Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

Συνέντευξη Koneru


Η 20χρονη Ινδή GM Koneru Humpy, έχει Έλο 2606 στους πίνακες αξιολόγησης της FIDE και είναι η δεύτερη ισχυρότερη γυναίκα του κόσμου, μετά την Judit Polgar. Γράφει το επίθετό της (Koneru) μπροστά από το μικρό της όνομα, όπως συνηθίζεται στις νότιες επαρχίες της χώρας. Το μικρό της όνομα (Humpy) είναι επινόηση του (σκακιστή) πατέρα της, προέρχεται από τη λέξη «champion».

Ενδιαφέρουσα συνέντευξη της Ινδής σούπερσταρ στο σκακιστικό site της πατρίδας της, LatestChess.com, αναδημοσίευσε η ChessBase. H Koneru μιλάει για τις πρόσφατες επιδόσεις της, για το γυναικείο σκάκι γενικότερα, για την προτίμησή της να αγωνιστεί με την ανδρική εθνική ομάδα της Ινδίας στην επόμενη Ολυμπιάδα, για τη σωματική άσκηση που είναι αναπόσπαστο καθημερινό μέρος της σκακιστικής-αθλητικής της προπόνησης, για τη φιλοδοξία της να στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια γυναικών. Θεωρεί ως πιο υπολογίσιμη αντίπαλό της στο μέλλον την 13χρονη Κινέζα Hou Yifan.

Το κείμενο της συνέντευξης στο LatestChess.com

***Ανάμεσα στις επιτυχίες της Koneru το 2007 συγκαταλέγεται η πρώτη θέση που κατέκτησε τον Ιούλιο στο GM Open του Kaupthing, στο Λουξεμβούργο, μπροστά από 177 παίκτες:

Meijers 2483 - Koneru 2572, Kaupthing 2007 (Ruy Lopez, C68)
1. e4 e5 2. Nf3 Nc6 3. Bb5 a6 4. Bxc6 dxc6 5. O-O Qd6 6. d3 f6 7. Be3 Be6 8.Nbd2 Ne7 9. d4 exd4 10. Nxd4 Bf7 11. Qe2 c5 12. N4b3 b6 13. Rad1 Qc6 14. Nf3 Qxe4 15. Rfe1 Bd516. Qd2 O-O-O 17. Bxc5 Qc4 18. Bxe7 Bxe7 19. Nfd4 Bd6 20. c3 Rhe8 21. Rxe8 Rxe8 22. Nc1 Be4 23. b3 Qd5 24. Re1 Qh5 25. h3 Re5 26. f3 Bg6 27.Rxe5 fxe5 28. Nde2 e4 29. f4 Bf7 30. Qe3 Bd5 31. b4 Qf5 32. Nb3 Bc4 33. Nbd4 Qd5 34. Ng3 Bd3 35. a3 g6 36. h4 Kb7 37. Kh2

37...Qf7 38. Nde2 Qf6 39. h5 gxh5 40.Kg1 Qh4 41. Qf2 Qg4 42. Qd4 h4 43. Qd5+ Ka7 44. Nd4 Qd1+ 45. Kh2 hxg3+ 46. Kh3 Qh1+ 47. Kg4 Bb5 0-1. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εχω παιξει μια παρτιδα μπλιτς με την Κονερου το 2001, στο περιθωριο του παγκόσμιου πρωταθληματος νεων - νεανίδων που εγινε στο Περιστερι. Το στυλ της, τοτε, αλλα και σημερα, ειναι επιρεασμενο απο τους κλασσικους στρατηγικους παικτες και ιδιαιτερα απο τον Μποτβινικ. Πολυ ισχυρο λευκο δ4, πολυ καλη θεωρια, εντατικη προετοιμασια, αλλα η εξελιξη της ειναι (για την ηλικια της) αργη, απο τον Οκτωβριο του 2005 εχει κερδισει μονο 50 μοναδες.

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε, δεν αισχύνεστε να τα βάζετε με δεκατετράχρονα κορίτσια; :-D

…Γιατί τόσο ήταν η Koneru όταν κέρδισε το παγκόσμιο G20 τον Αύγουστο του 2001 στο Περιστέρι, μπροστά από τις ρωσσίδες Екатерина Корбут και αδελφές Надежда και Татьяна Косинцева, τις γεωργιανές Dzagnidze και Charkhalashvili, την αρμένια Mkrtchian (έξι συνεχόμενα σύμφωνα· δεν είναι ρεκόρ : οι ολλανδικές λέξεις angstschreeuw και herfstschrijver έχουν περισσότερα, οχτώ!), τις κινέζες Zhao, Gu και Xu (που πλασαρίστηκαν πολύ ψηλά), την πολωνέζα Radziewicz (σήμερα Rajlich), τη γερμανίδα Paehtz και αρκετές ακόμα επώνυμες, και μεγαλύτερες στην ηλικία, σκακίστριες.

