Σάββατο 19 Ιουνίου 2010

Προπονητικοί διάλογοι



Σκέψεις για την αποδοτικότερη μελέτη σκακιστικού υλικού

του Ηλία Κουρκουνάκη

Παρά τις τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα της πληροφορικής, το σκακιστικό βιβλίο γνωρίζει απροσδόκητη ανάπτυξη στις αρχές του 21ου αιώνα. Ενώ θα περίμενε κανείς ότι η πλειοψηφία των φιλόδοξων σκακιστών θα έδινε πολύ μεγαλύτερο βάρος σε υλικό που βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή, αυτό συνδυάζεται με την μελέτη ή τουλάχιστον με την αγορά περισσότερων βιβλίων από κάθε άλλη περίοδο στην ιστορία του σκακιού.

Η συγκεκριμένη τάση δεν φαίνεται να οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι σήμερα ασχολούνται πολύ περισσότεροι άνθρωποι με το σκάκι. Πιθανότατα, η πλειοψηφία των σκακιστών αντιλαμβάνεται ότι η ποιοτική επιλογή υλικού που κάνουν οι σύγχρονοι καλοί συγγραφείς επιλύει για λογαριασμό των αναγνωστών το πρόβλημα που δημιουργεί ο τεράστιος όγκος πληροφοριών που είναι διαθέσιμες σε ηλεκτρονική μορφή. Επίσης σημαντική παράμετρο αποτελεί η ευκολία που προσφέρει το Διαδίκτυο στην άμεση διάδοση και παραγγελία κάθε νέας έκδοσης σε ολόκληρη την υδρόγειο.

Παλιότερα, ο Polugaevsky είχε ισχυριστεί ότι λιγότερο από το 1% των σκακιστικών βιβλίων έχουν επάρκεια ποιότητας. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει η άποψη ότι δεν υπάρχουν καλά και κακά βιβλία, μόνο καλοί και κακοί αναγνώστες. Ως συνήθως, η αλήθεια βρίσκεται κάπου ανάμεσα: ένα σκακιστικό βιβλίο πρέπει να διευκολύνει τον αναγνώστη να επιτύχει τους στόχους που περιγράφονται στον τίτλο και στον πρόλογό του, δηλαδή να έχει γραφτεί με τρόπο που ευνοεί την δημιουργική σκέψη (και να μην περιορίζεται στο σερβίρισμα εύπεπτων συνταγών χωρίς ουσία), ενώ συγχρόνως θα απαιτεί από τον αναγνώστη να επενδύσει χρόνο και κόπο για να έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ένα καλά οργανωμένο βιβλίο επιτρέπει την κατανόηση σε βάθος, ιδιαίτερα ζητημάτων που η ανάπτυξή τους απαιτεί περισσότερο κείμενο παρά εικόνες. Οι ασχολίαστες σκακιστικές εικόνες (σε μορφή διαγραμμάτων) βρίσκονται εύκολα πια σε ηλεκτρονική μορφή και η μεταφορά τους σε έντυπη έχει μοναδικό όφελος μια σειρά παρουσίασης σύμφωνα με συγκεκριμένα κριτήρια, π.χ. αυξανόμενη δυσκολία σε δοσμένο θέμα.

Τα πιο χρήσιμα σύγχρονα σκακιστικά βιβλία συνδυάζουν προσεκτικά επιλεγμένη ύλη με κατάλληλο σχολιασμό. Η καταλληλότητα του σχολιασμού προσδιορίζεται όχι μόνο από την αντικειμενική ορθότητα της σκακιστικής ανάλυσης, αλλά και από την εκπαιδευτική αρχή ότι η αφομοίωση της ύλης είναι σκόπιμο να γίνεται σταδιακά και μέσω επαναλήψεων που επιτρέπουν προοδευτική εμβάθυνση σε κάθε θέμα.

