Insomnia
Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως μια στάλα στοργή
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή
Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη
βροχερή σαν Κυριακή
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί
Δεν αγαπάς! Αφήνεις τους ψύλλους σου
τους ήχους που φτάνουν από μακριά
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο
που αλέθεις των εκλεκτών το «ωσαννά»
Αγρύπνια, της κόλασης κήτος
είναι το φιλί σου φωτιά
Αφήνει μια γεύση από σίδερο
Πού 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά
Κι ενώ περνά η νύχτα...
(Μουσική και στίχοι Θανάσης Παπακωνσταντίνου, βασισμένο σε ποίηση του Tristan Corbière)
|
17-11-2007, 6:40 π.μ.
Atom Feed (xml)
1 σχόλιο:
Και εγώ ήμουν ξύπνια στις 6.40 το πρωί. Το τραγούδι αυτό του Θανάση είναι από τα πιο συγκλονιστικά για την αγρύπνια και την αϋπνία που έχω ακούσει και δεν με κουράζει ποτέ όσες φορές και να το ακούσω. Και η εισαγωγή με τους αραβικούς σταθμούς που ακούμε τη νύχτα στα μεσαία κύματα στα αυτοκίνητα, είναι άλλο πράγμα. Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο, έτσι είναι ακριβώς...
Δημοσίευση σχολίου