Σαν Άνθρωποι
Κυκλοφόρησε σήμερα από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη το βιβλίο του γνωστού σκακιστή Δημήτρη Γρυπαίου «Σαν Άνθρωποι». Πρόκειται για συλλογή 12 διηγημάτων. Ευχόμαστε καλή επιτυχία!
Ευχαριστώ τον «καλοπροαίρετο» για τη σάρωση του εξωφύλλου.
9th Cup of Greece in Solving 2024
Πριν από 1 εβδομάδα
Atom Feed (xml)
20 σχόλια:
Καλοτάξιδο Δημήτρη! Σπεύδω να το αποκτήσω.
Ευχαριστω πολύ. Προσπάθησα να προσφερω στους αναγνωστες συναισθηματα αντιστοιχα 12 παρτιδων μπλιτς...
Καλοτάξιδο κι από μένα Δημήτρη, και επισήμως.
Ώστε έτσι λοιπόν, άφησες το γάμο στη Χαλκιδική για τα λογοτεχνικά πουρνάρια...
Χαίρετε, συγχαρητήρια για το μπλογκ!
Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση άσχετη με το συγκεκριμένο θρεντ, στους αναγνώστες του μπλογκ και φυσικα και στον ίδιο τον μπλογκερ.
Έχετε κανά καλό αστυνομικό βιβλίο να μου προτείνετε (δεν είμαι και για πολύ βαριά κουλτούρα καλοκαιριάτικα)!
Γενικά είμαι λάτρης του αστυνομικού οπότε έχω διαβάσει μπόλικα στο παρελθόν (μου αρέσει πιο πολύ η αγγλική και γαλλική σχολή αστυνομικής λογοτεχνίας), αλλά τα τελευταία χρόνια δεν πολυδιαβάζω. Τα τελευταία αστυνομικού τύπου που διάβασα ήταν χλιαρά (διάβασα κάποια της Π.Ντ. Τζεημς, κάποια του Μπράουν και κάποια του Έλλρου που δεν έλεγαν και πολλά (αν και τον τελευταίο τον προτίμησα σε σχέση με του άλλους)). Οπότε αναρωτιόμουν αν έχει διαβάσει κανένας από εσας κανα διαμάντι που να μου έχει ξεφύγει.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.
Παίρνω το θάρρος, γιατί έχω καταλάβει ότι υπάρχουν πολλοί βιβλιοφάγοι που διαβάζουν το μπλογκ.
Διάβασε Ρουθ Ρέντελ. Έχει δημοσιεύσει και μερικά υπό το ψευδ΄νυμο Μπάρμαρα Βάιν.
Καλησπέρα,
με τη σειρά μου να προτείνω το Misterioso, του σουηδού συγγραφέα που υπογράφει με το ψευδώνυμο Άρνε Νταλ (εκδόσεις Μεταίχμιο). Το διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ. Περιέχονται όλα τα πρωτογενή υλικά ενός καλού αστυνομικού βιβλίου. Σχετικός σύνδεσμος υπάρχει στο αριστερό μέρος της κεντρικής σελίδας, στην ενότητα "βιβλία".
Παρεμπιπτόντως: Αυτές τις μέρες, η εφημερίδα "Το Βήμα" προσφέρει καθημερινά, χωρίς επιβάρυνση, από ένα αστυνομικό του δικού μας Γιάννη Μαρή.
Seicho Matsumoto - Τοκιο Εξπρες - Εκδόσεις Άγρα
Ιαν Ράνκιν.. Δεν ξέρω τί έχει μεταφραστεί, σίγουρα το "Καταράχτες". Εγώ τα διαβάζω στο Αγγλικό πρωτότυπο
Paco Ignatio Taibo II (έχει μεταφραστεί στα Ελληνικά από τις εκδόσεις Opera)
George Pelecanos (επίσης δεν ξέρω τί έχει μεταφραστεί, νομίζω εκδόσεις Οξύ?)