Τα σκακιστικά σχόλια είναι καλύτερα όταν μπορούν να μελετηθούν σε διάφορα επίπεδα, ανάλογα με τις ικανότητες των αναγνωστών. Επομένως, ένα καλό βιβλίο διαβάζεται και ξαναδιαβάζεται σε ρυθμούς προσαρμοσμένους στις ευρύτερες συνθήκες ζωής κάθε αναγνώστη: μαθητικές ή επαγγελματικές υποχρεώσεις, διαθέσιμος ελεύθερος χρόνος, κλπ. Όπως συμβαίνει και σε άλλες δραστηριότητες, έτσι και στο σκάκι η περιοδική μελέτη είναι προτιμότερη από την εντατική σε μικρό χρονικό διάστημα.

Η κατανόηση μιας θέσης ή παρτίδας από έναν επιμελή σχολιαστή επήλθε σταδιακά και με επαναλήψεις, οπότε θα ήταν εξωπραγματικό να περιμένουμε ότι θα φτάσουμε σε επαρκές βάθος με την πρώτη ανάγνωση, εκτός αν πρόκειται για θέματα που ήδη γνωρίζουμε. Δηλαδή, είναι πολύ πιο παραγωγικό να μελετήσουμε το ίδιο θέμα όσες φορές χρειάζεται για να νιώσουμε ότι εμβαθύναμε σε ικανοποιητικό βαθμό, παρά να διαβάσουμε επιφανειακά πολλά διαφορετικά θέματα. Ουσιαστικά, δεν περνάμε ποτέ από το ίδιο ποτάμι δυο φορές, αφού σε κάθε νέα μελέτη του ίδιου θέματος βρισκόμαστε σε ανώτερο επίπεδο κατανόησής του.

Η μέθοδος της γρήγορης επισκόπησης θέσεων αποδίδει μόνο όταν ενδιαφερόμαστε να αφομοιώσουμε συγκεκριμένα μοτίβα και θέλουμε να εντυπώσουμε στο μυαλό μας πολλές παραλλαγές της ίδιας εικόνας. Κάτι τέτοιο ίσως έχει νόημα όταν ερχόμαστε σε επαφή με κάποιες ιδέες για πρώτη φορά, ιδίως θέματα τακτικής, ώστε αξίζει να δοθεί προσωρινά προτεραιότητα στην οπτική εξοικείωση με το συγκεκριμένο μοτίβο. Σύντομα όμως θα πρέπει να δοθεί περισσότερη σημασία, χρόνος και ενέργεια στην ποιότητα ανάλυσης των θέσεων που θα εξετάσουμε, παρά στον αριθμό τους. Η ποιότητα αυτή συνήθως βρίσκεται στην ανάδειξη επί μέρους παραμέτρων ή λεπτομερειών που καθιστούν ένα μοτίβο λειτουργικό, υπερτερώντας άλλων στοιχείων της θέσης, ενώ σε άλλες φαινομενικά παρόμοιες θέσεις συμβαίνει το αντίθετο. Αυτό ισχύει πολύ περισσότερο για ζητήματα στρατηγικής, όπου η κατανόηση σε βάθος αποδίδει συγκριτικά πολύ παραπάνω, καθώς και για τις σημαντικότερες ιδέες και θέσεις των φινάλε.

Ας προσθέσω εδώ ότι τα σκακιστικά βιβλία δεν είναι απαραίτητο να μελετώνται στο σύνολό τους (κάτι που ισχύει πολύ περισσότερο για περιοδικά), ούτε οπωσδήποτε με την σειρά παρουσίασης του υλικού που επέλεξε ο συγγραφέας. Τα περισσότερα έχουν γραφτεί στοχεύοντας σε διάφορα επίπεδα δυναμικότητας αναγνωστών και πρέπει να αντιμετωπίζονται ανάλογα.

