Vasily Smyslov 1921-2010
Το ρωσικό site http://www.crestbook.com/ ανακοίνωσε πριν λίγα λεπτά. ότι απεβίωσε σε ηλικία 89 ετών, σήμερα το πρωί σε νοσοκομείο της Μόσχας, o 7ος παγκόσμιος πρωταθλητής της ιστορίας, ο Βασίλι Βασίλιεβιτς Σμίσλοβ μετά από μακρά ασθένεια. Ήταν κάτοχος του ανώτερου σκακιστικού τίτλου, του παγκόσμιου πρωταθλητή, κατά τη διετία 1957-58 και παρέμεινε ενεργός στη σκακιέρα ως τα τέλη της δεκαετίας του 80. Συνέχισε με σποραδικές εμφανίσεις σε αγώνες βετεράνων ως το 2001. Άφησε τη δική του σφραγίδα στο παγκόσμιο σκάκι με τα εκπληκτικά του αποτελέσματα, με το αρμονικό στυλ παιχνιδιού αλλά και με την ευγένειά του. Από τους κορυφαίους εκπροσώπους της μεγάλης σοβιετικής σχολής. Τα δυο μεγάλα πάθη της ζωής του ήταν το σκάκι και η μουσική (ήταν βαρύτονος). Μερικές φορές, σε διεθνείς αγώνες, είχε δώσει ρεσιτάλ και τον συνόδευε στο πιάνο ο φίλος του και πιανίστας Μαρκ Ταϊμάνοβ. Το ιστολόγιο θα επανέλθει τις προσεχείς ημέρες με αναλυτικό αφιέρωμα στο Ρώσο σκακιστή.
Atom Feed (xml)
19 σχόλια:
Μιά ενδεικτική βιβλιογραφία -στα Αγγλικά- του (ή σχετικά με τον) Βασίλι Σμύσλοβ:
1-2) Β.Σμύσλοβ: Smyslov's best games, τόμος 1-1935/1957,348 σελίδες, τόμος 2-1958/1995,εκδόσεις Caissa-90, Ολομουτς, 2003, 456 σελίδες.
Συνοπτική αυτοβιογραφία, με 326 αναλυμένες παρτίδες και αναλυτικούς πίνακες αποτελεσμάτων.
3)Β. Σμύσλοβ: Endgame virtuoso, Cadogan, 1997, 176 σελίδες.
Φινάλε, σπουδές και αναλυμένες παρτίδες
4) Β.Σμύσλοβ΄+Γκρ. Λέβενφις, Rook endings
5) Β. Σμύσλοβ, 125 selected games, Pergamon Press, 1983, 250 σελίδες
6) M. Μποτβίνικ, Three world chess championship matches: 1954, 1957, 1958, εκδ. New in chess, 2009, 287 σελ.
Οι 69 παρτίδες των 3 ματς με εκτενείς αναλύσεις του Μποτβίνικ.
Φυσικά υπάρχουν και πολλά άλλα βιβλία που αναφέρονται στον Σμύσλοβ, όπως το Soviet chess του Σόλτις, ή το βιβλίο του Μπρονστάιν σχετικά με το τουρνουά διεκδικητών της Ζυρίχης του 1953 (νικητής ο Σμύσλοβ) και το βιβλίο του Μποτβίνικ σχετικά με το πρωτάθλημα ΕΣΣΔ του 1941 (3ος ο Σμύσλοβ).
Ευάγγελος Βιδάλης
Μεταφέρω από το : http://kramnik.com/eng/interviews/getinterview.aspx?id=61
How would you describe the seventh World Champion, Vasily Smyslov?
- How can I express it in the right way? ... He is truth in chess! Smyslov plays correctly, truthfully and has a natural style. By the way, why do you think he lacks that aura of mystique like Tal or Capablanca? Because Smyslov is not an actor in chess, his play is neither artistic nor fascinating. But I am fond of his style. I would recommend a study of Smyslov's games to children who want to know how to play chess because he plays the game how it should be played: his style is the closest to some sort of 'virtual truth' in chess. He always tried to make the strongest move in each position. He has surpassed many other of the World Champions in the number of strongest moves made. As a professional, this skill impresses me. I know that spectators are more interested in flaws ... ups and downs. But from the professional standpoint, Smyslov has been underestimated.
