Τρίτη 11 Μαρτίου 2008

Άτιτλα


«Οι στάχτες μου να πεταχτούν στους υπονόμους του Παρισιού.»

Της Φιλοθέης Π.

Άτιτλα του Ηλία Πετρόπουλου:

«Αγαπώ τους κάθε λογής καρπαζοεισπράκτορες. Και τις ασήμαντες καταστάσεις. Και τα τιποτένια αντικείμενα. Με τραβάνε οι κοινωνικές μειονότητες: τα μαγκάκια, οι χασικλήδες, οι πούστηδες, τα κλεφτρόνια, οι τεμπέληδες, γενικώς όλοι οι τύποι που στραπατσάρουν τη βιτρίνα της μπουρζουαζίας».

«Τα ερωτικά / πορνογραφικά βιβλία αποτελούν μιαν ιδεατή συμπύκνωση ηδονής. Ωστόσο, τα ερωτικά / πορνογραφικά κείμενα δεν γράφονται για να τραβάνε μαλακία οι αναγνώστες τους. Ο πορνογράφος είναι ένας ανατροπέας, ένας αναρχικός ιδεολόγος. Ο πορνογράφος, αρνούμενος την ισχύουσα σεξουαλική τάξη, αρνείται το ισχύον κοινωνικό σύστημα. Βρισκόμαστε μπρος σε μια θεωρητική στάση.»

«Περισσότερο με νιώθεις από τις σιωπές μου»

«Αν ήμουν σήμερα 28 χρόνων, δεν θα έβγαζα αυτά τα βιβλία. Θα έβγαζα κάτι που πάλι θα ενοχλούσε τη μπουρζουαζία την ελληνική, γιατί μην ξεχνάτε ότι η μπουρζουαζία μας είναι και αγράμματη και φοβερά εκδικητική. Την τρομάρα που πήρε από το αντάρτικο και τα Δεκεμβριανά δεν εννοεί να την ξεχάσει. Φοβήθηκε παρά πολύ».

«Δεν πιστεύω σε τίποτα το δοτό, ό,τι κι αν είναι αυτό - κόμμα, εκκλησία, στρατός».

«Είμαι με τον Διάβολο. Σε καμιά περίπτωση με τον Θεό. Ο Θεός είναι κυβέρνηση. Αν βρίσκω κάτι συμπαθητικό είναι ο Διάβολος, ποτέ ο Θεός».

«Οι όμορφες γυναίκες γερνούν. Αυτή η απίστευτη αδικία είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της ανυπαρξίας του Θεού».

«Ότι είναι κόντρα στην εκκλησία με γεμίζει χαρά»

«Ότι βλάπτει την Τάξη συντείνει στη γαλήνη μου»

« Ότι αντίκειται στην Ηθική ωφελεί την υγεία μου»

«Όλη μου η περιουσία να χωράει σε ένα βαλιτσάκι. Το ιδεώδες»

«Πέθανε. Τα λευκά σεντόνια έμειναν τσαλακωμένα. Βρήκα πάνω λίγες μουνότριχες»

«Γράφω το σύντομο επίλογο ενώ τα χαρακώματα αδειάζουν από μας τους Κωλόγερους»


Ο Πετρόπουλος λογοκρίθηκε και καταδικάστηκε τέσσερις φορές από τα ελληνικά δικαστήρια για τον αναρχικό χαρακτήρα των γραπτών του. Για το βιβλίο του Τα ρεμπέτικα τραγούδια, που δεν έφερε σφραγίδα λογοκρισίας, η χούντα τον καταδίκασε σε πεντάμηνη φυλάκιση το 1968, όπως και για τα Καλιαρντά το 1972 και για το κείμενό του Σώμα, που δημοσίευσε στο περιοδικό Τραμ. Το 1972 διεκδίκησε και πέτυχε να αποκτήσει αστυνομική ταυτότητα η οποία ανέγραφε στο θρήσκευμα «άθεος». Μέχρι το 1998 —δηλαδή για πάνω από 25 χρόνια και μέχρι τα 70 του— εκκρεμούσε εναντίον του καταδίκη σε φυλάκιση για προσβολή της θρησκείας. Κουρασμένος από το κυνηγητό και απογοητευμένος, μετακόμισε στο Παρίσι το 1975, από όπου συνέχισε ασταμάτητα να γράφει βιβλία για την Ελλάδα.

