Ο Σαμουήλ-Ερρίκος Νυκτοπάτης επιλέγει

Ο κορυφαίος Κροάτης συνθέτης προβλημάτων Hrvoje Bartolovic και μπόνους στη σειρά Νυκτοπάτη ένα βραβευμένο πρόβλημά του 2 κινήσεων, με 11 κομμάτια.

73. Bartolovic H, Probleemblad, 1968

Ματ σε 2 κινήσεις (#2)

74. Chyrulik C, Swjasda, 1975, 1st Prize

Ματ σε 5 κινήσεις (#5)

75. Abdurahmanovic F, Europe Echecs, 1959

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις, ντούπλεξ (h#2 duplex)

Τα προβλήματα ντούπλεξ είναι στην ουσία δύο χωριστά προβλήματα από την ίδια θέση: Στο δεύτερο αντιστρέφονται οι ρόλοι των χρωμάτων. Π.χ., στο βοηθητικό ντούπλεξ (που είναι και ο πιο συχνός τύπος ντούπλεξ) δύο κινήσεων, η ίδια θέση έχει δύο εκφωνήσεις: (α) Παίζει πρώτος ο μαύρος και συνεργάζεται με τον λευκό ώστε να γίνει ο ίδιος (ο μαύρος) ματ με την εξής σειρά κινήσεων: 1.Μ Λ 2.Μ Λ # , (β) Παίζει πρώτος ο λευκός και συνεργάζεται με τον μαύρο ώστε να γίνει ο ίδιος (ο λευκός) ματ με την εξής σειρά κινήσεων:1.Λ Μ 2.Λ Μ #.

Παράδειγμα: Pergialis Ν, 2007 h#2 duplex. διάγραμμα

Λύση: (μ) 1.Βδ4 Πε6 2.γ5 Ιγ7#. (λ) 1.Ρβ4 Βα1 2.Πβ3 γ5#.

76. Petkov, 1984

Ματ σε 4 κινήσεις (#4)

(α) διάγραμμα
(β) λΡγ2 -> η8
(γ) μΡα8 -> θ1

Η Ακρίδα (*) κινείται όπως η Βασίλισσα. Πηδά πάνω από οποιοδήποτε κομμάτι, φιλικό ή αντίπαλο, και προσγειώνεται στο τετράγωνο αμέσως μετά το εμπόδιο, που πρέπει να είναι κενό ή κατειλημμένο από αντίπαλο κομμάτι (το οποίο αιχμαλωτίζει). Τα τετράγωνα μεταξύ του τετραγώνου που βρίσκεται η Ακρίδα και του τετραγώνου που βρίσκεται το εμπόδιο πρέπει να είναι κενά. Αν η Ακρίδα δεν έχει εμπόδιο στη διαδρομή της, δεν μπορεί να κινηθεί.

Εικόνα στα διαγράμματα: ανάποδη Βασίλισσα.
Σύμβολο στα κείμενα: Δ στα ελληνικά, G στα λατινικά.

(*)Grasshopper, Sauterelle, Grashüpfer, Сверчок. Επινοήθηκε από τον Dawson το 1912.

Το μυθικό κομμάτι Grasshopper (κατά λέξη, γρύλλος) έχει αποδοθεί στα ελληνικά Ακρίδα, ενώ το μυθικό κομμάτι (για την ακρίβεια: ομάδα κομματιών, υποσύνολο των Εμποδιστών - Hoppers· οι άλλες δύο ομάδες είναι οι Δρομείς - Riders και οι Άλτες - Leapers) Locust (κατά λέξη, ακρίδα) έχει αποδοθεί στα ελληνικά... Κροκόδειλος.

Παράδειγμα 1: Ebert 1986 1 (τελική φάση) #1 διάγραμμα
Λύση: 1.Ιγ7#.
Τελική φάση του: Ρα5, Δδ4, Ιβ4 – Ρε5. h#4. Λύση: 1.Ρδ6 Ρα6 2.Ργ7 Ιδ5+ 3.Ρβ8 Δδ6 4.Ρα8 Ιγ7#.

Παράδειγμα 2: Ebert 1986 2 (τελική φάση) #1 διάγραμμα
Λύση: 1.Ρβ6#.
Τελική φάση του: Ρα5, Δδ4, Αβ4 – Ρε5. h#4 (δίδυμο με το προηγούμενο). Λύση: 1.Ρδ5 Δα4 2.Ργ6 Αγ5 3.Ρβ7 Αα7 4.Ρα8 Ρβ6#.

