Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2007

EuroTeams 2007 - γύρος 6


Ο 16χρονος Νορβηγός Magnus Carlsen έχει πάψει προ πολλού να θεωρείται wunderkind και αντιμετωπίζεται από τους αντιπάλους του σαν ένας ολοκληρωμένος παίκτης κορυφής, δηλαδή αυτό ακριβώς που είναι. Σε αυτό το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Εθνικών Ομάδων αγωνίζεται στην 1η σκακιέρα της εθνικής Νορβηγίας. Η Νορβηγία ως σύνολο είναι μια μέτρια ομάδα και έτσι δεν έχουμε δει τον Carlsen στα πρώτα τραπέζια.

Ένα ακόμη βήμα προς την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου έκανε η Ρωσία, κερδίζοντας με 3-1 το Ισραήλ. Οι νίκες των Svidler και Jakovenko εναντίον των Sutovsky και Rodshtein αντιστοίχως καθόρισαν το τελικό σκορ. Το Αζερμπαϊτζάν, ομάδα που με βάση τη δυναμικότητα των αρχικών συνθέσεων ήταν από τα φαβορί για την πρώτη θέση του τουρνουά ηττήθηκε για δεύτερη συνεχή φορά, τώρα από τη Σλοβενία. Η ελληνική εθνική ομάδα ηττήθηκε με σκορ 3-1 από την Ισπανία (Shirov - Kotronias 1-0, Halkias - Vallejo Pons 0-1) και βρίσκεται στην 17η θέση.
Στις γυναίκες η Ρωσία που νίκησε 3,5-0,5 τη Σλοβενία πέρασε στην πρώτη θέση έχοντας τους ίδιους βαθμούς με τη Πολωνία (αλλά περισσότερους πόντους), η οποία ήρθε ισόπαλη 2-2 με τη Γεωργία. Η Ελλάδα έφερε ισοπαλία 2-2 με τη Γαλλία (Dembo - Skripchenko 0-1, Makropoulou - Milliet 1-0) και βρίσκεται στην 10η θέση.
Αναλυτικότερα τα κυριότερα αποτελέσματα του 6ου γύρου:

Άνδρες: Ρωσία - Ισραήλ 3-1 (Svidler - Sutovsky 1-0, Morozevich - Avrukh 0,5-0,5, Alekseev - Roiz 0,5-0,5, Jakovenko - Rodshtein 1-0), Σλοβενία - Αζερμπαϊτζάν 2,5-1,5 (Beliavsky - Mamedyarov 0,5-0,5, Pavasovic - Radjabov 0,5-0,5, Borisek - Guseinov 1-0), Τσεχία - Ουκρανία 1,5-2,5 (Navara - Ivanchuk 0,5-0,5, Polak - Areshchenko 0-1), Ουγγαρία - Αρμενία 1,5-2,5 (Gyimesi - Akopian 0-1), Γαλλία - Βουλγαρία 2,5 -1,5, Νορβηγία - Ολλανδία 2-2 (Carlsen - Tiviakov 1-0, K. Lie - I. Sokolov 0-1).


Η δεύτερη ελληνική ομάδα γυναικών (Ελλάδα Β) αποτελείται από Κρητικιές κοπέλες και στον 6ο γύρο -αν και ηττήθηκε από τη Σουηδία με 2,5-1,5 - πήρε τους πρώτους της ατομικούς πόντους στη διόργανωση. Ισοπαλία η Χαριτωμένη Μαρκαντωνάκη (φωτ.) και νίκη η Μαρία Φραγκάκη.

Γυναίκες: Γεωργία - Πολωνία 2-2 (Chiburdanidze - Socko 0,5-0,5, Khurtsidze - Zawadzka 0,5 - 0,5), Σλοβενία - Ρωσία 0,5-3,5 (Krivec - T. Kosintseva 0-1, Srebrnic - Kovalevskaya 0-1), Ουγγαρία - Ουκρανία 1-3 (Vajda -Zhukova 0-1), Ολλανδία - Σερβία 3,5 -0,5 (Peng - Bojkovic 1-0, Muhren - Chelushkina 1-0).