He mastered all elements of play. Smyslov was a brilliant endgame specialist, all in all his play resembled a smooth flow, like a song. When you look at his games, you have that light feeling as if his hand is making the moves all by itself while the man is making no effort at all - just like he was drinking coffee or reading a newspaper! This has the feel of Mozart's light touch! No stress, no effort, everything is simple yet brilliant. I like this feature of Smyslov and I am fond of his games.
- Smyslov and Botvinnik played almost a hundred games against each other, including three World Championships. Did they produce high quality games in terms of modern standards?
- They did, there was real quality about their games. Of course, they made mistakes since the matches were very long but the average level of their games was very high. Sometimes they blundered but I would not say this had a strong impact on the general assessment of the play. At the same time the average strength of each move was very high.
- Diamond cut diamond - they were worthy opponents, weren't they?
- Yes, they were. Although they differed in their approach to chess, on the whole there it was an even contest. I feel a bit sorry that Smyslov did not hold the title for a longer period because, in my view, he really is an outstanding chessplayer. He played in the Challengers Final when he was 63! This indicates the highest class. Chess players who adopt an intensive approach normally can't maintain their position at the highest level at that age. Smyslov could, and it was not because of his energy, drive or character - he had a deep understanding of chess. Botvinnik was a great player but in his late 50s he started to play worse, although he did hang on in for a long time. However the Smyslov phenomenon is second to none. He might not have held the title for a long time because he did not have a burning desire to do so. I think it was not that important to him. Under certain circumstances Smyslov could have held on to the title for about 15 years.
- Did Smyslov play chess like his predecessors?
- No, he played differently, he had his own brand of chess. He was a master of positional play and surpassed his predecessors in this area. He was also good at opening preparation and tactics but no more than that. Smyslov did not have incredible conceptual ideas but he was very accurate and carried out his ideas 'millimetre by millimetre'. Probably, he was the first chess player to reach the highest level of accuracy. To a certain extent, Smyslov was the pioneer of this style, which was later brilliantly developed by Karpov, i.e. the gradual mounting of positional pressure based on the most accurate calculation of short lines.
Βιβλιογραφία Σμύσλοβ (2):
1) Σμύσλοβ, My best games of chess, 1935-1957, Dover
Περιέχει 67 αναλυμένες παρτίδες.
Τα υπόλοιπα βιβλία αφορούν σημαντικά τουρνουά ή ματς για το παγκόσμιο πρωτάθλημα, στα οποία συμμετείχε ο Β.Σ.:
2-4) τρία βιβλία του Γκόλομπεκ για τα παγκόσμια πρωταθλήματα 1948, 1954, 1957
(για το ματς-τουρνουά του 1948 υπάρχει, μόνον στα Ρώσσικα, και το εξαιρετικό βιβλίο των Κέρες-Μποτβίνικ)
5-6) δύο βιβλία του Γούντ για τα τουρνουά των διεκδικητών του 1953 και του 1956.
Η λέξη αρμονία ταιριάζει απόλυτα με το δημιουργικό έργο του μεγάλου αυτού πρωταθλητή.
Ε.Β.
Παραθέτω μερικά ιστορικά σταχυολογήματα από τη ζωή και την καριέρα του μεγάλου Βασίλι Βασίλιεβιτς.
• Στα νεανικά του χρόνια σπούδασε στο Ινστιτούτο αεροπλοΐας της Μόσχας.
• Πολέμησε στη μάχη του Στάλινγκραντ!
• Υπήρξε πολύ καλός Βαρύτονος κλασικός τραγουδιστής. Παροιμιώδης οι ‘παραστάσεις’ του στα παρασκήνια πολλών σκακιστικών τουρνουά συνοδευόμενος πολλάκις από τον πιανίστα Μαρκ Ταιμάνοφ. Μάλιστα ολοκληρωτικά στο σκάκι αφοσιώθηκε μόνο μετά την απόρριψη του σε οντισιόν από τα Μπαλσόι το 1950!
