Μια παρτίδα σκάκι

Αννίβας Αννίβα Αρνέλλος: Μια παρτίδα σκάκι - Εκδόσεις Τυπωθήτω, 2002 Στενή η σχέση του Αννίβα με το σκάκι, όπως φροντίζει να μας θυμίσει ο συγγραφέας: «Κατά κοινή ομολογία ο Αννίβας υπήρξε ο πρώτος μοντέρνος μετρ. Με την καθοριστική του κλίση για συνδυασμούς άνοιξε τον δρόμο στο μοντέρνο σκάκι...», σύμφωνα με έναν από τους πολλούς ξένους θεωρητικούς του ζατρικίου που διακοσμούν με τις ρήσεις τους το μυθιστόρημα. Γι' αυτό άλλωστε και η ερωτική ιστορία του βιβλίου δεν διαδραματίζεται ως η τυχούσα παρτίδα σκάκι αλλά παρακολουθεί την εξέλιξη μιας παρτίδας που άφησε εποχή: το «αθάνατο παιχνίδι» μεταξύ του Αδόλφου Αντερσεν και του Λεονέλ Κηζερίτσκυ κατά τους πρώτους διεθνείς αγώνες ζατρικίου στο Λονδίνο, το 1851. Αντί λοιπόν άλλης εισαγωγής, το μυθιστόρημα έχει ως πλαίσιο την εν λόγω παρτίδα, που παρατίθεται στην πρώτη σελίδα, με τον συνήθη κωδικό τρόπο αναγραφής. Πλαίσιο και ταυτόχρονα σκελετό, αφού προβλέπονται τόσα κεφάλαια όσες και οι κινήσεις της συγκεκριμένης παρτίδας, ήτοι 23, και σε καθένα από αυτά προτάσσεται σε σκίτσο η σκακιέρα με τα πιόνια κατά την εν εξελίξει κίνηση. Οπως και μια παρτίδα, το μυθιστόρημα χωρίζεται σε τρία μέρη: το άνοιγμα, το μεσαίο στάδιο, που εκκινεί, ως συνήθως, με την όγδοη κίνηση, και το φινάλε. Παλαιομοδίτης ο συγγραφέας, δίνει τα λευκά πιόνια στον Αννίβα, θεωρώντας ότι η πρώτη κίνηση στον έρωτα ανήκει στον άνδρα. Πάντως η Ελίζα του μυθιστορήματος είναι μια χειραφετημένη δικηγόρος που διαλογίζεται και εκφράζεται ως διανοούμενη, συγγενική ως προς το πολύπλοκον της ψυχοσύνθεσης με τις πρόσφατες Πηνελόπες της Αγγέλας Καστρινάκη. Επιπροσθέτως, η αφήγηση εμπλουτίζεται με τη σκακιστική ορολογία και φρασεολογία, οπότε αντί για τετριμμένες λέξεις όπως λ.χ. δέλεαρ ή χωρισμός γίνεται λόγος για γκαμπί και ματ.
Από παρουσίαση του βιβλίου στην εφημερίδα ΒΗΜΑ
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=47&artid=145557&dt=15/09/2002#ixzz0qqTosGUR