Πρωτάθλημα Ολλανδίας 2010
Συνεχίζεται στο Αϊντχόβεν το ισχυρό πρωτάθλημα Ολλανδίας. Μετά τις παρτίδες του 7ου γύρου στην κορυφή της κατάταξης βρίσκονται ο 16χρονος Ανίς Χίρι (2642, φωτ.) και ο Γιάν Σμέετς (2659) με 5 βαθμούς. Ακολουθούν οι Ερνστ (2572) και Λ' Αμί (2620) με 4,5 βαθμούς.
Δικτυακός τόπος για ζωντανή αναμετάδοση των παρτίδων: http://nk.schaakbond.nl/
Ο Ανίς Χίρι που πολιτογραφήθηκε Ολλανδός υπήκοος πριν λίγα χρόνια θεωρείται η μεγάλη ελπίδα του ολλανδικού σκακιού.
Atom Feed (xml)
25 σχόλια:
Η εξαιρετική περίπτωση του Anish Giri που γεννήθηκε το 1994, έφυγε στα 8 του από τη Ρωσία και πήγε στην Ιαπωνία και τα τελευταία 2 χρόνια ζει στην Ολλανδία, αποδεικνύει πόσο λίγο χρειάζονται οι προπονητές για να φτάσει κανείς σήμερα ψηλά στο σκάκι. Δουλεύοντας κατά βάση μόνος στον υπολογιστή, με σκακιστικά προγράμματα και βιβλία.
Αποτελεί παράδειγμα για το πως ένα μικρό παιδί χρησιμοποιώντας ελεύθερα με βάση τις ανάγκες του, το αγαπημένο του παιχνίδι, έφτασε σε ψηλά επίπεδα επιδεξιότητας σε αυτό.
Και να σκεφτείς πόσοι κομπογιαννίτες ψευτοπροπονητές για σκάκι μαζικοποιούν και στρεβλώνουν την ελεύθερη σκέψη ενός παιδιού.
Μάλλον η εξαίρεση στον κανόνα.
Σκέφτηκες ποτέ για οι πρώην Σοβιετικοί είχαν και έχουν τόσους πολλούς top παίχτες?
Ο μαζέτας θα μείνει μαζέτας, δεν πα να έχει τις καλύτερες σκακομηχανές, και βάσεις δεδομένων με 17 εκατομμύρια παρτίδες. Για να ξεμαζετέψει χρειάζεται σωστή κριτική σκέψη, ένστικτο, και πολλή, σοβαρή δουλειά. Αυτά τα πράγματα ΔΕΝ τα κάνει κανένα κομπιούτερ, ούτε και προβλέπεται, για το ορατό μέλλον.
@ PFREN
Νόμιζα ότι μαζέττας είναι αυτός που παίζει χρόνια σκάκι αλλά δεν προοδεύει.
Τι σχέση έχει αυτό με τον Anish Giri ;
Τι είναι οι οδηγίες για να ξεμαζεττέψει κάποιος ;
Γιατί πρέπει να γράψεις κάτι οπωσδήποτε και δεν κάνεις τον κόπο να είσαι στο θέμα ;
@ 1+1
Είναι δικαίωμά σου να εξηγείς όπως θέλεις κάποια πράγματα.
Λένε, ότι πολλοί έβλεπαν το μήλο να πέφτει αλλά μόνο ένας διατύπωσε τη σωστή θεωρία.
@ PFREN
Νόμιζα ότι μαζέττας είναι αυτός που παίζει χρόνια σκάκι αλλά δεν προοδεύει.
Τι σχέση έχει αυτό με τον Anish Giri ;
Τι είναι οι οδηγίες για να ξεμαζεττέψει κάποιος ;
Γιατί πρέπει να γράψεις κάτι οπωσδήποτε και δεν κάνεις τον κόπο να είσαι στο θέμα ;
@ 1+1
Είναι δικαίωμά σου να εξηγείς όπως θέλεις κάποια πράγματα.
Λένε, ότι πολλοί έβλεπαν το μήλο να πέφτει αλλά μόνο ένας διατύπωσε τη σωστή θεωρία.
