Ο Σαμουήλ-Ερρίκος Νυκτοπάτης επιλέγει

John William Waterhouse (1849-1917): Η Κίρκη προσφέρει το κύπελλο στον Οδυσσέα (1891)

«ως δ΄ αύτως Κίρκη κατερήτυεν εν μεγάροισιν
Αιαίη δολόεσσα, λιλαιομένη πόσιν είναι»
(Ομήρου Οδύσσεια, Ραψωδία ι’)

«με κράταε στα παλάτια της η Κίρκη, η θεά της Αίας,
η δολοπλέχτρα, κι άντρας της να γίνω λαχταρούσε»
(μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη, 1914)

79α. Locker M, Deutsche Schachzeitung, 1970

Ματ σε 2 κινήσεις (#2)

79β. Σγ3 -> γ4 διάγραμμα

80. Skuja R, Schach in Lettland, 1940

Ματ σε 3 κινήσεις (#3)

81α. Janevski Z, 1979

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις (h#2)

81β. Ιε2 -> δ2 διάγραμμα
81γ. Ιδ2 -> γ4 διάγραμμα

82α. Jonsson V, 1985

Βοηθητικό σε 2 κινήσεις, Κίρκη (h#2 Circe)

82β. μΡα5 -> γ8 διάγραμμα
82γ. μΡα5 -> ε4 διάγραμμα
82δ. μΡα5 -> δ4 διάγραμμα

Στη μυθική συνθήκη Κίρκη (Circe), κάθε κομμάτι που παίρνεται, αναγεννάται στο αρχικό του τετράγωνο. Αν το τετράγωνο είναι κατειλημμένο, το κομμάτι χάνεται.

Ο Πύργος, ο Αξιωματικός και ο Ίππος αναγεννώνται στο αρχικό τετράγωνο ίδιου χρώματος με το χρώμα του τετραγώνου όπου πάρθηκαν. Π.χ., λευκός Πύργος, Αξιωματικός, Ίππος που παίρνεται σε λευκό τετράγωνο, αναγεννάται αντίστοιχα στο θ1, ζ1, β1· λευκός Πύργος, Αξωματικός, Ίππος που παίρνεται σε μαύρο τετράγωνο, αναγεννάται αντίστοιχα στο α1, γ1, η1.

Το πιόνι αναγεννάται στο αρχικό τετράγωνο της στήλης που πάρθηκε. Π.χ., μαύρο πιόνι που πάρθηκε στο δ6 αναγεννάται στο δ7.

Επιτρέπεται το ροκέ με αναγεννημένο Πύργο.

Επακόλουθο της αναγέννησης στο αρχικό του τετράγωνο –όπως αυτό ορίστηκε παραπάνω– του κομματιού που παίρνεται, είναι ότι μπορεί κομμάτι να τοποθετείται σε ή και να δίνει σαχ εξ επαφής από τετράγωνο όπου φαινομενικά δεν υποστη­ρίζεται, αν αυτό το τετράγωνο ελέγχεται από το κομμάτι που θα αναγεννηθεί. Π.χ., η λΒα4 υποστηρίζεται «σκιωδώς» από την υπό αναγέννηση λΒδ1 (ομοίως η λΒβ3, η λΒη4 κ.ο.κ.), ο λΠθ7 από τον [λΠθ1] (ομοίως ο λΠθ5, ο λΠθ3, ο λΠζ1, ο λΠδ1, ο λΠβ1), ο λΠα7 από τον [λΠα1], ο λΑε2 από τον [λΑζ1] κ.ο.κ.

Παράδειγμα: Henning Müller 1990. h#4 Circe διάγραμμα
1.α1Π Πθ1 2.Ρη7 Π:α1[+μΠθ8] 3.Πη8 Πα7+ 4.Ρθ8 Πθ7# (Rundlauf: ο λΠ εκτελεί μια πολυγωνική διαδρομή και καταλήγει στο τετράγωνο αναχώρησης).Ο Πθ7 δεν μπορεί να παρθεί, γιατί θα αναγεννιόταν στο θ1 και θα ήταν σειρά του λευκού να παίξει, άρα ο μΡ θα αυτοεξετίθετο σε σαχ.