Εύκολο κουίζ : Η Koneru κέρδισε το παγκόσμιο G20 όντας 14 ετών (γεννήθηκε το 1987, κέρδισε τον τίτλο το 2001). Υπάρχει μια ανάλογη περίπτωση στην Ελλάδα, δηλαδή σκακιστής που κέρδισε πανελλήνιο τίτλο νεανικής κατηγορίας όντας πολύ μικρότερος από το όριο ηλικίας. Ποιος είναι;

Ανώνυμος είπε...

Λογικά ο Δημήτρης Μαστροβασίλης. Ο οποίος πρέπει να έχει και ένα τεράστιο ρεκόρ συνεχών νικών στο πρωτάθλημα Α Εθνικής (νομίζω περίπου 25), όταν έπαιζε στις νεανικές σκακιέρες της ΕΣΘ.

SirJohn είπε...

Ο Τζούμπας κέρδισε στα 12 του το κάτω των δεκαέξι και στα 15 του το κάτω των είκοσι αν δεν κάνω λάθος.

Νομίζω όμως ότι και ο Μπαίκας έχει πετύχεί κάτι παρόμοιο.

Ανώνυμος είπε...

Και μιά βραδιά στη Μπούρμα, ή στη Μπατάβια
στα μάτια μιάς Ινδής που θα χορέψει
γυμνή στα δεκαεφτά στιλέτα ανάμεσα,
θα δήτε – ίσως – τη Γκρέτα να επιστρέψει.

(άσχετο το post και να με συγχωρείτε, αλλά όταν ακούω ή διαβάζω τη λέξη "Ινδή", θυμάμαι σχεδόν πάντα αυτό το απόσπασμα)

Ανώνυμος είπε...

καλοπροαιρετε γιατι νομιζεις ημουν πολυ μεγαλυτερος και εγω τοτε ?:)))) Μονο 11 χρονακια.

καλοπροαίρετος είπε...

Σωστός ο SirJohn κατά το σκέλος του Τζούμπα. (Αναμενόμενο : έχει πληροφόρηση "εκ των ένδον", αφού διετέλεσαν και οι δύο παίκτες του ΣΟ Χαλανδρίου· μάλιστα, παρά τη σχεδόν δεκαετία που τους χωρίζει, πιθανόν να διετέλεσαν και συμπαίκτες κάποιες αγωνιστικές περιόδους).

Τόσο ο Δ.Μαστροβασίλης που ανέφερε ο gantoniadis, όσο και ο Χ.Μπανίκας που [συν]ανέφερε ο SirJohn, έχουν πλήθος άλλων επιτυχιών και ρεκόρ (π.χ., ο Δημήτρης έγινε IM στα 19 και GM στα 20 του, ο Χρήστος αναδείχθηκε έξι! συνεχόμενες φορές πρωταθλητής Ελλάδος), όμως ο Τζούμπας υπερτερεί στο κριτήριο του κουίζ γιατί κέρδισε έναν πανελλήνιο τίτλο στην ανώτερη ηλικιακά κατηγορία (-20) όντας 5 χρόνια μικρότερος από το όριο και άλλον πανελλήνιο τίτλο, σε άλλη όμως κατηγορία (-16) όντας 4 χρόνια μικρότερος :

Δ.Μαστροβασίλης
Έτος γέννησης 1983
Πρωταθλητής –20 2000 (17 ετών), 2001 (18 ετών), 2002 (19 ετών)
Πρωταθλητής –16 1998 (15 ετών)
Πρωταθλητής –12 1994 (11 ετών)

Χ.Μπανίκας
Έτος γέννησης 1978
Πρωταθλητής –20 1996 (18 ετών)
Πρωταθλητής –16 1993 (15 ετών)
Πρωταθλητής –12 1990 (12 ετών)

Α.Τζούμπας
Έτος γέννησης 1978
Πρωταθλητής –20 1993 (15 ετών)
Πρωταθλητής –16 1990 (12 ετών)

Υπάρχει και άλλος ένας, με αντίστοιχο επίτευγμα με του Τζούμπα (μία φορά 5 και άλλη μία 4 χρόνια μικρότερος από το όριο ηλικίας), όμως και τις δύο φορές στην ανώτερη ηλικιακή κατηγορία. Ποιος; Άντε, τον φωτογράφησα!