Επίμονος ερευνητής των λαϊκών φραστικών επινοήσεων αλλά και πιστός στην πολυτονική γραφή, συστηνόταν ως λαογράφος και έψεγε με το ύφος του τον καθωσπρεπισμό του «πολιτικά ορθού». Το έργο του αναδίδει μια αίσθηση καθολικού ανθρώπου. Δεν θα ήταν υπερβολή να τον χαρακτηρίσουμε ιστορικό, λαογράφο, γλωσσολόγο, εικαστικό καλλιτέχνη (έχει εικονογραφήσει αρκετά βιβλία του με σκίτσα και κολλάζ), φωτογράφο - εν τέλει έναν ελεύθερο στοχαστή-ερευνητή που το έργο του αξίζει ευρύτερης αποδοχής. Τα περίπου 80 βιβλία του αποτελούν καταθέσεις έρευνας και μελέτης του λαϊκού μας πολιτισμού, ενώ πολλές φορές εξερευνεί θέματα ταμπού ή περιθωριακά (χασίς, ρεμπέτικο, υπόκοσμος, πορνεία, σεξουαλικότητα, φυλακή).

Στα 40 χρόνια της συγγραφικής του δραστηριότητας, ο Ηλίας Πετρόπουλος, ο οποίος πέθανε στις 3 Σεπτεμβρίου 2003 στο Παρίσι, δημοσίευσε 80 βιβλία και πάνω από χίλια άρθρα. Με βασικό άξονα ό,τι ο ίδιος αποκάλεσε «λαογραφία του άστεως», το έργο του καταγράφει δομές, θεσμούς, τρόπους έκφρασης και αντικείμενα της ελληνικής λαϊκής κουλτούρας. Το ανέκδοτο έργο του είναι τεράστιο, μέρος του οποίου είναι λεξικογραφικό. Το «Υπο–Λεξικό», το «Λεξικό του πολιτικού λόγου», το «Ονοματολεξικό» και τα «Φλοράδικα» περιμένουν τη μεταθανάτια επιμέλεια και δημοσίευσή τους.

***Βιβλία

Τα Μικρά Ρεμπέτικα
Ο μύσταξ
Τα σίδερα. Η λάσπη. Τα μπαστούνια
Η Μυθολογία του Βερολίνου
Πτώματα, πτώματα, πτώματα...
η Εθνική Φασουλάδα
Ο τούρκικος καφές εν Ελλάδι
Ψειρολογία
Καρέκλες και σκαμνιά
Ποιήματα
Αρετίνου Ακόλαστα Σονέτα
Τέσσερις Ζωγράφοι -
Αντώνης [Anton]
Αριάδνη Βιτάσταλη
Ερικα Δουραλή
Δημήτρης Σουλιώτης
Topor
Τέσσερεις Εποχές
Εγχειρίδιον του Καλού Κλέφτη
Το Αγιο Χασισάκι - δεκα-οχτώ κείμενα για τον υπόκοσμο
H φουστανέλα
Καλιαρντά
Το μπουρδέλο
Ποτέ και τίποτα - σαράντα, συν ένα, συν σαρανταέξι, μικρά ποιήματα
Kυρίως αυτό
Ιωάννου Αποκάλυψις
Το Παράθυρο στην Ελλάδα
Της Φυλακής - δέκα μικρές μελέτες που έγραψε ο σεσημασμένος και υπότροπος εγκληματίας ΗΛΙΑΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Το ταντούρι και το μαγκάλι
Υπόκοσμος και καραγκιόζης
Ιστορία της Καπότας
Δώδεκα τραγουδάκια από την παλατινή ανθολογία
Καπανταήδες και μαχαιροβγάλτες
Ο κουραδοκόφτης

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μιας και ηρθε η κουβεντα στον Πετροπουλο ας κανουμε link στο αρθρο του γιατ το σκάκι http://www.skaki.gr/etymo.htm που το πρωτοδιαβασα σε μια Κυριακατικη Ελευθεροτυπια.

Ας πουμε οτι το μνημειωδες εργο του ηταν τα Ρεμπετικα τραγουδια. Ας πουμε οτι ηταν ενας ανθρωπος αφοσιωμενος στην αποστολη της αστικης λαογραφιας, και με το εργο του μας δειχνει οτι ειμαστε πολυ περισσοτερο επηρεασμενοι απο την ανατολη απ οσο υποψιαζομαστε.Η προκλητικοτητα καποιων διατυπωσεων του με απωθει πια απο το να τον προσεγγισω οπως παλια γιατι τη θεωρω ενα ευκολο τροπο εντυπωσιασμου και παντως
αν ηταν να με καψουν θα προτιμουσα οι σταχτες μου να πεταχθουν στην Καλδερα.
(και το πλοιο σαλπαρει... Φελλινι)

Ανώνυμος είπε...

www.arelis.gr
περιεχει το ερωτονομικον
το πιο προκλητικο βιβλιο
ολων των εποχων με ακραιες σεξουαλικες σκηνες