Ο Σαμουήλ-Ερρίκος Νυκτοπάτης επιλέγει
Από αυτήν την ανάρτηση θα περιλαμβάνονται και σπουδές. Η σειρά θα ολοκληρωθεί σε 15 αναρτήσεις. Οι επόμενες θα είναι 5, 8, 12, 15, 19, 22, 25, 28 Μαΐου – οι τελευταίες δύο θα αναρτηθούν Τρίτη και Παρασκευή, αντί Τετάρτη και Σάββατο, ώστε να δοθούν οι λύσεις πριν τις 30 Μαΐου, ημερομηνία διεξαγωγής του 9ου Πανελλήνιου Διαγωνισμού Λύσης.
Στο μεταξύ, μπορεί όποιος ενδιαφέρεται να βρει εδώ τα θέματα και τις απαντήσεις των δύο ομίλων του αντίστοιχου περσινού διαγωνισμού.
Βύρων Ζάππας (1926-2008), ο πρώτος, και μέχρι στιγμής μόνος, έλληνας GM στη σύνθεση προβλημάτων. Ας σημειωθεί ότι οι GM στη σύνθεση είναι λίγες δεκάδες, ενώ οι GM στο αγωνιστικό σκάκι πάνω από 1000.
37α. Pustovoy B., Omskaya Pravda, 1971
Ματ σε 2 κινήσεις (#2)
37β. Πθ8 αντί Πα8 διάγραμμα εδώ
38α. Marandjuk M, MT Platov, 1971, 1st pr.
Ματ σε 2 κινήσεις (#2)
38β. Σδ2 αντί για Σγ5 διάγραμμα εδώ
38γ. Σθ5 αντί για Σγ5 διάγραμμα εδώ
39α. Galitzky A, Shakhmatny Zhurnal, 1900
Ματ σε 3 κινήσεις (#3)
39β. Στρέψτε τη σκακιέρα κατά 180 μοίρες διάγραμμα εδώ
40α. Zappas B, Helios, 1948
Ματ σε 3 κινήσεις (#3)
40β. Ρε1 αντί για Ρζ3 διάγραμμα εδώ
Ο συνθέτης, στο βιβλίο του «Σκακιστικές συνθέσεις» (έκδοση του ιδίου, 1990), συνδέει τα δύο προβλήματα με μια κοινή φανταστική ιστορία, που θα αναφερθεί μαζί με τις λύσεις.
41. Matisons H, Rigasche Rundschau, 1914
Παίζουν τα λευκά και κερδίζουν (+-)
Στις σπουδές που τίθενται σε διαγωνισμούς, στην απάντηση γράφουμε όλες τις κινήσεις μέχρι μια φανερή νίκη, αν η εκφώνηση είναι +-, ή μια φανερή ισοπαλία, αν η εκφώνηση είναι =
42. Moravec I, 1924
Παίζουν τα λευκά και κάνουν ισοπαλία (=)
Οι λύσεις της προηγούμενης ανάρτησης
Πρόβλημα 31 (Dsekzer 1969, #2)
(α) 1.Πβ4 η3 2.Ρζ5#.
(β) 1.Αζ5 η3 2.Ιζ3#.
(γ) 1.Ιδ2 η3 2.Ιδζ3#.
Πρόβλημα 32 (Mees 1959, #2)
(α) δ8Π Ρ:ε7 2.ζ8Β#.
(β) δ8Α Ρδ7 2.ζ8Ι#.
Πρόβλημα 33 (Sokolov 1973, #2)
(α) 1.ζ8Ι Α~ 2.Β(:)θ7#. (1.ζ8Α; Αθ7!)
(β) 1.ζ8Α Ι~ 2.Β:η7#. (1.ζ8Ι; Ιζ6!)
