Lasker και Judit
Την πρώτη μέρα του Essent Chess Tournament, στην Ολλανδία, τον Οκτώβριο του 2003, η Judit Polgar κέρδισε τον πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή Anatoly Karpov με τη «θυσία του Lasker» [διπλή θυσία αξιωματικών στα τετράγωνα h7(h2) & g7(g2)]. Η εξαιρετικά θεαματική «θυσία του Lasker» έχει τη θέση της στα περισσότερα βιβλία συνδυασμών, περισσότερο όμως για λόγους θεωρητικής και ιστορικής πληρότητας, μιας και συναντάται πολύ σπάνια στην πράξη, ακόμη σπανιότερα στο σκάκι κορυφής:
Polgar J. 2722 - Karpov 2693, Hoogoven 2003 (Petroff, C42)
1. e4 e5 2. Nf3 Nf6 3. Nxe5 d6 4. Nf3 Nxe4 5. d4 d5 6. Bd3 Be7 7. O-O Nc6 8. c4 Nb4 9. Be2 O-O 10. a3 Nc6 11. cxd5 Qxd5 12. Nc3 Nxc3 13. bxc3 Qd6 14. Rb1 b615. Re1 Be6 16. Bd3 Rae8 17. Rb5 Na5 18. Rbe5 Nc6 19. R5e2 Bd7 20. d5 Na5 21.Ne5 Bf6 22. Bf4 Bxe5 23. Bxe5 Qxa3 24. Re3 Qc5
Η λευκή θυσίασε ένα πιόνι με αντάλλαγμα ισχυρές επιθετικές δυνατότητες. Στην τελευταία κίνησή του ο Karpov μετακίνησε τη Βασίλισσά του από το a3 στο c5 παραχωρώντας στη Judit Polgar τη δυνατότητα να πραγματοποιήσει τη «θυσία του Lasker»: 25. Bxh7+! Kxh7 26. Qh5+ και τα μαύρα, γνωρίζοντας φυσικά τον μηχανισμό της θυσίας εγκατέλειψαν 1-0. [26.Qh5+ Kg8 27. Bxg7 f6 (27... Kxg7 28. Rg3+ Bg4 29. Rxg4+ Kf6 30. Qg5#) 28. Bxf6 Rxf6 29. Rg3+ Bg4 (29... Kf8 30. Qh8+ Kf7 31. Qg7#) 30. Rxg4+ Rg6 31. Qxg6+ Kh8 32. Rh4#]. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
Η θέση της «θυσίας του Lasker» στην παρτίδα Judit Polgar - Karpov, από τη μεριά του ηττημένου, σε 3D. Έτσι, φαίνεται πιο καθαρά πως αισθάνεται κανείς όταν έρχεται ...καταπάνω του, το Bxh7+.
* Η πρώτη καταγραφή της διπλής θυσίας Αξιωματικών στη σκακιστική ιστορία. Σήμερα, ίσως ο Lasker ζητούσε «δικαιώματα»:
Lasker - Bauer, Amsterdam 1889 (Bird, A03)
1. f4 d5 2. e3 Nf6 3.b3 e6 4. Bb2 Be7 5. Bd3 b6 6. Nf3 Bb7 7. Nc3 Nbd7 8. O-O O-O 9. Ne2 c5 10. Ng3 Qc7 11. Ne5 Nxe5 12. Bxe5 Qc6 13. Qe2 a6 14. Nh5 Nxh5 15. Bxh7+ Kxh7 16. Qxh5+ Kg8 17. Bxg7 Kxg7 18. Qg4+ Kh7 19. Rf3 e5 20. Rh3+ Qh6 21. Rxh6+ Kxh6 22. Qd7 Bf6 23. Qxb7 Kg7 24. Rf1 Rab8 25. Qd7 Rfd8 26. Qg4+ Kf8 27. fxe5 Bg7 28. e6 Rb7 29. Qg6 f6 30. Rxf6+ Bxf6 31. Qxf6+ Ke8 32. Qh8+ Ke7 33. Qg7+ Kxe6 34. Qxb7 Rd6 35. Qxa6 d4 36. exd4 cxd4 37. h4 d3 38. Qxd3 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
Atom Feed (xml)
4 σχόλια:
Όταν ένας παίκτης του επιπέδου του πρώην Παγκόσμιου Πρωταθλητή An. Karpov φτάνει να χάνει με τόσο... πανηγυρικό τρόπο, αυτό αποδεικνύει το πόσο δύσκολο παιχνίδι είναι το σκάκι!