Θα συμφωνήσω με τον κύριο PFREN απόλυτα... (ο οποίος ανώνυμε δεν εννοεί τον Giri μαζέτα, μιλάει μάλλον γενικότερα... )
Όντως είναι αυτά τα στοιχεία που θα συνεισφέρουν στο να ανέβει κάποιος ψηλά. Ούτε τα τετραπύρηνα laptop με πλήρως ενημερωμένες βάσεις παρτίδων, ούτε οι πιο εξελιγμένες σκακιστικές μηχανές...
ΣΑΝΔΑΛΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
@ ΣΑΝΔΑΛΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Πάντως κύριε Άγγελε, αυτά ακριβώς που απορίπτετε (τα τετραπύρηνα laptop με πλήρως ενημερωμένες βάσεις παρτίδων και οι πιο εξελιγμένες σκακιστικές μηχανές) αυτά είναι που αναζητούν και χρησιμοποιούν οι σκακιστές κάθε επιπέδου. Οι μικροί, οι μέτριοι, οι καλοί και οι κορυφαίοι. Είδατε τι έγινε στο παγκόσμιο πρωτάθλημα μεταξύ Ανάντ και Τοπάλοβ και στις ομάδες υποστήριξης που είχε μαζί του καθένας.
Και φαντάζομαι δεν διαφωνείτε ότι το επίπεδο των σκακιστών αυξάνεται αλματωδώς χρησιμοποιόντας τετραπύρηνα laptop και εξελιγμένες σκακιστικές μηχανές. Οπότε δεν καταλαβαίνω που στηρίζετε την άποψή σας.
Ένας καλός προπονητής για να σε μάθει τα βασικά και πως να δουλεύεις μόνος (προσοχή όχι κομπογιαννίτης), ένα καλό βιβλίο και τα τετραπύρηνα laptop με πλήρως ενημερωμένες βάσεις παρτίδων και οι πιο εξελιγμένες σκακιστικές μηχανές αποτελούν τα όπλα για να μάθεις πολύ καλό σκάκι. Αν βάλεις και προσωπικό κόπο, τότε πολύ γρήγορα θα ανέβεις δραματικά.
Αυτό που λέτε για σωστή κριτική σκέψη είναι άκρως θεωρητικό, τόσο που μάλλον δεν σημαίνει κάτι. Τι θα πει να έχει κανείς σωστή κριτική σκέψη ; Για το σκάκι ; Για τη ζωή ; Για όλα ;
Εδώ υπάρχουν μικρά παιδιά που γίνονται GM, τα οποία λόγω μικρής ηλικίας και μικρής εμπειρίας στη ζωή, δεν έχουν καλή κριτική ικανότητα (παρά μόνο για κάποιες θέσεις στο σκάκι).
Αυτό που λέτε για ένστικτο και πολύ δουλειά, είναι προφανώς σωστό, συνδυάζεται με τα laptop και τα βιβλία.
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που συμφωνείτε απόλυτα με τον κ. PFREN και διαφωνείτε με το προφανές. Ότι τα laptop και οι βάσεις παρτίδων και οι ισχυρές μηχανές κλπ, έχουν βοηθήσει στο να ανέβει κατακόρυφα το επίπεδο ενός σκακιστή. Αυτό βλέπετε έχει οδηγήσει και στον πληθωρισμό του ΕΛΟ και στο να έχει δημιουργηθεί μια ακόμη κατηγορία, αυτή των Super GM που μελετούν με τη βοήθεια των υπολογιστών.
Και ποιος σας είπε ρε παιδιά ότι ο Giri δεν έχει δουλέψει με προπονητές; Επειδή πέταξε έτσι μια μπούρδα ένας ανώνυμος στην αρχή για να μας αποδείξει πόσο κομπλεξικός είναι απέναντι στους προπονητές (οι οποίοι είναι και κομπογιαννίτες!)θα πρέπει να το πάρουμε σαν δεδομένο; Όσο όρεξη για δουλειά και να έχεις θα την σπαταλάς σε λάθος κατεύθυνση αν δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που θα σε βοηθήσει δείχνοντάς σου τον δρόμο. Ακόμα και ο Νεύτων που κάποιος αναφέρθηκε εδώ είχε πει πως έφτασε ψηλά επειδή πάτησε σε ώμους γιγάντων. Και προφανώς η ιστορία με το μήλο είναι μύθος. Μην την χρησιμοποιείται για να βγάλετε συμπεράσματα.