Τα αναλυτικά αποτελέσματα των ελληνικών ομάδων:
Άνδρες: Ισπανία - Ελλάδα 3-1 (Shirov 2739 - Kotronias 2614 1-0, Vallejo Pons 2660 - Halkias 2590 1-0, Illescas Cordoba 2598 - Mastrovasilis D. 2559 0,5-0,5, Khamrakulov - Papaioannou 2573 0,5-0,5).
Γυναίκες: Ελλάδα Α - Γαλλία 2-2 (Dembo 2448 - Skripchenko 2438 0-1, Botsari 2431 - Collas 2408 0,5-0,5, Makropoulou - Milliet 2395 1-0, Fakhiridou 2270 - Leconte 2364 0,5-0,5)
Ελλάδα Β - Σουηδία 1,5-2,5 (Markantonaki 2161 - Agrest 2255 0,5-0,5, Petraki 2099 - Andersson 2209 0-1, Pavlidou 2003 - Jiretorn 2121 0-1, Fragaki 1922 - Horn 2074 1-0).

Με 33 συμμετοχές από 12 χώρες ξεκίνησε και το παράλληλο rapid τουρνουά στο Creta Maris, μεταξύ των οποίων και 5 GM. Σύνδεσμος με αποτελέσματα και βαθμολογίες:
www.chess-results.com/Tnr8657.aspx?lan=1

Carlsen 2714 - Tiviakov 2643, Euroteams 2007, NOR - NLD, (Queen's Indian, E17)
1. d4 Nf6 2. c4 e6 3. Nf3 b6 4. g3 Bb7 5. Bg2 Be7 6. Nc3 Na6 7. O-O O-O 8. Bf4 Ne4 9. Re1 d5 10. cxd5 exd5 11. Rc1 c5 12. dxc5 Bxc5 13. e3 Nxc3 14. bxc3 Qe7 15. Nd4 Rad8 16. h4 Rfe8 17. Bf1 Ba3 18. Rc2 Nc5 19. Nb5 Ne6 20. Be5 Bc6 21.Nxa3 Qxa3 22. Qg4 Qa4 23. Qxa4 Bxa4 24. Rd2 Nc5 25. Bd4 Rc8 26. Rb2 Rc7 27. Rb4 Bc2 28. c4 Nd3 29. Bxd3 Bxd3 30. cxd5 Rd7 31. Rc1 Rxd5 32. Ra4 Rd7 33. g4 h6 34. f3 Kh7 35. Kf2 Ree7 36. Ra3 Bb5 37. Rac3 Rd8 38. Kg3 f6 39. f4 h5 40. g5 Kg6 41. Rb1 Rd5 42. Rc8 Be8 43. Rbc1 f5 44. Rb8 Rd6 45. Rcc8 Rde6 46. Be5 Kf7 47. Rd8 Kg6 48. Kf2 Kf7 49. e4 Kg6

50. Bd6 Rd7 51. Rxd7 Bxd7 52. e5 Bc6 53. Rc8 Be8 54. Ra8 Bf7 55. Rxa7 Re8 56. a3 Bd5 57. Ke3 b5 58. Kd4 Bg2 59. e6 Rxe6 60.Be5 Kh7 61. Rxg7+ Kh8 62. Re7+ 1-0. Μπορείτε να δείτε την παρτίδα εδώ

***Επίσημη ιστοσελίδα: http://www.euroteams2007.org/
***Official media partner: http://www.chessdom.com/
***Ανταποκρίσεις στο chat του site των ΑΣΟΠ Δίας - Σκακιστικής Άνοιξης κατά τη διάρκεια της ώρας των αγώνων, από τον Σωτήρη Λογοθέτη
***Ανταποκρίσεις, φωτογραφίες και συνεντεύξεις από τον Ανδρέα Κοντοκάνη στο allsports blog

13 σχόλια:

SirJohn είπε...

Αυτοί που κλέβουν την παράσταση μέχρι τώρα πάντως είναι οι Σλοβένοι. Μόλις η 19η ισχυρότερη ομάδα του τουρνουά στην αρχική κατάταξη και βρίσκεται μόνη στη 2η θέση! Χτες μάλιστα κέρδισε το ισχυρότατο Αζερμπαιτζάν!!

Ανώνυμος είπε...