Πρόβλημα 34 (Pauly 1910, #4) (1.Βε5? 0-0!) 1.Ββ5+ Ρζ8 2.Βζ5+ Ρε8 (τώρα είναι η αρχική θέση, αλλά ο μαύρος έχει χάσει το δικαίωμα του ροκέ!) 3.Βε5.
Πρόβλημα 35 (Breuer 1927, #3 μαξιμούμμερ) : 1.Βγ5 (α) 1...Πα1 2.Βα3 Πη1 3.Βθ3#, (β) 1...Πθ8 2.Βζ8 Πθ2 3.Βζ1#.
Πρόβλημα 36 (Orban 1976, PG 4.0) : 1.ε4 ε6 2.Αβ5 Ρε7 3.Α:δ7 γ6 4.Αε8 Ρ:ε8.
Atom Feed (xml)
13 σχόλια:
Μην αγχώνεσαι, το Πανελλήνιο Πρ/μα μάλλον θα μεταφερθεί 13 Ιουνίου, όπως όλα δείχνουν, λόγω κωλύματος κάποιων εκ των βασικών συμμετεχόντων.
Να προσθέσω ότι οι GM συνθέτες στο καλλιτεχνικό είναι -απ'όσο ξέρω- μόλις 59, από τους οποίους μάλιστα 21 έχουν πεθάνει. Οι GM λύτες είναι ακόμα λιγότεροι, μόλις 26! Ελπίζω ο Κώστας να είναι ο 27ος. Είναι φοβερά δύσκολο να πάρεις τίτλο στο καλλιτεχνικό.
39a) 1.Bf6 gxf6 2.Kf8
39b) 1.Kc3 b1=N+ (1..b1=Q (or Bishop) 2.Nc2+ Qxc2 Kxc2#; 1..b1=R 2.Nc2#) 2.Kc2+ Nc3 Bxc3#
41) 1.Be3+ Kb7 2.e7 Rxa3 3.Ba7! Kxa7 (3..Ra2 4.Kf4+-; 3..Ra1 4.Kf4 Rf1+ 5.Bf2! Rxf2+ 6.Ke3 Rf1 7.Ke2 +-) 4.Kd4 Ra4+ 5.Kd5 Ra5+ 6.Kd6 Ra6+ 7.Kd7+-
42) 1.Ra1+ Kb8 2.Rb1+ Kc8 3.Ra1 Kd8 4.Kd1 Ke8 5.Ke1 Kf8 6.Kf1 Kg8 7.Ra8+ Kh7 8.Ra7+ Kh6 9.Kf6 Kh5 10.Kf5 Kh4 11.Kf4 Kh5 (1..Kh3 Rh8#) 12.Kf5=
Είχα δει παλιότερα μια παρόμοια, αλλά πιο όμορφη (και όχι τόσο εύκολη) σπουδή με ίδιο θέμα (πύργος εναντίον η2, θ2), αν τη βρω θα δώσω link
37a) 1. Qh1 0-0-0 (1.. - 2. Qh8#) 2. Qc6#
37b) 1. Qa1 0-0 (1.. - 2. Qa8#) 2. Qg7#
38a) 1. Qd3 Kf4 (1.. Ke6 Qe4#) 2. Bc7#
38b) 1. d3 Kf5 (1.. Kd6 Bc7#) 2. Qe4#
38c) 1. Bg5 Kf5 (1.. Kd6 Bf4#) 2. Qd5#
Προφανώς Sir John εννοείς στο 42,
4.Kd6 Ke8 5.Ke6 Kf8 6.Kf6 και 9.Ra8 και όχι Kf6 αφού ο βασιλιάς είναι ήδη εκεί.
Η βιασύνη στερεί πόντους στο διαγωνισμό! Ο Γαρουφαλίδης δεν χαρίζεται στα τυπογραφικά λάθη :-)
Ωχ, χε, χε, θα πρέπει να προσέχω παραπάνω στο διαγωνισμό...:)
Το 39β είναι του συνθέτη Α. Gouliaev
(1944;).