Αλλά και η Judit είναι εκπληκτική παίκτρια - αναμφισβήτητα η πιο λαμπρή σκακίστρια όλων των εποχών!
Карпов, Котов, Polgár και Pähtz
Κι αυτός ο Κάρποβ, πολύ λαπάς. Υποθέτω ότι θα συνεχάρη δια χειραψίας την αντίπαλό του και ούτε στο τραπέζι ανέβηκε να αναφωνήσει στεντορείως εις επήκοον όλης της αιθούσης «Why should I lose to this idiot?», ούτε είπε στη Γιούντιτ (το 2003 που παίχτηκε η παρτίδα δεν το είχε ακόμα εξαμερικανίσει σε Τζούντυ· φαντάζομαι ότι κρατούσε και την οξεία στο επώνυμο : Polgár) «Τhis was the first and the last game you ever won against me in your life. The very first and the very last. Yeah.»
Γιατί δεν ήταν η πρώτη, και γνώριζε καλά ότι δεν θα ήταν ούτε η τελευταία…
Κανένα αμυντικό κομμάτι στην πτέρυγα του Βασιλιά, акордеон (συνεργαζόμενοι Αξιωματικοί σε διαδοχικές διαγωνίους) Bd3 και Be5 πάνω στο ροκέ, δυνατότητα έλευσης σε μία κίνηση της Βασίλισσας στο h5 και του Re3, που μόλις ήρθε από το e2 (στο οποίο, σημειωτέον, δεν πήγε σε δύο κινήσεις, Ra1-a2-e2, αλλά σε τέσσερις, Ra1-b1-b5-e5-e2), στο g3, και ο Κάρποβ ασχολήθηκε να φυλάξει το, έτσι κι αλλιώς επιπλέον, πιόνι c7 με 24…Qc5, ενώ η θέση «φωνάζει» για 24…f6 ή έστω 24…h6.
Amaurosis scacchistica; 24η κίνηση είναι νωρίς για σύνδρομο Котов.
Στο τουρνουά αυτό, διπλό πουλ, η Γιούντιτ κέρδισε και τους άλλους δύο υπεργκρανμαίτρ Σοκόλοβ και Αρονιάν και το ίδιο το τουρνουά. Η τελική κατάταξη : Πόλγκαρ 4, Σοκόλοβ και Αρονιάν 3, Κάρποβ 2.
Καλά παίζει. Να ήταν και εμφανίσιμη σαν τη Elli… (εκεί, κολλημένος!)
Στην παρτίδα Kasparov-Portisch, Niksic 1983 (μπορείτε να την δείτε στην ιστοσελίδα του ΣΟ Χαλανδρίου) το μοτίβο είναι το ίδιο (Αχθ7 και Αχη7) με δύο ποιοτικές διαφορές
α) Το Αχθ7 δεν είναι θυσία
β) Το Αχη7 παίχθηκε από τον Κασπάροβ χωρίς να έχει δει καθαρό δρόμο νίκης αλλά στηριζόμενος στην εκτίμηση της θέσης.
Τέτοιου είδους εφαρμογές της θεωρίας του Στάινιτς είναι πράγματι εντυπωσιακές!
Ναι, γνωστή και η παρτίδα Κασπάροβ - Πόρτις και επίσης πιο εντυπωσιακή γιατί δεν είναι τόσο καθαρός ο δρόμος νίκης όπως στην παρτίδα της Πόλγκαρ. Συγχαρητήρια για τη σελίδα του Χαλανδρίου.
Δημοσίευση σχολίου