διοργάνωσης, βοηθάει πολύ στην ομαλή και εντός χρονικών πλαισίων λειτουργία των αγώνων. Και επίσης δημιουργεί ένα αίσθημα στους γονείς και τους συμμετέχοντες ότι τους σεβόμαστε που έχουν έρθει εκεί από νωρίς. (Σήμερα, βέβαια, υπήρξε μια μικρή ανοχή κι αυτό επειδή όπως πληροφορηθήκαμε υπήρχε ένα πρόβλημα στη μετακίνηση με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο.)
Οι προβληματισμοί είναι όλοι βάσιμοι και ποτέ δεν είναι εφικτό να ικανοποιήσεις όλες τις πλευρές.
Σίγουρα δεν μπορείς να στερήσεις από έναν καλό σκακιστή, την ιδιότητα του μαθητή και το δικαίωμά του να συμμετέχει σε μαθητικούς αγώνες. Τώρα, αν διαπαιδαγωγηθεί με τη νοοτροπία ότι τα μετάλλια και οι επιτυχίες είναι σχετικές και ότι δεν έχει αξία να μαζεύουμε αδιακρίτως μετάλλια αλλά να προσπαθούμε να επιτυγχάνουμε πράγματα που είναι πρόκληση για τις δυνατότητες μας, αυτό θα ήταν ευχής έργον κατ' εμέ αλλά δεν μπορώ να επιβάλλω τη μη συμμετοχή των "καλών". Στο κάτω κάτω, η συμμετοχή τους αυξάνει την αίγλη των αγώνων και γίνεται κίνητρο για τους πιο αδύναμους παίκτες να τους συναγωνιστούν και γιατί όχι να τους ξεπεράσουν. Ίσως όμως, εφόσον έχουν ήδη εξασφαλισμένη πρόκριση, η συμμετοχή τους στους προκριματικούς να είναι εκτός συναγωνισμού και να μην επιρρεάζει τις προκρίσεις των υπολοίπων. Το θέμα των κοριτσιών εμπίπτει σε ένα γενικότερο θέμα. Ο διαχωρισμός αυτός, που ξεκίνησε ως κίνητρο για τη συμμετοχή περισσότερων γυναικών σε ένα ανδροκρατούμενο παιχνίδι, είναι ακόμη απαραίτητος; (Η παγκόσμια ομοσπονδία, προφανώς κρίνει πως ναι και σίγουρα και εμείς υποχρεωνόμαστε σε μια εναρμόνιση των πρωταθλημάτων μας βάσει αυτού του γεγονότος).
Μπορούμε να βρούμε άλλους τρόπους προσέλκυσης των γυναικών στο σκάκι; Πρέπει οι ξεχωριστές βραβεύσεις να συνεχίσουν να υπάρχουν ως κίνητρο; Μήπως όμως αυτό δημιουργεί μια ντεφάκτο υποτίμηση των γυναικών που ασχολούνται με το σκάκι;
Είναι απλά θέμα πληθυσμιακής εξισορρόπησης, δηλαδή όταν το ποσοστό ανδρών-γυναικών στο σκάκι γίνει 50-50, θα μοιραστεί 50-50 και η κορυφή;
Προφανώς ρωτώ γιατί δεν έχω απαντήσεις, και σίγουρα δεν είναι μια εύκολη κουβέντα. Νομίζω όμως ότι οι απαντήσεις μας θα έρθουν από τη μεριά της παιδαγωγικής και της κοινωνιολογίας, με την εργαλειακή βοήθεια της στατιστικής και της εμπειρικής παρατήρησης των ανθρώπων που ασχολούνται με το σκάκι και κυρίως τις γυναίκες.
Και γω φλυάρησα γάτε, αλλά δεν ζητώ συγνώμη. Είμαι πλέον αγενέστατος.