Πρόβλημα Β. Ζάππα:
40α) Διαπραγματεύεται το θέμα (Cheney - Loyd),όπου το γραμμικό κομμάτι(Αξιωματικός)- το κλειδί, μια κρίσιμη κίνηση- περνάει απο το κρίσιμο τετράγωνο (γ2)για να κλειστεί
από τον Πύργο αποφεύγοντας το Πατ
1.Αβ1!,Ρδ4 2.Πγ2!,Ρδ3 3.Πδ6#
40β)Διαπραγματεύεται το "Ινικό θέμα" ή "Ινδική Διατομή", που έχει την ίδια φιλοσοφία με το ανωτέρω θέμα με τη διαφορά ότι σχηματίζεται μια άμεση μπαταρία, η οποία μετά ανοίγει δίδοντας το ματ.
1.Αβ1!,Ρδ4 2.Πγ2!,Ρδ3 3.Πγ4#.
Το Ινδικό Θέμα ή Ινδική Διατομή
(Ιστορική Αναφορά)
Το Ινδικό Θέμα ή Ινδική Διατομή είναι, ίσως, το μόνο θέμα που συνοδεύεται από μια ιστορία. Στο εγχειρίδιο «Supplementare del Problema» αναφέρεται ότι προήλθε κάπου από την Ανατολή, το πιο πιθανό είναι να προήλθε από την Ινδία και ότι τ’ όνομα του συνθέτη και η χρονολογία της συνθέσεώς του είναι άγνωστα.
Πανάρχαιο πρόβλημα με ωραίο κλειδί (Η πρώτη κίνηση και η ΜΟΝΑΔΙΚΗ που λύνει το πρόβλημα) και αρκετά δύσκολο στη λύση του, για έναν αρχάριο, λόγω του ότι πρέπει να κατανοήσει την ιδέα του συνθέτη, το διπλό σαχ εξ αποκαλύψεως, που στην αρχή το θεώρησαν άλυτο!! Παρουσιάζει δε καλλιτεχνική αξία, διότι περικλείει Μυστικισμό!!
Στην Ευρώπη εισήχθη το 1842 κι’ αποτέλεσε επί σειρά ετών τη βάση πολλών συναφών ιδεών (παραλλαγών). Οι Γερμανοί συνθέτες Johannes Kohtz και Carl Kockelkorn έγραψαν μια πραγματεία 176 σελίδων, για το θέμα αυτό!! Βλέπε κατωτέρω διάγραμμα (Ινδικό Πρόβλημα):
FEN:[8/1p6/7B/4p3/4k1P1/5s2/1P4PB1/K2R4]
Κλειδί: 1.Αγι!! (Κρίσιμη Κίνηση, διότι περνάει πάνω από το Κρίσιμο Τετράγωνο «δ2», αποφεύγοντας το Πατ, όταν ο Πύργος κόψει τη δράση του Αξιωματικού πηγαί-νοντας στο τετράγωνο «δ2» προκαλώντας έτσι το κλείσιμο ή τη διατομή της γραμμής (διαγώνιος «γ1 – θ6», απ’ όπου πήρε και την ονομασία το θέμα.),β6 2.β4!(Εάν 1….,β5 2.β3!),β5 3.Πδ2!!(zz),Ρζ4 4.Πδ4±.
