Εικόνες

(φωτ. 1)
20 Απριλίου 1960: Μια νέα πρωτεύουσα γεννιέται στη ζούγκλα. Δημιουργημένη εκ του μηδενός, στα παρθένα εδάφη της κεντρικής Βραζιλίας, μέσα σε τέσσερα μόνο χρόνια και με κολοσσιαίο κόστος, η Μπραζίλια, η νέα πρωτεύουσα της χώρας, εγκαινιάζεται. Αποκύημα ενός ψυχρού φορμαλισμού που βύθισε σε κρίση όλη τη σύγχρονη αρχιτεκτονική, η Μπραζίλια ωστόσο εντυπωσιάζει το πλήθος με τους δίδυμους πύργους της γραμματείας του κοινοβουλίου (φωτ. 2) ή με το προεδρικό «Ανάκτορο της Αυγής» - που κάποιοι κακεντρεχείς αποκαλούν «Καρδιογράφημα του αρχιτέκτονα Νιμάγιερ». Οι εργάτες που την έχτισαν πάντως ψάχνουν να βρουν σκιά (φωτ. 1)

(φωτ. 2)
Ο αρχιτέκτονας Όσκαρ Νιμάγιερ, 102 ετών σήμερα, δηλώνει ακόμη κομμουνιστής. Έφυγε από τη Βραζιλία το 1966, λόγω της δικτατορίας και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι. Εκείνη την περίοδο, μεταξύ άλλων, έχτισε και τα κεντρικά γραφεία του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας στο Παρίσι. Επέστρεψε στην πατρίδα του το 1985. Ο ίδιος ορίζει ότι από τότε αρχίζει η τελευταία περίοδος της ζωής του. Το 1988 του απονεμήθηκε το βραβείο Pritzker, επονομαζόμενο και «Νόμπελ Αρχιτεκτονικής». Σε ηλικία 89 ετών το 1996 σχεδίασε το Μουσείο «Σύγχρονης Τέχνης» της πόλης του Νιτερόι, δίπλα στο Ρίο. Ορισμένοι το θεωρούν κορυφαίο έργο της καριέρας του. Ομως, ο κριτικός «New Υork Times» Νικολάι Ουρουσόφ είναι αυστηρός απέναντι στα τελευταία έργα του Νιμάγιερ: «Τι πρέπει να κάνουμε με τους μεγάλης ηλικίας ήρωες της αρχιτεκτονικής όταν χάνουν την έμπνευσή τους και αναμοχλεύουν τα παλιά τους αριστουργήματα;»
Η δράση αλλά και τα «πιστεύω» του εμπνέουν ακόμα και τον Φιντέλ Κάστρο. «Δύο κομμουνιστές υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον πλανήτη. Ο Νιμάγιερ κι εγώ», έχει πει ο ηγέτης της Κούβας.