Και στην σκακιέρα 1 της Σλοβενίας παίζει ένας 54χρονος τύπος (που ξέρει όμως πολύ σκάκι!), ο Μπελιάβσκι και μέχρι στιγμής κρατάει καλά! Έχει κάνει μία ήττα, αλλά και μια διαλυτική νίκη επί του Αλμάσι, και κρατάει καλές νούλες.

Ο Ισραηλινός Ρόιζ πάει επίσης πολύ καλά ατομικά (ενδιαφέρον θα είχε αν έπαιζε ο Γκέλφαντ με το Ισραήλ).

Στην ελληνική ομάδα υπάρχει το γνωστό πρόβλημα που αντιμετωπίζει εδώ και δεκαετίες ο Κοτρωνιάς, μετά από μία ήττα πέφτει κατακόρυφα η ψυχολογία του και κάνει και άλλες ήττες. Επειδή όμως, όπως απέδειξε ΚΑΙ στο τουρνουά της Καλαμαριάς μπορεί να παίξει πολύ καλά, ελπίζω σε νίκη του σήμερα με τους Εσθονούς για να ανέβει και η ψυχολογία του.

Και μία παρατήρηση: στο σάιτ της ΕΣΟ η Εσθονία αναγράφεται Εσθονία, φοβάμαι πως δεν είναι τυπογραφικό αλλά μετάφραση του Estonia...

Ανώνυμος είπε...

Πάλι καλά : Θα μπορούσαν να έγραφαν και τη Λεττονία ως Λατβία (στο παρελθόν γινόταν συχνότερα από σπάνια).

Για το 'θ' ή 'τ' της χώρας τώρα :

Η ονομασία της Εσθονίας στα εσθονικά (που μοιάζουν με τα φινλανδικά) είναι Eesti. Σε άλλες γλώσσες είναι Estonia, Estland, Эстония κ.ο.κ. Τα ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα που το 't' του Eesti αποδίδεται με 'θ'.

Φαίνεται ότι, όπως και στα ρωσσικά, δεν υπάρχει ούτε στα εσθονικά φθόγγος 'θ'. Η διαφορά είναι ότι στις εισαγόμενες από άλλες γλώσσες λέξεις που περιέχουν 'θ', στα μεν ρωσσικά το 'θ' αποδίδεται με 'ф', είτε βρίσκεται στην αρχή, είτε στη μέση της λέξης, π.χ. Фёдор - Θεόδωρος, афины - Αθήνα, мифология - μυθολογία, στα δε εσθονικά με 't', π.χ. termomeeter, teoloogia, mütoloogia.

Ως συνήθως, εκτός θέματος...

Ανώνυμος είπε...

καλησπερα.Σαν σκακίστρια και εγω,σας καλώ όλους να γίνετε μέλη στο φόρουμ που έχουμε φτίαξει.εκεί έχουμε ανοίξει και ενότητα για τα χόμπυ όπου μπορούμε να μιλάμε και για το σκάκι.Το φόρουμ είναι στον παρακάτω σύνδεσμο.

http://anemologites.forumotion.com/

Ανώνυμος είπε...

Είναι λίγο για γέλια που στην επίσημη σελίδα της Ομοσπονδίας έκαναν την Εσθονία
Εστονία. Μάλλον δεν έχουν ξανακούσει τη χώρα της Βαλτικής.

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά που έγραψες για αποδόσεις φθόγγων. Επειδή φαίνεται πως ξέρεις ρωσικά η απορία μου είναι αν στα ρωσικά τα ονόματα με κατάληξη -ov πρέπει να τα μεταφέρουμε στα ελληνικά σε -οβ ή σε όφ. Είναι ο Κασπάροβ ή ο Κασπάροφ; ο Σμίσλοβ ή ο Σμίσλοφ;
Αντίστοιχα και στα ονόματα με κατάληξη -ev.