@Ανώνυμο:
Κατ'αρχήν είδα το μεγάλο ρόλο που έπαιξαν οι υπολογιστές στο πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Όμως αυτοί οι δύο σκακιστές, για να φτάσουν εκεί ψηλά, χρειάστηκαν κατά κύριο λόγο κάποια άλλα χαρακτηριστικά... Το χαρακτήρα, την αγάπη για το σκάκι, τη σκληρή και πολύωρη μελέτη...
Δεν αναιρώ τη χρησιμότητα των υπολογιστών, αυτό που πιστεύω όμως είναι ότι έχουμε καταλάβει αρκετά λάθος τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να τα χειριζόμαστε αυτά τα μέσα.
Επίσης όταν αναφέρεστε σε αλματώδη άνοδο, τι ακριβώς εννοείτε; Αλματώδης θεωρείται η άνοδος από το 1000 μέχρι το 2000 αλλά και αυτή από το 2600-2700.
Είναι πολύ σύνηθες το φαινόμενο να μελετάει κανείς σκληρά, να ασχολείται συστηματικά, να έχει προπονητές κλπ κλπ και να σταματάει σε ένα επίπεδο, να κολλάει σε αυτό, οπότε οποιαδήποτε άνοδος να του φαίνεται βουνό. Εκεί ακριβώς είναι που θα παίξει μεγάλο ρόλο ο χαρακτήρας, το "ταλέντο" (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί δεν πιστεύουν όλοι στην ύπαρξή του) και γενικά, διαφορετικά προσόντα πέρα από τους υπολογιστές.
Οι μηχανές υπάρχουν σαν βοήθημα, αυτό όμως που θα ξεχωρίσει ένα άτομο από το σύνολο είναι τα διάφορα στοιχεία στο χαρακτήρα του. Θεωρώ πως αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, θα ήταν όλοι όσοι έχουν ίδια μέσα (προπονητές, σκληρή δουλειά, βιβλία, κατάλληλη προώθηση, υπολογιστές) ισάξιοι του Κάρλσεν και του Ανάντ αργά ή γρήγορα, κάτι το οποίο δε συμβαίνει.
ΣΑΝΔΑΛΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Φυσικά και ο Giri είναι παιχτρόνι, και όχι μαζέτας. Ορισμένοι ερμηνεύουν αυθαιρέτως, και κατά το δοκούν. Αλλά παιχτρόνι δεν έγινε διαβάζοντας με το Φριτς... αλλοιώς δεν θα ήταν παιχτρόνι, αλλά απλά καμένο ταλέντο.
Ο Άγγελος είναι νέο παιδί, ισχυρότατος σκακιστής, και με μπόλικο ταλέντο (τον θυμάμαι πολύ καλά από τα δυόμισι χρόνια που προπονούσα στα Χανιά). Για ρωτήστε τον, το σκάκι το έμαθε από τους υπολογιστές, η από την δουλειά του, και την καθοδήγηση του προπονητή του;
Η Εθνική ομάδα σημείωσε τα τελευταία θεαματικά αποτελέσματα επειδή ο Μπουανίκα (οδηγάω νταλίκα) αγόρασε καινούριο λάπτοπ, η επειδή έχει ρίξει αμέτρητες ώρες διάβασμα, και ο προπονητής του (ο φίλος μου ο ΓΙάννης Νικολαίδης) του έμαθε αυτά που δεν θα μάθαινε ποτέ από έναν υπολογιστή;
Ο κος Νικολαίδης ήρθε από την Γεωργία το 1992, σε ηλικία 20 χρονών, παντελώς άγνωστος, χωρίς να ξέρει καν τι είναι υπολογιστής, και από τις λίγες κουβέντες που είχα αρχικά μαζί του, κατάλαβα ότι ξέρει περισσότερο σκάκι από ότι όλη η υπόλοιπη ομάδα μου τότε... (αδελφοί Πανταβοί, η αφεντομουτσουνάδα μου, ο Κώστας Δημητριάδης). Πως το έμαθε αυτό το σκάκι ο Γιάννης; Μήπως με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, η από τον Γεωργιανό προπονητή του;
Αλλά τι κάθομαι και λέω τώρα... ορισμένοι εδώ πιστεύουν ότι ο Θεός είναι μικροτσίπ προηγμένης τεχνολογίας...