• Εκτός από τις γνωστές του μάχες με τον Μποτβίνικ, μεγάλη επιτυχία του ήταν η πρωτιά στο τουρνουά διεκδικητών το 53 στη Ζυρίχη, τουρνουά που από πολλούς ακόμη και σήμερα θεωρείται το ισχυρότερο και δυσκολότερο τουρνουά διεκδικητών που έγινε ποτέ. Το σκορ του +9 =10 -1 (δυο πόντους μπροστά από τον δεύτερο)! (Το βιβλίο του Μπρονστάιν για την Ζυρίχη το ’53 θεωρείται all time classic για την παγκόσμια σκακιστική βιβλιογραφία).
• Κατέχει το ρεκόρ του γηραιότερου παίκτη(το 1982 στα 61 του) που συμμετείχε σε σειρά προκριματικών για τον Παγκόσμιο τίτλο.
• Κατέχει το ‘ ιδιότυπο’ ρεκόρ να είναι ο μοναδικός παίκτης που έχει ‘κερδίσει’ το προημιτελικό ματς της εν λόγω σειράς μετά από ‘μπιλιά’ στη ρουλέτα του ιστορικού καζίνου του Μόντε Κάρλο! Ήρθε 7-7 εναντίον του Ρόμπερτ Χύμπνερ και το ται-μπρεικ ήταν –απίστευτο και όμως αληθινό-μια ‘μπιλιά’ στο κόκκινο-μαυρο (κάτι σαν τα μπλιτς σήμερα… και αυτά ‘ρουλέτα’ είναι έτσι και αλλιώς). Στο ημιτελικό ματς που προσδιόρισε τον αντίπαλο του Α.Κάρποφ έχασε 8,5-4,5 από τον Γ.Κασπάροφ.
Βασίλι Βασίλιεβιτς Σμύσλοφ…ένας αληθινός ‘γαλαζοαίματος’ του σκακιού. Με τεράστια συνεισφορά στην εξέλιξη της θεωρίας των ανοιγμάτων(ειδικά σε αγγλική, γκρύνφελντ και ισπανική) και ένας από τους μεγαλύτερους βιρτουόζους των φινάλε.(αλλά για τα ‘τεχνικά’ σκακιστικά ζητήματα ας μιλήσουν άλλοι πιο ειδικοί).
Πάντα με λεπτούς και αρχοντικούς τρόπους, και πάντα gentleman γι’ αυτό και ήταν σεβαστός και αγαπητός από όλους.
Καλό είναι να θυμόμαστε εμείς οι νεότεροι που και που ότι υπήρχαν και τέτοιοι γίγαντες και να τους τιμούμε. (ειδικά σήμερα στην εποχή της… τουαλέτας και των 12 χρονων ‘Γρανμαίτρ’ που δεν ξέρουν την αλφαβήτα).
Μια διόρθωση στο προηγούμενο σχόλιο μου: Το καζινο πού παίχθηκε το ματς με τον Χύμπνερ δεν ήταν του Μόντε Κάρλο αλλά του Φέλντεν. Ζητώ συγνώμη για το λάθος.
Μεγάλη απώλεια για το Παγκόσμιο Σκάκι. Ο Σμύσλοβ ήταν λαμπρός παίκτης, με σημαντική συνεισφορά και στις τρεις φάσεις της παρτίδας - άνοιγμα, μέσον, φινάλε.
Τον είχα δει και από κοντά, στη Μόσχα (Aeroflot) 2004. Παρέμενε σε αξιοθαύμαστη διαύγεια και παρακολουθούσε με ενδιαφέρον τις παρτίδες καθημερινά, στο Κέντρο Τύπου.
Στον 3o γύρο του διασυλλογικού Πρωταθλήματος Κρήτης, ο ΟΑΑΗ σκέφτηκε και δήλωσε τον Μιχελάκη 1η σκακιέρα (έχει να παίξει παρτίδα 5 χρόνια και δεν άλλαξε γνώμη ούτε τώρα), έχουμε πεθάνει στα γέλια...
Ενδιαφερον αφιερωμα στον Smyslov παρουσιαζει η TWIC,με πολλους συνδεσμους:
http://www.chess.co.uk/twic/chessnews/
obituaries/vasily-smyslov-1921-2010
Ξεχωριζω ενα παλιοτερο κειμενο της Chesspro,με αναλυμενες παρτιδες και πληρη στατιστικα:
http://www.chesspro.ru/statistic/smyslov.shtml
ενω μια ιδεα για τις σπουδες που συνεθεσε μπορειτε να παρετε εδω:
http://www.jmrw.com/Chess/Smyslov/base.htm
Αξιζει ισως να σημειωθει οτι τα τελευταια χρονια της ζωης του η οραση του ειχε αδυνατισει πολυ, και η συνθεση των σπουδων του γινοταν χωρις σκακιερα.