Όσο για λάθη στην απόδοση ονομασίας χώρας στα ελληνικά έχω ακούσει κατά καιρούς:
Μπελορουσία αντί για Λευκορωσία, Νιγηρία αντί για Νίγηρας (λανθασμένη μεταφορά του Niger, στην περιγραφή της καταγωγής κάποιου ποδοσφαιριστή), ενώ το πιο συνηθισμένο λάθος ως προς την αναφορά υπήκοου κάποιου κράτους είναι το Ισραηλίτης αντί για Ισραηλινός (αγνοούν ότι το Ισραηλίτης είναι δηλωτικό θρησκείας και μόνο) και το Κοζάκος αντί για το Καζακστανός (άλλο πράγμα οι κοζάκοι).
Επίσης για να συνηγορήσω σε μήνυμα μερικών ημερών του Schrodinger οι κάτοικοι του FYROM αποκαλούνται γελοιωδώς στην Ελλάδα Σκοπιανοί (σαν να έλεγαν Τυφλιδιανούς τους κατοίκους του κράτους Γεωργία οι Αμερικάνοι που έχουν τη δική τους Georgia).

Ανώνυμος είπε...

Αναστασία είδα το μήνυμά σου και αλλού. Μήπως είσαι spammer;
Τεστ: Τι είναι το αν πασάν;

Ανώνυμος είπε...

@ chess4poker (κυρίως) :

Γενικά, τα τελικά ηχηρά σύμφωνα β, ζ, ζ παχύ, ντ, μπ προφέρονται όπως τα αντίστοιχά τους άηχα φ, σ, σ παχύ, τ, π όχι μόνο στα ρωσσικά, αλλά και στα βουλγαρικά, στα σλοβενικά και στις δυτικές σλαβικές γλώσσες (πολωνικά, τσεχικά, σλοβακικά), ενώ προφέρονται όπως γράφονται στα σερβοκροατικά και στα ουκρανικά.

Και δεν θίξαμε και το θέμα του τόνου : Κάρπωφ/οβ ή Καρπώφ/όβ; Σμύσλωφ/οβ ή Σμυσλώφ/όβ; (Νομίζω Κάρποβ και Σμυσλόβ.)

Είτε λέμε Κάρποβ, Κάρπωφ, Καρπόβ ή Καρπώφ είναι φανερό ότι ομιλούμε για το ίδιο πρόσωπο.

Το βασικό είναι να συμφωνούμε ότι ομιλούμε για το ίδιο πρόσωπο, λαό, έθνος ή κράτος, έννοια γενικότερα. Εκεί είναι το πρόβλημά μας και όχι αν το ίδιο ζώο λέγεται σε διαφορετικές γλώσσες σκύλος, dog, chien, Hund, cane, perro ή собака.

Η απόδοση κύριου ονόματος, κυρίως ανθρωπωνυμίου και τοπωνυμίου, από μια γλώσσα σε άλλη έχει τα προβλήματά της. Στη μεταφορά ρωσσικού ονόματος στα ελληνικά, εκτός από την κατά περίπτωση αηχοποίηση των ηχηρών συμφώνων, έχουμε να αντιμετωπίσουμε και τα άτονα φωνήεντα, που προφέρονται καθαρά και όπως γράφονται μόνο όταν τονίζονται, ενώ τα άτονα a και o προφέρονται σαν ακαθόριστο 'α' και τα άτονα е και я σαν ακαθόριστο 'ι'. Ακόμα, ενίοτε δεν λαμβάνονται υπόψη "στολίδια" φωνηέντων που αλλάζουν την προφορά τους. Π.χ., η ρωσσική πόλη Орёл (γενέτειρα του Τουργκένιεφ) προφέρεται 'αριόλ', ενώ αρχικά αποδόθηκε Ορέλ και αργότερα άρχισε να επικρατεί η ορθότερη, αλλά όχι 100% ορθή απόδοση Οριόλ.

Με την ευκαιρία, θυμίζω ότι παλαιότερα εξελλήνιζαν το ξένο κύριο όνομα (συνήθως διαμέσου της λατινικής του ονομασίας) κάνοντάς το συχνά αγνώριστο. Για να μείνουμε στις πόλεις : Aachen - Ακυίσγρανον, Ajaccio - Αιάκειον, Amsterdam - Αμστελόδαμον, Bordeaux - Βορδίγαλα, Lyon - Λούγδουνον, Manchester - Μαγχεστρία, Milano - Μεδιόλανα, Piacenza - Πλακεντία, Regensburg - Ρατισβόννη, Split - Σπολάτον, Trier - Τρεβήροι, Tübingen - Τυβίγγη, York - Εβόρακον.