Σε περίπτωση που η σκακιστική μελέτη γίνεται περισσότερο σκοπεύοντας στη βελτίωση του αγωνιστικού μας επιπέδου και λιγότερο στην αισθητική μας ευχαρίστηση, οι θεωρητικές γνώσεις πρέπει να συνδυαστούν με πρακτική εφαρμογή. Προς αυτή την κατεύθυνση, πιο χρήσιμα από προπονητική σκοπιά είναι όσα βιβλία εμπεριέχουν ασκήσεις. Σε αντίθετη περίπτωση, πρέπει να γίνεται προσπάθεια από τον αναγνώστη να μετατραπεί οποιοδήποτε κείμενο σε προπονητικό υλικό με την διατύπωση κατάλληλων ερωτήσεων.

Για παράδειγμα, μελετώντας μια συλλογή παρτίδων μπορούμε να έχουμε σκεπάσει τις επόμενες κινήσεις με αδιαφανές κάλυμμα και να προσπαθούμε να προβλέψουμε τις επιλογές ενός από τους δύο παίκτες (ή και των δύο). Στη συνέχεια, μελετώντας και τα σχόλια μπορούμε να συγκρίνουμε τις σκέψεις που κάναμε με αυτές που διατυπώνονται από τον σχολιαστή. Επιπροσθέτως, τα συμπεράσματά μας μπορούν να ελεγχθούν με την βοήθεια ενός ισχυρότερου παίκτη ή προπονητή.

Γενικά, στην μελέτη σκακιστικών βιβλίων δεν πρέπει να περιοριζόμαστε στις επιλογές του συγγραφέα, αλλά επιπλέον να δημιουργούμε δικά μας νέα ερωτήματα. Μια σωστή ερώτηση θα οδηγήσει σε εξαιρετικά ωφέλιμες απαντήσεις ή, ακόμα καλύτερα, σε νέες ερωτήσεις. Ο δραστήριος και παραγωγικός μελετητής κερδίζει πολύ περισσότερα από τον παθητικό αποδέκτη.

Ακόμα, όπως μετά από κάθε παρτίδα προσπαθούμε να εντοπίσουμε τόσο τα λάθη μας όσο και τις σωστές μας ενέργειες, έτσι και σε προπονητικές δράσεις η ποιοτική μας εξέλιξη εξαρτάται από δημιουργική αυτοκριτική και την ανασκόπηση της πορείας μας σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ειδικά όσον αφορά στη μελέτη βιβλίων, η ολοκλήρωσή της πρέπει να συμπεριλαμβάνει την καταγραφή των νέων γνώσεων ή ικανοτήτων που αποκομίσαμε από την μελέτη. Τι μάθαμε που δεν ξέραμε πριν από την ανάγνωση ενός βιβλίου; Τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα στην πράξη;

Τέλος, η σκακιστική μελέτη είναι χρήσιμο να συμπεριλαμβάνει όλους τους τομείς του σκακιού: άνοιγμα, στρατηγική, τακτική, φινάλε, θέματα ιστορικής εξέλιξης της σκακιστικής θεωρίας, ζητήματα ψυχολογίας και ίσως μερικά άλλα με μικρότερες πρακτικές εφαρμογές. Έτσι θα καλλιεργήσουμε μια ολοκληρωμένη σκακιστική προσωπικότητα, χωρίς μεγάλα κενά ή αδυναμίες. Στην επιλογή της κατάλληλης θεματολογίας και βιβλιογραφίας μπορούν να μας βοηθήσουν έμπειρα μέλη του συλλόγου μας και προπονητές.

Εν κατακλείδι, αυτοί που αποφεύγουν την επένδυση ενέργειας στην μόρφωσή τους, προφανώς αγνοούν το κόστος της αμορφωσιάς. Καλή μελέτη!


ΥΓ.: Τώρα, όποιος θέλει, μπορεί να ξαναδιαβάσει το κείμενο :)

23 σχόλια:

Κ.Θωμας είπε...

πολυ ωραιο και ευστοχο το κειμενο του Κ. Κουρκουνακη λεει πραγματα που πιθανως γνωριζουμε αλλα δεν συνειδητοποιουμε

Γιώργος Μ. (poubas) είπε...