Πραμματικά ο Γιάννης Νικολαίδης ήξερε τόσο πολύ σκάκι που τον συνέτριψε η Μαρία Πετσετίδη στα Λιόσια το 1997. Αυτά κάνει η έλλειψη αντικειμενικότητας.
Eπίσης θέλω να σας ενημερώσω ότι ο Θεός έχει πεθάνει. Δεν μετεμψυχώθηκε όμως σε μικροτσίπ.
@Ιmao : 1) Ο Θεός ΖΕΙ και είναι στη Ν.Αφρική. 2) Το να κρίνεις ‘πόσο’ σκάκι ξέρει κάποιος από το αν έχασε μια παρτίδα από τον/την οποιονδήποτε, τα λέει όλα για την κρίση σου…
Σοβαρά, ο Γιάννης έχασε από την Μαρία... Πω, πω, τι ουϊσκακιστικό επιχείρημα!
Εξ'άλλου, η Μαρία η Πετσετίδη είναι από τα πιο ταλαντούχα κορίτσια στο σκάκι. Στο ίδιο τουρνουά (Λιόσια '97) είχε φέρει ισοπαλίες και με τους IM Γκέσο και FM Καραπάνο, ενώ ένα χρόνο πριν, στο σιμουλτανέ της Κέρκυρας είχε κάνει ισοπαλία και με τον Κασπάροβ!!
Έλα μωρέ με την άσχετη τη Μαρία... Συμπατριώτισσά μου και μαθήτρια της συμβίας μου, γίνεται να παίζει καλά; Δε γίνεται... :p
O Giri κάνει ασταμάτητα προπόνηση με τον Chuchelov (ισχυρός πρώιν σοβιετικός gm και ικανός αναλυτής),ο δε προπονητής του τον συνοδεύει στα τουρνουά...αδιανόητο για μας τους 'πτωχούς' συγγενείς(δείτε και περίπτωση bacrot..που χε τη στήριξη στα πρώτα του βήματα της γαλλικής ομοσπονδίας ..) φυσικά δουλεύει με προγράμματα σκακιστικά αλλά αυτό δε αντικαθιστά το προπονητή..απλά τον συμπληρώνει..
Μαστροβασίλης Αθ
Μια ερώτηση.Πώς έτυχε και οι παίχτες της εθνικής ομάδας πλην του παλαιότερου Βασίλη Κοτρωνιά είναι όλοι σκακιστικά εκ Θεσ/νικης και όχι Αθηναίοι?Είναι θέμα σκακιστικής παράδοσης,ποιότητας προπόνησης,μήπως θέμα σωστής προώθησης του αθλήματος από παράγοντες?Μήπως έτυχε?
Αυτό το θέμα έχει τεθεί ξανά?Μια απάντηση στο ερώτημα θα βοηθούσε πιστεύω στην ανάπτυξη του σκακιού σε επίπεδο πρωταθλητισμού.
