Οι καπετάνιοι του δρόμου
Στο Cusco εκατοντάδες παιδιά ζουν σε συνθήκες έσχατης ένδειας και κοιμούνται τις νύχτες στο κέντρο πόλης για να προλάβουν το χάραμα να βρίσκονται πρώτα πρώτα κοντά στα πούλμαν που θα μεταφέρουν τους τουρίστες στο Machu Picchu.
Η πόλη Cusco είναι γνωστή στους τουρίστες που φτάνουν στο Περού, λόγω της γειτνίασής της με μιά άλλη πόλη, των Ίνκας, το έκπαγλου κάλλους αριστούργημα της παγκόσμιας κληρονομιάς, το Machu Picchu. Όπως οι περισσότερες πόλεις στη Νότια Αμερική, το Cusco (περίπου 300.000 κάτοικοι) είναι γεμάτο παραγκοσυνοικίες, όπου ζουν κυρίως μετανάστες που εγκαθίστανται από τις γύρω αγροτικές περιοχές προσδοκώντας να βρουν δουλειά. Στις φτωχογειτονιές του Cusco χιλιάδες παιδιά μεγαλώνουν πρόωρα, ζώντας και δουλεύοντας στους δρόμους, υποσιτίζονται, γίνονται βορά των εκμεταλλευτών, μπαίνουν στον κόσμο της πορνείας και της κόκας. Οι μυθιστορηματικές σελίδες του Ντίκενς που διαβάζαμε όταν ήμασταν έφηβοι, φαίνονται ελαφρύ και ανώδυνο ανάγνωσμα, μπροστά στη σύγχρονη καταθλιπτική πραγματικότητα του Cusco.
Το 1999 ιδρύθηκε ο Σύλλογος Inti Huahuacuna με σκοπό την προστασία - όσο είναι δυνατόν- των παιδιών που ζουν στα περίχωρα του Cusco και αγωνίζεται για το πιο ιερό δικαίωμα ενός παιδιού, το δικαίωμά του να ζήσει πραγματικά παιδικά χρόνια.
Inti Huahuacuna σημαίνει «παιδιά του ήλιου» και είναι έκφραση της Quechua, της αρχαίας Ινδιάνικης γλώσσας που ομιλείται ακόμα στις Άνδεις. Ο Σύλλογος έχει ιδρύσει δύο κέντρα υποστήριξης όπου προσέρχονται καθημερινά εκατοντάδες ανήλικα παιδιά των δρόμων. Τα κέντρα αυτά προσφέρουν ένα ασφαλές καταφύγιο στη διάρκεια της ημέρας, ψυχοκοινωνική υποστήριξη στα παιδιά και τους γονείς τους, ιατρική συνδρομή, ρουχισμό, γενική εκπαίδευση στα μικρότερα και τεχνική εκπαίδευση στα μεγαλύτερα παιδιά.
Ο Ολλανδός Peter Doggers του Chessvibes περιγράφει, ότι η φίλη του Marianne, η οποία είχε επισκεφτεί ως τουρίστρια το Περού (και προφανώς δεν στάθηκε μόνο στη μαγεία του μνημειώδους Machu Picchu) αποφάσισε στα γενέθλιά της τον Ιανουάριο του 2007, να μην διοργανώσει όπως τις άλλες χρονιές πάρτι, αλλά να παρακαλέσει τους φίλους της και τους γονείς της, να προσθέσουν στο τραπεζικό της λογαριασμό το χρηματικό αντίτιμο των δώρων που είχαν σκοπό να της προσφέρουν. Το συμβολικό ποσό που συγκεντρώθηκε στάλθηκε στο Σύλλογο Inti Huahuacuna για να το διαθέσει όπως ο ίδιος θα έκρινε. Η ευχαριστήρια απάντηση της υπευθύνου του Συλλόγου ήταν άμεση:
«Τις απροσδόκητες προσφορές όπως τη δική σας τις χρησιμοποιώ πάντοτε για να περάσουν καλά τα παιδιά. Με αυτό το τρόπο το πάρτι που εσείς δεν διοργανώσατε , θα γίνει δικό τους πάρτι. Η ομάδα μας θέλει να ξεκινήσει μαθήματα σκακιού με έναν επίσημο προπονητή. Και είχαμε σκοπό από καιρό να αγοράσουμε σκακιστικά σετ και μερικά σκακιστικά ρολόγια. Ελπίζω να εγκρίνετε την ιδέα [ο Σύλλογος] να αγοράσει σκακιστικό υλικό και να προσλάβει για κάποιο χρονικό διάστημα έναν δάσκαλο σκακιού, με τα χρήματα που είχατε την καλοσύνη να μας στείλετε.»