SirJohn είπε...

καλοπροαίρετε, όντως υπήρξε συμπαίκτης μου ο Τζούμπας, αλλά........στον Σ.Ο. Ικαρίας, το 2004...Όσο είμασταν και οι δύο στο Χαλάνδρι δεν έτυχε να αγωνιστούμε ποτέ μαζί.

καλοπροαίρετος είπε...

Με αφορμή το όνομα της Humpy Koneru

Διάφορες ινδικές αγγλόφωνες ιστοσελίδες αναφέρουν ότι αρχικά ονομαζόταν Hampi αλλά αργότερα ο πατέρας της το άλλαξε σε Humpy γιατί ηχεί πιο ρωσσικό («a more Russian-sounding name»).

Το Humpy δεν μού ακούγεται καθόλου ρωσσικό· πιο πολύ σε αγγλικό φέρνει.

Βρήκα ότι humpy (με αυτή τη γραφή) στα αγγλικά ονομάζεται η πρόχειρη καλύβα από φλοιό και κλαδιά δέντρων των αβοριγίνων της Αυστραλίας. (Προφανώς πρόκειται για λέξη των τελευταίων, που πολιτογραφήθηκε αγγλική, όπως και οι λέξεις kangaroo, koala, boomerang.)

Από ονόματα σε –άμπι, εκτός από τον Μπάμπη τον φλου του Παύλου «πρίγκηπα» Σιδηρόπουλου και το ελαφάκι Bambi του Ντίσνεϊ, μού έρχεται μόνο ο μαροκινός Jambi, από το ομώνυμο τραγούδι του Φοίβου με τη Δέσποινα Βανδή («Μες το μυαλό μου κοντά στο Αλγέρι / λάμπεις εσύ μαροκινό μου αστέρι»). Υπάρχει και το τούρκικο δημοτικό τραγούδι «Ράμπι ράμπι», σε ρυθμό καρσιλαμά, που έχουν τραγουδήσει, στα τουρκικά, ο Καζαντζίδης –μουρμούρικα– και η Αρβανιτάκη –τσαχπίνικα–, αλλά ίσως πρόκειται για κάτι σαν γλεντζέδικο επιφώνημα παρά για κύριο όνομα :-)

Ούτε ορθογραφικός λόγος για την αλλαγή αυτή του ονόματος στοιχειοθετείται· τόσο το Hampi όσο και το Humpy αποδίδονται στα ρωσσικά ως Хампи.

Αλλά και ο ισχυρισμός ότι το Hampi προέρχεται από το champion δεν με πείθει. Προσωπικά μού φαίνεται παρετυμολογία. Hampi είναι σημαντικό μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco στη νότια Ινδία (πληροφορίες εδώ : http://whc.unesco.org/en/list/241 ). Και στην Ελλάδα υπάρχουν μικρά ονόματα που είναι αυτούσιες ονομασίες μνημείων ή ιστορικών τοποθεσιών (μικρά ονόματα που είναι ονόματα μυθικών χαρακτήρων ή ιστορικών προσώπων υπάρχουν κατά κόρον). Πιθανότατα δεν υπάρχει άρρην με μικρό όνομα Παρθενών, Ευρώτας ή Μυστράς (επώνυμο Μυστράς –και Μιστράς– υπάρχει) και θήλεια με μικρό όνομα Τίρυνς, Δήλος ή Μυκήναι, όμως το μικρό όνομα Ολυμπία είναι συχνό και το Βεργίνα τοπικά συχνό (αν και Βεργίνα είναι, εκτός από όνομα τοποθεσίας, και όνομα βασίλισσας).

(Ας σημειωθεί με την ευκαιρία ότι παλαιότερα, για άλλους λόγους, υπήρχαν βαπτιστικά ονόματα όπως Βενετία, Μόσχα –όχι Μοσχώ– αλλά και Βαρσοβία, καθώς και, επίσης για άλλους λόγους, βαπτιστικά ονόματα Βενιζέλος, Πλαστήρας και Μεταξάς.)