Βαθμολογικοί πίνακες-τελική κατάταξη, στην ιστοσελίδα της ΕΣΣΝΑ . Οι νικητές, επίσης, στο blog Σκάκι στα Σχολεία
Ευχαριστώ πολύ για το καλωσόρισμα. Πήρα θάρρος λοιπόν και συνεχίζω.
Γιατί κάποιοι γονείς δεν μπορούν να πούνε απλά στα παιδιά τους "σε αγαπώ και δεν με νοιάζει αν θα κερδίσεις"; Γιατί κάποιοι φέρονται στα παιδιά τους σαν να είναι μηχανές αυτόματης εκπλήρωσης προσδοκιών ενώ άλλοι τα παίρνουν αγκαλιά και τα σηκώνουν ψηλά με τον πιο φυσικό τρόπο; Φιλολογικό το ερώτημα, ξέρω την απάντηση. Όμως, σήμερα παρατηρούσα τόσους πολλούς γονείς να αλληλεπιδρούν με τα παιδιά τους σε συνθήκες πίεσης που ήταν εύλογο να το ξανασκεφτώ. Στην Χαλκιδική να καλέσουμε κοινωνιολόγους και ψυχολόγους, θα μας ευγνωμονούν για το δείγμα που θα τους δώσουμε.
@ Ελυσσαίος
Ήμουν κι εγώ στην Πεύκη. Έβλεπα, άκουγα, ανεβοκατέβαινα σκάλες, έτρεχα να δω την κλήρωση και έπαιρνα τυρόπιτες.
Κατανόησε την ανωνυμία μου. Δεν έχω άλλη σχέση με το σκάκι εκτός από αυτή της μαμάς σκακιστόπαιδου και πρέπει να το προστατεύσω από ανώφελη έκθεση. Εξάλλου είναι δικό του παιχνίδι, όχι δικό μου.
Πάλι φταρνίζομαι, πάω να πάρω τα αντισκακιστικά μου.
Σα βετερανος πατερας -πρωην - σκακιστη θα ηθελα να κανω καποιες παρατηρησεις για την κρισιμη συνιστωσα του αθληματος που αγγιξε η skamama απο τη σκοπια μου.Κατ αρχη οταν αγωνιζεται καποιος ειναι λογικο να παιζει για τη νικη.Αυτη ειναι η βαθυτερη επιθυμια ολων.Επειδη ολοι θελουν το ιδιο αυτος που εχει εργαστει περισσοτερο που ειναι πιο συγκεντρωμενος θα κερδισει.Εμεις αυτο πρεπει να περασουμε στα παιδια να ειναι οσο γινεται καλυτερα προετοιμασμενα και συγκεντρωμενα που ειναι κυριως δουλεια των προπονητων και των δασκαλων. Εμεις οι γονεις απλως τα υποστηριζουμε τα πηγαινουμε στο χωρο των αγωνων τα περιμενουμε μεχρι να τελειωσουν, τους αγοραζουμε χαρτομαντηλα και τυροπιτες τους δενουμε τα κορδονια κτλ
Τωρα στις ηττες πιστευω οτι το ιδιο το παιδι ατενοχωριεται περισσοτερο απ ολους και υποστηρικτικη και κατευναστικη πρεπει να ειναι η παρεμβαση των γονεων.Δεν πρεπει να ξεχναμε οτι το σκακι ειναι καθαρο με την εννοια οτι δε σου φταιει κανεις αλλος εκτος απ τον εαυτο σου αν χασεις αλλα και εγωιστικο οπως ειναι ολα τα ατομικα αθληματα.
Η δυνατότητα που προσφέρει το σκάκι για ισότιμη συμμετοχή ανδρών/γυναικών, αγοριών/κοριτσιών, διαφορετικών ηλικιών κλπ., αποτελεί σημαντικό πεδίο γενικότερης πολιτικής παρέμβασης στην εξέλιξη της κοινωνίας. Επομένως, η σωστή χρήση μεθόδων όπως της ποσόστωση ή κάποιων ειδικών βραβείων μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στον τρόπο ένταξης των σκακιστόπαιδων (ανεξαρτήτως ηλικίας!) στην κοινωνία, αλλά και στην προσωπική τους αθλητική πορεία.
