Σάββατο 29 Δεκεμβρίου 2007

Δεσμώτης του Ιλίγγου


Από το τεύχος Σεπτεμβρίου - Οκτωβρίου 1921, του «American Chess Bulletin».
Με τη σκακιέρα στα ψηλά του Πύργου του Άιφελ, με συντροφιά ένα σκακιστικό πρόβλημα. Κλικ για μεγέθυνση.
Ο άνθρωπος αυτός είναι ο Ed(o)uard Pape, συνθέτης προβλημάτων των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα.
Ακολουθούν δυο δυάρια του Pape (η λύση του δεύτερου προβλήματος είναι ευπρόσδεκτη στα σχόλια):

**********
E. Pape, Good Companion Folder 1923, 1st prize

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 2 κινήσεις.
Εξετάζοντας τη θέση παρατηρούμε:
Αν 1...R οπουδήποτε, τότε 2. Qd2#
Αν 1...N οπουδήποτε, τότε 2. Nd4 #
Αν 1...d2 οπουδήποτε, τότε 2. Rxd2 #
Ο λευκός δεν μπορεί όμως να βρει κίνηση αναμονής γιατί οι κινήσεις των κομματιών ελευθερώνουν κάποιο μαύρο πιόνι, ενώ αν κινηθεί ο λευκός Bg2 παραχωρεί τετράγωνα στο Βασιλιά.
Το κλειδί είναι 1. Qe5! (blocus):
Τώρα αν 1...Re4 ή Rxe5 τότε 2. Nc3 #. Αν Ν οπουδήποτε, 2. Qxe3#. Αν 1...d2+ 2. Nc3#. Αν 1...Kd2 2. Qb2#.
Πολύ όμορφο κλειδί που θυσιάζει Βασίλισσα, επιτρέπει σαχ και δίνει τετράγωνο στον μαύρο Βασιλιά.

**********
E. Pape, Good Companion Folder 1918, 1st prize

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ματ σε 2 κινήσεις.

**********
Και τέλος, αφίσα του κινηματογραφικού «Δεσμώτη του Ιλίγγου» (Vertigo) του Alfred Hitchcock.

4 σχόλια:

Schrödinger's Cat είπε...

Στα σχόλια της λύσης του πρώτου προβλήματος του Pape, για τον Ίππο προτίμησα το αγγλικό σύμβολο Ν του πρακτικού σκακιού (όπως και σε όλες τις άλλες δημοσιεύσεις του blog) και όχι το S που είναι ο στάνταρ συμβολισμός του Ίππου στον κόσμο του καλλιτεχνικού σκακιού.

Ανώνυμος είπε...

η λυση και εδω ειναι με τσουγκτσβαγκ και ειναι 1. Πα1!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό!
Η ιδέα του 1.Πα1! είναι ότι στις κινήσεις του Αβ1 υπάρχει πλέον το 2.Πη1#, ενώ στο 1...βxα1 το 2.Βγ1 #. Παραμένουν οι βαριάντες 1...Βxβ5 2.Ιθ3# (πολύ ωραία εικόνα - ο ίππος μπόρεσε να "πατήσει" στο θ3, ελέγχοντας και το ζ4, ενώ ο Αδ7 "βλέπει" πια το η4!), 1...Ι παίζει, 2.Αxζ6#, 1...θ3 2.Βη3#, 1...δ3 2.Πxζ5#.
Ενδιαφέρον έχουν και οι δικιμές: Αν 1.Ρθ8 (με την απειλή 2.Πη8#, οπότε ο Πα8 παίζει οριζόντια, αντί κάθετα!) υπάρχει η άμυνα 1...Ιζ8! και αν 1.Πη8 (με την απειλή 2.Ρθ8#), τότε 1...Αα2!

Alotan είπε...

Είναι περίεργο πώς λειτουργεί το ανθρώπινο μυαλό σε συνθήκες πίεσης χρόνου.

Το πρόβλημα αυτό μου έτυχε σε διεθνή διαγωνισμό λύσης στο Βελιγράδι, πριν από 2 χρόνια. Τότε, είδα κι εγώ το 1.Πη8, είδα και το ματ μετά από 1...Αα2 (2.Πχζ5#). Αυτό που δεν είδα είναι ότι το Πη8 δεν απειλεί τίποτα (αν 2.Ρθ8+ Ρθ6!) και αποτυγχάνει μετά από 1...Αγ2/δ3/ε4.

Η λύση είναι φυσικά το 1.Πα1 και η αβλεψία αυτή μου κόστισε 5 βαθμούς και τη δεύτερη θέση στο τουρνουά.

Εξαιρετικό το blog σου, "Schrödinger's Cat".
Θερμές ευχές και καλή συνέχεια.