Όπως πάντα ουσιαστικός, καυστικός και γνώστης της σκακιστικής προπόνησης, και όχι μόνο, ο κ. Κουρκουνάκης. Διαβάζουμε και παρακολουθούμε πάντα με ενδιαφέρον αυτά που γράφει.

Ανώνυμος είπε...

Δεν μου αρέσει ο τρόπος που γράφει ο κ. Κουρκουνάκης. Είναι πολύ επαγγελματικός.

1+1=2 είπε...

Αντίθετα εμένα γι'αυτό μου αρέσει

Ανώνυμος είπε...

Κύριε Κουρκουνάκη,
Έχουμε διαβάσει κι εδώ για την χρησιμότητα ενός προπονητή όχι τόσο στο επίπεδο ενός αρχαρίου που είναι προφανές αλλά στο επίπεδο πρωταθλητισμού.
Θα ήθελα να κάνω την εξής ερώτηση/παρατήρηση
Από ένα επίπεδο και μετά (2100-2200+ πχ) νομίζω πως παίζει πιο πολύ το ρόλο οδηγού, κάποιου τρίτου που θα σου πει τις αδυναμίες σου για να βελτιώσεις και να μεταδώσει κάποιες γνώσεις (ανοίγματα πχ ) που θα χρειαζόταν αρκετό χρόνο να βρει ο παίκτης (κάτι τέτοιο κάνουν οι βοηθοί των μεγάλων παικτών νομίζω)και να μεταφέρει τις εμπειρίες του.
Ο παίκτης μπορεί να στηριχτεί αρκετά στην δική του δουλειά για να βελτιώσει το επίπεδό του σε αντίθεση με έναν αρχάριο που μάλλον δεν θα καταλάβει γιατί μια κίνησή του είναι λάθος.
Για να μιλήσουμε και πιο πρακτικά ο Κασπάροβ τι είδους προπόνηση θα μπορούσε να κάνει σε έναν παίκτη του 2800(ονόματα δεν λέμε)?

Παναγιώτης Φρεντζάς είπε...

Αν δεν σας αρέσει ο τρόπος που γράφει ο Ηλίας, είτε μην τον διαβάζετε, η προτείνετε κάτι εναλλακτικό... και όχι ανώνυμα, γιατί ακόμη και ένας καλός "επαγγελματίας" δυσκολεύεται να ικανοποιήσει τα ανώνυμα γούστα.

Ανώνυμος είπε...

Όταν ξεκίνησαν οι αναρτήσεις του Η. Κουρκουνάκη για προπονητικά θέματα –αν θυμάμαι καλά- που θυμάμαι- ανακοινώθηκε από τον Γάτο ότι είναι δεκτικές σχολίων και συζητήσεως από ΟΛΟΥΣ. Δεν θυμάμαι να ειπώθηκε κάτι, ότι μόνο ΕΠΩΝΥΜΟΙ δικαιούνται σχολιασμού ή ερωτήσεων. Ε Γάτε? Τώρα αν ο κος Φρεντζάς έχει αυτοανακηρυχθεί σε Ροβεσπιέρο του Μπλογκ και σε αμείλικτο κριτή των ‘ανώνυμων πουθενάδων’ επί της γης, ας μας το επιβεβαιώσει ο γάτος και ο Η.Κουρκουνάκης για να ξέρουμε που πατάμε. Πάντως ας μη ξεχνάει ο κος Φρεντζάς ότι σημασία δεν έχει η ‘επωνυμία’ ή η‘ανωνυμία’ αλλά το περιεχόμενο του κάθε σχολίου και υπάρχουν πολλά ‘επώνυμα’ σχόλια σ’αυτό το μπλογκ κατάπτυστα όπως και πολλά ‘ανώνυμα’ ευπρεπέστατα και ουσιαστικότατα.

Schrödinger's Cat είπε...

