Άτιτλο
Τον θυμάμαι στην ηχογράφηση ενός συγκλονιστικού νανουρίσματος. Το είχε γράψει ο Άσιμος πριν από μερικά χρόνια για να κοιμίζει την κόρη του στο υπόγειο της οδού Αραχώβης 41. Ήταν το Παπάκι. Μια μαγική στιγμή που ερμήνευσε η Χαρούλα Αλεξίου.
Nα μη σου πω ότι, κάποια στιγμή ο Άσιμος ήταν και ψιλοβουρκωμένος. Είχε κρυφτεί πίσω της. Τραγουδούσε για πάρτη του αυτό που άκουγε εκείνη τη στιγμή. Αυτό που τον φόρτιζε, αυτό που τον δονούσε. Συγκινήθηκε και η Χαρούλα. Κι αυτό φαίνεται, είναι λυγμική. Ούτε γύρισε πίσω της να δει πού είναι ο Νικόλας, τι κάνει. Μπήκε κι εκείνη σ' αυτό που συνέβαινε. Γιατί συνέβαινε κάτι ακαριαίο και μαγικό.
Χ.Καρυώτης
Atom Feed (xml)
2 σχόλια:
Ίσως να ξανάρθεις όταν θα ‘χω πια οταν θα ‘χω πια χαθεί
Ή θα με έχουν θάψει
ή θα έχω μαραθεί
Και ας μη σου καίγεται καρφί
Και ας συνήθισες και ας συνηθισες και εσύ….
To tragoudi auto, einai to monadiko pou den mporouse na to ektelesei monos tou...Panta eklege....Akoma kai san deuteri fwni pou kanei einai poli melanxolikos oxi giati etsi einai to tragoudi...
Δημοσίευση σχολίου