Απο συνεντευξη που εδωσε ο 82χρονος,τοτε,Σμυσλοβ,στον δημοσιογραφο και ποιητη Vladimir Anzikeev για την Shakhmatnaya Nedelia (Chess Week).Στα Αγγλικα πρωτοεμφανιστηκε στην http://www.chesstoday.net/ νο 1045,και μπορειτε να την διαβασετε ολοκληρη εδω:
http://www.gmsquare.com/interviews/smyslov.
html
"Οπως καθε ανθρωπινη δραστηριοτητα,το σκακι εχει διπλη φυση,θεϊκη αλλα και διαβολικη.το σκακι σαν Τεχνη πηγαζει απο το Θειο,ενω το σκακι σαν αθλημα(οταν δηλαδη η νικη ειναι το μονο ζητουμενο,και η ομορφια του παιχνιδιου παραμεριζεται)ξεπηδα απο το Κακο...Εκπροσωπος του ο υπολογιστης,που δεν δημιουργει τιποτα.Ειναι απλα ενας ελεγκτης η,ακριβεστερα,ενας κατηγορος.Στους "Μεγαλους Προκατοχους" ο Γκ.Κασπαροβ υπογραμμιζει οτι οι υπολογιστες μπορουν να εξετασουν τις παρτιδες των παλαιων Παγκοσμιων Πρωταθλητων και να βρουν τα λαθη τους.Ετσι μαθαινουμε οτι οι συνδυασμοι των Αλιεχιν και Ταλ,που τοσο θαυμαζαμε,ειναι ελαττωματικοι.
Ωστοσο,οτι ειναι πιο ελκυστικο στο σκακι,ειναι η συγκρουση των προσωπικοτητων,και των συναισθηματων των αντιπαλων με ολα τους τα λαθη.Οι υπολογιστες δεν κανουν λαθη,αλλα αυτο δεν υποβαθμιζει τον αγωνα,η ομορφια των συνδυασμων των μεγαλων σκακιστων το αποδεικνυει.
Οτι νοιωθουμε πανω στην σκακιερα,ειναι το πιο σημαντικο.Σκεφτομαστε καλλιτεχνικα.καθε προσπαθεια να ανασυνθεσουμε μια ολoκληρη παρτιδα με τον υπολογιστη αρνειται την δημιουργικη(θεια) φυση του σκακιου.Αλλα ο καθενας μας θα πρεπει να επιτρεπει στο υπερβατικο του στοιχειο να βρισκει εκφραση.Και τι εγινε δηλαδη,που το computer βρηκε αμυνα στους συνδυασμους του Lasker,θα πρεπει να μην τον θεωρουμε πια κορυφαιο;Μα ενθουσιαζομαστε με τις δημιουργιες του,και τα υπολοιπα ειναι δευτερουσες λεπτομερειες..
Οπως και στον πολεμο,στο σκακι δυο στρατοι στεκονται αντιμετωποι.Αν ενας υπολογιστης μπορουσε να υπολογισει τα παντα,ποιο ο λογος να ματαιοπονουμε;Στο Αουστερλιτζ ο Ναπολεων παρεταξε 40000 στρατιωτες.Οι αντιπαλοι του ηταν υπερδιπλασιοι και ειχαν καλυτερες θεσεις.Ο υπολογιστης θα του υποδεικνυε να παραδοθει αμεσως.Αλλα οι μηχανες δεν λαμβανουν υπ'οψη τους τον ψυχολογικο παραγοντα.Στην μαχη που ακολουθησε,οι αντιπαλοι του,ειτε γιατι αποθαρρυνθηκαν η απο ανθρωπινο λαθος,αφησαν τις οχυρες τους θεσεις για πολυ χειροτερες και η στρατιωτικη ευφυϊα του Ναπολεοντα πετυχε μια ενδοξη νικη,εναντια σε καθε λογικη."