Η φουρνιά των καλών Θεσσαλονικιών σκακιστών (Παπαϊωάννου, Μπανίκας, Μαστροβασιλάκια, Χαλκιάς) βοηθήθηκε ιδιαίτερα από το γεγονός ότι τόσο ο Βύρωνας, όσο και ο Γαβρίλος έβλεπαν και οι δύο λίγο παραπέρα από την εύκολη αρπαχτή, και επέδειξαν αξιόλογο αναπτυξιακό έργο. Ταλέντα υπήρχαν σπουδαία και στην Αθήνα (Βουλδής, Τζούμπας, Ζυγούρης...) αλλά έχασαν γρήγορα το κίνητρο για να ασχοληθούν επαγγελματικά με το σκάκι. Πιθανόν αυτοί οι τελευταίοι να είναι και οι πιο τυχεροί της ιστορίας.
Ο πρωταθλητισμός στο σκάκι είναι πονεμένη ιστορία. Για παράδειγμα ο Μπανίκας με τα αμέτρητα πρωταθλήματα Ελλάδας και τις ακόμη πιο αμέτρητες εργατοώρες στην σκακιέρα, στα είκοσι χρόνια που παίζει σκάκι έχει κερδίσει λιγότερα από όσα ο αναπληρωματικός τερματοφύλακας του Αετού Σκύδρας από ένα και μόνο στημένο ματς.
ΑΙΜΑ ΣΤΗ ΣΚΑΚΙΕΡΑ
Σε κάθε αθλητικό γεγονός, το αποτέλεσμα δεν περιγράφει σχεδόν τίποτα από όσα πράγματι συνέβησαν. Η αναλυτική βαθμολογία του πρωταθλήματος Ολλανδίας υποδηλώνει ότι ο τίτλος κρίθηκε στον 8ο γύρο, όταν ο περσινός πρωταθλητής Anish Giri έχασε από τον πολυπρωταθλητή Loek Van Wely. Κάποιοι βάρβαροι σχολιαστές ίσως έλεγαν ότι τότε χύθηκε αίμα στη σκακιέρα -τα πράγματα όμως ποτέ δεν είναι τόσο απλά!
Στον 7ο γύρο ο 16ετής Giri αντιμετώπιζε τον γκρανμέτρ Friso Nijboer σε μια παρτίδα χωρίς ιδιαίτερο σκακιστικό ενδιαφέρον. Κάποια στιγμή, σε περίπου ισορροπημένη θέση, ο Giri αντιλαμβάνεται ότι έχει κοκκινίσει –όχι από το κακό του, αλλά από πραγματικό αίμα που μοιάζει να τρέχει από το αυτί του. Σχεδόν λιποθύμησε από την τρομάρα του, οπότε οι διοργανωτές τον οδήγησαν στην τουαλέτα για να πλυθεί και να δουν τι έγινε. Λίγο μετά σταμάτησαν και το χρονόμετρο.
Στην τουαλέτα πήγε και η γκρανμέτρ Tea Lanchava, που έπαιζε λίγο παραδίπλα στο πρωτάθλημα γυναικών και είχε εκπαιδευτεί στις πρώτες βοήθειες. Γρήγορα κατάλαβε τι είχε συμβεί και όλα εξηγήθηκαν: ο Giri είχε κόψει το δάχτυλό του ανοίγοντας ένα μπουκάλι και έπαιζε με ματωμένο δάχτυλο χωρίς να το αντιληφθεί. Κάποια στιγμή λοιπόν πιάνει το αυτί του και το γεμίζει αίματα μαζί με την τριγύρω περιοχή. Με άλλα λόγια, του πήγε το αίμα στο κεφάλι –και βλέποντάς το τρόμαξε!
Στο μεταξύ, βοηθητικό προσωπικό του ξενοδοχείου είχε πλησιάσει στη σκακιέρα και προσπαθούσε να βοηθήσει τον Nijboer. Εκείνος όμως αντιστεκόταν σθεναρά και πάσχιζε να τους εξηγήσει ότι είχε χάσει μόνο την αυτοσυγκέντρωσή του και όχι τα ερυθρά αιμοσφαίρια που έβλεπαν να σέρνονται στο τραπέζι.