Το θέμα είναι μεγάλο και έχω του αφιερώσει εκτενές κεφάλαιο στο παλιότερο βιβλίο μου «Σκάκι και Σύγχρονη Κοινωνία» (εκδόσεις “Δελφίνι”, 1995). Συνοπτικά, η προσωπική μου άποψη είναι ότι υπάρχει ανάγκη για ξεχωριστούς αγώνες γυναικών, προκειμένου να διευκολυνθεί η ένταξή τους στη σκακιστική κοινότητα και να καλυφθούν εν μέρει οι κοινωνικές αδικίες που έχουν υποστεί και εξακολουθούν να υφίστανται οι γυναίκες. Από την άλλη πλευρά, είναι σκόπιμο αυτού του είδους οι αγώνες να είναι σχετικά λίγοι και οι γυναίκες/νεανίδες να συμμετέχουν σε “μικτούς” αγώνες. Η πράξη, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες, έχει αποδείξει ότι μέγιστη εξέλιξη έχουν οι γυναίκες που συμμετέχουν συστηματικά σε μικτούς αγώνες και έτσι έχουν περισσότερες ευκαιρίες να αναμετρηθούν με ισχυρότερους αντιπάλους.
Στους μικτούς αγώνες, η θέσπιση ειδικών “γυναικείων” βραβείων λειτουργεί αρνητικά από μακροπρόθεσμη σκοπιά. Το κυριότερο μειονέκτημά τους είναι ότι δημιουργούν τεχνητούς αθλητικούς στόχους οι οποίοι είναι μικρότεροι από αυτούς που μπορούν να επιτευχθούν στην πραγματικότητα, ώστε οι αθλήτριες προσαρμόζουν τις φιλοδοξίες τους, την προετοιμασία τους και τελικά το παιχνίδι τους για να πετύχουν αυτούς ακριβώς τους περιορισμένους στόχους και όχι κάποιους μεγαλύτερους. Αυτή η διαδικασία συχνά λειτουργεί σε υποσυνείδητο επίπεδο και είναι (για ευνόητους λόγους, ελπίζω) πολύ διαφορετική από αυτή των ειδικών βραβείων για μικρές ηλικίες. Κατά συνέπεια, σε όλους τους μικτούς αγώνες είμαι υπέρμαχος των κοινών βραβείων και μόνο, ιδιαίτερα στους νεανικούς. Ας μην ξεχνάμε ότι από τους σημαντικότερους μηχανισμούς που οδήγησαν στη σταδιακή ισοτιμία ανδρών και γυναικών στην ελληνική κοινωνία είναι ο θεσμός των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ, χάρη στον οποίο επιτράπηκε να αποδειχθεί έμπρακτα και φυσικά αποδείχθηκε η ικανότητα των γυναικών να συναγωνίζονται με ίσους όρους τους άνδρες σε πνευματικά, τεχνικά και άλλα θέματα.
Όσο για τα Διασυλλογικά Πρωταθλήματα, το ισχύον καθεστώς πιστεύω ότι μακροπρόθεσμα λειτουργεί αρνητικά για την εξέλιξη των σκακιστριών μας, ιδίως των νεανίδων, ώστε χρειάζεται απαραίτητα να τροποποιηθεί. Αντί να ενθαρρύνει τη συμμετοχή όλο και περισσότερων κοριτσιών στο σκάκι, τελικά αποθαρρύνει αρκετά από αυτά ή και τα απομακρύνει. Αυτό το επί μέρους ζήτημα όμως απαιτεί ξεχωριστή αναλυτική παρουσίαση.
Εξάλλου, προφανώς θα ήταν πολύ σημαντικό να έχουμε τοποθετήσεις και ενεργών σκακιστριών σε αυτά τα θέματα.
