Angel Face

Στο «Αγγελικό Πρόσωπο» (1952), η ζήλια και ο έρωτας αντιμετωπίζονται μόνο σαν παντοδύναμα, καταστροφικά πάθη με κύριο εκφραστή τη νευρωτική ηρωίδα, μια «ενζενύ» υπολογίστρια και διεστραμμένη που την υποδύεται έξοχα η Τζιν Σίμονς, Ενώ ο παραμυθιασμένος ήρωας, ο μονοκόμματος και ταυτόχρονα πολυσχιδής Ρόμπερτ Μίτσαμ, υπόκειται υπνωτικά στην γοητεία της.
Στα φιλμ νουάρ του, ο Πρέμινγκερ βυθίστηκε σταδιακά μέσα στο σκοτάδι, το σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής και το «Αγγελικό Πρόσωπο» είναι το τελευταίο και πιο προσωπικό δείγμα αυτής της εξαίρετης παράδοσης.
(από ertonline)