Στα γαλλικά ο υπήκοος Νιγηρίας λέγεται Nigérian / Nigériane και του Νίγηρα Nigérien / Nigérienne, ενώ στα αγγλικά Nigerian και Nigerien αντίστοιχα. (Φυσικά και δεν τα ξέρω απέξω, τα έψαξα και τα βρήκα :-)) Στα ελληνικά θα έπρεπε να είναι νιγηριανός και νιγεριανός. Θυμίζει τα βουτάνια (προπάνια κλπ.) και βουτένια (προπένια κλπ.) της Οργανικής Χημείας :-)

Εδώ μπερδεύουμε τη Σλοβακία με τη Σλοβενία, πιστεύουμε ότι η πολιτεία Γουόσινγκτον έχει πρωτεύουσα την πόλη Γουόσινγκτον και βρίσκεται ανατολικά, τις διαφορές ισραηλίτη και ισραηλινού ή μωαμεθανού και μουσουλμάνου θα ξέραμε; Χρησιμοποιούμε αδιακρίτως το ένα αντί του άλλου και ξεμπερδεύουμε.

Και πού να προσθέσουμε στη σύγκριση ισραηλίτη και ισραηλινού δύσκολους όρους όπως εβραίος, ιουδαίος, σιωνιστής, ή στη σύγκριση μωαμεθανού και μουσουλμάνου τον ισλαμιστή...

Αλλά μην πάω μακριά, πόσοι από εμάς γνωρίζουμε την ακριβή σημασία της τζιχάντ;

Φυσικά και δεν λέγονται σκοπιανοί, λέγονται FYROMιοι :-D

Ανώνυμος είπε...

Θα σταθώ για την ώρα μόνο στο σκέλος του μηνύματός σου με τα εξελληνισμένα ονόματα πόλεων και εκτός από αυτά που ανέσυρες, θα συμπληρώσω τον κατάλογο: Βασιγκτώνα - Washington, Καιμβρίδγη - Cambridge, Ιωαννούπολις - Johanesbourg ενώ εκτός από το Εβόρακον υπάρχει και το Νεον Εβόρακον (πρώην Νέον Αμστελόδαμον). Το πνεύμα του Κοραή (που έμενε χρόνια στο Αμστελόδαμον).

Στα ονόματα ιστορικών προσωπικοτήτων, παρουσιάζει ενδιαφέρον πόσο παρωχημένα ακούγονται ορισμένα: Βωδελαίρος, Μοντέσκιος, Φαϋερβάχος, Σακεσπήρος, Ούγος ενώ πόσο καθιερώθηκαν άλλα στα οποία δεν φαίνεται καμία διαφοροποίηση στην διαδικασία εξελληνισμού τους ως προς τα προηγούμενα (άγνωστο για μένα τι διεργασίες καθιέρωσαν τη μία ονομασία και τι την άλλη): Σατωβριάνδος (εδώ μάλλον βοήθησε το έγινε οδός), Βερανζέρος (ομοίως), Μολιέρος, Νεύτων, Ρακίνας, Καρτέσιος, Βολταίρος.

Ανώνυμος είπε...

@ chess4poker (κυρίως) :

Πράγματι, μερικά από τα ξένα κύρια ονόματα που εισήχθησαν εξελληνισμένα τον 19ο αιώνα περιέπεσαν σε αχρησία και επανεισήχθησαν με πιστότερη προς το πρωτότυπο απόδοση.

Για να μείνουμε στα ανθρωπωνύμια, σήμερα λέμε και γράφουμε Γκαίτε (και «Φάουστ»), Χέγκελ, Καντ, Κορνέιγ, Σίλλερ και όχι Γοίθιος ή Γαίτης (και «Φώστος»), Έγελος, Κάντιος, Κορνήλιος, Σχιλλέρος.

Μερικά απαντώνται και με τους δύο τρόπους : [λόρδος] Βύρων αλλά και Μπάιρον, Βάκων αλλά και Μπέικον, Καρτέσιος αλλά και Ντεκάρτ, Γουτεμβέργιος αλλά και Γκούτενμπεργκ.