"Ίσως όμως, εφόσον έχουν ήδη εξασφαλισμένη πρόκριση, η συμμετοχή τους στους προκριματικούς να είναι εκτός συναγωνισμού και να μην επιρρεάζει τις προκρίσεις των υπολοίπων." Συμφωνώ απόλυτα με το παραπάνω σχόλιο του Ελισσαίου. Δεν υπάρχει άλλο άθλημα όπου ο αγωνιζόμενος που έχει ήδη προκριθεί να λαμβάνει μέρος σε αγώνες με τον ίδιο σκοπό, στερώντας την πρόκριση από τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους. Όσο για την πιθανότητα απώλειας της πρόκρισης με την συμμετοχή σε περιφερειακά ή τοπικά - ας μην κρυβόμαστε - είναι της τάξης του 10%. Φοβάμαι ότι αν και του χρόνου η προκύρηξη επιτρέπει παρόμοιες συμμετοχές, η προσέλευση σε περιφερειακά και τοπικά θα είναι ακόμη μικρότερη!!!!
Με αφορμή μερικά από τα γραφόμενά των νυν, πρώην άλλα και μελλοντικών γονέων αισθάνομαι την ανάγκη να πω τα εξής.
Η διδασκαλία του σκακιού στα σχολεία δεν έχει ως μοναδικό η και κύριο σκοπό το σκάκι το ίδιο.
Έχει ως σκοπό την βελτίωσή του μαθητού/τριάς σε πολλαπλά επίπεδά, όπως την βελτίωση των γνωστικών ικανοτήτων,ανάπτυξή κριτικής σκέψης,επίλυση διαφορών με ειρηνικούς τρόπους, κοινωνικής ένταξης κ.α
Δηλαδή, στο σχολικό σκάκι, το σκάκι είναι το όχημα και όχι ο προορισμός.
Κατ'επεκταση ,ο κύριος λόγος για την διοργάνωση σχολικών δεν είναι (η δεν θα έπρεπε να είναι) το πρωταθλητικό σκέλος.
Το πρωταθλητικό σκέλος είναι ένας δευτερεύον λόγος που υπάρχει για να οξύνει το ενδιαφέρον και ανταγωνισμό των μαθητών και να επιβραβεύσει την ενασχόληση η και απόδοση.
Μεσω των σχολικών αγώνων δημιουργείται μια ευκαιρία να γνωστοποιηθεί το σκάκι σε ευρύτερο κοινό,να περάσουν καλά και παραγωγικά τα παιδιά, να γίνει μέρος τις καθημερινότητας
τους/μας,να αποτελεση ποιοτικό χρονο -κοινη δραστιριότητα του παιδιού με το γονέα,να προσελκυστούν όσο γίνεται πιο πολλοί μαθητές και για όσους/όσες ενδιαφέρονται να συνεχίσουν μετα σε κάποιο σωματείο.
Στους γονείς θα έλεγα ότι, είτε χάσει η νικήσει ο μαθητής/τρία , η ενασχόλησή του/της με το σκάκι από μόνο του αποτελεί νίκη για τα παιδί το οποίο είναι σημαντικότερο από τα μετάλλια , κούπες ή προκρίσεις.
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι εφόσον το δει ως όχημά για αυτοβελτίωση και το αγαπήσει και ασχοληθεί, τότε θα έρθουν και τα υπόλοιπά επιβραβευτηκά -προκρίσεις κλπ.
*~bogo~*
Υ.Γ Ίσως κατά την διάρκειά των σχολικών , θα ήταν κάλο έκτος από το μοίρασμα ενημερωτικού
υλικού (όπως γίνεται πολλές φορές) για τα οφέλη του σκακιού , να γίνονται και ομιλίες από άτομα αρμόδια όπως τον Ηλία
@bogo
"...είναι σημαντικότερο από τα μετάλλια , κούπες ή προκρίσεις."
Ως προς αυτό σημειώθηκε πρόοδος, δηλαδή δεν υπήρχαν κούπες στην Πεύκη.
Δημοσίευση σχολίου