Γιατί να μην υπάρχουν ινδές που να ονομάζονται Hampi από το ομώνυμο μνημείο και να πρέπει να αναζητούμε περίπλοκες εξηγήσεις;

Άκου ότι το Hampi / Humpy προέρχεται από το champion… Με την ίδια λογική, υποστηρίζω κι εγώ ότι ο χαρακτήρας Humpty Dumpty του «Μέσα στον καθρέφτη και τι βρήκε η Αλίκη εκεί» (1872) του Λιούις Κάρρολλ προέρχεται και αυτός από το champion. Για τον πρωταθλητή της λακτοπυγμαχίας ® (δική μου ελληνική απόδοση του κικ-μπόξινγκ) Μιχάλη Ζαμπίδη δεν το συζητώ καν· είναι φως φανάρι ότι το επώνυμό του προέρχεται από το champion· το δε χαϊδευτικό του, Ζάμπο (κατά το Ρίμπο –χαϊδευτικό του Ριβάλντο–, Γκάμπο –χαϊδευτικό του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες–, Άπο –χαϊδευτικό του Αμπντουλλάχ Οτσαλάν–) μιλάει από μόνο του :-)

Άσχετο (ωσάν όλα τα προηγούμενα να ήταν σχετικά) : Ζάμπο (zambo) λέγεται ο γόνος αφρικανού και γηγενούς της Νότιας Αμερικής. Ο πιο διάσημος zambo είναι ο ανώνυμος Manuel του λαϊκού τραγουδιού της Βενεζουέλας Moliendo café. Το τραγούδι, με τη χαρακτηριστική γοργή κυματιστή μελωδία στην άρπα, πρωτοκυκλοφόρησε το 1958 και έχει γνωρίσει αμέτρητες επανεκτελέσεις.

Τι λέγαμε; Α, ναι, για το μικρό όνομα της Koneru.

Και δεν τελειώσαμε : Δεν υποσχέθηκα ότι δεν θα αναφερθώ και στο επώνυμό της :-)

καλοπροαίρετος είπε...

Βιρμανία, Μπούρμα ή Μυανμάρ;

Με αφορμή τη δημοσίευση του επισκέπτη Λούμπεν, ένα γραμματολογικό σχόλιο, μερικές πραγματολογικές παρατηρήσεις και ένα ερώτημα χρήσης ονοματολογίας, με λανθάνουσα διπλωματική διάσταση.

Το γραμματολογικό σχόλιο :

Στο ποίημα (που παρέθεσε ολόκληρο και στο παρόν ιστολόγιο στις 28/8/2007 ο επισκέπτης divani στο θέμα «Ασύμμετρες απειλές» εδώ : skakistiko.blogspot.com/2007/08/blog-post_27.html ), ο Καββαδίας χρησιμοποιεί τον ιδιότυπο «πληθυντικό οικειότητας» (π.χ. : Πώς είστε, Γιάννη;), ενώ στην εκτέλεση (δυσκολεύομαι να την αποκαλέσω ερμηνεία) του Δημήτρη Ζερβουδάκη σε μουσική (δυσκολεύομαι να την αποκαλέσω μελοποίηση) του ίδιου χρησιμοποιείται ενικός, π.χ. :

Ποίημα : «Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σας σώσει».
Τραγούδι : «Ξέρω εγώ κάτι που μπορούσε, Καίσαρ, να σε σώσει».

Ποίημα : «Εσείς τσιγάρα «Κάμελ» να καπνίζετε, / κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουίσκυ».
Τραγούδι : «Εσύ τσιγάρο «Κάμελ» να καπνίζεις, ναι / κι εγώ σε μια γωνιά να πίνω ουίσκυ».

(Ωραίο αυτό το ναι για να βγουν οι συλλαβές· θυμίζει την εξωφρενική απόδοση του Sebastian των Cockney Rebel στα ελληνικά : «Να η γραμμή, μπες στη σειρά, σε λίγο πεθαίνεις / όχι, όχι, ναι»· και από ερμηνεία, πού η υποτονική, νιαουριστή του Παπακωνσταντίνου και πού η λυγμική, μαιανδρική του Steve Harley· σαν να συγκρίνεις τον [δι]Φραγκούλη με τον Lanza· άσε που το απετόλμησε ο επιπόλαιος.)

Οι πραγματολογικές παρατηρήσεις :

Μπατάβια ήταν η ονομασία της πρωτεύουσας της Ινδονησίας, σήμερα Τζακάρτα, μεταξύ 1619 και 1942 (το ποίημα του Καββαδία γράφτηκε το 1933).

Μπούρμα είναι η ασιατική χώρα που από το 1989 λέγεται (και) Μυανμάρ.

