Ούγγροι σιδηροδρομικοί υπάλληλοι παίζουν σκάκι μπροστά σε μια άδεια πλατφόρμα κατά τη διάρκεια γενικής απεργίας. 8 Μαΐου 2009, σταθμός Κελέτι, Βουδαπέστη (φωτογραφία Reuters).
5 σχόλια:
Μετοικος στη Νισυρο
είπε...
Τεσσερα φανταστικα συμπιληματα (Καλοπροαιρετε που εισαι;καλα για τον Παναγιωτη ξερω,θα κανουμε καιρο να τον ξανακουσουμε,να'ναι καλα ο ανθρωπος στην χαρα του)που αποτελουνται απο σκηνες κινηματογραφικων ταινιων με αναφορα στο σκακι,παρουσιασε σημερα η Chessbase.Ειναι ντυμενα με κλασσικη μουσικη και η δουλεια που εκανε ο Ιταλος Lucio απο την Ρωμη στο μονταζ ειναι εκπληκτικη.Δειτε τα εδω http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5436. Το site ζητα την συμμετοχη των αναγνωστων του,στον προσδιορισμο των ταινιων και των ηθοποιων που εμφανιζονται(εξαιρετικα δυσκολη δουλεια,καθως υπαρχουν δεκαδες κλιπακια που κρατανε μολις καποια δευτερολεπτα). Για οποιον ενδιαφερεται να προσπαθησει μια σημαντικη βοηθεια ειναι το http://www.chess-in-the-cinema.de/
Μου άρεσαν οι εικόνες, μου άρεσε η μουσική, αλλά όπως είχαν συνταιριαστεί δεν μου άρεσε το σύνολο. Κάποια τμήματα εικόνων ήταν πολύ σύντομα, ενώ συχνά η δράση στην οθόνη είχα την αίσθηση ότι δεν "κόλλαγε" με το άκουσμα της στιγμής.
Ξέρω, είναι δύσκολο να γίνει παρόμοιο συνταίριασμα με επιτυχία, αλλά όποιος αναλαμβάνει τόσο φιλόδοξη αποστολή πρέπει να είναι και αντάξιός της, ιδίως από τη στιγμή που προσπαθεί να αξιοποιήσει παλιότερο έργο πολύ μεγάλων δημιουργών και να το συνθέσει παρουσιάζοντάς το ως δική του νέα σύνθεση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατά τη γνώμη μου το σύνολο υστερεί των μερών που το απαρτίζουν.
Συνολικά, παρόλο που βρίσκω την ιδέα ενδιαφέρουσα και την προσπάθεια αξιέπαινη, το αποτέλεσμα είναι πολύ φτωχότερο αυτού που θα μπορούσε να είναι. Θέλω να ελπίζω ότι μεταγενέστερες απόπειρες θα αποδειχθούν πιο αποτελεσματικές.
Ηλια χαιρομαι που μπηκες στον κοπο να τα δεις και ας μην σου αρεσαν τοσο πολυ.. Υπαρχει μια κινηματογραφοφιλικοτητα(που για μενα ειναι σαν ενα κλεισιμο ματιου αναμεσα σ'ανθρωπους που μοιραζονται τον ιδιο κωδικα επικοινωνιας)στην κατασκευη τους που εμενα με συγκινησε..Ασε που τεσσερις τουλαχιστον απο τις ταινιες τις εχει παρουσιασει ο Γατος,την μια πολυ προσφατα.. Εξ ου και η επικληση Καλοπροαιρετου,Παναγιωτη με τους οποιους εχουμε ανταλλαξει (κινηματογραφοφιλικα)σχολια εδω και αλλου.. Παντα ειναι καλο να εχεις ενα feedback απο καποιον που εκτιμας,τις τελευταιες μερες ταλαιπωρουμαι απο την εμμονη ιδεα οτι ολοι εχουν παει καπου αλλου, και εγω εχω μεινει πισω.. Ας μου επιτραπει να βαλω και εγω ενα Quiz,μονο οι bloggers θα εχουν το δικαιωμα; Στο δευτερο βιντεο εμφανιζονται καποια στιγμη πατερας και (κινηματογραφικος)γιος απο την ιδια πλευρα της σκακιερας να αντιμετωπιζουν καποιον αντιπαλο του οποιου φαινεται μονο το χερι.. Ποιο το ονομα του αντιπαλου(a known chess player),της ταινιας και του σκηνοθετη; Το ιδιο ερωτημα ειχε θεσει παλιοτερα κι ο Γατος μ'αλλη διατυπωση,ορμωμενος απο την ιδια ταινια..