(Συνεχιζεται)
"Εαν καθε πραξη ηταν αλαθητη,θα εχανε καθε ενδιαφερον για τους αλλους.Οι σκακιστες ειναι πρωτα απο ολα ανθρωποι και εξαρτωνται απο τα συναισθηματα τους.Δεν εχουν καμμια εξασφαλιση απεναντι στα λαθη,ειναι υποχρεωμενοι να τα κανουν.Το σκακι αποκαλυπτει τον πυρηνα της ανθρωπινης φυσης του καθενα μας με τις ιδεες,την δημιουργικοτητα,αλλα και τα φαντασματα που τον χαρακτηριζουν.Το συναισθηματικο κομματι παιζει σημαντικο ρολο.Ακουμε συχνα:"Αν δεν ηταν αυτο κι αυτο,θα ημουν..".Αδυνατο,στην ζωη δεν υπαρχουν αν!Δεν ειναι τοσο ευκολο να γινεις Παγκοσμιος Πρωταθλητης.
Καποτε μου ζητησαν να κατονομασω τους 10 καλυτερους σκακιστες του προηγουμενου αιωνα.Η ερωτηση ειναι ατοπη.Καθε πρωταθλητης εκφραζει την εποχη του και το πνευμα της.Θα μπορουσαμε να πουμε οτι η ιδια η ιστορια προωθησε αυτους τους παικτες.Σημερα οι υπολογιστες,κανουν την ιδια δουλεια βρισκοντας λαθη και υπαγορευοντας μοδες.Ετσι εγειρεται το ερωτημα,το σκακι πεθαινει;
Το συζητησα καποτε με τον Μποτβινικ,ο οποιος μου απαντησε οτι οι σκακιστες θα καταληξουν χειριστες μηχανων..
Ποια μεταφυσικη ιδεα αποτελει την βαση της ανθρωπινης ζωης;Να βιωσεις και να δοκιμασεις καθε εμπειρια που προοριζεται για την ανθρωποτητα.Δεν μπορεις να κερδισεις μια σκακιστικη παρτιδα χωρις να νοιωσεις συναισθηματα(οπως μου ειπε ο φιλος μου Levenfish).Καποιες φορες αντιμετωπιζουμε απιστευτη γκαμα συναισθηματων,οι ανθρωποι εκτιθενται σε τεραστιες νευρικες εντασεις,καθε ηττα ειναι ενας μικρος θανατος.Το σκακι προκαλει μεγαλο αγχος οπως και το ποδοσφαιρο.Οπως ξερουμε,ο Ιβαν ο Τρομερος,πεθανε πανω στην σκακιερα,οπως και οι Vl. Bagirov και A. Gipslis στις μερες μου.
Επελεξα να μην ξοδευω ολη την ενεργητικοτητα μου στο κυνηγι του υψηλοτερου Ελο,η στην επιδιωξη ακομα καλυτερων αποτελεσματων,με την εξαιρεση των Παγκοσμιων Πρωταθληματων.Αυτη η τακτικη μου επετρεψε να μοιρασω ισοποσα την ενεργεια μου και να παιξω πολλα χρονια.Σαν κανονα πιστευω οτι η υπερενεργητικη νιοτη οδηγει σε εξαντλημενα γεραματα,και το σκακι με υπολογιστη σε προωρα..
Στο μυαλο μου ο ιδανικος παικτης μοιαζει με Ινδιανο μαγο που σκυβει πανω απο την σκακιερα σε μεγαλοπρεπη σιωπη,και οχι καποιος που κουνα αδιακοπα τα κομματια.Οι 5λεπτες παρτιδες δεν εχουν δημιουργικοτητα ειναι σκετος ανταγωνισμος.Το σκακι εχει ηδη απωλεσει την αναφορα του στην Σοφια και κινειται ταχυτατα προς την κατευθυνση της νικης πανω απ'ολα.."
Εκπληκτική πραγματικά συνέντευξη του Σμύσλοφ. Με λόγια γεμάτα ουσία και νόημα(και όχι ..πάω εδώ, πας εκεί ,τρώω εδώ τρως εκεί,παντού φαί και έλο.. που ακούμε και διαβάζουμε στις περισσότερες συνεντεύξεις των σύγχρονων παικτών.
Μέτοικε, ειλικρινά σε ευχαριστούμε.