Αιτία να βρεθεί εκ νέου στο προσκήνιο το ανωτέρω θέμα ήταν ο Άγγλος πάστο-ρας Henry Augustus Loveday (1815 - 1848), ο οποίος το έστειλε το Φεβρουάριο του 1845 στην Αγγλία, ανώνυμα, μετά από 60 χρόνια , δηλαδή το 1905, ανακαλύ-φθηκε ότι ήταν δικό του, προς δημοσίευση στο περιοδικό «The Chess Player’s Chronicle», που το εξέδιδε ο Άγγλος σκακιστής Howard Staunton (1810-1874). Το πιθανότερο είναι, πως ήταν γνωστό στην Ινδία και ο Henry Augustus Loveday, ο οποίος ζούσε στη Βεγγάλη την εποχή εκείνη, το ιδιοποιήθηκε και το παρουσίασε μετά στην Ευρώπη, ως το ενδοξότερο πρόβλημα, σαν δική του σύνθεση, διότι «είδε» τη τρομερή επαναστατική κίνηση, «Κρίσιμη Κίνηση», που πρώτος αυτός δήθεν εισήγαγε, δημιουργώντας μια αληθινή επανάσταση στη τεχνική της συνθέσεως των προβλημάτων. Βλέπε διάγραμμα κατωτέρω:
FEN:[8/8/1p5B/1p2p3/4k1P1/1P3s2/P4PB1/K2R4/
Ο μηχανισμός της λύσεως του είναι ακριβώς ο ίδιος με αυτή του αρχικού προ-βλήματος, με μια προκαταρκτική εισαγωγή:
Κλειδί: 1.Ρβ1!,β4 2.Αγ1!!,β5 3.Πδ2!!(zz),Ρζ4 4.Πδ4±.
Εάν συγκρίνουμε το αρχικό πρόβλημα ανωτέρω με το πρόβλημα του Henry Augustus Loveday παρατηρούμε ότι είναι σχεδόν πιστό αντίγραφο του αρχικού, γι’ αυτό «ίσως» το έστειλε ανώνυμα προς δημοσίευση. Η διαφορά τους έγκειται στα εξής σημεία:
Στη μετατόπιση του λευκού πιονιού «β2» στο τετράγωνο «α2».
Στη προσθήκη του λευκού πιονιού στο τετράγωνο «β3».
Στη μετατόπιση του μαύρου πιονιού «β7» στο τετράγωνο «β5».
Στη προσθήκη του μαύρου πιονιού στο τετράγωνο «β6».
Το 1927 ο Fassung Johannes Berger δημοσίευσε στο περιοδικό «Akademische Monatshefte für Schach» σε μινιατούρα το «Ινδικό Θέμα». Βλέπε κατωτέρω διάγραμμα:
FEN:[3R4/4p3/7B/4p3/4k1P1/8/5K2/8
Λύση
Κλειδί:1.Αγ1!!(zz),ε6 2.Πδ2!(zz), Ρζ4 3.Πδ4±.
Απόσπασμα απο το υπο γ΄έκδοση βιβλίο μου:
"Περί της γενέσεως και διαδόσεως του Ζατρικίου (Σκακιού) ανά τους αιώνες". (Ιστορική αναφορά). Πρώτη Έκδοση:Αθήνα,1985.Δεύτερη Έκδοση: Αθήνα, 1989.
Μια μόνο ερώτηση. Παρακολουθώ live το παγκόσμιο... Βλέποντας την θέση μετά από 41.Πε4 σκεφτόμουν την συνέχεια για τα μαύρα 41...Πγ2. Δεν ξέρω είναι λάθος??? Ο Topalov έπαιξε 42...Πγ2 Θα ήθελα μια απάντηση από όποιον μπορεί.
Μια διόρθωση ο Topalov τελικά έπαιξε 42...Πβ2 και όχι Πγη που έγραψα εκ παραδρομής.Συγγνώμη
Συγγνώμη εκ παραδρομής είπα πως ο Topalov τελικά έπαιξε 42...Πγ2 λάθος. Έπαιξε Πβ2
SirJohn,
Μήπως σε αυτό το σχόλιό σου εννοούσες αυτή τη σπουδή των Kling και Horwitz (1851);
Όχι, δεν ήταν αυτή, θυμάμαι σίγουρα ότι και τα 2 πιόνια ήταν στην 6η οριζόντιο. Πάντως φαντάζομαι υπάρχουν πολλές σπουδές με αυτό το μοτίβο.
Δημοσίευση σχολίου