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Με την ιδιότητα του καθημερινού επισκέπτη, εδώ είμαι, όπως πάντα. Εντούτοις, κάτι η συνήθης τσάιτνοτ από διάφορα, κάτι ένας ακίνδυνος, αλλά ενοχλητικός μικροϊός που κόλλησα προ ημερών –δεν μπορώ να γράψω τονούμενους ελληνικούς χαρακτήρες–, που δεν ευδόκησα να ασχοληθώ να τον εξοντώσω –τώρα γράφω από άλλο πισί–, έχω πράγματι αρκετές ημέρες να αναρτήσω σχόλιο.
Τωόντι, ωραία τα βιντεάκια, από πλευράς εικόνας. Για τον συνδυασμό εικόνας και ήχου δεν μπορώ να αποφανθώ∙ μόλις, στα πρώτα δευτερόλεπτα, κατάλαβα ότι η υπόκρουση ήταν κλασσική μουσική με κλαμπατσίμπαλα στο φόντο, όπως τα αλήστου μνήμης πέντε Hooked on Classics της δεκαετίας του ’80 –αν ζούσε ο Χαίντελ, θα έτριζαν τα κόκκαλά του–, φίμωσα την ένταση και τα έπαιξα στο μουγγό – ακριβώς ό,τι κάνω όταν μεταδίδει τσάμπιονς ληγκ ο πουρουπουπού και οι όμοιοί του.
Νισάφι πια, Βήτες και Κότσιρες γεμίσαμε. Πού ο Πόλυς Κερμανίδης, πού ο Λευτέρης Ψιλόπουλος, πού η Φωτεινή Μαυράκη∙ μόνο ένας Μαργαρίτης έμεινε…
@Καλοπροαιρετος Λες να το εχω παθει και εγω απο ιο και να θεωρω οτι η ατονια μου ειναι αποτελεσμα ελευθερης βουλησης; Κριμα που ειδες την silent version,καθως ολη η δουλεια στο μονταζ ειναι ο συνδυασμος της εναλλαγης των πλανων με την μουσικη.Ωστοσο οι μουσικες ευαισθησιες των αλλων ειναι σεβαστες,απο καποιον που δεν μπορει να ξεχωρισει δυο νοτες.. Για τους πουρουπουπου συμφωνω και επαυξανω..
Με την κάρτα φίλων του 105,5 "Στο Κόκκινο" ενισχύεις το σταθμό και τα χρήματα που δίνεις σου επιστρέφονται στο πολλαπλάσιο με εκπτώσεις σε κινηματογράφους, θέατρα, βιβλιοπωλεία, δισκοπωλεία, μουσικές σκηνές, μπαρ, εστιατόρια, συναυλίες. Κλικ για πληροφορίες
5 σχόλια:
Τεσσερα φανταστικα συμπιληματα (Καλοπροαιρετε που εισαι;καλα για τον Παναγιωτη ξερω,θα κανουμε καιρο να τον ξανακουσουμε,να'ναι καλα ο ανθρωπος στην χαρα του)που αποτελουνται απο σκηνες κινηματογραφικων ταινιων με αναφορα στο σκακι,παρουσιασε σημερα η Chessbase.Ειναι ντυμενα με κλασσικη μουσικη και η δουλεια που εκανε ο Ιταλος Lucio απο την Ρωμη στο μονταζ ειναι εκπληκτικη.Δειτε τα εδω http://www.chessbase.com/newsdetail.asp?newsid=5436.
Το site ζητα την συμμετοχη των αναγνωστων του,στον προσδιορισμο των ταινιων και των ηθοποιων που εμφανιζονται(εξαιρετικα δυσκολη δουλεια,καθως υπαρχουν δεκαδες κλιπακια που κρατανε μολις καποια δευτερολεπτα).
Για οποιον ενδιαφερεται να προσπαθησει μια σημαντικη βοηθεια ειναι το http://www.chess-in-the-cinema.de/
Μου άρεσαν οι εικόνες, μου άρεσε η μουσική, αλλά όπως είχαν συνταιριαστεί δεν μου άρεσε το σύνολο. Κάποια τμήματα εικόνων ήταν πολύ σύντομα, ενώ συχνά η δράση στην οθόνη είχα την αίσθηση ότι δεν "κόλλαγε" με το άκουσμα της στιγμής.
Ξέρω, είναι δύσκολο να γίνει παρόμοιο συνταίριασμα με επιτυχία, αλλά όποιος αναλαμβάνει τόσο φιλόδοξη αποστολή πρέπει να είναι και αντάξιός της, ιδίως από τη στιγμή που προσπαθεί να αξιοποιήσει παλιότερο έργο πολύ μεγάλων δημιουργών και να το συνθέσει παρουσιάζοντάς το ως δική του νέα σύνθεση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κατά τη γνώμη μου το σύνολο υστερεί των μερών που το απαρτίζουν.
