Το σύγχρονο σκάκι είναι συναρπαστικό

Το Σάββατο, ο Ινδός παγκόσμιος πρωταθλητής Βισβανάθαν Ανάντ θα αντιμετωπίσει, στην πρώτη από τις 12 παρτίδες που έχουν προγραμματιστεί, τον Βούλγαρο Βεσελίν Τοπάλοβ (νο 2 στην παγκόσμια κατάταξη με βάση τους βαθμούς αξιολόγησης - πρώτος είναι ο Νορβηγός Κάρλσεν). Πρόκειται για το ματς που θα αναδείξει τον παγκόσμιο πρωταθλητή και ασφαλώς είναι το κορυφαίο σκακιστικό γεγονός της χρονιάς. Οι σκακιστές σ' όλο τον κόσμο θα παρακολουθήσουν με τεράστιο ενδιαφέρον τις παρτίδες, κυρίως μέσω του διαδικτύου. Αλλά τι γίνεται με τους περιστασιακούς σκακιστές ή απλώς με τους περίεργους; Θα πρέπει να ελπίζουμε στα παραδοσιακά ΜΜΕ και στις περισσότερες χώρες αυτά αγνοούν το σκάκι. Και παρόλο που πολλές εφημερίδες διατηρούν σκακιστικές στήλες, ακόμη και ο τελικός του παγκοσμίου πρωταθλήματος είναι απίθανο να παρεισφρύσει ως είδηση σε περίοπτη θέση, εκτός της ύλης της σκακιστικής στήλης.
Κι όμως, τα ΜΜΕ θα έπρεπε να έχουν κάθε λόγο να καλύψουν το γεγονός αυτό εκτενώς. Το σύγχρονο σκάκι είναι ελκυστικό και συναρπαστικό από κάθε άποψη. Ας αναφέρουμε πέντε λόγους που το σκάκι θα έπρεπε να έχει καλύτερη μεταχείριση στα μίντια:

1. Γνωρίζουμε ποιος είναι ο παγκόσμιος πρωταθλητής. Είναι ο Βισβανάθαν Ανάντ. Κέρδισε σε ματς τον Βλαντιμίρ Κράμνικ, και ο Κράμνικ είχε κερδίσει στις αρχές της περασμένης δεκαετίας τον Κασπάροβ. Δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση, δεν υπάρχει πλέον η σύγχυση που ταλαιπώρησε το σκάκι μετά το σχίσμα FIDE - Κασπάροβ, όπου στην χρυσή περγαμηνή με τα ονόματα των παγκοσμίων πρωταθλητών η παγκόσμια ομοσπονδία συμπλήρωσε τα ονόματα σκακιστών δεύτερης σειράς (για τα απαιτητικά μέτρα της σκακιστικής ιστορίας). Είναι πολύ σημαντικό για το άθλημα να υπάρχει παγκόσμιος πρωταθλητής. Απλά και καθαρά.

2. Γνωρίζουμε ποιος θα κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια. Δεν είναι άλλος από τον περίφημο Μάγκνους Κάρλσεν, από τη Νορβηγία. Δεν έχει συμπληρώσει ακόμη τα 20 του χρόνια και είναι το νο1 στην παγκόσμια κατάταξη, των έλο. Μαθητής του Κασπάροβ, τον τελευταίο καιρό. Κανείς δεν αμφισβητεί τη δυναμικότητά του και το ταλέντο του. Μπορεί να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής; Μάλλον, είναι το πιθανότερο σενάριο. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένα ερωτηματικά που πηγάζουν κυρίως από το πόσο προσηλωμένος μπορεί να είναι στη σκληρή προετοιμασία που απαιτείται για να γίνει κανείς παγκόσμιος πρωταθλητής. Ο ίδιος υποστηρίζει πως δεν είναι απόλυτα παθιασμένος με το σκάκι, όπως για παράδειγμα ήταν ο Φίσερ.

3. Το ίντερνετ. Το διαδίκτυο θα μπορούσε να είχε εφευρεθεί για χάρη του σκακιού, και αντιστρόφως. Ένα παιχνίδι τέλεια προσαρμοσμένο στις θαυμαστές ιδιότητες του διαδικτύου. Το ίδιο λεπτό που επιθυμεί κάποιος να παίξει μια παρτίδα, μπαίνει σε έναν από τους πολυάριθμους σέρβερ και βρίσκει αντίπαλο. Ακόμη, μπορεί να κάτσει ήσυχα στην καρέκλα του και να παρακολουθήσει κορυφαίους GM να παίζουν μπλιτς. Σκακιστικές ειδήσεις, σκακιστικά ιστολόγια, σκακιστικά προγράμματα, μαθήματα μέσω ίντερνετ, μπορεί κανείς να βρει τα πάντα. Και φυσικά μπορεί να δει τα κορυφαία τουρνουά σε ζωντανό χρόνο στην οθόνη του, μαζί με χιλιάδες ακόμη σκακιστές, να βλέπει σχόλια, να σχολιάζει ο ίδιος και τόσα άλλα...

4. Το σκάκι είναι πιο μαχητικό από ποτέ. Οι ισχυρότεροι σκακιστές του κόσμου, όταν αντιμετωπίζουν παίκτες περίπου ίσης δυναμικότητας σπάνια πλέον βασίζονται στο «τεχνικό παιχνίδι». Στο σύγχρονο σκάκι, για να κερδίσεις κάτι, κάτι άλλο πρέπει να παραχωρήσεις. Στα μεγάλα τουρνουά βλέπουμε σπουδαίες μονομαχίες, με ασύμμετρες θέσεις, με εκπλήξεις, με βιαίο παιχνίδι. Δεν είναι τυχαίο που ένα βιβλίο του Σίροβ έχει τίτλο «Fire on the Board» (Φωτιά στη Σκακιέρα). Φυσικά για την εξέλιξη αυτή στο στυλ παιχνιδιού έχει συμβάλλει τα μέγιστα ο Κασπάροβ, ίσως ο κορυφαίος παίκτης της σκακιστικής ιστορίας.

5. Το σκάκι «κοινωνικοποιήθηκε». Το κάλπικο στερεότυπο του μονομανούς σκακιστή με τα χοντρά μυωπικά γυαλιά, λίγο απροσάρμοστου με την κοινωνία, δεν υφίσταται πια. Οι περισσότεροι σκακιστές ήταν και είναι φυσιολογικοί άνθρωποι που απλώς διακρίνονται στο παιχνίδι. Έχουν φίλους, γελάνε, διασκεδάζουν, δοκιμάζουν τις λύπες και τις χαρές της ζωής. Και ναι, αν κάποιοι δεν το ξέρουν, υπάρχουν και γυναίκες που παίζουν σκάκι. Μερικές είναι πανέμορφες και γκλαμουράτες. Διατηρούν τις προσωπικές τους ιστοσελίδες (όπως η παγκόσμια πρωταθλήτρια Αλεξάνδρα Κόστενιουκ), όπου δεν διστάζουν να εκτεθούν στο φωτογραφικό φακό.

Διασκευή άρθρου από το The Streatham & Brixton Chess Blog