@ανώνυμος: Προφανώς τα κόσμια σχόλια είναι ευπρόσδεκτα ανεξάρτητα με το ποιος τα υπογράφει, αν τα υπογράφει. Είναι σταθερή θέση του ιστολογίου.

Ανώνυμος είπε...

Πράγματι ο PFREN σαν να παίζει το ρόλο του ασφαλίτη φαίνεται ...
μήπως θέλει
και εξακρίβωση στοιχείων ??

Ηλίας Κουρκουνάκης είπε...

Η τοποθέτηση του «ανώνυμου» εμπεριέχει ταυτόχρονα πολλά ερωτήματα, η απάντηση στα οποία απαιτεί υπερβολικά πολύ χώρο και γι’ αυτό δεν μπορώ να σχολιάσω αναλυτικά αυτή τη στιγμή (βρίσκομαι στο εξωτερικό). Για την προσφορά του Kasparov στην μεταξύ τους σχέση έχει μιλήσει ο ίδιος ο Carlsen σε διάφορες συνεντεύξεις, οπότε δεν έχει νόημα να επεκταθώ με εικασίες (άλλο πάντως ο προπονητής και άλλο ο αναλυτής). Το θέμα του ρόλου του προπονητή γενικότερα έχει τεθεί ήδη από αρκετά άτομα σε αυτό το ιστολόγιο, γι’ αυτό σχεδιάζω να διατυπώσω κάποιες απόψεις μου εκτενέστερα στο μέλλον.

Επειδή όμως βρίσκω τα θέματα πολύ ενδιαφέροντα, θα ήθελα να σημειώσω ότι, όπως ακριβώς και σε άλλα αθλήματα, δεν είναι καθόλου απαραίτητο ο προπονητής να έχει μεγαλύτερη πρακτική ισχύ από τα προπονούμενα άτομα. Προφανώς ένας προπονητής χρειάζεται να καταλαβαίνει σκάκι σε ικανοποιητικό επίπεδο, αλλά καλό είναι η κατανόηση του σκακιού να μην συγχέεται με αγωνιστικές παραμέτρους όπως το ELO.

Ο προπονητής απαιτείται να έχει ευρεία κατάρτιση και να μπορεί να προσαρμόζεται στις εκάστοτε ανάγκες των εκάστοτε προπονούμενων. Όταν ασχολείται με ισχυρούς παίκτες χρειάζεται να καταστρώνει ένα ατομικό πρόγραμμα και να επιλέγει κατάλληλες ασκήσεις, προσαρμόζοντας αυτό το πρόγραμμα σε τυχόν νέα δεδομένα που προκύπτουν.

Σε κάθε περίπτωση, στόχος είναι η καλλιέργεια μιας “σφαιρικής” πολύπλευρης σκακιστικής προσωπικότητας, με ισορροπία ανάμεσα σε γνώσεις και ικανότητες. Το ζήτημα των επί μέρους σκακιστικών ικανοτήτων συχνά υποτιμάται από παίκτες που επιλέγουν να προπονηθούν μόνοι τους και επιζητούν πρώτιστα να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις, ιδίως στον τομέα των ανοιγμάτων.

Ενδεικτικά, μερικές τυπικές ικανότητες που μπορούν να αναπτυχθούν με στοχευμένες ασκήσεις είναι: σωστή αντίδραση σε καινούριες κινήσεις, επιλογή της κατάλληλης στιγμής για κατάστρωση σχεδίου, αντιμετώπιση της πίεσης χρόνου, και άλλες (πάρα) πολλές. Το γιατί είναι δύσκολο να κάνουμε μόνοι μας αυτού του είδους την προπόνηση, έχει να κάνει με την αθλητική ψυχολογία και θα πρέπει να το αναπτύξω στο μέλλον.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@PFREN
Παναγιώτη, παρακολουθώ, καιρό τώρα, τα σχόλιά σου και δε σου κρύβω τη χαρά μου για την επάνοδό σου στα σκακιστικά δρώμενα, έστω και διαδικτυακά. Τρέφω παλαιόθεν εκτίμηση για τον Φρεντζά σκακιστή και άνθρωπο, αλλά ας μου επιτραπεί να κάνω μερικές παρατηρήσεις.