Η χώρα λεγόταν μέχρι το 1989 Μπούρμα. Ελληνικά αποδιδόταν και ως Βιρμανία· π.χ., η ταινία του ιάπωνος Κον Ιτσικάουα με τον αγγλικό τίτλο The Burmese harp (1956) κυκλοφόρησε ως «Η άρπα της Βιρμανίας», ενώ η νουβέλα του Τζωρτζ Όργουελλ Burmese days (1934) κυκλοφόρησε ως «Μέρες της Μπούρμα» τόσο στη έκδοση του «Ελεύθερου Τύπου», όσο και της «Δωδώνης». Το 1989, η στρατιωτική κυβέρνηση άλλαξε επίσημα την αγγλική εκδοχή του ονόματος της χώρας από Μπούρμα σε Μυανμάρ, καθώς και άλλων τοπωνυμίων, όπως της πόλης Ρανγκούν (Rangoon) σε Γιανγκόν (Yangon).

Ερώτηση υποθετικής δημοσκόπησης μεταξύ εγγραμμάτων : Ποια είναι η πρωτεύουσα της Βιρμανίας / Μπούρμα / Μυανμάρ;

Κατανομή απαντήσεων (κατά την εκτίμησή μου) : δεν ξέρω 30%, η Ρανγκούν 40%, η Γιανγκόν 10%, η Μπανγκόκ, η Κουάλα Λουμπούρ ή άλλη ασιατική πόλη 18%, η Νάι Πι Τάου 2%.

Ορθή απάντηση : Μέχρι το 2005 ήταν η Ρανγκούν / Γιανγκόν. Από τότε η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στη νεόδμητη Νάι Πι Τάου, 320 χιλιόμετρα βόρεια της Ρανγκούν / Γιανγκόν, 9 ώρες με το τραίνο.

(Και μιλάμε για μια χώρα με πενταπλάσια έκταση και πληθυσμό από την Ελλάδα, η οποία μάλιστα είναι στο προσκήνιο λόγω των ταραχών και των διαδηλώσεων των βουδιστών μοναχών…)

Αξιοσημείωτο είναι ότι, αν και ο ΟΗΕ έχει αποδεχτεί τη μετονομασία της Μπούρμα σε Μυανμάρ, ΗΠΑ και Βρεταννία (παρ΄ότι μέλη του ΟΗΕ) δεν αναγνωρίζουν τη μετονομασία και εξακολουθούν να αναφέρονται στη χώρα ως Μπούρμα. Το όνομα Μπούρμα εξακολουθεί να χρησιμοποιεί και η ηγέτις της αντιπολίτευσης, βραβευμένη με το Νόμπελ Ειρήνης το 1991, Σούου Κύι (Aung San Suu Kyi), με την αιτιολογία ότι δεν αναγνωρίζει στη στρατιωτική κυβέρνηση τη δικαιοδοσία μετονομασίας της χώρας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ουδέτερη, αναφέρεται στη χώρα ως Burma/Myanmar. Η ίδια σολομώντεια λύση υπάρχει σε έγγραφα των ελληνικών Υπουργείου Εξωτερικών και Υπουργείου Οικονομικών : η χώρα αναφέρεται ως Μπούρμα/Μιανμάρ. Οι ελληνικές εφημερίδες δεν έχουν ενιαία γραμμή· σε άρθρα μόνο του λήγοντος έτους, σχεδόν 20 χρόνια μετά τη μετονομασία, η χώρα μπορεί να βρεθεί (κατά σειρά συχνότητας εμφάνισης) ως Μιανμάρ, Μυανμάρ, Μπούρμα και Βιρμανία, η δε πόλη μπορεί να βρεθεί ως Ρανγκούν, αλλά και ως Γιανγκόν. Τέτοια σύγχυση [υποθέτω ότι] δεν ανέκυψε όταν μετονομάστηκαν π.χ. η Περσία σε Ιράν το 1935, η Άνω Βόλτα σε Μπουρκίνα Φάσο το 1984, η Ούργκα σε Ουλάν Μπατόρ το 1924, η Πετρούπολη (Петроград) σε Λενινγκράντ (Ленинград) το 1924 και πάλι σε Πετρούπολη, Αγία αυτή τη φορά (Санкт-Петербург), το 1991.