Αλλα πάλι παγιώθηκαν στην εξελληνισμένη τους μορφή. Δύσκολα ο Δάντης, ο Μολιέρος, ο Ρακίνας, ο Βολταίρος θα αποδοθούν Ντάντε, Μολιέρ, Ρασέν, Βολτέρ.

Εκτός από τις οδούς Σατωβριάνδου (από τον γάλλο φιλέλληνα François-René de Chateaubriand) και Βερανζέρου (από τον γάλλο ποιητή Pierre-Jean de Béranger), υπάρχουν και άλλοι δρόμοι και πλατείες της Αθήνας που τιμούν φιλέλληνες με εξελληνισμένα ονόματα, π.χ. η οδός Κοδριγκτώνος (όπου και ο πρώτος κινηματογράφος τεσσάρων εποχών με συρόμενη οροφή, «Τριανόν»· τριτόκλιτο : ο Κοδριγκτών, γενική του Κοδριγκτώνος!, από τον βρεττανό φιλέλληνα –ναυμαχία του Ναυαρίνου, αλλά και του Τραφάλγκαρ– Sir Edward Codrington), η πλατεία Κάνιγγος (ομοίως τριτόκλιτο : ο Κάνιγγ, γενική του Κάνιγγος!, από τον βρεττανό πολιτικό George Canning), η οδός Μυλλέρου (από τον γερμανό αρχαιολόγο Karl Otfried Müller· υπάρχει και αδριάντας του στον λόφο του Κολωνού), η οδός Άστιγγος (ομοίως τριτόκλιτο : ο Άστιγξ, γενική του Άστιγγος, κατά το : η σφιγξ, γενική της σφιγγός!, από τον βρεττανό φιλέλληνα Frank Abney Hastings – προφέρεται Χέιστινγκς) η οδός Νορμάνου (και όχι Νορμανού, από τον γερμανό φιλέλληνα Karl Norman), η οδός Εϋνάρδου (από τον γάλλο φιλέλληνα Jean-Gabriel Eynard, στα καθ΄ημάς Ιωάννης-Γαβριήλ Εϋνάρδος, σαν να λέμε Ιωάννης-Παύλος Βελμονδός :-), ή «Ο Γιάννης –ούτε καν Ιωάννης– Λέννον και ο Παύλος ΜακΚάρτνεϊ», που λέει και ο Γιώργος Χρονάς) και άφθονα άλλα.

Το φαινόμενο παρουσιάστηκε και στη δεκαετία του ΄70, με την αθρόα εισαγωγή ομογενών και «ομογενών» ποδοσφαιριστών. Οι Αρακέν ντε Μέλο του Παναθηναϊκού και Αντόνιο ΄Αλτσιμπαρ του Ολυμπιακού επιχειρήθηκε δειλά να καθιερωθούν από τα αντίστοιχα συλλογικά έντυπα ως... Δέμελλος και... Αλχιβάρης. Στον ΠΑΣ Γιάννινα ο Γκλασμάν έγινε Γκλασμάνης και ο Πάστερνακ, Παστερνάκης. (Ο Κοντογεωργάκης -που έπαιξε και στην Εθνική Ελλάδος- ήταν άλλη περίπτωση : το αρχικό του επώνυμο ήταν Ριγκάνι.) Όχι, ο τερματοφύλακας του «Αγιαξ της Ηπείρου» Λίσα δεν αποδόθηκε ως... Λύσσας. Επίσης, ο προπονητής του Παναθηναϊκού (και πρώην «καλπάζων συνταγματάρχης» της ανίκητης εθνικής Ουγγαρίας της δεκαετίας του ΄50) Φέρεντς Πούσκας ...κλινόταν κανονικά (ερώτηση δημοσιογράφου : «Πείτε μας, κύριε Πούσκα, πώς θα εξουδετερώσετε τον Τζο Ρόϋλ μέσα στο Γκούντισον Παρκ;»· ρεπορτάζ εφημερίδας : «Χτες γυμνάστηκαν στη Λεωφόρο οι ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού, υπό τις οδηγίες του κ. Πούσκα»).