Σε γενικές γραμμές η σειρά των εκδόσεων Άγρα είναι πολύ καλή από άποψη τίτλων, λίγο μέτρια από άποψη μεταφράσεων, οι εκδόσεις opera πιο φτωχές από άποψη τίτλων (και σίγουρα με τίτλους πολύ πιο μακρία από το κλασσικό αστυνομικό), με το πλεονέκτημα των εκπληκτικών μεταφράσεων από τα Ισπανικά (Ηλιόπουλος, Κυριακίδης γαρ)
Καλησπέρα σε όλους. Διάβασα το βιβλίο και εξεπλάγην ευχάριστα. Εκπληκτικό βιβλίο , με εξαιρετικά πρωτότυπες ιδέες. Πραγματικά αυτή δεν είναι "άλλη μία" κυκλοφορία από τις χιλιάδες που βρίσκουμε στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Αξίζει ειλικρινά να του δώσετε μια ευκαιρία και μετά το τέλος της ανάγνωσής του θα σας αποζημιώσει όσο δεν φαντάζεστε. Απίστευτα εθιστικό , συγκινητικό, καλογραμμένο , ουσιαστικό , πρωτότυπο και σε πολλές περιπτώσεις ανατρεπτικό , με πάρα πολλούς συμβολισμούς που δίνουν τροφή για περαιτέρω σκέψεις και προβληματισμούς. Επίσης είναι σίγουρο ότι σε κάποια από τα διηγήματα θα δείτε ότι ο πρωταγωνιστής δεν είναι άλλος από τον ίδιο σας (μας) τον εαυτό. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στο συγγραφέα και εύχομαι ολόψυχα καλή επιτυχία. Μακάρι το βιβλίο να λάβει την αναγνώριση που του αξίζει.Ίσως θεωρήσετε υπερβολικά τα σχόλιά μου, όμως διαβάστε το βιβλίο και θα καταλάβετε.............
Βιβλιοπροτάσεις αστυνομικής λογοτεχνίας, ως εζητήθησαν:
α)Το όνομα του ρόδου, Ουμπ.Έκο. Κλασικό και συγκλονιστικό, έστω κι αν η καλοκαιρινή ραστώνη σας κάνει να παραμερίσετε τις σελίδες της θρησκευτικής μεσαιωνικής διαμάχης.
β)Στράκαν ο Γυρολόγος, S. Hamilton.
Πιστό σκυλί στα χνάρια του κλασικού αγγλικού μυθιστορήματος. Τόσο πιστό, που δεν το πιστεύεις.
γ)Φορμόλη, Arn. Indridason.
Γράφουν οι Ισλανδοί αστυνομικά; Ένα μυθιστόρημα πρωτότυπο και ενδιαφέρον, από μια χώρα που θαρρείς πως δεν πεθαίνει ποτέ κανένας. Εκτός από τον Φίσερ.
δ)Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα, Δ.Μαμαλούκας.
Εξαιρετικό δείγμα "βιβλιοφιλικού θρίλερ". Και τα άλλα βιβλία του συγγραφέα δείχνουν μια αστυνομική γραφή έξω από τα ελληνικά δεδομένα.
ε)Νυχτερινό δελτίο, Π.Μάρκαρης.
Μάλλον το καλύτερό του, γιατί τον τελευταίο καιρό ο αστυνόμος Χαρίτος το'χει ρίξει στα ταξίδια και στα κεμπάπ.
στ)Τυπωθήτω, Μονάλντι και Σόρτι.
Ένα παραγνωρισμένο διαμαντάκι. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
ζ)Ο Αιρετικός, Tom Egeland.
Για να δείτε από ποιους έχει κλέψει τις ιδέες του ο Ντ.Μπράουν (παρεμπιπτόντως το Σεπτέμβρη βγάζει το καινούριο του). Κατά πολύ ανώτερο του Κώδικα ντα Βίντσι.
η)Η εξαφάνιση του Πατό, Α.Καμιλέρι.
Ο Σιτσιλιάνος είναι βέβαια διασκεδαστικός (εκτός από τις φορές που η πίεση των εκδοτών του τον κάνει να βιάζεται), αλλά στο συγκεκριμένο βιβλίο, γραμμμένο σε επιστολική μορφή και παρακάμπτοντας τον Μονταλμπάνο,γίνεται διαβολεμένα ξεκαρδιστικός. Ένα ευφυές αστυνομικό.
Υ.Γ. Θεωρώ ότι έχετε ήδη διαβάσει το Χειρόγραφο της Πράγας :-))
Και την "μπαλαφάρα" επίσης! Αλήθεια πότε με το καλό η δεύτερη μπαλαφάρα; Αν και, αν γίνει κάτι από τον Οκτώβριο και μετά, δηλώνω παρών κι έχω κάμποσα να σας ανακατέψω!
..και ο Άρχοντας των Χοίρων του Πάμπλο Τούσετ, επίσης πολύ καλό
Χαιρετώ σας!
Ας προσθέσω με τη σειρά μου τα εξής :
- Αθηνά Κακούρη : Αλάτι στα φυστίκια (Ερμής 1974). Συλλογή μικρών ιστοριών, σαν ευχάριστες σπαζοκεφαλιές, που είχαν πρωτοδημοσιευτεί στο περιοδικό «Ταχυδρόμος» τη δεκαετία του ’60. Ναι, πρόκειται για την Κακούρη του μυθιστορήματος-σκαμνιού «Πριμαρόλια», καθώς και του πρόσφατου «Ξιφίρ Φαλέρ».