Τέλος πάντων, η τάξη αποκαταστάθηκε, τα πνεύματα ηρέμησαν, το σκάκι ξανάρθε σε πρώτη μοίρα. Οι δύο παίκτες επέστρεψαν στην καθαρισμένη πια σκακιέρα, για να συμφωνήσουν ισοπαλία μετά από πρόταση του Giri. Ποιος όμως μπορεί να πει με σιγουριά ότι δεν επηρεάστηκε σε βαθμό που να κάνει την μοναδική του ήττα την αμέσως επόμενη μέρα;
Στον 9ο γύρο ο Giri είχε πια συνέλθει και κατακρεούργησε τον Reinderman, ήταν όμως πια πολύ αργά: ο Smeets είχε εξασφαλίσει τον τίτλο με την διθυραμβική αναμέτρηση 1.ε4 ε5 2.Ιζ3 Ιγ6 3.Αβ5 Ιζ6 και ½-½ (λευκός ο Van Kampen).
Σωστά θίγει το ζήτημα του κινήτρου ο PFREN, δύσκολα όμως μου φαίνεται ότι μπορεί να είναι το μοναδικό αποφασιστικό κριτήριο για το ενδιαφέρον φαινόμενο της αδιαφιλονίκητης Θεσσαλονικιώτικης υπεροχής σε μια ολόκληρη γενιά. Μάλιστα, μπορούμε να προσθέσουμε τους εξαιρετικούς Θανάση Τσάνα και Σπύρο Καπνίση που είναι σχεδόν της ίδιας σειράς με τους αδελφούς Μαστροβασίλη, οι οποίοι ίσως αποτελούν σήμερα το ισχυρότερο οικογενειακό δίδυμο σε ολόκληρο τον κόσμο. Ακόμα, δεν πρέπει να παραγνωριστεί η διαχρονική επιτυχία των Χανίων στα νεανικά πρωταθλήματα, η οποία για κάποιο λόγο δεν συνεχίζεται σε μεγαλύτερες ηλικίες.
Η γνώμη μου είναι ότι Θα πρέπει να εξεταστεί αναλυτικά το αγωνιστικό πρόγραμμα που υπήρχε την ίδια εποχή στα μεγάλα σκακιστικά κέντρα σε ολόκληρη την διάρκεια της χρονιάς, η συχνότητα της επαφής και οι προσωπικές σχέσεις μεταξύ των ανερχόμενων εφήβων, καθώς επίσης και η προπόνηση που έκανε καθένας τους.
Προφανώς, οι απέξω μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε μεθεορτίως. Ενδιαφέρον θα είχε να μαθαίναμε και τις απόψεις των άμεσα εμπλεκομένων.
Το ότι αυτή η γενιά μεγάλωσε σε μία πόλη αμέσως μετά την διεξαγωγή δύο σκακιστικών ολυμπιάδων, μάλλον δεν θα παίζει κανένα ρόλο..η επιστημοσύνη κάποιων μερικές φορές είναι αφόριτη...
Yπάρχουν δύο λόγοι κατα τη γνώμη μου. Ο ένας είναι ότι τα παιδιά αυτά ήταν μεγάλα ταλέντα στηριχτηκαν στη σωματειακή ανάπτυξη & προπόνηση αλλά κυριως αγάπησαν το σκάκι και αφίερωσαν από πολλοί μικροί πολλές ώρες κατανόησης και μελέτης από μόνοι τους. Δεν έκαναν ούτε το 1/10 της προπόνησης (με προπονητές) σε σύγκριση με τα παιδιά σήμερα. Έμαθαν το σκάκι σωστά και το έκαναν μέρος του ευατού τους μέσα από την μελέτη και την αυτοκατανόηση. Στα σημερινά παιδια έχει περάσει η άποψη ότι το σκάκι είναι φροντιστήριο και κάποιος πρέπει να στο διδάξει. Έτσι αναλωνονται σε αμετρητες ώρες διδασκαλίας με συνέπεια να γίνονται παπαγάλοι και όχι σκακιστές. Ο Παπ, Μπανίκας Χαλκιάς, Μαστροβασίληδες, Παπαδόπουλος Ιω κα. έγιναν σκακιστές γιατί αγάπησαν το σκάκι κι το έκαναν προσωπκό τους βίωμα.