Παρατηρώ ότι έχεις μια τάση να επιτίθεσαι σε διάφορους σχολιαστές, κυρίως "ανώνυμους",πολλές φορές απρόκλητα και με ιταμότητα, ακόμα κι αν αυτοί κάνουν κάποιο ουδέτερο ή αθώο (κατά το μάλλον ή ήττον) σχόλιο. Θεωρώ ότι κάτι τέτοιο είναι τραβηγμένο από τα μαλλιά και με τη συχνότητα που το κάνεις σε λίγο δε απομένουν άλλα μαλλιά να τραβήξεις.

Να σου υπενθυμίσω επίσης τις κόσμιες και διακριτικές υποδείξεις του Γάτου, ως προς το ύφος του ιστολογίου, που αποδέχεται σχολιασμό με βάση απόψεις, θέσεις και επιχειρήματα και όχι φάτσες ή Έλο. Φρονώ ότι το δικαίωμα στη διαδικτυακή επικοινωνία μέσω ψευδώνυμου ή ανωνυμίας πρέπει να γίνεται σεβαστό (και το λέει αυτό ένας κατ' εξοχήν επώνυμος θυρωρός)άσχετα με τους λόγους που οδηγούν σε μια τέτοια πρακτική. Δεν είναι όλοι οι "ανώνυμοι" κουκουλοφόροι, μα ακόμα κι αν ήταν, θα έπρεπε να υπερασπιζόμαστε το δικαίωμά τους αυτό. Σε ένα γεμάτο αμφιθέατρο με άγνωστες φάτσες μπορώ να συζητήσω με όλους, να αξιολογήσω τα επιχείρήματά τους, να τα δεχτώ ή να τα απορρίψω, κι όλα αυτά χωρίς να ενδιαφερθώ να μάθω το όνομα και την οικογενειακή κατάσταση του κάθε ομιλητή ξεχωριστά. Κάνω λάθος;

Σε κάθε περίπτωση, αναγνωρίζω ότι οφείλεις να απαντάς (για την τιμή των όπλων, έστω) σε κάποια σχόλια προκλητικά ή προσβλητικά, έχεις όμως θαρρώ τον τρόπο να το κάνεις. Έξυπνος άνθρωπος είσαι, έχεις βιτριολίστικο χιούμορ, δεν είναι ανάγκη να υποκύπτεις στην εύκολη λύση της σκαιότητας ή της απόρριψης. Φοβάμαι ότι αυτό αποδυναμώνει τις δικές σου θέσεις.

Να το θέσω κι αλλιώς: προστάτεψε τον εαυτό σου από την ευκολία του αγοραίου.

Οι συμβουλές από την ταπεινότητά μου, να το ξεκαθαρίσω, είναι φιλικές και καλοπροαίρετες, και πάντως σε καμιά περίπτωση δεσμευτικές :-)

Άσε που ξέρω εκ των προτέρων πώς δε χαραμίζεις για δ'αύτες ούτε ένα σκουριασμένο τσεκίνι :-)

Με εκτίμηση, BEL

Kostas Oreopoulos είπε...

Σε κανένα άθλημα (τουλάχιστον αν δεν κάνω λάθος) δεν είναι απαραίτητο να έχει ο προπονητής τις ίδιες ικανότητες με τον προπονούμενο.

Το βασικό για τον προπονητή είναι να έχει την ικανότητα να αποκωδικοποιεί τους μηχανισμούς που οδηγούν στην σωστή η στην λάθος απόφαση. Μπορεί ο ίδιος να μην έχει το απαραίτητο "hardware-ικανότητες" για να παίξει καλά το άθλημα OTB (over the board), αλλά αυτό είναι πρακτικά αδιάφορο.