Ενδιαφέρον είχε το φαινόμενο της ελληνικής μετάφρασης (όχι απλώς εξελληνισμένης απόδοσης) επωνύμων κατά τον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση, όχι όμως από τους έλληνες για εγχώρια χρήση, αλλά από τους ξένους για δική τους χρήση. Έτσι, ο ολλανδός ουμανιστής Desiderius έγινε ΄Ερασμος (Erasmus, εισηγητής της ερασμικής -όχι ερασμιακής- προφοράς της ελληνικής και της λατινικής γλώσσας σε αντικατάσταση της «παρεφθαρμένης» βυζαντινής προφοράς), ο γερμανός θεολόγος Schwarzerd (γραφή της εποχής : Schwartzerdt) Μελάγχθων (Philipp Melanchthon) και ο γερμανός θεολόγος Hausschein ...Οικολαμπάδιος (Johannes Oecolampadius). Σαν να λέγαμε την Elizabeth Taylor Ελισσάβετ Ράπτη, τον David Copperfield Δαυίδ Χαλκολειβαδίτη και τον Tom Sawyer Θωμά Πριονιστή :-) Πάντως, ο Γιάννης Αγιάννης, ο Ιαβέρης και η Τιτίκα των «Αθλίων» του Νικηφόρου Ούγου είναι ο Jean Valjean, ο Javert και η Cosette του Βίκτορ, άντε Βίκτωρος, Ουγκώ.

Ευτυχώς, οι σκακιστές γλύτωσαν τον αναγκαστικό εξελληνισμό. Ετσι, ο Gioachino Greco δεν έγινε Ιωακείμ Γραικός, ο Alessandro Salvio Αλέξανδρος Σωτηρίου, ο Pedro Damião (γνωστότερος με την ιταλική γραφή, Damiano) Πέτρος Δαμιανός και ο Johannes Zukertort... Ιωάννης Σακχαρότουρτας.

Το φαινόμενο κρατεί από την αρχαιότητα. Ετσι, ο φαραώ Χούφου έγινε Χέωψ (Χέοπας στη νεώτερη γραφή), η σουμεριακή πόλη Ουρούκ Ωρύγεια, η λυδική πόλη Σφαρντ Σάρδεις, αργότερα ο μογγόλος κατακτητής Τιμούρ ι Λενκ (Τιμούρ ο χωλός) έγινε Ταμερλάνος, και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Φυσικά, ισχύει και το ανάποδο. Π.χ., η Κεφτιού των αρχαίων αιγυπτίων δεν είναι παρά η μινωϊκή Κρήτη.

Επίσης, οι τρεις "Παίδες εν Καμίνω" Ανανίας, Μισαήλ και Αζαρίας μετονομάστηκαν από τον αρχιευνούχο του Ναβουχοδονόσορα (από το Ναμπού-Κουντουρί-Ουζούρ, "ο Θεός προστατεύει το στέμμα του") σε Σεδράχ, Μισάχ και Αβδεναγώ.

Θα δεχόμουν να μην καταναλώσω σκουπιδοτροφές για έναν χρόνο (μιλάμε για πραγματική θυσία· όχι περισσότερο, καταντά μαζοχισμός :-)) για να μάθω πώς αποκαλούνταν στη γλώσσα τους διάφορα κύρια ονόματα που εμφανίζονται στα αρχαία κείμενα.

Πώς να ήταν τα εβραϊκά ονόματα των θυγατέρων του Ιώβ, που αποδόθηκαν στα ελληνικά ως Ημέρα, Κασσία και Αμαλθαίας κέρας;

Πώς να λέγονταν στη γλώσσα τους τα πρόσωπα που αποδόθηκαν ως Τισσαφέρνης, Φαρνάβαζος, Οξυάρτης, οι ποταμοί που αποδόθηκαν ως Ώξος (ο σημερινός Αμού Νταριά), Ιαξάρτης (ο σημερινός Συρ Νταριά), Υδάσπις, Ύφασις, οι λαοί που αποδόθηκαν ως Παφλαγόνες, Λαιστρυγόνες, Υρκάνιοι κ.ο.κ.;

Ευχαριστώ για το ερέθισμα, chess4poker : με παρακινήσατε να ψάξω και να θυμηθώ ή να μάθω και να βάλω σε τάξη τόσα πράγματα :-)

Inspirus είπε...