Στο πρώτο παράδειγμα η Ακρίδα ενεργοποιείται τοποθετώντας εμπόδιο στη διαδρομή της, στο δεύτερο ενεργοποιείται από αποκάλυψη, μετακινώντας το κομμάτι που διακόπτει την επαφή της με το εμπόδιο.

Για τους... μερακλήδες, ιδού ένα πρόβλημα με Νυκταναβάτη και Ακρίδα:

76α. Kniest 1981. h#3*. διάγραμμα
Ο αστερίσκος, *, δηλώνει ότι πρόκειται για δύο χωριστά προβλήματα από την ίδια θέση: Στο ένα παίζει πρώτος ο λευκός, και στο άλλο ο μαύρος. Στο συγκεκριμένο, η εκφώνηση αναλύεται ως εξής: (α) Παίζει πρώτος ο λευκός και συνεργάζεται με τον μαύρο ώστε να γίνει ο μαύρος ματ με την εξής σειρά κινήσεων: 1... Λ 2.Μ Λ # , (β) Παίζει πρώτος ο μαύρος και συνεργάζεται με τον λευκό ώστε να γίνει ο μαύρος ματ με την εξής σειρά κινήσεων:1.Λ Μ 2.Λ Μ #.

77. Kozlovsky S, Glos Porrany, 1931

Παίζουν τα λευκά και κερδίζουν (+-)

78α. Selivanov Α, Na Smenu, 1991

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ισοπαλία (=)

78β. Selivanov Α, Na Smenu, 1991

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ισοπαλία (=)

Οι λύσεις της προηγούμενης ανάρτησης

Πρόβλημα 67 (Willemsens 1953, #2): 1.Ρζ8 (α) 1...Ρη6 2.Βζ7#, (β) 1...Ι~ 2.Βη5#.

Πρόβλημα 68 (Hannemann 1942, #3): 1.Βη7 (α) 1...Αγ7 2.Ρ:γ7 Ρα7 3.Βα1#, (β) 1...Αε7 2.Β:ε7 Ρβ8 3.Ββ7#, (γ) 1...Αδ8~ -[γ7, ε7] 2.Ββ7#.

Πρόβλημα 69 (Vecu 2008, h#3)

(α) 1.Ργ5 Ιγ2 2.Ρβ6 Ια3 3.Ρα7 Ιγ4#.
(β) 1.Ρε3 Ρη4 2.Ρζ2 Ρθ3 3.Ρη1 Ιδ3#.
(γ) 1.Ργ3 Ιδ3 2.Ρδ2 Ιγ1 3.Ρε1 Ιβ3#.

Πρόβλημα 70 (Kampmann 1983 (τελική φάση), #2): 1.Νδ4+ Ρθ1 (το θ3 ελέγχεται από τον Νδ5) 2.Νε7#.
Το αρχικό πρόβλημα είναι: Ρη3, Να4 και ε2 – Ρθ1. #5. Λύση: 1.Ρζ2 Ρθ2 2.Νβ6 Ρθ1 3.Νδ5 Ρθ2 4.Νδ4+ Ρθ1 5.Νε7# (Kampmann 1983).

Πρόβλημα 71 (Shigis 1927, =): 1.Ρη3? Αγ2 2.Ρθ4 Αδ1 -+. 1.Ρθ3! (α) 1...Ρζ4 2.Ρθ4 Αη6 3.η4=, (β) 1...Ρζ5 2.Ρθ4 Ρη6 3.η4 =.

Πρόβλημα 72 (Zakhodiakin 1931, +-): 1.Ργ5 Ιγ7 2.Ρδ6 Ιε8+ 3.Ρε7 (3.Ρδ7? Ιη7 4.Αη6 Ρη8 5.Ρε7 Ρθ8 6.Ρζ7 Ιζ5! 7.Α:ζ5=) 3...Ιη7 (3...Ιγ7 4.Ρζ7 Ιδ5 5.η6) 4.Αη6 Ρη8 5.Αζ7+ Ρθ7 6.Ρζ6 Ρθ8 7.Ρε5 (7.Ρη6? Ιε6 8.Α:ε6=) 7...Ρθ7 8.Ρε4 Ρθ8 9.Ρζ4 Ρθ7 10.Ρη4 Ρθ8 11.η6 +-.