Ο δεύτερος λογος είναι ότι οι γονείς νομίζουν ότι τα παιδιά τους είναι καλά εάν διακρίνονται κάθε χρόνο στην κατηγορία τους. ¨οχι δεν είναι καλά. Εάν ενας 12χρονος δε μπορεί να διεκδικήσει το πρωτάθλημα κάτω των 16 και ένας 15χρονος το πρωτάθλημα κάτω των 20 απλά θα είναι πάντα ένας μέτριος σκακιστής.
Η ηλικία δεν είναι καθοριστικός παράγοντας. Αναλόγως του χαρακτήρα τους, τα σκακιστικά "ταλέντα" καμία φορά αργούν να ωριμάσουν. Κλασικότερο παράδειγμα ο Μορόζεβιτς, που κέρδισε το πρώτο του αξιόλογο τουρνουά στα 17 του, ενώ έχασε και το παγκόσμιο νέων του 1997 από τον Σέϊκντ (ο οποίος ποτέ δεν έδειξε που θα μπορούσε να φτάσει, γιατί παράτησε το αγωνιστικό σκάκι στα 20 του).
Και αλλα φαιδρα συνεβησαν κατα την διαρκεια του φετινου Ολλανδικου πρωταθληματος.Συνεπεσε με το παγκοσμιο Κυπελλο με αποτελεσμα η ομοσπονδια να παρει την αποφαση να μεταφερει την ωρα εναρξης του προτελευταιου γυρου για να μην συμπεσει με το ματς της Εθνικης Ολλανδιας.Aυτη η μεταθεση της ωρας εναρξης ηταν ενας απο τους λογους που ο J.Timman,δεν πηρε μερος στο πρωταθλημα.Kατοπιν ο L.Van Vely πηρε αναβολη κατα την διαρκεια του δευτερου γυρου, για να μπορεσει να ενισχυσει την Γερμανικη ομαδα του στο αντιστοιχο πρωταθλημα blitz.Τα πηγε μια χαρα (23/25) αλλα την επομενη εχασε ευκολα με τα λευκα απεναντι σε πιο αδυναμο αντιπαλο.Ο Van Vely ηταν χαμενος απο την 21η κινηση,σε βαριαντα που ειχε ξαναπαιχτει πριν 2 χρονια στην Ολυμπιαδα..
Το πιο περιεργο ωστοσο εγινε στον επομενο γυρο.Ο Van Vely και παλι, δεχθηκε να παιξει συνδεδεμενος με διαφορα μηχανηματα που θα παρειχαν μετρησεις του ρυθμου της καρδιας του,της αναπνοης του,και της αντιστασης του δερματος.Δυστυχως διαλεξε λαθος παρτιδα.Ο νεαρος αντιπαλος του επελεξε μια συνεχεια που οδηγουσε σε τριπλη επαναληψη καθως η Βασιλισσα του Μαυρου δεν εχει αλλα διαθεσιμα τετραγωνα απο την 13η κινηση.Η παρτιδα δεν τελειωσε εκει ομως..Οι αντιπαλοι συνεχισαν να παιζουν τις ιδιες κινησεις ως την 37η κινηση,καθως ο Van Vely απερριπτε θυμωμενος τις προτασεις ισοπαλιας του νεαρου ο οποιος τελικα αναγκαστηκε να φωναξει τον διαιτητη.
Στο περιστατικο με την αιμορραγια του Giri καποια στιγμη ηρθε μια ομαδα πρωτων βοηθειων,η οποια,κακως πληροφορημενη, περιελαβε τον αντιπαλο του Nijboer,και δεν ηθελε με τιποτα να τον αφησει στην ησυχια του χωρις να τον εξετασει λεπτομερως.Χρειαστηκε ωρα για να πειστουν οτι ειχαν τον λαθος ανθρωπο.Εκτος απ'αυτα το πρωταθλημα κυλησε ομαλα..
http://www.chesscafe.com/hans/hans.htm
http://www.chessvibes.com/reports/experimental-draw-at-dutch-championship/
Δημοσίευση σχολίου