Πχ... ας πάρουμε τον Φεντερερ. Ο προπονητής του (ή ένας από αυτούς) δεν χρειάζεται κάν να ξέρει να παίζει τέννις. Πχ διαπιστώνει ότι το topspin forhead δεν δημιουργεί τόσες περιστροφές όσες του Ναδάλ. Εξετάζει με superslow κάμερες να δει την διαφορά στην μηχανική σώματος. Θα πάει στην βιβλιογραφία, θα δει αν και πως μπορεί να φτιάξει ασκήσεις προσαρμοσμένες στο στυλ του παίκτη που έχει, για να βελτιώσει την μηχανική του χτυπήματος. Η όλη διαδικασία, δεν έχει να κάνει με το "παίζω τέννις" απλά στο παράδειγμα αυτό είναι ακόμη πιο εμφανές από ότι στο σκάκι για αυτό το έδωσα.

Ανώνυμος είπε...

Ρε φίλε, τα είπες όλα με την πρότη πρόταση. Τα τα θέλεις τα άλλα. Χάνεις το δίκιο σου με όσα γράφεις. Αυτά μας έχουν φάει. Τι θα πει ο προπονητής δε χρειαζεται να ξερει το άθλημα στο οποίο κάνει προπόνιση. Τι είναι αυτά ; Έλεος.

Παναγιώτης Φρεντζάς είπε...

Ο πατήρ Πόλγκαρ, που ήταν και προπονητής των τριών αδελφών, είναι ένας παίκτης του 1700, που έχανε από την μικρή Γιούντιτ πριν αυτή καλά- καλά κλείσει τα πέντε της. Οπότε, προς τι απορείτε με αυτά που λέει ο κος Ωραιόπουλος;
Παναγιώτη Κονιδάρη: Ασφαλώς και δεν είναι όλοοι οι ανώνυμοι κουκουλοφόροι. Όμως, σαν να παραέχουν μαζευτεί πολλοί από τους τελευταίους στο μπλογκ... :p

Ανώνυμος είπε...

Πάντως, μεταξύ μας μιλάμε.
Δεν νομίζω ότι κανείς που είναι τελείως άσχετος από τένις μπορεί να διδάξει τένις.
Στην χειρότερη πρέπει να ξέρει την "θεωρία", την τεχνική του τένις.
Αλλιώς δεν θα μπορεί καν να καταλάβει το παιχνίδι.
Και νομίζω αυτό μαθαίνουν στις σχολές (ΤΕΕΦΑ ΚΛΠ)

Kostas Oreopoulos είπε...

Να μην επανέλθω με κοινότυπα παραδείγματα. Ο προπονητής του Μπόλτ, δεν χρειάζεται να τρέχει τα 100 σε 10 ( και σε 20'' καλά είναι).

Είναι τελείως διαφορετικά τα στοιχεία που απαιτούνται για να παίζεις σκάκι στην σκακιέρα και άλλα για να διδάσκεις - αναλύεις - προπονείς.

Δεν εννοώ ότι ένας παίκτης του 1500 μπορεί ,κατά κανόνα, να καταλαβαίνει το άθλημα έτσι ώστε να προπονεί. Τεσπα μην το συνεχίζω, απλά γίνεται.

Μάλιστα θεωρώ ότι το 95% των πρακτικών αυτών μπορεί να γίνει με χρήση υπολογιστή, όμως δυστυχώς τα εργαλεία που χρειάζονται για το κατάλληλο data-mining δεν είναι (ακόμη) διαθέσιμα.
Πολλά πράγματα που δεν μπορεί ένα άνθρωπός να τα αντιληφθεί (διάφορες συνήθειες) μπορεί με κατάλληλα εργαλεία να τα "ανακαλύψει" κάποιος και να βελτιωθεί σε αυτά

Kostas Oreopoulos είπε...

"Δεν νομίζω ότι κανείς που είναι τελείως άσχετος από τένις μπορεί να διδάξει τένις."