- Ρόμπερτ βαν Γκούλικ : Το μυστηριώδες παραβάν (Θεμέλιο 1997)· αυτοκρατορική Κίνα του 18ου αιώνα, γραμμένο τη δεκαετία του ’60· αν σας αρέσει (δύσκολο να μην), συνεχίστε με οποιοδήποτε άλλο με τον Δικαστή Τι.
- Αργύρης Παυλιώτης : Το επικηρυγμένο πρόβλημα (Πατάκης 2006)· αν σας αρέσει, συνεχίστε με το «Παράξενοι ελκυστές» (Πατάκης 2008)· αν σας παρα-αρέσει, αναζητήστε και τα (δυσεύρετα) πρώτα του «Ολέθριος δεσμός» (Νησίδες 2001), «Ο φόνος θέλει τέχνη» (Νησίδες 2002).
Προσυπογράφω τη σύσταση του trandism για τα αστυνομικά της Opera (κανονικά, των Opera, μιας και δεν προέρχεται από την όπερα, Αΐντα, Τόσκα και τέτοια, αλλά από τον πληθυντικό του opus, έργο· όμως ας μην το παραπαίζω ελιτίστας :-)) και την κρίση του περί Ηλιόπουλου και Κυριακίδη, επαναλαμβάνω αυτό που έχω γράψει αλλού: ευτυχώς που υπάρχει και αυτός ο Μυρεσιώτης και διαβάζουμε και κανένα λατινοαμερικάνικο της προκοπής, και προτείνω ενδεικτικά τον, αυτοπροσδιοριζόμενο ως «κουβανό συγγραφέα που γεννήθηκε στην Ουρουγουάη», Ντανιέλ Τσαβαρρία, π.χ. «Το μάτι της θεάς» ή «Το κόκκινο στο φτερό του παπαγάλου».
Επίσης, σε καθεμιά από τις τρεις συλλογές «Ελληνικά εγκλήματα» (Καστανιώτης 2007, 8, 9) μπορεί κανείς να βρει κάμποσα διαμαντάκια.
Δεν ξέρω αν κυκλοφορούν ακόμα φτηνά πέιπερμπακς –καταλαβαίνω, ακούγεται σαν: δεν ξέρω αν παίζει ακόμα ο Μεσσάρης στον Παναθηναϊκό–, όμως, στη μακρινή νιότη μου, ήταν, λόγω μικρών σχήματος και έκτασης, ό,τι καταλληλότερο για θερινό χαλαρό διάβασμα· θυμάμαι, ένα καλοκαίρι πριν από αμέτρητα άλλα, είχα ροκανίσει διαδοχικά, με ρυθμό ένα την ημέρα (την ημέρα· το βράδυ περιλάμβανε θερινό σινεμά ανυπερθέτως), τα άπαντα του Μαρή στις εκδόσεις Ατλαντίς, και καραβιές αστυνομικά Βίπερ (για όσους δεν το γνωρίζουν, δεν πρόκειται για ονομασία εκδοτικού οίκου, αλλά συλλαβική βραχυγραφία από τις λέξεις Βιβλία Περιπτέρου, όπως λέμε Προπό, Πυρκάλ, Ελβιέλα, αλλά και Πελόμα Μποκιού :-)), προεξαρχόντων των Τζαίημς Τσαίηζ, Έλλερυ Κουήν, Ζεράρ ντε Βιλλιέ (είχα το ελαφρυντικό της μετεφηβικής ηλικίας :-)) και Λούις Λ’ Αμούρ (νομίζω συμφωνούμε ότι το γουέστερν είναι κλάδος του αστυνομικού). Ίσως είμαι βέβηλος, όμως την Αγκάθα (ας την παροξυτονίσω, λανθασμένα, κι εγώ) Κρίστι την έβρισκα πληκτική – τον Σιμενόν ακόμα περισσότερο.
Αυτά για θερινή ανάγνωση. Όσο για θερινή ακρόαση, προτείνω, για αρχή, το Surfin’ safari από το 1962, με τους νεοσύστατους τότε Beach Boys πιτσιρήδες ακόμα (από αριστερά προς τα δεξιά: David, 14 ετών!! -αργότερα πήρε πόδι-, Brian, 20 –τα κοριτσόπουλα πάθαιναν υστερία όταν ξεκινούσε τα φαλσέττο του–, Carl, 16!, Mike, 21, Dennis, 18· λείπει ο Al, 20), τέσσερα χρόνια πριν τα αξεπέραστα Pet Sounds και Good vibrations. Αυτές ήταν εποχές…
@ Ηλίας : Έχω, σε ανύποπτο χρόνο, πριν ακόμα τη λήξη της ορίτζιναλ «Μπαλαφάρας», υποστηρίξει ότι μια τετράδα (αλφαβητικά) Κονιδάρης, Μανωλάς, Οικονομόπουλος, Σαραντάκος θα έσπαγε τα ταμεία σε μια «Μπαλαφάρα 2». Εμπρός λοιπόν, συνεννοηθείτε και ξεκινήστε!
Ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση!
Ελπίζω να μην καταχράστηκα την φιλοξενία του μπλογκ.
Μάζεψα αρκετό υλικό για πολλά επόμενα καλοκαίρια! Μόνο ελάχιστα από αυτά είχα διαβάσει.
Συμφωνώ για τον Μάρκαρη (τον διάβαζα πέρσι)ότι το καλύτερο του είναι το Νυχτερινο Δελτίο (αν και τα 2 τελευταια του δεν τα έχω διαβασει). Από κάποιο σημείο και μετά το στυλ του επαναλαμβάνεται. Ωραίος όμως όπως και να χει... Επίσης φοβερή η τηλεοπτική μεταφορά του δεύτερου βιβλίου του απο τη ΝΕΤ.
Από Ράνκιν έχω διαβάσει κάποια μεταφρασμένα, αλλά θέλω κι εγώ κάποια στιγμή να τα πάρω με τη σειρά στα αγγλικά.
Ευτυχώς που μου θυμίσατε και την μπαλαφάρα (τυφλα να έχει ο Πλωτός Ναύαρχος). Επίτηδες δεν τη διάβαζα για να την τυπώσω τώρα το καλοκαίρι.
Εγώ δυστυχώς δεν έχω να προτείνω κάποιο (όχι πως με ρώσησε και κανείς :)).
Ίσως το Μυστήριο του Κίτρινου Δωματίου του Γκαστόν Λερού. Μου άρεσε πολύ όταν το είχα διαβάσει, αλλά δεν μπορώ να το προτείνω με σιγουριά μιας και ήμουν αρκετά μικρός τότε (όχι πως το γούστο μου έχει βελτιωθεί ιδιαίτερα από τότε).
Έχω να σας προτείνω κι εγώ τρία καλά αστυνομικά μυθιστορήματα.
1) "Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΣΤΟ ΜΠΑΓΚΑΛΟΟΥΣ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΧΑΛΑΣΜΕΝΟ ΑΙΡ-ΚΟΝΤΙΣΙΟΝ". (Ποιος χάλασε το αιρ-κοντίσιον;).
2) "ΤΡΟΜΟΣ και ΔΙΑΠΛΟΚΗ" στο Πρωτάθλημα Α' Εθνικής!
3) "ΜΥΣΤΗΡΙΟ & ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ" στη σύρραξη μεταξύ δύο ομάδων: 1. Αιγαιοπελαγίτικο Νησί - Νότιο προάστιο Αθήνας. (Ποιοι ήταν οι ένοχοι;)
(Τα ανωτέρω διαδραματίζονται σε τουριστικό θέρετρο της Χαλκιδικής)!!!
Σου εύχομαι να απολαύσεις την ανάγνωσή τους...
Ο Μαρής δεν είναι κάπως προβλέψιμος;
@melen μια μικρή διόρθωση: το βιβλίο λέγεται ο άρχοντας των χοιρινών:)
Πατρίσια Χάισμιθ, πώς δεν πρότεινε κανείς;
Νομιζω οτι χωρουν εδω τα βιβλια του αειμνηστου Μονταλμπαν.
@δύτη
έλα ντε!
@ανώνυμο
πράγματι! ζαλίστηκα φαίνεται να ακούω συνέχεια για τη γρίπη των χοίρων..,
εκδ. Όπερα μια που το είχα παραλείψει :)
Προ τριών εβδομάδων, σε αυτό μου το σχόλιο, είχα προτείνει στον φίλο που ζήτησε ιδέες για θερινά αστυνομικά αναγνώσματα, μεταξύ άλλων, και «Το μυστηριώδες παραβάν» του Ρόμπερτ βαν Γκούλικ.
Κατά σύμπτωση, το ιδιοφυές και συναρπαστικό αυτό βιβλίο προσφέρεται αύριο Σάββατο από την «Ελευθεροτυπία» – προαιρετικά, λέει, με 1.50 Ευρώ, αλλά πρέπει να πάρεις και τον κατιμά, την ίδια την εφημερίδα, στην τιμή των 2 Ευρώ, σύνολο 3.50 Ευρώ.
Δημοσίευση σχολίου