Πέμπτη 26 Μαρτίου 2009

Το παράδοξο της σκακιέρας


Ρωτάει κάποιος έναν άλλον:
- Πόσο κάνει 2+1 ;
- 3, του απαντάει
- Πώς το ξέρεις αυτό;
- Δεν ξέρω. Έτσι μου το έμαθαν, έτσι το λέω.
- Εγώ θα σου αποδείξω ότι 2+1=0.

«Έτος Μαθηματικών» ήταν το 2008 στη Γερμανία. Αλλά και μια σημαντική χρονιά για το σκάκι καθώς διεξήχθη στη Βόννη ο τελικός του παγκοσμίου πρωταθλήματος (Ανάντ-Κράμνικ) και ένα μήνα αργότερα, στη Δρέσδη, η Σκακιστική Ολυμπιάδα. Ο καθηγητής Κρίστιαν Έσσε (Christian Hesse), έκρινε πως αυτή ήταν η κατάλληλη χρονική συγκυρία για να δημοσιεύσει ένα πρόβλημα που είχε στα συρτάρια του. Ένα συναρπαστικό παράδοξο που δείχνει να αποδεικνύει ότι ο αριθμός 64 ισούται με τον 65, με εργαλείο τη διαίρεση της σκακιέρας σε 4 τμήματα και την επανασυναρμολόγησή τους σε ένα παραλληλόγραμο που οι πλευρές του αποτελούνται από 5 και 13 τετράγωνα αντίστοιχα (5*13=65).

Διαβάστε περισσότερα για το παράδοξο του Έσσε:
http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5311

3 σχόλια:

Schrödinger's Cat είπε...

Για το μαθηματικό παράδοξο του Έσσε γράφει στη σημερινή του στήλη, στα ΝΕΑ, ο Κοσμάς Κέφαλος http://www.tanea.gr/default.asp?pid=99

Kostas Oreopoulos είπε...

Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορεί να το ονομάσει κάποιος παράδοξο. Το ότι προσπαθεί να καθοδηγήσει τον μη-μυημένο αναγνώστη σε κάποιο συλλογισμό δεν αποτελεί παράδοξο. Μπορεί να το πει κάποιος σπαζοκεφαλιά. Διαβάζοντας την εκφώνηση, σταμάτησα αυτόματα στην συναρμολόγηση. Από που και ως πού γίνεται αυτή? Που απέδειξε κάποιος οτι το τραπέζιο και η το τρίγωνο δημιουργούν μια ευθεία (κάνει μπαμ).
Βέβαια είναι πολύ ωραίο παράδειγμα εισαγωγής στην ακολουθία Fibonacci.

Παράδοξο είναι κάτι που πραγματικά αντιβαίνει στα αξιώματα της θεωρίας.

Π.χ η "λογική πρόταση" : Λέω ψέμματα, δεν μπορεί να είναι ούτε αληθής ούτε ψευδής. Αυτό το παράδοξο (αυτοαναφορά) οδήγησε στην διαφοροποίηση του ορισμού της "λογικής πρότασης".

Μετοικος στη Νισυρο είπε...

Ενα πολυ ενδιαφερον κειμενο,που επιχειρει να συσχετισει την σκακιστικη ικανοτητα με την ανθρωπινη "εξυπναδα" δημοσιευσε χθες η Chessbase.Ξεκινα απο ενα πολυ απλο φαινομενικα διαγωνισμο:Καθε παικτης καλειται να διαλεξει εναν αριθμο απο το 1 ως το 100,οχι απαραιτητα ακεραιο.Νικητης ειναι αυτος που η προβλεψη του βρισκεται πλησιεστερα στα 2/3 του μεσου ορου ολων των απαντησεων.Ενδιαφερον ειναι οτι-αν υποθεσουμε πως ολοι οι ανθρωποι ειναι απολυτα λογικοι,και εκτιμουν οτι και οι συμπαικτες τους ειναι το ιδιο-θα'πρεπε ολοι να δωσουν την ιδια απαντηση,πραγμα που φυσικα δεν συμβαινει..Προσπαθηστε να σκεφτειτε το προβλημα πριν διαβασετε το αρθρο:http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5621