Το μικρό ποσό (για τα μέτρα της πλούσιας Ολλανδίας) που συγκέντρωσε η Marianne ήταν παραπάνω από πολύτιμο για τα μέτρα του Περού. Η ιδέα υλοποιήθηκε και τα νέα που λάμβανε μέσω email η Marianne ήταν συγκινητικά. Όπως το παρακάτω:
«Το όνομά μου Carlos Angel Leiva Lima και είμαι 12 ετών. Κάθε Δευτέρα κάνουμε μάθημα σκακιού με τον δάσκαλο Gregorio. Προσπαθεί να μας μάθει τα πάντα για τις τεχνικές του σκακιού. Μας έμαθε το μικρό και το μεγάλο ροκέ, το ναπολεόντειο ματ, τις δυνατότητες των πιονιών και πολλά ακόμη όμορφα και ενδιαφέροντα πράγματα. Θέλω να ευχαριστήσω τον δάσκαλό μου, τον "Profe" Gregorio , αλλά και τους ανθρώπους στην μακρινή Ολλανδία που μας βοήθησαν να μάθουμε τόσα πολλά πράγματα για το σκάκι.
Carlos»
Μερικές φωτογραφίες από τα μαθήματα σκακιού που διοργανώθηκαν τους πρώτους μήνες του 2007 με τα παιδιά των δρόμων του Cusco:
Το 1999 ιδρύθηκε ο Σύλλογος Inti Huahuacuna με σκοπό την προστασία - όσο είναι δυνατόν- των παιδιών που ζουν στα περίχωρα του Cusco και αγωνίζεται για το πιο ιερό δικαίωμα ενός παιδιού, το δικαίωμά του να ζήσει πραγματικά παιδικά χρόνια.
Inti Huahuacuna σημαίνει «παιδιά του ήλιου» και είναι έκφραση της Quechua, της αρχαίας Ινδιάνικης γλώσσας που ομιλείται ακόμα στις Άνδεις. Ο Σύλλογος έχει ιδρύσει δύο κέντρα υποστήριξης όπου προσέρχονται καθημερινά εκατοντάδες ανήλικα παιδιά των δρόμων. Τα κέντρα αυτά προσφέρουν ένα ασφαλές καταφύγιο στη διάρκεια της ημέρας, ψυχοκοινωνική υποστήριξη στα παιδιά και τους γονείς τους, ιατρική συνδρομή, ρουχισμό, γενική εκπαίδευση στα μικρότερα και τεχνική εκπαίδευση στα μεγαλύτερα παιδιά.
Ο Ολλανδός Peter Doggers του Chessvibes περιγράφει, ότι η φίλη του Marianne, η οποία είχε επισκεφτεί ως τουρίστρια το Περού (και προφανώς δεν στάθηκε μόνο στη μαγεία του μνημειώδους Machu Picchu) αποφάσισε στα γενέθλιά της τον Ιανουάριο του 2007, να μην διοργανώσει όπως τις άλλες χρονιές πάρτι, αλλά να παρακαλέσει τους φίλους της και τους γονείς της, να προσθέσουν στο τραπεζικό της λογαριασμό το χρηματικό αντίτιμο των δώρων που είχαν σκοπό να της προσφέρουν. Το συμβολικό ποσό που συγκεντρώθηκε στάλθηκε στο Σύλλογο Inti Huahuacuna για να το διαθέσει όπως ο ίδιος θα έκρινε. Η ευχαριστήρια απάντηση της υπευθύνου του Συλλόγου ήταν άμεση:
«Τις απροσδόκητες προσφορές όπως τη δική σας τις χρησιμοποιώ πάντοτε για να περάσουν καλά τα παιδιά. Με αυτό το τρόπο το πάρτι που εσείς δεν διοργανώσατε , θα γίνει δικό τους πάρτι. Η ομάδα μας θέλει να ξεκινήσει μαθήματα σκακιού με έναν επίσημο προπονητή. Και είχαμε σκοπό από καιρό να αγοράσουμε σκακιστικά σετ και μερικά σκακιστικά ρολόγια. Ελπίζω να εγκρίνετε την ιδέα [ο Σύλλογος] να αγοράσει σκακιστικό υλικό και να προσλάβει για κάποιο χρονικό διάστημα έναν δάσκαλο σκακιού, με τα χρήματα που είχατε την καλοσύνη να μας στείλετε.»
Το μικρό ποσό (για τα μέτρα της πλούσιας Ολλανδίας) που συγκέντρωσε η Marianne ήταν παραπάνω από πολύτιμο για τα μέτρα του Περού. Η ιδέα υλοποιήθηκε και τα νέα που λάμβανε μέσω email η Marianne ήταν συγκινητικά. Όπως το παρακάτω:
«Το όνομά μου Carlos Angel Leiva Lima και είμαι 12 ετών. Κάθε Δευτέρα κάνουμε μάθημα σκακιού με τον δάσκαλο Gregorio. Προσπαθεί να μας μάθει τα πάντα για τις τεχνικές του σκακιού. Μας έμαθε το μικρό και το μεγάλο ροκέ, το ναπολεόντειο ματ, τις δυνατότητες των πιονιών και πολλά ακόμη όμορφα και ενδιαφέροντα πράγματα. Θέλω να ευχαριστήσω τον δάσκαλό μου, τον "Profe" Gregorio , αλλά και τους ανθρώπους στην μακρινή Ολλανδία που μας βοήθησαν να μάθουμε τόσα πολλά πράγματα για το σκάκι.