83α. Husserl G, 1986

Χρωματίστε τα κομμάτια και υποδείξτε την τελευταία κίνηση

83β. Πη6 -> η7 διάγραμμα

84. Dolgov V & Maksimovskikh A, 3rd Prize, Gorgiev Memorial Tourney, 1977

Παίζουν τα λευκά και κερδίζουν (+-)

Οι λύσεις της προηγούμενης ανάρτησης

Πρόβλημα 73 (Bartolovic 1968, #2): 1.Ρη4 (α) 1...Αδ1+ 2.Πε2#, (β) 1...Α:ε4 2.Α:ε4#, (γ) 1...Αγ2~ -[δ1, ε4] 2.Π(:)α4# ή 2.Πε8#, (δ) 1...Αβ8~ 2.Πε8#. (1.Ρζ6? Αε5+!, 1.Ρη5? Αζ4+!, 1.Ρε6? Αα7!)

Πρόβλημα 74 (Chyrulik 1975, #5): 1.Ρβ6? Ρβ1! (1…Αβ1? 2.Βθ1 και 3.Βα8) 2.Βγ3 Ρα1 3.Βδ4 Αβ1 4.Βη1 Ρα2, 1.Ρβ7? Αβ1! 2.Βθ2 Ρα2. Λύση: 1.Ρβ8 Ρβ1 2.Βγ3 Ρα1 3.Βδ4 Αβ1 4.Βη1 Ρα2 5.Βα7#.

Πρόβλημα 75 (Abdurahmanovic 1959, h#2 duplex): (μ) 1.ε1Ι Αδ3 2.ζ1Α Αγ3#. (λ) 1.Αε1 ζε1Π 2.Ρζ2 εζ1Β#.

Πρόβλημα 76 (Petkov 1984, #4)

(α) 1.Ρβ3 Δβ7 2.Βδ8+ Ρα7 3.Ρα4 Ρα6 4.Βα5#.
(β) 1.Ρζ8 Δβ7 2.Βα5+ Ρβ8 3.Ρε8 Ργ8 4.Βδ8#.
(γ) 1.Βη3 Δη2 2.Βθ4+ Ρη1 3.Ρδ1 Ρζ1 4.Βε1#. Τριπλή ηχώ.

Πρόβλημα 76α (Kniest 1981. h#3*): (λ) 1...Νε5 2.Δε6 Ιδ7 3.Δα2 Ργ2# (από αποκάλυψη), (μ) 1.Δβ5 Ργ2 2.Δδ3 Νε3 3.Δβ1 Ρβ3# (από αποκάλυψη). Ματ-ηχώ.

Πρόβλημα 77 (Kozlovsky 1931, +-): 1.Ιδ7+ Ργ7 2.Ιζ8 (i) 2...Ρδ8 3.Ρζ4 Ρε8 4.Ρη5 Ρ:ζ8 5.Ρθ6 +-, (ii) 2...Ρδ6 3.Ρη4 Ρδ5 4.Ρθ5 Ρε5 5.Ρη5 Ρ~ 6.Ρθ6 +-, (iii) 2...Ργ8 3.Ρζ4 Ρδ8 4.Ρη5 Ρε8 5.Ρθ5 +-.

Πρόβλημα 78 (Selivanov 1991, =)

(α) 1.Αθ7 Ρδ5 2.Αδ3 (2.Αζ5? θ2 3.Αγ8 Ργ6 -+) 2...θ2 3.Αα6 Ργ6 4.Ργ8=.
(β) 1.Αθ7 Ρδ5 2.Αζ5 (2.Αδ3? θ2 3.Αα6 Ργ6 -+) 2...θ2 3.Αγ8 Ργ6 4.Ρα6=.