Πολυ φτωχικα και δυσκολα ηταν τα τελευταια χρονια του Β.Σμυσλοβ οπως αποκαλυπτει ρεπορταζ του
http://www.lifenews.ru/news/18641
Φοβερή συνέντευξη...Είναι πραγματικά μαγικό να διαβάζεις τα λόγια αυτού του ανθρώπου!Περιγράφει το σκάκι με τόσο γλαφυρό τρόπο,που σου γεμίζει το μυαλό εικόνες για ένα άθλημα που αγαπά αληθινά,εκτιμά και σέβεται.Τα λόγια του είναι ένα μεγάλο δίδαγμα για τους νέους. Η σκακιστική κοινότητα έχει γίνει σίγουρα φτωχότερη...
Πολυ αναλυτικη παρουσιαση της καριερας του Σμυσλοβ,με οχι και τοσο γνωστα παρασκηνια,απο τον Bill Wall στο http://www.chess.com/article/view/vasily-smyslov-1921-2010
Επιλεγω:
Κατεκτησε συνολικα 17 Ολυμπιακα μεταλλια (Ομαδικα και Ατομικα) στις 9 Ολυμπιαδες που πηρε μερος,ρεκορ που κραταει ως τωρα.Το συνολικο του σκορ:+69=42-2
Το 1953 στην Ζυριχη,βρηκε χρονο,κατα την διαρκεια του τουρνουα των διεκδικητων,να τραγουδησει αποσπασματα απο οπερες για το Ελβετικο Ραδιοφωνο.Ο Σμυσλοβ κερδισε το τουρνουα.
Το 1954,κατα την διαρκεια της προετοιμασιας του για το πρωτο ματς με τον Μποτβινικ,εκανε μαθηματα πυγμαχιας.
Ο Μποτβινικ μετα την ηττα του στο δευτερο ματς,ισχυριστηκε οτι ο Σμυσλοβ ειχε προσβαση στις αναλυσεις του,και δεν χρησιμοποιησε βοηθο κατα την διαρκεια του τριτου.
Στο γνωστο επεισοδιο με την ρουλεττα να καθοριζει την εκβαση του ματς με τον Ρ.Χυμπνερ που εληξε ισοπαλο,στην πρωτη περιστροφη η μπιλλια καθησε στο μηδεν.
Τον Μαρτιο-Απριλιο του 1984,ο Σμυσλοβ εχασε απο τον Κασπαροβ 8.5-4.5.Κατα την διαρκεια του ματς γιορτασαν και οι δυο τα γενεθλια τους.Ο Σμυσλοβ τα 63 του και ο Γκαρυ τα 21 του.Ηταν υποψηφιος διεκδικητης του Παγκοσμιου πρωταθληματος απο το 1950 ως το 1984,ενω επαιξε για τελευταια φορα σε Ιντερζοναλ το 1993.
Ορθοδοξος χριστιανος,ηταν απο τους λιγους σκακιστες κορυφης,με μεγαλη πιστη στην θρησκεια,και γι αυτο δεν εγινε ποτε μελος του κομμουνιστικου κομματος.Πιστευε στον προκαθορισμο του ανθρωπινου πεπρωμενου,και στις προφητειες του Νοστραδαμου.Καποτε ειπε οτι ο Caruso εμφανιστηκε στον υπνο του και διορθωσε τον τροπο που τραγουδουσε.
Εξαιρετικα ενδιαφερουσα και η νεκρολογια του L.Barden στον http://www.guardian.co.uk/sport/2010/mar/28/
vasily-smyslov-obituary
απ'οπου σταχυολογω:
Κυριαρχη δυναμη στο Παγκοσμιο σκακι,κατα την δεκαετια του 1930 ηταν η ΗΠΑ,που ειχε κατακτησει 4 διαδοχικα χρυσα στις Ολυμπιαδες.Ετσι,οταν αμεσως μετα τον πολεμο,διοργανωθηκε ενα ματς 10 σκακιερων με ασυρματη μεταδοση των κινησεων η εκπληξη ηταν μεγαλη καθως οι Σοβιετικοι νικησαν 15.5-4.5 Ο Σμυσλοβ νικησε 2-0 τον Ρεσεβσκυ,4 φορες πρωταθλητη της χωρας του.Στην πρωτη παρτιδα,χαρη στην προετοιμασια του ανοιγματος τα ρολογια εδειχναν οτι μετα την 23η κινηση ο Αμερικανος ειχε ξοδεψει μια ωρα και ο Ρωσος 3 λεπτα..