Εξαιρετικά ενδιαφέρον και κατατοπιστικό post, αγαπητέ! Να είστε καλά και να συνεχίσετε να μας εκπαιδεύετε!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ δύσκολο πράγματι (αν και πολύ αστείο) θα ήταν να παγιωθεί ο Ρακίνας ως Ρασέν, καθώς γαλλιστί λέγεται Ρασίν.

Ανώνυμος είπε...

Πολλή κουλτούρα -και πολλή γαλλομάθεια- έπεσε! :-)

Ανώνυμος είπε...

@ Ανώνυμος :

Φυσικά. Προφέρεται Ρασίν γιατί γράφεται Racine. Το σουρωτήρι που έχω για εγκέφαλο (ποιος ήρθε;) με πρόδωσε πάλι, και η συνήθης βλακώδης υπεροψία μου δεν με άφησε να αφιερώσω λίγα δευτερόλεπτα για να το επαληθεύσω από π.χ. τη Wikipedia. Το τελικό e κάνει όλη τη διαφορά.

Και να σκεφτεί κανείς ότι πριν από καμιά εικοσιπενταριά-τριανταριά χρόνια χλεύαζα μια παλιά γνωριμία, που έγραφε στην ετικέτα κασέτας -πού σιντιά τότε- το όνομα του Christophe (ρομαντικού τότε, ξενερουά σήμερα, γάλλου τραγουδιστή της δεκαετίας του '70) χωρίς το τελικό e. Βλέπεις, εγώ ήξερα ήδη τότε κάμποσες γλώσσες και είχα αρχίσει να εντρυφώ και σε άλλες, ενώ εκείνη από ξένες γλώσσες, μόνο ρουμελιώτικα. Οίηση. "Ένας γελοίος παρλαπίπας κοκοράκος / που όπου με παίρνει και μένα κοκορεύομαι". "Κορίτσι της συγγνώμης", αν με διαβάζεις, που ευτυχώς για τον άκρατο εγωισμό μου αποκλείεται, μάθε ότι σε σκέφτομαι πού και πού με νοσταλγία. Α, και σού έγραψα τελικά την κασέτα με τη Ζυλιέτ "Γκρέκο", όπως την έλεγες. Πάντα ήμουν αναβλητικός. Ε, αυτή τη φορά καθυστέρησα λίγο περισσότερο. Αποτέλεσμα; Την ακούω μόνος...

(Τελικά, ό,τι έχω κοροϊδέψει το έχω λουστεί σ' αυτή τη ζωή. Και έπεται συνέχεια...)

Και κατά πάσα βεβαιότητα είναι Γκλάσμαν, όχι Γκλασμάν. Φαντάστηκα ότι είναι Glasmán ή Glazmán, κατά το Guzmán, αλλά δεν έπρεπε να βασιστώ στη φαντασία μου και να το ψάξω. Φυλλομετρώντας σήμερα στο διαδίκτυο, δεν βρήκα κανέναν Glasmán, ούτε Glazmán, ενώ βρήκα αρκετούς Glasman, Glassman και Glassmann.

Σάς ευχαριστώ για τη διόρθωση του χονδροειδούς και ασύγγνωστου λάθους μου, αγαπητέ Ανώνυμε.

Ηθικό δίδαγμα (για πολλοστή φορά) : Πρέπει πλέον να διασταυρώνω στα λεξικά, στις εγκυκλοπαίδειες και στις σημειώσεις μου το παραμικρό. Ήδη, συχνά πυκνά, ξεχνάω διάφορους ολιγοψήφιους αριθμούς (για αριθμούς τηλεφώνου ούτε λόγος να γίνεται), όπως ΡΙΝ κινητού και κωδικούς ΑΤΜ. Σύντομα θα πρέπει να ανατρέχω στο καρνέ μου για να θυμηθώ πώς γράφεται το όνομά μου ή ποιο είναι το τηλέφωνο του σπιτιού μου. "Χαίρετε, είμαι το λάθος νούμερο", που έλεγε και ο Χάρρυ Κλυνν. 'Ατιμο Αλτσχάιμερ :-(