Yakir Aharonov

«Ημουν σκακιστής και σύχναζα το 1985 σε ένα στέκι στο Τελ Αβίβ όχι και τόσο αριστοκρατικό, όπου οι περισσότεροι ήξεραν να παίζουν καλά αλλά ήταν ο ένας πιο "τύπος" από τον άλλον. Είχα γνωριστεί μάλιστα και με κάποιον, ήσυχο αλλά παθιασμένο με το παιχνίδι, που ερχόταν κάθε μέρα εκεί προσπαθώντας να ανεβάσει το επίπεδό του και παίξαμε κάποιες φορές μαζί. Εκείνη την εποχή απέκτησα και ενδιαφέρον για τη Φυσική, γι' αυτό πήγα σε μία διάλεξη με θέμα το "Τι είναι η Κβαντομηχανική", που όπως έλεγε η αναγγελία ήταν για όλον τον κόσμο, ακόμη και για τους εντελώς άσχετους. Κάποιος διάσημος, υποτίθεται, καθηγητής θα μιλούσε και θα εξηγούσε. Ημουν εκεί είκοσι λεπτά πριν από την ώρα που είχαν γράψει στην ανακοίνωση, οπότε βλέπω κάποια στιγμή να μπαίνει στην αίθουσα και ο συμπαίκτης μου από το στέκι των σκακιστών και τον χαιρέτησα. "Πού να φανταστώ", του λέω, "ότι και εσένα σε ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα". Γέλασε και πήγε να καθήσει μπροστά. Φανταστείτε την έκπληξή μου όταν αυτός που παρουσίασε τον ομιλητή της βραδιάς είπε μερικά λόγια για το πόσα πράγματα είχε κάνει ως τότε στη Φυσική και τελικά κάλεσε να ανέβει στο βήμα ο Γιακίρ, ο τύπος που εγώ ήξερα στο στέκι των σκακιστών μόνο με το μικρό του όνομα». Αυτή είναι μία από τις πολλές μικρές ιστορίες που κυκλοφορούν για τον Γιακίρ Αχαρόνοφ, έναν από τους πιο μεγάλους αστέρες του χώρου της Φυσικής. Εναν από τους λίγους που κάποιο φαινόμενο αναφέρεται σε όλα τα βιβλία με το δικό του όνομα, έναν θεωρητικό φυσικό που κατάφερε και πάλι τον τελευταίο καιρό να προκαλέσει το ενδιαφέρον αγγίζοντας κάποιο από τα πιο δύσκολα θέματα, τα σχετικά με τον παράξενο στη συμπεριφορά του μικρόκοσμο των σωματιδίων.

Πηγή:http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=33&artid=156247&dt=04/01/2004