Θεωρητικά μπορεί. Ένας γιατρός, με γνώσεις σε body mechanics, μερικοί προγραμματιστές για αναπαράσταση και μοντελοποίηση αυτού που βλέπουν σε computer model κλπ

Στην πράξη υπάρχει ακόμη πολύ το "βλέπω και αντιγράφω"

Ανώνυμος είπε...

Για πάμε ξανά, γιατί πάλι έχεις πιεί.
Τότε,
αντί για δασκάλους να βάλουμε ρομπότ να παιδαγωγούν τους νέους.
να αντικαταστήσουμε τους γιατρούς με computer engineers.
να αλλάξουμε τους δικαστές με software if...then, λήψης αποφάσεων.

Kostas Oreopoulos είπε...

Από πότε η προπόνηση ενός αθλητή είναι παιδαγωγικού χαρακτήρα!!!
Μάλλον στρατιωτικού είναι...

Ανώνυμος είπε...

Αυτή ακριβώς η νοοτροπία σου, όπως διατυπώνεται για τον Αθλητισμό, χαρακτηριστική του σύγχρονου νεόπλουτου νεοέλληνα με τεράστιο έλλειμα αληθινής Παιδείας, είναι που οδήγησε το Αθλητικό Ιδεώδες να γίνει εμπόρευμα και τη χώρα να κατρακυλήσει στα βάθη.

Kostas Oreopoulos είπε...

Τώρα καλά... με πρόσβαλες.. :)
Ο Αθλητισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την στρατιωτική πειθαρχία και εκπαίδευση. Μάλλον τα κεφάλαια της Αρχαίας Ελλάδας τα πέρασες γρήγορα. Δεν πειράζει σε συγχωρώ

Γεωργιάδης Αλ. είπε...

- Για τους "διαβασμένους"/καλά προσαρμοσμένους παίκτες που μελετούν συστηματικά, και ασχολούνται με τη θεματολογία του Internet, πιστεύω ότι μπορούν σταδιακά να βελτιώσουν την ποιότητα των παρτίδων τους.
- Για όσους ασχολούνται με την μελέτη μεγάλης ποσότητας πληροφοριών πιστεύω ότι εκτός από να επαναλαμβάνουν συστηματικά τη θεωρία που τους απασχολεί, υπάρχουν και διάφορες τεχνικές απομνημόνευσης και κατανόησης κάποιων θέσεων. Η μνήμη είναι σημαντικό "επιπρόσθετο" προς αυτή την κατεύθυνση.

Ανά πάσα στιγμή κάθε προσπάθεια μπορεί να αποφέρει καρπούς και μεγάλη επιτυχία, ή μπορεί για κάποιους λόγους λόγω της χαοτικής φύσης του σκακιού να αποτύχει.

Για αυτούς τους λόγους σημαντικό είναι ένας παίκτης κατά την διάρκεια μιας σημαντικής επίσημης παρτίδας πρέπει να επιδιώκει θέσεις
που κατανοοεί, και ίσως καλύτερα από τον αντίπαλό του....και εδώ η γνώση του αντιπάλου παίζει καθοριστικό ρόλο.

Ηλίας Κουρκουνάκης είπε...

Απαντώ μεταφέροντας την συζήτηση σε ανάρτηση που είναι σαφώς πιο σχετική με το θέμα.

Ο Soltis είναι μάλλον άνισος συγγραφέας, κάτι που σίγουρα οφείλεται στον μεγάλο αριθμό των βιβλίων που έχει γράψει. Ορισμένα πονήματά του τα θεωρώ εξαιρετικά, άλλα όμως μοιάζει να έχουν γραφτεί πρόχειρα.

Σημασία όμως δεν έχει μόνο ο συγγραφέας, αλλά και ο αναγνώστης. Οι πληροφορίες και η επιχειρηματολογία του συγγραφέα αξίζουν εφόσον ο αναγνώστης τις επεξεργάζεται με κριτική σκέψη, , ώστε να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.