Έγκλημα στη Negromikele

Του Κοσμά Κέφαλου

9.127 χιλιόμετρα δυτικά της Χιροσίμα, 9.791 νοτιοανατολικά του Βανκούβερ και 8.091 βορείως του Ακρωτηρίου της Καλής Ελπίδος.

Εδώ! Στην πόλη «διαμαντόπετρα στης γης το δαχτυλίδι» με τους χαρούμενους και καλοσυνάτους διαβάτες, με το κελάηδισμα των πουλιών που σε ξυπνάει το πρωί, τον μεσημεριανό περίπατο στη λιακάδα, με το βραδινό αεράκι να σε μεθάει από τις ευωδιές της Άνοιξης.

Εδώ! Στην Αθήνα.
Κάθε βράδυ από Πέμπτη μέχρι και Κυριακή ο Ελισσαίος Βλάχος και οι συν αυτώ εγκληματούν. Σκοτώνουν την Τέχνη!

Ο καθ΄ ένας έχει κάποιο σοβαρό κίνητρο. Άλλος έχει κάνει θυσίες, αλλά το ματ καθυστερεί Άλλον τον παρέσυρε και την εκδικείται, άλλος βιώνει μαζί της το σαδιστικό πάθος και ο τελευταίος την εκτελεί επειδή παραμένει, ανά τους αιώνες, εύκολο θύμα. Κανείς δεν αποδέχεται πως είναι ο δολοφόνος και η Τέχνη περιφέρει το κορμί της με τις 7 μαχαιριές στη πλάτη, στη σκηνή του θεάτρου «Φούρνος», στην οδό Μαυρομιχάλη 168.

Κάπου εδώ τελειώνει η πλάκα, αλλά πως αλλιώς να προσεγγίσεις ένα έργο που με το ανατρεπτικό του χιούμορ και την ευρηματικότητα σε κρατά απολύτως προσηλωμένο επί μιάμιση και πλέον ώρα και σε κάνει να το αναπαράγεις νοερά στη συνέχεια. Σε απασχολεί όσο μια σημαντική παρτίδα…

Το «Έγκλημα στη Negromikele» ξαφνιάζει ευχάριστα. Τη στιγμή που σε βάζει στην ατμόσφαιρα μυστηρίου, συλλαμβάνεις το εαυτό σου να σαρκάζει τα τεκταινόμενα εξ αποστάσεως. Για μένα, αυτή η λεπτή διαχωριστική γραμμή το κάνει να ξεχωρίζει.

Η διαρκής εναλλαγή, ο γρήγορος ρυθμός και οι εξαιρετικές ερμηνείες συνθέτουν ένα έργο το οποίο βλέπεις και ξεσκάς, αλλά, φεύγοντας, δεν το «αφήνεις». Αποτυπώνεται ως κάτι σημαντικό.



Είναι εμπνευσμένο από την κινηματογραφική ταινία «Murder by death» του Νιλ Σάιμον, ενώ έχει δεχθεί επιρροές από μεγάλες δημιουργίες της έβδομης τέχνης και αναπαράγει –με ξεχωριστό τρόπο- κλασικούς χαρακτήρες.

Θεωρώ πως είναι σχετικά εύκολο να διακωμωδήσεις ένα επικό έργο, ένα δράμα, μια περιπέτεια, αλλά χρειάζονται κότσια για να το επιχειρήσεις με μια κωμωδία. Ο Λάμπρος Παπαγεωργίου και η Ιουλία Ριζοπούλου το επιχείρησαν και πέτυχαν!

Οι δυο τους, μαζί με τον Ελισσαίο Βλάχο, τη Σταυρούλα Θωμοπούλου, τον Αντώνη Ιορδάνου, τον Ερμόλαο Ματθαίου, την Μαρία Ροβάκη και την Αλκμήνη Σταθάτου μοιράζονται τους ρόλους και είναι όλοι τους εξαιρετικοί.

Θα σταθώ στον Ελισσαίο, όχι για να τον ξεχωρίσω από τους άλλους, αλλά επειδή παρακολουθώ εδώ και χρόνια τις δουλειές του και την εξέλιξη της πορείας του.

Πάντα μ΄ άρεσαν οι ερμηνείες του, μα κάθε φορά ανακαλύπτω κάτι καινούργιο. Τώρα ανακάλυψα ότι διαθέτει εξαιρετική κίνηση. Είτε βαδίζει στο χώρο, είτε απλώνεται με μεγαλοπρεπείς χειρονομίες είτε περιορίζεται σε κοφτές, νευρικές κινήσεις.

Ομολογώ ότι την πρώτη φορά που πήγα -θα κοντεύει δεκαετία- το έκανα για να ενθαρρύνω και να ενισχύσω έναν φίλο, έναν σκακιστή. Τώρα, πηγαίνω για να δω μια εγγυημένα ποιοτική παράσταση.

Κάποτε έπαιρνα παρέα, για μπούγιο. Τώρα διαλέγω τους εκλεκτούς για να τους προσφέρω την ευκαιρία να δουν κάτι καλό.

Με αυτή τη έννοια σας συνιστώ ανεπιφύλακτα την παράσταση «Έγκλημα στη Negromikele» που παίζεται από Πέμπτη μέχρι Κυριακή στο Θέατρο Φούρνος (Μαυρομιχάλη 168, τηλ. 210-6460.748, ώρα έναρξης 21.15). Διάρκεια παραστάσεων μέχρι 1 Ιουνίου 2008.

Προσοχή: επειδή το θέατρο είναι μικρό -και πάντα γεμάτο- θα πρέπει να τηλεφωνήσετε πριν, για να κλείσετε θέσεις.