Συνολικά, παρόλο που βρίσκω την ιδέα ενδιαφέρουσα και την προσπάθεια αξιέπαινη, το αποτέλεσμα είναι πολύ φτωχότερο αυτού που θα μπορούσε να είναι. Θέλω να ελπίζω ότι μεταγενέστερες απόπειρες θα αποδειχθούν πιο αποτελεσματικές.
Ηλια χαιρομαι που μπηκες στον κοπο να τα δεις και ας μην σου αρεσαν τοσο πολυ..
Υπαρχει μια κινηματογραφοφιλικοτητα(που για μενα ειναι σαν ενα κλεισιμο ματιου αναμεσα σ'ανθρωπους που μοιραζονται τον ιδιο κωδικα επικοινωνιας)στην κατασκευη τους που εμενα με συγκινησε..Ασε που τεσσερις τουλαχιστον απο τις ταινιες τις εχει παρουσιασει ο Γατος,την μια πολυ προσφατα..
Εξ ου και η επικληση Καλοπροαιρετου,Παναγιωτη με τους οποιους εχουμε ανταλλαξει (κινηματογραφοφιλικα)σχολια εδω και αλλου..
Παντα ειναι καλο να εχεις ενα feedback απο καποιον που εκτιμας,τις τελευταιες μερες ταλαιπωρουμαι απο την εμμονη ιδεα οτι ολοι εχουν παει καπου αλλου, και εγω εχω μεινει πισω..
Ας μου επιτραπει να βαλω και εγω ενα Quiz,μονο οι bloggers θα εχουν το δικαιωμα;
Στο δευτερο βιντεο εμφανιζονται καποια στιγμη πατερας και (κινηματογραφικος)γιος απο την ιδια πλευρα της σκακιερας να αντιμετωπιζουν καποιον αντιπαλο του οποιου φαινεται μονο το χερι..
Ποιο το ονομα του αντιπαλου(a known chess player),της ταινιας και του σκηνοθετη;
Το ιδιο ερωτημα ειχε θεσει παλιοτερα κι ο Γατος μ'αλλη διατυπωση,ορμωμενος απο την ιδια ταινια..
@ Μέτοικος:
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Με την ιδιότητα του καθημερινού επισκέπτη, εδώ είμαι, όπως πάντα. Εντούτοις, κάτι η συνήθης τσάιτνοτ από διάφορα, κάτι ένας ακίνδυνος, αλλά ενοχλητικός μικροϊός που κόλλησα προ ημερών –δεν μπορώ να γράψω τονούμενους ελληνικούς χαρακτήρες–, που δεν ευδόκησα να ασχοληθώ να τον εξοντώσω –τώρα γράφω από άλλο πισί–, έχω πράγματι αρκετές ημέρες να αναρτήσω σχόλιο.
Τωόντι, ωραία τα βιντεάκια, από πλευράς εικόνας. Για τον συνδυασμό εικόνας και ήχου δεν μπορώ να αποφανθώ∙ μόλις, στα πρώτα δευτερόλεπτα, κατάλαβα ότι η υπόκρουση ήταν κλασσική μουσική με κλαμπατσίμπαλα στο φόντο, όπως τα αλήστου μνήμης πέντε Hooked on Classics της δεκαετίας του ’80 –αν ζούσε ο Χαίντελ, θα έτριζαν τα κόκκαλά του–, φίμωσα την ένταση και τα έπαιξα στο μουγγό – ακριβώς ό,τι κάνω όταν μεταδίδει τσάμπιονς ληγκ ο πουρουπουπού και οι όμοιοί του.
Νισάφι πια, Βήτες και Κότσιρες γεμίσαμε. Πού ο Πόλυς Κερμανίδης, πού ο Λευτέρης Ψιλόπουλος, πού η Φωτεινή Μαυράκη∙ μόνο ένας Μαργαρίτης έμεινε…
@Καλοπροαιρετος
Λες να το εχω παθει και εγω απο ιο και να θεωρω οτι η ατονια μου ειναι αποτελεσμα ελευθερης βουλησης;
Κριμα που ειδες την silent version,καθως ολη η δουλεια στο μονταζ ειναι ο συνδυασμος της εναλλαγης των πλανων με την μουσικη.Ωστοσο οι μουσικες ευαισθησιες των αλλων ειναι σεβαστες,απο καποιον που δεν μπορει να ξεχωρισει δυο νοτες..
Για τους πουρουπουπου συμφωνω και επαυξανω..
Δημοσίευση σχολίου