Στην σκακιερα ο Σμυσλοβ καθοταν συνηθως ακινητος,οι γροθιες στα μαγουλα.Πανυψηλος με καστανοκοκκνα μαλλια,διεσχιζε τον χωρο μ'ενα ανετο αλλα ταυτοχρονα επιβλητικο παρουσιαστικο.Ξεχωριζε απο τον τροπο που επιανε τα κομματια,απο την μεση τους και οχι απο την κορυφη οπως οι περισσοτεροι,ενω τα τοποθετουσε στο νεο τους τετραγωνο με μια ελαφρια "βιδωτικη" κινηση.Σου εδινε την εικονα ενος ανθρωπου με αυτοελεγχο,και μεγαλη σιγουρια για τις ικανοτητες του.
Ο Σμυσλοβ ηταν Παγκοσμιος πρωτθλητης για ενα χρονο,ενω ο Μποτβινικ για 13,αν και στην δεκαετια του 50 οι δυο σκακιστες ηταν ισαξιοι.Πιθανες εξηγησεις γι αυτο ηταν η υπεροχη του Μποτβινικ σε αναμετρησεις ενας μ'εναν,η καλυτερη προετοιμασια,αλλα και η εκμεταλλευση των λεπτομερειων των κανονισμων του Παγκοσμιου Πρωταθληματος για δικο του οφελος.
Ο Σμυσλοβ ηταν το φαβορι το 1959 στην Γιουγκοσλαβια οπου κυριος αντιπαλος του ηταν ο νεαρος Ταλ με τους παρατολμους συνδυασμους του,το ακρο αντιθετο του Σμυσλοβ.Η δηλωση του Βασιλυ,πριν την πρωτη παρτιδα,πως θα τιμωρησει το ανακριβες παιχνιδι του νεαρου Λεττονου επεσε στο κενο καθως εχασε στις μεταξυ τους αναμετρησεις 2.5-1.5 και τερματισε τεταρτος πισω απο Ταλ,Κερες και Πετροσιαν.Οι σοβιετικοι αξιωματουχοι,που θα ηθελαν εναν Ρωσο υποψηφιο Παγκοσμιο Πρωταθλητη ειχαν σκανδαλιστει απο το γεγονος οτι ο Σμυσλοβ,που διακρινοταν για τον αυτοελεγχο του,ξεκινησε δημοσια μια σχεση με μια Γιουγκοσλαβα WGM,που επηρεασε το παιχνιδι του,ενω η γυναικα του Nadezhda Andreevna(που τον συντροφευσε ολη του την ζωη),ειχε μεινει πισω στην Μοσχα.
+69=42-2
Δύο ήττες σε 9(!!) Ολυμπιάδες.
Πλάκα μας κάνεις ρε Βασίλη?(!!)
Το ματς Αναντ-Τοπαλοβ ξεκινα σε λιγoτερο απο 10 μερες.
Μεταφραζω απο την Chessdom:
" ..Μερικες λεπτομερειες της τελετης εναρξης εχουν γινει γνωστες.Κατ'αρχας θα προβληθει μια ταινια 20 λεπτων που θα αναφερεται στην ιστορια του σκακιου,την γεννηση του στην Ινδια,και την διαδοση του στα Βαλκανια,χαρι στους Πρωτο-Βουλγαρους.."
http://www.chessdom.com/topalov-anand-2010/topalov-anand-world-chass-championship-details
Εγώ πάντως προτιμώ να εμπιστευτώ-ως προς την ιστορική ακρίβεια- τον Γίγαντα Τόζα Βεσελίνοβιτς παρά τα βιντεάκια του Νταναίλοφ..
Είχε πει λοιπόν ο Τόζα (θεός σχωρες’τον): ‘’Μπάλα και σκάκι εμείς οι Γιουγκοσλάβοι μάθαμε από τους Ούγγρους! Και μείς μάθαμε τους υπόλοιπους ‘Βαλκάνιους’ ’’
Δημοσίευση σχολίου