Κυριακή 27 Ιουνίου 2010

Bob Dylan

Μάρτιος του 1961, σε ένα μπαρ στο Νιου Τζέρσι. Ο νεαρότατος Μπομπ Ντίλαν πάνω από μια σκακιέρα. Στο γιουτουμπάκι που ακολουθεί, διηγείται μια ιστορία για το σκάκι (Minnesota Tapes). Στην Αθήνα, που βρέθηκε πριν ένα μήνα, παρέμεινε ως συνήθως στη συναυλία αμίλητος.

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Τον «μαλάκα»! αυτός, εδώ πέρα, είναι εφτά φορές καλύτερος απ' ό,τι στα τραγούδια του! Εκπληκτικό!
Να το κάνει δισκάκι αμέσως! Φοβερό το χωριάτικο στύλ του! Χροιά φωνής εκπληκτική, γέλιο θαυμάσιο.
Να το κάνει δίσκο.

Schrödinger's Cat είπε...

Μα νομίζω είναι από δίσκο, από το Minnesota Tapes, όπου διηγείται ιστορίες ανάμεσα στα τραγούδια. Το ίδιο εύρημα σκαρφίστηκε και ο ημέτερος Νιόνιος, τον μιμήθηκε ακόμη και σ' αυτό!

Ανώνυμος είπε...

Ώστε, έπεσα τόσο μέσα;

Ο Νιόνιος, έχει αποδείξει ότι είναι εκπληκτικός αφηγητής.
Η μόνη τους διαφορά, είναι ότι εδώ στον Ντύλαν, έχουμε και δείγμα γέλιου!

Παναγιώτης Φρεντζάς είπε...

Ο Ροβέρτος Ζίμμερμαν είναι σαν το παλιό, καλό κρασί. Όσο περνάει ο καιρός, απoκτάει κι άλλα, εξαίσια αρώματα.
Το κρασί του Νιόνιου (τον οποίο λάτρευα στην εφηβεία μου) έχει γίνει ξύδι, εδώ και πάρα πολλά χρόνια...