(Παρατηρείται και η χρήση της νέας ονομασίας της χώρας σε συνδυασμό με την παλιά ονομασία της πόλης ή, σπανιότερα, το αντίθετο : «Ταραχές σήμερα στη Ρανγκούν της Μυανμάρ» ή «στη Γιανγκόν της Βιρμανίας». Αντίφαση· σαν να λέμε «ο Γιοχάννες Γουτεμβέργιος» ή «ο Ιωάννης Γκούτενμπεργκ» ή «το Χάμπουργκ της Γερμανίας» –ενώ έχει καθιερωθεί ως Αμβούργο–, αλλά «το Φρειβούργο της Γερμανίας» –ενώ έχει καθιερωθεί ως Φράιμπουργκ–.)

Κάτι ίσως όχι ευρέως γνωστό είναι ότι η μία ονομασία προέρχεται από την άλλη : η Burmah, όπως ήταν η γραφή της χώρας τον 19ο αιώνα, είναι τοπική παραφθορά του Myanmar, κάτι παραπλήσιο δηλαδή με τα ελληνικά ανθρωπωνυμικά Γρηγόριος – Γληγόρης (εναλλαγή ρω και λάμδα, κατά τα αρμυρός – αλμυρός, ήρθα – ήλθα), Αλεξάνδρα – Λωξάντρα (όπως η ηρωΐδα του μυθιστορήματος της Μαρίας Ιορδανίδου, αλλά όπως και η αλυσίδα ταχείας εστίασης για μπουρζουάδικες γουρουνιές –λίγο υδαρές το γιαουρτλού του καταστήματος Συντάγματος, το δε κόκκινο πιπέρι καθόλου καυτερό, σκέτη κεραμιδόσκονη :-)), Εμμανουήλ – Μανώλης (ορισμένοι, κυρίως, αλλά όχι μόνο, κρήτες υποστηρίζουν ότι τα, συχνότατα στην Κρήτη, Μανώλης, Μανωλιός, ακόμα και το μεσαιωνικό Μανουήλ αλλά και το Μανούσος, δεν παράγονται από το εβραϊκό Εμμανουήλ –που είναι το όνομα που αποδίδει το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στον Ιησού και σημαίνει «μεθ΄ ημών ο Θεός»–, αλλά το αρχαίο κρητικό Μίνως –το οποίο επίσης έχει κάποια συχνότητα εμφάνισης ως βαπτιστικό στην Κρήτη–), Ιάσων – Γιασός (υπάρχουν και τα π.χ. Γιάννης – Γκίνης και Γιώργος – Γκιόκας, που όμως έχουν ισχυρή αρβανίτικη επιρροή, όπως και τα π.χ. Ελένη – Λέγκω, Τερψιχόρη – Τρέψη, Διονύσιος – Νιόνιος, Επαμεινώνδας – Παμίνος, στα οποία όμως έχουν επισυμβεί πολλαπλά γραμματικά φαινόμενα που καθιστούν λιγότερο άμεση τη συσχέτιση με το αρχικό όνομα και άρα είναι ακατάλληλα για παραλληλισμό με το Μυανμάρ – Μπούρμα), και τα τοπωνυμικά Κεφαλληνία – Κεφαλλονιά, Κέα – Τζιά, Αστυπάλαια – Αστροπαλιά, Ιθάκη – Θιάκι (εδώ έχουμε και αλλαγή γένους), Εμπορείον – Νημποριό. Η στρατιωτική κυβέρνηση υποστηρίζει ότι, με τις αλλαγές στις ονομασίες, επιδιώκει να απαγκιστρωθεί από το αποικιοκρατικό παρελθόν (η χώρα ήταν αγγλική αποικία μεταξύ 1885 και 1948).

Το ερώτημα χρήσης ονοματολογίας με λανθάνουσα διπλωματική διάσταση :

Η αναφορά στη χώρα ως Μυανμάρ και στην πόλη ως Γιανγκόν, ισοδυναμεί με έμμεση αναγνώριση του στρατιωτικού καθεστώτος που άλλαξε τα ονόματα από Μπούρμα και Ρανγκούν αντίστοιχα;

καλοπροαίρετος είπε...

Η απάντηση στο κουίζ : ΄Αγγελος Βουλδής και Αναστάσης Τζούμπας

Α.Βουλδής
Έτος γέννησης 1976
Πρωταθλητής –20 1991 (15 ετών, -5 χρόνια από το όριο)
Πρωταθλητής –20 1992 (16 ετών, -4 χρόνια από το όριο)

Α.Τζούμπας
Έτος γέννησης 1978
Πρωταθλητής –20 1993 (15 ετών, -5 χρόνια από το όριο)
Πρωταθλητής –16 1990 (12 ετών, -4 χρόνια από το όριο)