Carlos»
Μερικές φωτογραφίες από τα μαθήματα σκακιού που διοργανώθηκαν τους πρώτους μήνες του 2007 με τα παιδιά των δρόμων του Cusco:
***Αξίζει μία επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συλλόγου Inti Huahuacuna http://www.intihuahuacuna.org/
***Η ιδέα της δημοσίευσης βασίστηκε σε άρθρο του Peter Doggers στο ChessVibes
«Underprivileged Peruvian Children Like Chess Too»
http://www.chessvibes.com/?p=.999
***Δείτε προηγούμενη δημοσίευση στο skakistiko.blogspot.com για τον Περουβιανό GM Granda Zuniga campeonato-continental-absoluto.html
***Ο τίτλος της δημοσίευσης είναι αναφορά στο έξοχο μυθιστόρημα του Βραζιλιάνου Ζόρζε Αμάντο «Οι Καπετάνιοι της Άμμου», εμπνευσμένο από την καθημερινότητα των παιδικών συμμοριών στις παραλίες του Ρίο.
Atom Feed (xml)
9 σχόλια:
Καταπληκτική δημοσίευση, παρακολουθώ από την αρχή του το μπλογκ και αισθάνομαι πως ήμουν φοβερά αγενής που δεν είχα γράψει δύο μήνες τώρα μία απλή κουβέντα επαίνου για την ποιότητα του μπλογκ.
Ν.Π. Ξάνθη
Σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια που διαθέσατε. Οι έπαινοι είναι κολακευτικοί αλλά σε καμμία περίπτωση απαραίτητοι, αντίθετα οι συχνοί έπαινοι θα μεταβάλλουν το blog σε βιβλίο ευχαριστιών...
Η μόνη πραγματική ανταμοιβή για τον όποιο κόπο, είναι η συχνότερη συμμετοχή στις συζητήσεις που προκύπτουν, περισσότερων επισκεπτών.
εκτός από το να αρκεστώ να συμφωνήσω με τον παραπάνω σχετικά με την ποιότητα του μπλοκ, πρέπει να ομολογήσω ότι μου προξενεί μεγάλη εντύπωση η μεγάλη εναλλαγή θεμάτων που παρατηρείται σε αυτό το μπλοκ, και μάλιστα θεμάτων με ιδιαίτερη ευαισθησία που συναρτώνται με το σκάκι,που δεν συναντάμε σε άλλα σκακιστικά σαιτ...
Αναρωτιέμαι αν μπορεί να δημοσιεύσει κάποιο θέμα και οποιοσδήποτε εδώ περαστικός ή η θεματολογία καθορίζεται μόνο από τον εδώ διαχειριστη...
Το κάθε blog είναι ένα επιγραμμικό ημερολόγιο, ένας μηχανισμός δυναμικής δημοσίευσης κειμένων, ορθάνοιχτων προς συζήτηση, αλλά έτσι διαφέρει φανερά από το χαρακτήρα ενός ανοιχτού φόρουμ. Είναι άλλα πράγματα, απλά. Δεν υπάρχει άλλωστε τεχνικά η δυνατότητα να δημοσιεύσετε κάτι, (ως νέο ανεξάρτητο θέμα, όπως γίνεται στα φόρουμ) όταν είστε επισκέπτης και να το ήθελα. Παρόλα αυτά, αν έχετε κάτι προς δημοσίευση και προς γενικότερη συζήτηση το οποίο δεν σχετίζεται με τα ήδη υπάρχοντα θέματα (στα οποία υπάρχοντα θέματα έχετε όλη την ελευθερία να εκφράσετε τη γνώμη σας), μπορείτε να μου το στείλετε με email και θα το δημοσιεύσω με την δικτυακή σας υπογραφή, εφ' όσον δεν συγκρούεται φανερά με το προφίλ του blog.
Αριστοτέλη, τι ετοιμάζεις?
Εξοχο θεμα, απο τα καλυτερα που εχετε δημοσιευσει........
Μία χειρονομία που θα έπιανε τόπο, πολύ τόπο, θα ήταν να διαθέσει κάποιο Διεθνές Τουρνουά στην Ελλάδα, ένα μόνο από τα γενικά χρηματικά έπαθλά του στα παιδιά των δρόμων του Περού που θέλουν να μάθον σκάκι.
Προσέξατε στις φωτογραφίες ότι ούτε ένα δεν χαμογελάει?
Με τα χρήματα ενός από τα τόσα χρηματικά έπαθλα, ας πούμε με το ταπεινό ποσό των 300 ευρώ, θα χαριστεί απέραντη χαρά...
εξαιρετικά ενδιαφέρον!
επιτρέπετε την αναδημοσίευση με αναφορά στην πηγή φυσικά;
Σούπερ άρθρο και συγκινητικό. Ψάχνω το αρχείο με τις 300 δημοσιεύσεις, όλης της περασμένης χρονιάς και βρίσκω διαμάντια. Ειλικρινά μπράβο.
Δημοσίευση σχολίου