Vladimirs Petrovs
100 χρόνια συμπληρώθηκαν χτες από τη γέννηση του Vladimirs Petrovs (ή Vladimir Petrov). Αγωνίστηκε με τα χρώματα της Λετονίας σε όλες τις Σκακιστικές Ολυμπιάδες που διεξήχθησαν ανάμεσα στο 1928 και το 1939 και σύμφωνα με τους ανεπίσημους βαθμούς αξιολόγησης του chessmetrics ήταν ένας από τους 20 ισχυρότερους παίκτες του κόσμου στα τέλη της δεκαετίας του 30.
O Petrovs πέθανε σε γκουλάγκ. Συνελλήφθη τον Αύγουστο του 1942 σύμφωνα με τις διατάξεις του περιβόητου άρθρου 58, για κριτική στην ΕΣΣΔ, μετά την προσάρτηση της πατρίδας του, της Λετονίας, στη σοβιετική κυριαρχία το 1940. Καταδικάστηκε σε δεκαετή εγκλεισμό σε στρατόπεδο καταναγκαστικής εργασίας. Η τύχη του αγνοείτο μέχρι το 1989, όταν βρέθηκε στα ιστορικά αρχεία πως είχε πεθάνει το 1943, μέσα στο στρατόπεδο.
Η σπουδαιότερη σκακιστική επιτυχία του Petrovs ήταν η ισοβαθμία στην πρώτη θέση στο μεγάλο διεθνές τουρνουά του Kemeri, το 1937, μαζί με τους Reshevsky και Fine. Στις επόμενες θέσεις της κατάταξης του ιστορικού τουρνουά συναντούμε τους Alekhine, Keres, Flohr. Σύμφωνα με την Mega Database 2007 είχε ισόπαλο σκορ με τον Alekhine (+1, -1, =3) και τον Capablanca (=3).
Πολύ ενδιαφέρον είναι το βιβλίο του Andris Fride «Vladimirs Petrovs: A chessplayer's story from greatness to the Gulags» (Caissa Editions, 2004). O John Watson που έγραψε κριτική για το βιβλίο του Fride ομολογεί ότι δεν γνώριζε μέχρι πρόσφατα την ύπαρξη του μεγάλου Λετονού μετρ και αυτό δεν ήταν σύμπτωση. Ακολουθήθηκε η γνωστή πρακτική της σταλινικής περιόδου, της εξαφάνισης του ονόματός του αντιφρονούντος από τα βιβλία και τα έντυπα, η οποία είχε επίδραση και στην δύση, μιας και οι πηγές σκακιστικής ενημέρωσης για τη Ρωσία προέρχονταν από τα ρωσικά βιβλία και περιοδικά.
Ο Fride, αναφέρεται με λεπτομέρειες στην ζωή και το τραγικό τέλος του Petrovs σε βιβλίο 191 σελίδων.
Το βιβλίο του Andris Fride «Vladimirs Petrovs: A chessplayer's story from greatness to the Gulags»
Κριτική του John Watson: http://www.chesscenter.com/twic/jwatsonbkrev69.html
O Vladimirs Petrovs στη wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Vladimirs_Petrovs
Petrovs - Fine, Kemeri 1937 (Alekhine, B03)
1. e4 Nf6 2. e5 Nd5 3. d4 d6 4. c4 Nb6 5. f4 dxe5 6. fxe5 Nc6 7. Be3 Bf5 8. Nc3 e6 9. Nf3 Nb4 10. Rc1 c5 11. Be2 Be7 12. O-OO-O 13. a3 cxd4 14. Nxd4 Nc6 15. Nxf5 exf5 16. Rxf5 g6 17. Rf1Bg5 18. Bc5 Re8 19. Qxd8 Raxd8 20. Rcd1 Rd2 21. Rxd2 Bxd2 22. Bd6 Bxc3 23. bxc3 Nxe5 24. c5 Nd5 25. Rc1 Re6 26. Bf1 a627. Rb1 b5 28. cxb6 Rxd6 29. b7 Nc6 30. c4 Ne3 31. Rb6 Rd1 32. Kf2 Rxf1+ 33. Kxe3 Nb8 34. Rd6 Re1+ 35. Kd4 Kf8 36. Rd8+Re8 37. Rc8 Ke7 38. Kd5 Rd8+ 39. Rxd8 Kxd8 40. Kd6 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ
***
Από την παρτίδα Rellstab - Petrovs, του 6ου γύρου στο Kemeri το 1937. Πώς κερδίζουν τα μαύρα;
5 σχόλια:
Συγκλονιστικό...
Είναι θλιβερό το να συνειδητοποιεί κανείς ότι οι εξτρεμιστικές πρακτικές του σταλινικού καθεστώτος επηρέασαν καθοριστικά και τη σκακιστική ιστορία...
Πρωτότυπο και ενδιαφέρον θέμα, ως συνήθως. Ευχαριστούμε, Schrödinger's Cat.
Για τον Petrovs υπάρχει και ένα άρθρο του Hans Ree στη στήλη του Dutch treat στο chesscafe.com τον Δεκέμβριο 2004 : http://www.chesscafe.com/text/hans102.pdf .
Κρατώ την λεττονική γραφή με τα τελικά s· φαντάζομαι ότι ο "εκρωσσισμός" του ονόματός του δεν έγινε με πρωτοβουλία του ή με την έγκρισή του, άρα είναι διαφορετική περίπτωση από του Ρεσέβσκι που από Szmul Rzeszewski έγινε Samuel (Sammy) Reshevsky ή του Νάιντορφ, που εξαργεντίνισε το πολωνικό Mieczysław σε Miguel, διαφορετική από του Πήτερ [Λε]Οφορίκουε που τον φώναζαν Πίπη και του Σλόμπονταν Σούμποτιτς που καθιερώθηκε ως Λευτέρης, και διαφορετική από των Κούουσμα - Μαγουλά, Τάρλατς - Κωνσταντινίδη και Λέντκωφ - Τσακαλίδη (λες και ήταν χτες...)
Θυμήθηκα τον συμπαθέστατο αλβανό Αλτίν Τσέλα, τον γνωστό σε όλους μας "Γιάννη". Εχει κανείς νέα του;
Τουλάχιστον οι σημερινοί λεττονοί μπορούν να ονομάζονται αναιδώς Ivars, Igors, Valerijs, Vladimirs και Aleksandrs και να έχουν και αντίστοιχα επώνυμα, χωρίς να κινδυνεύουν από έξωθεν εκπορευόμενο "εξορθολογιστικό" εξοβελισμό του τελικού s.
Τελευταία λεπτομέρεια : Η λεττονική γλώσσα πάντα γραφόταν με το λατινικό αλφάβητο, ενώ η ρωσσική με το κυριλλικό.
Βγήκα λίγο εκτός θέματος ή είναι η ιδέα μου; :-)
Ο Τσελα μετα το παγκοσμιο πρωταθλημα του Λας Βεγκας εμεινε στην Αμερικη. Σποραδικα διαβαζω το ονομα του σε αποτελεσματα μεγαλων οπεν. Το σκακι δεν ειναι η κυρια ασχολια του, μεχρι προσφατα δουλευε σε διαφορες δουλειες. Επαφη κρατουσε μαζι του μεσω ιντερνετ ο Γιωργος Ιωακειμιδης. Τελευταια φορα τα ιχνη του ειχαν βρεθει στις ανατολικες πολιτειες, νομιζω στην Νεα Υορκη.
finger Bjondi για τους λάτρεις του ICC
1...Axζ4+!
2. Βχζ4 Πη3!!
Δημοσίευση σχολίου