Η ηδονή της σκανδάλης

«1) Οι κυνηγοί λένε, ότι το κυνήγι βοηθά στη διατήρηση της ισορροπίας των ειδών στη φύση. Είναι γνωστό από οικολογικές μελέτες, ότι η φύση βρίσκει από μόνη την ισορροπία της, η οποία παραβιάζεται, από τις παρεμβάσεις του ανθρώπου.
2) Η βία δεν είναι τέτοια μόνο όταν εκφράζεται εναντίον των ανθρώπων, αλλά και εναντίον άλλων μορφών ζωής. Ίσως, μάλιστα, η βία να είναι ακόμα χειρότερης μορφής, όταν ασκείται εναντίον όντων πιο αδύναμων από εμάς, όπως τα πουλιά ή τα ζώα. Πολύ περισσότερο όταν οι άνθρωποι, όπως ξέρουμε, δεν σκοτώνουν επειδή έχουν ανάγκη να φάνε, όπως κάνουν τα άγρια ζώα, αλλά από ευχαρίστηση! Και κομπάζουν μάλιστα γι' αυτό.
3)Τα ζώα που θηρεύονται όπως ξέρουμε είναι πολύ ψηλά στην εξελικτική κλίμακα των όντων. Μπορεί να μην έχουν τη συνείδηση των ανθρώπων, έχουν όμως μια φυσιολογία σχεδόν ίδια με την ανθρώπινη. Έχουν τη δυνατότητα να αισθάνονται τον πόνο και είναι ικανά για χαρά και λύπη. Όσοι έχουν ζώα, ξέρουν ότι είναι ικανά για πρωτοφανή αφοσίωση. Διερωτώμαι λοιπόν πώς είναι δυνατόν να διασκεδάζουν και να χαίρονται οι άνθρωποι, προκαλώντας πόνο ή θάνατο σε άλλα όντα και αυτό να θεωρείται έθιμο και χόμπι. Τόσο πολύ έχουμε εθίσει τη συνείδησή μας στη σκληρότητα, ώστε αυτή να θεωρείται κάτι φυσιολογικό;
4) Το κυνήγι είναι κάτι παράδοξο, που θεωρείται φυσιολογικό, όπως τόσα και τόσα στην πορεία του ανθρώπινου πολιτισμού. Συνδέει τον άνθρωπο με το άγριο παρελθόν του, τότε που ντυμένος με δέρματα και ζώντας στα σπήλαια, κυνηγούσε ζώα για να τραφεί. Προσωπικά, πιστεύω, ότι σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον, το κυνήγι θα αντιμετωπίζεται ως κάτι που ανήκει στις κακές στιγμές της ιστορίας μας. Φτάνει να θυμηθούμε ότι πριν από 150 περίπου χρόνια οι άνθρωποι σκότωναν όσους ανθρώπους είχαν μαύρη επιδερμίδα, σαν να ήταν ζώα και ότι η δουλεία ήταν κάτι φυσιολογικό. Το κυνήγι διαιωνίζει την οικολογικά ανήθικη ανθρωποκεντρική εικόνα του ανθρώπου-κυρίαρχου της Φύσης.»

Αφορμή για την αναδημοσίευση του σύντομου άρθρου του Στάθη Αβρααμίδη η θρασύτητα της Ομοσπονδίας Κυνηγών να διεκδικήσει το «δικαίωμά» της στο κυνήγι, ακόμα και στις πληγείσες περιοχές! Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν, μας πληροφορούν ότι δεν δέχονται, έστω σαν κίνηση συμβολικής συγκατάβασης , να τους απαγορεύσουν το «χόμπι» τους στους νομούς Ηλείας, Μεσσηνίας, Αρκαδίας και Αττικής, γιατί αυτό θα ήταν «υποχώρηση στην άγνοια» (δεν πρόκειται κυνηγήσουν λένε μέσα στα καμμένα, πολύ μεγάλη χάρη μας κάνουν, αλλά θέλουν να κυνηγήσουν παραδίπλα. Για να πυροβολούν πιο εύκολα τα τρομαγμένα και ζαλισμένα θηράματα που επιβίωσαν, κατέφυγαν εκεί και προσπαθούν να ξαναχτίσουν τις φωλιές τους, προφανώς). Η κυνηγετική περίοδος αρχίζει σε λίγες μέρες και το Υπουργείο Γεωργίας, μετρώντας ψήφους, δεν έχει δείξει καμία θετική διάθεση στις εκκλήσεις οικολογικών κινημάτων για απαγόρευση του κυνηγιού φέτος, τουλάχιστον στα όρια των πυρόπληκτων νομών. Θα τους δείτε και φέτος. Τζιπάκι, μαγκιά, μπότα και φυσεκλίκι...